ေျခစြယ္ငုပ္နာ ဆုိတာ လူတုိင္း လုိလုိနဲ႔ မစိမ္း တဲ့ေ၀ဒနာ ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီေ၀ဒနာ ဟာ ရုိး မလုိနဲ႔ ဆန္းတတ္ ပါတယ္။ သမားရုိးက်ပဲ ဆုိၿပီးေပါ့ဆထားလုိ႔ မရတဲ့ က်န္းမာေရးျပႆနာ တစ္ ရပ္ပါ။
ေျခစြယ္ငုပ္နာ(Ingrown Nail) က ေျခသည္း၊ လက္သည္းေတြ ဟာေျခမ၊ လက္ မေထာင့္ ထိပ္စြန္းပုိင္း အသားႏုထဲ က မူမမွန္ႀကီးထြား တုိး၀င္ ရာ ကေန ျဖစ္ လာတဲ့ေ၀ဒနာ တစ္ရပ္ပါ။ ေျခစြယ္ငုပ္ နာ ဆုိေပမဲ့ ဒီေ၀ဒနာ ဟာ ေျခေရာ လက္ေရာ ျဖစ္တတ္ ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ေျခမ၊ လက္မေတြမွာ အျဖစ္မ်ားၿပီး အမ်ဳိးသားေတြမွာ ပုိအျဖစ္မ်ား တတ္ပါတယ္။ အသက္ အရြယ္အားျဖင့္ လူငယ္နဲ႔ လူလတ္ပုိင္း အရြယ္ (၁၅ ႏွစ္ နဲ႔ ၄၀ ၾကား) မွာ ပုိျဖစ္ပါတယ္။
သူ႔ကုိ ေဆးပညာ အေခၚအေ၀ၚအရ Onychogryphosisor Unguis incarnatus လုိ႔ ေခၚေ၀ၚၿပီး သူ႔ကုိ အခ်ိန္မီ မကုသရင္ အသား ထဲ တုိး၀င္ လာတဲ့ ေျခသည္း၊ လက္သည္းေၾကာင့္ ေရာဂါပုိး ၀င္ၿပီး အနာ ျပည္တည္၊ အနာ ရင္းၿပီးခဲြစိတ္ ကုသရတဲ့ အထိ ျပႆနာႀကီး တတ္တာမို႔ ေပါ့ေသးေသး မွတ္လုိ႔ မရပါ။
ေၿခစြယ္ငုပ္နာ ျဖစ္ရတာက……
ေျခစြယ္ငုပ္ နာျဖစ္ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းက အလုံပိတ္ ဖိနပ္ က်ပ္က်ပ္ (ဥပမာ-ရွဴးဖိနပ္၊ ထိပ္ပိတ္ ဖိနပ္) စီးတာ၊ ေျခသည္း ညွပ္ပုံမွားယြင္းတာ (အရမ္း တုိလြန္းေအာင္ ညွပ္တာ၊ ေျခသည္း ပုံေဖာ္လြန္းတာ)၊ ေျခေထာက္ အားသုံး အားကစား(သုိ႔) ကာယ လႈပ္ရွားမႈတုိ႔နဲ႔ ေျခသည္း၊ လက္သည္း မႈိေရာဂါပုိး ၀င္ တာေတြေၾကာင့္ ေျခစြယ္ငုပ္နာျဖစ္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ေျခေထာက္ ေခၽြးထြက္ မ်ားတာ (ေျခဆီ အထြက္မ်ားတာ) နဲ႔ ေျခေတာက္ ေဖာေရာင္လြန္းတာ၊ ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိေရာဂါေတြေၾကာင့္ လည္းေျခစြယ္ငုပ္ နာျဖစ္ဖုိ႔ အခြင့္အလမ္း ပုိမ်ားပါတယ္။
ေျခစြယ္ငုပ္ နာျဖစ္ရင္……….
ေျခစြယ္ငုပ္နာ ျဖစ္တဲ့ အခါ အျဖစ္ အမ်ားဆုံးလကၡဏာ ရပ္ကေတာ့ ေျခစြယ္ငုပ္ နာျဖစ္တဲ့ ေျခမေထာင့္စြန္း မွာနာက်င္တာ၊ နီရဲေရာင္ရမ္း တာေတြက ထင္ သာျမင္ သာျဖစ္တဲ့ လကၡဏာေတြပါ။ ပထမအဆင့္ ေျခစြယ္ငုပ္နာ မွာေျခ မေထာင့္စြန္းမွာ အနည္းငယ္ နီရဲေရာင္ရမ္းၿပီး နာက်င္မႈ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္တည္တာ မဟုတ္သလုိ အဖ်ား၀င္တာမ်ဳိး လည္းမရွိပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ေျခမ စြယ္ငုပ္နာ ဟာတျဖည္းျဖည္းၾကာ လာရင္ ေျခစြယ္ငုပ္နာ မွာ ျပည္ တည္ၿပီး နာက်င္မႈပုိလာႏုိင္ ပါတယ္။ အခန္႔မသင့္ လုိ႔ ပုိးမႊားေတြ ၀င္သြား ရင္ေတာ့ အနာက ပုိဆုိးၿပီး အနာရင္းကာေျခမ တစ္ခုလုံးေရာင္ကုိင္းၿပီး အဖ်ား ပါ၀င္တတ္ ပါတယ္။
အကယ္၍ ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိ လုိေရာဂါ အခံရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ပုိဆုိးရြား တဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ရင္ဆုိင္ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိေရာ ဂါေၾကာင့္ ေသြး လည္ပတ္စနစ္ နဲ႔ အာရုံခံ စနစ္ေတြ ခ်ဳိ႕ယြင္းေနတာေၾကာင့္ အနာ ပုိဆုိးမွ သိသလုိ အနာလည္း က်က္ခဲ တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္လုိ ကုသလုိ႔ ရလဲ…..
ေျခစြယ္ငုပ္နာ ကုသနည္း မွာအနာ အေျခအေန အလုိက္ ကုသနည္းေတြ ကလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိပါတယ္။
ကုိယ္ပုိင္ေစာင့္ေရွာက္မႈ (အိမ္တြင္းေစာင့္ေရွာက္မႈ)……
ဒါ ကေတာ့ အနာကုိ အိမ္တြင္းေဆာင့္ေရွာက္မႈ အဆင့္ပါ။ အနာကုိပုိ မဆုိးေအာင္ နဲ႔ ေရာဂါ ပုိးမႊားေတြ မ၀င္ေရာက္ႏုိင္ေအာင္ ေျခစြယ္ငုပ္ နာစျဖစ္ ခ်ိန္မွာ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ ေစာင့္ေရွာက္မႈပါ။
ပထမဆုံး ဆားသန္႔ ထည့္ထား တဲ့ ေရေႏြးေႏြးထဲ မွာေျခေထာက္ကုိ တစ္ေန႔ ၃-၄ ႀကိမ္ စိမ္ေပးပါ။ ေျခေဆး ၿပီးရင္ ေျခေထာက္ ကုိေျခာက္ေသြ႔ေအာင္ အ၀တ္ သန္႔သန္ ႔နဲ႔ သုတ္ေပးပါ။
ၿပီးရင္ ေျခစြယ္ ငုပ္တဲ့ ေျခေခ်ာင္း က ေျခသည္း တစ္၀ုိက္ ကုိ အနာ သန္႔စင္ေဆး ရည္ နဲ႔ သန္႔ရွင္းေပးပါ။ တုိ႔ေနာက္ လက္သည္း ညွပ္ကုိ အရက္ျပန္နဲ႔ သန္႔စင္ေပး ကာရွည္ ထြက္ၿပီး အေရျပားထဲ နစ္၀င္ခါစ ေျခစြယ္ကုိ အနည္းင ယ္ ေကာ္ ထုတ္ ၿပီး ညွပ္ေပးပါ။ ေသြးထြက္ ရင္ ပုိးသတ္ သန္႔စင္ ထားတဲ့ ဂြမ္းစနဲ႔ သုတ္ပါ။ ေသြး တိတ္ေစ ရန္ ဂြမ္းစနဲ႔ ေခတၱ ဖိထားပါ။
ၿပီးရင္ အနာ သန္႔စင္ေဆးရည္ (Antiseptic Solution) သုိ႔မဟုတ္ အနာ သန္႔စင္ေဆး ခရင္မ္ (Antiseptic cream) တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး ကုိေျခ မေထာင့္ စြန္းေျခ စြယ္ငုပ္ တဲ့ေနရာ မွာလိမ္းေပးပါ။ အိမ္တြင္းမွာ ဆုိရင္ ေျခမကုိ ဂြမ္းနဲ႔ ဖြဖြအုပ္ ထားေပးၿပီး အျပင္ထြက္မွသာ ဖုန္နဲ႔ ပုိးမႊားေတြ မ၀င္ေအာင္ ပတ္တီးစနဲ႔ ဖုံးအုပ္ေပးပါ။
အလြန္ တင္းက်ပ္စြာ စည္းေႏွာင္ထားပါက အနာသုိ႔ ေသြးစီးဆင္း လည္ပတ္မႈ မေကာင္းဘဲ အနာက်က္ေႏွးတတ္ ပါတယ္။ အနာ သန္႔စင္ၿပီး သြားရင္ေတာ့ အနာ ကုိက္ခဲမႈ မရွိေအာင္ အကုိက္ အခဲေပ်ာက္ ေရာင္ရမ္း က်ေဆး တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး (ဥပမာ- lbuprofen,paracetamol) ေသာက္သုံးေပးႏုိင္ ပါတယ္။
အကုိက္ အခဲေပ်ာက္ ေရာင္ရမ္းက်ေဆး ကုိေသာက္တဲ့ အခါ ေဘးထြက္ ဆုိးက်ဳိး ခံစားမႈ ေလ်ာ့နည္းေအာင္ အစာ စားၿပီးမွ ေသာက္ပါ။
ေဆးရုံ၊ ေဆးခန္းတြင္ ခြဲစိတ္ကုသမႈ……
အကယ္၍ သင့္ရဲ႕ေျခစြယ္ငုပ္ ရာက သင္ကုိယ္တုိင္ ေျဖရွင္း မႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ဆုိးရြားျပင္းထန္ လာရင္ေတာ့ ေဆးရုံ၊ ေဆးခန္း သြားၿပီး ဆရာ၀န္နဲ႔ ျပသ သင့္ပါ တယ္။ ဒီလုိ အေျခအေန မွာေျခသည္း တစ္ခုလုံးကို ခြဲစိတ္ ကာခြာ ထုတ္သင့္ ခြာထုတ္ ရပါမယ္။ ဒီအဆင့္ မွာခြဲစိတ္ ဖယ္ရွားၿပီးေနာက္ အကုိက္ အခဲေပ်ာက္ေဆး အျပင္ ပဋိဇီ၀ ပုိးသတ္ေဆး(Antibiotics)ကုိပါ မွီ၀ဲရမွာပါ။
ေမးခုိင္ ကာကြယ္ေဆး ကုိပါ ထုိးတားဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အကယ္၍ သင့္မွာ ဆီးခ်ဳိ ေသြးခ်ဳိ ေရာဂါ၊ ခုခံအား က်ဆင္းေရာဂါ (AIDS)နဲ႔ ကင္ဆာ ကုထုံးခံ ယူေန သူဆုိရင္ အနာက်က္ေႏွးၿပီး အနာ ပုိး၀င္ဖုိ႔ အခြင့္အလမ္း ပုိမ်ားတာမုိ႔ အနာကုိ အထူးၾကပ္မတ္ ကုသေစာင္ေရွာက္မႈ ခံယူဖို႔ လုိပါတယ္။
ေျခစြယ္ငုပ္နာ မျဖစ္ေအာင္……
၁။ ေျခသည္းကုိ တိတိရိရိ တစ္ေျဖာင့္တည္း ပုံသြင္းညွပ္ပါ။ ေျခသည္း ကုိ အ၀ုိက္ (အ၀ုိင္း) ျဖစ္ေအာင္ မညွပ္ ပါႏွင့္။ အကယ္၍ သင့္ မွာေသြးလည္ပတ္မႈ မေကာင္းေစႏုိင္တဲ့ ျပႆနာ အရင္းခံျဖစ္တဲ့ ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိေရာဂါ နဲ႔ ေသြးေၾကာ ဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ား ရွိပါကေျခသည္း ပုံသြင္း ကၽြမ္းက်င္ သူမ်ားႏွင့္ ေျခသည္း ညွပ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။
၂။ ေျခသည္းကုိ အရမ္းတုိေအာင္ မညွပ္ပါႏွင့္။ ေျခသည္းကုိ အရမ္းတုိ လြန္းေအာင္ ညွပ္တဲ့ အခါ ဖိနပ္(သုိ႔) ေျခဖ်ား ထိပ္မွ ဖိအားေၾကာင့္ ေျခထိပ္ အသားႏုထဲ သုိ႔ ေျခသည္း နစ္၀င္ႀကီးထြားဖုိ႔ အားေပးတာ မုိ႔ ေျခသည္းကုိ အသားနဲ႔ ထိကပ္ေနေအာင္ မညွပ္ဘဲ အရွည္နည္းနည္း ခ်န္ထားေပးသင့္ ပါတယ္။
၃။ အရမ္းက်ပ္လြန္းတဲ့ ဖိနပ္ မစီးပါႏွင့္။ အရမ္း က်ပ္လြန္းတဲ့ အလုံ ပိတ္ဖိ နပ္ေတြ ကေျခသည္းေတြ အေပၚ ဖိအားသက္ေရာက္ေစၿပီး အသားႏု ထဲ ေျခသည္း နစ္၀င္ေအာင္ ပံ့ပုိးေပးတာေၾကာင့္ ဖိနပ္ေရြးခ်ယ္တဲ့ အခါ နည္းနည္းေခ်ာင္ တဲ့ ဖိနပ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ ၀ယ္ယူသင့္ပါတယ္။
၄။ ေျခေထာက္ကုိ သန္႔ရွင္းေျခာက္ေသြ႔ေအာင္ ထားပါ။ ေျခေထာက္မွာ ဖုန္ မႈန္႔ေတြ ကပ္ၿငိတဲ့ အခါ၊ ေခၽြးေတြ၊ ေျခဆီေတြ နဲ႔ စုိစြတ္ေနတဲ့ အခါေတြ မွာေျခစြယ္ ငုပ္နာကုိ ပုိဆုိးရြားေစၿပီး အနာရင္းေစဖုိ႔ အခြင့္အလမ္းမ်ား ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သင္ဟာ အျပင္ မၾကာခဏ သြားရသူ၊ ေျခဆီ အထြက္မ်ားသူ ဆုိ ရင္ ေျခေထာက္ကုိ မၾကာခဏာေဆးေၾကာ သန္႔စင္ၿပီးေျခာက္ေသြ႔ေအာင္ ထားေပးပါ။ ေခၽြးစုပ္ တဲ့ ေျခေထာက္ လိမ္းေပါင္ဒါေတြ လည္းရွိတာ မုိ႔ ေျခဆီ အထြက္ နည္းေအာင္ ျပဳလုပ္လုိ႔ ရပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လထုတ္ ဇီ၀က မဂၢဇင္းစာအုပ္ မွ သြန္းေသာ္တာ (B.NSc) ေရးသား သည့္ ေဆာင္းပါး အားေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment