မ်က္ႏွာ၊ ႏႈတ္ခမ္း၊ ဆံပင္ တို႕အတြက္ အိမ္လုပ္အလွျပင္နည္းေလးေတြ

(၁) မ်က္ႏွာသန္႕စင္ေစဖို႕

Moisturising Orange Facial Mask

ဂ်ဳံမႈန္႕(၂)ဇြန္းကို လိေမၼာ္ရည္ဆတူေရာေမႊပါ။ မ်က္ႏွာေပၚတင္လိမ္းျပီး မိနစ္(၂၀)ခန္႕ထားပါ။ ျပီးလွ်င္ ေရၾကက္သီးေႏြးျဖင့္ေဆးခ်ပါ။

Water Melon Facial Mask

အသားအေရအမ်ိဳးအစားအားလံုးနဲ႕ သင့္ေတာ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ေပါင္းတင္နည္းကေတာ့ ဖရဲသီးရည္၊ သံပရာရည္နဲ႕ ပ်ားရည္မ်ားေပါင္းစပ္ ထားတဲ့ ေပါင္းတင္နည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဖရဲသီးရည္၊ သံပရာရည္ (၂)ဇြန္းစီကို ပ်ားရည္အနည္းငယ္ေရာျပီး ေမႊေပးပါ။ သန္႕စင္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာေပၚ ၁၅မိနစ္ခန္႕လိမ္းထားေပးပါ။ျပီးလွ်င္ေရေႏြးနဲ႕ ေဆးခ်ပါ။

(၂) ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြ ႏုညံ့ဖို႕

ႏႈတ္ခမ္းႏူးညံ့ေစတဲ့ အုန္းဆီ

အနည္းဆံုး တစ္ပတ္(၁)ၾကိမ္ေလာက္ အုန္းဆီကို ႏႈတ္ခမ္းမွာ တို႕လိမ္းေပးပါ။ သင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ႏူးညံ့ေခ်ာမြတ္လာေစပါ လိမ့္မယ္။ အုန္းဆီက ႏႈတ္ခမ္းသားအတြက္ ေရဓာတ္ကို ေကာင္းစြာျဖည့္ေပးျပီး Lip Balm အစားထိုးသံုးႏိုင္ပါတယ္။

ႏူးညံ့ေသာႏႈတ္ခမ္းအတြက္ Scrub လုပ္နည္း

အိမ္မွာရွိတဲ့ ပစၥည္းနဲ႕ Scrub ကို အလြယ္တကူလုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႕ Lip Scrub ၀ယ္သံုးဖို႕ လိုမလဲေနာ္။ အရမ္းလည္းလြယ္ တာမို႕ ပိုက္ဆံအကုန္မခံပါနဲ႕။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ၾကည့္ဖို႕ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

Honey & Sugar Scrub

ပ်ားရည္ - စားပြဲတင္ဇြန္း (၁)ဇြန္း

သၾကား - စားပြဲတင္ဇြန္း (၁)ဇြန္း

သံပရာရည္ - စားပြဲတင္ဇြန္း (၁) ဇြန္း

ဒီ(၃)မ်ိဳးေရာျပီး ႏႈတ္ခမ္းကို (၁)ပတ္ ၂ၾကိမ္ခန္႕လိမ္းေပးပါ။ ႏႈတ္ခမ္းေပၚက ဆဲလ္အေသမ်ား ဖယ္ရွားျပီး ႏႈတ္ခမ္းသား ဖူးၾကြလာေစ ပါမယ္။

(၃) ဆံပင္အရွည္ျမန္ေစတဲ့ သဘာ၀ပစၥည္းမ်ား

Grape Seed Oil (စပ်စ္ေစ့အဆီ)

ဆံပင္အရွည္ျမန္ေစတဲ့ ပစၥည္းတစ္မ်ိဳးကေတာ့ စပ်စ္သီးအေစ့မွထုတ္လုပ္ထားတဲ့ အဆီျဖစ္ပါတယ္။ အသံုးျပဳပံုကေတာ့ ညဘက္အိပ္ယာ မ၀င္ခင္မွာ ၄င္းအဆီကို ဦးေရျပားမွာလိမ္းျပီး ႏွိပ္နယ္ေပးပါ။ တစ္ပတ္(၂)ၾကိမ္ (၃)ၾကိမ္ခန္႕ျပဳလုပ္ေပးပါ။

Potato (အာလူး)

အာလူး သို႕မဟုတ္ အာလူးျပဳတ္ျပီး က်န္ခဲ့တဲ့ အာလူးျပဳတ္ရည္ကလည္း အစြမ္းထက္ေဆးတစ္မည္ပါပဲ။ မိမိၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ Shampoo နဲ႕ေခါင္းေလွ်ာ္ျပီးခ်ိန္မွာ အေအးခံထားတဲ့ အာလူးျပဳတ္ရည္နဲ႕ ေခါင္းကို ေလာင္းခ်ေပးရံုပါပဲ။

Egg Hair Mask (ၾကက္ဥေပါင္းတင္ေဆး)

ၾကက္ဥတစ္လံုးကို သံလြင္ဆီ (၅၀)ဂရမ္နဲ႕ ေရာေမႊျပီး ၄င္းအေရာအေႏွာျဖင့္ ေခါင္းကိုလိမ္းပါ။ တဘက္ျဖင့္ပတ္ျပီး (၁)နာရီခန္႕ထားပါ။ ျပီးလွ်င္ ပံုမွန္အတိုင္း Shampoo ျဖင့္ေခါင္းေလွ်ာ္ျပီး Conditioner လိမ္းပါ။ အနည္းဆံုးတစ္ပတ္ (၁)ၾကိမ္ျပဳလုပ္ေပးပါ။

Ref: Online

မွ်စ္တာလေပါ ဟင္းခ်ိဳ နဲ႕ သခြားသီးသုပ္

ကြၽန္ေတာ္ဖတ္ေနက် ျမင္ကြင္းမဂၢဇင္းေလးမွာ အႏုပညာရွင္ေလးေတြက သူတို႕အိမ္မွာ ခ်က္ျပဳတ္ေနက် ဟင္းလ်ာေလးေတြကို ခ်က္ ျပဳတ္တင္ဆက္တဲ့ က႑ပါပါတယ္။ 

အခု မိုးေဟမာန္ခင္တို႕ သားအမိက မွ်စ္တာလေပါ ဟင္းခ်ိဳေလးနဲ႕ သခြားသီးသုပ္ေလးကို တင္ဆက္ထားျပန္ပါတယ္။ အသားဟင္းထပ္ ခ်က္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကဏန္းဟင္းဆီျပန္ကို ဟင္းတစ္ခြက္အေနနဲ႕ ထည့္ခ်က္လို႕ရေၾကာင္းပါေနာ္။

မွ်စ္တာလေပါ ဟင္းခ်ိဳ

ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား

မွ်စ္စိမ္း - ဟင္းတစ္ခြက္စာ (၁၀က်ပ္သားခန္႕)

တညင္းသီးျပဳတ္ - ၅ လံုး

ၾကက္သြန္ျဖဴ - အလံုးေသး ၅ လံုး

ဆန္ေလွာ္မႈန္႕ - ထမင္းစားဇြန္း ၁ ဇြန္း

မွ်င္ငါးပိ - အနည္းငယ္

ပင္စိမ္းရြက္ - အနည္းငယ္

ပုစြန္ေျခာက္ (သို႕) ပုစြန္ဆိတ္ - ၁၀က်ပ္သား

ျပဳလုပ္ပံု အဆင့္ဆင့္

မွ်စ္စိမ္းကို အရင္ဆံုး ပါးပါးလွီးျပီး ေရတစ္ည စိမ္ထားလိုက္ပါ။ ေရစိမ္ထားတဲ့ မွ်စ္ကို မီးဖိုေပၚတင္ထားျပီး ငါးပိစိမ္းစားကို မီးဖုတ္ထားတဲ့ ဟာကိုထည့္၊ ျပီးရင္ ပုစြန္ဆိတ္ေလးေတြကို ေထာင္းထည့္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴေထာင္းထည့္၊ ျပီးရင္ မွ်စ္အိုး ေရဆူလာျပီဆိုလွ်င္ ျပဳတ္ထားတဲ့ တညင္းသီးေတြကို ပါးပါးလွီးထည့္၊ ဆန္မႈန္႕ကိုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ အိမ္မွာ ဆန္ေလွာ္ျပီးေထာင္းထည့္လည္းရတယ္။ အဲဒါက ပိုေမႊးမွာ ေပါ့ေနာ္။ အိုးခ်ခါနီးမွာ အေပါ့အငန္ထည့္ျပီးေတာ့မွ ပင္စိမ္းေလး အုပ္ေပးလိုက္ပါ။ ဒီဟင္းခ်ိဳက လြယ္လည္းလြယ္ပါတယ္။ အဲဒီဟင္းက ဘာနဲ႕လိုက္လည္းဆိုေတာ့ သခြားသီးသုပ္နဲ႕လုိက္ဖက္တယ္။

သခြားသီးသုပ္

ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား

သခြားသီးအၾကီး - ၁လံုး

ေရွာက္သီး(အရြယ္ၾကီးၾကီး) - တစ္ျခမ္း

ပါးပိစိမ္းစား - အနည္းငယ္

ငရုပ္သီးေထာင္း - အနည္းငယ္

ပုစြန္ေျခာက္ (သို႕) ပုစြန္ဆိတ္ - ၁၀က်ပ္သား

ျပဳလုပ္ပံု အဆင့္ဆင့္

သခြားသီးသုပ္က်ေတာ့ သခြားသီးအၾကီးၾကီးေတြက ဒီလိုမိုးဦးစမွာ ေပၚတာေလ။ သခြားသီးေသးေသးေလးေတြက်ေတာ့ သုပ္စားလို႕ မေကာင္းဘူး။ သခြားသီးအၾကီးကို တစ္ျခမ္းျခမ္းလိုက္ပါ။ ျပီးရင္ အလယ္က အေစ့ေတြကို ဖယ္လိုက္ပါ။က်န္တဲ့အသားေတြကို ျခစ္ပါ။ ျပီးရင္ ပုစြန္ေျခာက္ထည့္၊ အေပါ့အငန္ေလးထည့္ မီးဖုတ္ထားတဲ့ ငါးပိစိမ္းစားနဲ႕ ငရုတ္သီးစိမ္းေထာင္းထားတာကိုထည့္ပါ။ ေရွာက္သီး လည္း ညွစ္ထည့္ပါ။ အားလံုးထည့္ျပီး သမေအာင္ နယ္ပါ။ ျပီးသြားျပီဆိုရင္ေတာ့ မွ်စ္တာလေပါဟင္းခ်ိဳနဲ႕ တြဲဖက္စားသံုးလို႕ရပါျပီ။

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္း (Universal Declaration of Human Rights)

(အပိုင္း ႏွစ္)

အပိုဒ္ (၁၆)

(၁) အရြယ္ေရာက္ျပီးေသာ ေယာက္်ားႏွင့္မိန္းမတို႕တြင္ လူမ်ိဳးကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုးကြယ္ သည့္ဘာသာကိုေသာ္လည္းေကာင္း အေၾကာင္းျပဳ၍ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႕သတ္ျခင္းမရွိဘဲ ထိမ္းျမားႏိုင္ခြင့္ႏွင့္ မိသားစုထူေထာင္ႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။ အဆိုပါ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမတို႕သည္ လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းေနစဥ္ အခ်ိန္အတြင္း၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အိမ္ေထာင္ကိုဖ်က္သိမ္း ၍ ကြာရွင္းၾကသည့္အခါ၌လည္းေကာင္း လက္ထပ္ေပါင္းသင္း အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ တူညီသည့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ရရွိ ထိုက္သည္။

(၂) သတုိ႕သားႏွင့္ သတို႕သမီးတို႕ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္၏ လြတ္လပ္ေသာ သေဘာဆႏၵရွိမွသာလွ်င္ ထိမ္းျမားျခင္းကို ျပဳလုပ္ရမည္။

(၃) မိသားစုတစ္ခုသည္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏သဘာ၀က်ေသာ အေျခခံအဖြဲ႕တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ထိုမိသားစုသည္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ အစိုးရတို႕၏ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို ခံယူခြင့္ရွိသည္။

အပိုဒ္ (၁၇)

လူတိုင္းတြင္ မိမိတစ္ဦးခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဖက္စက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ပစၥည္းဥစၥာတို႕ကို ပိုင္ဆိုင္ရန္ အခြင့္ အေရးရွိရမည္။ ဥပေဒအရမဟုတ္လွ်င္ မည္သူမွ် မိမိ၏ ပစၥည္းဥစၥာပိုင္ဆိုင္ခြင့္ကို စြန္႕လႊတ္ျခင္းမခံေစရ။

အပိုဒ္(၁၈)

လူတိုင္းတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚၾကံဆႏိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ခံယူရပ္တည္ႏိုင္ခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ သက္၀င္ကိုးကြယ္ႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။ အဆိုပါ အခြင့္အေရးမ်ား၌ မိမိကိုးကြယ္သည့္ဘာသာကို သို႕တည္းမဟုတ္ သက္၀င္ယံုၾကည္ခ်က္ကို လြတ္လပ္စြာ ေျပာင္းလဲႏိုင္ခြင့္ပါ၀င္ သည့္အျပင္ မိမိတစ္ေယာက္ခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ စုေပါင္း၍ျဖစ္ေစ ျပည္သူအမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေရွ႕ ေမွာက္တြင္ မဟုတ္ဘဲေသာ္လည္းေကာင္း မိမိကိုးကြယ္ေသာဘာသာကို သို႕တည္းမဟုတ္ သက္၀င္ယံုၾကည္ခ်က္ကို လြတ္လပ္စြာ သင္ျပႏိုင္ခြင့္၊ က်င့္သံုးႏိုင္ခြင့္၊ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ႏိုင္ခြင့္ႏွင့္ ေဆာက္တည္ႏိုင္ခြင့္တို႕လည္း ပါ၀င္သည္။

အပိုဒ္(၁၉)

လူတိုင္းတြင္ လြတ္လပ္စြာ ထင္ျမင္ယူဆႏိုင္ခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာဖြင့္ဟေဖာ္ျပႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။ အဆိုပါ အခြင့္အေရးမ်ား၌ အေႏွာက္အယွက္ မရွိဘဲ လြတ္လပ္စြာ ထင္ျမင္ယူဆႏိုင္ခြင့္ ပါ၀င္သည့္အျပင္ ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္မ်ားကို ေထာက္ထားရန္မလိုဘဲ သတင္းအေၾကာင္းအရာႏွင့္ သေဘာတရားမ်ားကို တစ္နည္းနည္းျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ရွာယူဆည္းပူးႏိုင္ခြင့္၊ လက္ခံႏိုင္ခြင့္ႏွင့္ ေ၀ငွျဖန္႕ခ်ိခြင့္လည္းပါ၀င္သည္။

အပိုဒ္(၂၀)

(၁) လူတိုင္းတြင္ လြတ္လပ္ေအးခ်မ္းစြာ စုေ၀းႏိုင္ခြင့္ႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခြင့္တို႕ရွိသည္။

(၂) မည္သူကိုမွ် အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုသို႕ ၀င္ေစရန္ အတင္းအက်ပ္မျပဳရ။

အပိုဒ္(၂၁)

(၁) လူတိုင္းတြင္ မိမိႏိုင္ငံ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၌ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေစ၊ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္လိုက္သည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွ တစ္ဆင့္ျဖစ္ေစ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။

(၂) လူတိုင္းတြင္ မိမိ၏ႏိုင္ငံရွိျပည္သူ႕၀န္ထမ္းအဖြဲ႕၌ ၀င္ေရာက္ႏိုင္ရန္တူညီသည့္ အခြင့္အေရးရွိသည္။

(၃) ျပည္သူျပည္သားတို႕၏ ဆႏၵသည္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာ၏ အေျခခံျဖစ္ရမည္။ အဆိုပါဆႏၵကိုအခ်ိန္ကာလပိုင္းျခားလ်က္စစ္မွန္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားျဖင့္ ထင္ရွားေစရမည္။ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္လည္း လူတိုင္းအညီအမွ်ဆႏၵမဲေပးႏိုင္ခြင့္ရွိရမည့္အျပင္ ထိုေရြးေကာက္ပြဲ မ်ားကို လွ်ိဳ႕၀ွက္မဲေပးစနစ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ အလားတူလြတ္လပ္ေသာ မဲေပးစနစ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ က်င္းပရမည္။

အပိုဒ္ (၂၂)

လူတိုင္းတြင္ လူ႕အဖဲြ႕အစည္း၏ အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးအေနႏွင့္ လူမႈေရးလံုျခံဳခြင့္ ရယူပိုင္ခြင့္ရွိသည့္အျပင္ ႏိုင္ငံေရးၾကိဳးပမ္းမႈျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံတကာပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈျဖင့္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံအသီးသီး၏ဖြဲ႕စည္းပံုႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သယံဇာတ အင္အားႏွင့္လည္းေကာင္း ထိုလူ၏ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ စရိုက္လကၡဏာလြတ္လပ္စြာ တိုးတက္ျမင့္မားေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာ စီးပြားေရး လူမႈေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအခြင့္အေရးမ်ားကို သံုးစြဲပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။

အပိုဒ္ (၂၃)

(၁) လူတိုင္းတြင္ အလုပ္လုပ္ရန္လည္းေကာင္း၊ မိမိႏွစ္သက္ရာ အသက္ေမြးမႈအလုပ္အကိုင္ကို လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ရန္လည္းေကာင္း၊ တရားမွ်တ၍လုပ္ေပ်ာ္ေသာ အလုပ္ခြင္၏အေျခအေနကို ရရွိရန္လည္းေကာင္း၊ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ရျခင္းမွ အကာအကြယ္ရရွိရန္ လည္းေကာင္း အခြင့္အေရးရွိသည္။

(၂) လူတိုင္းတြင္ ခြဲျခားျခင္းမခံရေစဘဲ တူညီေသာ အလုပ္အတြက္ တူညီေသာ အခေၾကးေငြ ရႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။

(၃) အလုပ္လုပ္ကိုင္သည့္ လူတိုင္းတြင္ မိမိႏွင့္ မိမိ၏မိသားစုအတြက္ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ညီေအာင္ ေနထိုင္စားေသာက္ႏိုင္ရန္ စိတ္ခ် ေလာက္သည့္ျပင္ တရားမွ်တ၍ လုပ္ေပ်ာ္သည့္ လစာေၾကးေငြရပိုင္ခြင့္ရွိသည္။ လိုအပ္ခဲ့လွ်င္ အျခားနည္းလမ္းမ်ားမွ လူမႈေရးအေထာက္ အပံ့ကိုလည္း ထပ္မံ၍ ရႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။

(၄) လူတိုင္းတြင္ မိမိအက်ိဳးခံစားခြင့္ကို ကာကြယ္ရန္ အလုပ္သမားအစည္းအရံုးမ်ား ဖြဲ႕စည္းခြင့္၊ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိသည္။

အပိုဒ္ (၂၄)

လူတိုင္းတြင္ သင့္ျမတ္ေလ်ာ္ကန္စြာ ကန္႕သတ္ထားသည့္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ အျပင္ လစာႏွင့္တကြ အခါကာလအားေလ်ာ္စြာ သတ္မွတ္ ထားသည့္ အလုပ္အားလပ္ရက္မ်ား ပါ၀င္သည့္ အနားယူခြင့္ အားလပ္ခြင့္ ခံစားပိုင္ခြင့္ရွိသည္။

အပိုဒ္(၂၅)

(၁) လူတိုင္းတြင္ မိမိႏွင့္တကြ မိမိ၏မိသားစုက်န္းမာေရးႏွင့္တကြ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ အစာအဟာရ၊ အ၀တ္အထည္၊ေနအိမ္၊ေဆး၀ါး အကူအညီႏွင့္ လုိအပ္သည့္ လူမႈအေထာက္အပံ့မ်ားပါ၀င္ေသာ သင့္ေတာ္ေလ်ာက္ပတ္သည့္ လူမႈ အဆင့္အတန္းကို ရယူခံစားခြင့္ရွိသည္။ထို႕ျပင္ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေသာ အခါ၌ေသာ္လည္းေကာင္း မက်န္းမမာျဖစ္ေသာ္အခါ၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္အဂၤါမစြမ္းမသန္ျဖစ္ေသာအခါ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မုဆိုးမျဖစ္ေသာအခါ၌လည္းေကာင္း၊ အသက္အရြယ္အိုမင္း ေသာ အခါ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိကိုယ္တိုင္က မတတ္ႏိုင္ေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ၀မ္းစာရွာမီွးႏိုင္ေသာ နည္းလမ္းမရွိေသာအခါ ၌ေသာ္လည္းေကာင္း ေနထိုင္စားေသာက္ေရးအတြက္ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရမႈ အခြင့္အေရးရွိသည္။

(၂) သားသည္မိခင္မ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားသည္ အထူးေစာင့္ေရွာက္ျခင္းႏွင့္ အကူအညီေပးျခင္းကို ရခြင့္ရွိသည္။ ဥပေဒအရ ထိမ္းျမားျခင္း ျဖင့္ျဖစ္ေစ အျခားနည္းျဖင့္ျဖစ္ေစ ေမြးဖြားေသာ ကေလးအားလံုးသည္ တူညီေသာ လူမႈကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးကို ရယူခံစားၾက ရမည္။

အပိုဒ္ (၂၆)

(၁) လူတိုင္းသည္ ပညာသင္ယူႏုိင္ခြင့္ရွိသည္။ အနည္းဆံုး မူလတန္းႏွင့္ အေျခခံအဆင့္ အတန္းမ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားေရးသည္ အခမဲ့ ျဖစ္ရမည္။ မူလတန္းပညာသည္ မသင္မေနရပညာျဖစ္ရမည္။ စက္မႈလက္မႈပညာႏွင့္ အသက္ေမြးမႈပညာမ်ားကို ေယဘုယ်အားျဖင့္ သင္ ၾကားရယူႏိုင္ေစရမည္။ ထို႕ျပင္ အထက္တန္းပညာအတြက္ အရည္အခ်င္းကို အေျခခံျပဳ၍တူညီေသာ အခြင့္အေရး ရရွိေစရမည္။

(၂) ပညာသင္ၾကားေရးကို လူသားတို႕၏ စရိုက္လကၡဏာအျပည့္အ၀တိုးတက္မႈအျပင္ လူ႕အခြင့္အေရးႏွင့္ အေျခခံလြတ္လပ္ခြင့္ ရုိေသ ေလးစားမႈတို႕ကို ရွင္သန္ဖြံ႕ျဖိဳးလာေစရန္ ရည္ရြယ္၍ သင္ၾကားေစရမည္။ ပညာသင္ၾကားေရးသည္ ႏိုင္ငံအားလံုးတို႕တြင္ လည္းေကာင္း၊ လူမ်ိဳးစုမ်ားတြင္လည္းေကာင္း ဘာသာေရးအသင္းအဖြဲ႕မ်ားတြင္လည္းေကာင္း အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈ၊ သည္းခံမႈႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈတို႕ကို အားေပးရမည္။ ထို႕ျပင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတည္တံ့ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္အလို႕ငွာ ကုလသမဂၢ၏ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကိုလည္း ျဖစ္ေျမာက္ ေအာင္ အားေပးရမည္။

(၃) မိဘတို႕တြင္ မိမိတို႕၏ကေလးမ်ားသင္ယူရမည့္ ပညာအမ်ိဳးအစားကိုေရြးခ်ယ္ႏိုင္ေသာ လက္ဦးအခြင့္အေရးရွိသည္။

အပိုဒ္ (၂၇)

(၁) လူတိုင္းတြင္ သက္ဆိုင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈ ေလာက၌ လြတ္လပ္စြာပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္၊ သုခုမပညာရပ္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ လိုက္စားေမြ႕ေလ်ာ္ႏိုင္ခြင့္၊ သိပၸံပညာထြန္းကားေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လြတ္လပ္စြာ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ခြင့္ႏွင့္ ထိုပညာ၏အက်ိဳး အာနိသင္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာခံစားသံုးစြဲႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။

(၂) လူတိုင္းတြင္ သိပၸံမွျဖစ္ေစ၊ စာေပမွျဖစ္ေစ၊ သုခုမပညာမွျဖစ္ေစ မိမိကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ၾကံစည္ ဖန္တီးမႈမွျဖစ္ထြန္းလာသည့္ ဂုဏ္ႏွင့္ ေငြေၾကး အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ခံစားရယူႏိုင္ရန္ အခြင့္အေရးအတြက္ ကာကြယ္မႈကို ရရွိရန္ အခြင့္အေရးရွိသည္။

အပိုဒ္ (၂၈)

လူတိုင္းသည္ ဤေၾကညာစာတမ္းတြင္ေဖာ္ျပထားသည့္ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကို အျပည့္အစံုရယူႏိုင္ေသာ လူမႈဆက္ဆံ ေရးအေျခအေနႏွင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဆက္ဆံေရးအေျခအေနတို႕၏ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။

အပိုဒ္(၂၉)

(၁) မိမိ၏စရိုက္လကၡဏာ လြတ္လပ္စြာဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ႏိုင္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ လူ႕အသိုုက္အ၀န္းအတြက္ လူတိုင္း၌တာ၀န္ရွိသည္။

(၂) မိမိ၏အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကို သံုးစြဲရာတြင္ လူတိုင္းသည္ အျခားသူမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳ၍ ရိုေသေလးစားေစရန္ အလို႕ငွာလည္းေကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ကိုယ္က်င့္တရားအျပင္ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ျပည့္သူ႕အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေရးတို႕အတြက္ တရားမွ်တစြာက်င့္ေဆာင္ရန္ အလို႕ငွာလည္းေကာင္း၊ ဥပေဒကျပဌာန္းထားသည့္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားျဖင့္သာ ကန္႕သတ္ျခင္းခံရမည္။

(၃) အဆိုပါ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကို မည္သည့္အမႈကိစၥတြင္မွ် ကုလသမဂၢ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ အေျခခံမူမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း ဆန္႕က်င္၍ မသံုးစြဲရ။

အပိုဒ္(၃၀)

ဤေၾကညာစာတမ္းပါ အခြင့္အေရးႏွင့္တကြ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္းတို႕ကို ရည္ရြယ္၍ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအတြက္ျဖစ္ေစ၊ လူတစ္စုအတြက္ျဖစ္ေစ၊ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ျဖစ္ေစ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ရန္ အခြင့္ရွိသည္ဟုလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တိုင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အခြင့္ရွိသည္ဟုေသာ္လည္းေကာင္း အဓိပၸာယ္ပိုင္းျခားေကာက္ယူျခင္းမရွိေစရ။

(ျပီးပါျပီ)

ကၽြန္ေတာ့္ကို အလုပ္ပိုင္ရွင္က ဒါမွမဟုတ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကဘာေျပာတယ္လို႕ထင္ၾကပါသလဲေဘာ္ဒါတို႕ေရ။ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကလြဲ ျပီးတစ္ျခားဟာကိုဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ဘူး။ ျပီးေတာ့ ရပိုင္ခြင့္ရွိရင္ ရမွေက်နပ္တယ္ေနာ္တဲ့။ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘာမ်ား မွတ္ခ်က္ျပဳလိုၾကပါသလဲ။

လက္ဆင့္ကမ္းေ၀မွ်တဲ့.....

ဇာနည္

Credit: English Version - http://www.un.org/events/humanrights/2007/hrphotos/declaration%20_eng.pdf  

Burmese Version - http://www.scribd.com/doc/2028128/The-Universal-Declaration-of-Human-Rights-in-Burmese1

စာေရးျခင္းကို အလုပ္ တစ္ခုလို သေဘာထားပါ

စာေရး ၀ါသနာ ပါသူတိုင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျဖစ္တာကေတာ့ စာေရးျခင္းကို အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္း တစ္ခု အေနနဲ႔ သေဘာ မထားပါနဲ႔ ဆိုတဲ့စကား ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ဒီ ေခတ္မွာ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ေတြ ေပါမ်ား လွတယ္ ဆိုေပမဲ့ ရသစာေပကို အေလးထား ေနရာေပးတဲ့ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္က တျဖည္းျဖည္း ယုတ္ေလ်ာ့လာလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးခ်င္သူကမ်ား၊ ရသစာ ေပထည့္တဲ့ မဂၢဇင္းက နည္း၊ အခ်ဳိး အစား မညီမွ်ေလေတာ့ အတန္အသင့္ နာမည္ရတဲ့ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္ အဖို႔ မဂၢဇင္း တစ္အုပ္မွာ တစ္ႏွစ္ကို ၃ ႀကိမ္၊ ၄ ႀကိမ္ထက္ ပိုၿပီး စာမူေဖာ္ျပ ျခင္း မခံရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စာမူခနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျပဳမယ္ဆိုရင္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနမို႔ ကၽြန္ေတာ္က လူငယ္မ်ားကို စာေရးတာ ၀ါသနာ ပါရင္ အေပ်ာ္တမ္းသာ ေရးပါလို႔ တိုက္တြန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ The Writer မဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ကေတာ့ စာေရးျခင္းကို အလုပ္တစ္ခုလို သေဘာ ထားပါလို႔ စာေရးဆရာမ ကယ္လီဂ်ိမ္းစ္အင္ဂါက ဆိုတဲ့အတြက္ သီးျခား အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္း မလုပ္ဘဲ စာေရးျခင္း သက္သက္ကိုသာ လုပ္ေဆာင္ခ်င္ ၾကတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား အတြက္ သင့္ေတာ္မယ္ ထင္လို႔ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါ တယ္။

စာေရးျခင္း သက္သက္ကိုသာ အခ်ိန္ျပည့္ လုပ္ေဆာင္ ေနၾကတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအေနနဲ႔ ၀င္ေငြ မလံုေလာက္ ဘူး၊ စာမူေတြလည္း ေရြးခ်ယ္ ေဖာ္ျပျခင္း မခံရဘူး ဆိုတဲ့ သတင္းေတြကို ကၽြန္မ ၾကားသိေနရပါတယ္။ ဒါဟာ စနစ္တက် မလုပ္တတ္လို႔၊ စနစ္တက် မေရးတတ္လို႔၊ လိုက္ဖက္ညီမယ့္ ေနရာ ေတြကို မပို႔တတ္လို႔ ျဖစ္တာပါလို႔ ကၽြန္မ ေျပာလိုက္ရင္ အံ့ၾသသြားၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မ အေတြ႕ အၾကံဳအရ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ အဲဒီ လူေတြဟာ စာေရးဆရာ လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ရွိ ၾကေပမဲ့ စနစ္တက် မလုပ္တတ္ၾက သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိုခ်ဳပ္ ေျပာရ မယ္ဆိုရင္ေတာ့ စာေရးျခင္းကို အလုပ္ တစ္ခုလို သေဘာမထားတတ္ၾကသူ ေတြ၊ ၀ါသနာ အေလ်ာက္ ေရးတဲ့သူေတြ သာ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ဒီလိုအေတြ႕ အၾကံဳေတြကို ေတြ႕ၾကံဳေနရတာပါ။

စာေရးျခင္း သက္သက္နဲ႔ အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျပဳခဲ့တာ ၁၄ ႏွစ္ရွိခဲ့ၿပီ ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မ အေတြ႕အၾကံဳမ်ား အရ ေျပာႏိုင္တာကေတာ့ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ လုပ္ယူလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ လုပ္ယူလို႔ ရႏိုင္တဲ့အခ်က္ ၁၀ ခ်က္ကို ကၽြန္မေျပာ ျပခ်င္ပါတယ္။ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ ၾကည့္ပါလို႔လည္း တိုက္တြန္း ခ်င္ပါတယ္။

၁။အေလ့အက်င့္ကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ပါ
စာေရးျခင္းနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းျပဳမယ့္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း စာေရးတဲ့ အက်င့္ကို ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ရပါမယ္။ ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ ေန႔တိုင္းေရးေနသမွ် စာေတြဟာ စာမ်က္ ႏွာမ်ားေပၚ ေရာက္လာမယ့္ စာမ်ား ျဖစ္တယ္လို႔ မယူဆ လိုက္ပါနဲ႔။ ေန႔တိုင္း ဟာ ေနသာတဲ့ေန႔ေတြ မဟုတ္သလို ပန္း တိုင္းဟာလည္း ႏွင္းဆီပန္းမ်ား မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သတိခ်ပ္ေစခ်င္ပါတယ္။  ကၽြန္မက စာေရးျခင္းနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းလုပ္ရင္း တစ္ခါတေလမွာ ပံု မွန္လခရတဲ့ အလုပ္တစ္ခုခုကို ၀င္လုပ္ ခ်င္စိတ္ ေပါက္္ပါတယ္။ ၀န္ထမ္း လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြက အခ်ိန္တန္ရင္ လစာ ရမယ္၊ လစာအျပည့္နဲ႔ အနားယူခြင့္ ရမယ္၊ နာမက်န္းရင္ နားခြင့္ရွိတယ္၊ ေကာ္ဖီခ်ိန္မွာ ေကာ္ဖီအလကားေသာက္ ရတယ္ စသျဖင့္ အက်ဳိး ခံစားခြင့္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခါတေလ မွာ ၀န္ထမ္းဘ၀တုန္းက လြတ္လပ္ေပ်ာ္ ေမြ႕ခဲ့တာကို သတိရမိပါတယ္။

၀န္ထမ္း ဘ၀မွာ တစ္ခါတေလေတာ့ အဆင္မေျပတဲ့ ရက္ေတြ ရွိတတ္စျမဲပါ။ ဒါကလည္း တစ္ခါတစ္ရံမွ ျဖစ္တတ္တာေၾကာင့္ ၿပီးေတာ့လည္း ၿပီးသြားတာပါပဲ။ စာေရးဆရာ ဘ၀ကို ခံယူ လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀တိုး တက္ေရး၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေရး အစရွိတဲ့ ဖိစီးမႈေတြရွိလာတဲ့အျပင္ ကိုယ့္ ၀တၳဳ အေပၚမွာ အယ္ဒီတာက ဘယ္လို မ်ားမွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မလဲဆိုတဲ့ ေသာက လည္း ရွိလာပါတယ္။ ဒါေတြကို ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေလ့ အက်င့္လုပ္ၿပီး ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရပါမယ္။

၂။ပံုမွန္အခ်ိန္ သတ္မွတ္ပါ
စာေရးျခင္းနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းျပဳေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ ၿပီဆိုရင္ သေဘာက်စရာ အေကာင္းဆံုး ကေတာ့ ကိုယ့္အခ်ိန္ကို ကိုယ္ ပိုင္သြား ျခင္းပါပဲ။ အခ်ိန္ပိုင္းပဲ စာေရးေရး၊ တစ္ ေန႔လုံးပဲ စာေရးေရး၊ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ဆံုးျဖတ္လို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မ သတိေပးခ်င္တာတစ္ခုကေတာ့ ကိုယ္ ႀကိဳက္သလို သတ္မွတ္လို႔ ရၿပီဆိုၿပီး ေရး ခ်င္ရင္ ေရးမယ္၊ မေရးခ်င္ရင္ မေရး ဘူးဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ သေဘာထားလို႔ မရပါဘူး။

ကၽြန္မ အၾကံ ေပးခ်င္တာကေတာ့  စာေရးဖို႔ အခ်ိန္တစ္ခု သတ္မွတ္ပါ။ အဲဒီ သတ္မွတ္ခ်ိန္က မနက္ ၉ နာရီကေန ညေန ၅ နာရီအထိ ျဖစ္ဖို႔မလိုပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တိက်တဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုေတာ့ သတ္မွတ္ထားဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ကၽြန္မ စာစေရးေတာ့ တနလၤာေန႔ကေန ေသာ ၾကာေန႔အထိ မနက္ ၇ နာရီက စၿပီး ေရးပါတယ္။ မြန္းလြဲပိုင္း အထိ ေရးတာ ပါ။ အခုေတာ့ ကေလး အေမ ျဖစ္လာ ၿပီဆိုေတာ့ ကေလးေတြရဲ႕ ေက်ာင္းခ်ိန္နဲ႔ ကၽြန္မ စာေရးခ်ိန္ ညိႇရပါတယ္။ တနလၤာ ေန႔မ်ားမွာ မနက္ ၈ နာရီကေန  မြန္းလြဲ ၃ နာရီအထိ ေရးပါတယ္။ အဂၤါ၊  ဗုဒၶဟူး၊ ၾကာသပေတး ေန႔မ်ားမွာေတာ့ မနက္ ၈ နာရီကေန မြန္းတည့္ခ်ိန္အထိ ေရးပါတယ္။ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ကၽြန္မ လုပ္ရမယ့္ အိမ္ရွင္မ အလုပ္ေတြ ကို လုပ္ရပါတယ္။ ဒါေတြက ႐ံုးခ်ိန္လို အတိအက် သတ္မွတ္စရာ မလိုပါဘူး။

၃။တံု႔ျပန္တတ္တဲ့ အက်င့္ရွိပါ
ကၽြန္မတို႔က စာမူေတြကုိ အယ္ဒီ တာမ်ားထံ ပို႔လိုက္တဲ့အခါမွာ သူတို႔က ရက္သတ္ၱပတ္မ်ားစြာ ၾကာၿပီးမွ ကၽြန္မ တို႔ရဲ႕ စာမူမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တံု႔ျပန္မႈ ေပးပါတယ္။ ဒါက သူတို႔ဘက္မွာ စာေရးသူ အမ်ားအျပားနဲ႔ ဆက္ဆံရျခင္း ေၾကာင့္ တံု႔ျပန္မႈ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ စာေရးသူေတြ ဘက္ကေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ၿပိဳင္ၿပီး အၾကာႀကီး ေနမွ တံု႔ျပန္တာမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ပါ ဘူး။ ယုတ္စြအဆံုး တယ္လီဖုန္းထဲမွာ SMS ၀င္လာတာမ်ဳိးကအစ E-mail ၀င္တာအဆံုး အတတ္ႏိုင္ဆံုး အျမန္ဆံုး တံု႔ ျပန္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

ကၽြန္မက ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ အျဖစ္လည္း လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီ တုန္းကဆိုရင္ တစ္ေန႔လံုး ဖုန္းေခၚသမွ် ကို ကၽြန္မ ျပန္ေျဖပါတယ္။ E-mail မွန္သမွ်ကုိ မျပန္ၾကားႏိုင္ေပမဲ့ ႏွစ္ရက္၊ သံုးရက္အၾကာဆံုးကာလ အတြင္းမွာေတာ့ ျပန္ျဖစ္ေအာင္ျပန္ပါတယ္။တကယ္လို႔ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ စာေရး ဆရာတစ္ေယာက္ေယာက္ဆီက အီး ေမးလ္မ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မ ခ်က္ခ်င္း အေၾကာင္း ျပန္ပါတယ္။

၄။၀င္ေငြကို သတိျပဳပါ
စာေရးျခင္းနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းျပဳေတာ့မယ့္သူတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေရးသမွ် စာတိုင္းဟာ ၀င္ေငြ ရွိတဲ့စာ ျဖစ္ရပါမယ္။ ဒီေတာ့ တစ္လ တစ္လမွာ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္၀င္သလဲ ဆိုတာကို သတိျပဳရပါမယ္။ ကိုယ္ ေရး ခ်င္တာခ်ည္း ေရးေနရင္ ကိုယ္ပို႔ေနက် မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္မ်ားက သံုးရဲ႕လား၊ တစ္ခါတေလမွာ သူတို႔ေရးေစခ်င္တာ ေလးေတြကို တာ၀န္ေပးတဲ့အခါမွာ ကိုယ္က ေရးျခင္းအားျဖင့္ ၀င္ေငြကို ရွာတတ္သူျဖစ္ရပါမယ္။ ဒီလိုေျပာ လိုက္တဲ့အတြက္ ေငြကို ငမ္းငမ္းတက္ ရွာရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က စာေရးျခင္းကို အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္း အေနနဲ႔ လုပ္တဲ့သူ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေရးတဲ့စာတိုင္းဟာ ၀င္ေငြရတဲ့ စာျဖစ္ဖို႔ သတိထားပါ။

၅။ထြက္ေငြကို ဂ႐ုစိုက္ပါ
၀င္ေငြရၿပီဆိုတာနဲ႔ တစ္ဖက္မွာ ထြက္ေငြ ဆိုတာလည္း ရွိလာမွာပါပဲ။ ဒါ ေၾကာင့္ ကိုယ္ သံုးတဲ့ အသံုးစရိတ္တိုင္း ဟာ ထိုက္တန္တဲ့ အသံုးစရိတ္ ျဖစ္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ရပါမယ္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေပးေဆာင္ရမယ့္ အခြန္အခ ဆိုတာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀င္ေငြနဲ႔ ထြက္ေငြမွ်တေအာင္ သံုးတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။

ကိုယ္က စာေရးတဲ့ အလုပ္ကို ၀ါသနာ အေလ်ာက္ေရးတဲ့ ၀ါသနာရွင္ အဆင့္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းအတြက္ ေရးတဲ့သူ ျဖစ္လာၿပီ ဆိုရင္ ကိုယ္ သံုးမယ့္ အသံုးစရိတ္တစ္ ခုဟာ သာမန္အသံုးစရိတ္လား၊ လိုအပ္ တဲ့ အသံုးစရိတ္လား၊ အက်ဳိးအေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္စြာ သံုးကိုသံုးမွ ျဖစ္မယ့္ အသံုး စရိတ္လားဆိုတာ ပိုင္းျခားတတ္ရပါ မယ္။ ဒါမွလည္း ထြက္ေငြက ၀င္ေငြ ထက္နည္းၿပီး ကိုယ့္လုပ္ငန္းက အက်ဳိး အျမတ္ရွိတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခု ျဖစ္လာပါ မယ္။ ကိုယ္က စာေရးျခင္းကို အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အေနနဲ႔ လုပ္ၿပီဆိုရင္ ေအာက္ပါအသံုးစရိတ္ေတြ ရွိလာပါၿပီ။  (ျမန္မာ စာေရးဆရာမ်ား အေနနဲ႔ေတာ့ တခ်ဳိ႕တေလသာ လိုအပ္ပါမယ္။)

.    စာေရးဖို႔အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာ
.      အသံုးျပဳရမယ့္ ေဆာ့ဖ္၀ဲ
.    ႐ံုးအသံုးအေဆာင္ပစၥည္း မ်ား(ဥပမာ-စကၠဴ၊ ေဘာပင္၊စာအိတ္ စသျဖင့္...)
.    ဆက္သြယ္လို႔ ရမယ့္ တယ္လီဖုန္း
.    စာပို႔ခ ကုန္က်စရိတ္
.    အင္တာနက္
.    ခရီးသြားလာမႈ အတြက္ ကုန္က်စရိတ္
ျမန္မာ စာေရးဆရာမ်ား အတြက္ေတာ့ ဒီကုန္က်စရိတ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မေျပာပေလာက္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။

၆။ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ပါ
တျခား အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘဲ စာေရးျခင္း သက္သက္နဲ႔ အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္ ဘ၀က ကုိယ့္လက္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္ဆိုတာ သတိျပဳပါ။ ဘယ္သူကမွ ကိုယ့္ကို တိုက္တြန္းေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မဂၢဇင္းမ်ားမွာ ၀တၳဳ၊ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးေနရာကေန လံုးခ်င္းလိုင္း ၀င္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ ဆိုရင္လည္း ကိုယ္ တိုင္ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈရွိမွသာ တိုးတက္မႈ ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

စာေပ ေလာကႀကီးက အစဥ္အျမဲ ပံုစံေျပာင္းလဲ ေနတာျဖစ္တာေၾကာင့္ ထုတ္ေ၀သူမ်ားက ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခတ္အေျခအေနအတိုင္း ထုတ္ေ၀ၾက သလို စာေရးသူျဖစ္သူ မိမိကလည္း ေခတ္နဲ႔အညီ၊ ထုတ္ေ၀သူရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ နဲ႔အညီ ေျပာင္းလဲႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ရပါမယ္။

ဥပမာအားျဖင့္ ကၽြန္မ ကိုယ္ေတြ႕ ကို တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ မူလကေတာ့ ကၽြန္မလည္း အစဥ္အလာထံုးစံအတိုင္း ထုတ္ေ၀ေနသူမ်ားနဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး စာ အုပ္မ်ား ေရးသားခဲ့တာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ မႏွစ္ကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ထုတ္ေ၀သူျဖစ္ ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့အျပင္ ဒီေန႔ေခတ္ စားေနတဲ့ POD (Print On Demand) အမွာရွိမွ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀တဲ့ ပံုစံမ်ဳိးကို လည္း ေလ့လာရပါတယ္။ POD ကို ကၽြန္မ ရက္သတၱပတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့လာရပါတယ္။ POD ရဲ႕အက်ဳိးက ဘာလဲ။ အားနည္းခ်က္ကဘာလဲဆိုတာ ကို သိေအာင္ ေလ့လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

၇။စာမူ အေျခအေနကို ေမးျမန္းပါ
ကၽြန္မ ေတြ႕ဖူးတဲ့ စာေရးဆရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ထုတ္ေ၀သူထံ ကို စာမူပို႔ၾကေပမဲ့ သူတို႔စာမူေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြကို ေနာက္ထပ္ ေမးျမန္း ၾကဖို႔ သတိမရၾကေတာ့ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ထုတ္ေ၀သူကို ကိုယ့္စာမူဖတ္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ အခ်ိန္ေပးၿပီးရင္ စာတိုေလး တစ္ေၾကာင္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ေပးပို႔ၿပီး သတိေပးဖို႔ လိုပါမယ္။ ဒါမွ ထုတ္ေ၀ သူက ကိုယ့္စာမူအေပၚမွာ စိတ္၀င္စား မႈ ရွိ၊ မရွိ သိႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ စာမူကို ကိုယ္တိုင္က ေလးေလးစားစား ရွိမွသာ ထုတ္ေ၀သူကလည္း ေလးစား မႈရွိမယ္ဆိုတာကို သတိျပဳသင့္ပါတယ္။

၈။စာမေရးခင္ ေတြးပါ
အင္တာနက္နဲ႔ အီးေမးလ္ ေပၚလာျခင္းက ဆက္သြယ္မႈကို အလြန္တရာ လ်င္ျမန္ေစသလို စာေရးဖို႔ကိုလည္း အင္မတန္ လြယ္ကူေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခါတေလမွာ အဲဒီလို လြယ္ကူျခင္း ေၾကာင့္ ေနာင္တရေစတာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္။ လြယ္လြယ္ေရး လြယ္လြယ္ပို႔ လို႔ရတဲ့အတြက္ မေရးသင့္တာ ေရးမိ သလို မပို႔သင့္တဲ့သူဆီကို ပို႔မိတာေတြ လည္း ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ မၾကာ ေသးမီက ကၽြန္မထံကို စာေရးသူတစ္ ေယာက္က ကၽြန္မနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ထုတ္ေ၀သူနဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးဖို႔ ေတာင္း ဆုိလာပါတယ္။ ကၽြန္မက ဒီထုတ္ေ၀ သူနဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးဖုိ႔ ၀န္မေလးပါ ေၾကာင္း၊ ဒါေပမဲ့ သူနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္မ အေတြ႕အၾကံဳကေလးေတြကို ေတာ့ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္လို႔ ျပန္ ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တစ္ဖက္က စာေရးဆရာ အေနနဲ႔ ကိုယ့္ ထုတ္ေ၀သူနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ရာ ကၽြန္မ ၀န္ေလးတယ္လို႔ ထင္သြားမွာစိုးလို႔ပါပဲ။

၉။ေအာင္ျမင္မႈ
စာေရးျခင္း သက္သက္နဲ႔ အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳသူ တစ္ေယာက္အတြက္ ကိုယ္ ေရးလိုက္တဲ့စာအုပ္တစ္အုပ္ ေအာင္ျမင္ သြားျခင္းဟာ အင္မတန္ခ်ဳိ ၿမိန္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ သူနဲ႔ပဲ ေတြ႕ေတြ႕ ကိုယ့္၀တၳဳအေၾကာင္း အေျပာခံရတယ္ ဆိုရင္ စာေရးဆရာ အတြက္ အႏိႈင္းမဲ့ ပီတိျဖစ္စရာပါ။

ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတတ္ တာကေတာ့ ေရွ႕က ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ ၀တၳဳရဲ႕အရွိန္အ၀ါကို မီေအာင္ ေနာက္ တစ္ပုဒ္ ဖန္တီးႏိုင္ပါ့မလားဆိုတဲ့ ေသာကစိတ္ပါပဲ။ ထုတ္ေ၀သူ တစ္ေယာက္က ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ ၀တၳဳကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး သူ႔အတြက္ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ ေရးေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုလာရင္ စာေရးဆရာ အေနနဲ႔ အဲဒီလို ေသာကမ်ဳိး ပိုၿပီး ၀င္တတ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈကို လူတိုင္း လိုခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါ ေၾကာင့္ စာေရးဆရာ အေနနဲ႔ ကိုယ္ ဖန္တီး ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ ၀တၳဳတိုင္းဟာ တန္းတူညီမွ် အရည္အေသြးရွိတယ္လို႔ ခံယူ ထားသင့္ပါတယ္။

၁၀။ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ ထားပါ
ကၽြန္မ ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ စာေရးဆရာမွာလည္း ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ဆိုတာ ရွိရပါမယ္။ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ မရွိဘဲ စာေရး ေနျခင္းဟာ အိပ္မက္မက္ေနတာနဲ႔ အတူ တူပဲလို႔ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္နဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး ကၽြမ္းက်င္တဲ့ပုဂိၢဳလ္တစ္ဦးက ကၽြန္မကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ စာေပ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားမွာ ကၽြန္မ စကားေျပာ ခြင့္ရတဲ့အခါ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကို ႏွစ္မ်ဳိးခြဲၿပီး ေျပာပါတယ္။ ပထမတစ္ မ်ဳိးက ျခံဳငံုၿပီး ေအာင္ျမင္မႈရတဲ့ ပန္း တိုင္နဲ႔ တစ္ခုခ်င္းအေပၚမွာ ေအာင္ျမင္ မႈရတဲ့ ပန္းတိုင္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီရည္ မွန္းခ်က္ႏွစ္ခုကို ပူးေပါင္းေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၿပီ ဆိုရင္ ကိုယ့္ ေလာကမွာ ေအာင္ျမင္သူ ျဖစ္ႏိုင္ပါၿပီ။

အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အလုပ္ တျခား မလုပ္ေတာ့ဘဲ စာေရးျခင္းတစ္ ခုတည္းနဲ႔သာ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုး ထုတ္ေ၀သူ ေလးဦးေလာက္နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ အခ်ိတ္အဆက္ ရၿပီး မွသာ ပံုမွန္၀င္ေငြရေနတဲ့ အလုပ္ကို ေက်ာခိုင္း သင့္ပါတယ္။ ထုတ္ေ၀သူ မ်ားက ကိုယ့္၀တၳဳကို ဆက္တိုက္ထုတ္ ေ၀ေနၾကၿပီဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ စာေရး ျခင္းသက္သက္နဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျပဳႏိုင္ၿပီဆိုတာ ယံုထားေစခ်င္ပါတယ္။

အထက္ ေဖာ္ျပပါ ေဆာင္းပါးက ကယ္လီဂ်ိမ္းစ္အင္ဂါရဲ႕ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အယူအဆမ်ား ထဲက ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ကိုက္ညီတာကို ထုတ္ႏုတ္ သံုးစြဲျခင္းအားျဖင့္ စာေပ ၀ါသနာ ရွင္မ်ား မွန္ကန္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏိုင္ ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

၀င္းၿငိမ္း
(ေရႊအျမဳေတ မဂၢဇင္း၊မတ္လ ၂၀၁၂)

Credit: http://www.shweamyutay.com/index.php?option=com_content&view=article&id=3883:2012-03-06-08-29-24&catid=130:2009-06-01-06-37-38&Itemid=694 

အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္း (Universal Declaration of Human Rights)

(အပိုင္း တစ္)

ဒီေန႕အျပင္သြားေတာ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္း စာအုပ္ငယ္ေလး(ျမန္မာဘာသာျပန္ - အျပာေရာင္အဖံုး) တစ္အုပ္ကို အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ျပည္သူလူထုလက္ထဲ အေရာက္ျဖန္႕ေ၀ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႕တိုက္ဆိုင္ျပီးရရွိခဲ့ပါတယ္။ လူတိုင္း လိုလိုသိရွိသင့္တယ္ တခ်ိဳ႕ေတြကလည္း သိရွိျပီးသားျဖစ္မယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း သိရွိေစဖို႕ ျပန္လည္ေ၀ငွ မွာျဖစ္ပါတယ္။ စာအုပ္ကေလထဲမွာပါတဲ့စာသားတိုင္းကိုေတာ့ ကူးမျပေတာ့ပါဘူး။ အဓိကစာပိုဒ္ေတြကိုပဲကူးယူေဖာ္ျပပါရေစ။

စုစုေပါင္း စာပိုဒ္ (၃၀) တိတိပါ၀င္ပါတယ္။

၁၉၄၈ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၀ရက္ေန႕တြင္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ညီလာခံအစည္းအေ၀းၾကီးက လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းၾကီးကို အတည္ျပဳေၾကညာလိုက္ရာ ....

အပိုဒ္(၁)

လူတိုင္းသည္ တူညီလြတ္လပ္ေသာ ဂုဏ္သိကၡာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တူညီလြတ္လပ္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း ေမြးဖြား လာသူမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုသူတို႕၌ ပိုင္းျခားေ၀ဖန္တတ္ေသာ ဥာဏ္ႏွင့္က်င့္၀တ္သိတတ္ေသာစိတ္တို႕ရွိၾက၍ ထိုသူတို႕သည္ အခ်င္းခ်င္း ေမတၱာထား၍ဆက္ဆံက်င့္သံုးသင့္၏။

အပိုဒ္(၂)

လူတိုင္းသည္ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းတြင္ေဖာ္ျပထားသည့္ အခြင့္အေရးအားလံုး၊ လြတ္လပ္ခြင့္အားလံုးတို႕ကို ပိုင္ဆိုင္ခံစား ခြင့္ရွိသည္။ လူမ်ိဳးႏြယ္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ အသားအေရာင္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ က်ား၊မ သဘာ၀အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ဘာသာစကားအားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာအားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ႏိုင္ငံေရးယူဆခ်က္ သို႕တည္းမဟုတ္ အျခားယူဆခ်က္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံႏွင့္ဆိုင္ေသာ၊ သုိ႕တည္းမဟုတ္ လူမႈအဆင့္အတန္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ ဇစ္ျမစ္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ပစၥည္းဥစၥာ ဂုဏ္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊မ်ိဳးရိုးဇာတိအားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ အျခားအဆင့္အတန္းအားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ခြဲျခားျခင္းမရွိေစရ။ ထို႕ျပင္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေနထိုင္ရာ ႏိုင္ငံ၏ သို႕တည္းမဟုတ္ နယ္ေျမ ေဒသ၏ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာျဖစ္ေစ၊ စီရင္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ဆိုင္ရာျဖစ္ေစ၊ တိုင္းျပည္အခ်င္းခ်င္း ဆိုင္ရာျဖစ္ေစ အဆင့္အတန္းတစ္ခုခုကို အေျချပဳ ၍လည္းေကာင္း၊ ေဒသနယ္ေျမတစ္ခုသည္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ လြတ္လပ္သည့္နယ္ေျမ သို႕တည္းမဟုတ္ ကုလသမဂၢ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ထားရသည့္ နယ္ေျမ စသျဖင့္ သို႕တည္းမဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာတို႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသေလာက္သာရရွိသည့္ နယ္ေျမ စသျဖင့္ ယင္းသို႕ေသာ နယ္ေျမမ်ားျဖစ္သည္၊မျဖစ္သည္ဟူေသာအေၾကာင္းကို အေထာက္အထားျပဳ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ခြဲျခားျခင္း လံုး၀မရွိေစရ။

အပိုဒ္(၃)

လူတိုင္း၌ အသက္ရွင္ရန္ လြတ္လပ္မႈခြင့္ႏွင့္ လံုျခံဳစိတ္ခ်ခြင့္ရွိသည္။

အပိုဒ္(၄)

မည္သူကိုမွ် ေက်းကြၽန္အျဖစ္ သို႕တည္းမဟုတ္ အေစအပါးအျဖစ္ ႏိုင္ထက္စီးနင္း ေစခိုင္းျခင္းမျပဳရ၊ လူကို ေက်းကြၽန္သဖြယ္ အဓမၼ ေစခိုင္းျခင္း၊ အေရာင္းအ၀ယ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ထိုသေဘာသက္ေရာက္ေသာ လုပ္ငန္းဟူသမွ်ကို ပိတ္ပင္တားျမစ္ရမည္။

အပိုဒ္(၅)

မည္သူကိုမွ် ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္း သို႕တည္းမဟုတ္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ၊ လူမဆန္စြာ ဂုဏ္ငယ္ေစေသာ ဆက္ဆံမႈ မျပဳရ သို႕တည္းမဟုတ္ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း မျပဳရ။

အပိုဒ္(၆)

လူတိုင္းတြင္ ဥပေဒအရာ၌ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအျဖစ္ျဖင့္ အရာခပ္သိမ္းတြင္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းကို ခံယူပိုင္ခြင့္ရွိသည္။

အပိုဒ္ (၇)

လူအားလံုးတို႕သည္ ဥပေဒအရာ၌ တူညီၾကသည့္အျပင္၊ ဥပေဒ၏ အကာအကြယ္ကို ျခားနားျခင္းမခံရေစဘဲ တူညီစြာ ခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။ဤေၾကညာစာတမ္းပါ သေဘာတရားမ်ားကို ဖီဆန္၍ ခြဲျခားျခင္းမွလည္းေကာင္း၊ ထိုသို႕ခြဲျခားျခင္းကို လႈံ႕ေဆာ္ျခင္းမွ လည္းေကာင္း၊ ကင္းလြတ္ေစရန္ အကာအကြယ္ကို တူညီစြာ ခံစားပိုင္ခြင့္ရွိသည္။

အပိုဒ္(၈)

 ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျခားဥပေဒကေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူတိုင္းအတြက္ ေပးထားသည့္ အေျခခံ အခြင့္ အေရးမ်ားသည္ ခ်ိဳးေဖာက္ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံခဲ့ရလွ်င္ ထိုသို႕ခ်ိဳးေဖာက္ဖ်က္ဆီးေသာ ျပဳလုပ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ နစ္နာခ်က္ အတြက္ ထိုသူသည္ ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္တရားရံုးတြင္ ထိေရာက္စြာ သက္သာခြင့္ ရႏိုင္ေစရမည္။

အပိုဒ္(၉)

မည္သူမွ် ဥပေဒအရ မဟုတ္ေသာ ဖမ္းဆီးျခင္းကိုျဖစ္ေစ၊ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းကိုျဖစ္ေစ၊ ျပည္ႏွင္ျခင္းကိုျဖစ္ေစ မခံေစရ။

အပိုဒ္(၁၀)

အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကို အဆံုးအျဖတ္ခံရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ ျပစ္မႈေၾကာင့္ တရားစြဲဆိုစီရင္ဆံုးျဖတ္ခံရာတြင္ လည္းေကာင္း လူတိုင္းသည္ လြတ္လပ္၍ ဘက္မလိုက္ေသာ တရားရံုးေတာ္၏ လူအမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ မွ်တစြာ ၾကားနာစစ္ေဆး ျခင္းကို တူညီစြာ ခံစားပိုင္ခြင့္ရွိသည္။

အပိုဒ္ (၁၁)

(၁) လူအမ်ားေရွ႕ေမွာက္၌ ဥပေဒအတိုင္း စစ္ေဆး၍ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည္ဟု ထင္ရွားစီရင္ျခင္းခံရသည့္အခ်ိန္အထိ ျပစ္မႈႏွင့္ တရားစြဲဆို ျခင္း ခံရသူတိုင္းသည္ အျပစ္မဲ့သူဟူ၍ ယူဆျခင္းခံရထိုက္သည့္ အခြင့္အေရးရွိသည္။ ထိုအမႈကိုၾကားနာစစ္ေဆးရာ၀ယ္ စြပ္စြဲခံရသည့္ ျပစ္မႈအတြက္ ခုခံေခ်ပႏိုင္ရန္ လိုအပ္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို ထိုသူအားေပးျပီး ျဖစ္ေစရမည္။

(၂) လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အား ႏိုင္ငံဥပေဒအရျဖစ္ေစ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာဥပေဒအရျဖစ္ေစ ျပစ္မႈမေျမာက္ေသာ လုပ္ရပ္ သို႕မဟုတ္ ပ်က္ကြက္မႈအရ စြဲဆိုအျပစ္ေပးျခင္း မျပဳရ။ ထို႕အျပင္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္စဥ္အခါက ထိုက္သင့္ေစႏိုင္ေသာ အျပစ္ဒဏ္ထက္ ပိုမိုၾကီးေလး ေသာ အျပစ္ဒဏ္ကို ထိုက္သင့္ျခင္း မရွိေစရ။

အပိုဒ္ (၁၂)

မည္သူမွ် မိမိသေဘာအတိုင္း ေအးခ်မ္းလြတ္လပ္စြာ ေနထိုင္ျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ မိသားစုကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ ေနအိမ္ အသိုက္အ၀န္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ စာေပးစာယူကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒအရမဟုတ္ေသာ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မခံေစရ။ ထို႕ျပင္ မိမိ၏ဂုဏ္သိကၡာကိုလည္း အထက္ပါအတိုင္း ပုတ္ခတ္ျခင္းမခံေစရ။

လူတိုင္းတြင္ ထိုသို႕၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းမွေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပုတ္ခတ္ျခင္းမွေသာ္လည္းေကာင္း ဥပေဒအရ ကာကြယ္ပိုင္ခြင့္ရွိ သည္။

အပိုဒ္ (၁၃)

(၁) လူတိုင္းတြင္ မိမိ၏ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္အတြင္း၌ လြတ္လပ္စြာ သြားလာေရႊ႕ေျပာင္းပိုင္ခြင့္၊ ေနထိုင္ခြင့္ရွိသည္။

(၂) လူတိုင္းတြင္ မိမိေနထိုင္ရာ တိုင္းျပည္မွလည္းေကာင္း၊ အျခားတိုင္းျပည္မွလည္းေကာင္း ထြက္ခြာသြားပိုင္ခြင့္ရွိသည့္အျပင္၊ မိမိ၏ တိုင္းျပည္သို႕ျပန္လာပိုင္ခြင့္လည္းရွိသည္။

အပိုဒ္(၁၄)

(၁) လူတိုင္းသည္ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ခံေနရျခင္းမွ လြတ္ကင္းရန္အျခားတိုင္းျပည္မ်ား၌ ေအးခ်မ္းစြာ ခိုလႈံေနႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။

(၂) ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ မပတ္သက္သည့္ ျပစ္မႈမ်ားမွေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကုလသမဂၢ၏ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ သေဘာတရားမႈမ်ားကို ဖီဆန္ေသာ အမႈမ်ားမွေသာ္လည္းေကာင္း အမွန္ေပၚေပါက္လာေသာ ျပစ္မႈေၾကာင့္ တရားစြဲဆိုျခင္းခံရသည့္ အမႈအခင္းမ်ားတြင္ အထက္ပါ အခြင့္ အေရးကို အသံုးမျပဳႏိုင္ေစရ။

အပိုဒ္(၁၅)

(၁) လူတိုင္းသည္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ခံယူခြင့္ရွိသည္။

(၂) ဥပေဒအရ မဟုတ္လွ်င္ မည္သူမွ် မိမိ၏ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ကို စြန္႕လႊတ္ျခင္း မခံေစရ၊ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရး ကိုလည္း ျငင္းပယ္ျခင္းမခံေစရ။

စာၾကြင္း ။  ။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းမွာ စာပိုဒ္စုစုေပါင္း (၃၀)ပါ၀င္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ စာပိုဒ္ေတြကို ဆက္လက္ေ၀ငွပါမယ္။