“အဘိဓမၼာတရား ေဟာေတာ္မူပံု”

ျမတ္စြာဘုရား တာ၀တႎသာ ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သိၾကားမင္းႀကီးထိုင္တဲ့ ပင္လယ္ကသစ္ပင္ေအာက္မွာ
ခင္းထားတဲ့ ပ႑ဳကမၺလာေက်ာက္ေနရာမွာ ထိုင္ေတာ္မူတယ္။ အဲဒီ ေက်ာက္ေနရာႀကီးက ေက်ာက္ေတာ့ေက်ာက္ပဲ၊
ဒါေပမယ့္ ေက်ာက္ေပ်ာ့ႀကီး၊ အဲဒီေပၚ ထိုင္လိုက္လို႔ရွိရင္အိသြားတယ္၊ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေက်ာက္ေပ်ာ့၊
ဘယ္မွာ ရွိလဲလို႔ေျပာရင္ အဲဒီမွာ ရွိတယ္လို႔ ေျပာရမယ္၊ဆိုဖာႀကီးလိုပဲ၊ သိၾကားမင္းႀကီး အဲဒီေပၚ ထိုင္လိုက္လို႔ရွိရင္
ခ်က္ေလာက္ထိေအာင္ ျမဳပ္သြားတယ္တဲ့။

အဲဒီလို ျမတ္စြာဘုရားက ပ႑ဳကမၺလာ ေက်ာက္ဖ်ာေပၚမွာ သီတင္းသံုး ထိုင္ေနစဥ္ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ
ေရာက္လာၾကတဲ့အခါမွာ ဘုရားျဖစ္ၿပီး ၂၂-ရက္ေန႔က ေနၿပီး ရက္သတၱပတ္ ဆင္ျခင္ထားတဲ့ အဘိဓမၼာတရားေတြကို
ေခါင္းစည္းတစ္ခုထဲေအာက္မွာ ထားၿပီး အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို ေဟာတယ္တဲ့၊တစ္၀ါတြင္းလံုး ဒီ အဘိဓမၼာတရားခ်ည္းပဲ ေဟာတယ္။

“မယ္ေတာ္ ေက်းဇူးဆပ္”
••••••••••••••••••••••••••••••••
အဲဒီလို ျမတ္စြာဘုရားက ပ႑ဳကမၺလာ ေက်ာက္ဖ်ာေပၚမွာ သီတင္းသံုး ထိုင္ေနၿပီး နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ
ေရာက္လာၾကတဲ့အခါမွာ ဘုရားျဖစ္ၿပီး၂၂-ရက္ေန႔ကေနၿပီး ရက္သတၱပတ္ ဆင္ျခင္ထားတဲ့
အဘိဓမၼာတရားေတြကို ေခါင္းစည္းတစ္ခုထဲ ေအာက္မွာထားၿပီး အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို ေဟာတယ္တဲ့။
“ကုသလာ ဓမၼာ၊ အကုသလာ ဓမၼာ၊ အဗ်ာကတာ ဓမၼာ”ဆိုၿပီးေတာ့ ၃-စု၊ မာတိကာ ေပးတယ္။
“ေဟတူ ဓမၼာ၊ န ေဟတူ ဓမၼာ” စသည္ျဖင့္ ၂-စု မာတိကာေလးေတြ ေခါင္းစဥ္ေလးေတြ ေပးၿပီးေတာ့
ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာသြားလိုက္တာ တစ္၀ါတြင္းလံုး ဒီ အဘိဓမၼာတရားခ်ည္းပဲ ေဟာတယ္။

အဲဒီလို အဘိဓမၼာတရား ေဟာၾကားရာ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ တရားနာပရိသတ္ထဲမွာ အလြန္ ထူးျခားတဲ့ပုဂိၢဳလ္ တစ္ဦး ပါလာတယ္။ ဘယ္သူတုန္းဆိုရင္ တုသိတာနတ္ျပည္မွာ နတ္မင္းအျဖစ္ျဖင့္ ျဖစ္ေနတဲ့ လူ႔ဘ၀တုန္းက ဘုရားေလာင္းရဲ႕ မယ္ေတာ္ နတ္သားပဲ။

●သႏၲဳႆိတ နတ္သားဘ၀နဲ႔ ဘုရားတရားပြဲမွာ လာေရာက္ၿပီး ၊လက္ယာဘက္မွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ နာယူေနတယ္။
အဲဒီ မယ္ေတာ္ႀကီးကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက အဘိဓမၼာတရားကို ေဟာတာ။ မယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူးဆပ္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္ေပါ့။

●ေက်းဇူးဆပ္တယ္လို႔ ေျပာတဲ့အထဲမွာ ဘာေတြ အပို ထည့္ေျပာတုန္းဆိုရင္ “အမိေက်းဇူးဟာ ဆပ္မကုန္ႏိုင္ဘူး၊
အဲဒါ ဘုရားေသာ္မွ အဘိဓမၼာတရားေဟာတာေတာင္ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးသာ ေက်ေသးတယ္တို႔၊ ဘာတို႔ေနာ္”
တစ္လံုးက ဘယ္ေလာက္တန္လို႔ တစ္လံုးဖိုးတို႔၊ ႏွစ္လံုးဖိုးတို႔ ေျပာလို႔ရမတုန္း၊ တစ္လံုးဖိုးပဲ ေက်ေသးတယ္၊
ေနာက္တစ္လံုးဖိုး က်န္ေနေသးတယ္လို႔ အဓိပၸာယ္မ်ိဳး ေျပာၾကတယ္။

ဒါေတြက စာထဲမပါတဲ့ စကားေတြပါ၊ စာထဲမပါေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ဟာက ယုတၱိရွိတယ္၊ အခုဟာက ယုတၱိမရွိဘူး။
ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆို တန္ဖိုးျဖတ္ထားမွသာ ေျပာလို႔ ရေတာ့မေပါ့၊အဘိဓမၼာတရားေဟာရင္ တစ္လံုးဖိုးပဲ ေက်ေသးတယ္၊
ေနာက္တစ္လံုးဖိုးကို ေက်ဖို႔ရန္အတြက္ ထပ္ေဟာရမယ့္ ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။
မယ္ေတာ္ႀကီးကို ဦးတည္ၿပီး တစ္ေသာင္းေသာ စၾကာဝဠာက ေရာက္ရွိလာတဲ့ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းရဲ႕
အလယ္မွာ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားဟာ ဒီ အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာကို တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ ေဟာၾကားခဲ့တာ၊
လူ႔ျပည္က အေရအတြက္အားျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ “၃-လတိတိ၊ ရက္ေပါင္း ၉၀”-ၾကာတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။
ရက္ေပါင္း ၉၀-ၾကာမွ ေဟာဒီ အဘိဓမၼာတရားဟာ ၿပီးဆံုးသြားတယ္။

နတ္တို႔ရဲ႕အခ်ိန္နဲ႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ မိနစ္ပိုင္းေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ လူ႔ျပည္က အႏွစ္ ၁၀၀-သည္
တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ ၁-ရက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ေန႔တာ ညတာ ဟိုက ပိုၿပီးေတာ့ ရွည္တယ္။
လူ႔ျပည္က တိုတယ္၊ လူ႔ျပည္ အႏွစ္ ၁၀၀-မွ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ ၁-ရက္ဆိုေတာ့ မိနစ္ပိုင္းေလာက္ပဲ ၾကာတယ္ေပါ့။
၃-လဆိုတာ ဘာမွ မရွိဘူးေပါ့။တရားပြဲက ဘာမွ မၾကာလိုက္ဘူးေပါ့။ ခဏေလး ၿပီးသြားတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ကို ႂကြသြားတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဘုရားက လူသားဆိုေတာ့ ခပ္ေသးေသးေနမွာေပါ့၊
လူ႔အေတာင္နဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့ ၁၈-ေတာင္ေပါ့၊ ၁၈-ေတာင္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္မွ မရွိဘူးေပါ့။
၁၈-ေတာင္ကို တခ်ဳိ႕က ၁၈-မိုက္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ဘုရား ၁၈-ေတာင္ဆိုရင္ ထိုေခတ္လူေတြကလည္း
အားလံုး ၁၈-ေတာင္ တညီတည္း ျဖစ္ၾကရမွာေပါ့၊ ေလ်ာ့ရင္ နည္းနည္းပဲေပါ့၊ ႏို႔မို႔ဆိုရင္ ဘုရားတစ္ဆူတည္းကသာ
၁၈-ေတာင္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့လူေတြက ပုပုေလးေတြဆို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ ဆြမ္းေလာင္းတာတို႔၊
ဘုရားဖူးသြားတာတို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မတုန္း၊ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ သူ႔ေခတ္သူ႔လူေတြရဲ႕ အရပ္အေမာင္း ဒီလိုပဲ တညီတည္း ျဖစ္ရမွာေပါ့။

ဒီေတာ့ နတ္ျပည္ေရာက္သြားတဲ့အခါ နတ္ေတြက ႀကီးတယ္။သူတို႔ခႏၶာကိုယ္က အႀကီးႀကီးေတြ၊ အဲဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ပကတိကိုယ္နဲ႔ သီတင္းသံုးမယ္ဆိုရင္ နတ္ေတြကလည္း သူတို႔ လူသားေတြရဲ႕ ပံုစံပဲ ဖန္ဆင္းၿပီး ထိုင္ေနရမွာပဲ။နတ္က ဖန္ဆင္းလို႔ ရတာပဲ၊ လူ႔ျပည္လာတဲ့အခါမွာ အပ္ဖ်ားေလး ခ်ေလာက္တဲ့ ေနရာေလးမွာေတာင္
နတ္က ၁၀-ေယာက္၊ အေယာက္၂၀၊ ဒီလို စုထိုင္ေနၾကတာတဲ့။ေနရာ မရဘူးဆိုရင္ အဲဒီလို သူတို႔ ထိုင္ရတယ္၊
အပ္ဖ်ားေလး ေထာက္ေလာက္တဲ့ ေနရာေလးဆို ေသးေသးေလး၊ အဲဒီေလာက္ ေသးေသးေလးကို နတ္ေတြက ၁၀-ေယာက္၊၁၅-ေယာက္ စုထိုင္ႏိုင္ေအာင္ သူတို႔ ဖန္တီးလို႔ ရတယ္။

သို႔ေသာ္ စာထဲအတိုင္း ေျပာမယ္ဆိုရင္ ျမတ္စြာဘုရားက ပါလာတဲ့ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီးကို ပ႑ဳကမၺလာ
ျမေက်ာက္ဖ်ာႀကီးေပၚမွာ လႊမ္းလိုက္တဲ့အခါ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီး ပ႑ဳကမၺလာ ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးတစ္ခုလံုး
ဖံုးသြားတယ္တဲ့။ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကလည္း ထိုင္လိုက္တဲ့အခါ တင္ပလႅႅင္ေခြႀကီး တစ္ခုလံုးဟာ အဲဒီ ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးတစ္ခုလံုး ျပည့္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ဘုရားကိုယ္ေတာ္ႀကီးဟာ ေျပာင္းသြားတယ္ေပါ့။
ခႏၶာကိုယ္ေတာ္ႀကီးကေနၿပီးေတာ့ နတ္ေတြရဲ႕အတိုင္းအတာလို ႐ုပ္ပြားေတာ္ႀကီး အႀကီးႀကီး
ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ဒီလို ေျပာရမွာ။

“လူ႔ျပည္ ႂကြလာေလ့ရွိ”
••••••••••••••••••••••••••••
ျမတ္စြာဘုရားက တရားေဟာရင္း ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္ ဆြမ္းဘုန္းေပးတဲ့အခ်ိန္ကို လူ႔ျပည္ ႂကြလာေလ့ ရွိတယ္၊
သို႔ေသာ္... ျမတ္စြာဘုရားက တရားေဟာရင္း ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးတဲ့အခ်ိန္ကို လူ႔ျပည္ ႂကြလာေလ့ ရွိတယ္၊
သို႔ေသာ္ သာ၀တၳိတို႔ ရာဇၿဂိဳဟ္တို႔ဆိုတဲ့ ေဒသကို မႂကြဘဲနဲ႔ ဘယ္သူမွ မသိတဲ့ ေျမာက္ကြ်န္းဘက္ကို ႂကြတယ္၊
ေျမာက္ကြ်န္း ၾကြၿပီးေတာ့ ဆြမ္းခံတယ္၊ ဆြမ္းခံၿပီးတဲ့အခါ ဟိမ၀ႏၲာေတာင္ စႏၵကူးေတာထဲကစႏၵကူးပင္ေအာက္ အေနာတတ္ေရအိုင္အနီးအနားမွာ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးတယ္။အဲဒီလို ျမတ္စြာဘုရား ဆြမ္းဘုဥ္းေပးတဲ့အခါ
ဘယ္သူက ၀တ္ႀကီး၀တ္ငယ္ ျပဳတုန္းဆို “ရွင္သာရိပုတၱရာ” တစ္ပါးတည္းပဲ အဲဒီကိုႂကြလာၿပီး ဘုရား ဆြမ္းဘုဥ္းေပးတဲ့အခါမွာ၀တ္ႀကီး၀တ္ငယ္ ျပဳတယ္တဲ့။

အ႒ကထာထဲမွာေတာ့ ဘယ္လို ေရးထားလဲဆိုေတာ့ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ သဘာ၀အတိုင္း စားခ်ိန္က်ရင္ စားရမယ္။
နားခ်ိန္က်ရင္ နားရမယ္ေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားလည္း ႐ုပ္သဘာ၀အတိုင္းေပါ့၊ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးဖို႔
အခ်ိန္က်တဲ့အခါ လူ႔ျပည္ႂကြ ဘုဥ္းေပးတယ္။အနားယူရမယ့္အခ်ိန္ အနားယူတယ္။ၿပီးေတာ့မွ တရားဆက္ေဟာတယ္။

“နိမၼိတ႐ုပ္”
•••••••••••••••••
ဘုရားရွင္ လူ႔ျပည္ၾကြတဲ႔အခါ “နိမၼိတ႐ုပ္”ဖန္ဆင္းၿပီးေတာ့ ထားခဲ့တယ္တဲ့၊ အဲဒီ နိမၼိတ ႐ုပ္ပြားေတာ္ကေန
ဆက္ၿပီးေတာ့ ေဟာေနရစ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ဘုရားအစစ္က ဘယ္ကေန ဘယ္ေလာက္ထိ
ေဟာမယ္ဆိုတာကို သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့အတိုင္း နိမၼိတ႐ုပ္ကေန ဆက္ၿပီးေတာ့ ေဟာသြားတယ္။
ခုေခတ္လိုဆိုရင္ TV ဖြင့္ထားခဲ့တဲ့သေဘာေပါ့။

“လူ႔ျပည္မွာ ေဟာခဲ့”
••••••••••••••••••••••••••••••••
ျမတ္စြာဘုရား ဘာျဖစ္လို႔ လူ႔ျပည္ႂကြတာတုန္းဆိုေတာ့ ရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႔ ေန႔တိုင္း ေတြ႔ၿပီးေတာ့ နတ္ျပည္မွာ
ေဟာခဲ့တဲ့တရားကို ရွင္သာရိပုတၱရာကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ျပန္ျပန္ၿပီး ေန႔တိုင္း ေဟာခဲ့တာ။ဘုန္းႀကီး တစ္ခုေတြးမိတာကေတာ့ အဲဒါဟာ အဓိက ျဖစ္ေလာက္တယ္။လူ႔ျပည္က လူေတြ တန္႐ံု ျမတ္စြာဘုရားက ရွင္သာရိပုတၱရာကို ေဟာခဲ့တယ္။
ရွင္သာရိပုတၱရာက အမ်ိဳးေကာင္းသား တပည့္ရဟန္း ၅၀၀-ကို ထပ္ဆင့္ သင္ေပးတယ္။

အဲဒီရဟန္းေတြဟာ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕လက္ထက္ေတာ္တုန္းက လင္းႏို႔ေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။
လင္းႏို႔ကေန လူ႔ဘ၀ ေရာက္လာတယ္ေပါ့။လင္းႏို႔သား ၅၀၀-ဘ၀တုန္းက အဘိဓမၼာေဆာင္
ရဟန္းေတြက သူတို႔ေနတဲ့ လိုဏ္ဂူထဲမွာ ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ၾကတယ္၊ ဒီအခါ လင္းႏို႔ေတြက
အဘိဓမၼာတရားသံကို နားေထာင္ရင္း သူတို႔ နားထဲမွာ က်က္မိေနၾကတယ္။ ဒီလို ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ၃-လတိတိ ၊ရက္ေပါင္း ၉၀- ေန႔စဥ္ လူ႔ျပည္ကို ၾကြၿပီးေတာ့ ရွင္သာရိပုတၱရာကို အဘိဓမၼာတရား အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီး
ေဟာခဲ့တာ၊ ရွင္သာရိပုတၱရာဆိုတာက အင္မတန္မွ ဉာဏ္ထက္ျမက္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္
ျမတ္စြာဘုရားက အရိပ္အႁမြက္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေဟာျပလိုက္တာနဲ႔ အကုန္လံုး ရသြားတယ္။

အခု ဒီကေန႔ လူ႔ျပည္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ အဘိဓမၼာတရားသည္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ ေဟာတဲ့ အလြန္ က်ယ္၀န္းလွတဲ့
အဘိဓမၼာတရား မဟုတ္ဘူး၊ ရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္ကို ေန႔စဥ္ ေန႔စဥ္ သင္ေပးခဲ့ၿပီး ရွင္သာရိပုတၱရာက
သူ႔ဉာဏ္နဲ႔ ဘုရားေဟာတဲ့ အဘိဓမၼာကို အက်ဥ္ခ်ဳပ္ၿပီး လင္းႏို႔တစ္ျဖစ္လဲ ရဟန္းေတာ္ေတြကို သင္ေပးခဲ့တဲ့
အဘိဓမၼာလို႔ နားလည္ရပါတယ္။အ႒ကထာမွာ ဘယ္လို မွတ္တမ္းတင္ထားတုန္းဆို တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ ျမတ္စြာဘုရားက အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းေဟာလို႔ နိဂံုးခ်ဳပ္တဲ့ေန႔မွာပဲ လူ႔ျပည္က ရဟန္း ၅၀၀ လည္းပဲ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းေဆာင္ ပုဂိၢဳလ္ေတြ ျဖစ္သြားတယ္တဲ့၊ တစ္ၿပိဳင္နက္္ ၿပီးတယ္။လူ႔ျပည္က ရွင္သာရိပုတၱရာရဲ႔ အဘိဓမၼာသင္တန္း၊
နတ္ျပည္က ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ဟာ တစ္ၿပိဳင္နက္ ၿပီးဆံုးသြားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ “အဘိဓေမၼ ၀ါစနာမေဂၢါ နာမ သာရိပုတၱၱေထရပၸဘေ၀ါ- ဒီကေန႔ေခတ္ လူ႔ျပည္ေရာက္ေနတဲ့ အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာသည္ ရွင္သာရိပုတၱရာက စ,တာပါ” လို႔မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။ရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ စီစဥ္ပို႔ခ်တဲ့ အဘိဓမၼာေဒသနာ သင္႐ိုးသည္ ဒီကေန႔ ေထရ၀ါဒ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး စာအုပ္ ႐ိုက္ႏွိပ္ထားတာေနာ္။ ဓမၼသဂၤဏီက တစ္အုပ္ ရွိတယ္၊ ဝိဘင္းက တစ္အုပ္ ရွိတယ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၄၀၀- ပတ္၀န္းက်င္ ရွိတယ္၊ဓာတုကထာနဲ႔ ပုဂၢလပညတ္ ႏွစ္အုပ္တြဲ စာမ်က္ႏွာ ၂၀၀- ၀န္းက်င္ ရွိတယ္၊
ကထာ၀တၳဳက်မ္းက စာမ်က္ႏွာ ၅၀၀-၀န္းက်င္ ရွိတယ္၊ ယမိုက္က်မ္းက်ေတာ့ ၃-တြဲ၊ ပ႒ာန္းက်မ္းက ၅-တြဲ ရွိတယ္တဲ့။
ဒါေတာင္ ပ႒ာန္းမွာ အက်ဥ္းခ်ံဳးၿပီးေတာ့ ႐ိုက္ထားတာပါ။

ဒီေတာ့ ဒီကေန႔ သဂၤါယနာ ၆-တန္ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့အတိုင္း အဘိဓမၼာကိုပဲ ရြတ္ဖတ္မယ္ဆိုရင္ ပ႒ာန္း တစ္က်မ္းတည္းေတာင္မွ အနည္းဆံုး ၄-ရက္ေလာက္ အသံမစဲ ရြတ္မွ ကုန္တယ္။ဒီေလာက္ မ်ားျပားတယ္။
တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ ဘုရားေဟာတဲ့ အဘိဓမၼာတရားဆိုရင္ ဒီထက္ က်ယ္၀န္း မ်ားျပားေတာ့မွာေပါ့။
ဒီကေန႔ လူ႔ျပည္မွာ သဂၤါယနာတင္ထားတာက ရွင္သာရိပုတၱရာ ပို႔ခ်ေပးတဲ့ သင္႐ိုးအတိုင္း တင္ထားတာမို႔
မက်ဥ္းမက်ယ္ ရွိတာပါ။ ဒါကို “အဘိဓမၼာျမတ္ေဒသနာ” လို႔ ေခၚပါတယ္။

- 【ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသ၏ အဘိဓမၼာ ျမတ္ေဒသနာ(ပထမတြဲ) ႏွာ၂၈ မွ-ႏွာ၃၅ မွ】