ကုရာနတၳိ ေဆးမရွိမွသည္ မႈစရာနတၴိ ေဘးမရွိျဖစ္လာၿပီလား HIV

HIV/ AIDS တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ Global Fund က ယခုႏွစ္တြင္ ေဒၚလာ သန္း ၁၆ဝ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ HIV ပိုးစစ္ေဆးေတြ႕ရွိထားသူ ၁၉ဝဝဝဝ ဝန္းက်င္ရွိၿပီး ART ေဆးေထာက္ပံ့မႈ ရရွိသူ ၅၃ဝဝဝ ေက်ာ္ရွိကာ ၁၂၅ဝဝဝ ေက်ာ္ ART ေဆး လိုအပ္လ်က္ရွိသည္။

ေဒၚလာသန္း ၁၆ဝ မွာ NGO မ်ားႏွင့္ အစိုးရကို ေထာက္ပံ့ေပးျခင္းျဖစ္ၿပီး ၂ဝ၁၃ မွ ၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္ ၄ ႏွစ္စာ အတြက္ျဖစ္သည္။ ၂ဝ၁၂ အကုန္အထိ ART ေဆးဝါး ေထာက္ပံ့ ရရွိ မႈရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ၄၃ ရာခုိင္ႏႈန္းရွိၿပီး ၂ဝ၁၆ တြင္ ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်က္ကပင္ လက္ရွိတြင္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္ကို သိႏိုင္ၿပီး ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းမွာလည္း ဆက္လက္ျမင့္မားေနဆဲျဖစ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေရာဂါ ကို မထူးဆန္းေတာ့သည္လား သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔သိထားသမွ်ျဖင့္ လံုၿခံဳေနၿပီဟု ယူဆ ထားၾကသည္လား မေသခ်ာေသာ္လည္း ေၾကာက္စရာအေနအထားမွ သာမန္အေန အထားမ်ိဳး သေဘာထားလာၾကသည္က အေသအခ်ာပင္။

ထို႔အတြက္ အႏုပညာနယ္ပယ္ႏွင့္ အျခားက႑မ်ားမွ ျပည္သူမ်ားအား ေမးျမန္း ေဖာ္ျပလိုက္ရပါသည္။

လူမင္း (ျမန္မာႏုိင္ငံ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုး ဥကၠ႒)
ဒီေရာဂါစၿပီးေတာ့ လူအေျပာမ်ားတဲ့ ကာလေတြမွာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ဝိုင္းဝန္းႏိုင္ ၾကတုန္းက အစ္ကိုတို႔ အႏုပညာရွင္ေတြ လည္း ပညာေပးဇာတ္လမ္းေတြ ႐ိုက္ၾက တယ္။ ခုထိလည္း ပညာေပးတဲ့ ဇာတ္ဝင္ ခန္း ျပကြက္ေတြ ထည့္သြင္း ႐ိုက္ကူးေန တုန္းပါပဲ။ အရင္တုန္းကလို အရွိန္အဟုန္နဲ႔ လႈပ္ရွားမႈကေတာ့ နည္းသြားတာေပါ့။ ဒါ ေပမဲ့ ကမၻာ့ AIDS ေန႔ကေတာ့ သက္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ေဆာင္ရြက္မႈေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။

ဒီ AIDS ေရာဂါကို ခုဘာေၾကာင့္ အေျပာနည္းလာသလဲေပါ့။ ဒီေရာဂါက ေမ့လို႔မရတဲ့ ေရာဂါပါ။ ကုရာနတၴိေဆးမရွိ အစြဲကိုေဖ်ာက္လုိ႔လည္း မရေသးပါဘူး။ ပညာေပး မႈအပိုင္းမွာလည္း တအားနည္းလာတယ္။ ေဟာေျပာပြဲေတြလည္း အရင္က လုိေတာ့ မ်ားမ်ားစားစားမလုပ္ေတာ့ဘူး။ ဒီေရာဂါက ေဆးထုိးအပ္ကေန တစ္ဆင့္၊ ေသြးကေန တစ္ဆင့္၊ လိင္ကေနတစ္ဆင့္ ကူးစက္တာျဖစ္တယ္။ အပ္နဲ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲ ကို ထုိးသြင္းရတဲ့မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲတဲ့ လူေတြမွာလည္းကူးစက္တယ္။ အဓိကကေတာ့ အသိ ပညာက်ယ္ျပန္႔ေလေလ လူေတြက အသိအျမင္က်ယ္လာေလေလပါပဲ။ ဒီဇင္ ဘာ ၇ ရက္ေန႔မွာ HIV Positive Group  က ပညာေပးေဆြးေႏြးပြဲမွာလည္း အႏု ပညာ ရွင္ေတြ ပါဝင္ကူညီသြားမွာပါ။ အေျပာနည္းလာေပမယ့္ ဒီေရာဂါက ခုထိ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေနတုန္းပါပဲ။ ပညာေပးေတြ ထိေရာက္ခဲ့လို႔ အခုဆိုေရာဂါ လူနာရွင္ေတြကို အရင္ကလို အျပင္ကို တြန္းထုတ္တာမ်ဳိးမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ရင္းရင္း ႏွီးႏွီး ေျပာဆို ဆက္ဆံလာၾကၿပီ။

ေကာင္းျမတ္ထြန္း (MWD Digital Editor)
HIV ဆိုတာ ဗိုင္းရပ္စ္၊ AIDS ဆိုတာ ေရာဂါလို႔ နားလည္ထားတယ္။ ေသြး ကေနကူးမယ္။ လိင္ဆက္ဆံရင္ကူးမယ္။ HIV/AIDS နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာ နည္းေသးလို႔ အေျပာနည္းတာေပါ့။ အသိ ပညာနည္းေတာ့ လူေတြက ဒီအေၾကာင္း အရာကို ေျပာရမွာရွက္လို႔။ HIV/AIDS နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မသိတုန္းကေတာ့ ေၾကာက္ တယ္။ သိၿပီးေတာ့ အရာရာ သတိထားမိ တယ္။ အရင္တုန္းကလိုေတာ့ သိပ္မေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္းေဆးေတြ ေပၚလာတယ္။

အကာအကြယ္ေတြ ေပၚလာေတာ့ ဒါေၾကာင့္မေၾကာက္ေတာ့ဘဲ ဒါအားကိုးနဲ႔ဆုိတာကေတာ့ ေဆးက ေရာဂါကို အျမစ္ျပတ္သတ္ႏုိင္တဲ့အထိ မျဖစ္ႏုိင္ ေသးပါဘူး။ ဆံပင္ ညႇပ္ဆိုင္ေတြ ဘာေတြသြားရင္လည္း သတိထားၾကည့္မိပါတယ္။ ဆိုင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဓားအသစ္ေတြကို သံုးပါတယ္။ HIV/AIDS မျဖစ္ ေအာင္လို႔ေ တာ့ ေရွာင္စရာရွိတာေရွာင္ၾကဥ္တယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အသိေပးတယ္။ HIV/AIDS ပိုးကူးရင္ ေၾကာက္စရာ မလုိပါဘူး။ ေဆးမွန္မွန္ေသာက္၊ အာဟာရရွိ တဲ့ အစား အစာေတြစား၊ က်န္းမာေရးကို ဂ႐ုစိုက္၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ သက္တမ္းေစ့ေန ႏုိင္ပါတယ္။ HIV ပိုးကူးစက္ခံရတဲ့ လူေတြ႕ရင္ အားေပးမယ္။ ကူညီမယ္။ ဒီေရာဂါနဲ႔ ပတ္သက္ တဲ့အေၾကာင္းေျပာျပမယ္။ အျခားလူေတြ မကူးစက္ေအာင္ ေျပာျပမယ္လို႔ ေတာ့ ခံယူထားတယ္။

ခ်စ္သုေဝ
AIDS သည္ ေရာဂါျဖစ္တယ္။ ဒီ ေရာဂါမျဖစ္ခင္ HIV ပိုးလုိ႔ေခၚတဲ့ ပိုးကူး စက္ခံရတယ္။ သူတို႔ေတြဘာေၾကာင့္ ကူး စက္လဲေမးၾကျမန္းၾကတဲ့အခါမွာ ေသြးမွ တစ္ ဆင့္၊ သုတ္ပိုးမွတစ္ဆင့္၊ ေဆးထုိးအပ္ မွတစ္ဆင့္ ကူးစက္တဲ့ေရာဂါပိုးျဖစ္တယ္။ ဇနီးမယား၊ လင္ေယာက်္ားမွာပိုးရွိလုိ႔ တစ္ ဖက္ကူးစက္တယ္။ မိခင္သေႏၶမွတစ္ဆင့္ ကူးစက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မူးယစ္ေဆးထုိး တဲ့အခါမွာ အပ္တစ္ေခ်ာင္းတည္းနဲ႔ မွ်ယူ သံုးစြဲတဲ့အခါမွာ ဒီေရာဂါပိုးက ကူးစက္တယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ ဘယ္သူစမွားလဲ ေမးလာ မယ္။ ေလာကမွာ ဘယ္သူမွ အမွားနဲ႔မကင္းၾကပါဘူး။ ျပင္လုိ႔ရတဲ့အမွား၊ ျပင္လုိ႔မရ တဲ့အမွား၊ ေသးတဲ့အမွား၊ ႀကီးတဲ့အမွားပဲ ကြာျခားသြားမယ္။ ဒီလူေတြ မွားလုိ႔ အျပင္ ကိုထုတ္လုိက္ရင္ ၾကာလာရင္ လူ႔ေလာကက အႏုတ္လကၡဏာ ျဖစ္သြားမွာေပါ့။ ဒီလူေတြ မွားသလုိ ေနာက္လူေတြမမွားေအာင္ ပညာေတြ၊ အသိတရားေတြေပးရ မယ္။ HIV/AIDS နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေဟာေျပာပြဲေတြ၊ ပညာေပးဇာတ္လမ္းေတြ လုပ္ ေဆာင္ၾကပါတယ္။ သိထားရမွာက ဒီေရာဂါက ကူးစက္တတ္တဲ့ေရာဂါ၊ ကုရာေဆး မရွိေသးတဲ့ေရာဂါျဖစ္တယ္။ အရင္ကဆုိရင္ဒီေရာဂါျဖစ္ရင္ လူ႔ေဘာင္အျပင္ကို ႏွင္ ထုတ္ခ်င္ၾကတယ္။ ကူးစက္မွာေၾကာက္တယ္။ လူတုိင္းမွာ အရည္အခ်င္းတန္ဖိုးရွိ တယ္။ ေရာဂါသည္ေတြကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြဝင္ၿပီး အျပင္ကို ေရာက္သြားသလိုစိတ္ ဝင္ဝင္လာတယ္။ တခ်ဳိ႕က ဒီေရာဂါဟာ မေကာင္းမႈျပဳ လုပ္ေသာ သူေတြကိုသာကူးစက္တဲ့ေရာဂါလုိ႔ တစ္ဖက္ေစာင္းေတြးေခၚၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီေရာဂါေဝဒနာသည္ျဖစ္ၿပီဆုိရင္ ခြဲျခားဆက္ဆံလာတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီလူနာေတြ ကလည္း လူ႔ေဘာင္အျပင္ကိုေရာက္သြားတယ္။ ၿပီးရင္အသက္ဆံုး႐ႈံးသြားၾကတယ္။

အခုေျပာင္းလဲမႈေတြမ်ားလာပါၿပီ။ ဒီေရာဂါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အကာအကြယ္ေတြ မ်ားလာသလုိေဆးဝါးေတြလည္းေပၚလာၿပီ။ ေပ်ာက္တဲ့ေဆး မဟုတ္ေပမယ့္ ေဝဒနာ ကို သက္သာေစတဲ့ေဆးေပၚလာတယ္။ ပညာေပး အစီအစဥ္ေတြကလည္း ထိေရာက္ ပါတယ္။အစိုးရအေနနဲ႔ေရာ၊ NGO အေနနဲ႔ေရာ အႏုပညာရွင္ေတြအေန နဲ႔ေရာ ေပး လာတာေတြအမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒီအကာအကြယ္ေတြေပၚလာလုိ႔ အေရးမစိုက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အကာအကြယ္ေဆးေတြ ေပၚလာေတာ့ လူ႔သက္တမ္းေစ့ေအာင္ ေန ခြင့္ရ ၾကတယ္။ ဒီေရာဂါသည္ေတြကိုလည္း အရင္ကလုိ ခြဲျခားဆက္ဆံတာမ်ဳိးလံုးဝ ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတယ္။ အျမင္ေတြက်ယ္လာေတာ့ လူလူခ်င္း ခ်စ္ျခင္း တန္ဖိုး ထားရမွန္းသိလာေတာ့ လူ႔ေဘာင္လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သူတို႔ေတြ အတူတူသြား လာ စားေသာက္တယ္။ အဓိကႏွလံုးသြင္းရမွာက ဒီေရာဂါက ေသြး၊ ေဆးထုိးအပ္၊ သုတ္ပိုး ကေနတစ္ဆင့္ ကူးစက္တတ္တဲ့ ေရာဂါျဖစ္တယ္။

တိုးေဝေအာင္ (မားကက္တင္းဝန္ထမ္း)
HIV/AIDS က ေရာဂါဆိုးႀကီး တစ္ ခုပါပဲလို႔ နားလည္ထားပါတယ္။ အဓိက ကေတာ့ ေသြးကေနတစ္ဆင့္ ကူးစက္တာ မ်ိဳးလို႔ပဲ နားလည္ထားပါတယ္။ ၾကားလိုက္ တာနဲ႔ အရင္တုန္းကေတာ့ တုန္လႈပ္ၿပီး ေၾကာက္တာေပါ့။ အခုေနာက္ပိုင္း ေရာဂါ ကို ရပ္တန္႔ထားႏုိင္တဲ့ ေဆးေတြေပၚလာၿပီ ဆိုေတာ့ အရင္ကေလာက္ေတာ့ မေၾကာက္ ေတာ့ပါဘူး။ သက္တမ္းေစ့လည္း ေနႏုိင္ တယ္ဆုိေတာ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ေယာက်္ားပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မိန္းမပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ေနသင့္ပါတယ္။ အေပ်ာ္အပါးနဲ႔ မူးယစ္ ေဆး ဝါးေတြက စိတ္ကိုလြတ္ထြက္သြားခ်ိန္အခိုက္အတန္႔မွာ မွားယြင္းႏိုင္တယ္ေလ။ အဲဒီဟာေလးေတြေတာ့ ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေျပာနည္းတယ္ လို႔ေ တာ့လည္း မဟုတ္ဘူးေပါ့။ အခုေခတ္ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိလာတာမ်ိဳး ရွိၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်န္းမာေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း အသိပညာေတြကို ျဖန္႔ေဝ တာမ်ိဳး၊ တီဗြီ၊ ေရဒီယုိ၊ ေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္တာေတြလည္း မ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္တခ်ိဳ႕လည္း ဒီံ HIV/AIDS အေၾကာင္းေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ လူႀကီး တခ်ိဳ႕ လည္းေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။

ေဆးေပၚလာလို႔ အကာအကြယ္ရွိလုိ႔ မိုက္ၾကတာ ေတာ့ ရွိေတာ့ရွိပါတယ္။ သိပ္ၿပီးမေၾကာက္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ေဆးေတြက ယတိျပတ္ မေပ်ာက္သြားေပမယ့္ ရပ္တန္႔ေပး ထားႏုိင္တယ္ဆိုေတာ့ အရင္ကထက္စာရင္ သိပ္ မေၾကာက္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ဂုဏ္သိကၡာပိုင္းနဲ႔ ၾကည့္ရင္ေတာ့ အခ်ိဳ႕က စိတ္ဓာတ္က်ခ်င္ က်မွာပဲဆိုတာကို တခ်ိဳ႕က်ေတာ့   ျပန္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲ အဓိက က်ပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က်ေတာ့ အေသးအဖြဲအစ ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္။ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ေနေတာ့မမွားဘူးေပါ့။ ဆံပင္ညႇပ္ ဆိုင္က ဓားဆိုလည္း ၾကည့္ပါတယ္။ အခုဆို က်န္း မာေရးအဖဲြ႕အစည္းေတြကလည္းရွိေနၿပီေလ။ 

သူတုိ႔နဲ႔လည္း ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္လို႔ရတာ ေလးေတြရွိတယ္။ ဖုန္းနဲ ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္တိုင္ပဲသြားေရာက္ၿပီးျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္တကယ္ ေရာဂါခံစားေနရတာေလးကိုေျပာျပၿပီး သူတို႔လမ္းၫႊန္မႈေပးတာေလးေတြကေတာ့ ပိုေကာင္းပါ တယ္။ ကိုယ္ သိထားတာေလးေတြကိုလည္း က်န္းမာေရးသင္တန္းတက္ ထားတဲ့ သူေတြကလည္း  ျပန္လည္ေျပာျပၾကပါတယ္။ ဒီ HIV/AIDS နဲ႔ ပတ္သက္ တာေတြကိုေပါ့။

အာကာေက်ာ္ (လူငယ္ဂရပ္ဖတီ အႏုပညာရွင္)
အဓိကကေတာ့ လူကလူပါပဲ။ လူ တစ္ဖက္သားကို သေဘာထားျပည့္ျပည့္ဝဝ နဲ႔ ေျပာဆိုဆက္ဆံဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ HIV/AIDS ေန႔မွာ ကြၽန္ေတာ္လည္းပါ ဝင္ၿပီး အစီအစဥ္ေတြလုပ္ေဆာင္ဖို႔ရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း လူငယ္တစ္ ေယာက္ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္မနည္း ထိန္းသိမ္းရတဲ့အေနအထားပါ။ ကြၽန္ေတာ္   ေျပာခ်င္တာက လူငယ္ေတြက စူးစမ္းေလ့ လာလိုစိတ္ရွိတယ္။ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္စရာရွိတာလုပ္ပါ။ ရပ္တန္႔မေန ဘဲ ေရွ႕ဆက္လုပ္ေနဖို႔လုိတယ္။ ဘယ္အ လုပ္မဆုိ လုပ္ရင္ျဖစ္တယ္။ ဒီေရာဂါသည္ ေတြကိုလည္း ေျပာခ်င္တယ္။ ဒီေရာဂါခံစားေနရလုိ႔ စိတ္ဓာတ္က်စရာမလုိပါဘူး။ အဓိကကစိတ္ဓာတ္ခုိင္မာဖုိ႔ပါပဲ။ ဒီေရာဂါနဲ႔ပ တ္သက္ၿပီး အေျပာနည္းလာတာက လူလူခ်င္းပါလုိ႔ ခံစားတတ္လာလုိ႔ ထင္တယ္။

ေကာင္းထက္ (ေက်ာင္းသား)
HIV/AIDS နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လို နားလည္ထားလဲဆိုေတာ့ HIV ဆိုတာပိုး။ AIDS ဆိုတာ HIV ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါေပါ့။ ေသြးနဲ႔ပတ္သက္သမွ် အရည္ ကိုယ္တြင္းရည္ေတြ၊ သုက္ရည္ေယာက်္ား၊ မိန္းမလိင္အဂၤါက ထြက္တဲ့အရည္၊ မိခင္ႏို႔ စတာေတြကေန ကူးစက္တာလို႔ ထင္ပါ တယ္။ အခု ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ လူေတြက ဗဟုသုတမ်ားလာတာေၾကာင့္ အေျပာနည္း လာတာထင္ပါတယ္။ သာမန္အေနအထား နဲ႔ ကူးစက္ဖုိ႔ မလြယ္တာေၾကာင့္မို႔လို႔ မေၾကာက္ပါဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္း ေဆးေတြ က ေရာဂါကိုပိုမတိုးေအာင္သာ ထိန္းထားႏုိင္တာပါ။ ေရာဂါကို မေပ်ာက္ကင္းႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မေၾကာက္ၾကေတာ့တာေတာ့ မမွန္ႏုိင္ပါဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီေရာဂါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကူးစက္မခံရေအာင္ ဂ႐ုစုိက္ပါတယ္။ သတိထားမိပါတယ္။ HIV နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျပဳအမူေတြကို ေလ့လာျဖစ္ပါတယ္။ HIV နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဗဟုသုတေတြကို ပိုေလ့လာျဖစ္ပါတယ္။ HIV/AIDS ဆိုတာ ေၾကာက္စရာ၊ လန္႔ စရာမဟုတ္လုိ႔ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏုိင္သလို ျဖစ္သြားရင္ေတာင္မွ ဂ႐ုတစိုက္ ေဆး ကုသမႈခံယူရင္ သက္တမ္းေစ့ေနႏုိင္တာေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႕မေနဘဲ ေရာဂါရွိသူေတြ ကုိ ကူညီအားေပးသင့္ပါတယ္။

ျမတ္စုၿငိမ္း၊ ထူးထူး
Popular - ကုရာနတၳိ ေဆးမရွိမွသည္ မႈစရာနတၴိ ေဘးမရွိျဖစ္လာၿပီလား HIV

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ HIV ကူးစက္မႈႏႈန္း ၂၀၁၄ တြင္ ေလ်ာ့က်သြားဟုဆို

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ HIV ကူးစက္ပ်ံႏွံ႔မႈႏႈန္းသည္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ၀.၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိခဲ့ရာမွ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ၀.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ က်ဆင္းသြားသည္ဟု က်န္းမာေရး ဝန္ၾကီးဌာနမွ ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔က ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုလိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္တြင္ HIV ေရာဂါပိုးရွိေနေသာ လူနာဦးေရ တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ခန္႔ကို ေဆးဝါးကုသမႈမ်ား တိုးျမွင့္ေပးသြားရန္ ရည္ရြယ္ထားသည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈမ်ားအရ တစ္ႏွစ္လွ်င္ လူေပါင္း ခုႏွွစ္ေထာင္ခန္႔ HIV ပိုး ကူးစက ခံေနရေၾကာင္း သိရွိရသည္။

အစိုးရအေနျဖင့္ အဆုတ္နာႏွင့္ ေဆးယဥ္ပါး တီဘီေရာဂါ ေဝဒနာရွင္မ်ားအား အခမဲ့ ေဆးဝါးကု ေပးမႈမ်ား ကိုလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ေဆာင္ သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈႏွင့္ ယင္းေရာဂါေၾကာင့္ ေသဆံုးမႈတုိ႔ကို ေလ်ာ့က်ေစရန္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ နယ္စပ္ေဒသမ်ားတြင္ အမ်ားဆံုးျဖစ္ပြားေလ့ရွိေသာ ေဆးယဥ္ပါး ငွက္ဖ်ားေရာဂါကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ားကို အရွိန္ျမင့္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာနသည္ ၂၀၁၄-၁၅ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ အမ်ားျပည္သူ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ားအတြက္ က်ပ္ ၆၅၀ ဘီလ်ံ သံုးစဲြသြားမည္ဟု လ်ာထားေၾကာင္း သိရပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ HIV၊ တီဘီေရာဂါႏွင့္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ တိုက္ဖ်က္ေရး အတြက္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ NGO မ်ား၊ ကုလသမဂၢ ေအဂ်င္စီမ်ား၊ လွဴဒါန္းသည့္ အျခားအဖဲြ႔အစည္းမ်ား စသည့္ မိတ္ဖက္အဖဲြ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ လက္တဲြ လုပ္ေဆာင္လ်က္ ရွိေၾကာင္း ဆင္ဟြာမွ သတင္းတစ္ရပ္ကို ကိုးကားတင္ဆက္လိုက္ပါသည္။
Myanmar News - ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ HIV ကူးစက္မႈႏႈန္း ၂၀၁၄ တြင္ ေလ်ာ့က်သြားဟုဆို