ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြထဲမွာ ဘာေတြရွိသလဲ

ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြထဲမွာ ဘာေတြရွိသလဲ။ ဗလီထဲမွာ မြတ္ဆလင္ေတြ ဘာလုပ္ၾကသလဲ။
--------------------------------------

မြတ္ဆလင္မဟုတ္တဲ့ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမိတ္ေဆြေေတြ ခဏခဏေမးျမန္းကာ သိလိုၾကတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုရဲ႕အေျဖကို ဒီေန႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီး တင္ျပပါမယ္။

ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကို အရဗီဘာသာစကားအသံထြက္နဲ႔ မစဂ်စ္ဒ္ masjid လို႔ေခၚပါတယ္။ ဗလီေတြထဲမွာ အစၥလာမ္ဘာသာကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ၾကသူေတြျဖစ္တဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ ကိုးကြယ္ရာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို ၀တ္ျပဳမႈျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ ဗလီေတြကို မြတ္ဆလင္ေတြက ျမင့္ျမတ္တဲ့ေနရာ၊ သန္႔စင္တဲ့ေနရာ၊ မေကာင္းမႈအားလံုးက ကင္းလြတ္ရာေနရာ၊ ၀တ္ျပဳ ဦးခ်ရာေနရာ၊ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ရဲ႕ အိမ္ေတာ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ လက္ခံၾကကာ မိမိရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ထက္ေတာင္ တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးတတ္ၾကပါတယ္။

ဗလီတစ္ခုရဲ႕ အထင္ရွားဆံုးအစိတ္အပိုင္းဟာ မင္နရတ္လို႔ေခၚတဲ့ ေမွ်ာ္စင္ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီ မင္နရတ္ေမွ်ာ္စင္ကေန တစ္ေန႔ကို ငါးႀကိမ္၀တ္ျပဳႏိုင္ေအာင္ မု႔အ္ဇင္လို႔ေခၚတဲ့ နိဗၺာန္ေဆာ္က ႏိႈးေဆာ္ၾကရပါတယ္။ ဗလီေတြရဲ႕ ေနာက္ထပ္အထင္ရွားဆံုး အစိတ္အပိုင္းဟာ အမိုးခံုးေတြျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြဟာ အျပင္အဆင္ဒီဇိုင္းဘယ္လိုပဲကြာျခားေနပါေစ၊ အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ ေဟာခန္းမအျဖစ္ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဗလီရဲ႕၀င္ေပါက္ကေန၀င္သြားရင္ အဆံုးမွာေတြ႔ရမယ့္ နံရံဟာ ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယားႏိုင္ငံ၊ မကၠာေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ကို မ်က္ႏွာမူထားႏိုင္မယ့္ ဗလီမ်က္ႏွာစာျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာတစ္ခုလံုးက ဗလီေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာမူရာအရပ္ဟာ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ ကြဲျပားေနတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္ အမွန္မွာေတာ့ အစၥလာမ့္၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြအားလံုးဟာ မြတ္ဆလင္ေတြအတြက္ အထြဋ္ျမတ္ဆံုးဗလီျဖစ္တဲ့ ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယားႏိုင္ငံ၊ မကၠာေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ ကအ္ဗာ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကိုမ်က္ႏွာမူထားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။  ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယားႏိုင္ငံ၊ မကၠာေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ ကအ္ဗာ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံဖက္က မ်က္ႏွာမူရင္ အေနာက္ဖက္အရပ္မွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြဟာ အေနာက္ဖက္အရပ္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ကာ ၀တ္ျပဳႏိုင္ေအာင္ တည္ေဆာက္ထားၾကရပါတယ္။ အဂၤလန္ႏိုင္ငံက ဗလီေတြကေတာ့ ေတာင္ဖက္ေလာက္ကို မ်က္ႏွာမူထားၾကမွာျဖစ္သလို ဘရာဇီးလ္လို ေတာင္အေမရိကတိုက္ရိွ ဗလီေတြကေတာ့ အေရွ႕ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကအ္ဗာ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ရွိရာ မ်က္ႏွာမူရာအရပ္ကို ကိဗ္လဟ္လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။

ဗလီရဲ႕ ကိဗ္လဟ္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူရာ မ်က္ႏွာစာကိုေတာ့ အလွအပ ျခဴးပန္းျခဴးႏြယ္ စုလစ္ခၽြန္မြန္ေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ထားကာ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္မွ စာသားေတြကို ေရးထြင္းထားေလ့ရွိပါတယ္။ မ်က္ႏွာစာမွာ အဓိက အပိုင္းႏွစ္ခုပဲ ရွိတတ္ပါတယ္။ အီမာမ္ေရွ႕ေဆာင္၀တ္ျပဳဆရာ ေနရာယူမယ့္ အလယ္တည့္တည့္က စက္၀ိုင္းျခမ္းပံု နံရံအတြင္းဖက္ကို ထြင္းကာျပဳလုပ္ထားတဲ့ေနရာကို မိဟ္ရာဗ္လို႔ ေခၚဆိုႏိုင္ၿပီး မိဟ္ရာဗ္ရဲ႕ လက္ယာဖက္မွာေတာ့ မင္မ္ဗာလို႔ေခၚတဲ့ တရားေဟာစင္ျမင့္ငယ္ရွိပါတယ္။ မင္မ္ဗာစင္ျမင့္ငယ္ဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ေလွကားထစ္ ၃ ထစ္ေလာက္သာ ရွိတတ္ၾကၿပီး တစ္ခ်ဳိ႕ဗလီႀကီးေတြမွာ ၃ ထစ္ထက္ ပိုမ်ားတာကိုလည္း ေတြ႕ႏိုင္ၾကပါတယ္။ မင္မ္ဗာစင္ျမင့္ကို အမ်ားအားျဖင့္ ေသာၾကာေန႔ စုေပါင္း၀တ္ျပဳပြဲက်င္းပခ်ိန္မွာ ေရွ႕ေဆာင္တရားေဟာဆရာက တက္ေရာက္ေဟာေျပာခ်ိန္မွာပဲ အသံုးျပဳပါတယ္။ က်န္တဲ့ရက္ေတြမွာ အသံုးျပဳတာ နည္းပါးလွပါတယ္။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြထဲမွာ ဘုရားရုပ္တု၊ မယ္ေတာ္ရုပ္တု စတာေတြ ဘာတစ္ခုမွ ေတြ႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရား၀တ္ျပဳဖို႔ ဘာပစၥည္းကိရိယာမွ ဘယ္လို ေတးဂီတေတြမွ မလိုအပ္ပါဘူး။ မြတ္ဆလင္ေတြအားလံုးဟာ သူတို႔ကိုးကြယ္ရာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို သူတို႔စိတ္ႏွလံုးရင္ဘတ္ထဲကို အၿပီးထည့္ထားၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘာရုပ္တုမွ မလိုအပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အစၥလာမ္ကလည္း ဘယ္လို ရုပ္တုမ်ဳိးကိုမွ ကိုးကြယ္ဦးခ်ခြင့္ မျပဳထားပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဗလီထဲမွာ မဂၤလာရွိေစတဲ့ ေရစင္ ေရမန္း၊ မဂၤလာရွိေစတဲ့ ျပာ၊ မီး၊ မီးေငြ႔၊ ပန္း၊ ဆီမီး၊အေမႊးတိုင္ထြန္းပူေဇာ္ထားတာေတြကို ေတြ႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ၀တ္ျပဳျခင္းကို မိမိဘာသာ၀တ္ျပဳ သို႔မဟုတ္ စုေပါင္း၀တ္ျပဳ၊ ၿပီးရင္ ျပန္၊ အင္မတန္ကို ရိုးရွင္းပါတယ္။ ဗလီေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္ကိုလည္း သြားေရာက္ႏႈတ္ဆက္ တကူးတက ဂါရ၀ျပဳ ကန္ေတာ့ဖို႔လည္း မလိုအပ္ပါဘူး။ ဗလီက ဘာပစၥည္းမွ ျပန္မေပးသလို ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္တစ္ခုမွာ ၀တ္ျပဳဖို႔ ဘာေၾကးမွ ဗလီကို မေပးရပါဘူး။ မိမိသေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ ဗလီေ၀ယ်ာ၀ိစၥအတြက္ လွဴဒါန္းခ်င္ရင္ အလွဴခံပံုး Donation Box ေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဆႏၵရွိရင္ လွဴတန္းသြားႏိုင္ပါတယ္။ စာရင္းေဘာင္ခ်ာနဲ႔ လွဴဒါန္းခ်င္ရင္လည္း ရႏိုင္ပါတယ္။

ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕ အတြင္းပိုင္းေနရာအျပည့္ကို ဖေယာင္းပုဆိုး၊ ေကာ္ေဇာေတြခင္းထားတာကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္ၿပီး ၀တ္ျပဳသူေတြ တန္းစီႏိုင္ဖို႔ သိသာထင္ရွားတဲ့ မ်ဥ္းလိုင္းေတြ ေရးဆြဲထားတာကိုလည္း ေတြ႕ရမွာပါ။ ေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္ဆရာေရာ ၀တ္ျပဳသူပါ  အနိမ့္အျမင့္မရွိတဲ့ အတန္းေတြမွာ တစ္ညီတစ္ညာတည္း တန္းစီရပါတယ္။ တန္းစီရာမွာလည္း ေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္ဆရာ၊ ၀တ္ျပဳသူ၊ ေဂါပက၊ ပညာတတ္၊ သူေဌး၊ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ လံုး၀ခြဲျခားျခင္းမရွိဘဲ လူႀကီးေတြက ေရွ႕ဆံုးတန္း၊ သူ႕ေနာက္မွာ ကေလးေတြ ေနရာယူေပးၾကရပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးေတြဟာလည္း ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတြမွာ ၀တ္ျပဳခြင့္ရွိပါတယ္။ အစၥလာမ္မွာ အမ်ဳိးသမီး ဗလီမလာရလို႔ တားျမစ္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ အစၥလာမ္ရဲ႕ အထြဋ္ျမတ္ဆံုးဗလီေတြျဖစ္တဲ့ ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယားႏိုင္ငံ၊ မကၠာေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ နဲ႔ မဒီနာၿမိဳ႕ေတာ္က ဗလီႀကီးေတြမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြကို သီးသန္႔ အပိုင္းအျခား အကာအရံေတြနဲ႔ ၀တ္ျပဳခြင့္ ျပဳထားပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာၿမိဳ႕ေတာ္ေတြမွာလည္း အမ်ဳိးသမီးေတြ ၀င္ေရာက္၀တ္ျပဳႏိုင္တဲ့ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။  အစၥလာမ္မွာ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး၊ ကေလး တန္းစီတဲ့စနစ္ကအစ အရာအားလံုး ျပဌာန္းၿပီးသား ရွိပါတယ္။

မြတ္ဆလင္ေတြ ဗလီကိုလာေရာက္ကာ စုေပါင္း၀တ္ျပဳၾကတဲ့အခ်ိန္ ၅ ခ်ိန္ ရွိပါတယ္။ မနက္ေစာေစာ ဖဂ်ရ္လို႔ ေခၚတဲ့ ေနမထြက္မီ ၅ နာရီ ခြဲေလာက္မွာ တစ္ခ်ိန္၊ မြန္းလြဲၿပီး ေန႔လည္ ၁ နာရီေလာက္မွာ ဇုဟိုရ္၀တ္ျပဳခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္၊ ညေန ၄ နာရီခြဲေလာက္မွာ အဆြရ္၀တ္ျပဳခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္၊ ေန၀င္ၿပီး ၆ နာရီခြဲေလာက္မွာ မဂ္ရိဗ္၀တ္ျပဳခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္၊ ညဦးပိုင္း ၈ နာရီေလာက္မွာ အိရွာ၀တ္ျပဳခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္၊ အားလံုးေပါင္း ၅ ခ်ိန္ ၀တ္ျပဳၾကရပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ၀တ္ျပဳခ်ိန္မတိုင္မီ ၁၅ မိနစ္ေလာက္၊ နာရီ ၀က္ေလာက္အလိုမွာ မင္နရတ္ဗလီေမွ်ာ္စင္ေပၚသို႔ မု႔အ္ဇင္လို႔ေခၚတဲ့ နိဗၺာန္ေဆာ္က ကိဗ္လဟ္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ဟစ္ေခၚႏိႈးေဆာ္ၾကရပါတယ္။ ၀တ္ျပဳဖို႔ ႏိႈးေဆာ္သံကို အဇာန္ေပးတယ္လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ အဇာန္ဖိတ္ေခၚသံဟာ တစ္ကမၻာလံုးမွာ အရဗီဘာသာတစ္မ်ဳိးတည္းကို အသံုးျပဳဖိတ္ေခၚတဲ့အတြက္ အတူတူပဲျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ၅ ႀကိမ္ ၀တ္ျပဳဖို႔ ဖိတ္ေခၚတဲ့ အဇာန္ဖိတ္ေခၚသံရဲ႕ အနီးစပ္ဆံုး ျမန္မာအသံထြက္နဲ႔အဓိပၸာယ္ကေတာ့

♥ အလႅာဟုအတ္က္ဗရ္ (၄ ႀကိမ္)  { အလႅာဟ္အရွင္သည္ အႀကီးက်ယ္ဆံုး ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ }

♥ အရွ္ဟဒု အန္လာအိလာဟ အိလႅလႅားဟ္ (၂ ႀကိမ္)
{ အလႅာဟ္အရွင္မွအပ ကိုးကြယ္ရာမရွိေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး သက္ေသခံပါတယ္။ }

♥ အရွ္ဟဒု အႏၷ မုဟမၼဒန္ ရစူလြလႅာဟ္ (၂ ႀကိမ္) { တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ (s a w) ဟာ အလႅာဟ္အရွင္ရဲ႕ ေစတမန္ေတာ္တစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံပါတယ္။ }

♥ ဟုိင္ယ္ယာအလက္ ဆြလားဟ္ (၂ ႀကိမ္) { ၀တ္ျပဳဖို႔ လာေရာက္ၾကပါ။ }

♥ ဟုိင္ယ္ယာအလုိင္ ဖလာဟ္ (၂ ႀကိမ္) { ေအာင္ျမင္မႈဖက္ကို လာေရာက္ၾကပါ။ }

♥ အလႅာဟုအတ္က္ဗရ္ (၂ ႀကိမ္) { အလႅာဟ္အရွင္သည္ အႀကီးက်ယ္ဆံုး ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ }

♥ လာဟိလာဟ အိလႅလႅားဟ္ (၁ ႀကိမ္)
{ အလႅာဟ္အရွင္မွအပ အျခားကိုးကြယ္ရာမရွိပါ။ }

ဒီလို အဇာန္ဖိတ္ေခၚသံကို ၾကားရတဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြဟာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ကို ၀တ္ျပဳဖို႔ ေရာက္လာရပါၿပီ။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕ အ၀င္တစ္ေနရာမွာ မိမိရဲ႕ ထီး၊ ဖိနပ္စတဲ့ အသံုးအေဆာင္ေတြကို စနစ္တက် တိုကင္ေပးကာ လက္ခံသိမ္းဆည္းေပးတဲ့ ေကာင္တာေတြ ဗလီတိုင္းလိုလိုမွာ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဖိနပ္ေတြ၊ ထီးေတြ အပ္ႏွံၿပီးရင္ ဗလီရဲ႕ အ၀င္နား ေဘးဖက္ေလာက္မွာပဲ ရွိတတ္ၿပီး ထိုင္စရာေတြ အမ်ားအျပား စီတန္းကာရွိၾကတဲ့ ေရကန္ငယ္ ဒါမွမဟုတ္ ေရဘံုဘိုင္ေခါင္းေလးေတြမွာ ထိုင္ကာ ၀ိုသြဴ ေခၚ လက္၊ ပါးစပ္၊ ႏွာေခါင္း၊ မ်က္ႏွာ၊ တံေတာင္ဆစ္၊ ဦးေခါင္း၊ ေျခ စတဲ့ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြကို ၃ ႀကိမ္စီ ပြတ္သပ္ သုတ္သင္ ေဆးေၾကာကာ ေရသန္႔စင္ျခင္းအမႈကို ျပဳလုပ္ရပါတယ္။
၀ိုသြဴေရမသန္႔စင္ဘဲ ၀တ္ျပဳခြင့္၊ ဗလီထဲကို ၀င္ေရာက္ခြင့္ မျပဳထားပါဘူး။ မြတ္ဆလင္တစ္ဦး ၀တ္ျပဳဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ သန္႔စင္ျခင္းအမႈေတြထဲမွာ ၀တ္ျပဳတဲ့ေနရာသန္႔ရမယ္၊ ကိုယ္ခႏၶာသန္႔ရမယ္၊ အ၀တ္အစားသန္႔ရမယ္၊ ကိုယ္ခႏၶာရဲ႕ ဘယ္အပိုင္းေတြကို ဖံုးအုပ္ကာ ၀တ္ျပဳရမယ္၊ စသည္ျဖင့္ အေသးစိတ္ သတ္မွတ္ခ်က္ကေလးေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကို မြတ္ဆလင္တိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးကာ ၀တ္ျပဳၾကရပါတယ္။ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြထဲကို ညစ္ပတ္ေနတဲ့ အေနအထားမွာ ၀င္ခ်င္သလို ၀င္လာၿပီး ၀တ္ျပဳခြင့္ မရွိပါဘူး။ မြတ္ဆလင္အားလံုးဟာ သူတို႔ကိုးကြယ္ရာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ကို အတြင္းပိုင္း အျပင္ပိုင္းသန္႔စင္မႈအျပည့္ ရိုက်ဳိးစိတ္အျပည့္ ခ်စ္ခင္အားကိုးစိတ္အျပည့္နဲ႔ ၀တ္ျပဳဦးခ်ၾကရပါတယ္။

မြတ္ဆလင္ေတြဟာ ဗလီေတြထဲမွာ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားတာေတြကို ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းႏိုင္ၾကသလို ေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္ဆရာရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈေနာက္မွာ အားလံုးစုေပါင္း၀တ္ျပဳၾကရတာလည္း ရွိပါတယ္။ ၀တ္ျပဳခ်ိန္ ၅ ခ်ိန္မွာ ၀တ္ျပဳရတဲ့ပံုစံေတြဟာ တူေနေပမယ့္ ၀တ္ျပဳဦးခ်ရတဲ့ အႀကိမ္အေရအတြက္ဟာ မတူညီၾကပါဘူး။ မြတ္ဆလင္ေတြ ဘယ္လို ၀တ္ျပဳၾကသလဲ၊ ဘာေတြ ရြတ္ဆိုရသလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ရြတ္ဆိုရသလဲ၊ ဘာအက်ဳိးေက်းဇူးေတြရမလဲ စတာေတြကို အခါအခြင့္သင့္ရင္ ေရးပါဦးမယ္။

စုေပါင္း၀တ္ျပဳမႈ အၿပီးမွာ စုေပါင္းဆုေတာင္းမႈေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဆုေတာင္းမႈေတြထဲမွာ ကမၻာသူကမၻာသားေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေစဖို႔၊ လူသားအားလံုးကိုယ္စီမွာ ရွိတတ္တဲ့ အခက္အခဲေတြကို ေျပလည္ႏိုင္ေစဖို႔၊ က်န္းမာေရးမေကာင္းသူေတြကို က်န္းမာေရးေကာင္းလာေစဖို႔၊ ေငြေၾကးအခက္အခဲရွိသူေတြကို ေျပလည္ႏိုင္ေစဖို႔၊ အျပစ္ေတြကေန ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ေစဖို႔၊ ဂ်ဟႏၷမ္လို႔ေခၚတဲ့ ငရဲဘံုကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔၊ ဂ်ႏၷသ္သုခဘံုမွာ စံစားခြင့္ရႏိုင္ေစဖို႔ စတာေတြကို အမ်ားအားျဖင့္ ေတာင္းၾကပါတယ္။ မသိတဲ့ လူအမ်ား စြပ္စြဲေနၾကသလို ဘာသာျခားေတြပ်က္စီးပါေစ စသည္ျဖင့္ က်ိန္ဆဲျခင္းအမႈဟာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတြထဲမွာ ျပဳလုပ္ခြင့္ေတာင္ မရွိပါဘူး။ လူသားအခ်င္းခ်င္း ေမတၱာထား ေလးစား ၾကင္နာ တန္ဖိုးထားဖို႔ပဲ အစၥလာမ္က သင္ၾကားပါတယ္။ စုေပါင္းေတာင္းဆုျပဳျခင္းအၿပီးမွာ မိမိလိုအပ္ရာ ၀တ္ျပဳမႈေတြကို ျပဳလုပ္ၾကၿပီး ေနရပ္အသီးသီး လုပ္ငန္းအသီးစီးကို ျပန္ၾကရပါတယ္။ ဗလီေတြထဲမွာ ေလာကုတၱရာအေၾကာင္းကလြဲရင္ အေရာင္းအ၀ယ္အပါအ၀င္ ျပင္ပေလာကီစကားတစ္လံုးမွ တိုးတိုးကေလးေတာင္ ေျပာခြင့္မရွိဘူးလို႔ အစၥလာမ္က သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားတဲ့အတြက္ မြတ္ဆလင္ေတြဟာ တစ္ေန႔မွာ ၅ ႀကိမ္ စုရံုးကာ ဘာသာျခားေတြကို တိုက္ခိုက္ဆန္႔က်င္ဖို႔ စည္းေ၀းၾကတယ္ဆိုတဲ့ မသိနားမလည္သူေတြရဲ႕ စြပ္စြဲခ်က္ဟာ အလြန္ရယ္ေမာစရာ ျဖစ္လို႔ေနပါတယ္။

ေသာၾကာစုေပါင္း၀တ္ျပဳမႈကို ဂ်ဳမၼာလို႔ ေခၚေလ့ရွိၿပီးေတာ့ ဗလီေတြရဲ႕ အစည္ကားဆံုးေန႔ ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အၾကမ္းဖ်င္းသတ္မွတ္ခ်က္က ေသာၾကာဂ်ဳမၼာ၀တ္ျပဳမႈ မျပဳလုပ္ခင္အရင္ ေရခ်ဳိးရတယ္၊ အေမြးအႀကိဳင္သံုးရတယ္၊ သန္႔ျပန္႔လွပတဲ့ အ၀တ္အစားေတြကို ၀တ္ဆင္ရတယ္စတဲ့ ဓေလ့ေတြ ရွိပါတယ္။ ေသာၾကာဂ်ဳမၼာ၀တ္ျပဳမႈမွာ ဗလီ၀တ္ျပဳရာေနရာကို မ၀င္ခင္  ၀ိုသြဴ ေခၚ ေရသန္႔စင္ျခင္းအမႈကို ျပဳလုပ္ရပါတယ္။ ဗလီကို ယာဖက္ေျခေထာက္နဲ႔ စ၀င္ရတယ္။ ေမတၱာပို႔ရပါတယ္။ မိမိအစီအစဥ္နဲ႔ ၀တ္ျပဳရတဲ့ ၀တ္ျပဳမႈ အနည္းငယ္ျပဳလုပ္ၿပီးခ်ိန္မွာ ေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္ဆရာရဲ႕ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ေဟာၾကားမႈ စတင္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ အစၥလာမ္ဘာသာတရားက သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားတဲ့ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္အေၾကာင္းေလးေတြ၊
အစၥလာမ့္သမိုင္းေၾကာင္းေတြ၊  တမန္ေတာ္ေတြရဲ႕ အတုယူစံထားစရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေဟာၾကားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီေနာက္မွာ  မင္မ္ဗာလို႔ေခၚတဲ့ တရားေဟာစင္ျမင့္ငယ္ေပၚသို႔တက္ကာ အရဗီဘာသာစကားနဲ႔ ရြတ္ဖတ္ေဟာၾကားပါတယ္။ ဒီေဟာၾကားမႈကို ခြသ္ဗာဟ္ဖတ္တယ္လို႔ ေခၚၿပီး ၁၀ မိနစ္ေလာက္သာ ၾကာတတ္ကာ ဆုေတာင္းေတြ၊ ရာသီအခ်ိန္အခါအလိုက္ ေဆာင္ေရွာင္လိုက္နာရမယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြ၊ ဘာသာေရးအေၾကာင္းအရာေတြ၊ တမန္ေတာ္ေတြကို ေမတၱာပို႔မႈေတြ ပါ၀င္တတ္ပါတယ္။ ခြသ္ဗာဟ္ဖတ္ျခင္းကို ေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္ဆရာက ေခတၱထိုင္ၿပီး အပိုင္းႏွစ္ပိုင္းခြဲကာ ဖတ္ရြတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ခြသ္ဗာဟ္ဖတ္ၿပီးေနာက္မွာ စုေပါင္း၀တ္ျပဳမႈအစီအစဥ္ စတင္ပါတယ္။ ၀တ္ျပဳမႈဟာ ၅ မိနစ္သာသာေလာက္ပဲ ၾကာျမင့္တတ္္ပါတယ္။ ဒီေနာက္မွာ စုေပါင္းေတာင္းဆုျပဳမႈ ျပဳလုပ္ပါတယ္။ စုေပါင္းေတာင္းဆုျပဳမႈအၿပီးမွာ မိမိ၀တ္ျပဳစရာအနည္းငယ္ကို ၀တ္ျပဳၿပီး အလိုရွိရာအရပ္ကို ျပန္ႏိုင္ၾကပါၿပီ။ တစ္ခ်ဳိ႕ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြမွာ အေကၽြးအေမြး အသီးအႏွံေ၀တာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ လူႀကီး လူငယ္ေတြဟာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ထဲမွာ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ရြတ္ဖတ္တာ၊ ဇိကိရ္လို႔ေခၚတဲ့ ပုတီးစိတ္ပြားမ်ားတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ဗလီေတြမွာ ညေနပိုင္း ၅ နာရီေလာက္မွာ ကေလးေတြကို ဘာသာေရးအေျခခံပညာသင္ေပးတဲ့ အစီအစဥ္ေတြရွိတတ္ပါတယ္။ ဗလီတစ္လံုးနဲ႔ တစ္လံုး ကြာျခားမႈ ရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္။

ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္တစ္ခုမွာ အေၾကာင္းမဲ့ အၿမဲတမ္းေနထိုင္လို႔ မရပါဘူး။ ေရွ႕ေဆာင္အီမာမ္တစ္ဦးနဲ႔ မုအ္ဇင္န္ နိဗၺာန္ေဆာ္တစ္ဦး ေပါင္းႏွစ္ဦးသာ ဗလီအေဆာက္အဦးရဲ႕ ျပင္ပမွာ ေနၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဗလီခန္းမထဲမွာ ဘယ္သူမွ အၿမဲတမ္း ညအိပ္ေနထိုင္ျခင္း မရွိရပါဘူး။ ရံဖန္ရံခါလာေရာက္တတ္တဲ့ ဘာသာေရးအဖြဲ႔ေတြ စား၀တ္ေနေရးအဆင္ေျပေစဖို႔၊ အခါႀကီးရက္ႀကီး ရမသြာန္ဥပုသ္ကာလေတြမွာ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ႏိုင္ေစဖို႔ အိုးခြက္ပန္းကန္ေတြ၊ ထင္းခြဲၾကက္သြန္လွီးတဲ့ ဒါးအခ်ဳိ႕ (အခ်ဳိ႕)ကလြဲရင္ တိုက္ခိုက္လို႔ရတဲ့ လက္နက္တစ္စံုတစ္ရာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြမွာ ထားခြင့္ သိုမွီးခြင့္ အလ်င္းမရွိပါဘူး။ ႀကိဳက္တဲ့ဗလီကို ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ မီဒီယာသမားေတြ ေခၚလာၿပီး အမ်ားေရွ႕မွာ ၀င္ၾကည့္ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ မပါဘဲ ရဲအနည္းငယ္နဲ႔ ဗလီကို ၀ိုင္း၊ အထဲ၀င္လာၿပီး လက္နက္ေတြ႔တယ္ဆိုတဲ့ ဘိန္းထုတ္ခ်ၿပီး တမင္အကြက္ဆင္ ဖမ္းျပတာကေတာ့ အစၥလာမ္နဲ႔ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြကို စစ္စခန္းလို႔ သမုတ္ခ်င္သူေတြရဲ႕ ညစ္ပတ္ေအာက္တန္းက်တဲ့ လွည့္ကြက္သာျဖစ္ပါတယ္။ အခုထပ္ေျပာပါမယ္။ ႀကိဳတင္စီစဥ္မထားဘဲ ႀကိဳက္တဲ့ဗလီကို ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္သာ ၀င္လာခဲ့ပါ။ ဗလီတိုင္းက ႀကိဳဆိုလွ်က္ပါ။ ၀တ္ျပဳတဲ့ ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြကို စစ္စခန္း၊ ခံတပ္လို႔ မိုက္မဲစြာ သမုတ္လိုသူေတြ ဘာမွားေနသလဲဆိုတာ ျမင္ရပါမယ္လို႔ပဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာပါမယ္။ (Seeing is believing) ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္လွီး ထင္းခုတ္တဲ့ အိမ္တိုင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုင္းမွာ ရွိႏိုင္တဲ့ တိုက္ခိုက္တဲ့ ဒါးရွည္မဟုတ္တဲ့ လူ႔အသံုးအေဆာင္ဒါး တစ္ေခ်ာင္း ႏွစ္ေခ်ာင္း ရွိတာကို လက္နက္မိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ကိုယ္နဲ႔ မတဲ့သူတိုင္း၊ မေက်နပ္သူတိုင္း၊ လူတိုင္းကို ဘိန္းထုတ္ခ်ၿပီး တမင္အကြက္ဆင္ ဖမ္းျပႏိုင္ပါတယ္။

ဒီေလာက္ဖတ္မိရင္ စာရႈသူမိတ္ေဆြအေနနဲ႔ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြထဲမွာ ဘာေတြရွိသလဲ၊ ဗလီေတြမွာ မြတ္ဆလင္ေတြ ဘာလုပ္ၾကသလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို အၾကမ္းဖ်င္း သိေလာက္ၿပီ တီးမိေခါက္မိၿပီလို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဗလီေတြကို အလည္အပတ္သေဘာမ်ဳိး ၀င္ေရာက္ေလ့လာခ်င္တယ္၊ ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ တစ္ကိုယ္လံုး သန္႔ျပန္႔ေအာင္ ေရခ်ဳိးခဲ့ပါ။ ဗလီကို ေျခေထာက္ေလာက္ ေဆးၿပီး ၀င္ပါ။ ေဂါပကတာ၀န္ရွိသူေတြကို ေျပာျပပါ။ အခန္းေစ့ ေထာင့္ေစ့ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုလည္း မိတ္ေဆြကို ၿပံဳးစိစိနဲ႔ တစ္ဗလီလံုး ေနရာမက်န္ေအာင္ လိုက္ျပပါလိမ့္မယ္။ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခန္း ရွိ မရွိလည္း အားနာၿပီး မေမးဘဲ မေနပါနဲ႔။ နံရံေတြကို စိတ္တိုင္းက် အားမနာတမ္း ေခါက္ၾကည့္ပါဦး။ အေပါက္ေတြ၊ လိႈဏ္ေခါင္းေတြ ရွိ မရွိ သိရေအာင္ပါ။ ဘယ္လို၀တ္ျပဳသလဲ၊ ဘာေတြေဟာၾကားသလဲ သိခ်င္လို႔ ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ရင္လည္း ရႏိုင္ပါတယ္။ ထိုင္ခံုတစ္လံုးေတာင္းၿပီး ၀တ္ျပဳေဆာင္ ေနာက္နားေလးမွာ စိမ္ေျပနေျပ ထိုင္ၾကည့္ခြင့္
မေပးစရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ ေဂါပကကို ေမးျမန္းၿပီးသာ ခြင့္ျပဳခ်က္ကေလးေတာင္းၿပီး လုပ္ပါ။ အဆင္မေျပစရာ မရွိပါဘူး။ ေလ့လာျဖစ္ေအာင္ ေလ့လာေစခ်င္ပါတယ္။ မ၀င္ရဲ၊ မ၀င္ခ်င္တဲ့စိတ္ကို ေဖ်ာက္ကာ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့၀င္ေရာက္ေလ့လာၾကဖို႔သာ ဖိတ္ေခၚပါရေစ။ ဒါမွ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး သံသယေတြေပ်ာက္ကာ အမွန္ဘ၀ေတြ ေရာက္လာမွာပါ။

ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တီးတိုးသံသယေတြေပ်ာက္ပါေစေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအားလံုး ေဘးဘယာ ေ၀းကြာပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သလိုက္ပါတယ္။

ေဆြမြန္
၁၄ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၄

Credit:  ကိုေဆြမြန္ရဲ႕ Facebook Account