လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက တပည့္ ေမာင္ဩဇာကို ဆိုဆံုးမေသာ သံေဝဂေတးထပ္

ငါးအာရုံ ဘင္အစု၊ ခင္မွုႏွင့္ ေန႔ကုန္၊

နင္ယခု ေမ့ပုံလုိ၊ ေတြ႕မၾကံဳစခန္း၊

ပါယ္ေလးဝ ေသာကဘုံမွာ၊ ေမ်ာရရုံ ရွိေတာ့ ခမန္း။

ေအာက္ဝီစိ ေသာင္းအငူမွာ၊ ေခါင္းမျပဴ စတန္း၊

ႏွစ္အရည္ နစ္မည္လမ္းကိုလ၊ နင္ေမွ်ာ္စမ္း နင့္ကိုယ္၊

ေဒသနာ ထင္အလင္းရယ္ႏွင့္၊ နင္အဖ်င္း ပိုထက္သာပို။

သည္ေလာဘ စရိုက္အိုကို၊ မလိုက္လို ေရွာင္ပစ္လို႔၊

ေနာင္အသစ္ တကယ္ျပင္လွ်င္၊ ေကာင္းဖို႔အစဥ္၊

ခြင့္သာခိုက္ကမွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္၊ အမိုက္နင့္ျပင္၊ ရွိေသးေလလိမ့္လား။

ခြင့္သာဆဲကမွ မခဲခ်င္လွ်င္၊ အလြဲနင့္ျပင္ ရွိေသးေလလိမ့္လား။

ခြင့္သာတုန္းကမွ၊ မရုံးခ်င္လွ်င္၊ အရႈံးနင့္ျပင္၊ ရွိေသးေလလိမ့္လား။

လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး
(ဂမၻီရကဗ်ာက်မ္း၊ စာ ၆၇)။

Credit: http://dhammawisdom.blogspot.jp/2010/03/blog-post_31.html