ကၽြန္ေတာ္ ဒီလထုတ္ ဖူးငံုမဂဇင္းမွာပါတဲ့ ဥကာကိုကို(သံတြဲ)ရဲ႕ ပင္လယ္တစ္စင္းရဲ႕ ငိုခ်င္း ၀တ္ထုတိုေလးမွာပါတဲ့ နိဂံုးအဆံုးပိုင္းေလးကိုသေဘာက်လို႔ ကူးထည့္ေပးလိုက္ ပါတယ္။
နိဂံုး
ေလာကကိုဖန္ဆင္းေပးခဲ့ေသာအေဖ။ေလာကကို ထာ၀ရစြန္႔ခြာသြားေတာ့ အေဖ မလိုလားတဲ့သူတခ်ိဳ႕လည္း ငိုၾကတယ္အေဖ။ ဟန္ေဆာင္မ်က္ရည္ေတြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္သိတာေပါ့။အခုေလ ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္အမုန္းဆံုးက ဘာလဲသိလားအေဖ။ အရက္ေလ.... အဲဒီအရက္ေပါ့။အဲဒီအရက္ေၾကာင့္ အေဖ့အသက္၃၅ႏွစ္မွာ လူ႔ဘ၀ထဲက ေစာစီးစြာ ေ၀းလြင့္ခဲ့ရတာ။အေဖ့ရဲ႕ ျပံဳးေယာင္သမ္းေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းကိုျမင္ေယာင္ရင္း အေဖ့လို ပညာတတ္ျပီး အရက္ေၾကာင့္နစ္မြန္းရတဲ့ ဘ၀မ်ိဳး မေရာက္ေအာင္ၾကိဳးစားမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးပါတယ္အေဖ။
အေဖက ဗဟုသုတစာေပေတြ ဖတ္ခိုင္းရင္ ပ်င္းရိေနတတ္တဲ့ အေဖ့သားေလ။အခုေတာ့ ကဗ်ာေတြ၊စာေတြေရးတတ္ေနျပီအေဖရဲ႕။ အားလပ္ရင္ ခဲတံေလးနဲ႔ ပံုဆြဲျပတတ္တဲ့အေဖ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ေဆးေရာင္ျခယ္လွည့္ပါဦး အေဖ။ ၾကယ္ေတြေၾကြက်ကုန္ျပီ အေဖရယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုေျဖသိမ့္ရမွာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္အျမဲပဲ ဆုေတာင္းေနပါတယ္ အေဖ။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး ဘယ္သူမွ မတိုးၾကပါေစနဲ႔လို႔ေပါ့။
ရာသီဥတုသာယာတဲ့ ေန႔ေတြေရာက္လာျပီအေဖ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငါးမွ်ားသြားၾကရေအာင္ေလ။
အေဖေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ ငါးၾကီးၾကီးတစ္ေကာင္အတြက္ တစ္စံုတစ္ရာကို ေမွ်ာ္လင့္ေနသူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ကေလး။ အေဖရယ္၊ေက်ာက္ေဆာင္ရယ္၊ ေရလႈိုင္းေတြရယ္..။ အေဖ့သား....ငါးမွ်ားသြားေနပါတယ္။
ဥကာကိုကို(သံတြဲ)(၂၂.၉.၂၀၀၂က ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာ အေဖ့အတြက္)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
di time so yin
a sin pay nay tar pae fri
storyboy
Post a Comment