Thursday, August 31, 2017

ႀကိဳးျပတ္ေနတဲ့ ေလတံခြန္


 “သားတို႔ ေက်ာင္းႏွစ္လခြဲ ပိတ္လိုက္ၿပီ ေမေမ”

အိမ္ေပၚသို႔ ဝုန္းခနဲ ေျပးတက္လာၿပီး ေအာ္ေျပာလိုက္တဲ့ သားေလး ဝဏၰအသံေၾကာင့္ ဗုေဒၶါလို႔ လန႔္ၿပီး တ,မိေအာင္ မေလး တုန္လႈပ္သြားတယ္။ တစ္ဆက္တည္း …

“စိတ္ညစ္လိုက္တာေနာ္” လို႔လည္း ညည္းတြားမိသြားတယ္။
ေက်ာင္းဖြင့္ေနတုန္း အိမ္မွာ နားတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြမွာ တဟဲ့ဟဲ့ တဟင္းဟင္းနဲ႔ တစ္ခါတေလ တုတ္တကိုင္ကိုင္နဲ႔၊ ထိန္းရသိမ္းရ ေျခာက္လွန႔္ရတာ မေလးမွာ ဖတ္ဖတ္ကို ေမာလို႔။

ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသား၊ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ဆိုတာ အင္မတန္ ေဆာ့တဲ့အ႐ြယ္၊ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေပါက္တီးေပါက္ရွာလည္း အင္မတန္ ေဆာ့တဲ့အ႐ြယ္။ ေတာ္ၾကာ သစ္ပင္တက္လား တက္ျပန္ၿပီ၊ အိမ္နားမွာ ဗြက္အိုင္ေတြကလည္း ေပါေတာ့ ဗြက္ထဲဆင္းလား ဆင္းျပန္ၿပီ။ အမႈိက္ပုံ တက္ဖြလား ဖြျပန္ၿပီ။ ဗြီဒီယို အေခြငွားဆိုၿပီး ေလွ်ာက္လည္လား လည္ျပန္ၿပီ။

တစ္ေယာက္တည္း ေမြးထားလို႔ သက္သာမလား ေအာက္ေမ့မိတယ္။ အဲဒီ တစ္ေယာက္က လွစ္ခနဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားလို႔ မေလးမွာ ဟစ္ဟစ္ေခၚရတာ အေမာ၊ ေက်ာင္းသြားေနတဲ့ အခ်ိန္ကေလးပဲ နားရတာ၊ အခုလို ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္လိုက္ၿပီဆိုေတာ့ အဲဒီ နားခြင့္ေလးေတာင္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီမို႔ မေလး စိတ္ညစ္လိုက္တာ။

မေလးက စိတ္ညစ္ေနတုန္း ရွိေသး၊ ဝဏၰက ဘယ္တုန္းက အိမ္ေပၚက ျပန္ဆင္းသြားလည္း မသိ။ တိုင္မွာ လြယ္အိတ္ကေလးပဲ ခ်ိတ္ရက္ က်န္ေနခဲ့ၿပီး လူက လမ္းမေပၚ ေရာက္သြားၿပီ။ မေလးမွာ ထမင္းအိုးေလး ဆူေနလို႔ ငွဲ႔ေနတုန္းရွိေသး၊ သားေတာ္ေမာင္ရဲ႕အသံကို လမ္းမက ၾကားလိုက္ရတယ္။

“ေဟ့ေကာင္ေတြ ဖိုးခန႔္၊ ေခါင္းႀကီး၊ ဖိုးသား၊ မ်ိဳးကို၊ ေ႐ႊျပံဳးေမာင္ အကုန္လာခဲ့၊ ေဘာလုံး ကန္မယ္”
“ဟယ္”
လို႔ မေလး ေအာ္မိေအာင္ မ်က္လုံးျပဴး ထိတ္လန႔္သြားတယ္။ အေရးထဲ ထမင္းအိုးကလည္း ငွဲ႔လို႔မၿပီးေသး။ ထမင္းရည္စစ္ေအာင္ ေစာင့္ေနရတုန္း …
“ေဟ့ေကာင္ လာၿပီ ဖမ္းထား … ဂိုး … ဟာ လြတ္သြားၿပီ … ညံ့တာကြာ”
စတဲ့ ေဘာလုံးပြဲ ေၾကညာသံေတြ ၾကားေနရၿပီ။ ထမင္းအိုးႏွပ္ေနတုန္း မေလး ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့အသံ၊ ဝုန္းဆိုၿပီး ေဘာလုံးနဲ႔ ဝါးဝင္းထရံကို ပိတ္မွန္တဲ့အသံ စၾကားရပါၿပီ။ ကမန္းကတန္း အိမ္ေရွ႕ထြက္လာတုန္း ေနာက္ထပ္ ဝင္းထရံကို ေဘာလုံး ပိတ္မွန္တဲ့အသံ ႏွစ္ခ်က္၊ သုံးခ်က္ တဝုန္းဝုန္းနဲ႔ ဆက္ၾကားရၿပီး …

“ဟဲ့ ဘယ္ကေလးေတြတုန္း၊ ငါ့ဝင္းထရံကို မမွန္ေစနဲ႔ေဟ့”
လို႔ အသံကုန္ ဟစ္ေအာ္လိုက္တဲ့ အိမ္နီးခ်င္း မဆင့္ အသံကိုပါ ၾကားလိုက္ရတယ္။ ေဘာလုံးသမားေတြလည္း တစ္ခါတည္း ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္၊ ဝဏၰလည္း စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ အိမ္ထဲ ေျပးဝင္လာတယ္။

“သားရယ္ ဒီေန႔မွ ေက်ာင္းစပိတ္တယ္။ ဒီေန႔ပဲ ေျပာစရာ ဆိုစရာ ျဖစ္လာၿပီ။ ေမေမက သားကို ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အဆင္ေျပတဲ့ လူလိမၼာေလး ျဖစ္ေစခ်င္တာ၊ ကဲ အခုကို မဆင့္က ေအာ္ေနၿပီ။ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ေနမွေပါ့”
မေလးက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ေျပာျပန္ေတာ့ သားက မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ …
“ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ၊ ေရသြားခ်ိဳးေတာ့မယ္”
ဆိုၿပီး ထြက္သြားေတာ့တယ္။ အင္း … ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရဲ႕ ပထမေန႔ အေတြ႕အၾကံဳက မလြယ္ပါလားလို႔ မေလး သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်လိုက္ရတယ္။

ဝဏၰ ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ တီဗြီေရွ႕ေရာက္သြားၿပီမို႔ မေလး စိတ္ေအးလက္ေအး ဟင္းဆက္ခ်က္ ေနတယ္။ ဟင္းအိုးေလး ဆူတာနဲ႔ မေလး အိမ္ေရွ႕ ထြက္လာေတာ့ …
လား … လား တီဗြီေရွ႕မွာ ကေလးေတြ ျပည့္လို႔ပါလား။ မေလးတို႔ ဧည့္ခန္းၾကမ္းျပင္ တစ္ခုလုံး အလြတ္မရွိ၊ အ႐ြယ္စုံ ဆိုက္စုံ ကေလးေတြ ျပည့္လို႔၊ ရပ္ကြက္ေလးက လက္လုပ္လက္စား ရပ္ကြက္ေလးမို႔ အိမ္တိုင္းေစ့ တီဗြီ မရွိၾက။ ရွိၾကတဲ့ အိမ္ေတြကလည္း ကေလးေတြကို သည္းမခံ၊ ဝဏၰနဲ႔ကလည္း အ႐ြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြ မ်ားတာမို႔ မေလးတို႔ အိမ္မွာပဲ စုေနၾကတာ။

“ေဟ့ေကာင္ မင္းေျခေထာက္ႀကီးက ငါ့ဖင္ကို ထိုးတယ္ကြ”
“မေတာ္လို႔ပါကြာ”
ေနာက္က ကေလးက ဆင္းထားတဲ့ ေျခေထာက္ကို ႐ုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေရွ႕က ကေလးက မေက်မနပ္နဲ႔ ျပန္လွည့္သြားတယ္။
ေက်ာ့ေကဇင္တို႔၊ ဇင္မင္းဦးတို႔လို ဘာမွ မသိတတ္တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္၊ သုံးႏွစ္ ကေလးေတြကလည္း ေရွ႕ဆုံးမွာ တေမာ့ေမာ့၊ တစ္ခါတေလ မုန႔္ပါလာတဲ့ ကေလးဆိုရင္ ေနၾကာေစ့ေလွာ္ခြံေတြ၊ ဆီးေစ့ေတြက အိမ္ေပၚမွာ အပုံလိုက္ က်န္ေနခဲ့ၾကတာမ်ိဳး၊ တီဗြီျပရတာ ကိုယ့္ပစၥည္းနဲ႔ကိုုယ္ ကေလးေတြကို သည္းခံရတယ္။

ေရွ႕ဆုံးက ထိုင္ေနတဲ့ ကေလးေတြက လက္ေဆာ့ ေျခေဆာ့နဲ႔ ပန္ကာတို႔၊ ဓာတ္ႀကိဳးတို႔ ဆြဲတတ္တာမ်ိဳးမို႔ မေလး အလြတ္မေပးရဲဘူး။ အလုပ္တစ္ခု လုပ္ၿပီးေတာ့ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရတာ၊ ဝန္ေလးေပမယ့္ သားသားနဲ႔ အ႐ြယ္တူကေလးေတြ ေပ်ာ္ၾကပါေစ ဆိုၿပီး ကေလးေတြကို ျပရတာ။ ခဏေနေတာ့ ေျခာက္နာရီ သတင္းေၾကညာတဲ့ တီးလုံးလည္း လာေရာ တဝုန္းဝုန္းနဲ႔ အိမ္ေပၚက ဆင္းၾကေတာ့တာပဲ။

ကိုေ႐ႊဝဏၰကလည္း ကေလးေတြနဲ႔ေရာၿပီး ဆင္းမယ္လုပ္လို႔ ေတာ္ေတာ္ဆြဲထားရတယ္။ နို႔မဟုတ္ရင္ ေရခ်ိဳးၿပီးသားေလး ျပန္ေပက်ံညစ္ပတ္ၿပီး ေဆးရေၾကာရဦးမွာေလ။ ထမင္းစား၊ ဘုရားရွိခိုး၊ တီဗြီၾကည့္၊ အိပ္ရာဝင္သြားတဲ့ သားေတာ္ေမာင္ကို ၾကည့္ၿပီး မေလး ရင္ေမာေနရတယ္။ ႏွစ္လခြဲေနာ္။ နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္ပါလား။

ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အရွိန္ေလးလည္း ရလာၿပီ။ ကေလးေတြလည္း ေဆာ့နည္းမ်ိဳးစုံေနၿပီ။ တစ္ေန႔ေတာ့ လက္ေမာင္းေတြ၊ ေျခေထာက္ေတြမွာ သားေရကြင္း တစ္ေထြးႀကီး စြပ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ ပိေတာက္ပင္ေအာက္မွာ သားေရကြင္း ပစ္ေနၾကတယ္။ မေလးလည္း အားတာနဲ႔ သူတို႔ သားေရကြင္းဝိုင္းကို ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ သားသားကိုလည္း အကဲခတ္ရတယ္။ မေလးက တစ္ေယာက္တည္း ေမြးထားတာေလ။ ေမြးထားတဲ့ ကေလးက စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ ရွိရဲ႕လား၊ စိတ္ကို စုစည္းတတ္ရဲ႕လား၊ နိုင္တဲ့အခါမွာ ေပ်ာ္သလို၊ ရႈံးတဲ့အခါမွာလည္း ခံနိုင္ရည္ရွိရဲ႕လား။ ညစ္တီးညစ္က်ယ္ လုပ္တတ္သလားဆိုတာ ကစားဝိုင္းမွာသာ အကဲခတ္လို႔ရတာ။ ၾကည့္ေနရင္းပဲ ႏွစ္လက္မေလာက္ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေထာင္ေနတဲ့ ဝါးျခမ္းျပားေလးေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ သားေရကြင္း တစ္ေထြးႀကီးကို ပစ္ဖို႔ရာ ဝဏၰအလွည့္ ေရာက္လာတယ္။

ဒူးတစ္ဖက္ ေထာင္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန႔္တန္းလို႔ မ်က္စိက သားေရကြင္းေတြကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး လက္ထဲက သားေရပင္နဲ႔ ပစ္မလို႔ ဟန္ျပင္ေနတဲ့ ဝဏၰကို ၾကည့္ၿပီး မေလး ရင္ေမာေနတယ္။ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ၊ လက္တည္ၿငိမ္မႈက အင္မတန္ အေရးႀကီးတာေလ။ ဖတ္ခနဲ ပစ္လိုက္တာနဲ႔ ေထြးခနဲ ေထြးခနဲ ျပဳတ္က်သြားတဲ့ သားေရကြင္း အပုံႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး က်န္တဲ့ ကေလးေတြဆီက …
“ဟာ”
ဆိုတဲ့ အသံႀကီး ထြက္လာတယ္။ ဝဏၰကေတာ့ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ သားေရကြင္းေတြကို သြားေကာက္ေနတယ္။ မေလးမွာ အခုမွ သက္ျပင္းခ်ရေတာ့တယ္။ သားမွာ ပုံမွန္ဦးေႏွာက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ရွိပါလားဆိုၿပီး စိတ္သက္သာရာ ရသြားတယ္။ သားသားက ေဘးမွာက်ေနတဲ့ သားေရကြင္းေတြကို ယူၿပီး တိုင္မွာ စြပ္ေနတဲ့ သားေရကြင္းေတြေတာ့ ထားခဲ့တယ္။ မေလး ေသခ်ာၾကည့္ေနတာ ျမင္တာေပါ့။

“ေဟ့ေကာင္ … မင္း ငါးပင္ ပိုယူသြားတယ္”
အသံလာရာကို အံ့ဩတႀကီး ၾကည့္မိတယ္။ ဂ်စ္တူးဆိုတဲ့ကေလး မ်က္ႏွာထား မႈန္မႈန္နဲ႔ သားကို ေျပာေနတယ္။ သူ ညစ္တာ၊ သူ႔မွာ သားေရကြင္း ကုန္ေနၿပီ။ မေလး သိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မေလး ဝင္မေျပာဘူး။ သား ဘာေျပာမလဲ မေလး ေစာင့္ေနတယ္။ သားက ခပ္ေအးေအးပဲ။

“မင္းတို႔ အားလုံးေရွ႕မွာပဲ ငါ ယူရမယ့္ဟာ ယူတယ္၊ ငါ ခ်န္ထားရမယ့္ဟာ ခ်န္ထားတယ္။ မယုံရင္ အတူကစားေနတဲ့ ခ်စ္ဦးတို႔၊ ေခါင္းႀကီးတို႔၊ ဖိုးခန႔္တို႔ကို ေမးၾကည့္၊ ေဟ့ေကာင္ေတြ ငါ ပိုယူသလား”
ကေလးေတြ အားလုံး ေခါင္းခါျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်စ္တူးက မရဘူး။
“သူတို႔ မျမင္ေပမယ့္ ငါ ျမင္တယ္ကြ၊ မင္း ငါးပင္ ပိုယူတယ္”
ဂ်စ္တူးဆိုတဲ့ ကေလးကေတာ့ ရႈံးမဲမဲေနၿပီလို႔ မေလး သိလိုက္တယ္။ အတင္း ျငင္းေနေတာ့တာပဲ။ သားလည္း စိတ္တိုလာတယ္နဲ႔ တူတယ္။
“မယူပါဘူးလို႔ ဘယ္ႏွခါ ေျပာရမလဲကြ၊ မင္း အျငင္းသန္တယ္၊ မကစားေတာ့ဘူကြာ၊ ေနာက္ ငါတို႔အိမ္ကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ တီဗြီ လာမၾကည့္နဲ႔ေတာ့”
မေလး ပါးစပ္ ဟသြားတယ္။ ဟိုကေလးက မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ႔ ျပန္သြားၿပီး သားတို႔က ဆက္ကစားေနၾကတယ္။ မေလး ဆက္ၾကည့္ရတာ စိတ္မပါေတာ့ဘူး။ စိတ္ထဲမွာ တႏုံ႔ႏုံ႔နဲ႔ ျဖစ္တဲ့ျပႆနာကို ေန႔လယ္ ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ မေလး သားကို ေခၚၿပီး ရွင္းတယ္။

“သား လာစမ္းပါဦး၊ ေစာေစာက ဂ်စ္တူးကို တီဗြီလာမၾကည့္နဲ႔လို႔ မင္း ဘာလို႔ ေျပာလိုက္တာလဲ”
“အျမင္ကတ္လို႔ ေမေမ၊ သူ ျငင္းလို႔”
“သူ ျငင္းတာ ေမေမလည္း သိပါတယ္။ သူ ရႈံးေနတာကို၊ သူ ျငင္းတာကို ကစားေဖာ္ေတြ သိတယ္၊ သား မွန္တယ္ဆိုတာလည္း ကစားေဖာ္ေတြ သိတယ္၊ သားကို ေထာက္ခံၾကတယ္ မဟုတ္လား၊ ေတာ္ၿပီေပါ့၊ သား နိုင္ေနၿပီပဲ”
သားက မေလးစကားကို ၿငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနတယ္။

“တီဗြီ လာမၾကည့္နဲ႔လို႔ ေျပာတာမ်ိဳးက်ေတာ့ သား သူ႔ကို နိုင္ရာနဲ႔ ကိုင္တဲ့ သေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္တယ္။ သားမွာ တီဗြီရွိတယ္၊ သူ႔မွာ တီဗြီမရွိလို႔ အနိုင္က်င့္ရာ က်တယ္။ တစ္ခုခုဆိုရင္ သားတီဗြီ လာမၾကည့္ရမွာစိုးလို႔ သားမွားေနတဲ့အခါလည္း မွန္ပါတယ္လို႔ သားဘက္က မ်က္စိမွိတ္ ေထာက္ခံမယ့္ လူေတြေပၚလာရင္ သားမွာ ညစ္က်ယ္က်ယ္လုပ္ခ်င္၊ ငါမွန္တယ္ ဆိုၿပီး အျမဲတမ္း ျငင္းခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ေပၚလာမယ္။ ေမေမ မႀကိဳက္ဘူးေနာ္၊ ေနာက္ကို အဲဒီ လို မေျပာရဘူး၊ သူမ်ားေတြက ဝဏၰမွာ တီဗြီရွိလို႔ ႀကီးက်ယ္တယ္တယ္လို႔ ထင္ၾကဦးမယ္၊ ေမေမေျပာတာ မွတ္ထားေနာ္”

ဝဏၰက ဘာမွ် ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနတယ္။ မေလး စကားေတြ သူနားလည္ရဲ႕လား မသိဘူး။ ဓနဥစၥာ ပိုင္ဆိုင္မႈကို အေျခခံၿပီး လူတစ္ဖက္သားကို အနိုင္က်င့္ ေစာ္ကားတတ္တဲ့ စိတ္၊ ကေလးဘဝကတည္းက ဝဏၰရင္ထဲမွာ မရွိဖို႔ မေလး ကေလးနားလည္မယ့္ စကားေတြနဲ႔ ရွင္းျပဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာပဲ၊ တျဖည္းျဖည္းေတာ့ နားလည္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္၊ ကေလးဆိုတာ ဒီလိုပဲ၊ စိတ္ဓာတ္ကေလး ေကာင္းေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္၊ အကဲခတ္ ျပဳျပင္ေပးရတာေပါ့။ သူတို႔ေလွ်ာက္ရမယ့္ ဘဝခရီးက အရွည္ႀကီး က်န္ေသးတယ္ေလ။ မေလးက တစ္ဦးတည္းေသာ သားကေလးကို စိတ္ရင္းေကာင္းတဲ့၊ ႐ုိးသားတဲ့၊ သူမ်ားကို အနိုင္မက်င့္တတ္တဲ့၊ စိတ္ဓာတ္ခြန္အား ျပည့္စုံတဲ့ ေမတၱာထားတတ္တဲ့သူ ျဖစ္ေစခ်င္တာဆိုေတာ့ အျမဲမျပတ္ ေစာင့္ၾကပ္ တည့္မတ္ေပးေနရမွာ မေလး တာဝန္ပဲေလ။

အဲဒီ ေန႔ကစၿပီး မေလး အားတဲ့အခ်ိန္ သားတို႔ကစားဝိုင္းကို ထိုင္ထိုင္ၾကည့္တတ္တာ အက်င့္ျဖစ္လာတယ္။ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ တစ္စတစ္စ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် မႏၲေလး ေနကလည္း ျပင္းသည္ထက္ ျပင္းလာတယ္။ အားလုံး မေလးတို႔အိမ္ေရွ႕က ပိေတာက္ပင္ ေအာက္မွာပဲ စုၿပီး ကစားၾကတာေလ။ ကေလးေတြရဲ႕ ကစားနည္းေတြက ခုခ်က္ခ်င္း ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားတတ္တယ္။ သားေရကြင္းပစ္ရာကေန ဆရာမ လုပ္တမ္းဆိုၿပီး အိမ္နံရံမွာ စာေတြေရးလို႔ ေအာ္ခ်င္ေအာ္ေနၾကတာ။

ခဏေနရင္ တူတူပုန္းတမ္းဆိုၿပီး ဟိုၾကား ဒီၾကား တိုးခ်င္ တိုးၾကတာ။ ေပသီးပစ္မယ္ဆိုၿပီး လူစုေနရင္း တစ္ေယာက္က ေလယာဥ္ပ်ံရွပ္ထိုး ကစားမယ္ဆိုတာနဲ႔ ေျပာင္းခ်င္ ေျပာင္းသြားတတ္တာမ်ိဳး။ သၾကၤန္ၿပီးသြားေတာ့ ေလကေလးကလည္း ပုံမွန္ တိုက္ေနၿပီ။ တသုန္သုန္ျဖဴးေနၿပီဆိုေတာ့ ေလတံခြန္လႊတ္ၾကျပန္ၿပီ။ တစ္ခု ငါးက်ပ္နဲ႔ ေလတံခြန္အနီ၊ အျပာကေလးေတြ အိမ္ဆိုင္မွာ ေရာင္းတာ ဝဏၰ ပူဆာလို႔ မေလး ဝယ္ေပးရတယ္။ တစ္ရက္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား “ေျခာက္က်ပ္ေပးပါ ေမေမ၊ ေလတံခြန္ ဝယ္မလို႔” လို႔ ဝဏၰက ေျပာတယ္။

“ဟဲ့ သားရဲ႕ ေလတံခြန္ ေဈးတက္သြားတာလား”
“မဟုတ္ပါဘူး ေမေမ၊ က်န္ေက်ာင္းပုံ ေလတံခြန္ ဝယ္ခ်င္လို႔။ ေလတံခြန္အနီ၊ အျပာက ေသးတယ္၊ သူတို႔က ႐ုိး႐ုိး တစ္ခု ငါးက်ပ္၊ က်န္ေက်ာင္းပုံ ေလတံခြန္က ရွယ္အႀကီးႀကီး တစ္ခု ေျခာက္က်ပ္၊ အျဖဴေပၚမွာ က်န္ေက်ာင္းပုံ ရိုက္ထားတာ ဂြတ္ရွယ္ပဲ ေမေမရာ၊ က်န္ေက်ာင္းကလည္း လွလိုက္တာ။ ေမေမ မျမင္ဖူးေသးဘူးလား”
“ေအး … မျမင္ဖူးေသးဘူး”
သားက ျပတင္းေပါက္က ေခါင္းထြက္ၿပီး ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ ၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ...
“ေဟာ … ေဟာ ၾကည့္လိုက္ေမေမ။ ဟိုမွာ ခ်စ္ဦးတို႔ လႊတ္ေနၾကတာ”

မေလး ျပတင္းေပါက္က ေခါင္းထြက္ၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေတြ႕ပါၿပီ။ က်န္ေက်ာင္းပုံ ေလတံခြန္၊ ေခါင္းေပၚမွာ သူ ေဆာင္းေနက် ဦးထုပ္နဲ႔ ခပ္ၿမိန႔္ၿမိန႔္ျပံဳးေနတဲ့ က်န္ေက်ာင္း၊ အနီ အျပာ ေလတံခြန္ေလးေတြၾကားမွာ ႀကီးႀကီးမားမား ခံ့ခံ့ထည္ထည္။ မေလး ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း မလိုတမာ ျဖစ္လာတယ္။

ေလတံခြန္ခ်ိဳးတဲ့ သူေတြကလည္း ေတာ္၊ နိုင္ငံျခားမင္းသားကိုမွ၊ တကယ္ဆို ရန္ေအာင္ပုံ၊ ေဒြးပုံ၊ လြင္မိုးပုံ ႐ုိက္ၿပီး ေရာင္းပါလား၊ ကေလးေတြ ဝယ္ၾကမွာပါပဲ။ အခုေတာ့ မေလးတို႔ ေခါင္းေပၚမွာ သူမ်ားကို မေလးတို႔ ေမာ့ၾကည့္ေနရတယ္။ အဲဒီေန႔က က်ပ္တန္ အႏုပ္မရွိလို႔ ဆိုၿပီး မေလး ငါးက်ပ္တည္း ေပးလိုက္တယ္။ ဝဏၰက က်န္ေက်ာင္းပုံ မပူဆာေတာ့ဘဲ ေလတံခြန္ အနီေလးပဲ ဝယ္လာၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ထြက္သြားလို႔ ျပႆနာ ေျပလည္သြားခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ျပႆနာတစ္ခု ထပ္တက္လာတယ္။

ထုံးစံအတိုင္း ဝဏၰ ကစားေနတာကို မေလးက ထြက္ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ဝဏၰကလည္း ဘီးလုံးကို လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ ေျမႇာက္ကိုင္ၿပီး သူ႔ေလတံခြန္ကို ေလထဲေရာက္ေအာင္ မ,တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဖိုးသားက ဝဏၰရဲ႕ ေလတံခြန္ေလးကို ကိုင္ၿပီး ေလထဲကို ေျမႇာက္တင္ေပးေနတယ္။ ဝဏၰက လႊတ္လိုက္ေတာ့လို႔ ေအာ္လိုက္၊ ဖိုးသားက ေျမႇာက္တင္လိုက္၊ ေလတံခြန္ေလးက ဒယီးဒယိုင္နဲ႔ ေလထဲကို တက္သြားလိုက္ ျပန္က်လာလိုက္၊ ဘယ္ႏွခါလည္း မသိဘူး။ အႀကိမ္ႀကိမ္ပဲ၊ ၾကည့္ေနတဲ့ မေလးေတာင္ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သားသားက ဇြဲရွိတယ္။ မ်က္ေမွာင္ေလး ကုတ္ေအာင္ခ်ီၿပီး ေလတံခြန္ေလးကို ေလထဲေရာက္ေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကိဳးစားေနတယ္။

ေလတံခြန္ေလးက တက္သြားလိုက္၊ ပိေတာက္ပင္နဲ႔ ၿငိၿပီး ျပန္က်လာလိုက္၊ တက္သြားလိုက္၊ ေထာင္ထားတဲ့ မီးခ်ိတ္ မီးကပ္ေတြနဲ႔ ထိၿပီး ျပန္က်လာလိုက္၊ မေလး ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ဘဝမွာ တိုးတက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရတဲ့ ကာလမ်ားကို ျပန္သတိရလာတယ္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ လဲက်ရာက ျပန္လည္ထူမ,လာခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္။ ႀကိဳးစားလိုက္စမ္း သားေရ၊ သား ႀကီးျပင္းလာရင္ ဒီလိုအျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ေတြ႕ရမွာပဲ။ ဇြဲမေလွ်ာ့နဲ႔ သားေရ၊ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေအာင္ျမင္ရမယ္လို႔ မေလးစိတ္ထဲ အားေပးေနတုန္းမွာပဲ …

“ေဟး”
လို႔ ေအာ္လိုက္တဲ့ သားသားအသံနဲ႔အတူ ေလတံခြန္ေလးဟာ ဘာနဲ႔မွ မၿငိဘဲ ဒယီးဒယိုင္နဲ႔ ေကာင္းကင္ထဲသို႔ တိုးတက္သြားတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ မေလး ဝမ္းသာလိုက္တာ၊ ဒါေပမယ့္ မေလးရဲ႕ ဝမ္းသာမႈက ၾကာၾကာမခံဘူး။

“ဖိုးသားေရ”
လို႔ ေအာ္ေခၚလိုက္တဲ့ ဖိုးသားအေမရဲ႕ အသံနဲ႔အတူ …
“ဗ်ာ …”
ဆိုၿပီး ဖိုးသားက ထူးတယ္။ ၿပီးေတာ့ …
“ေဟ့ ဝဏၰ ငါသြားေတာ့မယ္၊ ဘီးလုံး ျပန္ေပးကြ”
လို႔ ေတာင္းတယ္။ သားသားက …
“ေနဦးကြ၊ ေလတံခြန္က ခုမွေလထဲေရာက္တာ”
ဆိုၿပီး ႀကိဳးစားပမ္းစား တင္ထားရတဲ့ ေလတံခြန္ေလးကို ဆက္လႊတ္ေနတယ္။ မေလး မေနသာေတာ့ဘူး။
“ဖိုးသားကို ေပးလိုက္ ငါ့သား”
လို႔ ဝင္ေျဖရွင္းေပးလိုက္ေတာ့ သားသားက စိတ္မသက္မသာ ပုံစံနဲ႔ ေလထဲေရာက္ၿပီးသား ေလတံခြန္ကို ျပန္႐ုပ္တယ္။ ဘီးလုံးကို ျဖဳတ္ၿပီး ဖိုးသားကို ေပးလိုက္တယ္။ ေလတံခြန္ေလးသာ ကိုင္ၿပီး ျပန္လာတဲ့ သားသားကို …
“သားသားမွာ ဘီးလုံးမရွိတာကို ေမေမ့ကို ဘာလို႔ မေျပာတာလဲ”
လို႔ ေမးတယ္။ သားသားက …
“ေျခာက္ဆယ္ေတာင္”
လို႔ ေျဖတယ္။ ေျခာက္ဆယ္ ျဖစ္ပါေစ၊ မေလး ဝယ္ေပးရေတာ့မွာေပါ့။ မွန္စာႀကိဳးနဲ႔ ဘီးလုံးက ေျခာက္ဆယ္တဲ့၊ မွန္စာႀကိဳးကိုေတာ့ မေလး သေဘာမက်ဘူး။

“သားသား မွန္စာႀကိဳးနဲ႔ေတာ့ မဝယ္ရဘူး၊ မွန္စာႀကိဳးက ရွတယ္။ သားသား အန္တီ စက္ဘီးစီးလာတုန္း ေလတံခြန္ျပဳတ္က်ၿပီး မွန္စာႀကိဳး လည္ပင္းကို ရွတာ ေသြးေတြ ႐ႊဲေနတာပဲ။ သားသားကို အရွမခံနိုင္ဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ …”
မေလး စကား ခဏရပ္သြားတယ္။ ဝဏၰက မေလးကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး …
“ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ေမေမ”
လို႔ ျပန္ေမးတယ္။

“ေလတံခြန္ လႊတ္တာ မွန္စာႀကိဳးနဲ႔ဆိုရင္ သားသား သူမ်ားေလတံခြန္ကို ျဖတ္ခ်င္ ေတာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ဝင္လာလိမ့္မယ္။ ေလတံခြန္အခ်င္းခ်င္း ေတြ႕ရင္ကို ျဖတ္ခ်င္ၾကတာ မဟုတ္လား။ တကယ္ဆို ေလတံခြန္တစ္ခု ေလထဲေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရတာ ဘယ္ေလာက္ ခက္ခဲတယ္ဆိုတာ သားသား ကိုယ္ေတြ႕ပဲ မဟုတ္လား”
“ဟုတ္တယ္ ေမေမ”
“သားသားလိုပဲ ႀကိဳးစားပမ္းစား ေလထဲေရာက္ေအာင္ တင္ထားရတဲ့ ေလတံခြန္အခ်င္းခ်င္း လွီးခ်င္ျဖတ္ခ်င္တဲ့စိတ္၊ သူမ်ားရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈကို ဖ်က္ဆီးခ်င္တဲ့စိတ္၊ သားမွာ မရွိေစခ်င္လို႔ သားကို ေမေမ မွန္စာႀကိဳး ဝယ္မေပးခ်င္တာ။ ႐ုိး႐ုိးအပ္ခ်ည္ႀကိဳးနဲ႔ လႊတ္ေနာ္ သား”
မေလးစကားကို နားေထာင္ေနက် သားက ထူးထူးေထြေထြ ဆင္ေျခမကန္ရွာပါဘူး။

မေလးမွာလည္း သားရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းဖို႔ အေၾကာင္းသင့္တိုင္း ဆုံးမရတာ ၊ အဲဒီေန႔က ဘီးလုံးဝယ္ေပးၿပီး သားသားလည္း ေလတံခြန္ လႊတ္ေနၿပီမို႔ မေလး စိတ္ေအးလက္ေအး အဝတ္ေလွ်ာ္ေနတယ္။ သားသားရဲ႕ ေလတံခြန္ ေလထဲေရာက္၊ မေရာက္ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီးမွ မေလး အိမ္ထဲ ဝင္လာခဲ့တာ။ မေလးတို႔ ရပ္ကြက္က ကားအသြားအလာ မရွိလို႔ ကားတိုက္မွာလည္း မပူရ။ ေလတံခြန္ဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္း လႊတ္ရတာမို႔ ျငင္းမွာ၊ ခုံမွာ၊ ရန္ျဖစ္မွာလည္း မပူရလို႔ စိမ္ေျပနေျပ အဝတ္ေလွ်ာ္ေနခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိန္လုံး သားသားကို ေမ့ေနတယ္။

အဝတ္ေလွ်ာ္၊ ေရခ်ိဳး၊ သနပ္ခါးလိမ္း၊ အလွျပင္၊ အခ်ိန္ေတြ အၾကာႀကီး ေနၿပီးမွ ဝဏၰကို သတိရလာတယ္။ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ေကာ္ဖီတိုက္ဦးမွပါပဲေလ ဆိုၿပီး ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တယ္။ ၿပီးမွ ေလတံခြန္လႊတ္ေနတဲ့ သားကို ေခၚဖို႔ အိမ္ေရွ႕ကို ထြက္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ဧည့္ခန္းနံရံကို မွီၿပီး ေျခပစ္လက္ပစ္၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ထိုင္ေနတဲ့ ဝဏၰကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ခါတိုင္း အိမ္ေပၚတက္လာရင္ ဝုန္းဒိုင္းၾကဲၿပီး ေမေမေရလို႔ ေအာ္ဟစ္ တက္လာတတ္တဲ့ သား၊ ဘာျဖစ္လို႔ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ဒီမွာ လာထိုင္ေနရတာလဲ၊ မေလး စိတ္ထဲ ထူးဆန္းသြားတယ္။

“သား ဘာျဖစ္လာတာလဲ”
ဝဏၰက ေမာ့ၾကည့္တယ္။ သူ႔မ်က္လုံးထဲမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြဝဲေနလို႔၊ မေလး စိတ္ပူလိုက္တာ …
“ေမေမ”
“သား”
“သူမ်ားရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈကို ဖ်က္ဆီးခ်င္တဲ့စိတ္၊ သူမ်ားကို လွီးခ်င္ျဖတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ ရွိမွာစိုးလို႔ သားကို မွန္စာႀကိဳးနဲ႔ မလႊတ္နဲ႔လို႔ ေမေမ ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္”
မေလး ရင္ေတြ တထိတ္ထိတ္ ခုန္လာတယ္။

“အခု သားရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈကို ဖ်က္ဆီးခ်င္တဲ့သူေတြ၊ သားရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို လွီးခ်င္ျဖတ္ခ်င္တဲ့ သူေတြက မွန္စာႀကိဳးနဲ႔ ျဖတ္သြားလို႔ သား ေလတံခြန္ ျပတ္သြားၿပီး ေမေမ၊ သား မကာကြယ္နိုင္ခဲ့ဘူး၊ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ေမေမ”

ဝဏၰ မ်က္ရည္ေတြ တေပါက္ေပါက္ က်လာတယ္။ မေလး ေၾကာင္အ,ေနတယ္။ သားကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းဘူး၊ ဘာစကားမွ်လည္း မေျပာနိုင္ဘူး။ ကိုယ့္မွာသာ ကိုယ့္သားကို စိတ္ဓာတ္ အဆင့္အတန္းျမင့္ေအာင္၊ သူမ်ားကို အနိုင္က်င့္ခ်င္၊ လွီးခ်င္ျဖတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ မရွိေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္ရတာ၊ သင္ၾကားလိုက္ရတာ ၊ ေလာကႀကီးထဲမွာ လူမ်ိဳးစုံ ရွိတာပါလား။ ကိုယ္က မလွီးရဘဲ ကိုယ့္ကို မညႇာမတာ ရက္ရက္စက္စက္ လွီးခ်င္တဲ့သူနဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ အခုလို သားေလး မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္ က်ေအာင္ ခံစားေနရၿပီ။

ဟုတ္တယ္ … ေမေမ လိုသြားတယ္။ ေမေမ ညံ့သြားတယ္။ သူမ်ားကို ေမတၱာထားဖို႔၊ အနိုင္မက်င့္ဖို႔ လိုအပ္သလို ကိုယ့္ကို ေမတၱာမထားဘဲ အနိုင္က်င့္ခံရတဲ့အခါ ခုခံကာကြယ္ဖို႔ ကိုယ္ခံအင္အား၊ စိတ္ဓာတ္ခြန္အား ျပည့္ေနဖို႔ သားကို သင္ၾကားေပးရဦးမွာပါလား။ ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ လိုအပ္ေနပါလား ဆိုတာ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ မေလး သတိထားမိလိုက္တယ္။

ျပတင္းေပါက္က ေခါင္းထြက္ၿပီး ေကာင္းကင္ျပာႀကီးကို မေလး ေမာ့ၾကည့္လိုက္ျဖစ္တယ္။ သူ မညႇာမတာ ျဖတ္ခ်ထားခဲ့လို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္အားရေနတာ ထင္တယ္။ က်န္ေက်ာင္းပုံ ေလတံခြန္ႀကီးက ခပ္ၿမိန႔္ၿမိန႔္ျပံဳးၿပီး မေလးကို ငုံ႔ၾကည့္ေနတယ္။ ေကာင္းကင္ျပာ ဟိုးအေဝးမွာေတာ့ ႀကိဳးျပတ္သြားတဲ့ ေလတံခြန္ေလးေတြ၊ အနီ၊ အျပာေလးေတြ မႈန္မႊားမႊား ျမင္ေနရတယ္။ ဒီထဲမွာ သားသားရဲ႕ ေလတံခြန္လည္း ပါမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

------

ယဥ္ယဥ္ႏု (မႏၲေလး)
(ၾကက္ေျခခတ္ကေလးမ်ားႏွင့္ လူငယ္ဝတၳဳတုိမ်ား)

Tuesday, August 29, 2017

ဝိတ္ခ်ရင္းနဲ႔ ဝိတ္မက်ျဖစ္ေနၿပီလား?

ေခတ္ကာလ ေျပာင္းလဲမွဳ႕အရ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ကလည္း က်န္းမာေရးကို ဂ႐ုတစိုက္ရွိလာၾကပါတယ္။

 အဝလြန္ျခင္းရဲ႕ဆိုးက်ိဳးေတြကို သိလာတာ ႏွင့္လအမွ် လူ အမ်ားကလည္း က်န္းမာေရးရွဳ႕ေထာင့္ အေနနဲ႔ ေကာ အလွအပေရးရာ ရွဳ႕ေထာင့္ အေနနဲ႔ပါ ဝိတ္ေလွ်ာ့ လာၾကပါတယ္။

အမ်ားစု အၾကမ္းျဖင္း သိထားတာ ကေတာ့ ဝိတ္ေလွ်ာ့ရင္ အစားေလွ်ာ့ တာနဲ႔ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာမ်ိဳးပါ။

ဒီတစ္ေခါက္ေဆာင္းပါး မွာေတာ့ ဝိ္တ္ခ်တဲ့ေနရာ မွာ ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုအပ္တဲ့ အမူအက်င့္ ေလးေတြ အေၾကာင္း ကို ေျပာျပေပးခ်င္ပါတယ္။

1. ကယ္လိုရီ တြက္စားတတ္တဲ့ အက်င့္ကို လုပ္ပါ။
        ကိုယ္ဘာစားစား ကယ္လိုရီ တြက္တတ္တဲ့ အက်င့္ ကိုလုပ္ပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း မုန္႔ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မွာ လည္း ကယ္လိုရီ တြက္ျပေပးထားတတ္ပါတယ္။ အစားအေသာက္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား(အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ အစားအစာေတြ) ရဲ႕ ကယ္လိုရီ ကိုေတာ့ တက္ႏိုင္သေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ ေဖာ္ျပေပးသြားပါမယ္။

2. မိမိ တေနကုန္ စားထား သမွ် ကို ခ်မွတ္ထားပါ။
        တေနကုန္စားထား သမွ် ကို ေန႔စဥ္ ဒိုင္ယာရီ သေဘာမ်ိဳး ခ်ေရးျခင္းပာာ လည္း ဝိတ္ခ်တဲ့ ေနရာ မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး အသံုးဝင္ပါတယ္။ ခ်ေရးလိုက္ျခင္းျဖင့္ မိမိဘယ္ေလာက္ေတာင္ စားလိုက္မိၿပီ ဆိုတာ ကို ဦးေႏွာက္ကို သတိေပးသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ပါ။ အဲ့လိုခ်ေရးတဲ့ ေနရာ မွာလည္း ေရးဖို႔သတိရၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ခ်ေရးေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲ့လို မလုပ္မိဘဲ ညအိပ္ခါ နီး မွ အကုန္ခ်မွတ္မိတယ္ ဆိုရင္ တေနကုန္စားထားတာ မွတ္မိဖို႔လည္း ခက္သလို ကိုယ္စားတာ မ်ားေနၿပီဆိုရင္ေတာင္ အိပ္ခါနီး ျဖစ္သြားေတာ့ အဲ့ဒီ တစ္ေန႔ အတြက္ ျပန္ ထိန္းလို႔မရသလို ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။

3. အိမ္မွာေပါ့ေပါ့ပါးပါး အလုပ္ေလးေတြ လုပ္ျခင္း
       အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီ ဆိုတာ နဲ႔ လူအမ်ားစု က ပင္ပန္းၿပီး ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘဲ တစ္ေနရာတည္းမွာ ထိုင္ၿပီး ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ ဖုန္းသံုးတတ္ တဲ့ အက်င့္ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အၿငိမ္ ထိုင္မေနဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျဖစ္ေစ မယ့္ လွဳပ္ရွားမွဳ႕မ်ိဳး ဥပမာ တီဗြီ ၾကည့္ရင္း အေလးတုံးအေသးမတာမ်ိဳး ဖုန္းေျပာရင္း လမ္းေလွ်ာက္တာ မ်ိဳးစတာေတြ လုပ္ေပးသင့္ပါတယ္။
      အိမ္မွာ ေနရင္း လည္း တျခားအိမ္မွဳ႔ကိစၥ ေလးေတြ လုပ္တာလည္း ဝိတ္ခ်တဲ့ေနရာ မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး အက်ိဳးရွိပါတယ္။ ဥပမာ တံျမတ္စည္းလွည္းတာ ၾကမ္းတိုက္တာ ဖုန္သုတ္တာမ်ိဳးေလးေတြ လုပ္ေပးတာမ်ိဳးေပါ့။

4. မလိုအပ္တဲ့ ခရီးကို ကားမသံုးပဲ လမ္းေလွ်ာက္ပါ။
       ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ ခရီးဂအကြာအေဝး မ်ိဳးကို လမ္းေလွ်ာက္သြားတတ္ အက်င့္ လုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ ဝိတ္က်ေစႏိုင္သလို အဆုတ္ႏွင့္ ႏွလံုး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို လည္း သိသိသာသာ တိုးတက္လာေစပါတယ္။

5. Food Label ဖတ္တတ္တဲ့ အက်င့္လုပ္ပါ။
        စူပါမားကတ္ ေတြမွာမုန္႔ေတြဝယ္မယ္ ဆိုရင္ ကယ္လိုရီ ဘယ္ေလာက္ပါလဲ Carbohydrate, Protein , Fat ဘယ္ေလာက္ပါလဲ ေတြကို ေရးထားတဲ့ food label ေတြကို ဖတ္တတ္တဲ့ အက်င့္ ရွိဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ဖတ္တဲ့ေနရာမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ serving size (တစ္ခါစားပမာဏ) နဲ႔ ေရးထားတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ မုန္႔ေတြ က တစ္ထုပ္တည္း နဲ႔ တစ္ခါစားပမာဏ ပါဝင္တာမ်ိဳး မပာုတ္ဘဲ ၂-၃ ခါစာလိုမ်ိဳးေတြ ပါတတ္ပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ကယ္လိုရီ ပမာဏ ကို ေသခ်ာတြက္ၾကည့္ဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။

6. Zumba Dance ကျခင္း
       အခုရက္ပိုင္း ေခတ္စားလာတဲ့ Zumba Dance ကို ၁၅ မိနစ္ က ေပးပါက ကယ္လိုရီ ၂၀၀-၃၀၀ ေလာင္ကြ်မ္းေစပါတယ္

ကလို႔လည္းေကာင္းသလို ေပ်ာ္ဖို႔လည္းေကာင္းပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ ဒါေတြ ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ခိုင္းေနတာလဲ ဆိုေတာ့ အခုေနာက္ပိုင္း ဝိတ္က်ၿပီး စားတာနဲ႔ ျပန္တက္ေနတယ္ ဆိုၿပီး ခဏခဏ ၾကားေနရပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အစားအေသာက္ပဲ ေလွ်ာ့ၿပီး ကိုယ္လက္လွဳပ္ရွား သိပ္မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ BMR (တစ္ေန႔တာ လိုအပ္တဲ့ ကယ္လိုရီ ပမာဏ) က တျဖည္းျဖည္း က်လာၿပီး နည္းနည္းစားတာ နဲ႔ ျပန္ျပန္တက္လာတာပါ။



BMR (တစ္ေန႔တာ လိုအပ္တဲ့ ကယ္လိုရီ ပမာဏ) ျပန္တက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ????

အဓိက ကေတာ့ ပံုမွန္လွဳပ္ရွားသြားလာမွဳ႕ လုပ္ေပးရပါမယ္။ ဒါမွလည္း ခႏၶာကိုယ္ က ဆဲလ္ ေတြ က အလုပ္ပို လုပ္ၿပီး Energy ပိုသံုး လာတဲ့ အတြက္ ကယ္လိုရီ ပိုလိုအပ္လာပါတယ္။ ကယ္လိုရီ ပိုလိုအပ္လာေတာ့ ကယ္လိုရီ မ်ားမ်ားစားမိလည္း ခႏၶာကိုယ္ က ျပန္လည္ အသံုးခ် ေနတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဝိတ္ျပန္မတက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ အလြန္အကြ်ံ စားရင္ေတာ့ ျပန္တက္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဝိတ္ခ် ေနတဲ့ သူေတြ အတြက္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး နဲ႔ လိုက္ကလို႔ရတဲ့ Zumba Dance video ကို ျပန္မွ်ေဝေပးလိုက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေန႔ကို အနည္းဆံုး ၂-၃ ခါေလာက္လိုက္လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

ဝိတ္ေလွ်ာ့တဲ့ေနရာ မွာ အစားတစ္ခုတည္း နဲ႔ ေလွ်ာ့တာထက္ အခုလို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး နဲ႔ လိုက္လုပ္လို႔ရတဲ့ Zumba Dance လိုမိ်ဳးေတြ တစ္ေန႔ကို မိနစ္ ၃၀ ေလာက္ လမ္းျမန္ျမန္ေလွ်ာက္တာမ်ိဳးေတြ ပါ တြဲဖက္ လုပ္ေပးမွ ေနာင္ေရရွည္ မွာ ဝိတ္ဆက္ထိန္းႏိုင္မွာပါ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေဒါက္တာ ညီညီေက်ာ္ @ Dr. Nutrition
Credit: Dr.Nutrition Page

Daily caloric  requirement ကိုတြက္တဲ့ formula ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ထဲက တြက္ရလြယ္မယ့္ formula တခုကို မွ်ေဝေပးလိုက္ပါတယ္...

Current weight in lb x 11 = baseline calorie

Baseline calorie + 400 ( fix calorie burn ) = caloric need

Caloric need  - 750 ( caloric deficit )    = targeted calorie

Example အေနနဲ႔ တြက္ျပရရင္  Cas ဆို ေပါင္ ၁၄၀ ရွိပါတယ္........

 140 x 11 = 1540

1540 + 400 = 1940

1940 - 750 = 1190

ဒါဆို ေပါင္ ၁၄၀ ရွိတဲ့ သူတေယာက္ရဲ႕ ေန႔စဥ္လိုအပ္တဲ့  calorie ပမာဏက 1190 ပါ......

Calorie 3500 ပိုတိုင္း 1 lb ေပါင္တက္ပါတယ္........

ဒါဟာ weight ခ်ေနတဲ့ သူေတြ တင္ သိသင့္တာမဟုတ္ပါဘူး............. Gym ေဆာ့ၿပီး weight တင္ေနတဲ့ bro တို႔လည္း သိသင့္ပါတယ္.....

ကိုယ့္ရဲ႕ daily requirement ကိုသိထားေတာ့ လိုတယ္ ပိုတယ္ မျဖစ္ရေလေအာင္ ခုပဲ တြက္ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္ေနာ္..........

                                        Dr. Cas 
                              Aesthetic Practitioner   
                  Orchard Aesthetique Mandalay

Credit: Tips & Tricks by Castiel

Monday, August 28, 2017

ဒိန္​ခ်ဥ္​ - ငွက္ေပ်ာေပါင္း - ႏွမ္းအနက္ကပ္ မုန္႔ေၾကာ္ - Guacamole

ဒိန္ခ်ဥ္ျပဳလုုပ္နည္း


ဒိန္ခ်ဥ္ျပဳလုုပ္နည္းအတြက္ ဒိန္ခ်ဥ္အနည္းငယ္ႏွင့္ ႏြားႏိုု ့ပဲလိုုေပမယ့္ ျပဳလုုပ္နည္းကိုု နည္းလမ္းလမ္းမွန္မွန္လုုပ္ရန္ပဲလိုုပါတယ္။ နည္းလမ္းသိရင္လဲ မခက္ပဲ လြယ္ကူတဲ့နည္းျဖစ္သြားျပီး ခဏခဏလုုပ္စားႏိုုင္ပါတယ္။ ျပဳလုုပ္ၾကည့္ရေအာင္ေနာ္။

ပါဝင္ေသာပစၥည္းမ်ား ( ၆-၇ ပြဲစာ)
၁။ ႏြားႏိုု ့- ၁ လီတာ
၂။ ဒိန္ခ်ဥ္ - ထမင္းစားဇြန္း ၂ ဇြန္းေမာက္ေမာက္

ျပဳလုုပ္နည္း
၁။ ဒိန္ခ်ဥ္ျပဳလုုပ္ရန္ထည့္မည့္ဗူး (အဖံုးပါေသာ)က အေရးအၾကီးဆုုံးပါ။ ဆီပါေနတာတိုု ့ညစ္ပတ္ေနတာတိုု ့ျဖစ္ေနရင္မေကာင္းပါ။ ဒိန္ခ်ဥ္ျပဳလုုပ္မည့္ဗူးကိုု ေသခ်ာေဆးျပီး ေရေျခာက္ေအာင္လုုပ္ထားပါ။ ေနာက္တခုုအေရးၾကီးတာကေတာ့ ဒိန္ခ်ဥ္ခဲျဖစ္ေအာင္ထားမည့္ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ဒိန္ခ်ဥ္ျပဳလုုပ္ရန္ထားတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဒိန္ခ်ဥ္ဗူးကိုု ေရြွ ့တာလွဳပ္တာ ကိုုင္ၾကည့္တာတိုု ့လုုပ္လိုု ့မရပါဘူး။ အဲ့လိုုလုုပ္မည့္ရင္မခဲေတာ့ပဲျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္က အခန္းရဲ ့အပူဆုုံးေနရာမွာထားတာအေကာင္းဆုုံးပါ။

၂။ ႏြားႏိုု ့ကိုု ပြက္ေအာက္တည္ျပီး ခပ္ေႏြးေႏြးအေနအထားေရာက္ေအာင္အထိ အေအးခံထားပါ။

၃။ ခပ္ေႏြးေႏြးအေနအထားေရာက္ရင္ ဒိန္ခ်ဥ္ကိုုထည့္ျပီး ဒိန္ခ်ဥ္မ်ားေပ်ာ္သြားျပီး ႏြားႏိုု ့နဲ ့တသားထဲျဖစ္သြားေအာင္ ၾကက္ဥခေလာက္တံျဖင့္ ခေလာက္ပါ။

၄။ ထိုု ့ေနာက္ ဒိန္ခ်ဥ္ျပဳလုုပ္မည့္ ဗူးထဲကိုုထည့္ အဖံုးျဖင့္ေလလံုေအာင္ပိတ္ၿပီး အခန္းရဲ ့ပူေႏြးတဲ့ေနရာမွာ ထားပါ။ ဒိန္ခ်ဥ္ခဲ ျမန္ျမန္ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒိန္ခ်ဥ္ျပဳလုုပ္မည့္ဗူးကိုုအဝတ္ပါပတ္ထားပါ။ ေႏြရာသီလိုုမ်ိဳး ပူတဲ့အခ်ိန္မွာဆိုုရင္ေတာ့ ၁၂ နာရီေလာက္ထားရုုံနဲ ့ဒိန္ခ်ဥ္ခဲကိုုရပါတယ္။ မိုုးရာသီ တိုု ့ေဆာင္းရာသီတိုု ့ဆိုုရင္ေတာ့ အနည္းဆုုံး ၁ ရက္ေတာ့ ထားဖိုု ့လိုုပါတယ္။ (အိစံတိုု ့ဆီကေတာ့ ေအးလိုု ့၁ ရက္ခြဲ ထားပါတယ္။) အဲ့လိုုဒိန္ခ်ဥ္ခဲျဖစ္ဖိုု ့ထားတုုံးအခ်ိန္မွာ ဒိန္ခ်ဥ္ဗူးကိုု ေရြွ ့တာတိုု ့လွဳပ္တာတိုု ့ကိုုင္ၾကည့္လိုုက္တာတိုု ့မလုုပ္ပါနဲ ့။ အဲ့လိုုလုုပ္ရင္ ဒိန္ခ်ဥ္ခဲမျဖစ္တတ္္ပါ။


၅။ ရလာတဲ့ ဒိန္ခ်ဥ္ကိုု ထန္းလ်က္ရည္(သိုု ့) သၾကား (သိုု ့) ပ်ားရည္ တိုု ့ျဖင့္ သုုံးေဆာင္နိုုင္ပါျပီရွင္။ ဒိန္ခ်ဥ္ကိုု ေနာက္ရက္ေတြမွ စားမည္ဆိုုလွ်င္ ေရခဲေသတၱာအေအးခန္းထဲမွာ ၃ ပတ္ေလာက္သိမ္းထားျပီး စားႏိုုင္ပါတယ္။

ငွက္ေပ်ာေပါင္း
(Pressure Cooker)
....................


 ေကာက္ညႇင္းမပါဘဲ ငွက္ေပ်ာသီးသက္သက္သာ ေပါင္းစားခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီလိုေလး လုပ္စားႏိုင္ပါတယ္။ ဖက္နံ႔တသင္းသင္းနဲ႔ ငွက္ေပ်ာေပါင္း ခ်ိဳဆိမ့္အရသာနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး ေရေႏြးၾကမ္းေလးနဲ႔ အင္မတန္မွ လိုက္ဖက္ပါ တယ္။

ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား (ငွက္ေပ်ာထုပ္ ၆ ထုပ္စာ)
-   သၾကား   -   စားပြဲဇြန္း ၃ ဇြန္း
-   ဂ်ံဳ   -   စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
-   အုန္းႏို႔   -   ၃ ဇြန္း
-   အုန္းသီးဖတ္   -   အနည္းငယ္
-   သီးေမႊးငွက္ေပ်ာသီး (အေသး)    -   ၇ လံုး
-   ဝါးရြက္   -   အနည္းငယ္
-   ဆား   -   အနည္းငယ္

ျပဳလုပ္နည္းအဆင့္ဆင့္
၁။ ဝါးရြက္မ်ားကို ေရေႏြးပြက္ပြက္ဆူႏွင့္ အရင္စိမ္ထားပါ။
၂။ ငွက္ေပ်ာသီးကို သၾကားႏွင့္ေရာၿပီး ေျခပါတယ္။ ဂ်ံဳ၊ အုန္းႏို႔၊ အုန္းသီး ဖတ္မ်ားႏွင့္ ဆားနည္းနည္း ထည့္နယ္ပါ။ အခ်ိဳႀကိဳက္လွ်င္ သၾကား ထပ္ထည့္ႏိုင္ပါတယ္။
၃။ ဝါးရြက္ထဲ စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္းခြဲခန္႔ထည့္ကာ လံုေအာင္ျပန္ပိတ္ၿပီး ႀကိဳးစည္းေပးပါ။
၄။ Philip Multi Cooker က Steam Option ကို ေရြးၿပီး ေပါင္းတဲ့ ဗန္းေလးေပၚမွာတင္ကာ မိနစ္ ၁၀ ေပါင္းပါ။ လံုးဝေအးမွ သံုးေဆာင္ပါ။
...............................
EVYS' Kitchen

ႏွမ္းအနက္ကပ္ မုန္႔ေၾကာ္ (Steam Glutinous Rice with black sesame seeds)
....................................



 ႏွမ္းအနက္က က်န္းမာေရးအတြက္ အင္မတန္အေထာက္အကူျဖစ္ေစပါတယ္။ အဲဒီမုန္႔ရဲ႕အရသာေလးက တစ္မ်ိဳးထူးျခားတာေၾကာင့္ အားလံုးအတြက္ ျပန္ၿပီးမွ်ေဝေပးလိုက္ပါတယ္။

ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
-   ႏွမ္းအနက္   -   စားပြဲဇြန္း ၈ ဇြန္း
-   ေၾကာ္ရန္ဆီ   -   လိုသေလာက္

အုပ္စု (က)
-   ေကာက္ညႇင္းဆန္မႈန္႔   -   ၂ ခြက္
    (မုန္႔ဖုတ္လွ်င္ တိုင္းေသာခြက္)
-   ဆန္ၾကမ္းမႈန္႔   -   စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
-   ေရ   -   ၂ ခြက္ - ၂ ခြက္ခြဲ (လိုသေလာက္ )
    (မုန္႔ဖုတ္လွ်င္ တိုင္းေသာခြက္)
-   ဆား   -   လက္ဖက္ဇြန္း ၁ ဇြန္း
-   ငွက္ေပ်ာသီး   -   ၁ လံုး
    (အမွည့္ ေသခ်ာေျခထားပါ)

တြဲစားရန္
-  ထန္းလ်က္ရည္   -   လိုသေလာက္

 ျပဳလုပ္နည္းအဆင့္ဆင့္
၁။ ဖန္ပန္းကန္လံုးအႀကီးထဲ အုပ္စု (က) ပစၥည္းမ်ား အားလံုးထည့္နယ္ပါ။ ေရကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုသေလာက္ ေလာင္းထည့္ေပးပါ။ မုန္႔အႏွစ္မ်ားေစးၿပီး လက္မွာမကပ္လွ်င္ ရပါၿပိီ။
၂။ ေဇာက္နက္ေသာအိုးျဖင့္ ဆီပူေအာင္ တည္ထားပါ။
၃။ မုန္႔ႏွစ္မ်ားကို လိုသလို အေနေတာ္ အလံုးေလးေတြ လံုးၿပီး ျပန္ျပားပါ။ ၿပီးလွ်င္ ႏွမ္းအနက္ထဲ မုန္႔ႏွစ္ ျပားကိုဖိၿပီး အႏွမ္းအနက္ ကပ္ေပးပါ။ ႏွစ္ဖက္စလံုး အညီကပ္ၿပီးလွ်င္ ဆီသုတ္ထားေသာ ဗန္းေပၚ ေသခ်ာ တင္ထားပါ။
၄။  ဆီအိုးထဲ တစ္ခုခ်င္းစီထည့္ပါ။ အိုးက်ပ္ေအာင္ မထည့္ပါႏွင့္။ ေရႊေရာင္သန္းလာလွ်င္ တစ္ဖက္လွန္ေပးပါ။ ၾကြပ္ရြၿပီး ေရႊေရာင္သန္းလာလွ်င္ရပါၿပီ။
..............................
Syi Lwin Foods Garden

Guacamole
.............


 မကၠဆီကန္အစားအစာ ဂြာကာမိုးလီလို႔ေခၚတဲ့ ေထာပတ္သီးေထာင္းေလးပါရွင္။ ဆိမ့္လွတဲ့ ေထာပတ္သီး အရသာထဲကို ဆား၊ င႐ုတ္သီးစိမ္းနဲ႔ သံပရာသီးေပါင္းထည့္ေပးၿပီး တျခားေမႊးတဲ့ ၾကက္သြန္နီ၊ နံနံပင္တို႔နဲ႔ ေရာနယ္လိုက္တဲ့အခါ  အလြန္ စားေကာင္းတဲ့ Dipping Sauce ေလး ျဖစ္လာတယ္။ ေတာ္တီလာျြကပ္ျြကပ္ေလးနဲ႔ တို႔စားလို႔ေကာင္းသလိုတာကို၊ ဖာဟီတာတို႔နဲ႔လည္း တြဲဖက္စားသံုးႏိုင္ပါတယ္။ င႐ုတ္သီးစိမ္းက အသားထူၿပီး စပ္တဲ့ ဟာလပီေညာကို သံုးသင့္ပါတယ္။ ေထာပတ္သီးကလည္း ေပ်ာ့အိေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ မေပ်ာ့မမာ အေနအထားမ်ိဳးကို အသံုးျပဳပါ။ ျမန္မာမွာ ေထာပတ္သီးေတြက အမည္းေရာင္ အမွ်င္ေတြ ပါေနတတ္တယ္။ အဲဒါေလးေတြက ေလဝင္ၿပီး ေအာက္စီဒိုက္ျဖစ္သြားတာပါ။ ေထာပတ္သီးဝယ္တဲ့အခါ အညႇာပိတ္ေလးကို ေရြးၿပီးဝယ္ပါ။ ေထာပတ္သီး အႏု၊ အစိမ္း၊ အမွည့္ကို စမ္းသပ္တဲ့အခါ လက္ညႇိဳးနဲ႔ ဖိၾကည့္တာထက္ လက္ဖဝါး ထဲထည့္ၿပီး အသာအယာညႇစ္ၾကည့္ပါ။ ဘယ္ေတာ့အသံုးျပဳမလဲဆိုတာမွာ  မူတည္ၿပီး အေပ်ာ့အမာ၊ အခြံအေရာင္ အစိမ္း/ အမည္း ေရြးၿပီးဝယ္ပါ။ သံပရာရည္က ခ်က္ခ်င္းမမည္းေအာင္ အကာအကြယ္ေပးေပမယ့္လည္း ဂြာကာမိုးလီကို စားခါနီး နာရီဝက္ထက္ ႀကိဳတင္ၿပီး မလုပ္သင္႔ပါ။

  ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
-   ေထာပတ္သီး   -   ၁ လံုး
-   ၾကက္သြန္နီ   -   ၁ ျခမ္း
-   ဆား   -   အနည္းငယ္
-   နံနံပင္   -   ၁ ခက္
-  င႐ုတ္သီးစိမ္း   -   ၁ ေတာင္႔
-   သံပရာရည္   -   သင့္႐ံု
-   ခရမ္းခ်ဥ္သီး   -   ၁ ျခမ္း

   ျပဳလုပ္နည္းအဆင့္ဆင့္
၁။ င႐ုတ္သီးစိမ္းကို ေလးေထာင့္အတံုုးေလးမ်ား လွီးထားပါ။
၂။ နံနံပင္ကို မထူမပါးလွီးထားပါ။
၃။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကို ထက္ျခမ္းျခမ္း၊ အေစ႔ထုတ္ၿပီး ေလးေထာင့္အတံုးေလးမ်ား လွီးထားပါ။
၄။ ၾကက္သြန္နီကို ထက္ျခမ္းျခမ္း၊ ေရေဆး၊ ေလးေထာင့္ အတံုးေသးေသး လွီးထားပါ။
၅။ ေထာပတ္သီးကို အခြံႏႊာ၊ အသားကို ဇြန္းႏွင့္ ျခစ္ၿပီး ခပ္ယူပါ။ င႐ုတ္ဆံုထဲ ထည့္ပါ။
၆။ င႐ုတ္ဆံုထဲမွာ နံနံပင္မွလြဲ၍ လွီးထားတာေတြ အကုန္ထည့္ပါ။ ဆား၊ သံပရာရည္ထည့္ၿပီး ဖြဖြေလး က်ည္ေပြ႕ႏွင့္ ဖိႀကိတ္ေပးပါ၊ အရသာကို မိမိနွစ္သက္ရာ အခ်ဥ္၊ အစပ္လိုသလို ျပဳျပင္ပါ။ ေနာက္ဆံုးမွာ နံနံပင္ထည့္ၿပီး ဇြန္းႏွင့္ သမေအာင္ ဖြဖြေမႊပါ။ ပန္းကန္လံုးထဲထည့္ၿပီး ဂ်ံဳအၾကြပ္ေၾကာ္နဲ႔ တို႔စားႏိုင္ပါၿပီ။
................................................

Meemeetofu 

Credit: Myanmar Food Magazine 

Saturday, August 26, 2017

Cho Hee-pal ( ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ) သို႔မဟုတ္ ပိရမစ္ ႐ိုက္စား စီးပြားေရးစနစ္ (pyramid scheme) အသစ္ထြင္သူ

ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံရွိ ဝမ္ ကုေ႗ေပါင္း သိန္း၄၀၀ေက်ာ္  ( ေဒၚလာ 3.5 billion )ခ်မ္းသာေသာ ကုေ႗ႂကြယ္ သူေဌးႀကီးတေယာက္အေၾကာင္း။



******************
🌟 အပိုင္း-၁

"သား အေမစိတ္မေကာင္းပါဘူး။ သားကို အလယ္တန္းေက်ာင္းပို႔ဖို႔ အေမ့မွာေငြမရွိဘူး"

သူသည္ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ေမြးဖြားသူျဖစ္သည္။သူ၏ အမည္မွာ Cho Hee-pal (  ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ) ျဖစ္သည္။

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္သည္ မူလတန္းေက်ာင္းအၿပီးတြင္  ၾကံဳရာ က်ဘန္းအလုပ္မ်ားဝင္လုပ္ရေလသည္။

အသက္ ၂၀ တြင္ ေမြးရပ္ေျမျဖစ္ေသာ  ေယာင္ခြ်န္း (Gyeongsangbuk-do/Yeongcheon City) မွ အလုပ္လုပ္ရန္ မိဘအိမ္မွ စြန္႔ခြာသြားေတာ့သည္။

******************
၂၀၀၀ ခုႏွစ္

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ သည္ အကိုႏွင့္ ခဏတာအတူရွိေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။

"အီး ဟီး...ဟီး"    

 ငိုသံႀကီးေၾကာင့္ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ အိမ္ေရွ႕ထြက္ၾကည့္မိသည္။ မိန္းမႀကီး ၃ ေယာက္  သူတို႔ကေလးမ်ားႏွင့္အတူ..။

"မင္းအကိုဘယ္မွာလဲေျပာျပပါကြယ္..။  အေဒၚတို႔ ဘဝပ်က္ ေနလို႔ကူညီပါ တူေမာင္ရယ္.."

အေဒၚႀကီးက လက္အုပ္ခ်ီ၍ ငိုယိုေတာင္းပန္ကာ သူ႔အကိုရွိမည့္ေနရာကိုေမးၾကသည္။

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏ အကိုအား လူမ်ားကတရားစြဲရန္ သူတို႔ေနေသာအိမ္သို႔ လာရွာၾကေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုအခ်ိန္(၂၀၀၀ ခုႏွစ္) သည္ ကိုရီးယားႏိုင္ငံ၌ လူလိမ္ စီးပြားေရးသမားတို႔၏   ပိရမစ္ စီးပြားေရး ႐ိုက္စားခြင္( pyramid scheme )  ဟုအမည္ရေသာ ေငြလိမ္မႈတို႔ေၾကာင့္ ဘဝပ်က္သူမ်ား ဒုနဲ႔ေဒးရွိလာသည့္အခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ လူလိမ္တို႔၏ ပိရမစ္ စီးပြါးေရး ႐ိုက္စားခြင္ ၏ လွည့္ကြက္တို႔ကိုေရွာင္ရန္  ေတာင္ကိုးရီးယား TV အစီအစဥ္တို႔မွ ပညာေပးၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သိၾကကာ လူလိမ္မ်ားကိုေဖာ္ထုတ္ႏို္ုင္ၾကေသာအခ်ိန္လည္းျဖစ္ေလသည္။

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏ အကိုသည္ ထိုကဲ့သို႔ သက္ဆိုးမရွည္ခဲ့ေသာ ပိရမစ္လူလိမ္မ်ားထဲမွ တေယာက္ျဖစ္သည္။

"အကိုက အဓိပၸါယ္မရွိတာေတြလိမ္တယ္ဗ်ာ....လူေတြ ဒီထက္ပို စိတ္ဆိုးသင့္တယ္။ က်ေနာ္ေတာင္စိတ္ဆိုုးတယ္"

ထိုေန႔မွစ၍ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ တစ္ေယာက္ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွေပ်ာက္သြားေတာ့သည္။

********************
၂၀၀၄ ခုႏွစ္

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ သူ႔အကိုထံ ခဏ ျပန္ လာလည္သည္။
အသက္ ၄၇ ႏွစ္။
အေတာ္ေျပာင္းလဲသြားသည္။
သူ႔အကိုအား ေျပာသည္။

" အခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ သိၿပီ။ လူေတြကို ကူညီရမယ္။ အကို သူမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွထပ္မလိမ္ပါနဲ႔။ ဘုရားသခင္က လူေတြကိုကူညီဖို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလႊတ္လိုက္တာ..."

သူသည္ အေတာ္ခ်မ္းသာေနသည္။ စတိုင္က်က်  လူႀကီးလူေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ေနသည္။ ကားအေကာင္းစားႀကီးကို စီးေနေသာ္လည္း မာန္မာနမရွိ။ စိတ္ထားအလြန္ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းၿပီး သမာသမတ္ရွိသည္။

သူ႔အကိုႏွင့္ မိသားစုသည္ သူ၏ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ အံ့ၾသေနၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႔အကိုမိသားစုသည္လည္း ျပန္လည္ႀကိဳးစား၍ အေတာ္ အသင့္ခ်မ္းသာေနခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။

*********************
၂၀၀၄ ခုႏွစ္

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ သည္ BMC ဟူေသာ ပင္မ ကုမၸဏီတခုကို  ေထာင္ရန္ စီးပြားေရး ရွယ္ယာဝင္မ်ားကို ေခၚလိုက္သည္။

"ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္တိုတို အတြင္းမွာ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီးရွာႏိုင္ခဲ့တယ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ခ်မ္းသာေနၿပီ ပိုက္ဆံမလိုေတာ့ဘူးဗ်... "

"အခု ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ေတြ႕တာ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုခ်မ္းသာလာလဲ ေျပာျပခ်င္တယ္...။ "

" ကၽြန္ေတာ္ခ်မ္းသာလာခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ဘဝမွာလိုအပ္ခ်က္တခုရွိလာတယ္။ အဲဒါ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပဲဆိုတာ သိလာတယ္...။ ဒါဟာပိုက္ဆံေပးဝယ္လို႔မရဘူး။ကြ်န္ေတာ္.. ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔အတူ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား နဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ မိသားစုႀကီးတခုကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္"

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုေမွ်ာ္လင့္ေသာ သူ၏မ်က္ႏွာတြင္ မ်က္ရည္စမ်ားႏွင့္....။

"စီးပြားေရးလို႔ဆိုတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတူေနထိုင္ဖို႔ အိမ္အႀကီးႀကီးတလံုးလိုမယ္ဗ်ာ...ဒီအိမ္ႀကီးထဲမွ ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုး ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ လိုတရ ေနဖို႔ကို ကြ်န္ေတာ္က တာဝန္ယူမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုတြဲထားၾကပါ"

*************************
"ကြ်န္ေတာ္ေလ့လာမိသေလာက္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ သူတို႔စီးပြားေရးေအာင္ျမင္ မေအာင္ျမင္မခန္႔မွန္းႏိုင္ၾကဘူး။ လူေတြဟာလဲ တေနရာထဲမေနႏိုင္ အိမ္အေျပာင္း အေရႊ႕လုပ္ၾကရတယ္..ဒါေၾကာင့္ ေလသန္႔စက္ေတြ၊ေရသန္႔စက္ေတြ၊အႏွိပ္စက္ေတြ ...စတဲ့က်န္းမာေရးႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ ေစ်းႀကီးတဲ့ စက္ေတြလူေတြကမဝယ္လိုၾကဘူး။မဝယ္ႏိုင္ၾကဘူး။"

"ဒီ စက္အသစ္ေတြ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အပိုင္ဝယ္ယူၾကမယ္။ "

ဟင္... ေစ်းႀကီးၿပီး လူေတြ မဝယ္ခ်င္တဲ့ စက္ေတြ ဝယ္ၿပီးဘာလုပ္မွာတဲ့လဲ...႐ူူးေနလား....။

အစုရွယ္ယာရွင္မ်ားက သေဘာမက်။

"ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဝယ္ယူၿပီးစက္ေတြကို အသံုးျပဳလိုတဲ့ ျပည္သူေတြကို ငွားရမ္းၾကမယ္။ သူတို႔အတြက္လဲ အဆင္ေျပမယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲ ေရရွည္ လစဥ္ပံုမွန္ဝင္ေငြရမယ္..။"

" ေကာင္းလိုက္တဲ့ အၾကံဉာဏ္...။"

လူမ်ားက လက္ခုပ္တီးၾကသည္။

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏ ထို အေတြးအေခၚသည္ စီးပြားေရးသမားႏွင့္ ျပည္သူ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အကိ်ဳးရွိေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။

ယခုအခ်ိန္အထိ ေတာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံတြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရွိေနပါသည္။

******************
"ခင္ဗ်ားတို႔ တေယာက္ကို ၄၄ သိန္း အစုရွယ္ယာ ထည့္ရမယ္။ ၄၄ သိန္းဖိုးစက္ေတြဝယ္ရင္ အငွားခ တလ ၁ သိန္း ၂ ေသာင္းရမယ္..။ တေန႔ ၄၀၀၀ေပါ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ရင္းထားတာမို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုတိုက္႐ိုက္ျပန္ပို႔ေပးပါမယ္...။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘဏ္ထဲေန႔စဥ္ ေအာ္တိုေငြလႊဲစနစ္နဲ႔ ေန႔စဥ္ပို႔ေပးမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ေငြေတြ ကြ်န္ေတာ္ ကိုင္မထားခ်င္လို႔ ေန႔စဥ္ပို႔ေပးတာပါ ။"

"ခင္ဗ်ားတို႔ တႏွစ္ကို ၁၄ သိန္း ၄ ေသာင္း။ ၃ ႏွစ္ဆို ခင္ဗ်ား အရင္းျပန္ရၿပီေလ။ ၃ႏွစ္ေက်ာ္တာနဲ႔ ထပ္ရမယ့္ဝင္ေငြေတြဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ ရမယ့္ ေန႔စဥ္အျမတ္ေတြဘဲ"

"ဒါဆို ခင္ဗ်ားတို႔ ကုမၸဏီက ဘာအက်ိဳးအျမတ္ရွိမွာလဲ...? နားေထာင္ေနသူတေယာက္ကေမးသည္။

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္သည္ အလြန္ဝမ္းနည္းသြားေတာ့သည္။

"ေျပာရက္တယ္ဗ်ာ...ခင္ဗ်ားတို႔ ကုမၸဏီတဲ့လား ..?

"ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးဟာ မိသားစုတခုပါ။ ဒီကုမၸဏီဟာ ကြ်န္ေတာ္ဟာလည္း အစုရွယ္ယာဝင္တေယာက္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ခ်မ္းသာၿပီးသား ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ခ်စ္တဲ့ အကိုအႀကီးဆံုးမို႔လို႔ အလုပ္အမ်ားဆံုးလုပ္ရမယ္လို႔ ခံယူထားပါတယ္"

"ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္သမားေတြငွားၿပီးစက္ေတြ အငွားရေအာင္ ေစ်းကြက္ရွာမယ္။ စက္ေတြနားလည္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာငွားမယ္။ "

**********************
" အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္ကိုေျပာပါေတာ့မယ္။  ခင္ဗ်ားတို႔စက္ေတြ အခု ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာဝယ္ထားတယ္။  ေနာင္ႏွစ္က်ရင္ စက္ဆိုတာ အသစ္ေတြေပၚလာၿမဲေလ ။လက္ရွိစက္ေတြေမာ္ဒန္ေအာက္သြားၿပီ။စက္ဆိုတာ ပ်က္တာလဲရွိမယ္။ အငွားထိုင္းေနတဲ့ကာလရွိမယ္...။"

"ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတို႔ဘဏ္ကို ေန႔စဥ္ေငြလႊဲေပးႏိုင္ပါ့မလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းရွိလာမယ္။"

"အေျဖကဘာလဲ....?ခင္ဗ်ားတို႔ ပိုက္ဆံနဲ႔ ထပ္ရင္းၿပီး စက္အသစ္ဝယ္မလား? မလိုပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ အစုရွယ္ယာအသစ္ေတြရွာ႐ုံဘဲ။ ဒါအဓိကအခ်က္ပါ။ ဒါမွ ခင္ဗ်ားတို႔ စက္ေတြပ်က္တာတို႔ ေမာ္ဒန္ေအာက္တာတို႔ကို ကာမိမယ္။"

"ဘယ္လို လူမ်ိဳးေတြဟာ အစုရွယ္ယာဝင္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ...?

"ကြ်န္ေတာ္လူတိုင္းကိုေတာ့ မကူညီႏိုင္ဘူး။ေတြ႕ရာ ျမင္ရာ အစုရွယ္ယာဝင္အျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။"

" ခင္ဗ်ားတို႔ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ဆရာမိဘတို႔ကို ပထမဆံုးဦးစားေပးပါမယ္။ ၿပီးရင္ ပိုက္ဆံမရွာႏိုင္ေတာ့တဲ့ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ ...စာႀကိဳးစား သင္ေနရလို႔ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ..သားသမီးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ မိသားစုေတြ...ဒုကၡိတကေလးေတြရဲ႕ေရွ႕ေရးအတြက္ ေငြလိုေနတဲ့မိသားစုေတြပါ။ အကယ္၍ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာသူဆိုရင္ ႐ိုးသားစြာပိုက္ဆံခ်မ္းသာလာသူေတြ လွဴခ်င္ တမ္းခ်င္သူေတြ ျဖစ္ရပါမယ္"

သူတို႔ ကုမၸဏီ၌ အစုရွယ္ယာပါဝင္ခ်င္သူတိုင္း ပါဝင္ခြင့္မရေပ။

သူသည္ အစ ပထမတြင္ သူ႔အကိုအရင္းကိုပင္ အစုရွယ္ယာရွင္အျဖစ္လက္မခံခဲ့ေပ။ သူ႔အကိုသည္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရလာေသာေငြမ်ားႏွင့္ ျပည္သူကို အကိ်ဳးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္မည္ဟု ကတိေပးခဲ့သည့္အတြက္  ၄ႏွစ္အၾကာ(၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ) တြင္ အစုရွယ္ယာဝင္အျဖစ္လက္ခံခဲ့ေလသည္။

************************
ထိုသို႔ျဖင့္ တေယာက္ကို ၄၄သိန္းစီ ရင္းႏွီး၍ အစုရွယ္ယာဝင္မ်ားႏွင့္အတူ BMC ကုမၸဏီႀကီး စတင္ေတာ့သည္။

အစုရွယ္ယာဝင္တို႔၌ရွိေသာ ေငြ ၄၄ သိန္းကို ဘဏ္ထဲတြင္ထားလွ်င္ ၃ႏွစ္အတြင္း အတိုး အနည္းငယ္သာရမည္ျဖစ္သည္။

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ထံအပ္ပါက  ၃ ႏွစ္ၾကာလွ်င္ အရင္းေငြျပန္ရမည္....။  ၃ႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္မူကား အနာဂတ္အတြက္ စိတ္ခ်ရေသာ ေန႔စဥ္ဝင္ေငြျဖစ္ပါေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္ ႐ိုးသား၍ ႀကိဳးစားေသာသူမ်ားသာဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ထံမွ ထိုအခြင့္အေရးကိုရရွိႏိုင္သည္။

********************
"ကြ်န္ေတာ္ ဆြီဒင္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္တခုကိုေရာက္ခဲ့တယ္ဗ်ာ..."

"ေက်ာင္းသားေတြတဲ့ဗ်ာ ျမင္မေကာင္းဘူး။ ကားအေကာင္းစားေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ခ်မ္းသာပံုရလို႔ ကြ်န္ေတာ္စုံစမ္းၾကည့္တယ္"

"ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေန႔စား အလုပ္လဲမလုပ္ မိဘေတြဆီကလဲ ပိုက္ဆံမေတာင္းဘူး။ သူတို႔ဘယ္က ပိုက္ဆံရေနလဲ....?"

"သူတို႔ရဲ႕လ်ိဳ ့ဝွက္ခ်က္ကိုကြ်န္ေတာ္သိခဲ့ရၿပီး ကြ်န္ေတာ္ခ်မ္းသာလာခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုရီးယားႏိုင္ငံကေက်ာင္းသားေတြကိုေျပာျပပါမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ လစဥ္ေငြမွန္မွန္ရၿပီး စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာနဲ႔ ပညာသင္ၾကားရမယ့္နည္းလမ္းပါ။ မိဘေတြ အသက္ႀကီးၿပီ ဒုကၡမေပးၾကပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ"

 ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္သည္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမ်ားတြင္လည္း ေဟာေျပာပြဲမ်ား ဖိတ္ၾကားျခင္းခံရ၍ ေက်ာင္းသားမ်ားအားလည္း ကူညီႏိုင္ခဲ့သည္။

စသည္ျဖင့္လက္ခြဲကုမၸဏီ ၁၀ ခုမွ အခု ၂၀...။ ၂၀ မွ ၄၀....အထိက်ယ္ျပန္႔ကာ ျပည္သူမ်ားကို အကူအညီေပးႏိုင္ခဲ့သည္။

အသင္းဝင္တို႔သည္ တခါမွေနာက္မက်ေသာ ေန႔စဥ္ဝင္ေငြကို တရက္မွမပ်က္ေအာင္ ရပါသည္။ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္သည္ သူတို႔ေက်းဇူးရွင္ဆိုလည္း မမွားေပ။

အမွန္တကယ္ ႐ိုးသားစြာ ေငြလိုအပ္ေနေသာ အစုရွယ္ယာဝင္မ်ားမ်ားရွာႏိုင္သူတို႔သည္ ရာထူးတက္၍  ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ႏွင့္ အနီးကပ္ဆက္ဆံခြင့္ရသည္။

အနီးကပ္ရင္းႏွီးခြင့္ရေလ ...သူ႔အေၾကာင္းပိုသိလာေလ...သူ႔ကို ေလးစားေလေလ ျဖစ္ရသည္။ သူတို႔ တစ္လ တစ္ခါ ေဟာေျပာပြဲလုပ္ၾကသည္။

"ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ပိုက္ဆံမရွိလို႔ ေဆးမကုႏိုင္တဲ့သူေတြ ပညာမသင္ႏိုင္တဲ့ကေလးေတြ ပ ေပ်ာက္ေစခ်င္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ စာမသင္ခဲ့ရဘူးဗ်ာ....အေမက ပိုက္ဆံမရွိ...."

သူ႔အသံတိမ္ဝင္သြားသည္။ သူ႔မ်က္ရည္မ်ားကိုသုတ္လိုက္သည္။ ငယ္စဥ္က သူ႔ဘဝကဲ့သို႔ ဆင္းရဲသူမ်ားကို ေတြ႕လွ်င္ ဝမ္းနည္းလြန္း၍ မ်က္ရည္က်မိသူလည္းျဖစ္သည္။

သူသည္ အဖြဲ႕ဝင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းကို တကယ့္ကို သူ႔မိသားစုဝင္လို ကူညီတတ္သည္။ စာေတာ္ေသာ အဖြဲ႕ဝင္မ်ား၏ ကေလးမ်ားကို ဆုခ်ျခင္း ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကိုလုပ္ျခင္း စသည့္ ကုသိုလ္ရမည့္အလုပ္တို႔ကို အထူးစိတ္ဝင္စားသည္။

********************
ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ သည္အလြန္ခ်မ္းသာသည္။ အေဆာက္အဦးမ်ား ကုန္တိုက္ႀကီးမ်ားပိုင္ဆိုင္သည္။သို႔ေသာ္ မာနမႀကီးေသာသူေဌးျဖစ္သည္။

သူသည္ BMC ကုမၸဏီအျပင္  အျခားနာမည္အသစ္တို႔ျဖင့္ ဟိုတယ္နင့္ခရီးသြားလာေရး၊ အသက္အာမခံ၊ အိမ္ျခံေျမကုမၸဏီ အစရွိသည္ျဖင့္ ကုမၸဏီေပါင္း၈၀ရွိသည္။

သူ၏ ကုမၸဏီတို႔သည္ ေတာင္ကိုးရီးယားတႏိုင္ငံလံုး၌ ေနရာအႏွံ႔အျပားရွိေနသည္။ သူ႔ ကုမၸဏီအဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို မွန္ကန္စြာ ေန႔စဥ္ဝင္ေငြေပးႏိုင္ေသာ လြန္စြာ ကတိတည္ေသာသူျဖစ္သည္။

***********************
 ၂၀၀၆ ခုႏွစ္

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္၏ စီးပြားေရးမိသားစုသည္ ၂ ေသာင္း ၄ ေထာင္ ၅ ရာ ရွိေနေလသည္။

***********************
၂၀၀၈ ခုႏွစ္

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္၏ စီးပြားေရးမိသားစုသည္ ၇  ေသာင္းေက်ာ္ျဖစ္လာသည္

**********************
ဒဲဂုၿမိဳ႕( Daegu )ေထာက္လွမ္းေရးတို႔က ခ်မ္းသာလြန္းေသာသူ႔ကို မသကၤာျဖစ္ၾကသည္။ သူ၏ ေအာက္ေျခ ကုမၸဏီတို႔ကို စစ္ေဆးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္သည္။

"ဆရာႀကီး...ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကုမၸဏီ ၄ ခုကို တၿပိဳင္နက္  ေထာက္လွမ္းေရးေတြဝင္စစ္သြားတယ္။"

"ဪ...လူေတြ...မနာလိုစိတ္...။ ဝိသမေလာသား သူေဌးေတြကိုေတာ့ စစ္ေဆးရေကာင္းမွန္းမသိ.... ။ စစ္ေဆးပါေစကြာ... ကိုယ္ေကာင္းရင္ ေခါင္းမေရြ႕ပါဘူး..."

**********************
၂၀၀၈ ႏိုဝင္ဘာလ ၈ ရက္ ည ၁၁နာရီ...။

TV ၌ အျခား အစီအစဥ္မ်ားျပေနရာမွ "အထူးသတင္း" ဟူ၍ သတင္းေၾကျငာသူေပၚလာ၍ ၾကားျဖတ္ အထူးသတင္းတစ္ရပ္ ေၾကျငာခဲ့သည္။

ထို အထူးသတင္းသည္ ကိုရီးယားျပည္သူတို႔အား ေသြးပ်က္ေစေလာက္ေအာင္ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစခဲ့သည္။

ထိုသတင္းကေတာ့....

" BMC ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ သည္ လူေပါင္းမ်ားစြာ၏ ေခၽြးနည္းစာမ်ားကို ပိပိရိရိ လိမ္လည္ရယူခဲ့ေသာ လူလိမ္ဝိဇၨာတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း၊ လြန္ခဲ့ေသာ အပတ္ကတည္းက ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီျဖစ္၍ ေတြ႕ရွိပါက အျမန္ဆံုး အေၾကာင္းၾကားၾကရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း..တာဝန္ရွိသူမ်ားကလည္း လိုက္လံရွာေဖြေနေၾကာင္း...... သတင္းအစံုလင္မွာ...."

"အလိုရွိသည္"

ဟူေသာ စာတမ္းေအာက္မွာ သူတို႔ၾကည္ညိဳခဲ့ရေသာ  ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏ မ်က္ႏွာ...။

"ဟာ...."

"မဟုတ္ပါေစနဲ႔ဘုရား။ မျဖစ္ႏိုင္လြန္းလို႔ပါ..."

ဆင္းရဲသားလက္လုပ္လက္စားမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားသည္ ဂ်ိဳ ဟီးဖားလ္ ထံေပးရန္ အစိုးရဘဏ္မွေၾကးေငြမ်ားကို ေခ်းခဲ့ၾကသည္။ မည္သို႔ ျပန္ဆပ္ရမည္နည္း။

တခ်ိဳ႕က အိမ္အေပါင္ခံ၍ ေခ်းထားေသာ ဘဏ္မွေငြမ်ား....၊တခ်ိဳ႕က မဂၤလာေဆာင္ရန္စုထားေသာေငြမ်ား...၊တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ သားသမီးတို႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းထားရန္ စုထားေသာေငြမ်ား...၊ ေနမေကာင္း၍ ခြဲစိတ္ကုသရန္စုထားေသာေငြမ်ားကို ခဏရင္းထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ပိုဆိုးသည္မွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားပါေနသည္။ သူတို႔သည္ ဆင္းရဲသျဖင့္ လစဥ္ ဝင္ေငြကိုေမွ်ာ္လင့္လွ်က္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစု၍ ေက်ာင္းမွေထာက္ပံ့ေၾကးေငြတို႔အား  ဘဏ္မွေခ်းေငြမ်ား ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ အား ေပးခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။

ဂ်ိဳဟီးဖားလ္၏ အကိုအရင္း.... ။

သူသည္လည္း မၾကာေသးခင္ကပင္ ဂ်ိဳဟီးဖာလ္အား ရွိသမွ်ေငြ အကုန္ေပးအပ္၍ အစုရွယ္ယာဝင္ခဲ့သည္။ ကေလးမ်ား ေက်ာင္းထားရန္ပင္ ေငြမရွိေတာ့ေပ။

သူတို႔အေမႀကီးက နယ္ၿမိဳ႕ေလးတြင္ ဆင္းရဲၿမဲဆင္းရဲလွ်က္....။ ဂ်ိဳဟီးဖားလ္ သည္ အေမႀကီးအား မကူညီခဲ့ပါ၊

သူ႔ကိုယံုစားမိေသာသူမ်ား အားလံုး အထိနာ၍ ဆင္းရဲကုန္ၾကသည္။

****************
သူသည္ ၇ေသာင္းေက်ာ္ေသာ ေတာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံသားတို႔မွ ကိုရီးယားႏိုင္ငံသံုးေငြျဖစ္ေသာ ဝမ္ ( Won )ကုေ႗ေပါင္း သိန္း၄၀၀ေက်ာ္ ကိုလိမ္လည္၍ ယူသြားခဲ့ေသာ လူလိမ္အႀကီးစား ဝိဇၨာတဦးျဖစ္သည္။ (ဒါေတာင္ မေဖာ္ထုတ္ႏို္ုင္ေသာေငြမ်ားက်န္ေသးသည္ဟုဆိုသည္။)

ကိုရီးယားေငြ ကုေ႗ေပါင္း သိန္း၄၀၀ေက်ာ္ ေဒၚလာႏွင့္ေျပာလွ်င္ ($3.5 billion)  ျဖစ္ပါသည္။

******************
🌟အပိုင္း-၂

၂၀၀၈ ေအာက္တိုဘာလ

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ သည္ သူ၏ ညာလက္႐ုံး ကင္မ္ ထဲ ယုန္း (Kim Htae Yong) ကိုေျပာလိုက္သည္။

"အင္း.... အခ်ိန္က်ၿပီ...။ အေရးေပၚ အစည္းေဝးေခၚ....။

သူတို႔ အေရးေပၚ အစည္းအေဝးလုပ္သည္။

*******************
အတန္းပညာ မသင္ခဲ့ေသာ လူလိမ္သည္ အတန္းပညာ အလြန္ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ ေထာက္လွမ္းေရး၊ေရွ႕ေန၊တရားသူႀကီး တို႔ကို ေငြျဖင့္ခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့သည္။

သူ၏ ညာလက္႐ုံး ကင္မ္ ထဲ ယုန္း (Kim Htae Yong)က အားလံုးကို လာဘ္ထိုးထားလိုက္သည္။

*******************
၂၀၀၈ ႏိုဝင္ဘာလ ၈ ရက္ ည ၁၁နာရီ...။

လာဘ္စားထားေသာ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ဆီမွ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ လိမ္လည္ေသာ အမႈအေၾကာင္းကို ေတာင္ကိုးရီးယား MBC ႐ုပ္သံတြင္ ယေန႔ည ေၾကျငာေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေပးသည္။

ထိုအခါ ရွိစုမဲ့စု ရင္းႏွီးထားသည့္ေငြတို႔ အလိမ္ခံရသည္ကို သိေသာအခါ ျပည္သူတို႔ တုန္လႈပ္ ေဒါသျဖစ္၍ သူ႔ကို ရန္ျပဳၾကေတာ့မည္။

ဒီႏိုင္ငံတြင္ဆက္ေန၍မျဖစ္ေတာ့။

*******************
ည၁၁နာရီ

ရင္နာစရာေကာင္းပါသည္။

ျပည္သူမ်ားသည္ MBC ႐ုပ္သံတြင္ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏ ေငြလိမ္မႈ အထူးသတင္းကို  ၾကည့္ပီး ကမ႓ာပ်က္သလို စိတ္ဒုကၡေရာက္ၾကသည္။ တႏိုင္ငံလံုး ပူေဆြးေဆာက္တည္ရာမရပဲ ငိုေႂကြးထိတ္လန္႔ေနၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပဲ  ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ႏွင့္ သူ၏မိသားစု၊ ညာလက္႐ုံး၊ တပည့္ ၄ ေယာက္ ႏွင့္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ေပးသူ သူနာျပဳတို႔သည္ ေငြထုပ္မ်ားကို ပိုက္၍ ရဲႏွင့္ ေရတပ္အကူအညီျဖင့္ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သေဘၤာျဖင့္လုံျခဳံစြာ ထြက္ခြာခဲ့ေတာ့သည္။

သူသည္ တ႐ုတ္ျပည္တြင္ နာမည္အသစ္ ႏိုင္ငံသားကဒ္အသစ္ျဖင့္ ဘဝအသစ္ကိုထူေထာင္လိုက္သည္။

************************
 ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ သည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက  အေျပာအဆိုကြ်မ္းက်င္သည္။ တဖက္သား ယံုၾကည္ေအာင္ ႐ိုးသားေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ လိမ္ညာျခင္းသည္ သူ၏ ထူးခၽြန္ေသာ အရည္အခ်င္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။

"ငါ အေမရိကား သြားမလို႔ကြာ..။ ငါ့အေမေနမေကာင္းလို႔မသြားျဖစ္တာကြ။  အေမရိကန္အမ်ိဳးေတြက ေခၚလွၿပီ..."

သူငယ္ခ်င္းမ်ားအထင္ႀကီးသြားသည္။ ပါလာေသာ မုန္႔မ်ားသူ႔ကိုထိုးေကြ်းေတာ့သည္။

"သူငယ္ခ်င္း ငါတို႔ကိုလဲေခၚကြာ.."

"ေအးပါကြာ..."

*********************
ေနာက္ပိုင္းတြင္ အလုပ္လုပ္၍ရလာေသာေငြႏွင့္ေလာင္းကစားျပဳလုပ္လာသည္။ ေလာင္းကစားႏိုင္လွ်င္ ေငြရွိသည္။ ေလာင္းကစားရႈံးေတာ့ အရပ္တကာလွည့္၍ လိမ္စားရင္း အသက္ ၂၀ အရြယ္တြင္ ေမြးရပ္ေျမကို စြန္႔ခြာခဲ့သည္။

သည္လိုႏွင့္ အသက္ ၄၀ေက်ာ္သည့္ အထိဘာမွအလုပ္တခု မယ္မယ္ရရမရွိ...။ သူ႔အတြက္ ပိုက္ဆံဆိုတာ လြယ္လြယ္ရေနသည္ကိုး။

သူသည္ သူ႔အကိုထံမွ ပိရမစ္စီးပြားေရး႐ိုက္စားျခင္းစနစ္ကို ေလ့လာခဲ့ၿပီး ပိုက္ဆံအနည္းငယ္စု ကာ ျပည္သူမ်ားကို လိမ္ရန္ လူေကာင္းေယာင္ေဆာင္ သူေဌးေယာင္ေဆာင္၍ ျပန္လာျခင္းျဖစ္သည္။

*********************
အမွန္ေတာ့....

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏ က်န္းမာေရးအေထာက္အကူျပဳစက္ငွားစားျခင္းလုပ္ငန္းႏွင့္ အျခားလုပ္ငန္းမ်ားအားလံုးသည္" ေလ" ျဖင့္လုပ္ေသာ လုပ္ငန္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၄ခုႏွစ္အစပိုင္း၌ အေယာင္ျပ အနည္းငယ္လုပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ စက္ဘယ္ႏွစ္လံုးဝယ္ ဘယ္ႏွစ္လံုးငွား စသည္တို႔ကို စာရြက္စာတမ္းအတုမ်ားျပဳလုပ္၍ အစုရွယ္ယာဝင္တို႔အားျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အစုရွယ္ယာသမား တို႔ ရင္းေသာ ၄၄ သိန္း ကိုယူထား၍ သူတို႔ေငြျဖင့္ သူတို႔ကို တလ ၁ သိန္း ၂ ေသာင္းျပန္ေပးေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ အစပိုင္းမွ အသင္းဝင္ေဟာင္းမ်ားကေတာ့ သူတို႔၏ ေငြအရင္းမ်ားျပန္ရ၍ အျမတ္မ်ား စ ၿပီးရေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထိုလူမ်ားကို ၾကည့္၍ ရင္ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေသာသူမ်ားကေတာ့ ဘဝပ်က္ၾကၿပီ။

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ပါးစပ္ေလးတခု အသံုးခ်၍ အပင္ပန္းခံလုပ္စရာမလိုသည့္ လူလိမ္ဝိဇၨာႀကီးျဖစ္ပါသည္။

********************
ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံတြင္ လူလိမ္တို႔၏  ပိရမစ္ စီးပြားေရး ႐ိုက္စားခြင္ (pyramid scheme )သည္ ထိုေခတ္ကာလ၌ လိမ္စား၌ မရေအာင္ ေခတ္ေနာက္က်ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း  ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏နည္းသည္ အသြင္အသစ္ျဖစ္သည္။ ပိရိလြန္းသည္။

သူ၏ ပိရမစ္ စီးပြားေရး႐ိုက္စားခြင္မွာ ယခင္က လူလိမ္ပိရမစ္မ်ားကဲ့သို႔ ေဆးအတုေရာင္းျခင္း မိတ္ကပ္အေပါစားေရာင္းျခင္း မဟုတ္သည္ကတေၾကာင္း၊အစပိုင္း၌ ေငြရင္းႏွီးေသာသူမ်ား တစ္ေန႔ တစ္ခါပိုက္ဆံ အမွန္တကယ္ ရေနျခင္းတို႔ေၾကာင့္  အသြင္တမ်ိဳးေျပာင္းေနေသာ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏ ပိရမစ္ စီးပြားေရး႐ိုက္စား စနစ္ ကို မည္သူကမွ်မရိပ္မိခဲ့ေပ။

အျခား ပိရမစ္စီးပြားေရး ႐ိုက္စားမ်ားလို သူသည္ပင္ပင္ပန္းပန္း အစုရွယ္ယာဝင္မ်ားရွာစရာမလို...။ သူက ေစတနာရွင္ႀကီး ကယ္တင္ရွင္ႀကီးအေနျဖင့္ အလိုလိုဝင္လာေသာ အစုရွယ္ယာမ်ားကို လက္ခံ႐ုံပဲ ျဖစ္သည္။

လူတို႔သည္ယံုလြယ္ၾကသည္။

********************
TV အစီအစဥ္တို႔မွ ဒုကၡသည္တို႔ အျဖစ္ကိုေန႔တိုင္းၾကားရေသာအခါ လာဘ္ ယူ၍ သေဘၤာႏွင့္တင္ေခၚေပးခဲ့သည့္ ေရတပ္အရာရွိသည္ ေနာင္တရလာသည္။ သူ႔အျပစ္ကို ဝန္ခံ၍ လာဘ္စားသူမ်ားအားလံုးကို ေဖာ္ထုတ္ေျပာျပလိုက္ေလသည္။

အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ား
ေရွ႕ေနမ်ား
ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား
ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား... အကုန္ အဖမ္းခံရ၍ ေထာင္ထဲဝင္ၾကရေတာ့သည္။

ထိုအထဲတြင္ ကမ္ေကာင္းဂြ်န္း (Kim Kwang-joon) ဟူေသာ အစိုးရ ေရွ႕ေနသည္  ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ထံမွ ကိုးရီးယားေငြ သန္းေပါင္း ၂၄၀ လာဘ္စားထားေလသည္။

******************
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ

ကိုရီးယား၌က်န္ခဲ့ေသာ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ လက္ေအာက္မွ ဝန္ထမ္း ၁၃ ေယာက္အဖမ္းခံရသည္။ သူတို႔သည္ ေငြလိမ္သည့္အလုပ္ျဖစ္သည္ဆိုတာကို မသိပါဟု ထြက္ဆိုၾကသျဖင့္ ေထာင္ ၃ ႏွစ္စီသာက်ခဲ့သည္။

******************
၂၀၁၀ခုနစ္

တ႐ုတ္ျပည္မွရဲမ်ားက ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ႏွင့္အတူေနထိုင္ေသာသူ တပည့္ ၄ ေယာက္မွ ၃ ေယာက္ကိုဖမ္းမိသည္။

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ကိုမူ ရွာမေတြ႕။

******************
၂၀၁၁ ခုႏွစ္

ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနေသာ က်န္တပည့္တေယာက္သည္ တ႐ုတ္ျပည္ရဲမ်ားမွတဆင့္ ႐ုတ္တရက္လာ၍ အဖမ္းခံေလေတာ့သည္။

******************
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ

တ႐ုတ္ျပည္ (Wuxi, southern Jiangsu Province, China)

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ေဟာ္တယ္၌ အရက္ေသာက္၍ သူ၏ ခ်စ္သူမိန္းမႏွင့္ ကာရာအိုေကႏွင့္ သီခ်င္းဆိုေနစဥ္ ႐ုတ္တရက္ေသြးမ်ားအန္၍ ေဆး႐ုံပို႔လိုက္ရၿပီး ႏွလံုးေသြးရပ္၍ ေသဆံုးသည္ဟု တ႐ုတ္ျပည္မွရဲမ်ားက အတည္ျပဳလာသည္။

သက္ေသကေတာ့ က်န္ရစ္သူမိသားစု၏ အသုဘ ဗီဒီယိုျဖစ္သည္။

သူ၏ က်န္ရစ္သူမိသားစုသည္ အ႐ိုးျပာအိုးထမ္း၍ ကိုရီးယားသို႔ျပန္လာေလသည္။

******************
" ဘာ... ? ျပည္သူေတြကို အ႐ူးေတြလို႔မ်ားထင္ေနသလား"

ေတာင္ကိုရီးယားျပည္သူတို႔မည္သူမွ်မယံုပါ။

"အသုဘကို ဗီဒီယို႐ိုက္သတဲ့လား။ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ကလည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနသလိုဘဲ..."

"ဘယ္သူက ေသတဲ့အခ်ိန္ ကင္မရာက အသင့္ရွိပါလိမ့္..." ( ဖုန္းျဖင့္႐ိုက္ထားသည္ မဟုတ္ပါ..)

တ႐ုတ္ျပည္မွ ေရာက္ရွိလာသည့္ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ေသဆံုးေၾကာင္းစာသည္ ေလေၾကာင္းျဖင့္လာေသာ္လည္း တႏိုင္ငံႏွင့္တႏိုင္ငံၾကားမွ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး တံဆိပ္တုံး မပါခဲ့ေပ။

******************
ကိုရီးယားႏိုင္ငံမွ အေလာင္း၏ DNA ကိုေတာင္းသည္။ သို႔ေသာ္ က်န္ရစ္သူမိသားစုက မီးရႈိ႕လိုက္၍ အကုန္ျပာက်သြားသည္ဟုဆိုသည္။

ပို၍ဆိုးသည္မွာ သူေသဆံုးသြားေသာရက္စြဲ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လူတခ်ိဳ႕ သူေဂါက္သီး႐ိုက္ေနသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ိဳ ဟီး ဖား ၏ တူေလးက ဖုန္းေျပာသည္ကို မသကၤာ၍ ရဲမ်ားက အသံသြင္းၾကရာ တူေလးက " ဦးေလး စိတ္ဆိုးေနတာလား" ဟုေျပာေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

တခ်ိဳ႕ကလည္း သူ႔ကို ဖိလစ္ပိုင္ ႏိုင္ငံတြင္ေတြ႕သည္ အခ်ိဳ႕က ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံတြင္ေတြ႕သည္ဟုဆိုသည္။

သူသည္ မ်က္ႏွာကိုခြဲစိတ္ျပဳျပင္လိုက္သည္ဟုလည္း ဆိုၾကသည္။

ေနာက္ဆံုးတြင္ ကိုရီးယားမွ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕သည္  ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏ သားကို ဖမ္းဆီးလိုက္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ဖခင္ေငြမ်ားကို သိမ္းဆည္းေပးမႈျဖင့္ ေထာင္ (၂)ႏွစ္သာက်ခဲ့သည္။

******************
၂၀၁၅ ခုနစ္ ႏိုဝင္ဘာလ

 ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ၏ ညာလက္ရံုး  ကင္မ္ ထဲ ယုန္း (Kim Htae Yong) ကိုဖမ္းမိ၍ အမႈမ်ားကိုထပ္စစ္ၾကသည္။

******************
ဂ်ဳိဟီးဖားလ္အား ေနာက္ဆံုးတြင္ ဥပေဒအရ ေသသူစာရင္းထဲထည့္ထားရေသာ္လည္း ယခုထက္ထိ ေတာင္ကိုရီးယားျပည္သူတို႔ သိခ်င္ေသာအရာ တခုရွိပါသည္။

ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္သည္ တကယ္ပဲေသဆံုးသြားသည္လား ယၡဳအခ်ိန္အထိ အသက္ရွင္ေနသည္လား? သူဘယ္မွာလဲ ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။

သူ႔ေၾကာင့္ဘဝပ်က္၍ ေတာင္းစားရေသာ သူမ်ား ယေန႔တိုင္ရွိေနေသးသည္။

************************
🌟အပိုင္း-၃

ပိရမစ္ ႐ိုက္စား စီးပြားေရးစနစ္ (pyramid scheme)



၁- "A" ဆိုေသာ လူလိမ္တဦး က  ( ေရာင္းမထြက္/ တရားမဝင္/လုပ္ငန္းအတု ) ကုန္ပစၥည္းအသစ္တခုကို "B" အား အသင္းဝင္အျဖစ္အယံုသြင္း၍ ပိုက္ဆံေပး၍ ဝယ္ေစသည္။

၂- "B" ကလည္းထိုနည္းတူ "C" ႏွင့္" D" အား အသင္းဝင္အျဖစ္ စည္း႐ုံး၍  ပိုက္ဆံေပး၍ ဝယ္ေစသည္။

၃-"C" ႏွင့္ "D" ကလည္းထိုနည္းတူ "E,F,G,H" အား အသင္းဝင္အျဖစ္ စည္း႐ုံး၍  ပိုက္ဆံေပး၍ ဝယ္ေစသည္။

"A" သည္ ထိုနည္းျဖင့္ ပိရမစ္ကဲ့သို႔ အသင္းဝင္မ်ားမ်ားရေအာင္ တည္ေထာင္သည္။

ေအာက္ေျခ အသင္းဝင္မ်ားလာေလေလ အေပၚပိုင္းမွလူမ်ား ခ်မ္းသာလာေလေလျဖစ္သည္။သင္သည္ အေပၚပိုင္းေရာက္ခ်င္၍ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားရလိုလွ်င္ အသင္းဝင္မ်ားမ်ားစည္း႐ုံးရမည္။

ပိရမစ္ထဲဝင္မိသူမ်ားသည္ သူတို႔၏ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားေၾကာင့္ ႐ုန္းထြက္လြတ္ေျမာက္ရန္ မလြယ္ကူၾကပါ။

 "A" ကေတာ့ အကိ်ဳးအျမတ္ကို အခံစားရဆံုး သူျဖစ္သည္။

အဓိကျပႆနာမွာ ထိုပစၥည္းမ်ား/ လုပ္ငန္းမ်ား သည္ အမွန္အကန္မဟုတ္ေပ။ စားသံုးသူတို႔က ရိပ္မိလာအခါ ထိုလူလိမ္သည္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သည္။ ထိုအခါ သူ႔ေအာက္မွ သူမ်ားသည္လည္းလူလိမ္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေတာ့သည္။

ထိုသို႔ေသာ လိမ္ကြက္ကို ပိရမစ္စီးပြါးေရး႐ိုက္စားခြင္ ( pyramid scheme) ဟုေခၚသည္။

*********************
၂၀၁၆ ခုႏွစ္က ကြ်န္မ ျမန္မာျပည္ကို ခဏ ျပန္ခဲ့ပါသည္။  ျမန္မာျပည္တြင္ ပိရမစ္စီးပြားေရး႐ိုက္စားခြင္ကို အသံုးျပဳေနေသာ လူလိမ္တခ်ိဳ႕အား အသြင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွင့္ေတြ႕ေနရပါသည္။ ထို လူလိမ္မ်ားအား ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ မိမိလုပ္ေနေသာ အလုပ္သည္ ပိရမစ္စီးပြားေရး႐ိုက္စားခြင္ ဟုတ္၊မဟုတ္ျပန္၍ စဥ္းစားႏိုင္ေစရန္အတြက္ ေတာင္ကိုးရီးယားမွ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္မွန္ကို ေရးသားတင္ျပလိုက္ရပါသည္။

သင္တို႔ ဂ်ိဳ ဟီး ဖားလ္ ကဲ့သို႔ လူလိမ္ဝိဇၨာႏွင့္ ေတြ႕လွ်င္ သင့္ေခြ်းနည္းစာ ျပန္ရဖို႔မလြယ္ေတာ့ေပ။

 *********************
ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံတြင္ Master (2016 ) ဟူေသာ ႐ုပ္ရွင္ကို႐ိုက္ကူးခဲ့သည္။ ထို႐ုပ္ရွင္ၾကည့္၍ ကြ်န္မအတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါသည္။

Master ႐ုပ္ရွင္သည္ ကိုရီးယားႏိုင္ငံသားတို႔၏ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္သိမ္းတြင္  ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိ (မင္းသား Gang Dong-won ) က ဂ်ိဳ ဟီးလ္ ဖားလ္ (မင္းသား- Lee Byung-hun )ကိုမိေအာင္ဖမ္း၍ ျပည္သူ ျပည္သားမ်ားကို ေငြမ်ားျပန္လည္ေဝေပးေနသည္။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွာမူ ျပည္သူတို႔ ႐ုပ္ရွင္ထဲကလို ဝမ္းမသာႏိုင္ခဲ့ေပ။

*****************
သမာအာဇီဝျဖင့္ ရွာထားေသာ ေငြတက်ပ္သည္ လိပ္ျပာလံု၍ ညဘက္တြင္လည္း အပူအပင္မရွိအိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္သည္။ သမာအာဇီဝေငြသည္ နည္းေကာင္းနည္းပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွ လိုက္ဖူးေျမႇာ္ေနစရာမလိုပဲ လက္မေထာင္၍ေနႏိုင္သည္။ မွန္သည့္ဘက္မွ လက္ညိႈးထိုး၍ ခပ္တင္းတင္း ေျပာဆိုႏိုင္သည္။

အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုကို စတင္ၿပီး လိမ္လိုက္ၿပီဆိုလွ်င္ ေရွ႕ကအလိမ္မေပၚေအာင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆင့္ကာဆင့္ကာ ဇာတ္လမ္းအသစ္ေတြ ဆက္လက္တီထြင္ကာ တသက္လံုး လိမ္စဥ္ဘဝျဖင့္သာေနေနရေတာ့သည္။ အလိမ္ေပၚမွာစိုး၍ က်ီးလန္႔စာစားဘဝျဖင့္ေနရသည္။

အလိမ္ေပၚသြားလွ်င္လည္း အရွက္ကြဲ ဒုကၡေရာက္သည့္အျပင္ မိသားစုကိုပါ လူေတာမတိုး မ်က္ႏွာမေဖာ္ရဲ သည့္ ဘဝကို က်ေရာက္ေစေတာ့သည္။

သူမ်ားမ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္က်ၿပီးမွ လိမ္လည္ၿပီး စားရေသာ ထမင္းတလုတ္သည္ သံရည္ပူၿမိဳရသကဲ့သို႔ ပူေလာင္လွေၾကာင္း လူလိမ္မ်ားသာ သိခဲ့ၾကမည္ဆိုလွ်င္......။

စာအကိုးအကား
(References-
Korea TV news ,
Wikipedia,
MBC- PD interviews,
Pictures and videos from 'Naver')

စာဖတ္သူမ်ားကို အၿမဲေက်းဇူးတင္လွ်က္-

မေရႊမိုး (ကိုရီးယား)
ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ ၂၀၁၇

Credit: မေရႊမိုး - ကိုရီးယားရဲ႕ Personal Blog

Friday, August 25, 2017

ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ရေသာ မိန္းမလွေလးမ်ားအဖြဲ႕ (Pleasure Squad)

ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ သမၼတတို႔အား ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ရေသာ မိန္းမလွေလးမ်ားအဖြဲ႕ (Pleasure Squad) ....။



ထိုအဖြဲ႕အား ကိုရီးယား ဘာသာလို  ဂိပြန္းဂ်ိဳ 'Gippeumjo'  ဟုေခၚသည္။

*****************
ထိုအဖြဲ႕အစည္းအေၾကာင္းကို ကမ႓ာသို႔ စတင္ အသိေပးေျပာၾကားသူမွာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး Kenji Fujimoto( 藤本 健二 ) ျဖစ္သည္။

ဂ်ပန္လူမ်ိဳး Kenji Fujimoto သည္ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ မွ ၂၀၀၁ခုႏွစ္ အထိ သမၼတ ကင္မ္ေဂ်ာင္အီးလ္ ( Kim Jong-il) အား ဂ်ပန္အစားအစာ (Sushi ) ျပဳလုပ္ေပးရေသာ စားဖိုမႉးတေယာက္ျဖစ္သည္။

ထိုအဖြဲ႕အစည္းအေၾကာင္းကို ဒုတိယေျပာျပသူမွာ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ကိုရီးယားသို႔ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခဲ့ေသာ ေျမာက္ကိုရီးယား အမ်ိဳးသမီးတဦးျဖစ္သည္။ သူမသည္ သူမ၏ အေတြ႕အၾကံဳကို Marie Claire မဂၢဇင္းတိုက္အား ဖြင့္ဟေျပာၾကားခဲ့သည္။

ထို၂၀၁၀ မွ ယေန႔အထိ ေျမာက္ကိုရီးယားမွ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခဲ့သူမ်ားက ျဖည့္စြက္၍ "ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွေလးမ်ားအဖြဲ႕" အေၾကာင္းကို  ေတာင္ကိုရီးယား TV interview တို႔တြင္ အေသးစိတ္ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

*****************
ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕တြင္မိန္းမလွေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ပါဝင္သည္။ ထိုမိန္းမလွတို႔သည္ အဓိကအားျဖင့္ သမၼတကိုေဖ်ာ္ေျဖရန္ျဖစ္သည္။ထို႔အျပင္ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕အစည္း (Worker's Party of Korea)ရွိ ရာထူးႀကီးသူမ်ားကိုလည္း ေဖ်ာ္ေျဖရသည္။

*****************
၁၉၇၈ ခုႏွစ္

ကင္မ္ေဂ်ာင္အီးလ္ ( Kim Jong-il l) က ဖခင္ ကင္မ္အီးလ္ေဆာင္း ( Kim il Song )အား စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေစရန္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕ စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။

ထိုမိန္းကေလးမ်ားသည္ ေျမာက္ကိုရီးယား၏ အလွဆံုးမိန္းကေလးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

သမၼတ ကင္မ္ေဂ်ာင္အီးလ္သည္ သူ႔အေဖအႀကိဳက္ မိန္းမလွေလးမ်ားကိုေရြးခ်ယ္ေပးခဲ့သည္။

သမၼတ ၃ ဦး၏ အႀကိဳက္ေပၚမူတည္၍ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕၏အဖြဲ႕ဝင္ျဖစ္ရန္ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းတို႔သည္ အေျပာင္းအလဲရွိေလသည္။

*****************
သမၼတ ကင္မ္ေဂ်ာင္အီးလ္

* မ်က္ႏွာေဖာင္းေဖာင္းႏွင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ မိန္းကေလးမ်ားကိုေရြးခ်ယ္သည္။

* အရပ္ ၁၆၀ စင္တီမီတာ ေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္ေနရမည္။ (၁၇၀ စင္တီမီတာေအာက္)

* ပိန္၍ ကိုယ္လံုးလွရမည္။

* အသက္ ၁၆ ႏွစ္မွ ၁၇ႏွစ္ၾကားျဖစ္ရမည္။

ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ားေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕သည္ အလယ္တန္းေက်ာင္းမ်ားသို႔ လာေရာက္၍ မိန္းကေလးမ်ားကိုေရြးခ်ယ္ၾကသည္။

ထိုသူတို႔သည္ မိန္းမလွေလးမ်ား လြတ္သြားမည္စိုး၍ တေယာက္ခ်င္း ေသေသခ်ာခ်ာ စီစစ္သည္။ အေရြးခ်ယ္ခံရေသာ မိန္းကေလးမ်ားသည္ ျငင္းဆန္ပိုင္ခြင့္မရွိပါ။

တခါတရံ သမၼတကိုယ္တိုင္လာ၍ စင္ေတာ္ေကာက္သည္။

*****************
(လက္ရွိ) သမၼတ ကင္မ္ေဂ်ာင္အြန္း  (Kim Jong-un)၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏  ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ား အဖြဲ႕ကိုဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္၊

၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ သမၼတ ကင္မ္ေဂ်ာင္အြန္း အတြက္" ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မိန္းမလွမ်ား အဖြဲ႕အသစ္" ကိုထပ္မံဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။

သမၼတ ကင္မ္ေဂ်ာင္အြန္း ႏွစ္သက္သည့္ပံုစံကေတာ့

* မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ ႏွင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ မိန္းကေလးမ်ားျဖစ္ရမည္။

* အရပ္ ၁၇၀ စင္တီမီတာ ေက်ာ္ရမည္။

* ပိန္၍ ကိုယ္လံုးလွရမည္။

* အသက္ ၁၆ ႏွစ္မွ ၁၇ႏွစ္ၾကားျဖစ္ရမည္။

( သို႔ေသာ္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ မိန္းကေလး တေယာက္အား ေရြးထားသည္။ )

လက္ရွိ သမၼတကင္ေဂ်ာင္အြန္းသည္ သူ၏ မိန္းမ  လီ ဆိုးလ္ ဂ်ဴ ( Ri Sol-ju ) အားထိုအဖြဲ႕ထဲမွ ေကာက္ယူလက္ထပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကသည္။

*****************
အေရြးခံရေသာ မိန္းကေလးတို႔သည္ စာေမးပြဲ ၃ ဆင့္ အစစ္ခံရသည္။

*****************
ပထမအဆင့္ စာေမးပြဲ

မိန္းကေလးတို႔သည္ သူမကိုယ္သူမ အလွဆံုးဟုထင္ေသာ အမူအရာကို လုပ္ျပရသည္။

သူမ၏ အေတာ္ဆံုး ေဖ်ာ္ေျဖေရးတခုကို သ႐ုပ္ေဆာင္ျပရသည္။ သီခ်င္း၊အက၊အတီးအမႈတ္ စသည္...။

မ်ိဳး႐ိုးေကာင္းရမည္။မ်ိဳး႐ိုးထဲတြင္ ေထာင္က်သူမရွိေစရ။

 မ်ိဳး႐ိုးထဲ၌  ေျမာက္ကိုရီးယားမွ ထြက္ေျပးေသာသူတေယာက္ရွိပါက ခ်က္ခ်င္း အပယ္ခံရသည္။

*****************
ဒုတိယ အဆင့္စာေမးပြဲ

ပထမအဆင့္ ေအာင္ျမင္ေသာမိန္းကေလးမ်ား သည္ တစ္လအၾကာတြင္ ေဆးစစ္ရသည္။

အဓိက အပ်ိဳစစ္ မစစ္ ေဆးစစ္ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုမိန္းကေလးတို႔ ဒုတိယအဆင့္စာေမးပြဲက်လွ်င္ အပ်ိဳမစစ္၍ ျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္းတြင္ ေခါင္းမေဖာ္ရဲေအာင္ အရွက္ရၾကေလသည္။

*****************
တတိယ အဆင့္စာေမးပြဲ

ေျခဆံုး ေခါင္းဆံုး အမာရြတ္တခုရွိလွ်င္ အပယ္ခံရသည္။

ကူးစက္ေရာဂါရွိ မရွိ ၊ က်န္းမာေရးေကာင္းမေကာင္း အကုန္စစ္ခံရမည္ျဖစ္သည္။

*****************
တတိယအဆင့္ ေအာင္ျမင္သြားေသာမိန္းကေလးသည္ ဘာဆက္လုပ္ရမည္နည္း...?

အလယ္တန္းေက်ာင္းၿပီးဆံုးပါက ေျမာက္ကိုရီးယားသမၼတႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္  ျပဳံယမ္းသို႔ အပို႔ခံရသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ အသက္ ၂၇ ႏွစ္ျပည့္သည္အထိမိဘ ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ခြင့္မရေတာ့ေပ။

ပထမဦးစြာ ထိုမိန္းကေလးတို႔သည္ သမၼတ ၃ ဦး သမိုင္းကို အေသးစိတ္ မွတ္သား က်က္မွတ္ရေလသည္။

သူတို႔ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာအုပ္မ်ား ဖတ္ႏိုင္သေလာက္မ်ားမ်ား ဖတ္ရသည္။စာစီစာကုံုးမ်ားေရးရသည္။ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းစာလႊာမ်ားစြာကိုလဲ အၿပိဳင္အဆိုင္ေရးရသည္။

ထိုအဆင့္ေအာင္ျမင္မွ တကယ့္သင္တန္းမ်ားကို တက္ခြင့္ရသည္။

* လိင္ေဖ်ာ္ေျဖမႈပိုင္းဆိုင္ရာ ကြ်မ္းက်င္မႈသင္တန္း
* အဆို အတီး အက ကြ်မ္းက်င္မႈသင္တန္း
* အနွိပ္ ကြ်မ္းက်င္မႈသင္တန္း
* ဧည့္သည္ (ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား) မ်ားကို ဧည့္ခံျခင္း ကြ်မ္းက်င္မႈသင္တန္း
* အေဖ်ာ္ယမကာ တိုက္ေကြ်းျခင္း ကြ်မ္းက်င္မႈသင္တန္း
* အေျခခံ သူနာျပဳသင္တန္း

*****************
ထိုသင္တန္းမ်ားသင္ၾကားေလ့က်င့္ၿပီးေသာအခါ ကြ်မ္းက်င္သည့္ အရည္အခ်င္းမ်ားကိုလိုက္၍ ထိုမိန္းမလွေလးမ်ားကို အဓိကအားျဖင့္ အုပ္စု ၃ ခုခြဲခ်လိုက္သည္။

1. လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေက်နပ္မႈေပးသည့္အဖြဲ႕ - Manjokjo (만족조)
2. မာဆတ္ခ်္ အနွိပ္အဖြဲ႕ -Haengbokjo (h행복조) –
3. သီခ်င္းဆို/ အကအဖြဲ႕ (တခါတရံ တကိုယ္လံုးခြ်တ္၍ ကျပရသည္။) Gamujo (가무조)

*****************
သမၼတက သေဘာက်၍ သူ႔အတြက္ လိင္မႈကိစၥေဖ်ာ္ေျဖရန္ အေရြးခ်ယ္ခံရေသာ မိန္းကေလးမ်ားဆိုလွ်င္ေတာ့ ထိုမိန္းကေလးမ်ားသည္ ထိုသမၼတ၏ သီးသန္႔အႀကိဳက္တို႔ကို သိရွိရန္ အထူးသင္တန္းတက္ၾကရသည္။

သမၼတကို ေရေႏြးျဖင့္ ေရခ်ိဳးေပးရသည္မွ စ၍ အကႌ်ဝတ္ေပးရသည္အထိ လိုေလေသးမရွိ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အေသးစိတ္သင္ၾကားရသည္။

တခ်ိဳ႕ မိန္းမလွေလးမ်ားအား ႏိုင္ငံျခားပညာေတာ္သင္ လႊတ္သည္။ ႏိုင္ငံျခားမွသင္ယူလာေသာ နည္းလမ္းအသစ္မ်ားႏွင့္ သမၼတကို စိတ္ေပ်ာ္ေအာင္ ျပဳစုတတ္ေစရန္ျဖစ္သည္။

*****************
အသက္ ၂၇ ႏွစ္ေရာက္လွ်င္ အသက္ႀကီးသြား၍ သမၼတက အလိုမရွိေတာ့...။ ထိုမိန္းကေလးတို႔သည္ စစ္တပ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရေတာ့သည္။ထိုအခါမွ မိဘေဆြမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ ဆက္သြယ္ခြင့္ရသည္။

ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕မွကူးေျပာင္းလာေသာ စစ္မႈထမ္းမိန္းမမ်ားသည္ တခါတည္းႏွင့္ ရာထူးေကာင္းေကာင္း အေျမႇာက္စားခံရသည္။

သာမာန္စစ္အမႈထမ္းမိန္းမမ်ားသည္ မည္သို႔ဘဲႀကိဳးစားပါေစ ရာထူးႀကီးႀကီးရရန္မလြယ္ေပ။

*****************
အသက္ ၂၇ ႏွစ္ မျပည့္ခင္  ( ဥပမာ-မွတ္ဉာဏ္မေကာင္း၊ ထိခိုက္ဒါဏ္ရာေၾကာင့္ အမာရြတ္တခုရရွိ၊  စသည္... ) အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕မွ အပယ္ခံရသူမ်ားသည္လည္း မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားထံ ျပန္ခြင့္မရွိေပ။

ထိုမိန္းကေလးမ်ားသည္ အသက္ ၂၇ ျပည့္သည္အထိ သတ္မွတ္ထားေသာအေဆာင္၌ သာ ေနရသည္။

ထိုမိန္းကေလးမ်ားအား သမၼတလက္ေအာက္ရွိ ပထမတန္းစား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္း ေယာက္်ားသားမ်ားဓာတ္ပံုျပ၍ သူမႀကိဳက္ေသာေယာက္်ားကိုေရြးခ်ယ္ေစသည္။ ထိုသူႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၿပီး သူမက သေဘာက်လွ်င္ လက္ထပ္ခြင့္ရွိသည္။

ထူးဆန္းသည္မွာ ထိုမိန္းကေလးမ်ားက ေယာက္်ားမ်ားကိုေရြးခ်ယ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေယာက္်ားမ်ားက ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိေပ။

ထိုမိန္းကေလးမ်ားက သူမ လက္ထပ္ခ်င္သည့္ ေယာက္်ားမေတြ႕လွ်င္ သမၼတေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕၏ အကူအလုပ္သမမ်ားအျဖစ္ အသက္၂၇ ျပည့္သည္အထိ ေနထိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။

၂၇ ႏွစ္ျပည့္လွ်င္ အျခား မိန္းမလွေလးမ်ား နည္းတူ စစ္တပ္၌ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရသည္။ ထိုအခါမွ သူမ်ားနည္းတူ မိဘေဆြမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ ဆက္သြယ္ခြင့္ရသည္။

*****************
သမၼတေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕မွ ထိုမိန္းမလွေလးမ်ားသည္ မည္သို႔ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကိုခံစားရသနည္း...?

ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံတြင္ မိန္ကေလးတေယာက္သည္ သမၼတေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕သို႔ အေရြးခ်ယ္ခံရလွ်င္ အလြန္ ဝမ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူၾကသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူမသည္ ႏိုင္ငံ၏ အလွဆံုးေသာ မင္းသမီးမ်ားဟုအသိအမွတ္ျပဳခံရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ထိုမိန္းမလွေလးမ်ား၏ အနာဂတ္သည္ ေတာက္ပေနသည္။ သူမဘဝ တသက္တာ ဆင္းရဲျခင္းမွ လြတ္ကင္းၿပီျဖစ္သည္။

*****************
ထိုမိန္းမလွေလးမ်ားအားလံုးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္မွေပးေသာ လစာေကာင္းေကာင္း ( ၄,၇၀၀,၀၀၀ ဝမ္ ) ရၾကသည့္အျပင္ သမၼတတို႔က သေဘာက်လွ်င္ အပိုဆုေငြမ်ားလည္းရၾကသည္။

ထို႔အျပင္ သမၼတခ်စ္ေသာ မိန္းကေလးမ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခားမွ မုန္႔ပဲ သေရစာမ်ား အဖိုးတန္ အဝတ္အစားမ်ား အဖိုးတန္ လက္ဆြဲအိတ္မ်ား လက္ခံရရွိတတ္သည္။

လက္ရွိ သမၼတကင္ေဂ်ာင္အြန္းဆိုလွ်င္ သူခ်စ္ေသာမိန္းကေလးတခ်ိဳ႕အားအထူး နံပါတ္တပ္ထားေသာ မာစီးဒီးစ္ ကား( Mercedes Benz ) မ်ားကိုေပးသည္ဟုဆိုသည္။ ႏိုင္ငံျခားသို႔ အေပ်ာ္ခရီးထြက္ခြင့္လည္းေပးေသးသည္။

*****************
အသက္ ၂၇ ႏွစ္ေက်ာ္သြားသျဖင့္ စစ္တပ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရေသာမိန္းကေလးတို႔သည္ အတိတ္က သမၼတသည္ သူမအေပၚဘယ္အထိ အေရးေပးခဲ့သည္ ဘယ္အဆင့္အထိခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာခဲ့သည္ကို မူတည္၍ ရာထူးအနိမ့္ အျမင့္ ရၾကသည္။

အထူးသျဖင့္သမၼတႏွင့္အတူ အိပ္စက္ဖူးပါက အထူးအခြင့္အေရးမ်ား အမ်ားဆံုးရၾကသည္။

အသက္ ၂၇ ေက်ာ္သြားေသာ္လည္း သမၼတက အနားမွာရွိေစခ်င္ေသာ မိန္းမလွမ်ားကေတာ့ စစ္တပ္ထဲမဝင္ရပါ။

သမၼတအနီးေနရေသာ အခ်က္ အျပဳတ္ အိမ္အလုပ္ စသည့္ အလုပ္တာဝန္တခုခုကို အေပးခံရတတ္သည္။

*****************
သမၼတေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕ မွ ထိုမိန္းမလွေလးမ်ားအား ေျမာက္ကိုရီးယား ႏိုင္ငံတြင္ မည္သူကမွ် အထင္ေသး ရႈံ  ့ခ်ျခင္းမျပဳရဲၾကပါ။

ထိုမိန္းမလွေလးမ်ားသည္ တနည္းအားျဖင့္ တိုင္းျပည္တြင္ ဩဇာအာဏာရွိသူမ်ားလည္းျဖစ္သည္။

ထိုမိန္းမလွေလးမ်ား အသက္ ၂၇ ေက်ာ္၍ သာမာန္ လူတန္းစား အသိုင္းအဝိုင္းသို႔က်င္လည္သည့္အခါ လက္ထပ္ခ်င္သူမ်ားျပား၍ တေလးတစား အေရးေပးျခင္းခံရသူမ်ားလည္းျဖစ္ပါသည္။

ထိုမိန္းမလွေလးမ်ား ေနမေကာင္းျဖစ္လွ်င္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလူတန္းစားမ်ားသာ တက္ေရာက္ ေဆးကုသခြင့္ရေသာ အထူးေဆး႐ုံတြင္အခမဲ့ ေဆးကုသခြင့္ရၾကသည္။

သမၼတႏွင့္ အထက္လူႀကီးမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ထိုမိန္းမလွေလးတခ်ိဳ႕သည္မာနႀကီး၍ ေမာက္မာၾကသည္ဟုလည္းဆို၏။

ျပည္သူတို႔သည္ ထိုမိန္းမလွေလးမ်ား အသက္ႀကီး၍ အဖြားႀကီးျဖစ္ေနပါေစ... မေလးမခန္႔ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေအာင္မလုပ္ရဲၾကေပ။

*****************
ထူးဆန္းတာေနာက္တခုရွိေသးသည္။

ဒုတိယတန္းစားမိန္းမလွမ်ား ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။

အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ မုဆိုးမ၊ တခုလပ္ ၊ကေလးအေမတို႔ အလြန္ ေခ်ာေမာလွပေနလွ်င္လည္း ဒုတိယတန္းစား ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ အဖြဲ႕မွ ေရြးခ်ယ္ျခင္းကို ခံရေလသည္။

ထိုမိန္းကေလးတို႔သည္ သမၼတလက္ေအာက္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ အထက္အရာရွိမ်ား မက်န္းမမာျဖစ္လွ်င္ အလုပ္အေကြ်းျပဳၾကရသည္။ လိုအပ္လွ်င္ လိင္မႈကိစၥပိုင္းဆိုင္ရာျပဳစုျခင္းမ်ားလည္းျပဳလုပ္ေပးရသည္ဟုဆိုသည္။

ထိုမိန္းမေခ်ာမ်ားသည္ မည္သို႔ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကိုခံစားရသနည္း...?

ထိုအမ်ိဳးသမီးတို႔၏ လစာေကာင္းေကာင္းရသည့္အျပင္ သားသမီးတို႔သည္ ေျမာက္ကိုရီးယားရွိ အဆင့္ျမင့္တကၠသိုလ္သို႔ စာေမးပြဲမေျဖပဲ အစိုးရေထာက္ပံ့ေၾကးျဖင့္ တက္ခြင့္ရေလသည္။

*****************
ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ၏ သမၼတေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွမ်ား အဖြဲ႕တြင္ အလြန္လွပေသာ ႏိုင္ငံျခားသူမ်ား ( မ်ားေသာအားျဖင့္  ႐ုရွားအမ်ိဳးသမီးမ်ား)လည္းပါဝင္သည္ဟုဆိုၾကသည္။

*****************
ဤေဆာင္းပါးကိုဖတ္ၿပီး ေလာကနိယာမႏွင့္ မညီၫြတ္မႈမ်ားကို မ်ားစြာေတြ႕ရွိႏိုင္သည္။

ထိုမိန္းမလွေလးမ်ားသည္ အလယ္တန္းေက်ာင္းသူဘဝမွာပင္ သူမတို႔၏ဘဝရည္မွန္းခ်က္မွာ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ အလွျပေဖ်ာ္ေျဖေရးမယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ၾကေပမည္။

ေဖ်ာ္ေျဖေရးမယ္အျဖစ္ အေရြးခ်ယ္ခံရျခင္းသည္ပင္ သူမတို႔အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ ဂုဏ္တက္စရာျဖစ္ေနသည္။

ဤသို႔ျဖစ္ရသည္မွာ ထိုတိုင္းျပည္၏ အာဏာရွင္တို႔ ဖန္တီးထားေသာစနစ္ဆိုးေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုမိန္းကေလးတို႔တြင္ ျငင္းဆန္ပိုင္ခြင့္မရွိ။ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မရွိ။

ထိုမိန္းကေလးတို႔၏စိတ္တြင္ သူမတို႔သည္ ေသြး၊ ေခၽြး၊ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ တဘဝလံုးကို ေပးဆပ္ထားေသာ...တာဝန္ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ... ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္ၾကေသာသူမ်ားဟု မိမိကိုယ္ကို မိမိ ခံယူထားၾကေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ ေမာက္မာၾကသည္။ ဘဝင္ျမင့္ၾကေလသည္။

*****************
စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရသည္ တိုင္းသူျပည္သားအားလံုး ကို ေျခာက္လွန္႔ျခင္းႏွင့္ အေၾကာက္တရားေအာက္တြင္ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ အစီအစဥ္တက် ထိန္းသိမ္းထားသည္။

ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိန္းမလွေလးမ်ားအဖြဲ႕သည္ အထင္ရွားဆံုး ဥပမာျဖစ္သည္။ ထိုအဖြဲ႕သည္ေလာကနိယာမႏွင့္ မည္မွ်ပင္ ကြာဟေနပါေစ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံတြင္မူအထြတ္အထိပ္ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။

ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မိန္းမလွေလးတို႔သည္ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံအျပင္မွ တကယ့္ လူ႔အခြင့္အေရး တကယ့္အမွန္တရားကို သိခ်င္ၾကမည္ထင္ပါသလား?

အကယ္၍...သူမတို႔ အမွန္တရားကို သိလာခဲ့လွ်င္ သူတို႔တဘဝလံုး ႀကိဳးစား ထူးခၽြန္ ဂုဏ္တက္ခဲ့သမွ်အရာအားလံုး သဲထဲေရသြန္ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

သူမတို႔အတြက္ေတာ့ ေျပာင္းလဲျခင္းသည္ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေနေပမည္။
သူမတို႔ဘဝသည္သာ အေကာင္းဆံုးဟု ထင္ေနၾကေပမည္။

*****************
ေဖ်ာ္ေျဖေရးမယ္ မိန္းမလွေလးမ်ား၏ မိဘမ်ားသည္ သူတို႔ သမီးမ်ား၏ဘဝကို တကယ္ပင္ ေက်နပ္ဝမ္းေျမာက္ ဂုဏ္ယူေနၾကပါသလား?

ထိုမိန္းကေလးမ်ားႏွင့္လက္ထပ္ၾကေသာ ေယာက္်ားမ်ား၏ခံစားခ်က္သည္ မည္သို႔ရွိမည္နည္း?

အေၾကာက္တရား၏ေအာက္တြင္ရွိေသာ အေျဖသည္ သံသယဝင္ဖြယ္ရာအတိပင္...။

*****************
အာဏာရွင္သမၼတတို႔သည္ သူတို႔လိုခ်င္တာမွန္သမွ်ကို ေျခာက္လွန္႔ျခင္းျဖင့္ ရယူထားသည္။ ျပည္သူတို႔ ေသြးေခၽြးမ်ားႏွင့္ရင္းထားသည့္ ျပည္သူ႔ ဘ႑ာ အခြန္အတုတ္တို႔ႏွင့္ စည္းစိမ္ကို အျပည့္အဝ ခံစားေနသည္။

တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူသည္ တိုင္းျပည္၏ ဖခင္ျဖစ္သည္။ ျပည္သူမ်ားသည္ သားသမီးမ်ားျဖစ္သည္။ ယခု ျပည္သူေတြမွာ ဆင္းရဲငတ္ျပတ္၊ အစာေရစာမရွိ၊ ေရာဂါမ်ားထူေျပာကာ လမ္းမမ်ားေပၚ၌ ေအးခဲေသဆံုးေနၾကသျဖင့္ ျပည္သူကို လူလို႔ပင္ သတ္မွတ္ပံုမရေတာ့ပါ။

သူတို႔သည္ တိုင္းျပည္၏သမီးပ်ိဳမ်ားကို လက္ပါးေစ ေငြဝယ္ကၽြန္မ်ားလို...လိင္ကြ်န္မ်ားလို.. ဆက္ဆံ၍ အသံုးေတာ္ခံေနသည့္ အာဏာရ မုဒိမ္းေကာင္ႀကီးမ်ားသာျဖစ္ပါသည္။

ထိုကဲ့သို႔ အာဏာရွင္တို႔၏ စနစ္ဆိုးႀကီးမ်ား က်ဆံုးမွသာလွ်င္ ကြ်န္မတို႔ ကမ႓ာႀကီးသည္လည္း အမွန္တကယ္ ၿငိမ္းေအးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

*****************
စာႂကြင္း....။

ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ သမၼတတို႔အား ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ရေသာ မိန္းမလွမ်ားအဖြဲ႕ အေၾကာင္းကို ဗဟုသုတအေနျဖင့္သာ ေရးသားတင္ျပျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုအမ်ိဳးသမီးေလးမ်ား၏ ကံအေၾကာင္းတရားႏွင့္ တိုင္းျပည္အေျခအေနအရ ထိုကဲ့သို႔တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကရျခင္းျဖစ္သျဖင့္ နွိမ့္ခ် ႐ိုင္းျပေသာ ကြန္မန္႔ (comments ) မ်ားျဖင့္ ေဝဖန္ျခင္းမျပဳၾကရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။

မေရႊမိုး ( ကိုရီးယား )
ၾသဂုတ္လ ၂၄ ရက္ ၂၀၁၇

အကိုးအကား
References
Wikipedia (pleasure squad)
Korea TV Interviews (기쁨조)

Credit: မေရႊမိုး - ကိုရီးယား ´s Personal Blog

Wednesday, August 23, 2017

ဓါတ္ပံုပညာတိုးတက္ခ်င္ရင္

How to Improve Your Photography Skills
================================


ဓါတ္ပံုပညာတိုးတက္ခ်င္ရင္

"Practice makes perfect"

“မေနာက္ပါနဲ႔ဦးေလးရာ” “မေနာက္ပါဘူး ငါ့တူရာ” တကယ္ေျပာတာပါ။ တိုးတက္ခ်င္ရင္ ေလ့က်င့္ပါ။ မ်ားမ်ားတိုးတက္ခ်င္ရင္ မ်ားမ်ားေလ့က်င့္ပါ။ တစ္ခုပဲရွိတယ္ ေလ့က်င့္တယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ နည္းမွန္လမ္းမွန္မဟုတ္ရင္၊ သို႔မဟုတ္ ျဖတ္လမ္းမသိရင္ ဆရာ မျပရင္ ငါးပိဖုတ္ေတာင္ နည္းမက် ဆိုသလို တိုးတက္မႈေႏွးေကြးႏိုင္တယ္။ ထိေရာက္ျမန္ဆန္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ သိထားရင္ေတာ့ ပိုျပီးခရီးေရာက္ႏိုင္တာေပါ့ဗ်ာ။

ဓါတ္ပံုပညာေလ့လာေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ က်ေနာ္သိထားသေလာက္၊ ဖတ္မွတ္ေလ့လာထားသေလာက္ ထိေရာက္မယ့္နည္းလမ္းေလးေတြကို ေဝမွ်ေပးခ်င္ပါတယ္။

1. Learn the Basics
--------------------------
ဘယ္ဟာမဆို ေအာက္ေျခကစရမွာပါ။ ေရတြင္းတူးတာက လြဲလို႔ေပါ့ေလ။ ဓါတ္ပံုပညာအေျခခံေတြကို သိေအာင္ေလ့လာပါ။ Exposure ဆိုတာဘာလဲ။ Aperture, ISO နဲ႔ Shutter speed ေတြက exposure ေပၚမွာ ဘယ္လိုသက္ေရာက္မႈေတြ ရွိလဲ။ F-stop ဆိုတာဘာလဲ။ ကင္မရာတစ္လံုး ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ပံု အေျခခံကဘာလဲ စတာေတြကို ေလ့လာပါ။ ကင္မရာလက္ထဲေရာက္လာလို႔ မ်က္စိထဲ လွတယ္ထင္တာေတြ ေလွ်ာက္ရိုက္ေပမယ့္ ပံုေကာင္းထြက္လာဖို႔ ခဲယဥ္းပါတယ္။ ကင္မရာကျမင္တာနဲ႔ မ်က္စိကျမင္တာ ဘယ္လိုကြာျခားမႈေတြရွိတယ္ဆိုတာ သိထားဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီအေျခခံေတြကို ေလ့လာႏိုင္တဲ့ websites ေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲက တစ္ခုကို ေအာက္မွာ လင့္ေပးထားပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာ အားနည္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ အဲလိုအေျခခံေလးေတြကို ဘာသာျပန္ျပီး ပုိ႔စ္ေလးေတြ တင္ေပးဖို႔ေတာ့ စိတ္ကူးထားတယ္ဗ်ာ။

https://photographylife.com/what-is-aperture-in-photography

ဒီလင့္က Understanding Aperture - A Beginner's Guide ပါ။ aperture အေၾကာင္း၊ DoF လို႔ေခၚတဲ့ Depth of Field အေၾကာင္းေတြ ရွုင္းျပထားပါတယ္။ အဲဒီကမွ တျခား Shutter, ISO အေၾကာင္းေတြ စပ္ဆက္ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။

2. Get to Know Your Camera
------------------------------------------

ကိုယ့္ရဲ႕ ကင္မရာဟာ ဘာေတြလုပ္ႏိုင္သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္လုပ္ႏိုင္သလဲ၊ ဘယ္လို control လုပ္ရမလဲဆိုတာေတြ သိေအာင္ေလ့လာပါ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ေမ်ာက္အံုးသီးရသလိုပဲ ေနမွာ။ အေရးၾကီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ Aperture/Shutter speed dial ကို ဘယ္ညာ လွည့္မွားေနတာ။ Metering mode ေျပာင္းဖို႔ menu ထဲမွာလိုက္ရွာေနရတာ၊ ISO ဘယ္မွာေျပာင္းရမွန္းမသိတာ စတာေတြနဲ႔ ပံုေကာင္းတစ္ပံုရႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး ဆံုးရႈံးသြားႏိုင္ပါတယ္ (မယံုမရွိနဲ႔ ကိုယ္ေတြ႔)။ အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကင္မရာအေၾကာင္း အူမေခ်းခါးမက်န္ မသိေတာင္မွ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ သိထားသင့္တာေပါ့။ အေကာင္းဆံုးက ကင္မရာနဲ႔အတူပါလာတဲ့ Manual ကိုဖတ္ပါ။ ကင္မရာဝယ္တံုးက မပါလာလဲ အင္တာနက္မွာ အလကားေဒါင္းလို႔ရပါတယ္။ ေဒါင္းဖို႔အခက္အခဲရွိရင္ comment section မွာကင္မရာ Model ေပးခဲ့ပါ။ ေဒါင္းျပီး email ပို႔ေပးပါ့မယ္။ စာဖတ္မပ်င္းပါနဲ႔။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိလွျပီလို႔လဲ ဘယ္ေတာ့မွ မထင္ပါနဲ႔။ Manual ထဲမွာ ကိုယ္မသိတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။ Manual ကိုေက်ညက္သြားရင္ေတာ့ အံုးသီးကေန ငွက္ေပ်ာသီးျဖစ္သြားျပီေပါ့။

3. Take Your Camera Everywhere
---------------------------------------------
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ခင္မာလာကို မ်က္ေစ့ေအာက္က အေပ်ာက္မခံပါနဲ႔။ သြားေလရာမွာ ကင္မရာပါပါေစ။ ကင္မရာလက္ထဲရွိေနရင္ ရြစိရြစိနဲ႔ ဟိုဟာရိုက္ခ်င္ ဒီဟာရိုက္ခ်င္ျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ပထမေတာ့ point and shoot အဆင့္ေပါ့။ အဲဒီကေန တဆင့္တက္လာရင္ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတဲ့ အရာေတြကို ပိုျပီး ဂရုစိုက္တက္လာမယ္။ ျမင္တက္လာမယ္။ ဘယ္ဟာေလးကို ဘယ္လိုရိုက္လိုက္ရင္ ပံုေကာင္းေလးျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေလးေတြ ပိုျပီးရင့္က်က္လာမယ္။ ကင္မရာမပါေတာင္မွ စိတ္ကူးထဲမွာ ရိုက္ၾကည့္တက္ေအာင္ ၾကိဳးစားျပီးအက်င့္လုပ္ပါ။တကယ္အက်ဳိးရွိပါလိမ့္မယ္။

4. Learn from the Masters
----------------------------------
ဓါတ္ပံုဂရုၾကီးေတြဆီက ရႏိုင္သေလာက္ ေလ့လာသင္ယူပါ။ လူကိုယ္တိုင္သြားျပီး တပည့္ခံရမယ္လို႔ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းသေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ Ansel Adams ရဲ႕တပည့္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးမလား။ သူတို႔ရဲ႕ပံုေတြက ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေကာင္းေနသလဲ၊ composition အယူအဆေတြ၊ အလင္းအေမွာင္ အယူအဆေတြ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ စုတုျပဳ လုပ္ရမွာေပါ့။ ဂရုၾကီးေတြလို႔ အမ်ားက လက္ခံထားၾကတဲ့ ဆရာ့ဆရာၾကီးတခ်ိဳ႕နဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ ဓါတ္ဆရာတခ်ဳိ႕အေၾကာင္းကို ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ link ေလးေတြ ေအာက္မွာေပးထားပါတယ္။

Ansel Adams
Alfred Stieglitz
Henry Cartier-Bresson
Eve Arnold
Tim Hetherington
Zack Arias
Yousuf Karsh

5. Projects, projects, porjects
---------------------------------------
Project ေတြလုပ္ပါ။ project တစ္ခုျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ဆိုတာ စိတ္ရွည္ဇြဲသန္ဖို႔လိုပါတယ္။ project အဆံုးမွာ တိုးတက္မႈတစ္ခုေတာ့ အနည္းဆံုးရွိမွာပါ။ Project ဆိုတာဘာလဲ၊ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မသိေသးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ idea ေလးေတြရေအာင္ ထင္ရွားတဲ့ project အခ်ဳိ႕ကို ေဖာ္ျပေပးပါ့မယ္။

365 or Project 365 - ဓါတ္ပံုသမားတိုင္းလိုလို ၾကိဳးစားၾကတဲ့ project ပါ။ ရည္မွန္းခ်က္က ရွင္းပါတယ္။ တစ္ေန႔ကို ဓါတ္ပံုတစ္ပံုႏံႈးနဲ႔ တစ္ႏွစ္စာ ၃၆၅ ပံုရိုက္ပါမယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ တစ္ေန႔တစ္ပံုရိုက္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္လြန္းတယ္ မထင္ပါနဲ႔။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ကင္မရာမကိုင္ျဖစ္တဲ့ေန႔ေတြ ရွိလာမွာ က်ိန္းေသေပါက္ပါ။ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ငါ့မွ ဒီပေရာဂ်က္ရွိေနတယ္၊ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ commitment ရွိမွသာ ေအာင္ျမင္ျပီးဆံုးႏိုင္မွာပါ။

Project 52 or 52 Weeks - ဒါကေတာ့ 365 ထက္နည္းနည္းပို သက္သာတဲ့ ပေရာဂ်က္ပါ။ တစ္ပတ္ကို တစ္ပံု၊ တစ္ႏွစ္ 52 ပတ္၊ 52 ပံု ရိုက္ရမွာပါ။

100 Strangers - ဒါကေတာ့ အထူးသျဖင့္ Street photographer ေတြအတြက္ပါ။ ကိုယ္မသိတဲ့ လမ္းေပၚက လူစိမ္း အေယာက္ ၁၀၀ ရဲ႕ပံုေတြကို မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ပါ။ တစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ဓါတ္ပံုသြားရိုက္ဖို႔ဆိုတာ ေပါ့ေသးေသး စိမ္ေခၚမႈမဟုတ္ပါဘူး။ အခန္႔မသင့္ရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ အထိုးခံရႏိုင္တယ္ (မ်က္ေစာင္း)။

Nifty Fifty - ဒါကေတာ့ ဓါတ္ဆရာအခ်င္းခ်င္းပဲသိတဲ့ အေခၚအေဝၚပါ။ 50mm Lens ကိုေျပာတာပါ။ 50mm Lens ဟာ လူ႔မ်က္စိနဲ႔ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးတူတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ Crop frame camera အတြက္ေတာ့ 35mm ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီပေရာဂ်က္မွာေတာ့ 50mm Lens ကိုပဲသံုးျပီး အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ရိုက္ပါ့မယ္ေျပာတာပါ။ ဥပမာ ၃လ၊ ၆လ စသျဖင့္ေပ့ါ။ တျခား Lens ေတြေျပာင္းမသံုးပဲ၊ အထူးသျဖင့္ Zoom Lens ေတြမသံုးပဲ Fixed focal length lens သို႔မဟုတ္ Prime Lens ေတြပဲသံုးျခင္းအားျဖင့္ composition skill ပိုေကာင္းလာႏိုင္ပါတယ္။ တေနရာထဲ အေသရပ္ျပီး Zoom ေလး ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေနတာထက္ ေျခေထာက္ကို အသံုးျပဳ ေနရာယူရေတာ့ ပိုျပီးျမင္တက္လာမွာပါ။ focal length အေသနဲ႔ လိုခ်င္တဲ့အရာေတြပါဝင္လာေအာင္ angle အမ်ဳိးမ်ဳိးကေန အနီးအေဝး ၾကံဆျပီး ရိုက္တက္လာမယ္။ အင္မတန္အက်ဳိးရွိပါတယ္။

Self Portraits - ရိုက္စရာမရွိ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ရိုက္ဗ်ာ။ တကယ္ေျပာတာပါ။ အခ်ိန္တစ္ခုသတ္မွတ္ျပီးရိုက္မလား၊ ဥပမာ 365 project မွာ self portraits ေတြခ်ည့္ပဲ 365 ပံုရိုက္တာ။ ဒါမွမဟုတ္ Self Portarits 100 ဆိုျပီး ပံု ၁၀၀ ျပည့္ေအာင္ရိုက္တာေပါ့။ ကိုယ့္ပံုကိုယ္ရိုက္တာပဲ လြယ္တယ္မထင္ပါနဲ႔။ ပံု ၂၀ ေလာက္ရိုက္ျပီးရင္ ဘယ္လိုထပ္ရိုက္ရပါ့မလဲဆိုတာ တကယ္ေခါင္းစားစရာျဖစ္လာမွာပါ။ ၾကိဳးစားၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။

Colors - ဥပမာ Red ဆိုျပီး ကာလာအနီေရာင္ေတြကို အသားေပးရိုက္တာမ်ဳိး၊ စာတိုက္ပံုး၊ မီးသတ္ကား စသျဖင့္ေပါ့။ သို႔ကလို ပေရာဂ်က္ေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း တီထြင္ၾကံဆႏိုင္ပါတယ္။

6. Refine Your Perspective
----------------------------------
ေန႔စဥ္ေတြ႔ေနၾက အရာဝတၳဳေလးေတြကိုပဲ ဓါတ္ပံုမ်က္စိနဲ႔ ျမင္ႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၾကည့္ပါ။ အျပင္ထြက္စရာေတာင္မလိုပါဘူး။ အိမ္မွာရွိတဲ့ အရာဝတၳဳေလးေတြ ဥပမာ ဇြန္း၊ ခက္ရင္း၊ ပုလင္းေဖာက္တံ၊ ေရပိုက္ေခါင္း၊ ဒါမွမဟုတ္လဲ အလုပ္စားပြဲေပၚက ေဘာပင္ေရာင္စံုေလးေတြ ထည့္ထားတဲ့ခြက္၊ ကြန္ပ်ဴတာ ကီးဘုတ္၊ေမာက္စ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုကို ေရြးျပီးေတာ့ အနည္းဆံုး ၁၀ပံု ၁၅ပံုေလာက္ ရႈ႔ေထာင့္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ Focal length အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ Setting အမ်ဳိးမ်ိဳး၊ မတူညီတဲ့ အလင္းေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ရိုက္ၾကည့္ပါ။ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းပါတယ္။ တစ္ေန႔ကို တစ္ခု၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း တစ္ပတ္ကို တစ္ခု ေရြးခ်ယ္ျပီး ရိုက္ပါ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ရိုးရွင္းမႈထဲကေန ထူးျခားတာေလးေတြကို ရွာေတြ႔တက္ဖို႔ပါ။ အဲလိုေလ့က်င့္သြားရင္ သာမန္ကာရွံကာျမင္ရံုမဟုတ္ေတာ့ပဲ သာမန္အရာဝတၳဳေလးေတြဆီက စိတ္ဝင္စားစရာ အေရာင္ေတြ၊ အရိပ္ေတြ၊ ပံုသ႑န္ေတြကို ျမင္တက္လာပါလိမ့္မယ္။

7. Visit an Art Museum
-----------------------------
ဓါတ္ပံုဟာ အႏုပညာတစ္ခုျဖစ္တဲ့အတြက္ တျခားအႏုပညာေတြကုိလည္း ေလ့လာႏိုင္ရင္ ပိုျပီးက်ယ္ျပန္႔တဲ့ အျမင္ရွိလာမွာပါ။ ပန္းခ်ီ ပန္းပုျပခန္း၊ ပါေဖာင့္မန္႔ျပပြဲ၊ စတာေတြကို သြားျပီးေလ့လာၾကည့္ပါ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကိုယ္သေဘာက်တဲ့ ပံုေလးေတြ ျပကြက္ေလးေတြကို sketch ေလးျခစ္ျပီးမွတ္ထားႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ဘယ္အခ်က္ေလးေတြကို သေဘာက်တယ္၊ ဘယ္အခ်က္ကိုေတာ့ျဖင့္ သိပ္မၾကိဳက္ဘူး ဆိုတဲ့ မွတ္စုေလးေတြပါ တြဲေရးထားပါ။

8. Accept the Challenges
-----------------------------------
ဓါတ္ပံုဆရာတုိင္းမွာ ကိုယ္အားသန္ရာသန္ရာ genre တစ္ခုစီေတာ့ ရွိၾကပါတယ္။ Landscape, Portrait, Candid, Nature, Fashion, Wildlife, Macro စသျဖင့္ေပါ့။ စိမ္ေခၚမႈတစ္ခုအေနနဲ႔ ကုိယ္မသန္တဲ့ genre တစ္ခုခုကို စျပီးရိုက္ၾကည့္ပါ။ ဥပမာ Landscape သမားဆိုရင္ Portrait သို႔မဟုတ္ Fashion ေျပာင္းရိုက္ၾကည့္ပါ။ Knowledge အသစ္ေတြ၊ Skill အသစ္ေတြ အေတြ႔အၾကံဳသစ္ေတြ ရလာပါလိမ့္မယ္။

9. Know the Rules
--------------------------
Photography Composition Rules ေတြကို တက္ႏိုင္သေလာက္ ေလ့လာပါ။ The Rule of Third, Leading Lines, Golden Ratio (or) Divine Proportion (or) The Fibonacci Rule, Golden Triangles, Balancing Elements စတာေတြကို ေလ့လာၾကည့္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ Rules ေတြရဲ႕ ပံုစံခြက္ထဲေတာ့ ေျခခ်ဳပ္မိမေနပါေစနဲ႔။ Rules are meant to be broken ဆိုသလိုပဲ ေဖာက္ထြက္ျပီး တီထြင္ဖန္တီးၾကည့္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ပန္းတိမ္မတက္ခင္ ေရႊခိုးသင္ ဆိုသလိုမျဖစ္ရေအာင္ အေျခခံ rules ေတြကိုေတာ့ သိထားဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီေအာက္က လင့္ေတြမွာ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။
10 Top Photography composition rules

Divine Composition with Fibonacci's Ratio

18 Composition Rules For Photos That Shines

10. Learn to See
----------------------
ျမင္တက္ေအာင္ ေလ့က်င့္သင္ယူပါ။ stop looking, learn to see. စြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ အေရာင္ေတြ၊ ပံုသ႑န္ေတြ၊ အလင္းေရာင္၊ အရိပ္ေတြကို ရွာေဖြၾကည့္ပါ။ repetition pattern ေတြ ဒါမွမဟုတ္ အားလံုးထဲမွာ တစ္ခုထဲ ထူးထူးျခားျခား ထင္ရွားေနတာမ်ဳိးေတြကို ရွာေဖြၾကည့္ပါ။ လူေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈေတြ၊ အျပဳအမူု ဟန္အမူအရာေတြ (ေပ်ာ္ရႊင္ေနသလား၊ ဝမ္းနည္းေနလား၊ အထီးက်န္တဲ့ပံုလား၊ နက္နက္နဲနဲ ေတြးေတာေနပံုလား စသျဖင့္) ကိုယ့္ဓါတ္ပံုထဲမွာထင္ဟပ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။ မတူကြဲျပားမႈ၊ ထင္းကနဲျမင္ႏိုင္တဲ့ ျခားနားမႈ (ပံုသ႑န္လဲျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ အေရာင္လဲျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ အလင္းလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္) ေတြကို ဖမ္းဆုပ္ႏိုင္ဖို႔ၾကိဳးစားပါ။

ဒီအၾကံေပးခ်က္ေတြက technically ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္။ ဘယ္လိုရိုက္ရမယ္လို႔ေတာ့ ေျပာျပထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ ဓါတ္ပံုသမားေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ေတြးေခၚပံုနဲ႔ အျပဳအမူ အေလ့အက်င့္ကို တိုးတက္ေစမယ့္ အၾကံေပးခ်က္ေလးေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဓါတ္ပံုပညာကို ေလ့လာကာစ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ အသံုးဝင္မယ္လို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

Credit to >>  Ko Aung Ko Ko (Vanko)´s Blog

Sunday, August 20, 2017

Bone tuberculosis (အရိုး တီဘီ)


၁။ ဆရာခင္ဗ် တခုေလာက္သိခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ အရိုး tv ေရဂါက အေၾကာေျဖ နိပ္လို႔ရပါလားဗ်ာ။

TB ျဖစ္။ TV မဟုတ္။ ႏွိပ္နည္းကို ဆရာဝန္ေတြ မသံုး။ ျဖစ္တဲ့သူ ေယာက္်ားလို႔ထင္ရ။ အသက္ မသိ။ ေဆးစစ္ခ်က္ မသိ။ ဘာေတြခံစာေနရ မသိ။

၂။ အသက္ ၃၁ ႏွစ္အရြယ္တေယာက္က အဂၤလိပ္လိုေရးေမးတယ္။ တီဘီဆရာဝန္နဲ႔ အရိုးအထူးကုဆရာဝန္ေတြ ျပေနရတဲ့ေရာဂါ။ တီဘီေဆး ေဘးထြက္သက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ေဆးပတ္လည္ေအာင္မေသာက္ခဲ့တာ၊ အခုေဆးယဥ္တီဘီ ျဖစ္ေနသလားစိုးရိမ္တာ စသျဖင့္ေရးပါတယ္။

အ႐ိုးတီဘီ လကၡဏာက ဘာေတြျဖစ္တတ္လဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါ။  ကၽြန္ေတာ့္ ညီတစ္ေယာက္ မႏွစ္က (2012) cat 2 ၿပီးခဲ့တာ အခု ကိုယ္အေလးခ်ိန္က်၊ ေန႔ခင္း ညေန/ည တေငြ႔ေငြ႔အပူခ်ိန္တက္ (ရက္ဆက္မဟုတ္)၊ နည္းနည္း ျပင္းျပင္း ထန္ထန္လႈပ္ရွားမႈလုပ္ရင္ ေခ်ာင္းဆိုးတယ္၊ နည္းနည္းေမာ၊ ခါးနာ (တခါတရံ)၊ ေဆးခန္းျပေတာ့ x-ray မွာလည္း နဂို spots ထက္ increase ျဖစ္ေနတယ္တဲ့ဆရာ။ genexpert နဲ႔ သလိပ္စစ္ၿပီး အေျဖသိရမွ ေဆးယဥ္ပါး ဟုတ္မဟုတ္ သိရမယ္တဲ့။ အခက္ခဲဆံုးျဖစ္ေနတာက သူဘယ္လိုႀကိဳးစားၿပီး ထုတ္ထုတ္သလိပ္မထြက္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သလိပ္အေျဖရမွ ေဆးယဥ္ပါး ဟုတ္မဟုတ္သိရၿပီး ေဆးကုရမယ္ဆိုရင္ အကယ္၍ သူသလိပ္လံုးဝမထြက္ခဲ့လို႔ genexpert နဲ႔ စစ္ေဆးလို႔မရလို႔ က်ိန္းေသတဲ့ အေျဖတစ္ခုမရခဲ့ရင္ ဘယ္လိုမွ ေဆးကုသခြင့္ မရေတာ့ဘူးလားဆိုတာ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေျပာျပေပးပါဆရာ။

ဆရာဝန္ကေတာ့ သူ႔ကို ေဆးကိုဝယ္ေသာက္ႏိုင္ရင္ ဝယ္ေသာက္ခိုင္းပါတယ္။ ေဆးဖိုးက ပွ်မ္းမွ် တစ္ေန႔ (၉ဝဝဝ က်ပ္) ဝန္းက်င္ (၂) ႏွစ္ေလာက္ ေသာက္ရမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ (၃ဝဝဝ) က်ပ္ဝန္းက်င္ရွိတဲ့ ေဆးတစ္မ်ဳိးကို ေဆးခန္းက ဆရာဝန္က လွဴမယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သာမာန္လူတန္းစားအေနနဲ႔ ဝယ္ေသာက္ဖို႔ဆိုတာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီေနတာ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာတစ္ခုျဖစ္ေနလို႔ပါ။ သလိပ္ထြက္ၿပီး genexpert နဲ႔စစ္ရလို႔ ယဥ္ပါးပိုးရွိတဲ့ ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖရမွသာ လြဲစာနဲ႔အတူ ေဒသႏၲရက်န္းမာေရးကေနၿပီး အခမဲ့ေဆးထုတ္ယူလို႔ရမယ္ ေျပာလို႔ပါ။ အခုသူက ဝယ္ေသာက္လို႔လည္း မတတ္ႏိုင္၊ အခမဲ့ထုတ္ဖို႔က်ေတာ့လည္း genexpert နဲ႔စစ္ဖို႔ သလိပ္က မထြက္လို႔ ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖမရလို႔ (လြဲစာ) ကမရ အဲဒီ့လိုျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဓါတ္က်ေနပါတယ္။ စိတ္ေရာ လူေရာ ခ်ဳံးေနပါတယ္။ သူမွာ  မိန္းမနဲ႔ ကေလးငယ္ေလးကလည္းရွိတယ္။ သူ႔မွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ ဒီအတိုင္းႀကီးကို ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီး ေရာဂါပိုဆိုးလာမဲ့အထိ ေစာင့္ေနရသလိုျဖစ္ေနလို႔ပါ။ သူကေတာ့ အရမ္းကို ကုသမႈခံယူခ်င္ေနပါတယ္။

အရိုးတီဘီကို Pott disease လို႔လဲ ေခၚၾကတယ္။
• X-rays ဓါတ္မွန္နဲ႔ ေရာဂါနာမည္တပ္ရမယ္။ ဓါတ္မွန္ထဲမွာ အရိုးမဟုတ္တဲ့ တစ္ရွဴးေတြ ေရာင္ေနမယ္။ အဆစ္က်ဥ္းေနမယ္။ အရိုးထဲမွာ အိတ္ေလးေတြလိုေတြ႔မယ္။ ခါးရိုးဆိုရင္ အရိုးအထက္ေအာက္ အတိုင္းတား နည္းေနမယ္။
• Bone scans စကင္လဲလုပ္ႏိုင္တယ္။ တခါတေလ အဆစ္ထဲကအရည္ကို စုပ္ထုတ္ျပီး စစ္တာလဲ လုပ္ႏိုင္တယ္။ Biopsy လဲလိုရင္လုပ္မယ္။ ေသြးစစ္ရင္ ESR ျမင့္ေနမယ္။ အရိုးတီဘီက သူမ်ားကို မကူးေစပါ။
• တီဘီေဆးေတြနဲ႔ဘဲကုသရတယ္။ ေစ်းလဲ မၾကီးပါ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္ဆိုတာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မတူပါ။ ၆ လကေန ၁ ႏွစ္အထိၾကာႏိုင္တယ္။
• Isoniazid, Rifampin နဲ႔ Ethambutolေဆး ၃ မ်ိဳးကို ေပးေလ့ရွိတယ္။ ၆ လကေန ၉ လ အမ်ားဆံုးေပးတယ္။ ေဆးကိုေတာ့ မွန္မွန္ေသာက္ရမယ္။
• အနာသက္သာေဆးေတြနဲ႔  အေရာင္က်ေဆးေတြလဲ ေပးမယ္။ ဗီတာမင္လဲ ေပးမယ္။ နာတဲ့ေနရာကို အပူကပ္တာ၊ အေအးကပ္တာလုပ္ႏိုင္တယ္။ အစာဟာရ ျပည့္ဝ-မမွ်တေအာင္ စားသံုးရမယ္။
• ခါးရိုးမွာ ျပည္တည္လို႔ ခြဲထုတ္ရတာလဲ ရွိတတ္တယ္။
• Disseminated bone tuberculosis အရိုးေတြတခုမက တီဘီျဖစ္တာရွားတယ္။ ၅% သာရွိတယ္။ HIV ပိုးပါ ရွိေနရင္ေတာ့ အကုရခက္တယ္။

စစ္ေဆးမႈေတြကေန INH နဲ႔ RMP ေဆးေတြကို ယဥ္ေနတာေသခ်ာရင္၊ ေအာက္ကေဆးေတြကို အစဥ္အလိုက္ ေရြးျပီး ၅ မ်ိဳးတြဲေပးတယ္။
1. Aminoglycoside (Amikacin, Kanamycin) ဒါမွမဟုတ္ Polypeptide (Capreomycin)
2. Pyrazinamide
3. Ethambutol
4. Fluoroquinolone (Moxifloxacin)
5. Rifabutin
6. Cycloserine
7. Thioamide (Prothionamide or Ethionamide)
8. PAS
9. Macrolide (Clarithromycin)
10. Linezolid
11. INH high-dose
12. Interferon-γ
13. Thioridazine
14. Ampicillin

TB writing links တီဘီေရာဂါစာမ်ား
1. BCG vaccine တီဘီ ကာကြယ္ေဆး http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2013/01/bcg-vaccine.html 

2. Bone tuberculosis အရိုး တီဘီ http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2013/10/bone-tuberculosis.html 

3. Infertility and TB တီဘီ ေဆးနဲ႔ ကေလးမရႏိုင္ေသးျခင္း http://doctortintswe.blogspot.com/2014/11/infertility-and-tb-1.html

4. Intestinal Tuberculosis အူ (တီဘီ) http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2013/01/intestinal-tuberculosis.html 

5. MDR TB Q and A ေဆးယဥ္တဲ့တီဘီ အေမး-အေျဖ http://doctortintswe.blogspot.com/2015/05/mdr-tb-q-and.html

6. MDR-TB ေဆးယဥ္တဲ့ တီဘီ http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2013/11/mdr-tb.html 

7. Primary Complex ကေလးတီဘီ http://doctortintswe.blogspot.com/2016/04/primary-complex.html

8. TB (Tuberculosis) တီဘီ http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2008/10/tuberculosis-tb.html 

9. TB Medicines Side Effects (တီဘီ) ေဆးေတြ နဲ႔ ေဘးထြက္-ဆိုးက်ိဳးေတြ http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2012/04/side-effects-of-tb-medicines.html

10. TB No more in Medical Curriculum ဆရာဝန္ေတြကို တီဘီ သင္မေပးၾကေတာ့တာ စိုးရိမ္စရာ http://dts-medicaleducation.blogspot.com/2009/10/tb-no-more-in-medical-curriculum.html

11. TB Q and A (တီဘီ) အေမး-အေျဖ (၁) http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2012/09/tb-q-and.html

12. TB Q and A (တီဘီ) အေမးအေျဖ (၂) http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2014/01/tb-questions.html 

13. TB အသစ္လား အေဟာင္းလား http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2012/05/tb.html 

14. Tuberculin test (တီဘီ) အတြက္ (ၾကဴဘာကူလင္ တက္စ္)http://dts-medicaleducation.blogspot.in/2013/10/tuberculin-test.html

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၉-၈-၂ဝ၁၇

Credit: Dr.တင့္ေဆြရဲ႕ Page

Thursday, August 17, 2017

ဆန္ေခါက္ဆြဲေၾကာ္နဲ႔ ေကြ႕တီယို လုပ္စားရေအာင္

ထိုင္းဆန္ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ (၂  ေယာက္စာ)
..............................


 ဒီနည္းက ဖတ္ထိုင္းေၾကာ္နည္းအတိုင္း အနီးစပ္ဆံုး ေၾကာ္ေပးထားပါတယ္။ ပါဝင္ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ ရွာမရတာေၾကာင့္ ဖတ္ထိုင္းလို႔ေတာ့ နာမည္မတပ္ပါရေစနဲ႔။ အနီးစပ္ဆံုး အိမ္မွာ ကိုယ္တိုင္ေၾကာ္စားႏိုင္မယ့္နည္းကို အလြယ္ဆံုးနည္းနဲ႔ တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိဳးက ကြ်န္ေတာ့္လို အစားသရဲဆိုရင္ ၂ ေယာက္စာ ဆိုေပမယ့္ ပံုမွန္စားသူ ဆို ၃ - ၄ ေယာက္စာရပါတယ္။

ေဆာ့စ္လုပ္ရန္ ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
-   ထိုင္းငံျပာရည္   -   ထမင္းစားဇြန္း ၂ ဇြန္း
-   ပဲငံျပာရည္အၾကည္   -   ထမင္းစားဇြန္း ၁ ဇြန္း
-   ပဲငံျပာရည္အေနာက္   -   လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တစ္ဝက္
-   အႏွစ္တိုက္ၿပီး မန္က်ည္းမွည့္   -   ထမင္းစားဇြန္း ၈ ဇြန္း
-   သၾကားညိဳ   -   ထမင္းစားဇြန္း ၈ ဇြန္း
-   ခ႐ုဆီ   -   ထမင္းစားဇြန္း ၃ ဇြန္း
-  ေရေႏြး   -   ေကာ္ဖီခြက္ ၁ ခြက္စာ (၁၅၀ မီလီလီတာ)
    (ဇလံုတစ္လံုးထဲမွာ အားလံုးေရာၿပီး သမေအာင္ေမႊ ထားေပးပါ)

-   ဆီ   -   စားပြဲဇြန္း ၆ ဇြန္း
-   ၾကက္ဥ   -   ၂ လံုး
-   ဝက္အူေခ်ာင္း   -   ၂ ေခ်ာင္း
-   ပဲျပား   -   ၁ တံုး
-   ၾကက္သြန္နီစဥ္းၿပီး   -   ၂ လံုး
-  ၾကက္သြန္ျဖဴစဥ္းၿပီး   -   ၄ ႁမႊာ
-  ေကြတီယိုဆန္ေခါက္ဆြဲ   -   ၂၀ဝ ဂရမ္
    (ေခါက္ဆြဲမ်ား ျမဳပ္ေအာင္ ေရစိမ္ထားပါ)
-   လွီးျဖတ္ၿပီး မုန္ညင္း   -   ၅ ပင္
-  ပဲပင္ေပါက္   -   အနည္းငယ္
-   ၾကက္သြန္ၿမိတ္ျဖတ္ၿပီး   -   ၃ ပင္

 ျပဳလုပ္နည္း
၁။ ဆီအိုးအပူေပးကာ ပဲျပားမ်ား ေသးေသးတံုးေၾကာ္ၿပီး ဖယ္ထားပါ။  ၾကက္ဥမ်ားကို ေဖာက္ထည့္ၿပီး အကာမ်ား ခဲလာသည္အထိ ေစာင့္ေပးၿပီး ေျခေၾကာ္ပါ။ ၿပီးလွ်င္ ဖယ္ထားပါ။

၂။ ဆက္၍ ဝက္အူေခ်ာင္းအေနေတာ္ေလးမ်ား တစ္ေစာင္း လွီးျဖတ္ကာ အေရာင္ေျပာင္း႐ံုေၾကာ္ၿပီး ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ၾကက္သြန္နီစဥ္းၿပီးသားမ်ားထည့္၍ အနည္းငယ္ေျခာက္လာသည္အထိ ဆီသတ္ပါ။

၃။ ေခါက္ဆြဲမ်ားထည့္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ေမႊေပးပါ။ ပဲျပား ေၾကာ္ၿပီးသားမ်ား ထည့္ေပးပါ။ ေခါက္ဆြဲမ်ား ေပ်ာ့လာ လွ်င္ အသင့္စပ္ၿပီးေသာ ေဆာ့စ္မ်ားမွ ထမင္းစားဇြန္း ၆ ဇြန္းထည့္ေပးပါ။ (ေဆာ့စ္အက်န္မ်ားကို ဘူးတစ္ခုႏွင့္ ထည့္ၿပီး ေရခဲေသတၲာထဲ သိမ္းႏိုင္ပါတယ္။) ေသေသခ်ာခ်ာ ႏွံ႔စပ္ေအာင္ေမႊေပးပါ။ အရမ္းေျခာက္လြန္းလွ်င္ ေရေႏြးနည္းနည္းစီဖ်န္းၿပီး ေၾကာ္ေပးပါ။

၄။  မုန္ညင္းရြက္မ်ား ထည့္ေမႊေပးပါ။ အရြက္မ်ားေပ်ာ့လာလွ်င္ ပဲပင္ေပါက္မ်ားထည့္ေၾကာ္ၿပီး ဖယ္ထားေသာ ၾကက္ဥ အေၾကမ်ား ထည့္ေပး၊ င႐ုတ္ေကာင္းျဖဴမႈန္႔ျဖဴးကာ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ထည့္ေမႊေပးၿပီး အဆံုးသတ္ႏိုင္ပါၿပီ။
........................
ကိုသစ္ထူး
(My Foodies)

ေကြ ့တီယိုု

ေကြ ့တီယိုုကေတာ့ လူျကိုုက္မ်ားတဲ့ ေခါက္ဆြဲတမ်ိဳးပါပဲ။ ျပဳလုုပ္ရတာလြယ္ကူသလိုု စားလိုု ့လဲေကာင္းပါတယ္။ ထိုုင္းဆိုုင္ေတြမွာ သြားစားရင္ ေကြ ့တီယိုုကိုု ကိုုယ္ျကိုုက္နွစ္သက္ရာ ေခါက္ဆြဲဖတ္နဲ ့စားလိုု ့ရပါတယ္။ လုုပ္စားျကည့္ရေအာင္ေနာ္။

ပါ၀င္ေသာပစၥည္းမ်ား (၈ ပြဲစာ)
၁။ ျကက္ရိုုး - ၂၅ က်ပ္သား (သိုု ့) ၁ ေပါင္
၂။ ေကြ ့တီယိုုဆန္ေခါက္ဆြဲဖတ္ (သိုု ့) ဆန္ျပား (သိုု ့) ျကာဇံ - ၅၀ က်ပ္သား  (သိုု ့) ၂ ေပါင္
၃။ ငါးဖယ္လုုံး - ၂၅ က်ပ္သား (သိုု ့) ၁ ေပါင္
၄။ ၀က္သား (သုုိ ့) ျကက္သား - ၄၀ သား (သုုိ ့) ၁ ေပါင္ခြဲ
၅။ ေတာက္ေတာက္စဥ္းထားေသာ ၀က္သား (သိုု ့) ျကက္သား - ၂၅ က်ပ္သား (သိုု ့) ၁ ေပါင္
၆။ ပဲပင္ေပါက္ - ၂၅ က်ပ္သား (သိုု ့) ၁ ေပါင္
၇။ ပါးပါးလွီးထားေသာ ျကက္သြန္ျမိတ္
၈။ ပါးပါးလွီးထားေသာ နံနံပင္
၉။ ျကက္သြန္ျဖဴေျကာ္
၁၀။ နံနံပင္အရိုုး - အခုု ၂၀
၁၁။ ျကက္သြန္ျဖဴ - ၅ မြွာ
၁၂။ ငရုုတ္ေကာင္းေစ့ - ၁၀ ေစ့
၁၃။ ဆား - ထမင္းစားဇြန္း ၁ ဇြန္း နွင့္ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တ ၀က္
၁၄။ သျကား - ထမင္းစားဇြန္း ၂ ဇြန္း
(ထမင္းစားဇြန္း = 1 tablespoon = 15 ml ၊ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း = 1 teaspoon = 5 ml )

ျပဳလုုပ္နည္း
၁။ ျကက္ရိုုးမ်ားကိုု သန္ ့စင္ထားပါ။ ျကက္သြန္ျဖဴကိုု ဓါးျပားရိုုက္ထားပါ။ ၀က္သား (သိုု ့) ျကက္သားကိုု ပါးပါးလွီးထားပါ။

၂။ အိုုးျကီးျကီးတလုုံးထဲမွာ ေရ ၄ လီတာ ထည့္ရ်္ ပြက္လာေအာင္တည္ပါ။ ေရပြက္လာလွ်င္ နံနံပင္အရုုိး၊ ဓါးျပားရိုုက္ထားေသာ ျကက္သြန္ျဖဴ နွင့္ ငရုုတ္ေကာင္းတိုု ့ကိုုထည့္ပါ။ ၂ မိနစ္ေလာက္ေန အနံ ့ေမြွးလာလွ်င္ သန္ ့စင္ထားေသာ ျကက္ရိုုးမ်ားကိုုထည့္ပါ။ ဆား ထမင္းစားဇြန္း ၁ ဇြန္း နွင့္ သျကား ထမင္းစားဇြန္း ၂ ဇြန္းတိုု ့ကိုုထည့္ပါ။ ထိုု ေ့နာက္ မီးေအးေအးျဖင့္ အနည္းဆုုံး ၁ နာရီေလာက္တည္ပါ။ ေရေလ်ာ့သြားတိုုင္း ထပ္ထပ္ျဖည့္ေပးပါ။

၃။ မကပ္ေသာဒယ္အိုုးထဲကိုု ေတာက္ေတာက္စဥ္းထားေသာ ၀က္သား (သိုု ့) ျကက္သား ကိုုထည့္၊ ဆား လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တ ၀က္ကိုုထည့္ရ်္ အသားမ်ား က်က္သြားသည္အထိ အိုုးေပၚမွာလွိမ့္ပါ။ အသားေလးေတြတခုုနဲ ့တခုုလံုုးမသြားေအာင္ ေျခေျခေပးပါ။(ဆီမထည့္ပါ။ ေျခာက္သြားေအာင္လိွမ့္စရာမလိုုပါ။ အသားက်က္သြားတာနဲ ့မီးဖိုုေပၚကခ်ပါ။)

၄။ စားခါနီးတြင္ အိုုးေသးေသးတလုုံးထဲကိုု ျပဳတ္ရည္အိုုးထဲမွ တပြဲစာအတြက္ ေယာက္ခ်ိဳဇြန္း ၃ ဇြန္း ကိုုယူရ်္ထည့္ပါ။ ငါးဖယ္လုုံး ၄ လုုံးကိုုထည့္၊  ပါးပါးလွီးထားေသာ ဝက္သား (သိုု ့) ျကက္သားကိုုထည့္ ရ်္ ပြက္လာေအာင္တည္ပါ။ ပြက္လာလွ်င္ ပဲပင္ေပါက္ကိုုထည့္ျပီး မီးဖိုုေပၚမွခ်ပါ။

၅။ ဆန္ေခါက္ဆြဲအဖတ္ကိုုသုုံးလွ်င္ အျခားအိုုးတခုုထဲမွာ ဆန္ေခါက္ဆြဲအဖတ္ကိုု အရင္ျပဳတ္ျပီးမွ ပန္းကန္ထဲကိုု ေခါက္ဆြဲဖတ္ အရင္ထည့္၊ အသားအေက်ကိုုထည့္၊ ျပီးလွ်င္ ဟင္းရည္ကိုု နွင့္ ငါးဖယ္လုုံး ၊ အသားမ်ာကိုုအေပၚကေလာင္းထည့္၊ ျကက္သြန္ျမိတ္၊နံနံပင္ထည့္၊ အေပၚဆုုံးကေန ျကက္သြန္ျဖဴေျကာ္ေလးျဖဴးျပီး ျပဳလုုပ္ပါ။ (ျကက္သြန္ျဖဴေျကာ္ကိုု ထည့္ျဖစ္ေအာင္ထည့္ပါ။ အနံ ့ေလးေမြွးေမြွးေလးနဲ ့အလြန္အရသာရွိပါတယ္။)

၆။ ေကြ ့တီယိုု ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ကိုု သျကား၊ ငရုုတ္သီး အျကမ္းမွဳန္ ့၊ ငရုုတ္သီးစိမ္းရွာလကာရည္ခ်ဥ္တိုု ့နွင့္ တြဲဖတ္ရ်္သုုံးေဆာင္ႏိုုင္ပါသည္။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ေျမပဲေထာင္းပါ ထည့္စားျကပါတယ္။

Credit: Myanmar Food Magazine