"ယံုၾကည္ရတဲ့သူ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ"

ေလးစားရတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္က ေၿပာဖူးပါတယ္။ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းက ဘယ္ရာထူးမွာ လုပ္ေနပါေစ၊ သူဟာ ယံုၾကည္ရတယ္၊ Reliable ၿဖစ္တယ္ ဆုိၿပီး နာမည္ရသြားရင္၊ လူၾကီးေတြက သိသြား၊ လက္ခံသြားရင္ အဲဒါ အၿမင့္ကို ဆက္တက္ဖုိ႔ ေလွကားတစ္စင္းရၿပီလို႔ပဲ မွတ္ပါတဲ့။

ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရယ္လို႔ ၿဖစ္လာရင္ သူလုပ္ရမယ့္ အေရးၾကီး တာ၀န္တစ္ရပ္က သူ႔လုိေခါင္းေဆာင္ေတြ ေမြးထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ Potential (အလားအလာ) ရွိတဲ့သူေတြကုိ အၿမဲေစာင့္ၾကည္႔ေနတတ္တယ္။ ဒီလိုပဲ၊ စီမံခန္႔ခြဲရတဲ့သူေတြမွာလည္း Delegation ဆိုတဲ့ တာ၀န္ခြဲေပးၿခင္းကို မၿဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ၾကရတယ္၊ သူတစ္ေယာက္တည္း အကုန္လိုက္လုပ္ေနလို႔ မရႏုိင္ဘူး။ ဒီအခါမွာ အဲဒီမန္ေနဂ်ာဟာ သူေပးလိုက္တဲ့ တာ၀န္ကို အေကာင္းဆံုးလုပ္ႏုိင္တဲ့သူ၊ ၿပီးၿပီလားလုိ႔ တြန္းေနစရာ မလုိတဲ့သူ၊ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ လုပ္တတ္တဲ့သူကို လိုခ်င္မွာအမွန္ပဲ။ အဲဒီလို စိတ္ခ်ရတဲ့ လူေတြဟာလည္း ဒီေခတ္မွာ ရွားပါးလွတာမို႔ တစ္ေယာက္တစ္ေလ ေတြ႔လုိက္ရင္ကုိ လစာေတြအမ်ားၾကီးေပးၿပီး ကုိယ့္ဆီက ထြက္မသြားေအာင္ ဆြဲေခၚထားတတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ဘက္ကသာ အသင့္ၿပင္ထားမယ္ဆုိရင္ အခြင့္အလမ္းက ကုိယ္နဲ႔လက္တစ္ကမ္းမွာပဲ ရွိလိမ့္မယ္။

ဒါၿဖင့္ ယံုၾကည္ရတဲ့သူ (Reliable person) တစ္ေယာက္မွာ ဘယ္လုိစရုိက္လကၡဏာေတြ ရွိေနတတ္သလဲ။ လူငယ္ဘ၀မွာ ကုိယ့္နာမည္ကုိ ၾကားလုိက္တာနဲ႔ သူကေတာ့ သိပ္စိတ္ခ်ရတယ္၊ သိပ္အားကုိးရတယ္ ဆုိတာမ်ိဳး လူၾကီးေတြက တြဲၿမင္ေနေအာင္ ဘာေတြၿပင္ဆင္ထားဖုိ႔ လိုမလဲ။

၁။ ရုိးသားမႈ (Honesty)

ေငြေရးေၾကးေရးအရ ရုိးသားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ က်န္တာမွားသြားလို႔ ကိစၥမရွိေပမယ့္ အဲဒီရုိးသားမႈအပိုင္းမွာ အမည္းစက္ထင္သြားရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာ္တဲ့သူ ၿဖစ္ပါေစ၊ ေရွ႔ဆက္ဖုိ႔ ခက္ခဲသြားတတ္ပါတယ္။ ရုိးသားမႈဆုိတဲ့ေနရာမွာ ေငြေၾကးအၿပင္ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္လည္း ရုိးသားဖို႔ လိုပါတယ္။ မသိရင္ မသိေၾကာင္း၊ မတတ္ရင္ မတတ္ေၾကာင္း ေၿပာပါ။ မလုပ္တတ္တာကို လုပ္ႏုိင္သလိုလိုနဲ႔ တာ၀န္ယူလာၿပီးမွ အခ်ိန္မီ မၿပီးတာမ်ိဳး၊ လုပ္ရင္းကုိင္ရင္း မွားသြားတဲ့အခါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေၿပာဘဲ အေၾကာင္းေလွ်ာက္ၿပတာမ်ိဳးေတြဟာလည္း ရုိးသားမႈ မရွိတာကုိ ၿပပါတယ္။

၂။ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္စြမ္း (Capacity)

အလုပ္တာ၀န္ ၿဖစ္လို႔ ရုိးသားမႈတစ္ခုတည္း မလံုေလာက္ပါဘူး၊ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္စြမ္းလည္း အေရးၾကီးပါေသးတယ္။ ပြဲတစ္ခုကို စီစဥ္ေပးေစခ်င္တယ္၊ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကုိ စံုစမ္းခိုင္းခ်င္တယ္၊ အစည္းအေ၀းတစ္ခုကို ဦးေဆာင္ေစခ်င္တယ္၊ ဒီလိုတာ၀န္ေတြ ေပးလုိက္တဲ့အခါမွာ အေကာင္းဆံုး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ကုိယ့္အလုပ္က ဘယ္လုိကၽြမ္းက်င္မႈမ်ိဳး ရွိထားဖုိ႔ ေတာင္းဆုိသလဲ၊ အဲဒါကို ရွိေနေအာင္ လုပ္ပါ။

၃။ အေသးစိတ္မ်ားကုိ ဂရုစိုက္ႏုိင္ၿခင္း (Detail oriented)

အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုမွာ အဆံုးအၿဖတ္ေပးရတဲ့ အဆင့္မ်ိဳးေရာက္လာရင္ အေသးစိတ္ေတြ အကုန္လိုက္ၾကည္႔ဖုိ႔ ခက္လာပါတယ္။ ဒီအတြက္ ကုိယ္အေသးစိတ္စစ္ေဆးထားၿပီး အခ်က္အလက္ အမွားအယြင္းကင္းတဲ့ အစီရင္ခံစာမ်ိဳးကို တင္ေပးႏုိင္မယ္ဆုိ သူတုိ႔ေတြ သိပ္သေဘာက်ပါလိမ့္မယ္။ လူငယ္ဘ၀မွာပဲ အဲဒီလို အေသးစိတ္ေတြ အာရံုစိုက္ႏုိင္တာပါ။ အဲဒီမွာ ေအာက္သက္ေၾကခဲ့မွ အဆင့္ၿမင့္ၿမင့္ေနရာမ်ိဳး ေရာက္တဲ့အခါ အဆင္ေၿပပါလိမ့္မယ္။ ခု လူငယ္ဘ၀မွာကုိ အေသးစိတ္ေတြ သတိမထားတတ္ရင္၊ အမွားအယြင္းမ်ားေနရင္ ယံုၾကည္ခံရဖုိ႔ ခက္ပါတယ္။ Devil is in the detail ပါ။ ကုိယ့္ကုိ ဒုကၡေပးသြားႏုိင္တဲ့၊ ကုိယ့္အလုပ္ကုိ ထိခုိက္သြားေစႏုိင္တဲ့အရာေတြဟာ အဲဒီအေသးအဖြဲေလးေတြမွာ ရွိေနတတ္တယ္။ ဒါေတြကုိ မစစ္ေဆးမိလုိက္ဘဲ လြတ္ထြက္မသြားဖုိ႔ ဂရုစုိက္ၾကရပါမယ္။

၄။ မိမိအသိစိတ္ၿဖင့္ ေဆာင္ရြက္ၿခင္း (Initiative)

ခုိင္းမွလုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္မ်ိဳး ေဖ်ာက္ဖုိ႔လိုပါတယ္။ ကုိယ့္အသိစိတ္နဲ႔ကုိယ္ စတင္လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့ Self-starter ၿဖစ္ရပါမယ္။ တစ္ခါၿပၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၿပစရာ မလိုေတာ့ဘူး၊ ဒီအလုပ္တစ္ခုတည္းတင္ မဟုတ္ဘဲ သူနဲ႔သက္ဆုိင္ရာ၊ တၿခားလိုအပ္မယ္ထင္တာေလးေတြကိုပါ ၾကိဳတင္လုပ္ထားတတ္မယ္ဆုိရင္ လူၾကီးေတြ သိပ္သေဘာက်မွာပါ။

၅။ အခိ်န္မီ ၿပီးစီးၿခင္း (Timeliness)

အလုပ္တစ္ခု တာ၀န္ေပးခံရၿပီဆုိပါေတာ့။ ဘယ္အခ်ိန္ၿပီးရမယ္ ဆုိတဲ့ Deadline လည္း တစ္ပါတည္း ေၿပာလိုက္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါကုိ ၿဖစ္ႏုိင္၊ မၿဖစ္ႏုိင္ စဥ္းစားပါ။ ၃ရက္စာ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို ညေနအၿပီး လုပ္ခုိင္းတယ္ဆိုရင္ မၿဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ အခ်ိန္ေပးဖုိ႔လုိေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေၿပာပါ။ အဲဒီလို တာ၀န္တစ္ခုကို လက္ခံၿပီးၿပီဆုိရင္ေတာ့ အခ်ိန္မီၿပီးစီးေအာင္ ၾကိဳးစားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ Deadline ၿပည္႔တဲ့ေန႔ေရာက္မွ မလုပ္ရေသးဘူး၊ ေမ့ေနလို႔ ဆုိတာမ်ိဳးေတြက ကုိယ့္အေပၚ ယံုၾကည္မႈကုိ ေလ်ာ့ေစပါတယ္။

၆။ မဆုိင္းမတြ တံု႔ၿပန္ေဆာင္ရြက္ၿခင္း (Responsiveness)

တာ၀န္တစ္ခု ေပးလိုက္တဲ့အခါ ဘယ္ေလာက္ၿမန္ၿမန္ စလုပ္တတ္သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္တိုအတြင္း ၿပီးစီးသလဲ ဆုိတာကလည္း လူငယ္ေတြအတြက္ အေရးၾကီးပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆုိ တာ၀န္ေပးလိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ စမလုပ္ဘူး။ လုပ္တတ္ပါရက္နဲ႔ အခ်ိန္ဆြဲေနတယ္။ အဓိကက စိတ္ဓါတ္တက္ၾကြမႈ မရွိတာနဲ႔လည္း ဆုိင္ပါတယ္။ စိတ္ဓါတ္တက္ၾကြမႈဆုိတာကလည္း အလုပ္အေပၚ သူ ဘယ္လုိသေဘာထားသလဲဆုိတာကေန ေပၚလာတာမ်ိဳးပါ။ ဒီလိုပဲ ခုိင္းရင္လုပ္လုိက္တာေပါ့ ဆုိတာထက္ ငါ ဒီမွာဘယ္လုိအေရးၾကီးတဲ့ အခန္းက႑ကေန အလုပ္လုပ္ေနတယ္ဆုိတာမ်ိဳး ေတြးထားရင္ လူဟာ စိတ္ဓါတ္တက္ၾကြတယ္၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္စိတ္ အၿပည္႔ၿဖစ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ တာ၀န္တစ္ခုေပၚလာရင္ မဆုိင္းမတြ ခ်က္ခ်င္းစလုပ္တတ္တယ္။

၇။ ဆက္သြယ္ေၿပာဆုိၿခင္း (Communication skill)

အလုပ္တာ၀န္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဆက္သြယ္ေၿပာဆုိၿခင္းဆုိတာဟာ အဓိကအားၿဖင့္ အစီရင္ခံစာ ေရးတာ၊ အခ်ိန္နဲ႔တေၿပးညီ အေၿခအေနကုိတင္ၿပတာမ်ိဳးေတြကို ဆုိလုိတာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြဟာ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ ဆုိ လုပ္လိုက္မယ္၊ အစီရင္ခံစာေလး တစ္မ်က္ႏွာေလာက္ ေရးဖုိ႔ကိုေတာ့ အင္မတန္တြန္႔ဆုတ္ၾကတယ္။ အဂၤလိပ္လုိ ေရးရမယ္ဆုိ ပိုလုိ႔ေတာင္ ဆုိးေသးတာေပါ့။ တာ၀န္တစ္ခု ေပးလိုက္ၿပီဆုိ အဲဒါ အဆင္ေၿပမေၿပ၊ ၿပီးမၿပီး လူတုိင္း ၿပန္သိခ်င္ပါတယ္။ စိတ္ခ်ခ်င္တာလည္း ပါသလို၊ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီေပးဖုိ႔ရွိတယ္ဆုိလည္း ေပးႏုိင္ေအာင္ သိခ်င္ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာတာ၀န္မ်ိဳးကို ယူခဲ့ပါေစ၊ အၿမဲတမ္း Report back လုပ္ပါ။ အဲဒီအေလ့အက်င့္ဟာ လူၾကီးနဲ႔ကုိယ္နဲ႔ၾကား ဆက္ဆံေရးေကာင္းတစ္ခု တည္ေဆာက္ၿပီးသား ၿဖစ္သြားႏုိင္သလို ကုိယ့္ရဲ႔ စြမ္းေဆာင္ရည္ကုိလည္း သတိထားမိသြားေစႏုိင္ပါတယ္။

၈။ လႊမ္းမိုးႏုိင္စြမ္း ရွိၿခင္း (Influence)

ရာထူးငယ္ငယ္မွာ Technical skill ရွိရံုနဲ႔ လံုေလာက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စီမံခန္႔ခြဲရတဲ့ Managerial role တစ္ခု ရဖုိ႔ဆုိရင္ေတာ့ လူေတြကို စည္းရံုးလံႈ႔ေဆာ္ႏုိင္တဲ့၊ လႊမ္းမိုးႏုိင္တဲ့ အရည္အေသြးမ်ိဳး ရွိဖုိ႔ လိုအပ္လာပါတယ္။ လူငယ္ေတြကို ၾကည္႔လိုက္ရင္ တစ္ခ်ိဳ႔ဟာ သူတုိ႔သက္ဆုိင္ရာနယ္ပယ္မွာ ကၽြမ္းက်င္မႈရွိေပမယ့္ လူေတြကို Motivation Inspiration ေပးရတဲ့အပုိင္းေတြမွာ မလုပ္ခ်င္ၾကတာ၊ မလုပ္ႏုိင္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီအခါ ေခါင္းေဆာင္ေနရာ၊ စီမံခန္႔ခြဲရတဲ့ေနရာမ်ိဳးကို လႊဲေပးဖို႔ အင္မတန္ခက္ပါတယ္။ ။

Youth is an opportunity to do something and to become somebody in life.

လူငယ္ဆုိတာ ဘ၀မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ၿဖစ္လာဖုိ႔အတြက္ တစ္ခုခုလုပ္ေနရမယ့္ အခ်ိန္ေကာင္းပါပဲ တဲ့။ ခပ္ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ လူငယ္ဘ၀ဆုိတာ လူၾကီးၿဖစ္လာတဲ့အခါ ေအာင္ၿမင္မႈေတြရဖုိ႔ ၿပင္ဆင္ရတဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုပါ။

ေအာင္ၿမင္သူတစ္ေယာက္ကုိ ေတြ႔တဲ့အခါ လူေတြဟာ ပင္လယ္ၿပင္မွာ ေမ်ာေနတဲ့ ေရခဲတံုးၾကီးကုိ ၿမင္ရသလိုမ်ိဳး ေၿပာတတ္ၾကတယ္။ တကယ္ဆို အေပၚယံ ျမင္သာတာေလးက နည္းၿပီး ေရေအာက္မွာ ၿမဳပ္ေနတဲ့ အစိုင္အခဲၾကီးက အၾကီးၾကီးပါ။ ခုလည္း ဒီသေဘာပါပဲ၊ အသက္အရြယ္ခ်င္းအတူတူ၊ လုပ္သက္ခ်င္းအတူတူ၊ အလုပ္လုပ္တာခ်င္းလည္း အတူတူမွာ တစ္ေယာက္က ရာထူးေတြတစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ တက္သြားတဲ့အခါ ထင္တတ္ၾကတယ္၊ သူက လူၾကီးနဲ႔ပိုင္ေအာင္ေပါင္းလို႔ ေနမွာေပါ့။ အၿပစ္တင္မိတတ္တယ္၊ အတူတူခ်င္းကို သူ႔က် ရာထူးတုိးေပးတယ္၊ မတရားဘူး၊ မၿဖစ္သင့္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔မၿမင္လိုက္တာက အေပၚယံၾကည္႔လုိက္ရင္ေတာ့ ဟုတ္တယ္၊ လုပ္သက္တူတယ္၊ အလုပ္လုပ္ရတာခ်င္းတူတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေစတနာခ်င္းကြာတယ္၊ ရိုးသားမႈခ်င္းကြာတယ္၊ မဆုိင္းမတြ လုပ္တတ္တာ၊ သတင္းၿပန္ပုိ႔တတ္တာ၊ အခ်ိန္မီၿပီးစီးတာ၊ ၿမန္ၿမန္လုပ္ဖုိ႔ တြန္းမေနရတာ၊ ဒါေတြကြာတယ္။ ဒီအခါမွာ ရလာတဲ့အခြင့္အလမ္းခ်င္းလည္း ကြာသြားတယ္။ ဒီေတာ့ အဆင့္ေတြကြာတယ္၊ ရာထူးေတြကြာလာတယ္၊ ေနာက္ဆံုး ေအာင္ၿမင္မႈေတြ ကြာသြားေတာ့တာပဲ။

တကယ္ေတာ့ နိစၥဓူဝ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ေတြ႔ေနရတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕အရည္အေသြး၊ ခံယူခ်က္၊ တာဝန္ယူမႈ၊ ေစတနာ၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊ က်င့္ဝတ္ကို အေလးထားမႈ စတာေတြဟာ ကိုယ္ဘယ္လိုလူလဲဆိုတာကို ျပသေနတာပဲ ျဖစ္တယ္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ Brand Image တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ေနတာလည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊၊

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေမးၾကည့္ပါ။

ကိုယ့္နာမည္ကို လူေတြၾကားလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔စိတ္ထဲ ဘယ္လိုေပၚလာေစခ်င္သလဲ။

စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္တဲ့သူလား၊ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရသူလား၊ နွစ္လိုဖြယ္ ေကာင္းတဲ့သူလား၊ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ပီသသူလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒါေတြရဲ႕ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနအထားနဲ႔လား။

ကိုယ့္ကို ပုံေဖာ္ေပးေနတဲ့ အဲဒီ Image ကပဲ မာရသြန္ေျပးပြဲလို ရွည္လ်ားလွတဲ့ ဘဝၿပိဳင္ပြဲမွာ ေအာင္ျမင္မွာလား ရႈံးနိမ့္မွာလား ဆိုတာကို အဓိက အဆုံးအျဖတ္ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လူငယ္ဘ၀မွာ ယံုၾကည္ရတဲ့သူ (Reliable person) တစ္ေယာက္အၿဖစ္ ကိုယ့္ Image ကုိ တည္ေဆာက္သြားႏုိင္ရင္ေတာ့၊ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ ေျပာသလိုေၿပာပါမယ္၊ အဲဒါ ေလွကားတစ္စင္း ရလုိက္တာပါပဲ။

မူလေရးသားတင္ဆက္သူ - ေဒါက္တာ ၿဖိဳးသီဟ