Monday, October 28, 2019

ပန္းထိန္ငို စိုက္ပ်ိဳးနည္း



ပန္းထိန္ငိုပန္းကို အေအးပိုင္းေဒသမ်ားတြင္ အမ်ားဆုံးစိုက္ပ်ိဳးၾကပါသည္။ ယခုအခု အပူပိုင္းေဒသမ်ားတြင္လည္း စတင္စိုက္ပ်ိဳးလာၾကပါသည္။ အပူမ်ားလြန္းေသာအခ်ိဳ႕ေဒသမ်ားတြင္ အရိပ္က်ဲ ၅၀%ရေအာင္ ဗူးစင္မ်ားတင္ေပးျခင္း ပ်ိဳးစင္ဇကာစိမ္းအုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ပါသည္။

    ပန္းထိမ္ငိုသည္ ေရၾကိဳက္ျပီး ေရဝပ္တာကို လုံးဝမၾကိဳက္ပါ။ေျမခ်ဥ္ငံကိန္း pH 5-6ၾကားတြင္ေကာင္းစြာျဖစ္ထြန္းသည္။ေျမနီသဲဝန္း သဲႏုန္းႏွင့္ ႏုန္းေျမမ်ားတြင္စိုက္ပ်ိဳးၾကပါသည္။ ပန္းထိန္ငိုမ်ိဳးတြင္ တစ္ထပ္ပန္းထိန္ ႏွစ္ထပ္ပန္းထိန္ သုံးထပ္ေခၚ ဆင္စြယ္ဆိုျပီး သုံးမ်ိဳးရွိပါသည္။

  မ်ိဳးယူရာတြင္လည္း အပင္ကို cuttingထိုးျခင္း ကိုင္းထိုးျခင္းႏွင့္ အျမစ္မွမ်ိဳးယူျခင္း သို႔မဟုတ္ ဥ မွ စိုက္ျခင္း ဆိုျပီး၂နည္းရွိပါသည္။


ေျမယာျပင္ဆင္ျခင္း
    ထယ္ထြန္ကိုဖြာျပီး မြေနေစရန္ ညက္ညက္လုပ္ေပးရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ပင္ျခားအေနျဖင့္ ၃ေပ လူသြားလမ္း ၅ေပျဖင့္စိုက္ပါက အပင္၃၀၀၀ခန္႔ ဝင္ဆန္႔ျပီး ဥအေနျဖင့္စိုက္ပါက ပိသာ၅၀မွ၁၀၀ၾကားလိုအပ္ပါသည္။ေျမျပင္စဥ္တြင္ အေပၚယံ ကိုမီးရိႈ႕ေပးရန္လိုအပ္ပါသည္။

ေျမၾသဇာသုံးစြဲျခင္း
     အေျခခံေျမၾသဇာအျဖစ္ ႏြားေခ်းကို သီးသန္႔သုံးစြဲသင့္ျပီး ႏြားေခ်းကိုEM ဘူကာရွီနည္းအတိုင္း သို႔မဟုတ္ ထရိုင္ကိုဒါးမားႏွင့္ ေျမၾသဇာလုပ္ျပီး သုံးပါကပိုမိုေကာင္းမြန္ပါသည္။ကြ်န္ေတာ့အေနျဖင့္စိုက္ပါက ထရိုင္ကိုဒါးမားျဖင့္ေဆြးထားေသာႏြားေခ်းကို ပိုမိုအသုံးျပဳခ်င္ပါသည္။ ထရိုင္ကိုဒါးမားမိႈသည္ ပင္စည္ပုပ္ အူပုပ္ အျမစ္ပုပ္ေရာဂါမ်ားကို ကာကြယ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

စိုက္စနစ္
      အပင္စိုက္ျပီးတႏွစ္အၾကာတြင္ စတင္ခူးစြတ္ႏိုင္ပါသည္။ အပင္ကိုင္းျဖတ္မ်ားကို မိုးဦးက်တြင္ စတင္စိုက္ပါက ေနာက္ႏွစ္ေႏြအကုန္ မိုးဦးက်ခါနီးတြင္စတင္ခူးစြတ္ႏိုင္သည္။ ဥမ်ားကိုေတာ့ ဇန္နဝါရီလႏွင့္ေဖေဖၚဝါရီလမ်ားတြင္ စတင္စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ျပီး မိုးလယ္တြင္ ခူးစြတ္ႏိုင္ပါသည္။

    ပန္းထိန္ငိုခင္းသည္ ၁၀လပိုင္းေလာက္တြင္ပန္းမ်ားပြင့္ျခင္းရပ္တတ္ျပီး ၁၂လပိုင္းလမ်ားသည္အပင္နားေသာလျဖစ္ပါသည္။ ၃လပိုင္းႏွင့္၃လပိုင္းေက်ာ္လွ်င္ အပင္အၾကြင္းအက်န္မ်ားကို ျဖတ္ထုတ္ဖ်က္စီးျပီးေဘာင္မ်ားေပၚတြင္ မီးရိႈ႕ကာ ႏြားေခ်းေျမၾသဇာထည့္ ေဘာင္လုံးျပီးေရေန႔စဥ္သြင္းေပးပါက ပန္းမ်ားေစာစီးစြာပြင့္ေစပါသည္။ ပန္းထိန္ငိုပန္းခင္းကို ၃ႏွစ္အထိထားရွိျပီး ၃ႏွစ္ျပည့္လွ်င္ ဥမ်ားကို ျပန္ေဖာ္ျပီး အသစ္ျပန္စိုက္ရန္လိုအပ္ပါသည္။

စိုက္ခင္းအဓိကျပသနာ
     စိုက္ခင္းတြင္ အဓိကအားျဖင့္ အျမစ္ပုပ္ အူပုပ္ျပသာနာမ်ားျဖစ္သည္။ျခစ္စား ပိုးအနည္းငယ္လည္းက်တတ္ပါသည္။ အျမစ္ပုပ္ ပင္စည္ပုပ္ေရာဂါမ်ားသည္ မ်ိဳးမွပါလာတတ္ၾကျပီး ေျမေဆာင္ေရာဂါျဖစ္သြားတတ္ပါသည္။ထိုေရာဂါကို ထိန္းသိမ္းရန္ မ်ိဳးဝယ္ယူရာတြင္ အထူးဂရုျပဳျပီး ဝယ္ယူျခင္း အခ်ိန္ေပးျပီး ကိုယ္တိုင္ ကိုင္းထိုးမ်ိဳးခံၿခင္းမ်ားျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။ဌင္းေရာဂါက်ေရာက္ပါက အပင္မ်ားေသေပ်ာက္ကာ ေနာက္ဆုံးတခင္းလုံးကူးတတ္ပါသည္။

   ကုသျခင္းထက္ ကာကြယ္မွေသာ ေကာင္းမြန္ေသာေရာဂါမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ထရိုင္ကိုဒါးမား မိႈကိုေမြးျမဴထားျခင္းျဖင့္ ေရာဂါက်ေရာက္ျခင္းကို အသင့္အတင့္ ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။ကုသေဆးအေနျဖင့္ forst ethyl aluminum ေဖာ့စ္အီသိုင္အလူမီယမ္ေခၚ ေဆးကိုေျမၾကီးအတြင္းထည့္ကာ ကုသရပါမည္။ အရြက္မ်ားေပ်ာ့
ကာရိက်တတ္ပါသည္။မိုးမ်ားလြန္းေသာ အေျခအေနႏွင့္ အပင္ထူေသာ အေျခအေနဆုံပါက အျဖစ္မ်ားပါသည္။ေျမခ်ဥ္ကိန္းလည္း pH 5 ေအာက္ဆင္းႏိုင္သျဖင့္ မိုးဦက်တၾကိမ္ မိုးလယ္တၾကိမ္ ထုံးႏွင့္ ဂ်စ္ပဆင္ကို ၄း၁ ႏႈန္းထည့္ထားသင့္ပါသည္။စိုထိုင္းစ ေလ်ာ့က်ေအာင္ အထူးေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။

ေရာဂါရအရြက္မ်ားကို ျဖတ္ထုတ္ျခင္း
     ပင္မ်ားတူးထုတ္လႊင့္ပစ္ျဖစ္မ်ားျပဳလုပ္ေပးရပါမည္။benzimidazole အုပ္စု propiconazoleအုပ္စုတို႔ကို
ဖ်န္းေဆးကုသေဆးအျဖစ္ သုံးႏိုင္ပါသည္။ mancozeb ကို ကာကြယ္ေဆး အေနျဖင့္ သုံးႏိုင္ပါသည္။ ပန္းထိန္ငိုသည္ ေစ်းကြက္ျငိမ္ပါက စိုက္ပ်ိဳးသင့္ေသာ သီးႏွံတခုထဲတြင္ ပါဝင္ပါသည္။ၿပင္ဦးလြင္ေဒသမွလြဲ၍တျခားေဒသမ်ားတြင္ ေစ်းကြက္ရွိပါက စိုက္သင့္ပါတယ္ လို႔အၾကံျပဳေဆြးေႏြးလိုပါတယ္။


Credit-- Agriculture Man

Saturday, October 26, 2019

Talent Acquisition & Talent Management

▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️

ဒီေန႔ေခတ္မွာ Talent နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အသုံးအႏွုန္းေတြ ေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ား လုပ္ငန္းအဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ သုံးလာတာ ေတြ႕သလို ၊ တကယ္လည္း Talent War (or) War for Talent ျဖစ္ေနတဲ့ေခတ္မွာ အရည္အေသြးပိုင္းနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး လုပ္ငန္းခြင္မွာ ၀န္ထမ္းေတြအတြက္ ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္စရာ ျဖစ္လာပါတယ္ ။

ဒီေတာ့ Talent Management ဟာ အေရးပါဆုံးေသာ လူသားအရင္းအျမစ္ကို ဘယ္လို ဖြံ့ၿဖိဳးေအာင္ လုပ္မလဲ ဆိုတာကို ၀န္ထမ္းေရးရာ ကၽြမ္းက်င္သူေတြအတြက္ ေခါင္းခဲစရာ ျဖစ္သလို ၊ လြယ္ကူလွတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္လည္းမဟုတ္ပါဘူး ။

Talent ကို အဘိဓာန္မွာ ဖြင့္ဆိုထားတာက ပင္ကိုစြမ္းရည္ ၊ပါရမီထူးေသာ  လို့ဆိုထားပါတယ္ ၊ ဒီေတာ့ Talent Person ဆိုတာက ပါရမီထူးေသာ ပင္ကိုအရည္အေသြးကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူလို့ဆိုရပါမယ္ ။  ေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ား ဒီအပိုင္းမွာ ကြဲျပားေနတာက  Talent ဆိုတာကို ပင္ကိုအရည္အခ်င္း (သို့) ေမြးရာပါ စြမ္းေဆာင္ရည္လို့ သတ္မွတ္ၾကတာပါပဲ ။

လူမွုစိတ္ပညာနဲ႔ ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္အရ လူဟာ ေမြးရာပါ ကၽြမ္းက်င္မွုပါ၀င္တဲ့ အမ်ိဳးအစားထဲ မပါ၀င္ဘူးလို့ ဆိုထားတာလည္း ေတြ႕ရပါတယ္ ။ ဥပမာအားျဖင့္ ေမြးရာပါ ေရးကူးတတ္တဲ့ ပ်ံသန္းနိုင္တဲ့ ၊ အစရွိတဲ့ အျခားေသာ သတၱဝါေတြ အမ်ားႀကီးရွိၾကေပမဲ့ လူသားဟာ သင္ယူေလ့လာျခင္းအားျဖင့္သာ ကၽြမ္းက်င္ တတ္ေျမာက္နိုင္တယ္လို့ စိတ္ပညာဆိုင္ရာ အယူအဆေတြမွာ ေတြ႕ရပါတယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ့ေသာ လူသားေတြမွသာ ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႔ ထူးျခားေသာ စြမ္းရည္မ်ား ပါ၀င္လာတာကို ေတြ႕ရမွာပါ ။ ဥပမာ အားျဖင့္ မွတ္ညဏ္အားအရမ္းေကာင္းတယ္ ၊ အသံပါဝါအရမ္းအားေကာင္းတယ္ ၊ တစ္ျခားေသာ ထူးျခားေသာ ဝိေသသမ်ားနဲ႔ လူသားေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္ ။

အႏွစ္ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ပါရမီထူးျခားေသာ ပင္ကိုအရည္ အခ်င္းဆိုတာကို ေလ့က်င့္သင္ၾကားျခင္းျဖင့္သာ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္နိုင္ပါတယ္ ။

Talent is Right Practice လို့ သတ္မွတ္လို့ရပါတယ္ ။

ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားၿပီး ပါရမီထူးျခားတဲ့ စြမ္းရည္ပိုင္ဆိုင္ထားသူေတြက မ်ားစြာေသာ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားမွုေတြကို ဇြဲ အျပည့္နဲ႔  ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေလ့က်င့္ထားသူေတြပါ ။ တနည္းဆိုရရင္ ေလ့က်င့္သူတိုင္း Talent Person မျဖစ္ေပမဲ့ Talent Person တိုင္းကေတာ့ Practice ရွိသူတိုင္းျဖစ္ၾကမွာပါ ။ ဒါကေတာ့ Talent နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး တစ္ဦးတည္း ဖြင့္ဆိုခ်က္ျဖစ္ပါတယ္ ။

လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာလည္း အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ပါရီမီရွိတဲ့ ပင္ကိုစြမ္းရည္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူ၀န္ထမ္းေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားနိုင္ဖို့ အေရးႀကီးပါတယ္ ။ Talent War လို့ ေခၚတဲ့ ပင္ကိုစြမ္းရည္ရွိသူေတြ ၊ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ၀န္ထမ္းေတြ အလုအယက္အၿပိဳင္အဆိုင္ ေခၚယူေနရတဲ့ ေခတ္ထားမွာ ၀န္ထမ္းေရးရာ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေနရသူေတြ အေနနဲ႔ အဓိကထားလုပ္ေနရတဲ့ အပိုင္းက  Talent Person ေတြကို ရွာေဖြစုေဆာင္းတာနဲ႔ သူတို့ရဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေမြးျမဴ ရတဲ့ အပိုင္းက  လုပ္ငန္းေတြအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အပိုင္းျဖစ္လာပါတယ္ ။

အရင္တုန္းကေတာ့ Recruitment and Selection လို့ သုံးခဲ့ေပမဲ့ တစ္ခ်ိဳ့ နိုင္ငံတကာ လုပ္ငန္းေတြမွာ  Talent Acquisition ဆိုတဲ့  စကားရပ္ေတြအျဖစ္ အသုံးခ်လာတာကို ေတြ႕ေနရပါတယ္ ။ ဒါဆိုရင္ Talent ရွိသူေတြ မိမိအဖြဲ႕အစည္းကို ေရာက္ဖို့ အေရးႀကီးေနတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ ဘာေတြ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားဖို့လိုမလဲ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီေန႔ ေဆာင္းပါကေန တစ္ဆင့္တင္ျပခ်င္ပါတယ္ ။ Recruitment and Selection တစ္ခုထက္ ပိုၿပိး က်ယ္ျပန္လို့ ထိေရာက္ၿပီး အရည္အခ်င္းရွိသူေတြကို ေရြးခ်ယ္ စုေဆာင္းရတဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ေတြက  Recruitment နဲ႔ ကြဲျပားျခားနားေနတာကို ေတြ႕ရမွာပါ ။


The Recruitment is a part of Talent acquisition လို့ ဆိုထားတာေၾကာင့္  Recruitment Function ထက္ပိုၿပိး နက္နဲပါတယ္ ။ မိမိလုပ္ငန္းအတြက္ လိုအပ္တဲ့ သူကို ေခၚယူနိုင္ဖို့ ၊ ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ တာ၀န္ေတြ  ၊ လုပ္ငန္းတာ၀န္သတ္မွတ္ခ်က္ (JD) ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံယုံတင္မကပဲ အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ လိုအပ္တဲ့  အနာဂတ္ကာလကို ေမၽွာ္မွန္းၿပီး ေရာက္ရွိလာမယ့္ Talent Person ကို လုပ္ငန္းအတြက္ အသုံးျပဳနိုင္ဖို့ ေရြးခ်ယ္ စုေဆာင္းရတာမို့  လြယ္ကူတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး  ၊ ဒီေတာ့ အေျခခံက်နဲ႔ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို တင္ျပေပးခ်င္ပါတယ္။

1️⃣Planning and Strategy

အရင္ဆုံး မိမိလုပ္ငန္းရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ ၊ အနာဂတ္ကာလအတြက္ Workplace ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ကို နက္ရွိင္းစြာ
နားလည္သေဘာေပါက္ရမွာျဖစ္သလို ၊ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ
ရပ္တည္မွုအတြက္  အနာဂတ္ကာလမွာ ျဖစ္လာမယ့္ Local and Global Labor Markets ကိုလည္း ႀကိတင္ ရွျမင္သုံးသပ္နိုင္ဖို့ လိုပါတယ္ ။ ဒါေတြကို ေသခ်ာစြာ ခ်ိန္ဆနိုင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ လိုအပ္တဲ့ Planning and Strategy ကို မိမိအဖြဲ႕အစည္းအေနနဲ႔ ဘယ္လို သုံးသပ္ေဆာင္ရြက္မလဲ ဆိုတာကို ေရးဆြဲ ျပင္ဆင္ထားရမွာပါ ။

2️⃣Workforce Segmentation

Talent Acquisition အတြက္ Workforce Segmentation အေပၚ ဘယ္ေလာက္နားလည္ထားသလဲ ဆိုတဲ့ အေပၚမူတည္ပါတယ္ ။ မိမိလုပ္ငန္းခြင္အတြင္းက ကြဲျပားျခားနားတဲ့ Workforce Segment ေတြကို ေကာင္းစြာ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို့လည္း လိုအပ္ပါတယ္ ။ လုပ္ငန္းခြင္ထဲက မတူကြဲျပားတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ၊ ရာထူး ေနရာေတြ ၊  Skill and Competencies ေတြ လုပ္ငန္းအေတြ႕အၾကဳံေတြက  ေအာင္ျမင္မွုအတြက္ ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာကို   position တစ္ခုခ်င္းစီအလိုက္ ေကာင္းစြာ ျပင္ဆင္ထားဖို့လိုပါတယ္ ။

3️⃣Employer Branding

ဒီဘက္ႏွစ္ထဲမွာ Employer Branding နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး Award ေတြ ေပးလာတာကို ေတြ႕ရမွာပါ ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ Employer Branding ကို ဦးစားေပးတာဟာ အဖြဲ႕အစည္းရဲ့ ပုံရိပ္ကို ျမႇင့္တင္ ေစတာျဖစ္သလို Talent Employee ေတြကို ဆြဲေဆာင္ နိုင္တာေတြ ၊ Top Candidates ေတြကို မိမိအဖြဲ႕အစည္းအတြင္းေရာက္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္းပါပဲ ။ မိမိလုပ္ငန္းအဖြဲ႕အစည္းအေပၚ ေကာင္းမြန္တဲ့ ပုံရိပ္နဲ႔   ဂုဏ္သတင္းအတြက္ တည္ေဆာက္ေနၾကတာပါပဲ ။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကို Marketing အတြက္လည္း ႀကီးမားတဲ့ လုပ္ငန္းအေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစမွာပါ ။ နိုင္ငံတကာ လုပ္ငန္းေတြက  Employee Branding ကိုပိုၿပိး အေလးထား ေဆာင္ရြက္ၾကတာဟာ ဒီအေျခခံက်နဲ႔ အခ်က္ေတြေၾကာင့္ပါပဲ။

4️⃣Talent Scoping and Management

အရည္အခ်င္းရွိသူ ၀န္ထမ္းေလာင္းေတြက  မတူကြဲျပားတဲ့ ေနရာမ်ားစြာမွာ ရွိၾကပါတယ္။ Internal & External မွာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္၊ လုပ္ငန္းခြင္မွာ Talent ရွိပါလ်က္နဲ႔ မကၽြမ္းက်င္တဲ့ ေနရာမွာ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ေနရတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္ ။ဒါေၾကာင့္မို့  အလားအလာရွိတဲ့ ၀န္ထမ္းေလာင္း ေတြကို ေရြးခ်ယ္ရွာေဖြရာမွာ  လိုအပ္တဲ့ ဆက္သြယ္ခ်ိတ္ဆက္ရမယ့္ ေနရာေတြ ၊ လူပုဂၢိဳလ္၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ရွာေဖြ သိရွိထားနိုင္ဖို့လိုအပ္ပါတယ္။ သူတို့ေတြနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဆက္ဆံေရးတည္ေဆာက္ထားနိုင္ဖို့ လိုအပ္ပါတယ္။ မိမိအဖြဲအစည္းအတြက္ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ  သူေတြကို  မွန္ကန္စြာ ေရြးခ်ယ္နိုင္ဖို့  သင့္ေတာ္ အေျခအေနတစ္ရပ္မွာ ထည့္သြင္းနိုင္ဖို့ စီစဥ္ထားနိုင္ဖို့ပါ။

5️⃣Matrices and Analytics

ေနာက္ဆုံးအခ်က္အေနနဲ႔ မိမိရဲ့   Talent Acquisition Strategy ဟာ Key Matrices ကို အသုံးမျပဳပဲ မျပည့္စုံဘူးလို့ဆိုထားပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ့  Strategy ကို ျပန္လည္သုံးသပ္  Analysis လုပ္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအပိုင္းမွာ မိမိလုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ၊ ေရြးခ်ယ္စုေဆာင္းထားခဲ့တဲ့ Talent Person ေတြက Organization Goals အတြက္ Effective  ဘယ္ေလာက္အထိျဖစ္သလဲ ဆိုတာမ်ိဳး ကအစ တိုင္းတာ ေလ့လာလို့ရပါတယ္ ၊  ေနာက္ပိုင္း Talent Matrices ေတြနဲ႔ ႏွိုင္းယွဥ္ခ်ိန္ဆၿပီး မိမိ ရဲ့ Talent Acquisition Strategy ကို ျပန္လည္ေလ့လာသုံးသပ္ရမွာပါ

ဒီအပိုင္းအထိကေတာ့ Talent Acquisition ရဲ့ အေျခခံက်တဲ့ အခ်က္ေလာက္ေတြကိုသာ အနည္းငယ္မၽွေဝေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒိထက္ပိုမိုက်ယ္ျပန္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ေဆာင္ရြက္ရတာမို့ အရည္အခ်င္းရွိသူ ၊ပင္ကိုစြမ္းရည္ရွိသူေတြကို ရွာေဖြရတာ လြယ္ကူတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေတြအားလုံးကေတာ့  Talent Management ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကေန  ေဆာင္ရြက္ရတာမို့ Talent Management အေၾကာင္းကိုလည္း အနည္းငယ္ ေရးသားလိုပါေသးတယ္။


Talent Management Process မွာ အေျခခံအားျဖင့္  သိထားရမယ့္ Process ေတြကေတာ့

1. Understanding the Requirement
2. Sourcing the Talent
3. Attracting the Talent
4. Recruiting the Talent
5. Selecting the  Talent
6. Training and Development
7. Retention
8. Promotion
9. Competency Mapping
10. Performance Appraisal
11. Career Planning
12. Succession Planning  ဆိုၿပီး process ေတြ
သတ္မွတ္ထားတာရွိပါတယ္ ။

ဒါကေတာ့ အေျခခံအားျဖင့္ လုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြပါ ။ မိမိ အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အေရးအခ်င္းရွိသူေတြ ေရြးခ်ယ္ရတာ မလြယ္ကူသလို ၊ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတတ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ထိန္းသိမ္းရတာ မလြယ္ကူလွပါဘူး  ။ ၀န္ထမ္းေတြမွာ ပါလာတဲ့ တစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းရဲ့ Talent ကို ေဖာ္ထုတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း အားျဖင့္ အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အေရးပါအတဲ့ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ရွိေစဖို့ဆိုတာ Human Resource Management ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနရတဲ့ HR သမားမ်ားအတြက္  စိန္ေခၚမွုေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ အနာဂတ္ဆိုတာကို  ႀကိဳတင္ ေတြးေတာ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္ ။

#ထိန္လင္းေက်ာ္ (HR)

Ref : Talent Management : A Focus on Excellence ( Managing Human Resource in a Knowledge Economy ) Patrick Merle

Friday, October 25, 2019

အမဲသားခ႐ုဆီဟင္း - အာလူးျမင္းခြာရြက္သုပ္ ငါးခူ၊ ေစာင္းလ်ားသီး၊ မီဆိုအႏွစ္ ခ်ဥ္စပ္ေသာက္ဆမ္း_

ငါးခူ၊ ေစာင္းလ်ားသီး၊ မီဆိုအႏွစ္ ခ်ဥ္စပ္ေသာက္ဆမ္း
----------------------------------------------------------------


 ဒီအရည္ေသာက္ဟင္းေလးကို ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ေလး ခ်က္ထားၿပီး ဟင္းရည္ေနာက္ေအာင္ မီဆိုအႏွစ္သုံးထားပါတယ္။ မီဆိုအႏွစ္က အဲဒီလို ျမန္မာဟင္းေလးနဲ႔လည္း လိုက္ဖက္တယ္။ အရည္ၾကည္ျဖစ္မေနဘဲ ခပ္ေနာက္ေနာက္ဟင္းရည္ရၿပီး ျမန္မာဟင္းမွာ ျမန္မာမဆန္တဲ့ အနံ့ မ်ိဳးလည္း ျဖစ္မသြားတတ္ေစလို့ ပန္းခေရက ျမန္မာဟင္းအရည္ေတြမွာ တစ္ခါတစ္ရံ မီဆိုအႏွစ္ကို သုံးပါတယ္။

ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
အလယ္တည္ပန္းကန္လုံး ၁ လုံးစာအတြက္
• ငါးခူ၊ ငါးဥ  -  ၁၀ က်ပ္သား
• ေစာင္းလ်ားသီး  -  ၂ လုံး
• စပါးလင္  -  ၁ ေခ်ာင္း
• ခ်င္း  -  လက္တစ္ဆစ္
• ၾကက္သြန္နီဥေသး  -  ၁ လုံး
• ၾကက္သြန္ျဖဴဥေသး  -  ၁ လုံး
• မီဆိုအႏွစ္  -  စားပြဲဇြန္း ၁/၂ ဇြန္း
• ကုလားေအာ္င႐ုတ္စိမ္းေတာင့္  -  ၁ ေတာင့္
• ဆား  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁  ဇြန္း
• ရွမ္းနံနံ  -  ၂ ရြက္

ခ်က္နည္း
 ဦးစြာ အရိုးျပဳတ္ရည္ လီတာဝက္ကို ဆူပြက္ေအာင္ တည္ပါ။ ဆူလာလၽွင္ ခ်င္းႏွင့္ ၾကက္သြန္ျဖဴ/နီကို ဓားျပားရိုက္ထည့္ပါ။ စပါးလင္ကို ထုစည္းထည့္ပါ။ အနံ့ေလး ေမႊးလာလၽွင္ ဆားႏွင့္မီဆိုအႏွစ္ခတ္ပါ။ ခဏဆူပြက္ေအာင္ထားၿပီး ငါးခူႏွင့္ငါးဥကို ခတ္ပါ။ ေစာင္းလ်ားသီး လွီးထည့္ပါ။ ၇ မိနစ္ခန႔္တည္ၿပီးလၽွင္ ရပါၿပီ။ အလယ္တည္ပန္းကန္လုံး ထဲ ဟင္းေတြထည့္ၿပီးမွ အေပၚမွာ ကုလားေအာ္င႐ုတ္စိမ္းေတာင့္ႏွင့္ ရွမ္းနံနံညႇပ္ထည့္လၽွင္ ပူပူေမႊးေမႊးငါးခ်ဥ္စပ္ ေသာက္ဆမ္းရပါၿပီ။
-------------------------------
ပန္းခေရ

အာလူးျမင္းခြာရြက္သုပ္
------------------------


ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
• အာလူး  -  ၂ လုံး
• ျမင္းခြာရြက္  -  ၁ စည္း
• ေျမပဲေလွာ္  -  အနည္းငယ္ (ေထာင္းထားပါ)
• ႏွမ္းေလွာ္  -  အနည္းငယ္ (ေထာင္းထားပါ)
• ၾကက္သြန္ျဖဴဆီခ်က္  -  စားပြဲဇြန္း ၃ ဇြန္း
• င႐ုတ္သီးေလွာ္မွုန႔္  -  အနည္းငယ္
• ခရမ္းခ်ဥ္သီး  -  ၁ လုံး
• ၾကက္သြန္နီ  -  ၁ လုံး
• ၾကက္သားမွုန႔္  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္း
• မန္က်ည္းရည္  -  စားပြဲဇြန္း ၁ ဇြန္း
• သံပရာသီး  -  ၁ လုံး
ျပဳလုပ္နည္း
၁။ အာလူးကိုျပဳတ္၍ အခြံႏႊာၿပီး ပါးပါးလွီးထားပါ။
၂။ ျမင္းခြာရြက္ကို ေရစင္ေအာင္ေဆးၿပီး စစ္၍ ပါးပါးလွီးထားပါ။ ၾကက္သြန္နီႏွင့္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ကိုလည္း ပါးပါးလွီးထားပါ။
၃။ အာလူးျပင္ဆင္ၿပီးေသာအခါ သုပ္မည့္ဇလုံတစ္လုံးထဲ ပါဝင္ပစၥည္းမ်ားအားလုံးကို
ေရာၿပီး သမေအာင္ေမႊပါ။
-------------------------------------
Tin Tin Oo

အမဲသားခ႐ုဆီဟင္း
-------------------------


 ဒီဟင္းလ်ာကေတာ့ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း လြယ္ကူတဲ့အျပင္ အရသာလည္းရွိၿပီး အာဟာရလည္းရွိတဲ့ ဟင္းလ်ာျဖစ္ပါတယ္။

ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
• အမဲသား  -  ၂၅၀ ဂရမ္
• ၾကက္သြန္နီ  -  ၁ လုံး
• ခ်င္း  -  ၅ ဂရမ္
• ၾကက္သြန္ျဖဴ  -  ၅ ႁမႊာ
• သၾကား  -  အနည္းငယ္
• င႐ုတ္ေကာင္းမွုန႔္  -  အနည္းငယ္
• တ႐ုတ္မဆလာ  -  အနည္းငယ္
• ဆီ  -  စားပြဲဇြန္း ၃ ဇြန္း
• ႏွမ္းဆီေမႊး  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁/၂ ဇြန္း
• ဆား  -  အနည္းငယ္
• ခ႐ုဆီ  -  စားပြဲဇြန္း ၁ ဇြန္း
• ေကာ္မွုန႔္  -  စားပြဲဇြန္း ၁ ဇြန္း
• င႐ုတ္သီးေၾကာ္  -  ၆ ေတာင့္ခန႔္
• ပဲငံျပာရည္အေနာက္  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္း
• ပဲငံျပာရည္အၾကည္  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္း
• ၾကက္သြန္ၿမိတ္  -  အနည္းငယ္
• တ႐ုတ္နံနံ  -  အနည္းငယ္

ျပဳလုပ္နည္း
 ၾကက္သြန္ျဖဴကို ဓားျပားရိုက္ပါ။ ခ်င္းကို အမၽွင္မ်ား လွီးျဖတ္ပါ။ ၾကက္သြန္နီကို အတုံးေသးေသး တုံးပါ။ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ကို အေနေတာ္ လွီးျဖတ္ပါ။ အမဲသားကို ပါးပါးလွီးပါ။ ပါးပါးလွီးထားတဲ့ အမဲသားကို တ႐ုတ္ မဆလာ၊ သၾကား၊ ဆား၊ ပဲငံျပာရည္အၾကည္၊ ပဲငံျပာရည္အေနာက္၊ ႏွမ္းဆီ ေမႊး၊ ဆီ၊ င႐ုတ္ေကာင္းမွုန႔္ႏွင့္ ေကာ္မွုန႔္တို့ကို ထည့္ၿပီး အရသာနယ္ပါ။ ၾကက္သြန္ျဖဴ/နီ၊ ခ်င္းကို ဆီသတ္ပါ။ အနံ့ေမႊးလာလၽွင္ အရသာနယ္ထား တဲ့ အမဲသားထည့္ၿပီး ဆီသတ္ပါ။ အရသာအျပင္ ပဲငံျပာရည္အေနာက္၊
ပဲငံျပာရည္အၾကည္၊ ခ႐ုဆီ၊ ဆား အနည္းငယ္၊ တ႐ုတ္မဆလာႏွင့္ င႐ုတ္ ေကာင္းမွုန႔္တို့ကို ထည့္ၿပီး ေမႊပါ။ ေရအနည္းငယ္ထည့္ၿပီး အႏွစ္ရသည္
အထိ ခ်က္ပါ။ င႐ုတ္သီးေၾကာ္၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ႏွင့္ တ႐ုတ္နံနံကိုေျြခၿပီး ထည့္ပါ။ ၿပီးလၽွင္ ပန္းကန္ျပင္ၿပီး သုံးေဆာင္နိုင္ပါၿပီ။
-------------------------------------
Eant Wint Htut




Thursday, October 24, 2019

👉ခရီးထြက္ခါနီး ျပင္ဆင္သင့္သည့္အရာမ်ား✌️

#Unicode
👉ခရီးထြက္ခါနီး ျပင္ဆင္သင့္သည့္အရာမ်ား✌️


သီတင္းကၽြတ္ၿပီဆိုတာနဲ ့ခရီးသြားရာသီ စေနပါၿပီ ။ ခရီးသြားျခင္းရဲ့ ေကာင္းက်ိဳးေတြကေတာ့ အားလုံးပဲ သိၾကမွာပါ။
ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ ခရီးတစ္ခု သြားေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားသင့္သလဲဆိုတာ ေျပာျပသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။  👇👇

ကၽြန္ေတာ္တို့ အမ်ားစုဟာ မိရိုးဖလာအတိုင္း ခရီးထြက္ၾကၿပီး မိရိုးဖလာအတိုင္း ခရီးစဥ္တစ္ေလၽွာက္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မွုမရွိပဲ ေရာက္တဲ့အရပ္မွာ အဆင္ေျပသလို ေျဖရွင္းၾကၿပီး လိုရာခရီးကို သြားေလ့ရွိတတ္ၾကပါတယ္။

ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မွုမရွိတဲ့ အခ်ိန္ဆို ၾကဳံဖူးၾကမွာ ခရီးစထြက္လို့ အိမ္နဲ႔ မိုင္အေဝးကို ေရာက္ေတာ့မွ

ဟာ… သြားၿပီကြာ… ပစၥည္းကေတာ့ က်န္ခဲ့ၿပီ၊

…. အေရးထဲ ဖုန္းနားၾကပ္က ပါမလာျပန္ဘူး......

… ဖုန္းအားက မခံပါဘူးဆိုမွ ပါဝါဘဏ္ေလးထည့္ယူလာဖို့ ေမ့က်န္ခဲ့ျပန္ၿပီ….

မထင္ဘူးေနာ္……… ငါ့ပိုက္ဆံေလာက္ပါ့မလားဆိုတာ……… ဘယ္လိုႀကံလိုက္ရမလဲ…

ပါလာသည့္အိတ္ထုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ သြားခါနီး ေခါင္းထဲစဥ္ထားတဲ့ ပစၥည္းမ်ားနဲ႔ ဝတ္မည့္ မိမိအႀကိဳက္ဆုံး အဝတ္အစား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက်န္ခဲ့တာမ်ားပါတယ္။

အေရးအေၾကာင္းဆို ထိပ္ဆုံးကေန ေမ့က်န္ေလ့ရွိတာကေတာ့ မိမိက်န္းမာေရးအတြက္ ေခ်ာင္းဆိုး/ႏွာစီး သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစနိုင္တဲ့ ေဆးေလးတစ္လုံးေလာက္ေတာင္ မွားၿပီးထည့္မလာျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မွုမ်ား မရွိရင္ေတာ့ ေရာက္ခ်င္တာ တစ္ေနရာ၊ စားခ်င္တာတစ္ခု၊ ဝယ္ခ်င္တာတစ္မ်ိဳးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ခရီးစဥ္တစ္ခု မဟုတ္ခဲ့ပဲ အားရစရာမေကာင္းတဲ့အျပင္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မလုပ္ခဲ့ရ၊ မဝယ္ခဲ့ရ၊ မစားခဲ့ရ၊ မေရာက္ခဲ့ရ ဆိုၿပီး မေက်နပ္တဲ့ ဂါထာမ်ားကို တဖြဖြရြတ္ဆိုၿပီး အိမ္ျပန္ရပါလိမ့္မယ္။

ခရီးစဥ္အရ ေဒသႏၲာရ ဗဟုသုတမ်ားကို ရွာေဖြစုေဆာင္း ဖတ္ရွုထားရမွာျဖစ္ပါသလို၊ အသုံးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္၊ လုံေလာက္သည့္ေငြပမာဏကို တြက္ခ်က္ၿပီးယူေဆာင္သြားပါ။

ဒါေၾကာင့္ ခရီးထြက္မယ္လို့ စိတ္ကူးမိတာနဲ႔ မိမိသြားေရာက္လည္ပတ္မည့္ ေနရာေဒသ၊ ရာသီဥတု၊ အစားအေသာက္၊ ေဒသအယူအဆ၊ ေဆးဝါးပစၥည္း စသည္ျဖင့္ လိုအပ္မည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ႀကိဳတင္ေလ့လာထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ခရီးထြက္ခါနီး ျပင္ဆင္သင့္သည့္အရာမ်ားထဲမွ ေအာက္ပါအခ်က္ကေလးေတြကိုေတာ့ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ၾကည့္ဦးေနာ္…

(က) တစ္လႀကိဳ ျပင္ဆင္ပါ
ခရီးသြားမွာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ဘယ္ေနရာကို သြားမလဲ ၊ ဘယ္သူေတြနဲ ့သြားမလဲ ၊ ဘာနဲ ့သြားမလဲ ၊ ဘယ္ေလာက္ ၾကာမလဲ ၊ ကုန္က်စရိတ္ေကာ ဘယ္ေလာက္ရွိနိုင္မလဲ၊ ဘယ္မွာ တည္းမလဲ စသည္ျဖင့္ ေမးစရာေတြ ရွိလာပါၿပီ။ ဒီေတာ့ မိမိသြားမည့္ ခရီးစဥ္တစ္ေလၽွာက္လုံးအတြက္ တစ္လေလာက္ အခ်ိန္ယူၿပီး စီစဥ္ျပဳလုပ္ပါ။

(ခ) ပိုက္ဆံစုပါ
ခရီးထြက္မယ္လို့ စိတ္ကူးကတည္းက မိမိရဲ့ ပုံမွန္အသုံးစရိတ္ကို ေလ်ာ့ခ်ၿပီး အိတ္ကပ္တစ္ေနရာမွာ ပိုက္ဆံအပိုေလးေတြ စုစုထားရေတာ့မွာပါ။ စုျဖစ္ေအာင္စုပါ၊ နီးမွ ကပ္ၿပီး ပိုက္ဆံ ရွာတာထက္ တစ္လခ်င္းတစ္လခ်င္း ေငြ ၃ ေသာင္းတန္သည္ ၅ ေသာင္း တန္သည္ ေဘးကပ္ထားၿပီး ပုံမွန္စုသြားမယ္ဆိုရင္ ေငြလည္း ပိုစုျဖစ္သလို ခရီးသြားခ်ိန္မွာလည္း မိမိပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ေငြအလုံအေလာက္ ပါလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

(ဂ) အသုံးအေဆာင္ေတြ စုေဆာင္းထားပါ
ခရီးစဥ္အရ ေနရာေဒသအလိုက္ ရာသီဥတုမ်ားကို ႀကိဳတင္ေလ့လာၿပီး မိမိအသုံးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကို စုေဆာင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ လာမယ့္ နိုဝင္ဘာ ၊ ဒီဇင္ဘာေတြမွာသြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ေဆာင္းတြင္းကို ေရာက္ပါၿပီ။
ေအးစက္စက္ေဆာင္းရာသီမွာ ခရီးသြားရမွာ ျဖစ္လို ့ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိမယ့္ ဂ်ာကင္တို ့ဆြယ္တာတို ့အျပင္ လိုအပ္ရင္ ေခါင္းစြပ္ေတြ ၊ ေျခအိတ္ေတြလည္း အသစ္ဝယ္စုေဆာင္းရေတာ့မွာပါ။ ဒီအတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြ အခုကတည္းက တတ္နိုင္သမၽွ ဝယ္ထားသင့္ပါတယ္။

(ဃ) က်န္းမာေအာင္ေနပါ
ဘဝမွာ အေရးႀကီးဆုံးအရာက က်န္မာေရးေကာင္းေနဖို့ပါပဲ၊ က်န္မာေရးေကာင္းေနမွ ခရီးထြက္နိုင္မွာျဖစ္သလို ေပ်ာ္စရာခရီးစဥ္ျဖစ္ဖို ့အတြက္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်န္းက်န္းမာမာ ရွိေနေအာင္လည္း ဂ႐ုစိုက္ထားသင့္ပါတယ္။
ေရမ်ားမ်ားေသာက္ ၊ လမ္းမ်ားမ်ားေလၽွာက္ ၊ ေခၽြးေလးဘာေလး ထြက္ၿပီး ကိုယ္ရည္စစ္ေအာင္ေနထိုင္ၿပီး၊ လိုအပ္မယ္ဆိုရင္ Gym ေလးဘာေလး ကစား ၊ အစားအေသာက္   ကိုလည္းဆင္ျခင္ၿပီး က်န္းမာေရးအတြက္အေထာက္အကူျဖစ္မယ့္ မိမိနဲ႔တည့္သည့္အရာကိုစားေသာက္ၿပီး က်န္းမာေအာင္ေနပါ။ က်န္းမာမွလည္း ခရီးသြားရတာ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းၿပီး အမွတ္ရစရာခရီးစဥ္ေလးတစ္ခုျဖစ္မွာပါ။

Ref - kwee.co

Wai Yan (Blogger)


#Zawggyi

👉ခရီးထြက္ခါနီး ျပင္ဆင္သင့္သည့္အရာမ်ား✌️

သီတင္းကြ်တ္ျပီဆိုတာနဲ ့ခရီးသြားရာသီ စေနပါၿပီ ။ ခရီးသြားျခင္းရဲ့ ေကာင္းက်ိဳးေတြကေတာ့ အားလံုးပဲ သိၾကမွာပါ။
ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ ခရီးတစ္ခု သြားေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားသင့္သလဲဆိုတာ ေျပာျပသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။  👇👇

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမ်ားစုဟာ မိရိုးဖလာအတိုင္း ခရီးထြက္ၾကၿပီး မိရိုးဖလာအတိုင္း ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမရွိပဲ ေရာက္တဲ့အရပ္မွာ အဆင္ေျပသလို ေျဖရွင္းၾကၿပီး လုိရာခရီးကို သြားေလ့ရွိတတ္ၾကပါတယ္။

ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမရွိတဲ့ အခ်ိန္ဆို ႀကံဳဖူးၾကမွာ ခရီးစထြက္လို႔ အိမ္နဲ႔ မိုင္အေဝးကို ေရာက္ေတာ့မွ

ဟာ… သြားၿပီကြာ… ပစၥည္းကေတာ့ က်န္ခဲ့ၿပီ၊

…. အေရးထဲ ဖုန္းနားၾကပ္က ပါမလာျပန္ဘူး......

… ဖုန္းအားက မခံပါဘူးဆိုမွ ပါဝါဘဏ္ေလးထည့္ယူလာဖို႔ ေမ့က်န္ခဲ့ျပန္ၿပီ….

မထင္ဘူးေနာ္……… ငါ့ပိုက္ဆံေလာက္ပါ့မလားဆိုတာ……… ဘယ္လိုၾကံလိုက္ရမလဲ…

ပါလာသည့္အိတ္ထုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ သြားခါနီး ေခါင္းထဲစဥ္ထားတဲ့ ပစၥည္းမ်ားနဲ႔ ဝတ္မည့္ မိမိအႀကိဳက္ဆံုး အဝတ္အစား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက်န္ခဲ့တာမ်ားပါတယ္။

အေရးအေၾကာင္းဆို ထိပ္ဆံုးကေန ေမ့က်န္ေလ့ရွိတာကေတာ့ မိမိက်န္းမာေရးအတြက္ ေခ်ာင္းဆိုး/ႏွာစီး သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္တဲ့ ေဆးေလးတစ္လံုးေလာက္ေတာင္ မွားၿပီးထည့္မလာျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ား မရွိရင္ေတာ့ ေရာက္ခ်င္တာ တစ္ေနရာ၊ စားခ်င္တာတစ္ခု၊ ဝယ္ခ်င္တာတစ္မိ်ဳးနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ခရီးစဥ္တစ္ခု မဟုတ္ခဲ့ပဲ အားရစရာမေကာင္းတဲ့အျပင္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မလုပ္ခဲ့ရ၊ မဝယ္ခဲ့ရ၊ မစားခဲ့ရ၊ မေရာက္ခဲ့ရ ဆိုၿပီး မေက်နပ္တဲ့ ဂါထာမ်ားကို တဖြဖြရြတ္ဆိုၿပီး အိမ္ျပန္ရပါလိမ့္မယ္။

ခရီးစဥ္အရ ေဒသႏၱာရ ဗဟုသုတမ်ားကို ရွာေဖြစုေဆာင္း ဖတ္ရႈထားရမွာျဖစ္ပါသလို၊ အသံုးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္၊ လံုေလာက္သည့္ေငြပမာဏကို တြက္ခ်က္ၿပီးယူေဆာင္သြားပါ။

ဒါေၾကာင့္ ခရီးထြက္မယ္လို႔ စိတ္ကူးမိတာနဲ႔ မိမိသြားေရာက္လည္ပတ္မည့္ ေနရာေဒသ၊ ရာသီဥတု၊ အစားအေသာက္၊ ေဒသအယူအဆ၊ ေဆးဝါးပစၥည္း စသည္ျဖင့္ လိုအပ္မည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ႀကိဳတင္ေလ့လာထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ခရီးထြက္ခါနီး ျပင္ဆင္သင့္သည့္အရာမ်ားထဲမွ ေအာက္ပါအခ်က္ကေလးေတြကိုေတာ့ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ၾကည့္ဦးေနာ္…

(က) တစ္လႀကိဳ ျပင္ဆင္ပါ
ခရီးသြားမွာေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ။ ဘယ္ေနရာကို သြားမလဲ ၊ ဘယ္သူေတြနဲ ့သြားမလဲ ၊ ဘာနဲ ့သြားမလဲ ၊ ဘယ္ေလာက္ ၾကာမလဲ ၊ ကုန္က်စရိတ္ေကာ ဘယ္ေလာက္ရွိႏိုင္မလဲ၊ ဘယ္မွာ တည္းမလဲ စသည္ျဖင့္ ေမးစရာေတြ ရိွလာပါျပီ။ ဒီေတာ့ မိမိသြားမည့္ ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္လံုးအတြက္ တစ္လေလာက္ အခ်ိန္ယူျပီး စီစဥ္ျပဳလုပ္ပါ။

(ခ) ပိုက္ဆံစုပါ
ခရီးထြက္မယ္လို႔ စိတ္ကူးကတည္းက မိမိရဲ့ ပံုမွန္အသံုးစရိတ္ကို ေလ်ာ့ခ်ၿပီး အိတ္ကပ္တစ္ေနရာမွာ ပိုက္ဆံအပိုေလးေတြ စုစုထားရေတာ့မွာပါ။ စုျဖစ္ေအာင္စုပါ၊ နီးမွ ကပ္ျပီး ပိုက္ဆံ ရွာတာထက္ တစ္လခ်င္းတစ္လခ်င္း ေငြ ၃ ေသာင္းတန္သည္ ၅ ေသာင္း တန္သည္ ေဘးကပ္ထားျပီး ပံုမွန္စုသြားမယ္ဆိုရင္ ေငြလည္း ပိုစုျဖစ္သလို ခရီးသြားခ်ိန္မွာလည္း မိမိပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ေငြအလံုအေလာက္ ပါလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

(ဂ) အသံုးအေဆာင္ေတြ စုေဆာင္းထားပါ
ခရီးစဥ္အရ ေနရာေဒသအလိုက္ ရာသီဥတုမ်ားကို ႀကိဳတင္ေလ့လာၿပီး မိမိအသံုးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကို စုေဆာင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ လာမယ့္ ႏိုဝင္ဘာ ၊ ဒီဇင္ဘာေတြမွာသြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ေဆာင္းတြင္းကို ေရာက္ပါျပီ။
ေအးစက္စက္ေဆာင္းရာသီမွာ ခရီးသြားရမွာ ျဖစ္လို ့ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိမယ့္ ဂ်ာကင္တို ့ဆြယ္တာတို ့အျပင္ လိုအပ္ရင္ ေခါင္းစြပ္ေတြ ၊ ေျခအိတ္ေတြလည္း အသစ္ဝယ္စုေဆာင္းရေတာ့မွာပါ။ ဒီအတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြ အခုကတည္းက တတ္ႏိုင္သမွ် ဝယ္ထားသင့္ပါတယ္။

(ဃ) က်န္းမာေအာင္ေနပါ
ဘဝမွာ အေရးႀကီးဆံုးအရာက က်န္မာေရးေကာင္းေနဖို႔ပါပဲ၊ က်န္မာေရးေကာင္းေနမွ ခရီးထြက္ႏိုင္မွာျဖစ္သလို ေပ်ာ္စရာခရီးစဥ္ျဖစ္ဖို ့အတြက္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်န္းက်န္းမာမာ ရိွေနေအာင္လည္း ဂရုစိုက္ထားသင့္ပါတယ္။
ေရမ်ားမ်ားေသာက္ ၊ လမ္းမ်ားမ်ားေလွ်ာက္ ၊ ေခြ်းေလးဘာေလး ထြက္ျပီး ကိုယ္ရည္စစ္ေအာင္ေနထိုင္ၿပီး၊ လိုအပ္မယ္ဆိုရင္ Gym ေလးဘာေလး ကစား ၊ အစားအေသာက္   ကိုလည္းဆင္ျခင္ၿပီး က်န္းမာေရးအတြက္အေထာက္အကူျဖစ္မယ့္ မိမိနဲ႔တည့္သည့္အရာကိုစားေသာက္ၿပီး က်န္းမာေအာင္ေနပါ။ က်န္းမာမွလည္း ခရီးသြားရတာ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းၿပီး အမွတ္ရစရာခရီးစဥ္ေလးတစ္ခုျဖစ္မွာပါ။

Ref - kwee.co

Wai Yan (Blogger)

Tuesday, October 22, 2019

⚠️️️️️ဂတ္စ္မီးဖိုအသုံးျပဳမည့္သူမ်ား သိထားရမည့္ အႏၲရာယ္ကင္းစြာ အသုံးျပဳနည္း (၈)ခ်က္⚠️



 _Unicode_

👇အခုေျပာမယ့္အေၾကာင္းအရာက အမ်ားသုံးေနၾကတဲ့ Portable Gas Stove လို့ေခၚတဲ့ ဂတ္စ္တစ္ဗူးထည့္သုံးလို့ရတဲ့ ဂတ္စ္မီးဖိုကို မူတည္ၿပီး ေျပာျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္👇

1️⃣ဂတ္စ္ေရဗူးတပ္ရန္ အဖုံးဖြင့္ျခင္း🔴

✳️ဒါက လြယ္ကူပါတယ္။ ဂတ္စ္ဗူး ထည့္မယ့္ဘက္ အျခမ္းမွာ လက္ညႇိုးထည့္လို့ရတဲ့ အေပါက္ေလး ဂတ္စ္မီးဖို တိုင္းမွာပါပါတယ္။ လက္ညႇိုးထည့္ၿပီး လွန္လိုက္႐ုံပါပဲ။ ဒါဆို ပြင့္ပါၿပီ

2️⃣ဂတ္စ္မီးဖိုႏွင့္ ဂတ္စ္ဗူး မိတ္ဆက္ျခင္း🔴

✳️ဂတ္စ္ဗူးတိုင္းမွာ notch collar လို့ေခၚတဲ့ လည္ပတ္အထစ္ကေလးပါ၀င္ျခင္းကို သတိထားမိပါသလား?
အဲဒီ့ လည္ပတ္ အထစ္ ကေလးက တကယ့္ အဓိက အသက္ပါ၊ အေရးႀကီးပါတယ္

✳️ ေနာက္တစ္ခုက Gorvenor လို့ေခၚတဲ့ ဂတ္စ္မီးဖိုမွာ ပါတဲ့ ဂတ္စ္ဗူးထည့္ျခင္း၊ ဂတ္စ္ေရေလၽွာက္ျခင္းကို အလုပ္လုပ္ေပးတဲ့ အုံလိုက္ေခါင္းႀကီး တစ္ခုကို ေတြ႕ရပါမယ္။ တစ္ခ်ိဳ့က သံေခါင္း၊ တစ္ခ်ိဳ့က ခဲေခါငး္ တစ္ခ်ိဳ့ကလည္း ေၾကးေခါင္း ေၾကးပိုက္ကို အသုံးျပဳထားတဲ့ ဂတ္စ္မီးဖိုေတြ မ်ိဳးစုံ ေစ်းကြက္ထဲရွိပါတယ္။ တစ္ဆက္တည္း ေျပာခ်င္တာက ေစ်းကြက္ထဲမွာ ဂတ္စ္မီးဖိုက အေကာင္းဆုံး အေကာင္း မေကာင္းတေကာင္း အညံ့နဲ႔ အညံ့ဆုံးဆိုၿပီး ခြဲျခားနိုင္ေလာက္ေအာင္ ပစၥည္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္

✳️အညံ့ထိ တကယ္ အဆင္ေျပ သုံးလို့ရေနေပမယ့္ အညံ့ဆုံးကိုေတာ့ မဝယ္ဖို့ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ဆိုင္ေတြကိုလည္း ေသခ်ာေမးဝယ္ေစခ်င္ ရွင္းျပခိုင္းေစခ်င္ပါတယ္။ ျပန္ဆက္ရရင္ အဲဒီ့ေခါင္းေလးကလည္း အဓိကအသက္ထဲက တစ္ခုပါပဲ

✳️ေနာက္တစ္ခု မိတ္ဆက္ေပးခ်င္တာက index arm လို့ေခၚတဲ့ ခုနက ေခါင္းမွာ တြဲလ်က္ပါတဲ့ စပရိန္ ေမာင္းတံေလးပါ။ သူက အေပၚေအာက္ အတင္အခ် လက္ေလးနဲ႔ လွုပ္လို့ရပါတယ္။ ဒါကလည္း ေနာက္ထပ္ အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ တစ္ခုပါပဲ

👉ဒီေလာက္ဆို ဂတ္စ္ေရဗူးထည့္နည္း ေျပာလို့ရပါၿပီ👈

‼️မေျပာခင္ အေရးအႀကီးဆုံးအခ်က္က ဂတ္စ္မီးဖိုမွာ ပါတဲ့ လွည့္လို့ရတဲ့ ခလုတ္က မၽွားကို “off” ေနရာမွာရွိလား? ဆြဲခ်လို့ရတဲ့ ေမာင္းတံႀကီးက အေပၚအေနအထားမွာရွိလား? အရင္စစ္ပါ‼️ 👌OK ဆို ဂတ္စ္ဗူးထည့္ပါမယ္👌

3️⃣ဂတ္စ္ဗူးထည့္နည္း🔴

▪️ဂတ္စ္မီးဖို အဖုံးကို ေရွ႕ကေျပာခဲ့တဲ့နည္းအတိုင္းဖြင့္ပါ။ ထို့ေနာက္ ဂတ္ေရဗူးမွာ အဖုံးပါရင္ ဖြင့္ပါ။

▪️ဂတ္ေရဗူးက လည္ပတ္အထစ္ ကေလးကို ရွာပါ။ ၿပီးလၽွင္ Govenor (အုံလိုက္ေခါင္းႀကီး)မွ ေမာင္းတံကိုရွာပါ။

▪️ေမာင္းတံရဲ့ ထိပ္ဖက္မွာ ဂတ္စ္ဗူးက ထပ္အတံေလးထည့္လို့ရတဲ့ အဝိုင္းေပါက္ေလးေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။

▪️အဲဒီ အဝိုင္းေပါက္ေလးထဲဝင္ေအာင္ ဂတ္စ္ဗူးကို လွဲထည့္ပါ။

▪️ထည့္ၿပီးၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ဂတ္စ္ဗူးက လည္ပတ္အထစ္ေလးအေပၚ စပရိန္ေမာင္းတံေလး က်မက် စစ္ပါ။ မက်ရင္ လွဲေနတဲ့ ဂတ္စ္ဗူးကို လွည့္ေပးလိုက္႐ုံပါ။ ဒါေလးဟာ လြယ္ကူလြန္းလို့ သတိလက္လြတ္ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။

▪️အဓိကလိုရင္းခ်ဳပ္ရင္ ဂတ္စ္ဗူးတပ္တဲ့အခါ ဂတ္စ္ဗူးလည္ပတ္အထစ္နဲ႔ ေခါင္းႀကီးက စပရိန္ေမာင္းတံေလး အံဝင္ခြင္က်ေအာင္ တပ္ဖို့လိုပါတယ္။ တပ္ၿပီးရင္ အဖုံးျပန္ပိတ္လိုက္ရပါၿပီ။

👆ဒါဆို အေပၚမွာစစ္ခဲ့တဲ့ လွည့္တဲ့ခလုတ္နဲ႔ ေမာင္းတံႀကီး အသုံးျပဳရမယ့္ အလွည့္ေရာက္ပါၿပီ👇

4️⃣️ေမာင္းတံခ်ျခင္း🔴

ဂတ္စ္ဗူးထည့္နည္းအတိုင္းထည့္ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင္းတံႀကီးကို ေအာက္ကို ဆြဲခ်လိုက္ပါ။ ဒါဆို ဂတ္စ္ေရေတြ စၿပီး ပိုက္လိုင္းထဲ စီးပါၿပီ။

✅ဒီေနရာမွာ ႏွစ္ခ်က္စစ္ပါ✅

◼️ေမာင္းတံကိုဆြဲခ်တဲ့အခါ ကိုယ္ပုံမွန္ထင္ထားတဲ့အားနဲ႔ ဆြဲခ်လို့မရရင္ ဆက္မဆြဲခ်ပါနဲ႔ ။ လွည့္တဲ့ဘု(လွည့္တဲ့ခလုတ္) ကိုစစ္ပါ။ မၽွားက “off” ေနရာမွာရွိရဲ့လား။ မရွိရင္ “off” မွာျပန္ထားပါ။ ၿပီးလၽွင္ ျပန္ဆြဲၾကည့္ပါ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။ မၽွားက “off” မွာမရွိပဲ အတင္းဆြဲခ်ရင္ ေမာင္းတံႀကီး က်ိဳးသြားပါလိမ့္မယ္ (ျပန္ျပင္မရ အသစ္ဝယ္႐ုံသာ)
အေပၚမွာ ဂတ္စ္ဗူးမထည့္ခင္ စစ္ခဲ့ရင္ ဒီလိုျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ အခုခ်ိန္ထိ ဘာေၾကာက္စရာမွမရွိပါဘူး။ ေအးေဆးပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္ စစ္ရန္ …

◼️ေမာင္းတံဆြဲခ်ၿပီးတဲ့ အခါ “ရွီးးးးး” ဆိုတဲ့ အသံအက်ယ္ႀကီး ထြက္လာလား? နားေထာင္ေစခ်င္ပါတယ္။ အကယ္၍ အသံၾကားရင္လည္း စိတ္မပူပါနဲ႔။ ဂတ္စ္ဗူးထည့္တုန္းက စပရိန္ေမာင္းတံနဲ႔ ဂတ္ဗူး လည္ပတ္အထစ္ မက်လို့ပါ။ ေမာင္းတံျမန္ျမန္ျပန္တင္ၿပီး ဂတ္စ္ဗူးထည့္တာက်မက်ျပန္စစ္ပါ။ (အညံ့ဆုံးဆိုတဲ့ ပစၥည္းေတြက ဒီေနရာမွာ Error{အပ်က္}မ်ားပါတယ္) ဒီလိုထုတ္ကုန္ေတြမွာ ေသခ်ာက်ေအာင္ထည့္လည္း တစ္ခ်ိဳ့အလုံးေတြမွာ “ရွီးးးးး” အသံထြက္တုန္းပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ (လုံးဝ) မသုံးသင့္ပါဘူး။ ဒါက ကိုယ္ေတြ႕ေလးေျပာျပေပးတာပါ။

ေမာင္းခ်လို့လည္း OK တယ္၊ “ရွီးးးးး” သံလည္း မထြက္ဘူး ဆိုရင္ ေနာက္တစ္ဆင့္ မီးညႇိပါမယ္။

5️⃣️️မီးညႇိျခင္း🔴

ေမာင္းတံႀကီးရဲ့ေဘးနားက လွည့္လို့ရတဲ့ဘုက လက္ရွိအေျခအေနအရဆို “off” မွာ ရွိေနမွာပါ။ အဲဒါကို နာရီလက္တံေျပာင္းျပန္(ဘယ္ဘက္သို့) အဆုံးထိ (“ေထာက္” လို့ျမည္တဲ့အထိ) *ျမန္ျမန္* လွည့္ပါ။

ဒါဆို ဂတ္စ္ဖိုရဲ့ အလယ္ေဘးမွာရွိတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အခၽြန္ေလးက “spark” ရိုက္ၿပီး မီးညႇိၿပီးသားျဖစ္သြားကာ ဂတ္စ္ဖိုမွာ မီးရလာပါလိမ့္မယ္။ အကယ္၍ မီးမရေသးလၽွင္ လွည့္တဲ့ဘုကို “off”မွာ ျပန္ထားၿပီး ခုနကအတိုင္း ဘယ္ဘက္သို့ (“ေထာက္” လို့ျမည္တဲ့အထိ) *ျမန္ျမန္* လွည့္ပါ။

✅ဒီေနရာမွာလည္း သိထားရမည့္ ႏွစ္ခ်က္ရွိပါေသးတယ္✅

◼️*ျမန္ျမန္* ဆိုတဲ့ စကားဟာ ျဖည္းျဖည္း မလွည့္ပါနဲ႔လို့ ဆိုလိုခ်င္တာပါ။ လွည့္တဲ့ဘု ကို လွည့္တာနဲ႔ ခုနက ေမာင္းတံႀကီး ခ်ခဲ့လို့ ပိုက္လိုင္းထဲ စီးဆင္းေတြတဲ့ ဂတ္စ္ေတြဟာ ဂတ္စ္မီးဖို အလယ္က ပင္မေနရာကို ဂတ္စ္ေတြေရာက္ေအာင္ ထုတ္လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ဂတ္စ္ေတြထြက္ေနၿပီေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္ျမန္ မီးညႇိေပးျခင္း၊ ျမန္ျမန္ လွည့္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ဂတ္စ္ထြက္ ပ်ံ႕ႏွံ့ျခင္းကို ေလ်ာ့ေစပါတယ္။

◼️ေနာက္တစ္ခ်က္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္လာလို့ ဂတ္စ္ထြက္မ်ားလာရင္လည္း မီးညႇိလို့ “ေထာက္”ကနဲ ျမည္တဲ့အခါ ဂတ္စ္ေငြ႕ပ်ံ႕ေနတဲ့ေနရာ အထိ မီးဟပ္တတ္တာမို့ ေၾကာက္တဲ့သူအဖို့ လန႔္ေစနိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္ျမန္လွည့္ေစျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

6️⃣️️မီးအတိုးအေလၽွာ့ခ်ိန္ျခင္း🔴

မီးညႇိၿပီး မီးမ်ားေနတယ္လို့ ထင္ရင္ အဲဒီ့ လွည့္တဲ့ဘုေလးကိုပဲ ညာဘက္သို့ ျဖည္းျဖည္း မွန္မွန္ လွည့့္ကာ လိုသလို အတိုးအေလၽွာ့ ကစားနိုင္ပါတယ္။

7️⃣အႏၲရာယ္ကင္းစြာ ပိတ္နည္း🔴

ခ်က္ၿပီး ျပဳတ္ၿပီး ပိတ္မည္ဆိုလၽွင္လည္း လွည့္တဲ့ဘုကို “off”မွာ ျပန္ထားပါ။ မီးၿငိမ္းသြားပါလိမ့္မယ္။
ထို့ေနာက္ ေမာင္းတံႀကီးကို အေပၚသို့ ျပန္တင္လိုက္႐ုံနဲ႔ ဘာအႏၲရာယ္မွ တစ္စုံတစ္ရာမရွိပဲ အခ်ိန္ကုန္ျမန္ မီတာခမကုန္ပဲ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕စြာ ခ်က္ျပဳတ္မွုၿပီးစီး သြားပါလိမ့္မယ္😋

8️⃣ဂတ္စ္ဗူးအသစ္လဲျခင္း🔴

ခ်က္ၿပီး ဂတ္စ္ဗူးျပန္မထုတ္လည္းရပါတယ္။ မေၾကာက္ပါနဲ႔ ဘာအႏၲရာယ္မွ မရွိပါဘူး။ ဂတ္စ္ကုန္မကုန္ ဘယ္လိုသိလဲ? ဆို ပုံမွန္ခ်က္ေနက် မီးေတာက္ကေလ်ာ့လာၿပီဆို ကုန္ေတာ့မွာမို့ပါ။

ဂတ္စ္ဗူးထုတ္တာကေတာ့ အဖုံးကို လက္ညႇိုးနဲ႔ ဖြင့္ၿပီး ထည့္ထားတဲ့ ဗူးဆြဲထုတ္႐ုံပါပဲ။ (မီးပိတ္ထားခ်ိန္ပဲလုပ္ပါ) ေနာက္ပုံမွန္အတိုင္း အသစ္တစ္ဗူးထည့္ပါ။

✴️ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေျပာခ်င္ေသးတာက မိမိလဲတဲ့ဗူးက အသစ္ဆိုရင္ေတာ့ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဂတ္စ္ဆိုင္ေတြက ျပန္ျဖည့္ထားတာမ်ိဳးဆို ဗူးကို ေသခ်ာစစ္ၿပီး ယူသင့္ေၾကာင္း သတိေလးေပး႐ုံပါ။ (သံေခ်းအရမ္းကိုက္ေနတာမ်ိဳးမယူပါနဲ႔)☑️

✴️ျဖစ္နိုင္ရင္ စၿပီး ဂတ္စ္မီးဖို ၀ယ္ကတည္းက ကိုယ္က အသုံးမ်ားမယ္ဆို ၃ဗူးေလာက္ ဗူးသစ္ေဆာင္ထားၿပီး တစ္ခုကုန္လို့ တစ္ခုလဲတဲ့အခ်ိန္ ဂတ္စ္ဆိုင္မွာ ကိုယ့္ဗူးကိုပဲ ဂတ္စ္ျဖည့္ခိုင္းလည္းရတာမို့ ကိုယ္ဗူးနဲ႔ကိုယ္လည္တာေပါ့☑️

❗ေၾသာ္ ေနာက္တစ္ခု ဂတ္စ္တစ္ဗူးကို သုံးနာရီေလာက္ေတာ့ အသုံးခံပါတယ္ေနာ္❗

📣📣📣 ကဲ ဒီေလာက္ဆို အိမ္ရွင္မ👩‍🍳 အိမ္ရွင္ထီး👨‍🍳မ်ား ဂတ္စ္မီးဖို ဆိုတာႀကီးကို ေၾကာက္ေနေသးရင္ေတာင္ လက္တည့္စမ္း လုပ္တတ္ ကိုင္တတ္သြားမယ္လို့့ အထူး ယုံၾကည္ပါတယ္...🤩🤩🤩

👍ခုေရးသားထားတဲ့ အေၾကာင္းရာေတြက မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူးတစ္ခုရတယ္ဆိုရင္ပဲ ေက်နပ္ပါၿပီ👍

မိတ္ေဆြလိုပဲ အျခားမိတ္ေဆြေကာင္မ်ား သိခြင့္ရေအာင္လည္း share လုပ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္🗣️🗣️🗣️…

🙏ေက်းဇူးအထူး🙏

🌐New World Wholesale🌐



___ZawGyi___

⚠️️️️️ဂတ္စ္မီးဖိုအသံုးျပဳမည့္သူမ်ား သိထားရမည့္ အႏၲရာယ္ကင္းစြာ အသံုးျပဳနည္း (၈)ခ်က္⚠️

👇အခုေျပာမယ့္အေၾကာင္းအရာက အမ်ားသံုးေနၾကတဲ့ Portable Gas Stove လို႔ေခၚတဲ့ ဂတ္စ္တစ္ဗူးထည့္သံုးလို႔ရတဲ့ ဂတ္စ္မီးဖိုကို မူတည္ၿပီး ေျပာျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္👇

1️⃣ဂတ္စ္ေရဗူးတပ္ရန္ အဖံုးဖြင့္ျခင္း🔴

✳️ဒါက လြယ္ကူပါတယ္။ ဂတ္စ္ဗူး ထည့္မယ့္ဘက္ အျခမ္းမွာ လက္ညိွဳးထည့္လို႔ရတဲ့ အေပါက္ေလး ဂတ္စ္မီးဖို တိုင္းမွာပါပါတယ္။ လက္ညွိဳးထည့္ၿပီး လွန္လိုက္ရံုပါပဲ။ ဒါဆို ပြင့္ပါၿပီ

2️⃣ဂတ္စ္မီးဖိုႏွင့္ ဂတ္စ္ဗူး မိတ္ဆက္ျခင္း🔴

✳️ဂတ္စ္ဗူးတိုင္းမွာ notch collar လို႔ေခၚတဲ့ လည္ပတ္အထစ္ကေလးပါ၀င္ျခင္းကို သတိထားမိပါသလား?
အဲဒီ့ လည္ပတ္ အထစ္ ကေလးက တကယ့္ အဓိက အသက္ပါ၊ အေရးႀကီးပါတယ္

✳️ ေနာက္တစ္ခုက Gorvenor လို႔ေခၚတဲ့ ဂတ္စ္မီးဖိုမွာ ပါတဲ့ ဂတ္စ္ဗူးထည့္ျခင္း၊ ဂတ္စ္ေရေလွ်ာက္ျခင္းကို အလုပ္လုပ္ေပးတဲ့ အုံလိုက္ေခါင္းႀကီး တစ္ခုကို ေတြ႕ရပါမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က သံေခါင္း၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ခဲေခါငး္ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ေၾကးေခါင္း ေၾကးပိုက္ကို အသံုးျပဳထားတဲ့ ဂတ္စ္မီးဖိုေတြ မ်ိဳးစံု ေစ်းကြက္ထဲရွိပါတယ္။ တစ္ဆက္တည္း ေျပာခ်င္တာက ေစ်းကြက္ထဲမွာ ဂတ္စ္မီးဖိုက အေကာင္းဆံုး အေကာင္း မေကာင္းတေကာင္း အညံ့နဲ႔ အညံ့ဆံုးဆိုၿပီး ခြဲျခားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပစၥည္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္

✳️အညံ့ထိ တကယ္ အဆင္ေျပ သံုးလို႔ရေနေပမယ့္ အညံ့ဆံုးကိုေတာ့ မ၀ယ္ဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ဆိုင္ေတြကိုလည္း ေသခ်ာေမး၀ယ္ေစခ်င္ ရွင္းျပခိုင္းေစခ်င္ပါတယ္။ ျပန္ဆက္ရရင္ အဲဒီ့ေခါင္းေလးကလည္း အဓိကအသက္ထဲက တစ္ခုပါပဲ

✳️ေနာက္တစ္ခု မိတ္ဆက္ေပးခ်င္တာက index arm လို႔ေခၚတဲ့ ခုနက ေခါင္းမွာ တြဲလ်က္ပါတဲ့ စပရိန္ ေမာင္းတံေလးပါ။ သူက အေပၚေအာက္ အတင္အခ် လက္ေလးနဲ႔ လႈပ္လို႔ရပါတယ္။ ဒါကလည္း ေနာက္ထပ္ အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ တစ္ခုပါပဲ

👉ဒီေလာက္ဆို ဂတ္စ္ေရဗူးထည့္နည္း ေျပာလို႔ရပါၿပီ👈

‼️မေျပာခင္ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က ဂတ္စ္မီးဖိုမွာ ပါတဲ့ လွည့္လို႔ရတဲ့ ခလုတ္က မွ်ားကို “off” ေနရာမွာရွိလား? ဆြဲခ်လို႔ရတဲ့ ေမာင္းတံႀကီးက အေပၚအေနအထားမွာရွိလား? အရင္စစ္ပါ‼️ 👌OK ဆို ဂတ္စ္ဗူးထည့္ပါမယ္👌

3️⃣ဂတ္စ္ဗူးထည့္နည္း🔴

▪️ဂတ္စ္မီးဖို အဖံုးကို ေရွ႕ကေျပာခဲ့တဲ့နည္းအတိုင္းဖြင့္ပါ။ ထို႔ေနာက္ ဂတ္ေရဗူးမွာ အဖံုးပါရင္ ဖြင့္ပါ။

▪️ဂတ္ေရဗူးက လည္ပတ္အထစ္ ကေလးကို ရွာပါ။ ၿပီးလွ်င္ Govenor (အံုလိုက္ေခါင္းႀကီး)မွ ေမာင္းတံကိုရွာပါ။

▪️ေမာင္းတံရဲ႕ ထိပ္ဖက္မွာ ဂတ္စ္ဗူးက ထပ္အတံေလးထည့္လို႔ရတဲ့ အ၀ိုင္းေပါက္ေလးေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။

▪️အဲဒီ အ၀ိုင္းေပါက္ေလးထဲ၀င္ေအာင္ ဂတ္စ္ဗူးကို လွဲထည့္ပါ။

▪️ထည့္ၿပီးၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ဂတ္စ္ဗူးက လည္ပတ္အထစ္ေလးအေပၚ စပရိန္ေမာင္းတံေလး က်မက် စစ္ပါ။ မက်ရင္ လွဲေနတဲ့ ဂတ္စ္ဗူးကို လွည့္ေပးလိုက္ရံုပါ။ ဒါေလးဟာ လြယ္ကူလြန္းလို႔ သတိလက္လြတ္ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။

▪️အဓိကလိုရင္းခ်ဳပ္ရင္ ဂတ္စ္ဗူးတပ္တဲ့အခါ ဂတ္စ္ဗူးလည္ပတ္အထစ္နဲ႔ ေခါင္းႀကီးက စပရိန္ေမာင္းတံေလး အံ၀င္ခြင္က်ေအာင္ တပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ တပ္ၿပီးရင္ အဖံုးျပန္ပိတ္လိုက္ရပါၿပီ။

👆ဒါဆို အေပၚမွာစစ္ခဲ့တဲ့ လွည့္တဲ့ခလုတ္နဲ႔ ေမာင္းတံႀကီး အသံုးျပဳရမယ့္ အလွည့္ေရာက္ပါၿပီ👇

4️⃣️ေမာင္းတံခ်ျခင္း🔴

ဂတ္စ္ဗူးထည့္နည္းအတိုင္းထည့္ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင္းတံႀကီးကို ေအာက္ကို ဆြဲခ်လိုက္ပါ။ ဒါဆို ဂတ္စ္ေရေတြ စၿပီး ပိုက္လိုင္းထဲ စီးပါၿပီ။

✅ဒီေနရာမွာ ႏွစ္ခ်က္စစ္ပါ✅

◼️ေမာင္းတံကိုဆြဲခ်တဲ့အခါ ကိုယ္ပံုမွန္ထင္ထားတဲ့အားနဲ႔ ဆြဲခ်လို႔မရရင္ ဆက္မဆြဲခ်ပါနဲ႔ ။ လွည့္တဲ့ဘု(လွည့္တဲ့ခလုတ္) ကိုစစ္ပါ။ မွ်ားက “off” ေနရာမွာရွိရဲ႕လား။ မရွိရင္ “off” မွာျပန္ထားပါ။ ၿပီးလွ်င္ ျပန္ဆြဲၾကည့္ပါ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။ မွ်ားက “off” မွာမရွိပဲ အတင္းဆြဲခ်ရင္ ေမာင္းတံႀကီး က်ိဳးသြားပါလိမ့္မယ္ (ျပန္ျပင္မရ အသစ္၀ယ္ရုံသာ)
အေပၚမွာ ဂတ္စ္ဗူးမထည့္ခင္ စစ္ခဲ့ရင္ ဒီလိုျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ အခုခ်ိန္ထိ ဘာေၾကာက္စရာမွမရွိပါဘူး။ ေအးေဆးပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္ စစ္ရန္ …

◼️ေမာင္းတံဆြဲခ်ၿပီးတဲ့ အခါ “ရွီးးးးး” ဆိုတဲ့ အသံအက်ယ္ႀကီး ထြက္လာလား? နားေထာင္ေစခ်င္ပါတယ္။ အကယ္၍ အသံၾကားရင္လည္း စိတ္မပူပါနဲ႔။ ဂတ္စ္ဗူးထည့္တုန္းက စပရိန္ေမာင္းတံနဲ႔ ဂတ္ဗူး လည္ပတ္အထစ္ မက်လို႔ပါ။ ေမာင္းတံျမန္ျမန္ျပန္တင္ၿပီး ဂတ္စ္ဗူးထည့္တာက်မက်ျပန္စစ္ပါ။ (အညံ့ဆံုးဆိုတဲ့ ပစၥည္းေတြက ဒီေနရာမွာ Error{အပ်က္}မ်ားပါတယ္) ဒီလိုထုတ္ကုန္ေတြမွာ ေသခ်ာက်ေအာင္ထည့္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕အလံုးေတြမွာ “ရွီးးးးး” အသံထြက္တုန္းပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ (လံုး၀) မသံုးသင့္ပါဘူး။ ဒါက ကိုယ္ေတြ႕ေလးေျပာျပေပးတာပါ။

ေမာင္းခ်လို႔လည္း OK တယ္၊ “ရွီးးးးး” သံလည္း မထြက္ဘူး ဆိုရင္ ေနာက္တစ္ဆင့္ မီးညိွပါမယ္။

5️⃣️️မီးညွိျခင္း🔴

ေမာင္းတံႀကီးရဲ႕ေဘးနားက လွည့္လို႔ရတဲ့ဘုက လက္ရွိအေျခအေနအရဆို “off” မွာ ရွိေနမွာပါ။ အဲဒါကို နာရီလက္တံေျပာင္းျပန္(ဘယ္ဘက္သို႔) အဆံုးထိ (“ေထာက္” လို႔ျမည္တဲ့အထိ) *ျမန္ျမန္* လွည့္ပါ။

ဒါဆို ဂတ္စ္ဖိုရဲ႕ အလယ္ေဘးမွာရွိတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အခၽြန္ေလးက “spark” ရိုက္ၿပီး မီးညွိၿပီးသားျဖစ္သြားကာ ဂတ္စ္ဖိုမွာ မီးရလာပါလိမ့္မယ္။ အကယ္၍ မီးမရေသးလွ်င္ လွည့္တဲ့ဘုကို “off”မွာ ျပန္ထားၿပီး ခုနကအတိုင္း ဘယ္ဘက္သို႔ (“ေထာက္” လို႔ျမည္တဲ့အထိ) *ျမန္ျမန္* လွည့္ပါ။

✅ဒီေနရာမွာလည္း သိထားရမည့္ ႏွစ္ခ်က္ရွိပါေသးတယ္✅

◼️*ျမန္ျမန္* ဆိုတဲ့ စကားဟာ ျဖည္းျဖည္း မလွည့္ပါနဲ႔လို႔ ဆိုလိုခ်င္တာပါ။ လွည့္တဲ့ဘု ကို လွည့္တာနဲ႔ ခုနက ေမာင္းတံႀကီး ခ်ခဲ့လို႔ ပိုက္လိုင္းထဲ စီးဆင္းေတြတဲ့ ဂတ္စ္ေတြဟာ ဂတ္စ္မီးဖို အလယ္က ပင္မေနရာကို ဂတ္စ္ေတြေရာက္ေအာင္ ထုတ္လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ဂတ္စ္ေတြထြက္ေနၿပီေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္ျမန္ မီးညွိေပးျခင္း၊ ျမန္ျမန္ လွည့္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ဂတ္စ္ထြက္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္းကို ေလ်ာ့ေစပါတယ္။

◼️ေနာက္တစ္ခ်က္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္လာလို႔ ဂတ္စ္ထြက္မ်ားလာရင္လည္း မီးညွိလို႔ “ေထာက္”ကနဲ ျမည္တဲ့အခါ ဂတ္စ္ေငြ႕ပ်ံ႕ေနတဲ့ေနရာ အထိ မီးဟပ္တတ္တာမို႔ ေၾကာက္တဲ့သူအဖို႔ လန္႔ေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္ျမန္လွည့္ေစျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

6️⃣️️မီးအတိုးအေလွ်ာ့ခ်ိန္ျခင္း🔴

မီးညွိၿပီး မီးမ်ားေနတယ္လို႔ ထင္ရင္ အဲဒီ့ လွည့္တဲ့ဘုေလးကိုပဲ ညာဘက္သို႔ ျဖည္းျဖည္း မွန္မွန္ လွည့့္ကာ လိုသလို အတိုးအေလွ်ာ့ ကစားႏိုင္ပါတယ္။

7️⃣အႏၲရာယ္ကင္းစြာ ပိတ္နည္း🔴

ခ်က္ၿပီး ျပဳတ္ၿပီး ပိတ္မည္ဆိုလွ်င္လည္း လွည့္တဲ့ဘုကို “off”မွာ ျပန္ထားပါ။ မီးၿငိမ္းသြားပါလိမ့္မယ္။
ထို႔ေနာက္ ေမာင္းတံႀကီးကို အေပၚသို႔ ျပန္တင္လိုက္ရံုနဲ႔ ဘာအႏၲရာယ္မွ တစ္စံုတစ္ရာမရွိပဲ အခ်ိန္ကုန္ျမန္ မီတာခမကုန္ပဲ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕စြာ ခ်က္ျပဳတ္မႈၿပီးစီး သြားပါလိမ့္မယ္😋

8️⃣ဂတ္စ္ဗူးအသစ္လဲျခင္း🔴

ခ်က္ၿပီး ဂတ္စ္ဗူးျပန္မထုတ္လည္းရပါတယ္။ မေၾကာက္ပါနဲ႔ ဘာအႏၲရာယ္မွ မရွိပါဘူး။ ဂတ္စ္ကုန္မကုန္ ဘယ္လိုသိလဲ? ဆို ပံုမွန္ခ်က္ေနက် မီးေတာက္ကေလ်ာ့လာၿပီဆို ကုန္ေတာ့မွာမို႔ပါ။

ဂတ္စ္ဗူးထုတ္တာကေတာ့ အဖံုးကို လက္ညွိဳးနဲ႔ ဖြင့္ၿပီး ထည့္ထားတဲ့ ဗူးဆြဲထုတ္ရံုပါပဲ။ (မီးပိတ္ထားခ်ိန္ပဲလုပ္ပါ) ေနာက္ပံုမွန္အတိုင္း အသစ္တစ္ဗူးထည့္ပါ။

✴️ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေျပာခ်င္ေသးတာက မိမိလဲတဲ့ဗူးက အသစ္ဆိုရင္ေတာ့ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဂတ္စ္ဆိုင္ေတြက ျပန္ျဖည့္ထားတာမ်ိဳးဆို ဗူးကို ေသခ်ာစစ္ၿပီး ယူသင့္ေၾကာင္း သတိေလးေပးရံုပါ။ (သံေခ်းအရမ္းကိုက္ေနတာမ်ိဳးမယူပါနဲ႔)☑️

✴️ျဖစ္ႏိုင္ရင္ စၿပီး ဂတ္စ္မီးဖို ၀ယ္ကတည္းက ကိုယ္က အသံုးမ်ားမယ္ဆို ၃ဗူးေလာက္ ဗူးသစ္ေဆာင္ထားၿပီး တစ္ခုကုန္လို႕ တစ္ခုလဲတဲ့အခ်ိန္ ဂတ္စ္ဆိုင္မွာ ကိုယ့္ဗူးကိုပဲ ဂတ္စ္ျဖည့္ခိုင္းလည္းရတာမို႔ ကိုယ္ဗူးနဲ႔ကိုယ္လည္တာေပါ့☑️

❗ေၾသာ္ ေနာက္တစ္ခု ဂတ္စ္တစ္ဗူးကို သံုးနာရီေလာက္ေတာ့ အသံုးခံပါတယ္ေနာ္❗

📣📣📣 ကဲ ဒီေလာက္ဆို အိမ္ရွင္မ👩‍🍳 အိမ္ရွင္ထီး👨‍🍳မ်ား ဂတ္စ္မီးဖို ဆိုတာႀကီးကို ေၾကာက္ေနေသးရင္ေတာင္ လက္တည့္စမ္း လုပ္တတ္ ကိုင္တတ္သြားမယ္လို႔႔ အထူး ယံုၾကည္ပါတယ္...🤩🤩🤩

👍ခုေရးသားထားတဲ့ အေၾကာင္းရာေတြက မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူးတစ္ခုရတယ္ဆိုရင္ပဲ ေက်နပ္ပါၿပီ👍

မိတ္ေဆြလိုပဲ အျခားမိတ္ေဆြေကာင္မ်ား သိခြင့္ရေအာင္လည္း share လုပ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္🗣️🗣️🗣️…

🙏ေက်းဇူးအထူး🙏

🌐New World Wholesale🌐

Sunday, October 20, 2019

👨‍🎓 လူေတြ ဝိနည္း နားလည္ရင္ ဒီ သာသနာ ဒီထက္ေကာင္းမည္ 👨‍🎓


__________________________

လက္မွာ သကၤန္းစခ်ည္ထားတဲ႔
ဒုႆ  ီလ လူယုတ္မာကို လွဴမလား?
ေက်ာက္ဆင္းတုကို ကိုးကြယ္မလား?

"ရဟန္းေကာင္း ရွာလို႔မရေသးရင္
ေက်ာက္ဆင္းတုပဲ ကိုးကြယ္မယ္"

(ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ပေဇၨာတာရံုေက်ာင္းဒကာႀကီး "ဦးစု")

"ေျမာင္းျမ မူလပေဇၨာတာရံု -ေက်ာင္းဒကာႀကီး"ဟာ
သူ႔ ေက်ာင္းမွာေနမယ့္ ရဟန္း ကို ေပါ႔ေပါ႔မေရြးခဲ႔ပါဘူး။ "ရဟန္းေကာင္း"မရမခ်င္း "ေက်ာက္ဆင္းတု"ပဲ ကိုးကြယ္ထားခဲ႔တယ္။

ရဟန္း ရွာေတာ့လည္း "ပရိယတၱိ,ပဋိပတၱိ, ဝိနည္း"ေလးစားကြ်မ္းက်င္တဲ႔ "ဆရာေတာ္ႀကီး"ေတြကို ေမးျမန္းတိုင္ပင္ အႀကံဉာဏ္ရယူၿပီးမွ ပင့္ေဆာင္ခဲ႔တယ္။

ဒါေတာင္ ေက်ာင္းမွာသီတင္းသံုးေနၿပီးမွ ပံုစံမက်ရင္ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ကန္႔ကြက္ခဲ႔လို႔ ထြက္သြားရတဲ႔ ရဟန္း ေတြ မနည္းဘူး။

ေနာက္ဆံုးမွာမွ ဆရာေတာ္ႀကီး ေတြ အႀကံျပဳတဲ႔
"ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး" ကို ပင့္ေဆာင္ခဲ႔ၿပီး သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။
နာမည္ေက်ာ္ "စာသင္တိုက္ႀကီး"တည္ေထာင္နိုင္ခဲ႔တယ္။
အဲဒီက်ာင္းတိုက္ကို သက္ဆံုးတိုင္ ေစာင့္ေရွာက္လွဴဒါန္းခဲ႔တယ္။
အဲဒီ"ဆရာေတာ္ႀကီး"ကေတာ့ ေနာင္မွာ "ေရႊက်င္သာသနာပိုင္"ျဖစ္လာမယ့္ "ေျမာင္းျမဆရာေတာ္" ပါပဲ။

"မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ"ရဲ႕ "ဆရာ"လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အကယ္၍သာ
ႀကံဳရာက်ပန္း-ေက်ာင္းတင္ ကိုးကြယ္ခဲ႔လွ်င္ "သာသနာ့ဝန္စီးမ်ား"သာ တိုးပြားလာစရာရွိပါသည္။

ယခင္​တုန္​းက… ျမန္​မာႏုိင္​ငံတြင္​
-ေငြကုိင္​ျခင္​း၊
-ညစာစားျခင္​း စ​ေသာ သာသနာ​ေတာ္​နွင္​့ မ​ေလ်ာ္​​ေသာ အလုပ္​တုိ႔ကုိ  ​​ေျပာင္​​ေျပာင္​တင္​းတင္​း မလုပ္​ရဲၾက၊ လုပ္​ခြင္​့လည္​း မျပဳၾက၊ ျမင္​လ်ွင္​ ၾကားလ်ွင္​ ဝုိင္​းဝန္​း ကဲ့ရဲ႕ျပစ္​တင္​ၾကသည္​။

ထုိ႔​ေၾကာင္​့ မလုပ္​ရဲၾက၊ လုပ္​လ်ွင္​လည္​း ခုိး​ေၾကာင္​ ခုိးဝွက္​ လုပ္​ၾကသည္​။ ဤသည္​မွာ ​ေရွး​ေခတ္​ အ​ေျခအ​ေန။

ယ​ေန႔​ေခတ္​မွာ …
-​ေငြအလွဴခံျခင္​း
-ညစာစားျခင္​း စ​ေသာ သာသနာ​ေတာ္​နွင္​့ မ​ေလ်ာ္​​ေသာ အလုပ္​​တုိ႔ကုိ ​ေျပာင္​​ေျပာင္​တင္​းတင္​း လုပ္​လာၾကသည္​။
"ဘုရား-ဝိနည္​းကုိ မလုိက္​နာျခင္​း သည္​ ရွက္​စရာ​ေကာင္​းသည္​"ဟု မထင္​ၾက​ေတာ့။

ထုိ႔သုိ႔ လုပ္​​ေနသူတုိ႔ကုိလည္​း
-မတားျမစ္​ၾက ၊
-အျပစ္​မ​ေျပာၾက​ေတာ့။ ​
ေျပာရ​ေကာင္​းမွန္​းလည္​း မသိ​ၾက​ေတာ့။

အ​ေၾကာင္​းမွာ -
"ဘုန္​းႀကီးကုိ မ​ေျပာ​ေကာင္​း မ​ေဝဖန္​​ေကာင္​း"-ဟု ၿခိမ္​း​ေျခာက္​ခံထားရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ ျဖစ္​၏။

"ဝိနည္​းကုိ လူတုိ႔ မသင္​​ေကာင္​း" ဟူ၍ ပင္​ တားျမစ္​ခဲ့ၾကသည္​  မဟုတ္​​ေလာ။

ကာလၾကာလာ​ေသာ အခါ
-"ရဟန္​းမ်ား ​ေငြအလွဴမခံ​ေကာင္​း" ဟူ၍လည္​း မသိ၊
"ဝိနည္​းဆုိတာ ဂ်ဳိနဲ႔လား" လုိ႔ပင္​ ​ေမး​ေနၾကရသည္​ အျဖစ္​သု႔ိ ​ေရာက္​​ေန၏။
ဤသုိ႔​ေသာ အ​ေျခအ​ေန၌ "မုိ္​က္​လုိသူတုိ႔ မုိက္​ခြင္​့ ရ"သြား​ေလ​ေတာ့၏။

ယခု တစ္​ဖန္​
"မဟာဂႏၶာရုံဆရာ​ေတာ္​,ဖား​ေအာက္​​ရဆရာ​ေတာ္​"စ​ေသာ ဆရာ​ေတာ္​မ်ား ၏ ​ေက်းဇူး​ေတာ္​​ေၾကာင္​့ လူတစ္​ခ်ဳိ႕ "ဝိနည္​း"ကုိ စိတ္​ဝင္​စားလာခဲ့ၾကသည္​။

"ဝိနည္​း"၏ အ​ေရးပါပုံကုိ သိလာၾက​ေသာအခါ ​ငါတု႔ိ​ေတြ ​ေသြး​ေအး​ေနခဲ့ၾကလုိ႔ "ဘုန္​းႀကီးဘာလုပ္​လုပ္​ တုိ႔နဲ႔ မဆုိင္"ဆုိၿပီး ​ေၾကာင့္​့ၾကမဲ့ ​ေနခဲ့ၾကလုိ႔ ယခုကဲ့သုိ႔ သာသနာ​ေတာ္​မွာ ​ေလ်ာ့ရဲလာသည္​ဟု ခံစားမိ၍ "ဝိနည္​း-အ​ေၾကာင္​း" ​ေရးၾက ​ေျပာၾက ျဖစ္​လာသည္​။

"အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန​ေသာ ဗုဒၶဘာသာ" တို႔ကုိ "တပ္​လွန္​႔" ​ေပးၾကသည္​။

သုိ႔​ေသာ္​ ထုံးစံ အတုိင္​း မၾကဳိက္​သူတုိ႔က ​ေပၚထြက္​လာခဲ့၏။
"ဗုဒၶဘာသာ ဂုဏ္​သိကၡာက်​ေအာင္​ လုပ္​​ေနသည္​" ဟူ၍ စြပ္​စဲြၾက​၏။

"မင္​းတုိ႔ လူ​ေတြ မလိမၼာလုိ႔ ငါတုိ႔ ဝိနည္​း ပ်က္​​ေနရတာ" ဟု လည္​း ​ေျပာသံ ၾကားရ၏။

"မလိမၼာလ်ွင္​ လိမၼာ​ေအာင္​ သင္​ရမည္​" မွာ ရဟန္​းမ်ား ၏ တာဝန္​သာ ျဖစ္​၏။

လူ​ေတြကို ဝိနည္​းနဲ႔ စပ္​၍ သင္​​ဖူးၾကပါရဲ႕လား?
ေဟာဖူးၾကပါရဲ႕လား?
လူ​မ်ား အား
"ေငြကုိ အပ္​အပ္​စပ္​စပ္​ လွဴနည္​း"သင္​​ေပးထားၾကရင္​
မည္​သူမ်ွ -"မအပ္​မစပ္​ လွဴမည္​"မဟုတ္​။

မိမိတုိ႔ အရပ္​​ေဒသမွ
ဒကာ/ဒကာမမ်ားအား -"ဝိနည္​းသင္​​ေပးၾကမည္၊ ​ေဟာ​ေျပာၾကမည္​"ဆုိပါက
ဘယ္​ဒကာ /ဒကာမမ်ားက ကုိယ့္ဆရာ​ေတာ္​ကုိ"သီလ"ပ်က္​​ေစမွာလဲ၊
"သီလ"မပ်က္​​ေအာင္​ ​ေဆာင္​႐ြက္​​ေပးၾကမည္​သာ။

သုိ႔​ေသာ္​
လူ​ေတြကား "ရဟန္​းဝိနည္​း"ဟု ဆုိလ်ွင္​ -
"ငါတုိ႔နဲ႔ မဆုိင္​"ဟု ​ေတြးလ်က္​ ဘာမ်ွမသိၾက။

ထုိသုိ႔ မသိၾကျခင္​းသည္​
မည္​သူ တာဝန္​ပ်က္​ကြက္​ သနည္​း?

လူ​ေတြသာ "ဝိနည္​း"သိခဲ့လ်ွင္​ -
အပ္​စပ္​​ေအာင္​ စီမံ​ေပးၾကမည္​သာ။

တစ္​ခါတုန္​းက
ရန္​ကုန္​ျမဳိ႕ထဲ နာမည္​ႀကီး ရိပ္​သာတစ္​ခုတြင္​ ျဖစ္​၏။

ထုိရိပ္​သာ တည္​​ေထာင္​ခဲ့​ေသာ ဆရာ​ေတာ္​ႀကီးမွာ "ဝိနယဂရုက" ျဖစ္​၏။

ထုိဆရာ​ေတာ္​၏ သြန္​သင္​မႈ​ေၾကာင္​့ လူအမ်ား "ဝိနည္​း"သိၾက၏။

သုိ႔​ေသာ္​ ထုိဆရာ​ေတာ္​ ပ်ံလြန္​ၿပီး​ေနာက္​
​ေနာက္​ဆရာ​ေတာ္​မ်ားကား ဆရာ႔​ေျခရာ မနင္​းႏုိင္​ၾက။ ​ေငြအလွဴခံၾက​ေလ၏။

"ပထမ ဆရာ​ေတာ္​"ပ်ံလြန္​ၿပီး​ေနာက္​ နယ္​မွ "ကုိရင္​​ေလးတစ္​ပါး"ထုိရိပ္​သာတြင္​ တရားဝင္​၏ ။

တစ္​​ေန႔တြင္​
ဆြမ္​းစား​ေက်ာင္​းသု႔ိ တန္​စီး၍ သံဃာမ်ား ႂကြခုိက္​ ဆြမ္​းအလွဴရွင္​မ်ားက ​ေငြလွဴၾကသည္​။ တစ္​​ေက်ာင္​းတုိက္​လုံး အလွဴခံၾကသည္​။
သုိ႔​ေသာ္​ နယ္​မွလာ​ေသာ "ကုိရင္​​ေလး"ကား အလွဴမခံ ​ေခါင္​းခါ၍ တြင္​တြင္​ ျငင္​း​ေလ၏။

"အလွဴရွင္​"မွ လွဴလုိက္​ -"ကုိရင္​​ေလး"မွ ျငင္​းလုိက္​ နွင္​့ ျဖစ္​​ေန​ေသာ ျမင္​ကြင္​းကုိ အနား၌ ဓာတ္​ပုံ ရုိက္​​ေန​ေသာ ဓာတ္ပံုဆရာ မွာ ဓာတ္ပုံရုိက္​ရင္​း ​ေတြ႕​ေသာအခါ ခ်က္​ခ်င္​း​ေရာက္​လာၿပီး ထုိ​ေငြကုိ သူယူသြား​ေလ၏။

ထုိအခါမွ "ကုိရင္​​ေလး"လဲ ဆြမ္​းစား​ေက်ာင္​းသုိ႔ ခ်မ္​းခ်မ္​းသာသာ သြားခြင္​့ ရသြား​ေတာ့၏။

"ကုိရင္​​ေလး"လဲ သပိတ္​​ေဆးအၿပီး သီတင္​းသုံးရာအခန္​းသုိ႔ ​ေရာက္​ၿပီး မၾကာမီ ထုိ "ဓာတ္​ပုံဆရာ​"ေရာက္​ရွိလာကာ-

"အရွင္​ဘုရား တပည္​့​ေတာ္​ကုိ "ကပၸိယ"ဟု အသိအမွတ္​ ျပဳ​ေတာ္​မူပါ။ အလွဴရွင္​မ်ားက၊ အရွင္​ဘုရားအတြက္​ နဝကမၼလွဴဒါန္​းခဲ့ၾကပါသည္​ဘုရား၊ ထုိ႔အတြက္​ လုံျခဳံရာအရပ္​ကုိ ၫႊန္​ၾကား​ေပးပါဘုရား" ဟု ​ေလ်ွာက္​ထား​ေလ​ေတာ့၏။

"ကုိရင္​​ေလး"လည္း "အိပ္​ရာကုတင္"ေအာက္​ကုိ ၫႊန္​လ်ွက္​ "လုံျခဳံရာအရပ္​" ဟု ​ေျပာ​ေသာအခါ ထုိ ဓာတ္​ပုံဆရာလည္​း "အိပ္​ရာကုတင္"ေအာက္​၌ "​ေငြ"ကုိ ထားလ်က္​ ျပန္​သြား​ေလ၏။

ထုိ႔​ေနာက္​မွ "ကုိရင္​​ေလး"၏ "ကပၸိယ​"ေရာက္​လာ​ေသာအခါ "ကုိရင္​​ေလး"သည္​ ထုိ​"ေငြ"ကုိ စြန္​႔လုိက္​​ေလ၏။

ဆုိလုိသည္​မွာ -
ထုိျဖစ္​ရပ္​ကုိ ၾကည္​့လ်ွင္​
"ပထမဆရာ​ေတာ္​"၏ သင္​ၾကားမႈ​ေၾကာင္​့ "ဓာတ္​ပုံဆရာ"သည္​ပင္​ "ဝိနည္​း​ေတာ္​"နွင္​့ ညီ​ေအာင္​ စီမံတတ္​​ေလ၏။

ရဟန္​းတုိ႔သာ လူ​ေတြကို သင္​​ေပးပါ၊ လူ​ေတြ​ေၾကာင္​့ ရဟန္​းသီလ ပ်က္​ရသည္​့ အျဖစ္​ လုံးဝ မျဖစ္​ႏုိင္​ပါ။

"သံယုတ္​ပါဠိ​ေတာ္​-နိဒါနဝဂၢပါဠိ​ေတာ္​-၄၁၀" ၌ လာ​ေသာ "ျမတ္​ဘုရား"ရဲ႕ စကားတစ္​ခြန္​း-

"န သႏၲိ  ဘိကၡဳ   ၾသဝါဒကာတိ ကႆပ ပရိဟာန​ေမတံ"

"ကႆပ…သာသနာ​ေတာ္​၌ ဆုံးမ​ေျပာဆုိသူမ်ား မရွိ​ေတာ့လ်ွင္​ ဆုတ္​ယုတ္​​ေၾကာင္​း ျဖစ္​၏။"

ဤ ေနရာတြင္ ဆက္လက္၍ "ဝိသုဒၶါရံု ေျမာင္းျမဆရာေတာ္"၏ ၾသဝါဒေတာ္ ကို ဆက္လက္ တင္ျပလိုပါသည္။

"ဆရာေတာ္ႀကီး" က-

တပည့္ေတာ္တို႔ "မဟာဝိသုဒၶါရာမ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"ေရးထားတာ "နဝေကာသလႅ" ေခၚတာ ရွိတယ္။

ဒီက်မ္း ထြက္လာေတာ့ "မႏၲေလး"မွာ-"ေတာင္ေတာ္သာသနာပိုင္"လက္ထက္၊ "ေရႊေလာင္းပဲ႔နင္းႀကီး" ဆိုတာ ရွိသတဲ႔၊

သူက "နဝေကာသလႅ" ကို ဖတ္ၿပီးေတာ့
သူ႔အိမ္ဆြမ္းခံလာတဲ႔ "ကိုယ္ေတာ္ေလး"ေတြကို
ေမးတယ္။

"ကိုင္း… သကၤန္း ၉-ထည္ဆိုတာ ဘာလဲ
ကိုယ္ေတာ္?"
"သပိတ္ ၉-လံုးဆိုတာ ဘာလဲ ကိုယ္ေတာ္?"

အဲသလိုေမးေလွ်ာက္တယ္။

ဘုန္းႀကီး ေတြက သူ႔အိမ္ကိုေရွာင္ကြင္းကုန္ၾကေရာတဲ႔ ။

"တခါတည္း၊ ေဝးေဝးကေရွာင္က်ဥ္ပါ၏"ဆိုတာလို၊ ဒီ"ဝိနည္း"ေတြ ေမးလြန္းလို႔ "ေရႊေလာင္းပဲ႔နင္းႀကီး"က ေက်ာ္ၾကားၿပီး
တပည့္ေတြက "သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္"ေလွ်ာက္ေတာ့ -

"မဟာဝိသုဒၶါရာမ ဆရာေတာ္ လာခဲ႔ရမယ္"

သာသနာပိုင္အမိန္႔နဲ႔ ေခၚသတဲ႔။

ဒီေတာ့ "မဟာဝိသုဒၶါရာမ ဆရာေတာ္ႀကီး"သြားရွာေရာတဲ႔၊
သကၤန္းရံု ယပ္ကေလးကိုင္ၿပီး။

"ေတာင္ေတာ္သာသနာပိုင္တိုက္"ေလွခါးတက္မယ္လုပ္ေတာ့ "တံဆိပ္ရ ေတာင္ခြင္ဆရာေတာ္"က ေက်ာင္းေပၚက ဆင္းလာ
အတက္အဆင္းဆံုၾကတယ္။

"ကိုယ္ေတာ္ သတိထားသြားေနာ္၊
ကိုယ္ေတာ့္ကို ဝိုင္းတြယ္ၾကမလို႔ ဟိုက ခ်ိန္ေနၾကတယ္ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕"
ေျပာလိုက္ေသးတယ္ "ေတာင္ခြင္"က။

"ဆရာေတာ္ႀကီး"တက္သြားၿပီးေတာ့
"ေတာင္ေတာ္သာသနာပိုင္"ကို ဦးခ်ၿပီး ဝပ္ေနတယ္။

"ေတာင္ေတာ္သာသနာပိုင္ႀကီး" က ဘာမွမေျပာပါဘူးတဲ႔။

ေဘးနားက "ကိုယ္ေတာ္"ေတြ က-

"ဘာမဟုတ္ ညာမဟုတ္ "နဝေကာသလႅ" ေရးရမလား၊
"နဝေကာသလႅ"ေရးလို႔ လူေတြက သိ၊
လူေတြသိေတာ့ ဟိုေမး ဒီေမး၊

ေဟာ "ေရႊေလာင္းပဲနင္းႀကီး"သာဆိုးေသး၊
အိမ္ ဆြမ္းခံလာတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြ "ဝိနည္း"ေမးတာနဲ႔
သူ႔အိမ္ဆြမ္းခံေတာင္ မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး" တဲ့။

ဟိုတစ္ပါးက ေျပာလိုက္ , ဒီတစ္ပါးက ေျပာလိုက္နဲ႔ အျပစ္တင္ေနၾကတာ။

တပည့္ေတာ္တို႔ "ဆရာေတာ္ႀကီး"က အင္မတန္ေအးတယ္၊
ဝပ္ၿပီးေတာ့ၿပံဳးေနတာပဲ တဲ႔၊ ဘာမွျပန္မေျပာဘူး။

သူတို႔ၿငိမ္သြားမွ ဝပ္ေနရာက ထ ဒူးတုပ္ထိုင္လိုက္ၿပီး
တစ္ခြန္း ထဲေျပာလိုက္တယ္။

"ေရႊေလာင္းပဲ႔နင္းႀကီး လို "ဝိနည္း"နားလည္သူေတြ ရွိရင္ျဖင့္
ဒီသာသနာႀကီးဟာ ဒီထက္ေကာင္းလာဦးမယ္"

- လို႔ ဒီတစ္ခြန္း ေျပာလိုက္တာပဲ။

ဘယ္သူမွမလႈပ္ဖူးတဲ႔ တခါတည္း၊ အဲဒါၾကည့္ေတာ့။

"ဝိနည္းေရးတာနဲ႔ ေအာင္မယ္ တခါတည္း တရားစြဲေတာ့မလိုလို၊ အျပစ္ဒဏ္ခံရေတာ့မလိုလို ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္​" ဆို၏။

မွီခိုရာ က်မ္ကိုး-

Credit: Ven Abaya
[ပန္းကုံးဆရာေတာ္ ဦးကုမာရ၏ ဝိသုဒၶါရံု ေျမာင္းျမဆရာေတာ္ ႏွင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာ စာအုပ္​မွ ]

Friday, October 18, 2019

ေဂၚရခါးသီးသုပ္ - ခ်ဥ္စပ္သီးရြက္စုံသုပ္ - စူကာညြန႔္သုပ္ - ရွမ္းဆန္နီထမင္းခ်ဥ္သုပ္

ေဂၚရခါးသီးသုပ္ (သက္သတ္လြတ္)
----------------------------------------


 လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြ အမ်ားႀကီးက အိမ္မွာ ကုလားပဲဟင္းခ်က္တဲ့ေန႔ ဒံေပါက္ဆြမ္းကပ္ၿပီး အလွူလုပ္တဲ့အခါတိုင္း အအီေျပ ေဂၚရခါးသီးသုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အခုအခ်ိန္အခါမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ေဂၚရခါးသီးသုပ္ကို စားရေကာင္းမွန္းေတာင္ မသိၾကေတာ့ပါဘူး။
 ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကြာလာလမ္ပူမွာေနတုန္းက ေဂၚရခါးသီးသုပ္ကို မေလးရွား ဒံေပါက္နဲ႔တြဲၿပီး မီႏူးမွာ ထည့္ၿပီး ေရာင္းပါတယ္။ ျမန္မာေဂၚရခါးသီးသုပ္ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ ရိုးရွင္း ပါတယ္။ ေဂၚရခါးသီးကို အမၽွင္လိုက္လွီးၿပီး ပူဒီနာ၊ င႐ုတ္သီးအစိမ္းေတာင့္အရွည္ကို  ပါးပါးလွီးထည့္၊ ၾကက္သြန္နီပါးပါးလွီးထည့္ၿပီးရင္ ဆား၊ သံပရာရည္ညႇစ္ထည့္ၿပီး သုပ္႐ုံပါပဲ။
 အဲဒီလို ျမန္မာေဂၚရခါးသီးသုပ္ကေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါၿပီ။ အစားထိုး ဝင္ေရာက္လာတာကေတာ့ ထိုင္းေဂၚရခါးသီးသုပ္ပါပဲ။ ဒီလမွာ ထိုင္းေဂၚရခါးသီးသုပ္ သက္သတ္ လြတ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
• ေဂၚရခါးသီး  -  ၁ လုံး (၃ဝဝ ဂရမ္)
• ပန္းသီးအစိမ္း  -  ၁ ျခမ္း
• မုန္လာဥနီ  -  ၄၀ ဂရမ္
• ၾကက္သြန္ၿမိတ္  -  ၂ ပင္
• ခရမ္းခ်ဥ္သီး  -  ၁ လုံး
• ခ်ယ္ရီခရမ္းခ်ဥ္သီး  -  ၄ လုံး
• ေျမပဲေလွာ္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
• ၾကက္သြန္ျဖဴ  -  ၂ ႁမႊာ
• င႐ုတ္သီးစိမ္း/နီ  -  ၆ ေတာင့္
• သံပရာရည္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
• ပဲငံျပာရည္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
• ထန္းလ်က္ (သို့) သၾကား  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္း
• နံနံပင္အျမစ္  -  အနည္းငယ္
 (သက္သတ္လြတ္မဟုတ္ရင္ ပုစြန္ေျခာက္ထည့္နိုင္ၿပီး ပဲငံျပာရည္အစား ငံျပာ ရည္ကို သုံးပါ။ တူနာဘူးကို ေဖာက္ၿပီး တူနာငါးအသားနဲ႔လည္း သုပ္နိုင္ပါတယ္။)

ျပဳလုပ္နည္း
၁။ Slad Dressing အတြက္ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ နံနံပင္အျမစ္ႏွင့္ င႐ုတ္သီးတို့ကို ေရာၿပီး ေထာင္းပါ။ ၿပီးလၽွင္ ထန္းလ်က္ (သို့) သၾကားထည့္ၿပီး ေထာင္းပါ။ ၿပီးလၽွင္ သံပရာရည္ႏွင့္ ပဲငံျပာရည္ထည့္ၿပီး ေမႊပါ။
၂။ ေဂၚရခါးသီးႏွင့္ ပန္းသီးအစိမ္းကို အခြံႏႊာၿပီး အေျမႇာင္းေသးေသး လွီးထားပါ။ မုန္လာဥနီကို အခြံႏႊာၿပီး ျခစ္ျဖင့္ ျခစ္ထားပါ။
၃။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကို ထက္ျခမ္းျခမ္း၍ အေစ့ထုတ္ၿပီး ပါးပါးလွီးထားပါ။ ခ်ယ္ရီခရမ္း ခ်ဥ္သီးကို ထက္ျခမ္းျခမ္းထားပါ။ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ကို ပါးပါးလွီးထားပါ။
၄။ ၿပီးလၽွင္ အသုပ္သုပ္မည့္ ဇလုံထဲ ထည့္ပါ။ အဆင္သင့္စပ္ထားတဲ့ Dressing ေလာင္းထည့္ၿပီး ေမႊပါ။ အခ်ဥ္လိုပါက သံပရာသီးညႇစ္ၿပီး ထပ္ထည့္ပါ။
၅။ စားမည့္ပန္းကန္ထဲထည့္ၿပီး ေျမပဲေလွာ္ျဖဴးေပးပါ။
--------------------------------------
Myint Oo Tha

ခ်ဥ္စပ္သီးရြက္စုံသုပ္  
(သက္သတ္လြတ္)
-------------------------------------


 သခြားသီးသုပ္လို့လည္း ေခၚလို့ရ ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သခြားသီးေတြကို အမ်ားႀကီး ထည့္ထားလို့ပါ။ ရိုးရွင္းတဲ့အသုပ္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အရန္ဟင္း တစ္ခြက္အေနနဲ႔ သင့္ေတာ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အသားကင္ေတြနဲ႔ တြဲၿပီး စားေလ့ရွိပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ စပါးလင္ၾကက္သားကင္ (Grilled Lemongrass Chicken)၊ ပ်ားရည္ၾကက္ကင္
(Grill Honey Mustard Chicken) တို့နဲ႔ လိုက္ဖက္ပါတယ္။ အိမ္မွာ အကင္လုပ္စား မယ္ဆိုရင္ အကင္စားၿပီး မအီမလည္ျဖစ္ ေနတဲ့အခါမွာ အဲဒီအသုပ္ေလးကို စား လိုက္ရင္ လန္းဆန္းသြားပါတယ္။ ထမင္း ေၾကာ္နဲ႔လည္း လိုက္ဖက္ပါတယ္။

ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
• သခြားသီး  -  ၁ ျခမ္း (၃ဝဝ ဂရမ္)
• မုန္လာဥနီ  -  ၄၀ ဂရမ္
• ေဂၚဖီ  -  ၆၀ ဂရမ္
• ဆလတ္ရြက္  -  ၆ ရြက္
• ေရွာက္ဘီလူးရြက္  -  ၃ ရြက္ (ပါးပါးလွီးပါ)
• ၾကက္သြန္ျဖဴဆီခ်က္  -  စားပြဲဇြန္း ၁ ဇြန္း
• ေျမပဲေလွာ္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
Slad Dressing အတြက္ လိုအပ္တာေတြကေတာ့-
• င႐ုတ္သီးစိမ္း/နီ  -  ၆ ေတာင့္ (၁၄၀ ဂရမ္)
• ၾကက္သြန္ျဖဴ  -  ၂ ႁမႊာ
• ပဲငံျပာရည္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
• သံပရာရည္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
• နံနံပင္အျမစ္  -  ၄ ပင္
• သၾကား (သို့) ထန္းလ်က္  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္း
 (သက္သတ္လြတ္မဟုတ္ရင္ Dressing မွာ ပဲငံျပာရည္အစား ငံျပာရည္ထည့္ပါ။ ၿပီးလၽွင္ ပုစြန္ေျခာက္ ဒါမွမဟုတ္ ပုစြန္ဆိတ္ကို ေလွာ္ၿပီး ထည့္ပါ။)

ျပဳလုပ္နည္း
၁။ Slad Dressing အတြက္ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ င႐ုတ္သီးႏွင့္ နံနံပင္အျမစ္တို့ကို
ေရာၿပီး ေထာင္းပါ။ ၿပီးလၽွင္ ထန္းလ်က္ (သို့) သၾကားထည့္ၿပီး ေထာင္းပါ။ ၿပီးလၽွင္ သံပရာရည္ႏွင့္ ပဲငံျပာရည္ထည့္ၿပီး ေမႊပါ။
၂။ သခြားသီးကို အခြံႏႊာ၍ ထက္ျခမ္းျခမ္းပါ။ ၿပီးလၽွင္ အထဲမွ အေစ့မ်ားကို ထုတ္ၿပီး လျခမ္းပုံစံ ပါးပါးလွီးပါ။
၃။ မုန္လာဥနီကိုလည္း အခြံႏႊာၿပီး အရွည္လိုက္ ထက္ျခမ္းျခမ္းပါ။ ၿပီးလၽွင္ လျခမ္း
ပုံစံ ပါးပါးလွီးပါ။
၄။ ေရွာက္ဘီလူးရြက္ကိုလည္း ပါးပါးလွီးထားပါ။
၅။ ဆလတ္ရြက္တစ္ဝက္ကို လက္နဲ႔ ခပ္ႀကီးႀကီးျဖတ္ပါ။ က်န္တဲ့တစ္ဝက္ကို ပန္းကန္ထဲ ထည့္ပါ။ ေဂၚဖီကို တစ္ခါစားအရြယ္ လွီးျဖတ္ၿပီး ပန္းကန္ထဲထည့္ပါ။
၆။ သခြားသီး၊ မုန္လာဥနီႏွင့္ ဆလတ္ရြက္တို့ကို အသုပ္သုပ္မည့္ ဇလုံထဲထည့္ပါ။ ၿပီးလၽွင္ အဆင္သင့္ျပင္ထားတဲ့ Slad Dressing ကို ေလာင္းထည့္ပါ။ ၾကက္သြန္ျဖဴဆီခ်က္ ထည့္ပါ။ ၿပီးလၽွင္ ဖြဖြေလး နယ္ပါ။ ၿပီးလၽွင္ ဆလတ္ရြက္ႏွင့္ ေဂၚဖီထည့္ထားတဲ့ ပန္းကန္ထဲထည့္၍ ေျမပဲေလွာ္ျဖဴးၿပီး သုံးေဆာင္ပါ။
----------------------------------------------------------
Myint Oo Tha

စူကာညြန႔္သုပ္
--------------------


 စူကာညြန႔္လို့ေခၚတဲ့ ေဂၚရခါးညြန႔္ကို အမ်ားဆုံးေၾကာ္စားေလ့ရွိပါတယ္။ သုပ္ၿပီး စားတဲ့သူကေတာ့ နည္းမယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ အိမ္မွာဆိုလၽွင္ ေဂၚရခါးသီး၊ ေဂၚရခါးညြန႔္ကို
ျပဳတ္ၿပီး ငါးေရခ်ိဳ၊ ငါးေျခာက္ေရခ်ိဳတို့နဲ႔ တို့ၿပီးစားေလ့ရွိပါတယ္။ ၿပီးလၽွင္ ၾကက္သြန္နီဆီခ်က္၊ ေျမပဲေလွာ္ေထာင္းမ်ားမ်ားနဲ႔လည္း သုပ္ၿပီး စားပါတယ္။ ဒီလမွာ ခ်ဥ္စပ္ႀကိဳက္သူေတြ အတြက္ေတာ့ ထိုင္း Slad Dressing နဲ႔သုပ္တဲ့ စူကာညြန႔္သုပ္နည္းေလး ေဝမၽွေပးလိုက္ပါတယ္။

ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
• စူကာညြန႔္  -  ၄ စည္း (ေျြခၿပီး ေရေဆးပါ)
• သီဟိုဠ္ေစ့ေလွာ္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
 (မညက္တညက္ေထာင္းပါ)
• ၾကက္သြန္နီ  -  ၄၀ ဂရမ္ (ပါးပါးလွီးပါ)
• ၾကက္သြန္ျဖဴဆီခ်က္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
• င႐ုတ္ေကာင္းအမည္းေစ့  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁/၂ ဇြန္း
• ၾကက္သြန္ျဖဴ  -  ၂ ႁမႊာ
• င႐ုတ္သီးစိမ္း/နီ  -  ၁၄ ဂရမ္
• ပဲငံျပာရည္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
• သံပရာရည္  -  စားပြဲဇြန္း ၃ ဇြန္း
• ထန္းလ်က္ (သို့) သၾကား  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္း

ျပဳလုပ္နည္း
၁။ ၾကက္သြန္ျဖဴႏွင့္ င႐ုတ္ေကာင္းအမည္းေစ့ကို ညက္ေအာင္ ေထာင္းပါ။ ၿပီးလၽွင္ င႐ုတ္သီး စိမ္းထည့္ၿပီး ဆက္၍ေထာင္းပါ။ ညက္သြားလၽွင္ ထန္းလ်က္ (သို့) သၾကားထည့္ၿပီး ေထာင္းပါ။ ၿပီးလၽွင္ ပဲငံျပာရည္၊ သံပရာရည္ထည့္ၿပီး ေမႊပါ။ ၿပီးလၽွင္ ပန္းကန္လုံး အေသး ထဲ ထည့္ထားပါ။ ၿပီးလၽွင္ စူကာညြန႔္သုပ္အတြက္ Salad Dressing ရပါၿပီ။
၂။ စူကာညြန႔္ျပဳတ္ဖို့အတြက္ ေရေႏြးအိုးတည္ပါ။ ေရေႏြးဆူလၽွင္ ဆားနည္းနည္း၊ ဆီ နည္းနည္း ထည့္ပါ။
၃။ ၿပီးလၽွင္ စူကာညြန႔္ထည့္ၿပီး ျပဳတ္ပါ။ ၿပီးလၽွင္ ဆယ္ယူ၍ ေရခဲေရထဲထည့္ၿပီး စိမ္ပါ။
၄။ ၿပီးလၽွင္ ေရခဲေရထဲမွ ဆယ္ယူၿပီး ဆန္ခါနဲ႔ စစ္ထားပါ။
၅။ အသုပ္သုပ္မည့္ ဇလုံထဲ ျပဳတ္ထားတဲ့ စူကာညြန႔္ထည့္ပါ။ ၿပီးလၽွင္ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴဆီခ်က္၊ အဆင္သင့္စပ္ထားတဲ့ Salad Dressing ေလာင္းထည့္ၿပီး ဖြဖြေလးနယ္ပါ။
၆။ ၿပီးလၽွင္ စားမည့္ပန္းကန္ထဲထည့္ၿပီး သီဟိုဠ္ေစ့ေလွာ္ ျဖဴးပါ။
-----------------------------------------------------------
Myint Oo Tha

ရွမ္းဆန္နီထမင္းခ်ဥ္သုပ္
---------------------------------


 ရွမ္းအစားအစာတစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ဆန္နီ ထမင္းအခ်ဥ္သုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပဳလုပ္ရ လြယ္ကူၿပီး စားဖူးသူတိုင္း ႏွစ္သက္ေစမယ့္ အသုပ္ေလးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီထမင္းခ်ဥ္ သုပ္ေလးကိုေတာ့ ေနာင္မြန္က ေယာက္မ နဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးသားတို့က ရွမ္းျပည္နယ္ ေနာင္မြန္က ျပန္လာတိုင္း မပါမျဖစ္ အျမဲ ယူလာၿပီး သုပ္ေကၽြးေနက်အသုပ္ေလး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါ ဆိုဖီယာျပန္ေတာ့ လည္း ေနာင္မြန္ျပန္ လက္ေဆာင္ေတြ ပါလာခိုက္နဲ႔ ၾကဳံႀကိဳက္ခဲ့လို့ သုပ္ေကၽြးတာ ေတြလည္း အဝစားလာၿပီး လိုအပ္တဲ့ ပါဝင္ ပစၥည္းေလးေတြပါ ယူလာၿပီး ထပ္လုပ္စား ျဖစ္ခဲ့တာေလးပါ။ သုပ္စားၾကည့္ရေအာင္ ေနာ္။

ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
• ရွမ္းဆန္နီထမင္း  -  ပန္းကန္လုံး ၁ လုံး
• မုန႔္ဖတ္  -  လက္တစ္ဆုပ္
• တိုဟူးဝါ  -  ၁ တုံး
• ရွမ္းမုန္ညင္းခ်ဥ္  -  ၁ ပန္းကန္
• ၾကက္သြန္နီ  -  ၁ လုံး
• ၾကက္သြန္ျဖဴ  -  ၁ ႁမႊာ
• င႐ုတ္သီးစိမ္း  -  ၃ ေတာင့္
• နံနံပင္  -  အနည္းငယ္
• ဆား  -  အနည္းငယ္
• ဆီ  -  စားပြဲဇြန္း  ၃ ဇြန္း

ျပဳလုပ္နည္း
၁။ ဦးစြာ ၾကက္သြန္နီကို ပါးပါးလွီးထားပါ။ င႐ုတ္သီး၊ ၾကက္သြန္ျဖဴႏွင့္ နံနံပင္တို့ကို လွီးျဖတ္ထားပါ။တိုဟူးကိုလည္း အေနေတာ္အတုံးေလးမ်ား လွီးထားပါ။
၂။ အားလုံးအဆင္သင့္ျဖစ္လၽွင္ ဇလုံတစ္လုံးထဲ ရွမ္းဆန္နီထမင္း၊ မုန႔္ဖတ္၊ တိုဟူးဝါ၊ ရွမ္း မုန္ညင္းခ်ဥ္၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ င႐ုတ္သီးစိမ္းႏွင့္ နံနံပင္တို့ကို ထည့္ပါ။ ဆားႏွင့္ ဆီသင့္႐ုံထည့္၍ သမေအာင္ေမႊၿပီး အေပါ့အငန္ျမည္းကာ တည္ခင္းသုံးေဆာင္နိုင္ပါၿပီ။
----------------------------------------
Sofia



အညာသေဘၤာသီးသုပ္
--------------------------------


 ယိုးဒယားသေဘၤာသီးေထာင္းေတြ ေခတ္စားလာေတာ့ ျမန္မာသေဘၤာသီးသုပ္
က ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါး ျဖစ္သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို့ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းမုန႔္စား တန္း၊ ဘုရားပြဲေဈးတန္းမွာဆိုရင္ ဝယ္စားျဖစ္ တာက သေဘၤာသီးသုပ္ပါပဲ။ ဆီဝါနဲ႔သုပ္ထား တဲ့ အဝါေရာင္သေဘၤာသီးသုပ္ကို ဖက္နဲ႔ထုပ္ ၿပီး စားရတယ္။ အညာသေဘၤာသီးသုပ္မွာ ထူးျခားတာက ပဲမွုန႔္အစိမ္းကို တိုဟူးက်ိဳသလို ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးက်ိဳထားတဲ့ ပဲမွုန႔္ခ်က္ ထည့္ၿပီး သုပ္ထားတာပါ။ ၿပီးလၽွင္ ပဲမွုန႔္အက်က္မွုန႔္ မထည့္ဘဲ စြန္တာနီပဲေလွာ္ကို ေထာင္းၿပီး ထည့္ပါတယ္။ ေစးေစးပိုင္ပိုင္ေလးျဖစ္ေအာင္ နယ္ၿပီး သုပ္ရပါတယ္။ ၾကက္သြန္ဖူးေပါတဲ့ ရာသီဆိုရင္ ၾကက္သြန္ဖူးကို ပါးပါးလွီးၿပီး ထည့္ ပါတယ္။ ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ ယိုးဒယားသေဘၤာသီး ေထာင္းကိုပဲ စြဲစြဲျမဲျမဲစားတဲ့ေခတ္မို့ အညာ သေဘၤာသီးသုပ္ ဒါမွမဟုတ္ ျမန္မာသေဘၤာ သီးသုပ္က ေပ်ာက္ကြယ္ေနပါၿပီ။ ဒီလမွာ အမွတ္တရအေနနဲ႔ သက္သတ္လြတ္ အညာ သေဘၤာသီးသုပ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ။
 (မရန္းျပားကို ေျခၿပီး သုပ္တဲ့ မြန္သေဘၤာ သီးသုပ္လည္း မျမင္ရ၊ မစားရတာ ၾကာပါၿပီ။)

ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား
• သေဘၤာသီးအစိမ္း  -  ၁ စိတ္ (ျခစ္နဲ႔ ျခစ္ပါ)
• ၾကက္သြန္ၿမိတ္  -  ၂ ပင္ (ပါးပါးလွီးပါ)
• ခရမ္းခ်ဥ္သီး  -  ၁ လုံး (အတုံးေသးေသးတုံးပါ)
• ပဲမွုန႔္ခ်က္  -  စားပြဲဇြန္း ၁ ဇြန္း
• ဆား  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁/၄ ဇြန္း
• မန္က်ည္းရည္  -  စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
• င႐ုတ္သီးေလွာ္မွုန႔္  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္း
• နံနံပင္  -   ၂ ပင္ (ပါးပါးလွီးပါ)
• ကုလားပဲ အက်က္မွုန႔္  -  လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၂ ဇြန္း
• ဆီခ်က္အဝါ  -  စားပြဲဇြန္း ၁ ဇြန္း
 (ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ ဆီသတ္ထားတဲ့ ဆီဝါ)
• ကုလားပဲမွုန႔္ခ်က္  -  စားပြဲဇြန္း ၁ ဇြန္း
ပဲမွုန႔္ခ်က္နည္းကေတာ့-
• ကုလားပဲမွုန႔္အစိမ္း  -  ၇၅ ဂရမ္
• ေရ  -  ၅ဝဝ မီလီလီတာ
• ဆား  -  အနည္းငယ္
 (သက္သတ္လြတ္မဟုတ္လၽွင္ ဆားအစား ငံျပာရည္ထည့္ပါ။)

ျပဳလုပ္နည္း
၁။ ကုလားပဲမွုန႔္ခ်က္ဖို့အတြက္ ကုလားပဲမွုန႔္အစိမ္းကို ဆားထည့္ၿပီး ေရနဲ႔ ဦးစြာ ေဖ်ာ္ပါ။ ၿပီးလၽွင္ မီးဖိုေပၚတင္ၿပီး က်ိဳပါ။ တိုဟူးေႏြးက်ိဳထားတဲ့ နည္းနည္းပ်စ္ၿပီး တိုဟူးက်ိဳသလိုလည္း ခဲဖို့မလိုပါ။ ပ်စ္လာလၽွင္ ခြက္ထဲထည့္ၿပီး အေအးခံထားပါ။ ေအးသြား လၽွင္ တိုဟူးလို မခဲဘဲ အေပၚယံတင္းတဲ့ အေနအထားရပါမယ္။
၂။ အသုပ္သုပ္မည့္ဇလုံထဲ ျခစ္ထားတဲ့သေဘၤာသီးအစိမ္း၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ နံနံပင္၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္၊ ဆား၊ ပဲမွုန႔္ခ်က္၊ မန္က်ည္းရည္၊ င႐ုတ္သီးေလွာ္မွုန႔္၊ ဆီခ်က္ အဝါႏွင့္ ကုလားပဲမွုန႔္အက်က္မွုန႔္တို့ကို ထည့္ၿပီး နယ္ပါ။ (ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါက သံပရာရည္ညႇစ္ၿပီး ထည့္ပါ။)
---------------------------------
Myint Oo Tha

Thursday, October 17, 2019

ႏွလံုးလား... ဦးေႏွာက္လား


**********************
စိတ္အေၾကာင္းလူ​ေတြခဏခဏ ေျပာၾက၊ေရးၾကပါတယ္။
​ေန႔စဥ္သံုးေနတဲ့ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္လည္း
what's on your mindဆိုတဲ့ စိတ္ထဲရွိတာ
ေရးခိုင္းတဲ့ စိတ္အေၾကာင္းပဲေတြ႕ရတယ္။

ဒါေပမဲ့ အဲဒီစိတ္ဘယ္မွာရွိသလဲ
စိတ္ရဲ႕တည္ေနရာ Locationနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ဗုဒၶဘယ္လိုေဟာခဲ့သလဲေမးၾကည့္ရင္
အမ်ားစုကႏွလံုးထဲမွာလို႔​ေျဖၾကပါလိမ္​့မယ္​။
စိတ္​ႏွလံုးဆိုၿပီး​ေတာင္​တြဲသံုးၾကပါတယ္​။

စိတ္ရဲ႕တည္ေနရာကိုဗုဒၶက အဲဒီအတိုင္းေဟာခဲ့တယ္ဆိုရင္
သိပၸံပညာကေတာ့ နာမ္တရားစိတ္ကို
ဦးေႏွာက္ကိုမွီၿပီးျဖစ္တယ္​လို႔​ေျပာတဲ့အတြက္​
ဗုဒၶကေျပာတဲ့စိတ္တည္ေနရာနဲ႔လြဲေနၿပီလို႔ဆိုလို႔​ေျပာလို႔ရပါတယ္​။

ဒါဆို စိတ္ရဲ႕တည္ေနရာက ႏွလံုးလို႔ဗုဒၶတကယ္ေဟာခဲ့ပါသလား။

ဟဒယဝတၳဳ-ႏွလံုးဆိုတဲ့စကားဟာ ဗုဒၶစကားမဟုတ္ေၾကာင္း​
​ေျပာခဲ့တဲ့သူက ျမန္မာပါဠိပညာရွင္ ဆရာဦးေ႐ႊဇံေအာင္ပါ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ပါဠိ​ေတာ္​မူရင္​းမွာ
စိတ္ရဲ႕တည္ရာဟာ ႏွလံုးလို႔ေဖာ္ျပထားတာမရွိလို႔ပါပဲ။
ဘာလို႔အဲဒီလို ဟဒယဝတၳဳကိုခ်န္ထားလဲဆိုေတာ့
ဗုဒၶေခတ္ကလူေတြက ရုပ္ဝါဒသမားေတြမ်ားသလို
လူရဲ႕ႏွလံုးကို စိတ္ရဲ႕တည္ရာလို႔စြဲေနၾကတဲ့အတြက္ ဗုဒၶရဲ႕စကားကိုလက္ခံမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ပ႒ာန္းက်မ္းမွာ
ခ်န္ထားခဲ့တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္မွာ
ယံရူပံ နိႆာယ မေနာဓာတုစ မေနာဝိညာဏ ဓာတုယာစ ဝတၱႏၱိ ဆိုၿပီး ယံရူပံ-အၾကင္မွီရာျဖစ္သည့္ရုပ္ကေလးကို၊ နိႆာယ-
အမွီျပဳၿပီးမွ၊ မေနာဓာတုစ-မေနာဓာတ္ဟုေခၚသည့္
စိတ္သည္လည္းေကာင္း၊ မေနာဝိညာဏဓာတုစ-
မေနာဝိညာဏဓာတ္ဟုေခၚသည့္စိတ္သည္လည္းေကာင္း၊
ဝတၱႏၱိ-ျဖစ္ေပၚ၍လာၾကကုန္၏' လို႔ဆိုထားပါတယ္။

စိတ္ရဲ႕တည္ရာဟာ ႏွလံုးအိမ္ ဟဒယဝတၳဳလို႔မဆိုဘဲ
ယံရူပံ- အၾကင္ရုပ္ဝတၳဳလို႔ပဲဆိုထားပါတယ္။
တကယ္လို႔စိတ္ရဲ႕တည္ရာဟာ ႏွလံုးလို႔ဆိုပါက
အဲဒီမွာ ရုပ္ဝတၴဳ(ရူပ)ဆိုတဲ့ စကားလံုးေနရာမွာ
ႏွလံုး(ဟဒယ)ဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုသံုးခဲ့မွာလို႔ဆိုပါတယ္​။

ဒါေပမဲ့ ပါဠိေတာ္ကို အက်ယ္ဖြင့္ဆိုတဲ့
အ႒ကထာဆရာေတြကေတာ့ ယံရူပံ ဆိုတဲ့
စကားလံုးကိုရွင္းျပဖို႔အတြက္ လူအမ်ား
လက္ခံယံုၾကည္စြဲယူၿပီးသားျဖစ္တဲ့
ဟဒယဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ႔ဖြင့္ဆိုခဲ့တာလို႔ဆိုပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ပါဠိေတာ္မူရင္းေတြအရ စိတ္ဆိုတာ
ရုပ္ဝတၳဳေတြကိုမွီၿပီးျဖစ္ၿပီး စိတ္ရဲ႕တည္ရာLocationကို
အ႒ကထာက ဟဒယ-ႏွလံုးလို႔ယူတာျဖစ္ပါတယ္။

ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသကလည္​း
`ျမတ္စြာဘုရားက ဟဒယဝတၳဳရုပ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုမသံုးဘဲနဲ႔
`ယံရူပံ နိႆာယ မေနာဓာတုစ မေနာဝိညာဏဓာတုစ ဝတၱႏၱိ'-
အၾကင္မွီရာျဖစ္တဲ့ ရုပ္ကေလးကို အမွီျပဳၿပီးမွ မေနာဓာတ္လို႔ေခၚတဲ့ စိတ္သည္လည္းေကာင္း၊မေနာဝိညာဏဓာတ္လို႔ေခၚတဲ့
စိတ္သည္လည္းေကာင္း ျဖစ္ေပၚ၍လာၾကကုန္၏'တဲ့။
ျမတ္စြာဘုရားက ယံရူပံဆိုၿပီးေတာ့ general စကားလံုးနဲ႔
​ေဟာသြားတာ။ဟဒယဝတၳဳရုပ္မေဟာဘူး၊
ဒါေပမဲ့ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသတို႔
လက္ထက္ေရာက္တဲ့အခါ(ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အခါ) ယံရူပံ ဆိုတာဘယ္ရုပ္လဲစဥ္းစားၾကပံုေပၚတယ္။
စဥ္းစားၿပီး Location ရွာေတာ့ လူေတြယံုၾကည္ေနတဲ့
ႏွလံုးသားကိုယူၿပီးေတာ့ ဟဒယဆိုတဲ့စကားလံုး
​ေလးထည့္ၿပီးတြင္က်ယ္လာတာ။ ဟဒယဆိုတဲ့စကားလံုးက
ႏွလံုးကိုလည္းေဟာတယ္၊စိတ္ကိုလည္းေဟာတယ္။
ႏွလံုးအေနနဲ႔ယူရင္ဟဒယဝတၳဳရုပ္ဆိုတာ ဘယ္မွာရွိတုန္းဆိုေတာ့ ညစ္အားျပဳေနတဲ့ Pump ႏွလံုးသားထဲမွာေရာက္ရွိေနတဲ့ေသြး၊
ႏွလံုးသားထဲမွာ (လက္ဖဝါးကေလးကို ျဖန္႔လိုက္ျပီးရင္
ျပန္တြန္ ့ျပီးေတာ့ ခံုးထားလိုက္ ခံုးၿပီးလို႔ရွိရင္ အဲဒီထဲမွာ
အရည္ထည့္လိုက္လို ့ရွိရင္ ဆံ့ေလာက္တဲ့ပမာဏရွိတဲ့)ႏွလံုးေသြးထဲမွာ ဟဒယဝတၳဳ တည္ရွိပါတယ္ေျပာတာ။ အဲဒီေတာ့ ေသြးကိုဟဒယဝတၳဳေခၚတာမဟုတ္ဘူး။ႏွလံုးသားကို
ဟဒယဝတၳဳေခၚတာမဟုတ္ဘူး။
ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ေပၚတဲ့ အဘိဓမၼာမူလဋီကာဆရာ အရွင္အာနႏၵာကေတာ့ အဘိဓမၼာအဖြင့္က်မ္းမွာ ဟဒယဝတၳဳဆိုတဲ့စကားလံုးကိုဘယ္လိုရွင္းသလဲဆိုရင္ ဟဒယကိုႏွလံုးသား-Heartလို႔မေျပာဘူး။ ဟဒယဆိုတာစိတ္၊ဝတၳဳဆိုတာတည္ရာ အဲဒီေတာ့ ဟဒယဝတၳဳဆိုတာ စိတ္ရဲ႕တည္ရာဆိုၿပီးဖြင့္တယ္။
ဒီကေန႔သိပၸံေခတ္က လူေတြက်ေတာ့ စိတ္ဟာ
ႏွလံုးမွာဆိုတာထက္ ဦးေႏွာက္ကိုပိုၿပီးေျပာလာၾကျပန္တယ္။
ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တာေပါ့။ ဦးေႏွာက္မပါဘဲနဲ႔လည္း
ဒီစိတ္ကျဖစ္တာမွမဟုတ္တာကိုး။
ဟဒယဝတၳဳရုပ္ရဲ႕Locationကိုႏွလံုးသားထဲကေသြးထဲမွာ
ရွိတယ္လို႔ေျပာတဲ့ အ႒ကထာဋီကာအဖြင့္ေတြစကားနဲ႔ဆိုရင္
ဦးေႏွာက္နဲ႔မသက္ဆိုင္သလိုျဖစ္သြားျပန္ေရာ။
ျမတ္စြာဘုရားက ယံရူပံဆိုၿပီး ရူပလို႔သာမန္ေဟာသြားတာ
အဓိပၸါယ္ရွိတယ္။
ဟဒယလို႔ေျပာလိုက္ရင္ ႏွလံုးနဲ႔ပဲသက္ဆိုင္သြားၿပီးေတာ့
ဦးေႏွာက္ကိုယူလို႔မရေတာ့ဘူး။ အခုေတာ့ ႏွလံုးပဲေျပာေျပာ
ဦးေႏွာက္ပဲေျပာေျပာႏွစ္ခုလံုးနဲ႔သက္ဆိုင္သြားတယ္။'
ဆိုၿပီး​ေဟာထားပါတယ္​။
(ပ႒ာန္းျမတ္ေဒသနာ-
အရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ-စာ၁၆၂-၁၆၅/၄၀၆-၄၁၁)

စိတ္​ရဲ႕တည္​​ေနရာ Location ကိုဗုဒၶဘယ္​လို​
​ေဟာသြားသလဲဆိုတာကိုဓမၼပဒမွာ႐ွာ​တဲ့အခါ
ဦးျမင္​​့​ေဆြ(မဟာဝိဇၨာ)လန္​ဒန္​အက်ဥ္​းခ်ဳပ္​​ေရး​တဲ့
ဓမၼပဒဝတၳဳစာအုပ္​ထဲမွာ​ေတာ့
မူ႐င္​းပါဠိ​ေတာ္​အာ​ေဘာ္​သတ္​သတ္​မဟုတ္​ဘဲ
အစဥ္​အလာအ႒ကထာအယူအဆအာ​ေဘာ္ကို
ယူထားတာ​ေတြ႕ရပါတယ္​။

မူရင္​းပါဠိ​ေတာ္​မွာ `ဂုဟာသယံ-လိႈဏ္​ဂူတြင္​းကိန္​း​ေအာင္​း´ကို
ဦးျမင္​့​ေဆြရဲ႕စာအုပ္​ထဲမွာ
ႏွလံုးတည္​းဟူ​ေသာဂူထဲ၌ ကိ္​န္​း​ေအာင္​းဆိုၿပီး
ႏွလံုးထည္​့ျပန္​သြား​ေတာ့ စိတ္​ဟာႏွလံုးထဲမွာ႐ွိတယ္​လို႔
ဆုိလိုရာ​ေရာက္​သြားပါတယ္​။

သာသနာ​ေရးဝန္​ႀကီးဌာနကျမန္​မာျပန္​တဲ့ ဓမၼပဒဝတၳဳမွာက်​ေတာ့
`ဂုဟာသယံ´ကို `မဟာဘုတ္​တည္​းဟူ​ေသာ
လိုဏ္လ်ွင္​တည္​ရာ႐ွိထ​ေသာ´လို႔
ႏွလံုးမပါဘဲ ျပန္​​ေပမဲ့ ဟုိဘက္​ျမန္​မာလိုမွာက်​ေတာ့
ဟဒယ႐ုပ္​ဆိုၿပီးထည္​့ျပန္​ထားျပန္​ပါတယ္​။
အ႒ကထာအတိုင္​းျပန္​တာပါ။

သဂၤဇာဆရာ​ေတာ္​ရဲ႕ ဓမၼပဒပါဠိ​ေတာ္​နိႆယမွာ​ေတာ့
`ဂုဟာဟယံ-မဟာဘုတ္​တည္​းဟူ​ေသာ
လိုဏ္​လ်ွင္​တည္​ရာ႐ွိ​ထ​ေသာ´ ဆိုၿပီး႐ိုး႐ိုးအနက္​ျပန္​ထားပါတယ္​။

ဆရာ​​​ေတာ္​အ႐ွင္​​ေသ႒ိလ ျမန္​မာျပန္​တဲ့ ဓမၼပဒမွာက်​ေတာ့
`ဟဒယဝတၳဳ ႏွလံုးတည္​းဟူ​ေသာ လိုဏ္​ဥမင္​ကိုမွီျဖစ္​​ေပၚ၏´ဆိုၿပီး ဟဒယဝတၳဳ​ေရာ ႏွလံုးပါထည္​့ျပန္​ထားသလို ဆရာ​ေတာ္​ဗုဒၶရကၡိတအဂၤလိပ္​လိုျပန္​တဲ့ဓမၼပဒမွာက်​ေတာ့ Dwelling in the cave(of the heart)ဆိုၿပီး heartကို ကြင္​းစကြင္​းပိတ္​နဲ႔ထည့္ထားသလို ​ေနာက္​ကအဖြင္​့မွာလည္​း Heart is the seat of consciousness ဆိုၿပီး​ေရးထား​ေတာ့ ႏွလံုးဟာစိတ္​ရဲ႕စံအိမ္​တည္​ရာဆိုၿပီး​ဆိုလိုရာ​ေရာက္​ပါတယ္​။

​ေဒၚျမတင္​ အဂၤလိပ္​လိုျပန္​ဆိုတဲ့ ဓမၼပဒဝတၳဳမွာလည္​း
it lies in the cave(chamber)of the heartဆိုၿပီး
ႏွလံုးဆိုတဲ့လိႈဏ္​ဂူကိုမွီၿပီးျဖစ္​တယ္​လို႔ဆိုထားတဲ့အတြက္​
အ႒ကထာအတိုင္​းျပန္​ထားပါတယ္​။

အ႐ွင္​ကုမာရျပဳစုတဲ့ ဓမၼပဒပန္​းကံုးက်မ္​းထဲမွာက်​ေတာ့​
`ဂုဟာသယံ-မဟာဘုတ္​လိုဏ္​ဂူကိုမွီ​ေနရ​ေသာ
ဟဒယဝတၳဳကိုအမွီျပဳကာျဖစ္​​ေပၚလာရ၏´ လို႔အနက္​ဖြင္​့ထားတယ္​။
အဲဒီမွာလည္​း ဟဒယဝတၳဳဆိုၿပီးထည့္​ျပန္​ထားျပန္​တယ္​။
အဲဒီျပန္​ဆိုခ်က္​အရလည္​း စိတ္​ဟာ
ႏွလံုးမွာတည္​တယ္​လို႔ျဖစ္​သြားတယ္​။
အ႒ကထာမူအတိုင္​းျပန္ထားျပန္​တယ္​။

ဦး​ေ႐ႊ​ေအာင္​ျပဳစုတဲ့ ဓမၼပဒစာအုပ္​ထဲမွာလည္​း
`ဟဒယဝတၳဳတည္​းဟူ​ေသာ ဥမင္​၌မွီ၏။စိတ္​ကဟဒယဝတၳဳ႐ုပ္​၌သာမွီ​ေနၿပီး အ​ေဝးႀကီးက အာရံုမ်ားက
စိတ္​သို႔လာ​ေရာက္​ထင္​ျခင္​းျဖစ္​၏´လို႔​ေရးခဲ့တဲ့အတြက္​
အ႒ကထာဖြင္​့တဲ့အတိုင္​း
ဂုဟာသယံကို ဟဒယဝတၳဳဆိုတဲ့ဥမင္​မွာမွီတယ္​လို႔ ​
​ေရးထားပါတယ္​။

တကယ္​က မူရင္​းပါဠိ​ေတာ္​မွာ ဟဒယဝတၳဳမပါသလို
ႏွလံုးဆိုတာလည္​းမပါဘဲ
`ဂုဟာသယံ-ဂူ၌ကိန္​​း​ေသာ´ လို႔ပဲအနက္​ထြက္​ပါတယ္​။
ႏွလံုးလို႔မပါဘူး။ ဂူလို႔ပဲ​ေဟာသြားပါတယ္​။
စိတ္​ရဲ႕တည္​​ရာကို ဂူထဲမွာကိန္​း​ေအာင္​းလို႔​ပဲ​ေဟာသြားပါတယ္။

ဒါ​ေပမဲ့ဓမၼပဒကိုအက်ယ္​ဖြင္​့ထားတဲ့
အ႐ွင္​မဟာဗုဒၶ​ေဃာသျပဳစုခဲ့တဲ့ ဓမၼပဒအ႒ကထာမွာ​ေတာ့
`ဂုဟာနာမ-ဂုဟာမည္​သည္​ကား။ စတုမဟာဘူတဂုဟာ-
မဟာဘုတ္​​ေလးပါးတည္​းဟူ​ေသာတြင္​းလိႈဏ္​တည္​း။
ဣဒဥၥ-ဤစိတ္​သည္​လည္​း။ဟဒယ႐ူပံ-ဟဒယ႐ုပ္​ကို။
နိႆာယ-မွီ၍။ပဝတၱတိ-ျဖစ္​တတ္​၏။
ဣတိ-ထို႔​ေၾကာင္​့။ဂုဟာသယံနာမ-ဂုဟာသယမည္​သည္​။´
လို႔ ဟဒယ႐ုပ္​ကိုမွီၿပီးျဖစ္​တယ္​လို႔ဖြင္​့သြားတဲ့အတြက္​
​ေနာက္​ပိုင္​း ဓမၼပဒကိုျပန္​ဆိုတဲ့သူ​ေတြက အ႒ကထာဖြင္​့ထားတဲ့
အတိုင္​း ဟဒယဝတၳဳကိုယူၿပီး ဂူဆိုတာ ႏွလံုးလို႔ယူၾကပံု​ေပၚပါတယ္​။

မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕
'ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ တရားေတာ္ႀကီး' ပထမတြဲမွာ​ေတာ့
'ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္မွာ မေနာဝိညာဏ္စိတ္၏ တည္ရာ႐ုပ္ကို ယံ႐ူပံ နိႆာယ-အၾကင္႐ုပ္ကိုမွီ၍ ျဖစ္ကုန္၏။ တံ႐ူပံ-ထိုမွီရာ႐ုပ္က မွီရာအျဖစ္ျဖင့္ စိတ္အား ေက်းဇူးျပဳတယ္လို႔ ဒီလို သာမညပဲ
​ေဟာခဲ့ပါတယ္( ဤေနရာ၌ 'ႏွလုံး' ႐ုပ္ဟု ဗုဒၶသည္ မသုံးႏႈန္းဘဲ '႐ုပ္' ဟုသာ သုံးထားျခင္းကို သတိျပဳစရာျဖစ္၏) မည္သည့္ေနရာက မည္သို႔​ေသာ ႐ုပ္လို႔ အထူးေဖာ္ျပၿပီး မေဟာခဲ့ပါဘူး။ ဒါ​ေၾကာင့္ အဲဒီ ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္အလိုအားျဖင့္ ကိုယ္ထဲမွာရွိတဲ့
တစ္ေနရာရာက ႐ုပ္ဟာ စိတ္၏ မွီရာတည္ရာ ျဖစ္တယ္လို႔
ယူဆႏိုင္ပါတယ္။ ႏွလုံးသားထဲက ႐ုပ္လည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။
ဦးေခါင္းထဲက ႐ုပ္လည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့
ႏွလုံးသားထဲက ႐ုပ္ကို မွီရာအျဖစ္ သေဘာမက်ရင္
ဦးေခါင္းထဲက ႐ုပ္ကိုလည္း မွီရာလို႔ ဆိုနိုင္ပါတယ္။
ဒီပါဠိေတာ္နည္းအရဆိုရင္ေတာ့ ႏွလုံးသား အသစ္လဲတဲ့
ျပႆနာနဲ႔ စပ္ၿပီး ႐ႈပ္ေထြးစရာမရွိေတာ့ပါဘူး။'
လို႔​ေရးထားပါတယ္​။

စိတ္​နဲ႔ဦး​ေႏွာက္​ဟာ အတူတူပဲလား၊ သတ္​သတ္​စီလားဆိုတာနဲ႔
ပတ္​သက္​ၿပီး အျငင္​းအခံုဟာ​ေ႐ွး​ေခတ္​ကတည္​းက႐ွိခဲ့ပါတယ္​။
အရစၥတိုတယ္​(၃၈၄-၃၂၂ဘီစီ)နဲ႔ပ​ေလတို(၄၂၈-၃၄၈ဘီစီ)တို႔
က​ေတာ့ လူတစ္​​​ေယာက္​ရဲ႕ဝိညာဥ္​ဟာ
အသိဥာဏ္​ရဲ႕ဗဟုိခ်က္​ျဖစ္​တယ္​။
ဝိညာဥ္​ဆိုတာ႐ုပ္​ပိုင္​းဆိုင္​ရာမဟုတ္​ဘူး။
ဒါ​ေၾကာင္​့ စိတ္​နဲ႔ဦး​ေႏွာက္​ဟာသတ္​သတ္​စီပဲလို႔ဆိုပါတယ္​။

ျပင္​သစ္​ဒႆနပညာ႐ွင္​​ေဒးကတ္​(၁၅၉၆-၁၆၅၀)က​ေတာ့
စိတ္​ဟာ သိစိတ္​နဲ႔ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုယ္​သိျမင္​မႈကိုထိန္​းခ်ဳပ္​တယ္​။
ဒါ​ေၾကာင္​့စိတ္​နဲ႔ဦး​ေႏွာက္​ဟာသတ္​သတ္​စီပဲ။
ဒါ​ေပမဲ့ ဦး​ေႏွာက္​ဟာ အသိဥာဏ္​ရဲ႕စံအိမ္​ျဖစ္​တယ္​လို႔ဆိုပါတယ္​။

ဒါ​ေပမဲ့ AI နယ္​ပယ္​ကသု​ေတသနပညာ႐ွင္​ မာဗင္​မင္​စကီ(၁၉၂၇-၂၀၁၆)က​ေတာ့ ၁၉၈၆ခုႏွစ္​ကထုတ္​တဲ့
The Society of the Mindဆိုတဲ့သူ႔ရဲ႕စာအုပ္​ထဲမွာ​ေတာ့
`စိတ္​​​ဆိုတာ ဦး​ေႏွာက္​ကလုပ္​တဲ့အရာသာျဖစ္​တယ္​´
လို႔ဆိုခဲ့ပါတယ္​။

နာဗ္ေၾကာသိပၸံ(Neuroscience)အရလည္​း
စိတ္ကႏွလံုးမွာရွိတာမဟုတ္ဘူးလို႔ဆိုပါတယ္​။
ဦးေႏွာက္ခြဲစိတ္မႈေတြလုပ္ရင္ ဦးေႏွာက္ထိခိုက္သြားရင္​
လူတစ္ေယာက္ဟာ အမူအက်င့္ေရာစိတ္ပါေျပာင္းသြားပါတယ္။

သိပၸံပညာျဖစ္တဲ့ စိတ္ပညာနဲ႔ နာဗ္ေၾကာသိပၸံအရ
စိတ္ကဦးေႏွာက္နဲ႔အာရံုေၾကာထဲက နာဗ္ဆဲလ္ျဖစ္တဲ့
ႏ်ဴရြန္ထဲမွာျဖစ္တာလို႔ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့စိတ္က
ဦးေႏွာက္လို႔ေျပာတာမဟုတ္သလို
ဦးေႏွာက္ကလည္းစိတ္လို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
စိတ္ကဦးေႏွာက္ေၾကာင့္ျဖစ္သလို
ဦးေႏွာက္အလုပ္လုပ္ပံုကလည္းစိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တာ။
အဲဒါေၾကာင့္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အမူအက်င့္ေတြကို
ေျပာင္းခ်င္ရင္ ဦးေႏွာက္ကိုေျပာင္းပါလို႔​ေျပာၾကပါတယ္​။

တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶ​ေဟာခဲ့တဲ့ ပါဠိ​ေတာ္​မူရင္​းမွာ
ယံရူပံ နိႆာယ မေနာဓာတုစ မေနာဝိညာဏ
ဓာတုယာစ ဝတၱႏၱိ နဲ႔ ဂုဟာသယံဆိုတဲ့ စကားလံုး​ေတြသာ
စိတ္​ရဲ႕မီွရာ(တည္​ရာ)နဲ႔ပတ္​သက္​ၿပီး​ေဟာၾကားသြားတာ​ေတြ႔ရၿပီး ပါဠိ​ေတာ္​ကိုဖြင္​့ဆိုတဲ့ အ႒ကထာ၊ဋီကာဆရာ​ေတြကသာ
ဟဒယဝတၳဳကိုထည္ဖြင္​့တာ​ေတြ႔ရတဲ့အတြက္​
စိတ္​ရဲ႕တည္​​ေနရာကို ႏွလံုးလို႔​ေျပာသြားတဲ့ ပါဠိ​ေတာ္​မူရင္​း
မ႐ွိတဲ့အတြက္​ ႏွလံုးလို႔ယတိျပတ္​ယူဆလို႔မရပါဘူး။
ဆက္​​လက္​​ေလ့လာသု​ေတသနလုပ္​ဖို႔လိုပါတယ္​။

ၿဖိဳးေ၀ (မဟာ၀ိဇၨာ) 

ရည္ညြန္းကိုးကား
၁။ဓမၼပဒအ႒ကထာနိႆယ(ဒုတိယအုပ္​)-ျပသာဒ္​​ေက်ာင္​း
ဆရာ​ေတာ္​ အ႐ွင္​သာရဒႆီ
၂။ဓမၼပဒပါဠိ​ေတာ္​နိႆယ-သဂၤဇာဆရာ​ေတာ္​
၃။ဓမၼပဒပန္​းကံုး-အ႐ွင္​ကုမာရ
၄။ဓမၼပဒ- ဆရာ​​​ေတာ္​အ႐ွင္​​ေသ႒ိလျမန္​မာျပန္​၍
ဆရာ​ေတာ္​ဗုဒၶရကၡိတအဂၤလိပ္​လိုျပန္​ဆိုသည္​။
၅။ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ တရားေတာ္ႀကီး
(ပထမတြဲ)မဟာစည္​ဆရာ​ေတာ္​ႀကီး
၆။ဓမၼပဒ-ဦးျမင္​့​ေဆြ
၇။ဓမၼပဒ-ဦး​ေရႊ​ေအာင္​
၈။ဓမၼပဒဝတၳဳ-(ဒုတိယတြဲ)-သာသနာ​ေရးဝန္​ႀကီးဌာန
၉။Daw Mya Tin,Dhammapada-
၁၀။S.Z.Aung,Compendium of Philosophy
၁၁။ဗုဒၶႏွင္​့ဗုဒၶဝါဒ-ဦး​ေအး​ေမာင္​
၁၂။ပ႒ာန္းျမတ္ေဒသနာ-အရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ
၁၃။ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္
၁၄။Rick Hanson,Buddha's Brain
၁၅။David Eagleman,The Brain:the story of you
၁၆။Jennifer L.Larimore, Neuroscience Basics
၁၇။စိတ္​၏စံအိမ္​ဦး​ေႏွာက္​-ဦးခင္​​ေမာင္​​ေဆြ(မန္​းတကၠသိုလ္​)

Wednesday, October 16, 2019

Graphic Design ရဲ႕ အေျခခံအက်ဆံုး အခ်က္မ်ား


Graphic Design ဆိုတာ ေၾကာ္ျငာေတြ မဂၢဇင္းေတြ စာအုပ္ေတြမွာ စာေတြနဲ႔ပံုေတြ ေပါင္းစပ္ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အႏုပညာ (သို႔) ကၽြမ္းက်င္မႈ တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဟာ အလြယ္တစ္ကူ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ျပခ်က္ တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ Graphic Design ဆိုတဲ့နာမည္မွာ ကိုက Graphic ရယ္ Design ရယ္ဆုိၿပီး ၂ ပိုင္းပါေနတယ္။ ဒါဆို Graphic ဆိုတာဘာလဲ Design ဆိုတာဘာလဲ ရွင္းလိုက္ၿပီး အဲ့ႏွစ္ခု ျပန္ေပါင္းလိုက္ရင္ Graphic Design ကိုေကာင္းေကာင္း ရွင္းသြားပါလိမ့္မယ္။

 Graphic

Graphic ဆိုတာ မိမိတို႔ ေန႔စဥ္ျမင္ျမင္သမွ် အရာအားလံုးဟာ Graphic ေတြပါပဲ။ Art လို႔ေခၚတဲ့ အႏုပညာေတြ၊ Imagination လို႔ေခၚတဲ့ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ၊ Expression လို႔ေခၚတဲ့ ခံစားမႈေတြ ရွိရွိသမ်ွ အကုန္ပါပါတယ္။
ထိုင္ခံုေတြ၊ စာအုပ္ေတြ၊ စိတ္ကူးထဲက ေရကန္ေလးေတြ၊ နန္းေတာ္ေတြ စတဲ့ mediums ေတြ အကုန္ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါေတြ အကုန္လံုး လိုက္ေျပာေနမယ္ဆိုရင္ အရမ္းေယ်ဘူရ က်ေနမယ္။ အေပၚမွာေျပာခဲ့သလို Graphic ဆိုတာ က်ေတာ္တို႔ အာရံုေတြမ်က္စိေတြမွာ ျမင္ေနရတဲ့ဟာေတြဆိုရင္ သူကို Visual လို႔လဲေခၚလို႔ရပါတယ္။

Graphic မွာ အေျခခံအက်ဆံုး Visual elements (or) Graphic Elements (၇) မ်ဳိးရွိပါတယ္။ Line, Color, Shape, Texture, Space, Form, Typography ဆိုတာေတြပါ။

စိတ္ကူးထဲမွာျဖစ္ျဖစ္ တစ္ကယ့္မ်က္စိမွာျဖစ္ျဖစ္ ျမင္ျမင္သမ်ွမွာ Line (မ်ဥ္း) ဆိုတာ ပါပါတယ္။ အရာအားလံုးကို Line (သို႔) မ်ဥ္းေတြနဲ႔ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။ စိတ္ကူးထဲမွာ မီးခိုးေငြ႕လို႔ စဥ္းစားလိုက္ရင္ေတာင္ အဲ့ မီးခိုးမွာ မ်ဥ္းေကြးေတြ ပါေနပါတယ္။

ေနာက္ (Color) ဒါကေတာ့ရွင္းပါတယ္။ ဘယ္အရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရာင္ဆိုတာ ပါစၿမဲပါ။ Black & White ဆိုရင္ေတာင္ အေရာင္ပါေနတာပါပဲ။

Shape ပံုသ႑ာန္ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုလည္း ပါ၀င္ေနပါတယ္။

Texture လူမွာဆိုလဲ လူ႔အေရျပား texture ၊ သစ္သားမွာလဲ သစ္သား texture စသည္ျဖင့္ မ်က္ႏွာျပင္တို႔ရဲ႕ အေနအထားလဲ ပါကိုပါပါတယ္။

ေနာက္ Space ဆိုတဲ့ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုၾကားက အကြာအေ၀း ဒါမွမဟုတ္ ဟာကြက္။ စိတ္ထဲမွာ ရည္းစားကို စဥ္းစားလိုက္ရင္ေတာင္ သူနဲ႔ၾကားက ေနရာအကြာအေ၀း ဒါမွာမဟုတ္ ဟာကြက္ေနရာက ေအာ္တိုပါၿပီးသားပါ။

ဒီေနရာမွာ form ဆိုတာကို ထုထည္လို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။

ေနာက္ဆံုး တစ္ခုကေတာ့ Typography ဒါကေတာ့ ေန႔စဥ္ျမင္ေနရတဲ့ စာလံုးပံုစံေတြပါ။

ဒါကေတာ့ Graphic မွာပါတဲ့ အေျခခံအက်ဆံုး Graphic Elements (or) Visual Elements အေၾကာင္း ေလးေတြပါ။


 The Value of Design 

 Design

ဒီဇိုင္းဆိုတာက တစ္စံုတစ္ခု မဖန္တီးမျပဳလုပ္ခင္ အဲ့အရာရဲ႕ အျမင္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အတြက္စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ လုပ္ကိုင္ရတာမ်ဳိးပါ။ ဒီဇိုင္းဆိုတာထဲမွာ Creative Thinking ေတြ၊ Problem solving ေတြ၊ လက္ေတြ႕က်က် လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အစရွိတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။

Design မွာလဲ အေျခခံအက်ဆံုး Design rules (or) Principle of Design (၈) မ်ဳိးရွိပါတယ္။ Contrast, Hierarchy, Alignment, Balance, Proximity, Repetition, Simplicity, Function ဆိုတာေတြပါ၀င္ပါတယ္။

Contrast ဆိုတာ ျမင္သာတဲ့ျခားနားခ်က္ လို႔ေခၚၾကပါစို႔။

Hierarchy အစဥ္လုိက္ျဖစ္ျခင္း။

Alignment တန္းညွိျခင္း (သို႔) ေျဖာင့္တန္းမႈ။ နွစ္ဖက္ညီမွ်မႈ ။

Proximity ကပ္လ်ွက္(သို႔) ထိစပ္တည္ရွိမႈ။

Repetition ထပ္တစ္လဲလဲျဖစ္မႈ။

Simplicity ရိုးရွင္းမႈ။

Function လိုအပ္သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား။ ဆိုၿပီး Design rules (or) Principle of Design (၈) မ်ိဳးရွိတယ္။

 အေပၚက Visual elements (or) Graphic Elements (၇) မ်ဳိးရယ္၊ Design rules (or) Principle of Design (၈) မ်ဳိးရယ္ကို ေပါင္းစပ္အသံုးခ် လုပ္ေဆာင္တာကို Graphic Design လို႔ေခၚပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ Graphic Design ဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေမးလာရင္ ေျဖလို႔ပါၿပီ။ လွေအာင္လုပ္တာ Graphic Design မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ထဲက ဒီဇိုင္းေတြလုပ္တာ Graphic Design မဟုတ္ဘူး ဆိုၿပီး Graphic Design ရဲ႕ နက္နဲတဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြကို ေျပာျပရင္း Graphic Design ရဲ႕ တန္ဖိုးကို လူေတြနားလည္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးၾကပါလို႔ တုိက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။

#credit

Myanmar Advetising Directory

Tuesday, October 15, 2019

"ႀကိဳးတံတားေပၚကအိပ္မက္"


======================

                                                     #ဂ်ဴး    

ကၽြန္မသည္ အိပ္မက္ ခဏခဏ မက္တတ္သူျဖစ္ပါသည္။ အိပ္မက္ မက္တိုင္းလည္း ကၽြန္မသည္ တစ္ေနရာထဲသို့သာ တစ္ဝဲလည္လည္ ေရာက္ေနတတ္ပါသည္။ အေဆာက္အအုံမ်ား၊ ကုန္းျမင့္မ်ား၊ သစ္ပင္မ်ားႏွင့္ မ်က္ႏွာမ်ားသည္ တစ္သမတ္တည္း ပင္ ျဖစ္၏။ ခင္တြယ္တတ္ေသာ ဝိညာဥ္ျဖင့္ မက္ရေသာအိပ္မက္တို့သည္ ရံဖန္ရံခါ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းေသာ္လည္းရံဖန္ရံခါ လြမ္းစရာေကာင္းပါသည္။

ညတုန္းကလည္း ေဝးလံေသာ ရင္းႏွီးေသာ ဤေဒသသို့ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ေရာက္သြားသည္ဟု ကၽြန္မ အိပ္မက္မက္ ျပန္ပါသည္။ အိပ္မက္ထဲက ေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာေဒသသည္ ကၽြန္မ အင္မတန္ လြမ္းမက္ေသာ ၿမိဳ့ငယ္ငယ္ေလးတစ္ခုျဖစ္၏။

(၁)
ကၽြန္မ၏ ၿမိဳ့ကေလးသည္ ခ်စ္သူ၏ ၿမိဳ့ကေလးလည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျပန္လည္ အိပ္မက္သည့္အခါ ခ်စ္သူ၏ ဂီတာသံကိုလည္း ၾကားရတတ္သည္။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မ်ားတြင္ သူသည္ အိမ္ေရွ႕ကလမ္းေထာင့္မွာေရာ၊ ၿခံဝန္း က်ဥ္းက်ဥ္း ထဲကခုံတန္းလ်ား လႊဲဒန္းေပၚမွာေရာ၊ ဧည့္ခန္း ကုလားထိုင္ေပၚမွာေရာ ဂီတာတီးေလ့ရွိေသာ္လည္း ကၽြန္မ အိပ္မက္ ထဲမွာေတာ့ျဖည္းျဖည္းေလးလႊဲရမ္းေနေသာ ဒန္းေပၚမွာသာ သူဂီတာတီးတတ္သည္။ အခါတိုင္း အိပ္မက္မ်ားထဲတြင္ သူတီးေလ့ရွိေသာသီခ်င္းသည္ စိုင္းထီးဆိုင္၏ "ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ နိဗၺန္ဘုံ" ျဖစ္သည္။

တစ္ခါတစ္ရံမွ ကၽြန္မကို စကားေျပာတတ္ၿပီး အျမဲလိုလို မ်က္ႏွာတည္တည္ထားတတ္ေသာ၊ ကၽြန္မေရာက္လာသည္ ကိုျမင္လ်က္ႏွင့္ ထမင္းစားမေခၚဘဲ သူ႔ဘာသာသူ စားေနတတ္ေသာ၊ အျမဲလိုလို ကၽြန္မေရွ႕လည္းမေရွာင္ဘဲ သင္ျဖဴး ခင္းထားေသာ သံမံတလင္းေပၚမွာ ဝမ္းလ်ားေမွာက္၍ ရည္းစားသုံးေလးေယာက္၏ စာမ်ားကို ႀကိဳးစားပမ္းစားသီးျခား ျပန္စာ ေရးေနတတ္ေသာ ဟန္ေဆာင္မွုကင္းမဲ့သည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ကၽြန္မခ်စ္သြားသည့္ အေၾကာင္းသည္ ရိုးစင္းေသာ အျဖစ္ အပ်က္တစ္ခုသာျဖစ္၏။ ဤကဲ့သို့ ရိုးစင္းေသာ အျဖစ္အပ်က္ထဲမွ အံ့ဩစရာေကာင္းေနသည္မွာ ကၽြန္မသည္ ေလွကား မရွိေသာ ေမၽွာ္စင္တစ္ခုေပၚတြင္သာ တစ္ခ်ိန္လုံး ရွိေနခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သူ လက္ကမ္းပါလ်က္ ကၽြန္မ သူ႔ထံ မသြားနိုင္၊ သူကလည္းကၽြန္မဆီ မလာနိုင္၊ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေငးေမာတမ္းတေနၾက႐ုံသာ ျဖစ္သည္ ။ ဤအျဖစ္မ်ိဳး ၾကဳံရဖူးသူ နည္းပါးပါလိမ့္မည္။

ကၽြန္မခ်စ္သူသည္ သာမန္လူငယ္တစ္ဦးသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေျခက်င္လမ္းေလၽွာက္သူမ်ား ထုံးစံအတိုင္း သူ႔ေျခဖမိုးတို့တြင္ဖုန္မွုန႔္မ်ားအျမဲေပက်ံေနတတ္သည္။

"ဟင္ ေျခေထာက္ေတြကလဲ" ဟု ကၽြန္မက မၾကားတၾကား ေရရြတ္လၽွင္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္မသြားဘဲ ျပဳံးရယ္လ်က္ "ဆင္းရဲသားကိုး" ဟု ျပန္ေျပာခဲ့ဖူးပါသည္။ သူက စီးကရက္သိပ္ႀကိဳက္ေသာအခါ ကၽြန္မသည္ စီးကရက္နံ့ကို စြဲလမ္းစျပဳလာ၏။ အိပ္မက္ထဲက စီးကရက္နံ့က ပိုေမႊးပါသည္။

ကၽြန္မတို့ႏွစ္ဦး၏ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိေသာ ရွစ္ႏွစ္ၾကာ တိတ္တခိုးတြယ္ၿငိမွုသည္ ယခုအခါ သူ၏ ခါးသီးေသာ အရသာ အျဖစ္ တရိပ္ရိပ္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဟိုမွ သည္မွ သတင္းစကားၾကားရပါသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးအတြက္ ျဖစ္သင့္ေသာ အမွန္တရားတစ္ခုပင္ျဖစ္၏။ ကၽြန္မတို့ ႏွစ္ဦးလုံး၏ ဘဝအတြက္ သူသည္ ပင္လယ္ကိုခ်စ္ရမည္၊ ကၽြန္မကို မုန္းရမည္၊ ကံၾကမၼာကိုသာ က်ိန္ဆဲတတ္ရမည္။

သူ ကၽြန္မကို မမုန္းတီးမိတုန္းက ကၽြန္မပန္ဖို့ စကားဝါပန္းမ်ား သူ ယူလာဖူးသည္။

ဟန္ေဆာင္တတ္ေသာ၊ မာယာမ်ားေသာ ကၽြန္မက သူ႔ေရွ႕မွာ ပန္းဝါမ်ားကို ဘုရားကပ္လွူလိုက္ေသာအခါ သူ ျပဳံးလိုက္ သလား၊ မဲ့သြားသလား၊ ေနာက္ျပန္ စဥ္းစားလိုက္လၽွင္ ဝိုးတဝါးျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ေသခ်ာသည္မွာ ကၽြန္မ ဘယ္တုန္းကမၽွ ပန္း မပန္တတ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ခပ္ငယ္ငယ္ မခင္မင္ေသးခင္က တစ္ၿမိဳ့တည္းေနၾကရၿပီး အနည္းငယ္ ခင္မင္စျပဳလာခ်ိန္တြင္ ကၽြန္မေရာ သူေရာ ၿမိဳ့ ကေလးႏွင့္ ေဝးရာသို့လြင့္စင္သြားခဲ့ရသည္။

တစ္ၿမိဳ့တစ္နယ္စီ ျဖစ္ေနၾကေသာ ကၽြန္မႏွင့္ သူသည္ ခ်ိန္းဆိုထားျခင္းမရွိဘဲ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၿမိဳ့သို့ အလြမ္းေျပ ျပန္ ေရာက္သြားၾကေသာအခါ ကၽြန္မတို့ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးပါသည္။ သီတင္းကၽြတ္လျဖစ္တတ္သည္ ။ သၾကၤန္လ ျဖစ္တတ္ သည္။

ေတြ႕ၾကျပန္ေတာ့လည္း အသံတိတ္ ႐ုပ္ရွင္ကားတစ္ခု အျဖစ္သာ ဆက္လက္၍ ၾကဳံေတြ႕ေနၾကရပါသည္။

မသိမသာ တစ္နယ္စီေဝးရာမွ သိသိသာသာ ေဝးကြာခဲ့ရေသာအခါ၊ ေနာက္ၿပီး စကားဆိုဖြဲ႕ လြမ္းျပဖို့လည္း အခြင့္မၾကဳံသည့္ အခါ အိပ္မက္ထဲမွာပင္ သူႏွင့္ကၽြန္မ ေတြ႕ဆုံၾကရသည္။

ေတာင္ကုန္းထက္က ေရတြင္းကေလးထဲကို ငုံ႔ၾကည့္ၿပီး "ႏွင္းေရ" ဟု အသံထြက္ ေအာ္ေခၚနိုင္ခဲ့ေသာ ခင္ဝမ္းသည္ ကၽြန္မထက္ အမ်ားႀကီး ကံေကာင္းပါသည္။ ကၽြန္မကေတာ့ ဘယ္မွာမွ "ကိုကိုေရ. . ."ဟု ေခၚဖို့ သတိၱမရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျမစ္ကမ္းေဘးက သဲေသာင္ခုံေပၚမွာ ရိုးစင္းစြာ မ်ိဳသိပ္စြာ သူ႔နာမည္ေတြကိုပဲ ေရးခဲ့ရပါသည္။ ရင္းႏွီးသူအားလုံးက ကၽြန္မအား ေတြေဝ ယိမ္းယိုင္တတ္သူဟု မသိမသာ ရွုတ္ခ်ခဲ့ေသာ္လည္း သေဘာေကာင္းေသာ ကၽြန္မ ၿမိဳ့ကေလး၏ သဲေသာင္ခုံမွ ခ႐ုခြံကေလးမ်ား၊ ေရလွိုင္းကေလးမ်ားကေတာ့ အသာအယာပဲ ညည္းညဴျပခဲ့ပါသည္။

ျပန္လည္ဆုံဖို့ ခဲယဥ္းသြားၿပီျဖစ္ေသာ အကယ္၍ျပန္ဆုံလၽွင္ေတာင္မွ ဟိုတုန္းကလို ကၽြန္မကို ျပဳံးျပရယ္ေမာလိမ့္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေသာ ကၽြန္မခ်စ္သူသည္ အဲဒီၿမိဳ့ကေလးမွာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ ေနထိုင္ခဲ့ဖူးသည္။

(၂)
ျမန္မာနိုင္ငံ ပထဝီဝင္ဘာသာကို သင္ၾကားဖူးသူသည္ အနည္းဆုံး ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့ငယ္ကေလး၏ နာမည္ကို ၾကားဖူးၿပီး ျဖစ္သည္။

တြင္းထြက္ပစၥည္း မ်ားျပားလွေသာ ျမန္မာနိုင္ငံေျမပုံထဲမွာ ၿမိဳ့တည္ေနရာေလးကို ေရနံတူးစင္ ပုံသဏၭာန္ေလးျဖင့္ ေဖာ္ျပထား တတ္၏။ အခ်ိဳ့ေျမပုံထဲမွာေတာ့ ၿမိဳ့တည္ေနရာေလးကို ဧရာဝတီျမစ္၏ အေရွ႕ဘက္က ေသးငယ္ေသာ အမည္းစက္ ကေလး ျဖင့္သာ ျပထားတတ္သည္။

ျမန္မာနိုင္ငံ ရထားလမ္းမ်ားျပေျမပုံမွာေတာ့ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့ မပါဝင္ခဲ့ေပ။ ၿမိဳ့ကေလးမွာ ကားလမ္းႏွင့္ ေရလမ္းသာရွိသည္။ ေနာက္ၿပီး ရန္ကုန္-မႏၲေလး အမွတ္ႏွစ္ ကားလမ္းမေပၚမွာ ရွိသည္။

ၿမိဳ့ဟု ေဖာ္ျပရန္ မည္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားျဖင့္ ျပည့္စုံရမည္ဟု သတ္မွတ္ၾကမလဲ။

တခ်ိဳ့က ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့ကို ရြာတန္းရွည္ကေလးဟု သတ္မွတ္လိုၾကသည္။ အက်ယ္နည္းပါးၿပီး ရွည္လ်ားေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ဟန္တူပါသည္။

မည္သို့ဆိုေစ၊ ကၽြန္မတို့ ၿမိဳ့သူၿမိဳ့သားမ်ားကေတာ့ ၿမိဳ့နယ္ေကာင္စီ႐ုံးစိုက္ရာျဖစ္ေသာ၊ ယခုအခါ ေကာလိပ္တစ္ခု ဖြင့္လွစ္ သင္ၾကားေပးလ်က္ရွိေသာ ကၽြန္မတို့ ေနရာေဒသကေလးကို ၿမိဳ့ဟုပင္ ႏွစ္သက္စြာ ေခၚယူေနၾကပါသည္။ ေျခဖမိုးအထိ ဖုံးတက္ေနေသာ သဲေျမမ်ားက သုံးဆယ္ရာခိုင္ႏွုန္း၊ ကႏၲာရႏွင့္ ထေနာင္းပင္ ကိုင္းကိုင္းမ်ားက သုံးဆယ္ ရာခိုင္ႏွုန္း၊ ျမင္းေခ်း၊ ေကာက္ရိုးအစအနမ်ား ဖုံးလႊမ္းေနတတ္ေသာ ေျမနီေက်ာက္စရစ္ခဲ အေသးအႀကီးမ်ားက သုံးဆယ္ ရာခိုင္ႏွုန္း၊ ေဝ့ဝဲတိုက္ခတ္လိုက္ေသာ ေလထုထဲတြင္ ထုထည္ႀကီးမားေသာ ဖုန္မွုန႔္မ်ားက ဆယ္ရာခိုင္ႏွုန္း၊ ၄င္းအရာမ်ားကို စုျပဳံေရာေမႊ၍ အနိမ့္အျမင့္ ေတာင္ကုန္း ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတို့ျဖင့္ တြန႔္လိမ္မတ္ေစာက္ေသာ ေျမျပင္ေပၚမွာ ေကြ႕ေကာက္စြာ ျဖန႔္က်ဲခ်လိုက္ေသာအခါ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့ကေလး ျဖစ္ေပၚ၍လာပါသည္။

အတက္အဆင္း အေကြ႕အေကာက္ ထူထပ္ေသာ ကားလမ္းမ်ားသည္ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့၏ ထူးျခားေသာ လကၡဏာတစ္ခုျဖစ္၏။

တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ညခရီးတြင္ ကားေပၚ၌အိပ္ငိုက္၍ ပါလာသည္ ဆိုပါေတာ့။ ကုန္းအတက္ ဂီယာႀကီးျဖင့္ တအိအိ မဆုံးနိုင္ေအာင္ တက္ေနရသည့္ အညာေဒသၿမိဳ့တစ္ၿမိဳ့ဆိုလၽွင္ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့ဟု မ်က္စိဖြင့္မၾကည့္ဘဲ သိနိုင္သည္။

ေမာ္ေတာ္ကားမီးေရာင္ျဖင့္ နိမ့္ေလ်ာေသာ အဆင္းမ်ား၊ မတ္ေစာက္ ေကြ႕လိမ္ေသာ ကုန္းအတက္မ်ားကို ျမင္နိုင္သည္။

ကားမီးေရာင္သည္ ယိုင္နဲ႔ေနေသာ ေရနံေျမတစ္ဝိုက္က အိမ္ကေလးမ်ားအေပၚ က်ေရာက္သြားလၽွင္ ခရီးသည္တို့တြင္ က႐ုဏာစိတ္ ေပၚခ်င္ ေပၚလာမည္။ ကားမီးေရာင္သည္ မတ္ေစာက္ေသာအဆင္းႏွင့္ သံတတားေအာက္က ေခ်ာက္ကမ္းပါးေပၚသို့ေရာက္လၽွင္ ဘုရားတမိလိမ့္မည္။

ႏွင္းေငြ႕မ်ား တလိပ္လိပ္တက္ေနေသာေၾကာင့္ လမ္းဓာတ္မီးမ်ား မပီမသ မွုန္ဝါးေနတတ္သည့္ ဥေရာပ႐ုပ္ရွင္မ်ားထဲက ညခ်မ္းအခ်ိန္ျပကြက္အခ်ိဳ့ကို ျမင္ရတိုင္း အေဝးဆီမွ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့ကေလးကို ေအာက္ေမ့မိတတ္ပါသည္။ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာ ျမဴႏွင္း ေငြ႕မ်ားျဖစ္ၿပီး ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့မွာ ဖုန္ေငြ႕မ်ား ျဖစ္ေနတတ္ပါသည္။

ေႏြရာသီတြင္ ဖုန္ထူထပ္သေလာက္ ေဆာင္းရာသီမွာ ျမဴေငြ႕ႏွင့္အတူ အေအးပိုကဲတတ္ၿပီး မိုးရာသီ ဆိုလၽွင္လည္း မိုးေရခ်ိန္ လက္မေလးဆယ္ေအာက္ဟုသာ စာအုပ္ထဲမွာ သင္ရေပမယ့္ ရြာမိလၽွင္ ခုႏွစ္ရက္တစ္ပတ္ မိုးမျပတ္ဘဲ ရွိေနတတ္၏။

ၿမိဳ့လယ္ေခါင္ ကားလမ္းမွာ ေခ်ာင္းျဖတ္စီးေနသည္ကို ၾကဳံဖူးၾကပါသလား။

မျဖစ္နိုင္စရာ မရွိပါ။ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့ကေလးမွာေတာ့ ျဖစ္နိုင္ပါသည္။ မိုးရာသီမွာ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေခ်ာင္းေရ ျပင္းထန္လြန္းေသာေၾကာင့္ ကားလမ္းေဘးက ကြမ္းယာဆိုင္၊ ထမင္းဆိုင္တို့ကအစ အိမ္အခ်ိဳ့ပါ ေရတိုက္စားၿပီး ၿပိဳလဲေမ်ာပါ တတ္ပါသည္။

အျခားေသာ ၿမိဳ့မ်ားကဲ့သို့ပင္ ဤၿမိဳ့၏ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ား၌ လူျပည့္က်ပ္လ်က္ရွိ၏။ ကဗ်ာဆရာကေလးမ်ား စကားေျပာဖို့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေတြ႕ၾကရသည္။ ကြဲကြာေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေတြ႕ၾကသည္။ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ အတြဲကေလးမ်ား လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ခ်ိန္းၾကသည္။

လူႀကီးပိုင္းက ပြဲစားကုန္သည္မ်ား လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေဈးႏွုန္း သတ္မွတ္စကားဆိုၾကသည္။ တစ္ခ်ိဳ့ဆိုင္မ်ားမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ဖို့ေကာင္းပါသည္။ သို့ေသာ္ ဆိုင္ခင္းက်င္းပုံ အေနအထားအရလည္းေကာင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ဆူညံလွုပ္ရွားလြန္းေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေဝ့ခနဲ တိုက္ခတ္လိုက္သည့္ ေလထဲမွ သဲမွုန႔္မ်ား၊ ဖုန္မွုန႔္မ်ား၊ မန္က်ည္းရြက္ေႂကြမ်ား ပန္းကန္ထဲသို့ လာေရာက္လြင့္စင္ က်လာတတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ကသုတ္ကယက္ လာထိုင္၊ အလ်င္အျမန္ ေသာက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္သြားရသည့္ ဆိုင္မ်ားလည္းရွိသည္။ ဤဆိုင္မ်ားသို့ လာသူမ်ားကေတာ့ ဤဆိုင္၏ လက္ဖက္ရည္အရသာကိုမွ ခုံမင္စြဲလမ္းေနသူမ်ိဳးႏွင့္ ေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ သြားရင္း လာရင္း ဆာေလာင္သူ၊ အေျပးအလႊား လုပ္ငန္းခြင္ ဝင္ရမည့္သူမ်ိဳး ျဖစ္တတ္၏။

ၿမိဳ့၏ ဝိေသသန လကၡဏာထဲမွာကိုက သဲမ်ား၊ ဖုန္မ်ား ပါဝင္ေနေတာ့ အစားအေသာက္ဆိုင္မ်ား၊ မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္မ်ား၊ လက္သုပ္ဆိုင္မ်ား၊ အေၾကာ္ဆိုင္မ်ားသည္ ဘယ္လိုပဲ အဝတ္ပါးပါးႏွင့္ဖုံးဖုံး၊ မွန္ေသတၱာႏွင့္ပဲ ထားထား၊ သဲအနည္းငယ္၊ ဖုန္အနည္းငယ္ေတာ့ ပါသြားတတ္တာပါပဲ။ ေရာင္းသူမ်ားကလည္း မသိက်ိဳးကၽြံျပဳ၍ ျပင္ဆင္ေပးၿပီး စားသူမ်ားကလည္း ေနသားက်သည့္အတိုင္း မသိက်ိဳးကၽြံစားေသာက္သြားၾကတာပါပဲ။

ၿမိဳ့ကားလမ္းေပၚမွာ ျမင္းစီးသြားေသာ အလုပ္မ်ိဳးကို တစ္ခါတစ္ရံ လုပ္တတ္ၾကေသး၏။ အဆင္ေျပသလို၊ အေျခအေနေပး သလို ျပဳမူသြားေသာ ထိုသူမ်ိဳးကို အထူးအဆန္းသဖြယ္ အမ်ားကေငးၾကည့္ၿပီး တစ္စုံတစ္ခု ေရရြတ္တတ္ၾကသည္။ ျမင္းလွည္း သမားမ်ားဆိုလၽွင္ "ဟာ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ျမင္းႀကီးပဲ" ဟု ေရရြတ္လိမ့္မည္။ ကေလးသူငယ္မ်ားကေတာ့ လက္ခုပ္ဩဘာ ေပး၍ "ေကာင္းဘြိဳင္ ေကာင္းဘြိဳင္"ဟု ေအာ္ဟစ္လိမ့္မည္။ ေၾကာက္လန႔္တတ္ေသာ မိန္းမခပ္ႀကီးႀကီးဆိုလၽွင္ "အမေလးေတာ္၊ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ကားနဲ႔မ်ား တိုက္လိုက္မွျဖင့္"ဟု ညည္းညဴလိမ့္မည္။ မိန္းကေလး ခပ္ငယ္ငယ္မ်ားဆိုလၽွင္ေတာ့ လက္ဖဝါးျဖင့္ ႏွုတ္ခမ္းကို မထိတထိ အုပ္ကြယ္လ်က္ ခပ္တိုးတိုး ရယ္ေမာလိမ့္မည္။

မည္သို့ဆိုေစ ထိုျမင္းစီးသမားကေတာ့ အေနာက္နိုင္ငံ ႏြားေက်ာင္းသား ဇာတ္လိုက္မ်ားလိုပဲ နည္းနည္းမၽွ မ်က္ႏွာမငုံ႔၊ ခပ္တည္တည္ ကဆုန္ခ် စီးနင္းသြားမွာပဲျဖစ္၏။ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့သည္ ဤကဲ့သို့ ရွိတတ္ပါသည္။

(၃)
သိပ္ေဝးလြန္းေသာအခါ ပုံသဏၭာန္ ထင္ရွားေသာ ႐ုပ္ဝတၳုတစ္ခုပင္လၽွင္ အျမင္အာ႐ုံတြင္ မွုန္ဝါးသြားတတ္ပါသည္။ ထို့အတူ ကာလမ်ားစြာ ျခားသြားေသာအခါ ဟိုတုန္းက က်ယ္ေလာင္ခဲ့ေသာ ရင္ခုန္သံတို့သည္ တိုးမွိန္သြားတတ္ပါသည္။ ကၽြန္မႏွင့္ သူ စကားအၾကာႀကီး ထိုင္ေျပာခဲ့ေသာ တစ္ညေနက စကားေျပာရင္း ကၽြန္မကို ခပ္တည္တည္ၾကည့္၍ "ဘာလဲ စကားေျပာရတာ စိတ္မပါဘူးလား၊ ပ်င္းေနရင္လဲ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္" ဟု ျဗဳန္းခနဲ ျပန္ထြက္သြားသည္ကို မွတ္မိေနေသာ္လည္း အဲသည္တုန္းက သူႏွင့္စကားေျပာရတာ တကယ္ပ်င္းေနသလား၊ ပ်င္းခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တာလားဟု ယခု မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ခဏခဏ ျပန္မက္ေသာ အိပ္မက္မ်ားထဲမွာ သူႏွင့္ ကၽြန္မ စကားအၾကာႀကီး ေျပာေနၾကေသာ္လည္း ကၽြန္မ ပ်င္းခ်င္ေယာင္မေဆာင္မိခဲ့ပါ။

ကၽြန္မတို့ႏွစ္ဦး ဆုံမိလၽွင္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အဆိပ္လႊမ္းေသာ မ်က္လုံးအစုံျဖင့္သာ ၾကည့္တတ္ၾကေသာ္လည္း၊ အိပ္မက္ထဲ မွာေတာ့ ခ်ိဳျမေသာ အရိပ္အေငြ႕မ်ားျဖင့္ ၾကည့္တတ္ၾကပါသည္။ ဤအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္လည္း အိပ္မက္မ်ားကို ကၽြန္မ ခ်စ္တတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ အျပင္ေလာကမွာေတာ့ ကၽြန္မတို့ႏွစ္ဦးသည္ မ်က္လုံးခ်င္းလည္း ေဝးခဲ့ၿပီ။ ေျခလွမ္းခ်င္းလည္း ေဝးခဲ့သည္။ ႏွလုံးသားခ်င္းပင္ ေဝးလုၿပီဟု ကၽြန္မ ထင္ပါသည္။

ႏွစ္စဥ္ ႏွင္းစက္ႏွင္းမွုန္ လႊမ္းေသာ ဒီဇင္ဘာ နံနက္ခင္းတစ္ခု ေရာက္တိုင္း ကၽြန္မခ်စ္သူ၏ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ေမြးေန႔မဂၤလာ ျဖစ္ပါေစ ဟု ကၽြန္မ ဆုေတာင္းျမဲျဖစ္ပါသည္။ ဤသို့ကၽြန္မ ဆုေတာင္းေနခ်ိန္တြင္ ကၽြန္မခ်စ္သူ သူ႔ကို တစ္စုံတစ္ေယာက္က ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ အနမ္းတစ္ခု ေပးမေနဘူးဟု မည္သူက ေသခ်ာေပါက္ ျငင္းဆိုနိုင္မည္လဲ။

အခ်ိန္ေတြ အေျခအေနေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲေျပာင္းပါေစေပါ့ေလ၊ ကၽြန္မ၏ ၿမိဳ့ကေလးသည္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ခန႔္ အတူတကြ တစ္ၿမိဳ့တည္း ေနထိုင္ႀကီးျပင္းခဲ့ေသာ၊ သာမန္ၿမိဳ့သူၿမိဳ့သားမ်ားျဖစ္ေသာ၊ ယခုအခါ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ ေျမာက္ဘက္စြန္းႏွင့္ ေတာင္ဘက္စြန္းတြင္ ေဝးကြာလ်က္ရွိေသာ ကၽြန္မတို့ ႏွစ္ဦးကို သူ႔ေျမေပၚမွာ ျပန္လည္စကားဆို ျပဳံးရယ္နိုင္ဖို့ ေမၽွာ္လင့္ေနမွာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။

ကၽြန္မတို့ႏွစ္ေယာက္လုံး ခ်စ္ၾကေသာ ရိုးစင္းသည့္ ၿမိဳ့ကေလးကေပါ့။

(၄)
ၿမိဳ့၏ အဓိက စီးပြားေရးမွာ ကုန္သည္ပြဲစားမ်ားျဖစ္ၿပီး အမ်ားဆုံး လူတန္းစားမွာ ေရနံေျမလုပ္သားမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ေရနံႏွင့္ ပတ္သက္လာလၽွင္ ကၽြန္မ ဗဟုသုတ နည္းပါးပါသည္။ ကၽြန္မ သိသေလာက္ေတာ့ ေရနံဆိုသည္မွာ အိမ္ကိုသုတ္ရသည္။ ၾကမ္းကို ေျပာင္လက္လာေအာင္ ေရနံျဖင့္ တိုက္ရသည္။ အလြန္ရွားပါးေသာ ေလာင္စာဆီျဖစ္သည္။ ေရနံဆီဝယ္မရ ေသာအခါ မီးျပတ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ရွားပါးသည့္ ဖေယာင္းတိုင္ကို ေလးေထာင့္မွန္ေသတၱာ မီးအိမ္ရွည္ကေလးမ်ားမွာ ထည့္၍ ေလျဖင့္ မစားနိုင္ေအာင္ ထြန္းညႇိရသည္ဟု မွတ္မိေနသည္။

ေရနံအေၾကာင္း မသီေသာ္လည္း ေရနံအလုပ္သမားမ်ားကိုေတာ့ ကၽြန္မ သတိတရ ရွိေနတတ္သည္။ ညေနအလုပ္မွ ျပန္ခ်ိန္မ်ား၌ သတၱဳခေမာက္မ်ားကို ၿမိဳ့၏ လမ္းမမ်ားမွာ တစ္စုတစ္ေဝးတည္း ေတြ႕ရ၏။

လမ္းအျမင့္မွၾကည့္လၽွင္ ေျပာင္လက္ေသာ သတၱဳခေမာက္မ်ား တလွုပ္လွုပ္ျဖစ္ေနသည္ကိုသာ ျမင္ရၿပီး တျဖည္းျဖည္း နီးလာမွ မ်က္ႏွာ၊ လည္ပင္း၊ ခႏၵာကိုယ္တို့ကို ျမင္ရသည္။

လုပ္သားဝတ္စုံျပာမ်ားသည္ သတၱဳေရာင္ေအာက္တြင္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ယိမ္းေနသည္ဟု ထင္ျမင္ဖြယ္ရာျဖစ္ေသာ္လည္း သြားသူက သြား၍ ျပန္သူက ျပန္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အလုပ္တာဝန္လဲခ်ိန္တိုင္း အျပာေရာင္မ်ားသည္ ေဂဂ်ာဟု သူတို့ ေခၚေဝၚေသာ ေရနံတံဆိပ္ပါ အမိုးမဲ့ နံရံမဲ့ ကားရွည္ႀကီးမ်ားေပၚတြင္ စီတန္း၍ ပါသြားတတ္သည္။

ၿမိဳ့၏အိပ္မက္မ်ားတြင္ ကၽြန္မခ်စ္သူႏွင့္အတူ သူတို့၏မ်က္ႏွာမ်ား ပါဝင္လာတတ္ေသာ္လည္း ေရေရရာရာ မရွိလွပါ။ ေျပာင္လက္ေသာ သတၱဳခေမာက္မ်ား တစ္ေနရာတည္းသို့ ျပဳံ တိုးဝင္ေနသည္ကိုသာ ျမင္ရၿပီး ထိုေနရာသည္ က်င္းႀကီး တစ္ခုဟုသာ မွတ္မိေတာ့သည္။

တစ္ခါတစ္ရံ ကၽြန္မႏွင့္ မိသားစုသည္ သခင္ဖိုးလွႀကီးေခတ္သို့ ျပန္ေရာက္သြားၿပီး တဲကုပ္ကုပ္ကေလးထဲမွာ ခ်မ္းလြန္း သျဖင့္ မီးလံွုေနၾကစဥ္ ကၽြန္မ ညီမေလးေတြက မီးဖိုမွ အလင္းေရာင္ျဖင့္ စာေအာ္က်က္ေနၾကသည္။

ေခ်ာင္း ခဏ ခဏ ဆိုးေသာ ကၽြန္မေမေမသည္ တစ္ေရးနိုးခ်ိန္ ကၽြန္မလိုပဲ တစ္ေရးနိုးေနမွာ ေသခ်ာပါသည္။ ကၽြန္မတစ္ ေရးနိုးတိုင္း ေမေမ့ေခ်ာင္းဆိုးသံ ကၽြန္မအနားမွာ မရွိလၽွင္လည္း ဟိုအေဝးမွ ျပန္လြင့္လာတတ္ျမဲ ျဖစ္၏။

အေဝးဆီမွ ေမေမ့ကို တမ္းတမိလၽွင္ သတၱဳမီးျခစ္ ျခစ္သံ တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ျဖစ္ျဖစ္ ၾကားေယာင္လာတတ္၏။

ထို့ေနာက္ေတာ့ ေမွာက္လ်က္အေနအထား၊ လတ္ေထာက္လ်က္အေနအထားျဖင့္ "မလွရွင္" သနပ္ဖက္ ေဆးလိပ္ကို ဖြာရွိုက္ေနမည့္ ဇရာပိုင္းအရြယ္ အေမ၏ ပုံသဏၭာန္ကိုပါ ျမင္ေယာင္လာတတ္သည္။

"ေဆးလိပ္ေတြ သိပ္မေသာက္ပါနဲ႔ ေမေမရယ္" ဟု သားသမီးမ်ားက တားျမစ္တိုင္း အျပဳံးမပ်က္ "ေအးပါ" ဟု သေဘာတူတတ္ ေသာေမေမသည္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဝးလံေသာ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့ကေလး၌ ကၽြန္မအေၾကာင္းကို စဥ္းစားေနမွာပါ ။ၿမိဳ့၏တီးတိုးသံကို နားစြင့္ရင္းေလ။

အခ်ိဳ့ၿမိဳ့မ်ားသည္ ညညတြင္ ၿငိမ္သက္စြာ အမွန္တကယ္ အိပ္ေမာက်လ်က္ရွိတတ္ေသာ္လည္း ကၽြန္မတို့ ၿမိဳ့ကေလး တြင္ တီးတိုးသံတို့ျဖင့္ ခပ္သဲ့သဲ့ လွုပ္ရွားလ်က္ ရွိတတ္ပါသည္။

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ တြင္းတူးစက္၏ စက္သံမ်ား၊ စက္ပစၥည္းပို့ေဆာင္ေသာယာဥ္ ႏွင့္ ညဆိုင္အလုပ္သမားမ်ား တာဝန္လဲ ရန္ ပို့ေပးေသာ ယာဥ္မ်ား၏ေမာင္းႏွင္သံမ်ား၊ တြင္းတူးစင္ေပၚမွ အလုပ္သမားတို့၏ ေအာ္ဟစ္ စကားေျပာသံမ်ား၊ တူးေဖာ္ၿပီးေသာ တြင္း၏ ေမာင္းတံ လည္ပတ္ေနသံမ်ား၊ သို့မဟုတ္လၽွင္လည္း ရက္ကန္းစက္႐ုံမွ စက္သံမ်ား၊ ေနာင္ရိုးစက္ျပင္ အလုပ္႐ုံမွ စက္သံမ်ား၊ သို့မဟုတ္ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့၏ ကိုယ္ပိုင္လၽွပ္စစ္ ဓာတ္အားေပး မီးစက္႐ုံမွ ခုတ္ေမာင္းေသာ စက္သံမ်ား၊ သို့မဟုတ္ တားျမစ္နယ္ေျမ အမ်ိဳးမ်ိဳးမွ ေအာ္ဟစ္ေျပးလႊားသံမ်ား၊ သို့မဟုတ္ ဧရာဝတီျမစ္မွ ခုတ္ေမာင္းသြားေသာ ေရနံတင္ သေဘာမၤ်ား၏ ဥဩသံမ်ား။

ကၽြန္မတို့ ၿမိဳ့သူၿမိဳ့သားမ်ားအတြက္ "ေရနံတြင္းေပါက္ကြဲလို" ဟူေသာ သတင္းစကား၊ "ေရနံတူးစင္ေပၚက လိမ့္က်လို့"ဟူေသာ အထိတ္အလန႔္အသံမ်ားသည္ မၾကာခဏ ၾကားရေသာ သတင္းစကားမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း အသက္ဆုံးရွုံးမွုျဖစ္ရတိုင္း ယူၾကဳံးမရ ေခ်ာက္ခ်ားၾကသည္။ အျခားထိတ္လန႔္စရာ တစ္ခုမွာ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည္။

အျခားၿမိဳ့မ်ားတြင္ ယာဥ္အခ်င္းခ်င္း တိုက္မွု၊ မေတာ္တဆ ကားတိုက္မွုတို့က ပိုမိုေကာင္း ပိုမိုမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကၽြန္မတို့ ၿမိဳ့မွာေတာ့ ယာဥ္ေမွာက္မွု မွုခင္းက ပိုမ်ားေန၏။

အဆင္း ကားလမ္းေဘးရွိ ေခ်ာက္ထဲသို့ ဘရိတ္ေပါက္၍ ေရွ႕စိုက္ ကၽြမ္းထိုး က်တတ္သလို အတက္ကားလမ္းေဘးရွိ ေခ်ာက္ထဲသို့ စက္ရပ္ၿပီး ေနာက္ျပန္ ကၽြမ္းထိုး က်တတ္ပါသည္။

သို့မဟုတ္လၽွင္လည္း ကားလမ္းအေကြ႕ေတာင္းေစာင္းတစ္ခုႏွင့္ တိုက္မိၿပီး ေဘးေစာင္းေမွာက္က်တတ္ပါေသးသည္။

ဘယ္လိုပဲ ေမွာက္ေမွာက္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲမွ ျပန္ဆယ္ယူရေသာ ကားမွာ၊ ကားဟုပင္ မေခၚထိုက္ေလာက္ေအာင္ ဘီးတစ္ျခား ကိုယ္ထည္ သံကိုင္းမ်ား တစ္ျခား၊ ပ်ဥ္က်ိဳးမ်ားက တစ္ျခား စုတ္ျပတ္သြားတတ္၏။

နက္ေစာက္ေသာ ေခ်ာက္ကမ္းပါး၏ ဟိုဘက္ သည္ဘက္ကို ဆက္ထားေသာ တံတားႏွစ္ခုသည္ ၿမိဳ့တြင္းကားလမ္းမမွာ ပါဝင္ေနသည္။ ထိုတံတား၏ ေအာက္ေျခ ေခ်ာင္းစပ္မွာ အိမ္ငယ္ငယ္ကေလးမ်ား ျပည့္ေန၏။ တစ္ခါတုန္းက (လြန္ခဲ့သည့္ ေလး ငါး ႏွစ္ခန႔္က ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မည္) ကားလမ္းေဘး ေခ်ာက္ထဲက အိမ္ကေလးတစ္အိမ္မွာ မိသားစု ထမင္းဝိုင္းစားေနၾကသည္။ ကားတစ္စီးက ေခ်ာက္ထဲသို့ ေမွာက္က်သည္။ ထူးဆန္းစြာ ရင္နာဖြယ္ေကာင္းေသာ၊ တုန္လွုပ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အျဖစ္အပ်က္မွာ အိပ္မက္မက္ဖို့ပင္ ခါးသီးလွပါသည္။ အဲသည္တုန္းက မိသားတစ္စုလုံး ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေသဆုံးခဲ့ရ၏။ ယုံတမ္းစကား မဟုတ္ပါ။ သို့ေသာ္ ထိုကဲ့သို့ အိမ္ကေလးမ်ား ယခုတိုင္ အပူပင္ ကင္းမဲ့စြာ ေနထိုင္လ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ သံသယ ဝင္စရာရွိ၏။ လစ္လ်ဴရွု ေနထိုင္နိုင္စြမ္းေသာ ကၽြန္မတို့ ၿမိဳ့သားမ်ား၏ အက်င့္ပင္ျဖစ္လိမ့္မည္ ။

သူတို့သည္ အမွတ္မထင္ လစ္လ်ဴရွူတတ္သလို အံ့ဩဖြယ္ရာလည္း စိတ္ရွည္တတ္ၾကပါေသးသည္။

အသံမ်ိဳးစုံျမည္လ်က္ ယိုင္ယိုင္နဲ႔နဲ႔ ေမာင္းႏွင္လာေသာ "တြင္းကုန္း-ၿမိဳ့တြင္း"ေျပး ဘတ္စ္ကားမ်ားကို ကၽြန္မတို့ စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ စီးၾကသည္။ ငါးပိသိပ္ ငါးခ်ဥ္သိပ္ ၾကပ္ညႇပ္၍ အသက္ရွူမဝေသာ "ေညာင္လွ-ၿမိဳ့တြင္း"ေျပး ဘတ္စ္ကား၊ တေရြ႕ေရြ႕ လွုပ္ရွားေမာင္းႏွင္ေနသည္မွာ စိတ္မရွည္နိုင္စရာ ျဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္မတို့ အျပဳံးမပ်က္ၾကပါ။ မတ္တတ္စီးသူမ်ား ဆန္အိတ္ပိုင္း၊ င႐ုတ္အိတ္ပိုင္းမ်ားေပၚတြင္ ထိုင္စီးသူမ်ား၊ စကားတတြတ္တြတ္ျဖင့္ အိုေဟာင္းေသာ ကားစက္သံ၊ ကားကိုယ္ထည္ သံျပား အခ်င္းခ်င္း ရိုက္ခတ္သံတို့ကို လ်စ္လ်ဴရွုထားနိုင္ၾကသည္။ ဘတ္စ္္ကားမ်ားသည္ ပ်င္းရိေလးတြဲ႕ေသာ ႏွံေကာင္မ်ားလို မွတ္တိုင္ မေရာက္မီ ခပ္ေဝးေဝးကပင္ ဘရိတ္ဖမ္းလ်က္ တအိအိ လွုပ္ရွားရပ္တန႔္ၿပီး ျပန္ထြက္ေသာအခါမွာလည္း ျဖည္းညင္းစြာ စတင္ ထြက္ခြာၾက၏။ ကားေနာက္ၿမီးမွာ ခိုတြယ္ လိုက္ၾကသူမ်ားလည္း အက်င့္ရေနသည့္ပမာ အျပဳံးမပ်က္၊ "ဆြဲ ဆရာေရ . . ."ဟု ေအာ္သံမပ်က္၊ လမ္းမွာေတြ႕ေသာ အသိမိတ္ေဆြကို လက္လွမ္းျပဖို့ လက္မအားလၽွင္ "ေဟ့ေကာင္"ဟု နာမည္လွမ္းေခၚ ႏွုတ္ဆက္မပ်က္။
( ၅ )

ကၽြန္မတို့ ၿမိဳ့က မိန္းကေလးမ်ား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားသည္ ၿမိဳ့၏ ထုံးစံအတိုင္း ရိုးစင္းေသာ အဝတ္အစားမ်ိဳးသာ ဆင္ယင္ တတ္သည္။ စာတမ္းမ်ားပါေသာ စပို့(တ္)ရွတ္ ေရာင္စုံမ်ားကို ျမင္ရမည္။ ၿမိဳ့ႀကီးမ်ားတြင္ သိပ္ေခတ္စားလိုက္ေသာ အက်ၤ ီစ ပါးပါးလွပ္လွပ္ အိအိမ်ားကို ခ်ဳပ္ထားသည့္ စီမံကိန္းအက်ၤ ီဟူေသာ ပြပြလွုပ္လွုပ္အက်ၤ ီမ်ားကို ျမင္ရမည္။ နံရံကပ္ ပိုစတာမ်ား ကိုၾကည့္ၿပီး ၿမိဳ့က လက္ခံေသာ ဝတ္စားဆင္ယင္ပုံ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္ကို အကဲခတ္နိုင္သည္ဟုဆိုလၽွင္ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့သည္ ရိုးစင္းစြာ ေခတ္ေနာက္က်ေနသည္ဟု ဆိုနိုင္၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာက ထြက္ခဲ့ေသာ ယိုးဒယား႐ုပ္ရွင္ မင္းသမီးတို့၏ပုံမ်ား ယခုတိုင္ ကပ္ထားဆဲ။ ဖီးဘီးကိတ္၏ ပုံတူတစ္ခ်ိဳ့တစ္ေလကိုသာ ျမင္ရသည္။ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့သည္ နာတာရွာကင္းစကီးကိုမသိ၊ အစၥဘယ္လာ ရိုဆယ္လီနီကိုမသိ။

သာမန္ လူငယ္မ်ားျဖစ္ေသာ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့က လူငယ္မ်ားသည္ အမ်ားႀကိဳက္ ဆူလြယ္၊ နပ္လြယ္ ဘာမွစဥ္းစားေနဖို့မလို ေသာ အက္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားကို ႀကိဳက္ၾက၏။ နိုင္ငံျခားကား ျပတတ္ေသာ "ျမစိမ္းေရာင္" ႐ုပ္ရွင္႐ုံတြင္ တ႐ုတ္သိုင္းကား၊ ဂ်ပန္ ကရာေတးကား၊ အိနိၵယကား၊ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းကားေတြျပလၽွင္ လူႀကိတ္ႀကိတ္တိုး႐ုံမၽွမက အခါတိုင္း ညႏွစ္ပြဲသာ ျပေသာ္လည္း ထိုဇာတ္ကားမ်ားကို တစ္ေန႔ေလးပြဲျပသည္ကိုပင္ ရက္အၾကာႀကီး လူျပည့္ဆဲျဖစ္သည္။"ဂ်ဴလီယာ"လို "တန္းနင္းပြိဳင့္"လို ဇာတ္ကားမ်ိဳးဆိုလၽွင္ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ျပၿပီး ႐ုံမွ ဆင္းသြားတတ္သည္။

ေတးသံသြင္းဆိုင္ေရွ႕က ျဖတ္သြားလၽွင္ေတာ့ အျမဲလိုလို ၾကားဖူးေနၾက သီခ်င္းမ်ားသာ ၾကားရမည္။ "လက္သီးဆုပ္ မလား xx လက္ဝါးျဖန႔္မလား" ဆိုေသာ သီခ်င္းမ်ိဳး၊ "ေကၽြးေမြးတဲ့ အိမ္ကေခြးေလး xx "ဟူေသာ သီခ်င္းမ်ိဳး၊ "ျပန္ေပေတာ့ မစဥ္းစားနဲ႔ ျပန္ေပေတာ့ xx " ဟူေသာ သီခ်င္းမ်ိဳး။ သုံးႏွစ္အရြယ္ ကၽြန္မတူမကေလးပင္လၽွင္ ကၽြန္မကို အရင္တစ္ေခါက္ ျပန္တုန္းက ထိုသီခ်င္းမ်ိဳး ဆိုျပခဲ့သည္။

ဘာေၾကာင့္မ်ားလည္း မသိနိုင္၊ ဤရိုးစင္းေသာ ေဟာင္းႏြမ္းေသာ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ၿမိဳ့ငယ္ငယ္ကေလး တစ္ၿမိဳ့ ကိုပဲ ကၽြန္မ မၾကာခဏ အိပ္မက္ မက္တတ္ပါသည္။ အိပ္မက္ထဲမွာ တခ်ိဳ့ မ်က္ႏွာမ်ားကို ရင္းႏွီးသည္ဟုထင္ၿပီး မသိ တာမ်ိဳး ရွိသလို မျမင္ဖူးဘူးထင္ေသာ္လည္း ထိုမ်က္ႏွာက တစ္ရင္းတႏွီး လာႏွုတ္ဆက္မွ ျပန္ျပဳံးျပရတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါသည္။

ၿမိဳ့၏ တီးတိုးသံမ်ား၊ အရိပ္မ်ားသည္ မိုင္မ်ားစြာေဝးလံေနေသာ ကၽြန္မကို ျဖည္းညင္းစြာ ဆြဲငင္ေခၚယူသြားေသာအခါ အိပ္မက္ တစ္ခုအျဖစ္ ကၽြန္မလြမ္းေသာ ၿမိဳ့ကသို့ ေရာက္သြား၏။

တစ္ခ်ိန္တြင္ . . .

"သီရိမဂၤလာ ပရိတ္ေတာ္" စာအုပ္အနီ ကိုင္ထားေသာ ေဖေဖသည္ ဘုရားခန္းမွာ ပုဆစ္တုပ္ ထိုင္ရင္း ဘုရားစာရြတ္ ေနသည္။ ေမေမက ပန္းထိုးေခြ စြပ္ထားေသာ ေခါင္းအုံးဖုံးတြင္ အသားေဖာက္ၿပီး ယက္ေသာ ပန္းပြင့္ငယ္ငယ္ကေလးမ်ား ေဖာ္ေန ရင္း ညီမေလးမ်ားက ကၽြန္မထံစာေရးေနၾက၏။

"မမဝင္းေရ နင္ ဒီတစ္ေခါက္ျပန္လာရင္ ေႏြတစ္ည စာအုပ္ဝယ္ခဲ့စမ္းပါေနာ္" တဲ့။

အိပ္မက္ထဲက အေဆာက္အအုံးမ်ားသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္က အတိုင္းျဖစ္၏။ ၿမိဳ့လယ္ေကာင္ သဲေခ်ာင္း ေျမျပင္တြင္ လဟာျပင္ႏွင့္ ညေဈး ခင္းက်င္းထားတတ္သည္။ ထိုညေဈးတြင္ ဂါဝန္အနီရဲရဲဝတ္ထားေသာ ေလးငါးႏွစ္သမီး ကေလးတစ္ေယာက္သည္ သူ႔အေမကို လက္တြဲလ်က္ မုန႔္ဆိုင္တန္းတေလၽွာက္ မုန႔္မ်ားကို လက္ညႇိုးထိုးပူဆာေနေလ့ရွိသည္။ ဤေနရာတြင္ ေလၽွာစီးေနေသာ ကေလးမ်ား၊ ဆီးေဆာေပၚမွ ကေလးမ်ားသည္ ကၽြန္မတို့ေမာင္ငွမမ်ား ျဖစ္ၾက၏။

တစ္ဖန္ ၿမိဳ့၏ အေနာက္ေတာင္ေထာင့္တြင္ တည္ထားေသာ စေနနံ ေစတီေတာ္သည္ ယခင္ကအတိုင္း ျဖစ္သည္။ ကၽြန္မတို့ ငယ္ငယ္တည္းက အိမ္ႏွင့္နီးေသာ စေနနံဘုရားေပၚသို့ ခဏခဏ၊ တက္သြား၍ တစ္ၿမိဳ့လုံးအေပၚကို ၾကည့္ရွုေပ်ာ္ရႊင္ ေလ့ရွိပါသည္။ ေရတက္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ဘုရားေအာက္က ကမ္းနားဆိပ္ကမ္း၌ ေမာ္ေတာ္မ်ား၊ ေလွမ်ား၊ ကုန္တင္ ကုန္ခ် အလုပ္သမားမ်ား၊ ခရီးသြားမ်ားႏွင့္ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ရွိေနတတ္သည္။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ကိုယ္မသိသည့္ မ်က္ႏွာမ်ားကို ျမင္ရလၽွင္လည္း ရင္းႏွီးစြာ ေပ်ာ္ရႊင္အားရခဲ့တာပါပဲေလ။

အထက္တန္းေက်ာင္းသူ ဘဝတုန္းက ေမႊးပ်ံ႕ခဲ့ဖူးေသာ ခ်စ္စရာ တမာပြင့္တို့၏ ရနံ့သည္ အိပ္မက္ထဲမွာပင္လၽွင္ မူးယစ္ေဝဆဲ ျဖစ္၏။ ယခုကဲ့သို့ တိုက္ခန္းေဆာင္မဟုတ္ေသးဘဲ ထရံေဆာင္သာ ျဖစ္ခဲ့ေသာ နဝမတန္းအေဆာင္သည္ အိပ္မက္ထဲမွာလည္း ထရံေဆာင္သာျဖစ္ၿပီး စူးရွေသာ သစ္သားနံ့ျဖင့္ လႊမ္းေနသည္။ ထိုစာသင္ခန္းသည္ ကၽြန္မ မၾကာခဏ ေအာက္ေမ့ေသာ နဝမတန္း( ဂ်ီ )ျဖစ္၏။ ကၽြန္မ၏ စာသင္ခ်ိန္ ဘဝ သက္တမ္းတစ္ေလၽွာက္လုံး အထက္တန္းေက်ာင္းက နဝမတန္း( ဂ်ီ )မွာ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ တက္ႂကြဆုံးျဖစ္သည္။ အိပ္မက္ထဲမွာလည္း ကၽြန္မတို့ အခန္းကို "ဆိုးသြမ္းလူငယ္ေဆာင္"ဟု သမုတ္ၾက၏။ အမွန္ကေတာ့ ကၽြန္မတို့ အတန္းသားမ်ားသည္ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ေသာ အျပစ္မ်ားသာရွိပါသည္။ မိမိတို့ဘာသာ ေက်ာင္းလစ္ျခင္း၊ ျပတင္းေပါက္မွ ခိုး၍ဆင္းျခင္း၊ အနီးရွိ တမာပင္ေပၚတက္ျခင္း၊ စာသင္ခန္းထဲတြင္ မုန႔္ခိုးစားျခင္း၊ သခ်ၤာအိမ္စာမ်ား တြက္လာခဲ့ဖို့ တစ္တန္းလုံး ေမ့ေလ်ာ့တတ္ျခင္း စသည့္ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ေသာ အျပစ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ပညာခ်င္း၊ ပစၥည္းဥစၥာ ၊ မိဘခ်င္း၊ အဝတ္အစားခ်င္း ယွဥ္ၿပိဳင္မနာလိုၾကဖို့ အစဥ္သတိမရဘဲ၊ ဆရာမ်ားအလစ္တြင္ သီခ်င္းကူးဖို့ မုန႔္စားဖို့ေလာက္သာ အာ႐ုံရွိေသာ ျဖဴစင္သည့္အရြယ္၏ လတ္ဆတ္မွုသည္ ယခုတိုင္ ကၽြန္မအား တမ္းတေစတုန္း ျဖစ္ပါသည္။

ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ နဝမတန္း( ဂ်ီ )မွ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားသည္ ကၽြန္မတို့ၿမိဳ့မွာ ရွိခ်င္မွလည္း ရွိေတာ့မည္။

ကၽြန္မတို့၏ ကုန္းျမင့္မ်ားေပၚတြင္ ေငြေရာင္သုတ္ထားေသာ သံေလွာင္ကန္ႀကီးမ်ားသည္ အိပ္မက္ထဲမွာပင္ အေရာင္ ေတာက္ပ၍ လက္ေနၾကသည္။ ေရနံပိုက္လိုင္းမ်ား ရွုပ္ယွက္ခတ္ေနေသာ ေတာင္ကုန္းမ်ား၊ ျမင့္မားေသာ ေရနံတူးစင္မ်ားသည္ ကၽြန္မ အိပ္မက္ထဲမွာ အျမဲပါေနက် ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ့၏ ေတာင္ဘက္အစြန္းမွ ထီးထီးမားမား တည္ရွိေနသည့္ အေဆာက္အအုံႀကီး တစ္ခုမွာ ကၽြန္မစာသင္ဖို့ မမီလိုက္ေသာ ေကာလိပ္ေက်ာင္း တစ္ခုျဖစ္သည္။

အိပ္မက္ထဲတြင္ ကၽြန္မ မိသားစုကေလးသည္လည္းေကာင္း၊ ၿမိဳ့သူၿမိဳ့သားမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ သာမန္ေန႔ရက္မ်ားလို မထူးျခားေသာ ေန႔စဥ္ေဆာင္ရြက္ေနၾက အျပဳအမူမ်ားအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေန၏။

ခဏၾကာေသာအခါ အိပ္မက္သည္ ကၽြန္မကို တစ္ေနရာသို့ေျပာင္းေရႊ႕ ေခၚသြားသည္။ ထိုေနရာတြင္ ညေမႊးပန္းတို့၏ ရနံ့ ပ်ံ႕လြင့္ေန၏။ ဂီတာႀကိဳးညႇိသံႏွင့္အတူ အသံလွိုင္းတစ္ခု ရိုက္ခတ္လာေလသည္။ ဘယ္ကပါလိမ့္ . . . ဘယ္က အသံပါလိမ့္။

ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းခ်င္း ထိခတ္ျမည္သံသည္ အေဝးက လာသလို ဝိုးတိုးဝါးတားျဖစ္ေနၿပီးမွ ပီျပင္လွေသာ ေတးသြားတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရေတာ့သည္။ ဤဂီတသံသည္ ယခင္ အိပ္မက္မ်ားထဲက အသံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အျခားတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။

ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္။

လေရာင္အရိပ္ တစ္ဝက္တပ်က္ေအာက္မွာ ခုံတန္လ်ား လႊဲဒန္းတစ္ခု ရွိေနသည္။ ဒန္းေပၚမွာထိုင္ၿပီး ဂီတာတီးေနတာ သူပဲ မဟုတ္လားကြယ္။ သူလည္း ကၽြန္မလိုပဲ အိပ္မက္ထဲက သူ႔ၿမိဳ့ကို အလည္လာတာ ျဖစ္နိုင္ပါသည္။

ေျမႏွင့္မထိေသာ ေျခဖဝါးအစုံျဖင့္ သူ႔ဆီသို့ လြင့္ေျမာစြာ နီးကပ္သြား၏။

" မင္းနဲ႔ xx လြဲေအာင္ xx မင္းနဲ႔ ခြဲကာ xx အေဝးဆုံး "

" အို. . ."

သူသည္ ကၽြန္မ၏ နာက်င္စြာ ညည္းညဴသံကို ၾကားလိုက္သလို သီခ်င္းတစ္ပိုင္းတစ္စျဖင့္ ရပ္ၿပီး စိုက္ေငးသြား၏။ မီးေရာင္ျဖင့္ လေရာင္ျဖင့္ ဖြာလြင့္ေနေသာ ဆံပင္ႏြယ္မ်ား အၾကားမွ အရိပ္စြန္းထင္းေနေသာ သူ႔မ်က္ႏွာသည္ ျပဳံးဖို့ ခက္ခဲလွေသာ မ်က္ႏွာမ်ိဳး၊ အရာရာကို ေပါက္ကြဲပစ္ဖို့ ဝန္မေလးေသာ မ်က္ႏွာမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္။

သည္လို မ်က္ႏွာထားမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္မကမ်ား ေျပာင္းလဲလိုက္ေလသလား။

သူ႔မ်က္ႏွာမွ နာက်ည္းရိပ္ေၾကာင့္ ကၽြန္မသည္ ထိုေနရာမွ အမွိုက္တစ္စကဲ့သို့ လြင့္စင္ထြက္သြားၿပီး အိပ္မက္မွ လန႔္နိုးလာ ခဲ့ရပါသည္။

( ၆ )
မည္သို့ဆိုေစ အဝါေရာင္အရိပ္အခ်ိဳ့ကို မၾကာခဏ ျမင္တတ္ပါသည္၊ ညညက်ေတာ့ အိပ္မက္ထဲမွာ၊ ေန႔ဘတ္က်ေတာ့ ျမင္လႊာေအာက္မွာ။ ဤအေရာင္မွာ သူ႔စကာဝါပန္းမ်ား၏ အေရာင္မ်ားလည္း ျဖစ္နိုင္သည္။ ကၽြန္မတို့အိမ္မွ ႏွင္းဆီပန္း အေရာင္မ်ားလည္း ျဖစ္နိုင္သည္။ ႐ုပ္ရွင္႐ုံနံေဘးက ငုဝါပင္ႀကီးမွ အပြင့္မ်ား၏ အေရာင္လည္း ျဖစ္နိုင္ပါသည္။

ကၽြန္မလြမ္းေသာ ၿမိဳ့ကေလးဆီမွ အဝါေရာင္အရိပ္မ်ားသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ရနံ့ေပါင္းစုံထက္ ေမႊးပ်ံ႕ေန၏ ။

                                          ဂ်ဴး

( ၁၉၈၄-၈၅၊ ေရနံေခ်ာင္း ေကာလိပ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း )