လမ္းေဘးေစ်းသည္ နဲ႔ စီးပြားစလုုပ္မယ္ဆိုုရင္

＋＋＋＋＋＋＋＋＋＋＋＋＋＋＋＋＋＋

လမ္းေပၚမွာ ခင္းေရာင္းတဲ့ ယာယီေစ်းဆိုုင္မ်ဳိးကိုု ဆိုုလိုုတာပါ။
ပ်ံက်ေစ်းဆိုု္င္လိုု႔လည္း ေခၚၾကပါတယ္။ လမ္းေဘးေစ်းသည္ပဲ ေခၚၾကရေအာင္၊
မိသားစုု အသက္ရွင္ရပ္တည္ဖိုု႔ ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စီးပြားေရး အိမ္မက္ အေကာင္အထည္
 ေဖၚ ဖိုု႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လမ္းေဘးေစ်းဆိုုင္ဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့လုုပ္ငန္းတစ္ခုုပါ။
 ႏိုုင္ငံျခားမ်ာ ယေန႔ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လုုပ္ငန္းရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
လမ္းေဘးေစ်းသည္ကေန ဘ၀စခဲ့ဖူးတယ္ဆိုုတာ ေလ့လာမွတ္သားဖူးပါတယ္။
လမ္းေဘးေစ်းသည္အလုုပ္ဟာ အျမင္အားျဖင့္လြယ္သေလာက္
 ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုုပ္ဖိုု႔ဆိုုရင္ အေတာ္ေလး ပညာသားပါပါတယ္။
ရပ္တည္ႏိုုင္ၿပီေဟ့ဆိုုရင္ကိုုပဲ ေတာ္ေတာ္တြက္ေျခကိုုက္တဲ့ လုုပ္ငန္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္၊ ကိုုယ့္မွာအလုုပ္တစ္ခုုရိွတယ္။ ရံုုးဆင္းၿပီးလိုု႔ အရံအလုုပ္နဲ႔ လုုပ္ကိုုင္ရင္ စိတ္ဖိအား ပိုုနည္းတတ္တယ္။ အရံအလုုပ္က အလုုပ္ေကာင္းလိုု႔ ပင္မအလုုပ္ျဖစ္သြားရင္ သူေ႒း ျဖစ္ဖိုု႔ မေ၀းေတာ့ပါ။

ကဲ.. ေဆြးေႏြးၾကည့္ၾကမယ္။ လမ္းေဘးေစ်းဆိုုင္ ဖြင့္ဖိုု႔ဆိုုရင္

၁။ သိကၡာခ်ရပါလိမ့္မယ္။ 
အလုုပ္ဟူသမ်ွ ဂုုဏ္ရိွစြ၊ လမ္းေဘးေစ်းသည္နဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းလုုပ္တယ္ဆိုုတာ လက္ငုုတ္လက္ရင္း နည္းပါးလိုု႔ေပါ႔၊ ရွက္စရာ အေၾကာင္းမရိွပါဘူး၊ အသိမိတ္ေဆြ ေတြ႔မွာကိုု လည္းစိုုးရိမ္စရာ အေၾကာင္းမရိွပါဘူး။ လူငယ္ဆိုုတာ အလုုပ္ႀကီးႀကီးကိုု လုုပ္ဖိုု႔ အေျခအေန မရိွခဲ့ရင္ လမ္းေဘးေစ်းဆိုုင္အလုုပ္ဟာ စီးပြားေရး နယ္ပယ္ကိုု ေခ်စံုုပစ္၀င္ဖိုု႔ အေကာင္းဆံုုးနည္းလမ္းထဲက တစ္ခုုပါ။ အရင္းအနီးမ်ားမ်ားမလိုုဘူး၊ လုုပ္ရကိုုင္ရတာ သိပ္မခက္ခဲဘူး၊ အျမတ္အစြန္းရရင္ အရင္းအနီးစုုေဆာင္းမိတယ္။ လုုပ္ရင္းသင္ရင္းနဲ႔ စီးပြားေရး အျမင္က်ယ္သြားတယ္။ လုုပ္တတ္ကိုုင္တတ္သြားၿပီး အကြက္ျမင္သြားတယ္။

၂။ ဘာပစၥည္းေရြးခ်ယ္မလဲ

ေစ်းကြက္ကိုု ေလ့လာပါ။ ဘာပစၥည္းေရာင္းရင္ အလုုပ္ျဖစ္ႏိုုင္မွာလဲ၊ သူမ်ားေယာင္တိုုင္း လုုိက္ေယာင္စရာ မလုုုုိဘူး၊  ေပၚပင္ပစၥည္း ျဖစ္စရာမလုုိဘူး၊ ေရာင္းသူသိပ္မရိွေသးပဲ အေရာင္းစြန္ႏိုုင္မဲ့ ပစၥည္းကိုု ေရြးခ်ယ္တတ္ဖိုု႔လိုုတယ္။ ကိုုယ္က လမ္းေဘးဆိုုင္ဖြင့္မဲ့သူပဲ၊ အမယ္စံုုစရာမလိုုဘူး၊ တစ္မ်ဳိးေရာင္းေကာင္းရင္ေတာင္ အလုုပ္ျဖစ္ၿပီ။ ေရာင္းေကာင္းတယ္ဆိုုတာ ၀ယ္ယူသူမ်ားတာကိုု ဆိုုလိုုျခင္းထက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္လာ၀ယ္ယူျခင္းကိုု ဆိုုလိုုပါတယ္။

၃။ အခ်ိန္အခါ ကိုု ေရြးခ်ယ္တတ္ရမယ္။ 

အခါႀကီးရက္ႀကီး၊ ပြဲေစ်းတန္း စသည္တိုု႔ဟာ ဆိုုင္ထြက္ဖိုု႔ အခြင့္ေကာင္းျဖစ္တတ္ပါတယ္။ လူစည္ကားတဲ့ေနရာဟာ လမ္းေဘးေစ်းသည္ရဲ႕ အသက္ပဲ။ ညစာစားၿပီးေနာက္ပိုုင္းအခ်ိန္ဟာ အေကာင္းဆံုုး အခ်ိန္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ကိုု ဖမ္းၿပီး ေက်ာင္းဆင္းလမ္းမွာ မူန္႔ပဲ သြားေရစာ ေရာင္းတဲ့ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ဖူးတယ္။ အခ်ဳိ႔ဆိုုရင္ အခုု Light Truck ကားနဲ႔ ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။

၄။ ေပါေခ်ာင္ေကာင္းပစၥည္း ျဖစ္ျခင္း

ေစ်းခ်ဳိမယ္၊ ပစၥည္းအရည္အေသြးလည္း ေကာင္းမယ္ဆိုုရင္ အေကာင္းဆံုုးပဲ။ Brand ျဖစ္စရာမလိုုဘူး။ အျမတ္ ၂၀၀ % တင္တာမ်ဳိး မလုုပ္နဲ႔။ အျမတ္က ၁၀၀% ေအာက္ ျဖစ္သင့္တယ္။ အျမတ္မ်ားလြန္းရင္ ၿပိဳင္ဘက္ကိုု ဖိတ္ေခၚ ေနသလိုု ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ သင္ဟာ လမ္းေဘးဆိုုင္ပါ။ သင့္ေရာင္းတဲ့ ပစၥည္းဟာ စတိုုးဆိုုင္ေတြမွာ တင္တဲ့ပစၥည္းေတြထက္ ေစ်းေပါေနရမယ္။ အရည္အေသြးက်ေတာ့ မနိမ့္ရဘူး။ လမ္းေဘးဆိုုင္ဆိုုၿပီး တစ္ခါစား မလုုပ္ရဘူး။ ေနာင္လာ၀ယ္မဲ့ ေဖါက္သည္ကိုု ေမြးျမဴရမယ္။

၅။ ေစ်းစကား ေျပာတတ္ျခင္း

လမ္းေဘးဆိုုင္ဆိုုေတာ့ ေစ်းဆစ္ၾကမယ္။ အေလ်ွာ့အတင္းရိွမယ္။ ကိုုယ္က အဲဒီေစ်းစကားေျပာတာကိုု ေပ်ာ္ေနရမယ္။ ၀ယ္ယူသူ ဟာ ေစ်းဆစ္ၿပီဆိုုရင္ အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္ဖိုု႔ ေတာ္ေတာ္ နီးစပ္ေနပါၿပီ။ သူေ႒းကေတာ္ပံုုစံမ်ဳိး ဆိုုရင္ ေစ်းနည္းနည္း ပိုုေခၚရမယ္။ သူတိုု႔က အဆစ္ၾကမ္းတတ္တယ္။ အသက္ႀကီးတဲ့လူဆိုုရင္ ေစ်းေလ်ာ့ေခၚ ရတယ္။ ပိုုေခၚရင္ ထြက္ေျပးမွာ။ ကိုုယ္ေရာင္းတဲ့ ပစၥည္းေပၚ လည္းမူတည္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားက အမ်ဳိးသမီးသံုုးပစၥည္းကိုု လာ၀ယ္တယ္ဆိုုရင္ ေစ်းပိုုေခၚလိုု႔ ရတာေပါ႕ ။

၆။ သူခိုုးကိုု ဂရုုစိုုက္ရမယ္။ 
လမ္းေဘးဆိုုင္ရဲ႕ အဓိက ရန္သူကေတာ့ သူခိုုးပဲ။ ညလည္းျဖစ္တယ္။ လူလည္းစည္တယ္ဆိုုရင္ ပိုုသတိထားရမွာ၊ တစ္ခါတစ္ေလ အုုပ္စုုနဲ႔ လာတတ္တယ္။ ေရွ႕ကတစ္ေယာက္ ေစ်းဆစ္သလိုုလိုုနဲ႔ ပစၥည္းကိုု ျဖန္႔ၾကည့္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကိုုယ္က ေနာက္ကလူကိုု မေတြ႔ရေတာ့ဘူး။ ပါသြားရင္ အလကားေမာေရာ။

ရ။ ဆုုိုုင္ရွင္ရဲ႕ သပ္ယပ္မွဳ
ေခတ္က ေျပာင္းလာၿပီ။ ဆိုုင္ရွင္လုုပ္တဲ့လူက လမ္းေဘးမွာ ဖင္ထိုုင္ထိုုင္ေနတာမ်ဳိး၊
ကြမ္း၀ါးၿပီး စကားေျပာတာမ်ဳိး၊ ေဆးလိပ္ဖြာၿပီး ေစ်းေရာင္းတာမ်ဳိး၊ ကြမ္းေသြး တစ္ပ်စ္ပ်စ္
 ေထြးတာမ်ဳိး လံုုး၀ေရွာင္က်ဥ္ပါ။ ထိုုင္စရာမရိွရင္ ထိုုင္ခံုုပုုကေလး တစ္လံုုးေဆာင္ထားပါ။
အ၀တ္အစားကိုု ေသေသသပ္သပ္ ၀တ္ထားပါ။ ဒါေတြအားလံုုးဟာ ေစ်း၀ယ္ကိုု စြဲေဆာင္ႏိုုင္ဖိုု႔ပါ။

၈။ စားပြဲေပၚ ခင္းက်င္းျခင္း

ဘန္ေကာက္မွာ ရိွတဲ့ လမ္းေဘးဆိုုင္ေတြမွာ ျဖဳတ္တတ္လိုု႔ ရတဲ့ စင္ေတြနဲ႔ ခင္းက်င္းတာကိုု ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတိုု႔ရဲ႕ စင္ေတြဟာ ခင္းက်င္းလိုု႔လည္းရတယ္။ ခ်ိတ္ဆြဲလိုု႔လည္း ရတာကိုု ေတြ႔ ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တိုု႔ဆီမွာလည္း စားပြဲနဲ႔ ခင္းတာကိုု ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ အဲဒါေကာင္းတယ္။ ၀ယ္ယူသူ ထိုုင္ခ်စရာမလိုုေတာ့ဘူးေပါ႔။ အမ်ဳိးသမီး ေစ်း၀ယ္မ်ားအတြက္ ပိုုၿပီးအဆင္ေျပပါတယ္။

၉ ။ ေစ်းဆိုုင္ ဖြင့္ဖိုု႔ေနရာ

ဘယ္ၿမိဳ႔မွာ ပြဲလုုပ္ေတာ့မယ္။ ဘယ္မွာ ဘာၿပိဳင္ပြဲ ရိွတယ္၊ ဘယ္မွာ အေရာင္းပြဲလုုပ္ေတာ့မယ္၊  စသည္ျဖင့္ သတင္းျမန္ဖိုု႔ လိုုပါတယ္။ အစအန အႏွံ႔ ခံေကာင္းဖိုု႔ လိုုပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ျဖစ္၊ အသိမိတ္ေဆြရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္  ဆိုုင္ေနရာကိုု လက္ဦးမူ ရယူထားဖိုု႔ လုုိပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာသံုုးသပ္ၿပီး အလုုပ္ျဖစ္မယ္ ထင္ရင္ ဆိုုင္ေနရာ သံုုးေလးေနရာ ယူထားလိုု႔ ရတယ္။ ၿပီးရင္ အျမတ္ယူၿပီး တစ္ဆင့္ျပန္ငွားလိုု႔ ရတာေပါ႔။

လမ္းေဘးဆိုုင္မ်ားဟာ အမ်ားအထင္ထက္ ပိုုအလုုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းေဘးမွာ တိုုဟူးေႏြးေခါက္ဆြဲ ေရာင္းတဲ့ အထမ္းသည္တစ္ဦးရဲ႕ ၀င္ေငြဟာ အရာရိွ ( ေအာက္ဆိုုဒ္မပါ ) တစ္ဦးရဲ႕ လစာထက္ေတာင္ ၀င္ေငြပိုုေကာင္းေနတတ္ပါတယ္။
ဒီစာစုုဟာ ဆိုုင္ဖြင့္ေနသူမ်ားအတြက္ မဟုုတ္ပါ။ ဘာလုုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ ဆိုုၿပီး ေတြးေတာေနတဲ့ လူငယ္မ်ားအဖိုု႔ စဥ္းစားစရာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုု ရေအာင္ တင္ေပးလိုုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

Ref:  http://money.591hx.com

Credit: ဆရာေအာင္ကိုလတ္ရဲ႕ Page