မဲဇာေတာင္ေျခ (MEZA HILL)

မဲဇာေတာင္ေျခကုိ ဖတ္ခ်င္တယ္လို႔ ေတာင္းဆိုထားတဲ့အခ်ိန္မွာ
မဲဇာေတာင္ေျခကုိ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ထားတာေလး ရွားရွားပါးပါေတြ႕လို႔ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

မဲဇာေတာင္ေျခ
(လက္၀ဲသုႏၵရအမတ္ႀကီး)

မဲဇာေတာင္ေျခ၊ စီးေတြေတြတည့္၊
 ျမစ္ေရ၀န္းလည္၊ ၿမိဳင္ေတာဆီက၊
 ေရႊျပည္ကုိသာ၊ တရွာေတာ့မိ၊
မိုးရွိရွိလွ်င္၊ သီရိက်က္သေရ၊
တက္ၿဖိဳးေ၀သား၊
 ေအာင္ေျမေၾကာ့ေၾကာ့၊ ကုန္းေမာ့ေမာ့ႏွင့္၊
ဘုိးေတာ္ေကာင္းမႈ၊ တည္ထားျပဳသည္၊
ဇမၺဴ႕ဆီမီး၊ ေျခာက္ေရာင္ညီးမွ်၊
ဂူႀကီးသခင္၊ ေရႊလင္းပင္ႏွင့္၊
 ေရႊျခေသၤ့ေႁမြ၊ စ၍ေရေသာ္၊
 ေရႊေစတီႀကီး၊ အသီးသီးတည့္၊
ပိတ္ဆီးျခယ္သန္း၊ လွ်ပ္ေရာင္တန္းမွ်၊
 ေရႊနန္းေရႊဘံု၊ အလံုးစံုကို၊
အာ႐ံုမ်က္ျမင္၊ ဖူးေျမွာ္ခ်င္၍၊
 သည္တြင္ေရႊၿမိဳ႕၊ သည္သို႔ေစတီ၊
 သည္ဆီေရႊနန္း၊ ေျဖာင့္တန္းေတာ့မည္၊
 စိတ္ကရည္သည္။ ။
 ေရႊျပည္ဌာန ေ၀းေသာေၾကာင့္။

သဲသာေသာင္ေျမ၊ ျမစ္ကမ္းေျခလည္း၊
အေၾကတျပင္၊ တို႔ေအာင္ခြင္၀ယ္၊
 ေရရွင္ပတ္၀န္း၊ ေပ်ာ္ဖြယ္ထြန္းလိမ့္၊
တကၽြန္းေလာက္ပင္၊ ေ၀းမည္ထင္ခဲ့၊
စီးသြင္ညိဳရစ္၊ မဲဇာျမစ္လည္း၊
 ထစ္ထစ္ထြန္းဘိ၊ ခ်ံဳအတိႏွင့္၊
 ေတာႀကီးဆိတ္ညံ၊ ဆီးက်ံက်ံ၀ယ္၊
ဓူ၀ံမေပၚ၊ မေျမာ္ပါရ၊
 ေနကိုတလည္း၊ ဘယ္ကေရွ႕ေနာက္၊ ဘယ္ေတာင္ေျမာက္ဟု၊ ေတြးေထာက္မမွန္၊
 ဖန္ဖန္အံ့ၾသ၊ ႀကံတိုင္းေမာစြ၊
ဘယ္ေတာဘယ္ၿမိဳင္၊ မသိႏိုင္ခဲ့၊
မခုိင္စိတ္၀မ္း၊ ေန႔တိုင္းလြမ္းရွင့္၊
ကင္းစမ္းေတာင္က၊ ေလဦးစ၍
၊ ေနာက္မွေလရွည္၊ အတည္တည္သည္။ ။
 ေလျပည္လာက ေအးေသာေၾကာင့္။

ပြဲခါေညာင္ေရ၊ သြန္းၿမဲေပတည့္၊
 ႐ိုေသသဒၶါ၊ ထံုးစဥ္လာျဖင့္၊
မဲဇာရပ္သူ၊ ေတာင္းဆုယူသည္၊
 ေရႊဂူေတာ္ႏွင့္၊ ႐ႈတိုင္းတင့္သား၊
မိုးျမင့္သီေခါင္၊ မဲဇာေခ်ာင္က၊
 တစ္ေတာင္လံုးမိႈင္း၊ စ၍ဆိုင္းေသာ္၊
 ေတာင္တိုင္းယွက္၍၊ ၀န္းကာေ၀ွ႔သည္၊
 ေတာင္ေငြ႕ေ၀ေ၀၊ အေထြေထြႏွင့္၊
 ေလလည္းေရာေရာ၊ မိုးမပါဘဲ၊
သံ၀ါေျဖာက္ေျဖာက္၊ ဆီးႏွင္းေပါက္လည္း၊
 မိုးေလာက္ျပင္းထန္၊ သြန္းခ်ျပန္ေသာ္၊
ယုဂန္ထင္ရွား၊ ေတာင္ေတာ္ဖ်ားက၊
ရထားယာဥ္သာ၊ ေနစၾကာလည္း၊
 ေရာင္၀န္မထြန္း၊ ခ်မ္းရွာလြန္း၍၊
တည့္မြန္းခ်ိန္ေန၊ ေရာက္လြယ္ေစဟု၊
 ေစ့ေရလွည့္လည္၊ တလ်က္မည္သည္။
ေနျခည္ျဖာမွ ေႏြးေသာေၾကာင့္။

MEZA HILL
Letwe Thondara (f 1752 – 1783)

Meza Hill. Swift-flowing river waters wash its encircling beaches.
From this dense forest, my thoughts turn to the Golden City.
On the heights of the Victory Soil the shrines that our Ancestor built thrust skyward in a swell and spill of radiant glory.
Lamp of the World, bright with the six colors, the Cave Temple, Shwe Lin Bin, the Golden Lion Shrine, the Golden Temple, flash like lightning.
In my desire to see these shrines and the Golden Palace, I am deceived by my imagination.
I say: here the city, there the shrines, this the palace.
For the Golden City is far away.

Our down river home is pleasant with sand beaches and moving waters.
It is as far as another world.
Here, the brown river Meza flows through a silent forest of tall trees and impenetrable thickets.
Mist and vapors hide the north star from my gaze.
I do not know where to look for the sun, not knowing east, west, north, or south.
My breath falters often as I wonder about this primordial forest.
Daily my strength fails me as I think of home.
The wind which rises in the Kinwun range grows in strength with the deep wind from the west.
For it is cold when the wind begins to blow.

Devout Meza people hold the customary festival for watering the Banyan Tree, and pray at the resplendent Cavern Shrine.
But when from Meza valley the mists rise to shroud the Hill, to darken the whole range, to mix and swirl with the mountain vapors, agitated by the wind, to drip like thickest rain, then the sun’s chariot on Yugan Hill shivers with cold.
I pray that the hours may soon complete their circle to high noon.
For it is warm only when the sun breaks through.

(ဆရာ၀င္းေဖ ၏ ျမကန္သာ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)