ခြန္ဆာ(ဘိန္းဘုရင္)

 ခြန္ဆာ  (၁၇-၂-၁၉၃၄ မွ၂၆-၁၀-၂၀၀၇) သည္ ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သည္။သူ႔ကို လြိဳင္ေမာ္ ျမိဳ ႔တြင္ေမြးဖြါးခဲ႔သည္။ ခြန္ဆာကို ဘိန္းဘုရင္ ဟုသိႀကျပီးေရႊႀတိဂံေဒသတြင္ ဘိန္းေရာင္း၀ယ္ေရးလုပ္ငန္း ကို လုပ္ကိုင္ခဲ႔႔သည္ ။ ခြန္ဆာသည္ ရွမ္းျပည္ေသြးစည္းေရးတပ္မေတာ္ႏွင္႔Shan United Army ႏွင္႔ the Mong Tai Army တို႔တြင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္၏ ။

ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္

ခြန္ဆာ၏ဖခင္မွာ တရုတ္လူမ်ိဳးျဖစ္ျပီး အေမမွာ ရွမ္းလူမ်ိဳးျဖစ္သည္ ။ သူ၏ ကေလာင္အမည္ကို ခြန္ဆာ(Khun Sa) အျဖစ္ခံယူခဲ႔ျပီး ခြန္ဆာ၏ အဓိပၸါယ္မွာ ေအးခ်မ္းေသာသူ ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ သူအရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ ကူမင္တန္ တြင္ စစ္ပညာသင္ႀကားခဲ႔ျပီး တရုတ္ျပည္တြင္းစစ္တြင္ စစ္ရွဳံးေသာအခါ ယူနန္(Yunnan) မွ ျမန္မာ(Myanmar) သို႔ထြက္ေျပးခဲ႔ျပီး သူ၏ ကို္ယ္ပိုင္တပ္မေတာ္ကို ရာဂဏန္း အနည္းငယ္ျဖင္႔ခ်က္ခ်င္းပင္ဖြဲ ႔စည္းခဲ႔သည္။

၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ဦးေန၀င္း အစိုးရ လက္ထက္တြင္ ရွမ္းသူပုန္မ်ားကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ အစိုးရအေပၚသစၥာရွိေသာ ေဒသခံစစ္တပ္ အျဖစ္ ပူးေပါင္းခဲ႔ျပီး ထိုသေဘာတူညီခ်က္မွ ပိုက္ဆံမ်ား ၊စစ္၀တ္စံုမ်ား ႏွင္႔ လက္နက္မ်ား ရရွိခဲ႔သည္။

          ထို႔ေနာက္သူ၏ စစ္တပ္ကို တိုးခ်ဲ ႔ ဖြဲ ႔စည္းခဲ႔ရာ အေယာက္ ၈၀၀ ခန္႔ ရွိေသာအခါ ျမန္မာအစိုးရ ႏွင္႔ ပူးေပါင္းျခင္းကို ရပ္ဆိုင္းခဲ႔ျပီး ရွမ္းနယ္ေျမမ်ားစြာ ႏွင္႔ ၀ျပည္နယ္မ်ား ကိုထိန္းခ်ဳပ္ခဲ႔ျပီး ဘိန္းျဖဴ ထုတ္လုပ္ျခင္းကို တိုးခ်ဲ ႔ ခဲ႔သည္ ။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း ကူမင္တန္ လက္က်န္မ်ားႏွင္႔
တိုက္ပြဲျဖစ္ခဲ႔ရာမွ စစ္ရွဳံး ခဲ႔ေသာအရွိန္ေႀကာင္႔ ခြန္ဆာသည္ စိတ္ဓါတ္အလြန္က်ဆင္းခဲ႔သည္ ။  ၁၉၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္အစိုးရမွ သူ႔အား ဖမ္းမိခဲ႔သည္ ။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ ကင္းလြတ္ခြင္႔ ရခဲ႔ျပီး ရုရွား ေဒါက္တာႏွစ္ေယာက္ကို ခိုးမွဳက်ဴးလြန္ရန္ အမိန္႔ေပးခဲ႔သည္ ဟု သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ႔သည္။

၁၉၇၆ခုႏွစ္ သူလြတ္ေျမာက္ျပီးေနာက္ ထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း ရွိ ဘန္ဟင္တက္(Ban Hin Taek) ရြာအတြင္းပိုင္းတြင္ အေျခခ်ခဲ႔ျပီး ဘိန္းေမွာင္ခိုတင္သြင္းျခင္းလုပ္ငန္းကိုတဖန္ျပန္လည္လုပ္ေဆာင္ခဲ႔သည္။ သူ၏ စစ္တပ္ကို ရွမ္းျပည္ေသြးစည္းေရးတပ္မေတာ္(Shan United Army)ဟု နာမည္ေျပာင္းခဲ႔ျပီး  ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္႔ ႏွင္႔ လုပ္ပိုင္ခြင္႔မ်ားရရွိရန္ ျမန္မာအစိုးရ ကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ခဲ႔သည္။

                ၁၉၈၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ အေမရိကန္မူးယစ္ေဆး၀ါးအတည္ျပဳကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ ႔ (US Drug Enforcement Agency)ႏွင္႔ထိုင္းျမင္းစီးတပ္သား ႏွင္႔ ျမန္မာျမိဳ ႔တြင္းေပ်ာက္က်ားမ်ား ျဖင္႔ဖြဲ ႔စည္းခဲ႔ေသာ(၃၉)ေယာက္ေသာ အဖြဲ ႔ျဖင္႔ ခြန္ဆာ အား လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ႔ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ႔ေပ။

သို႔ေသာ္လည္း ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလတြင္ ပက္သုန္ခ်ိဳင္(Pak Thong Chai)မွ ထိုင္းျမင္းစီးတပ္ဖြဲ ႔ ၊
ထိုင္းနယ္နိမိတ္လွည္႔ကင္းရဲမ်ား ၊ထိုင္းနန္းစဥ္တပ္မေတာ္(Royal Thai Army) တို႔ပူးေပါင္းျပီး
ျမန္မာႏိုင္ငံ နယ္နိမိတ္ႏွင္႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မွ ဘန္ဟင္တက္(Ban Hin Taek) ရြာေလးမွ ခြန္ဆာ၏
ဌာနခ်ဳပ္ကို ပူးေပါင္း တိုက္ခိုက္ခဲ႔သည္။
၁၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ ထိုင္းေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ႏွင္႔ ဆက္သြယ္ႏိုင္ခဲ႔ျပီး ပူးေပါင္းျခင္းကို ရရွိခဲ႔သည္။

ထိုပူးေပါင္းျခင္းေႀကာင္႔ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္နိမိတ္ အားလံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ႔ျပီး မယ္ဆိုင္(Mae Sai)သည္လည္းေရႊႀတိဂံေဒသ၏ ဘိန္းျဖဴ ေမွာင္ခိုတင္သြင္းရာ ေနရာတစ္ခုျဖစ္လာခဲ႔သည္။
၁၉၇၄ မွ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ တိုင္ေအာင္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုအတြင္း ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ခြန္ဆာ၏  ႀသဇာ ႀကီးမားမွဳကို အံႀသဖြယ္ ေတြ ႔ ျမင္ႏိုင္သည္။နယူးေယာက္ လမ္းမ်ားေပၚမွ ဘိန္းျဖဴ မ်ား ႏွင္႔ထိုင္း ႏွင္႔ လာအို တြင္ (၈၀)ရာခိုင္ႏွဳန္းခန္႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း ရွိ ေရႊႀတိဂံေဒသမွထြက္ရွိေသာဘိန္းျဖဴမ်ားျဖစ္သည္။
မူးယစ္ေဆး၀ါး အတည္ျပဳ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရုံး၏ အဆိုအရ ေရႊႀတိဂံ ေဒသမွ ဘိန္းျဖဴမ်ားသည္ (၉၀) ရာခိုင္ႏွဳန္း သန္႔စင္မွဳရွိျပီး ဘိန္းျဖဴထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းအားလံုးတြင္ အေကာင္းဆံုး ဟုဆိုသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္း ခြန္ဆာ၏ ဘိန္းျဖဴေရာင္း၀ယ္ေရးတြင္ ပန္းေသးတရုတ္ မူစလင္ လူမ်ိဳး မဇန္း၀မ္ (Ma Zhengwen) မွကူညီခဲ႔သည္ ဟုသိရသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္   ႀသစေႀတးလ် သတင္းေထာက္ စတီဗင္ရိုက္စ္(Stephen Rice)သည္ ခြန္ဆာ(Khun Sa) အား ေတြ ႔ဆံုေမးျမန္းရန္ ထိုင္းႏိုင္ငံနယ္စပ္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ခိုး၀င္ခဲ႔သည္။ သူ၏ဘိန္း သီးႏွံ အားလံုး ကို (၈)ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း အျပီးေရာင္းခ်ရန္ ႀသစေႀတးလ် အစိုးရအား ကမ္းလွမ္းခဲ႔သည္။တစ္ႏွစ္လွ်င္
ဘိန္းျဖဴ တန္ဖိုး ႀသစေႀတးလ်ေဒၚလာ သန္း (၅၀)ခန္႔မွ် (၈) ႏွစ္ ၀ယ္ယူရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ႔ျပီး ထိုကမ္းလွမ္းခ်က္ကို ႀသစေႀတးလ် အစိုးရမွ ျငင္းပယ္ခဲ႔ျပီး လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂရဲ(တ္)မွ “ႀသစေႀတးလ်အစိုးရသည္  ျငင္းဆိုေႀကာင္း ျပစ္မွဳက်ဴးလြန္သူ ႏွင္႔ အလုပ္မလုပ္ဘဲ ရိုးရွင္းစြာေနေႀကာင္း ႏွင္႔ ျပစ္မွဳက်ဴးလြန္ေသာ လုပ္ေဆာင္မွဳ မ်ားကို ေရွာင္ႀကဥ္ေႀကာင္း ” ျပတ္ျပတ္သားသား  ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ႔သည္။ထိုကမ္းလွမ္းခ်က္ေႀကာင္႔ပင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ႏွင္႔ ႀသစေႀတးလ် ႏိုင္ငံ ႏွစ္ခုစလံုး၏ ဘိန္းျဖဴ ေရာင္း၀ယ္ေရးအားလံုးနီးပါး ရပ္ဆိုင္းခဲ႔ရသည္။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ နယူးေယာက္(New York) သို႔ ဘိန္းျဖဴ တန္ခ်ိန္(၁၀၀၀) တင္ပို႔ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ႔မွဳေႀကာင္႔
ခြန္ဆာ အား နယူးေယာက္ တရားရုံးမွ ေစာင္႔ႀကည္႔ ခံေနရစဥ္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု မွ သူ၏
ဘိန္းထုတ္ကုန္ အားလံုး ၀ယ္ယူရန္ အဆိုျပဳခဲ႔သည္။ထိုသို႔ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက သူ၏ အဆိုျပဳခ်က္
ကို ျငင္းဆုိလွ်င္ ႏိုင္ငံတကာ သို႔ ေရာင္းခ်မည္ျဖစ္ေႀကာင္း ေျပာႀကားခဲ႔သည္။
                 
ခြန္ဆာသည္ အေမရိကန္ ၏ ဘိန္းျဖဴေမွာင္ခိုေရာင္းခ်သူအျဖစ္ ေစာင္႔ႀကည္႔ေနမွဳအေပၚစိုးရိမ္ေသာေႀကာင္႔  ၁၉၉၆ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရား၀င္လက္နက္ခ်ခဲ႔သည္။ ခြန္ဆာအား ဖမ္းဆီးေပးႏိုင္သူအားအေမရိကန္ေဒၚလာ (၂)သန္း ဆုေငြ ေပးမည္ဟု US DEA မွ ဆုေငြ ထုတ္ျပန္္ခဲ႔သည္။ခြန္ဆာသည္ ရွမ္းျပည္နယ္မွ ရန္ကုန္ျမိဳ ႔သို႔ ေျပာင္းေရႊ ႔ခဲ႔သည္။ ျမန္မာအစိုးရမွ အကာအကြယ္ေပးထားေသာေႀကာင္႔ ဘယ္ေတာ႔မွ အဖမ္းမခံခဲ႔ရေပ။ ျပစ္မွဳက်ဴးလြန္ခဲ႔ရာတိုင္းျပည္သို႔ တရားခံကို လႊဲအပ္ရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တရား၀င္ ျငင္းဆိုခဲ႔ေသာေႀကာင္႔ ခြန္ဆာသည္ လံုေလာက္ေသာ အရင္းအႏွီးေျမာက္မ်ားစြာျဖင္႔ သူ၏ ဘ၀ကို ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ ၊ မႏၱေလးျမိဳ ႔ ႏွင္႔ ေတာင္ႀကီးျမိဳ ႔တို႔တြင္ ေအးခ်မ္းစြာေနထိုင္ႏိုင္ခဲ႔သည္။

မီဒီယာပိုင္း

၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ သရုပ္ေဆာင္ ရစ္ရမ္း(Ric Young) က ခြန္ဆာ၏ အေႀကာင္းကို သရုပ္ေဖာ္ထားေသာ အေမရိကန္ ဂမ္းစတား(American Gangster) ဟူေသာ ရုပ္ရွင္ရိုက္ကူးခဲ႔သည္။

ကြယ္လြန္ျခင္း

ေအာက္တိုဘာလ ၂၆ရက္ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ ၊ ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ တြင္ ခြန္ဆာ အသက္ (၇၃) ႏွစ္ ကြယ္လြန္သည္ ။ သူ၏ရုပ္အေလာင္းကိုေျမာက္ဥကၠလာပရွိေရေ၀းသုသာန္တြင္ေျမျမွဳပ္ခဲ႔ သည္။ ခြန္ဆာ မည္သည္႔ေရာဂါျဖင္႔ေသဆံုးရသည္ကို မသိရေပ ။

မွတ္စုစာအုပ္ မွ

Credit - Tin Maung Hlaing