ေဆးရံုတစ္ခုထဲက အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာေပါ့။ လူနာ ၂ ေယာက္အတူေနတယ္။ တစ္ေယာက္က အဝင္တံခါးဝမွာ။ တိုက္ပြဲ ဗံုးဒဏ္၊ က်ည္ဒဏတ္ေၾကာင့္ မ်က္လံုး ပက္တီးစီးထားရျပီး တစ္ကိုယ္လံုး ေၾကမြေနသူ။ အသက္ရွင္ဖို႔ စိတ္အားျပင္းထန္မွ လူျပန္ျဖစ္မယ့္အေနအထားတစ္ခုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔ညာဘက္ျခမ္းမွာ။ တိုက္ပြဲက ေရွ ႔တန္းအတူတက္တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ သူက ေဆးရံုအရင္ေရာက္ထားသူမို႔ နံရံဘက္အျခမ္းမွာ ေနရာရေနသူ ျဖစ္ပါတယ။္
မ်က္လံုးမျမင္၊ လွုပ္ရွားဖု႔ိခက္ခဲတဲ့ သူက နံရံဘက္ကလူကို ေမးတယ္။ “ဘာတြလုပ္ေနလဲ ကိုယ့္လူ”
“အျပင္မွာ ကေလးေလးေတြေဆာ့တာ ၾကည့္ေနတာ”
“အဲ့ဘက္မွာ ျပတင္းေပါက္ရွိတယ္လား”
“ဒါ့ေပါ့ သယ္ရင္းရ၊ ေနဝင္ခ်ိန္မုိ႔လားမသိ၊ ေတာင္တန္းဘက္မွာ နီထိန္ထိန္ ျမင္ကြင္းေလးက အေတာ္ေလး ၾကည့္ေကာင္းတယ္ကြ၊
ေဟာဟိုမွာ ပန္းျခံထဲ င့ါမိသားစုေတြ လက္လွမ္းျပေနတယ္။ မင္းအိပ္ေနတုန္း င့ါကို ဝင္ေတြ႔သြားတာေလ”
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ျပတင္းေပါက္ေနျပီးေတာ့ အျပင္ဘက္က ျမင္ရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ နဲ႔ အေၾကာင္းအရာ မ်ားကို စီပါပတ္ကံုးေျပာျပီး အရမ္းလွပေနတာ သူ႔ကို ျမင္ေစခ်င္ေၾကာင္း၊ ျမန္ျမန္ေနေကာင္းေအာင္ အားတင္း၊ အသက္ရွင္ဖို႔လည္း တိုက္တြန္းပါတယ္။
ဒါနဲ႔ မ်က္စိပတ္တီးစည္းထားျပီး တစ္ကုိယ္လံုး လွုပ္ရခဲေနသည့္တိုင္ အျပင္သဘာဝအလွေတြကို တစ္ေခါက္ ျပန္လည္ ေတြ႔ႏိုင္ဖုိ႔ အသက္ရွင္ရမယ္ဆုိတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ေလး ေမြးဖြား လာပါတယ္။
ဒါနဲ႔ ေဆးလည္း ပံုမွန္ေသာက္ျပီး က်န္းမာဖို႔ အားတင္းရင္း ေန႔တိုင္း ျပတင္းေပါက္တစ္ဖက္က ျမင္ကြင္းအေၾကာင္းကို ေမးျမန္းပါတယ္။
တစ္ေန႔ သူျပန္ေနေကာင္းပါျပီ။ မ်က္လံုးပတ္တီးဖြင့္ျပီး တစ္ကိုယ္လံုးက ေက်ာက္ပတ္တီးေျဖလိုက္ခ်ိန္ သူ႔ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ လူကို မျမင္ရေတာ့လို ဘယ္ေရာက္သြားလဲေမးတယ္။ ပုိျပီးေတာ့ အံ့ၾသတာ တစ္ခုက အဲ့ေဘးမွာ ျပတင္းေပါက္ ရွိမေနျခင္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေမးခြန္းေပါင္း မ်ားစြာန႔ဲ သူနာျပဳကို ေမးပါေတာ့တယ္။ သူနာျပဳကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္း ျပန္ေျဖေပးပါတယ္။
“ရွင့္ရဲေဘာ္က ေဆးရံုအေရာက္ေစာေပမယ့္ ကံကေတာ့ မေကာင္းရွာဘူး။ မ်က္လံုးလည္း မျမင္ရဘူး။ ေသြးကင္ဆာ ျပန္ေဖာက္လာတာမို႔ ရက္ပိုင္းပဲ အသက္ရွင္ဖို႔က်န္ေတာ့တဲ့လူ၊ မေန႔ေလးတင္ ဆံုးသြားလုိ႔ အခန္းကေန သယ္ထုတ္ျပီးသြားျပီ။ ရွင္က စိတ္ဓာတ္ခိုင္မွ အသက္ရွင္ရမယ့္သူမုိ႔ အားေပးစကား ေန႔တိုင္းေျပာ ေပးတာပါ၊ နံရံမွာ ျပတင္းေပါက္မပါတဲ့ အခ်က္အတြက္ကေတာ့ စိတ္မရွိပါနဲ႔”
Ref: kfacts.
သင္ခန္းစာ - လူေတြဟာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ ဒုကၡေရာက္ေနျပီဆုိရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ ႔ လွပမွုကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မခံစားႏိုင္တဲ့အျပင္ တစ္ခါတစ္ေလက် ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပါ ကိုယ့္ဒုကၡ အပူေတြကို ဆီးကူးေစမိၾက ပါတယ္။ ကံၾကမၼာဆုိး တံခါးဝေရာက္ေနခ်ိန္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ဝင္မရေအာင္ တံခါးမွာ ပိတ္ထားေပးဖို႔ထက္ ကိုယ္နဲ႔ အတူ ဝင္ေစဖို႔ လက္ကမ္းေခၚတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္အား အဆုိးရြားဆံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုယ္တစ္ေယာက္မွာ ဘယ္လိုအခက္ေတြရွိေနရွိေန၊ ဒုကၡေတြ ရွိေနရွိေန၊ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ သူတစ္ပါး အေပၚမွာ အၾကင္နာ၊ ေမတၱာတရားတို႔နဲ႔ စာနာ၊ ကူညီ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေစတတ္မွုက တန္ဖိုးရွိေသာ ဘဝတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ႏိုင္လိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ။္
.
ေအာင္ခမ္း ( ရိုးရာေလး )
No comments:
Post a Comment