ရင္ေမာစရာ Valentine’s Day

ႏိုင္ငံျခားအသံလႊင့္ဌာနတစ္ခုက ကြၽန္ေတာ့္ကို လႇမ္းဆက္သြယ္ၿပီး ေမးျမန္းပါရေစလို႔ ခြင့္ေတာင္းလာပါတယ္။ ေမးလိုတဲ့အေၾကာင္းအရာကေတာ့ Valentine’s Dayလို႔ ေခၚတဲ့ ခ်စ္သူမ်ားေန႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ပါတဲ့။

ေျပာခ်င္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္တာမို႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ လက္တန္းေျပာတာမို႔ အခ်က္အလက္အျပည့္အစံု ပါမသြားဘူး။ အခ်ိန္ကလည္းတိုတာကိုး။ ဒါနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မႏၲေလးအက္(ဖ္)အယ္(မ္)က ေရဒီယိုအစီအစဥ္မႇာ တင္ဆက္ဖို႔ရည္ရြယ္ၿပီး စာမူေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့စာမူေလးကိုပဲ ေရဒီယိုနားမေထာင္ျဖစ္သူ ဂ်ာနယ္ပရိသတ္မ်ားအတြက္ အနည္းငယ္တည္းျဖတ္ တင္ဆက္ေပးပါရေစလားခင္ဗ်ာ။

ပထမဆံုးက အဲဒီ့ Valentine’s Day ဘယ္လိုေပၚေပါက္လာသလဲဆိုတာ အရင္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္အာဇာနည္ေတြထဲမႇာဆိုတဲ့ ဗႇယ္လင္ထိုင္းနာမည္နဲ႔ သူေတြ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလႇတယ္။ အဲဒီ့ထဲကမႇ ဒ႑ာရီလာ ဗႇယ္လင္ ထိုင္းဘြဲ႔ ခံသူေတာ္စင္တစ္ပါးကေတာ့ စစ္တပ္ကို ခ်ဲ႕ထြင္ခ်င္တာမို႔ အရြယ္ေရာက္သူ အမ်ဳိးသားေတြကို အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္ ပိတ္ပင္ထားတဲ့ ေရာမ ဧကရာဇ္ ဒုတိယေျမာက္ ခေလာဒစ္ယပ္(စ္)ရဲ႕အမိန္႔ကို ဖီဆန္ၿပီး လူငယ္ေလးေတြကို လ်ဳိ႕၀ႇက္လက္ထပ္ေပးခဲ့ဖူးတယ္လို႔ အဆိုရိႇပါတယ္။ ဒါကို ဘုရင္ႀကီးသိသြားေတာ့ သူ႔ကိုဖမ္းဆီးၿပီး ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထား လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒါကသိပ္မခိုင္လံုလႇတဲ့ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ပါ။သူ႔ထက္ နည္းနည္းေလးပိုခိုင္လံုတဲ့ ဒ႑ာရီမႇာက်ေတာ့ ဘုရင္ ခေလာဒစ္ယပ္(စ္)က ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗႇယ္လင္ထိုင္းကို ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ျဖစ္လို႔မို႔ တရားစြဲဆိုၿပီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ အမႈစစ္ခဲ့တယ္လို႔ အဆိုရိႇပါတယ္။ အမႈစစ္ရင္းက ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ဘုရင္ကအထင္ႀကီးသြားၿပီး Paganism လို႔ ခရစ္ ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြကေခၚတဲ့ ဗာဟီရ၀ါဒကို ကူးေျပာင္းမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အသက္ကိုခ်မ္းသာေပးမယ္လို႔ ကမ္းလႇမ္းခဲ့ပါသတဲ့။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗႇယ္လင္ထိုင္းက အဲလိုကမ္းလႇမ္းတာကို ျငင္းပယ္ၿပီး ဘုရင္ကိုသာ ခရစ္ယာန္ဘာသာေျပာင္းဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲေနာက္ ဆံုးမႇာသူ႔ကိုဘုရင္က ကြပ္မ်က္လိုက္ပါတယ္။ မကြယ္လြန္ခင္မႇာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဗႇယ္လင္ထိုင္းဟာ ေထာင္မႇဴးရဲ႕သမီးေလး မ်က္စိကြယ္ေနတာကို သူ႔တန္ခိုးနဲ႔စကၡဳႏႇစ္ကြင္း အလင္းရေအာင္ ကုသေပးခဲ့ပါေသးသတဲ့။

အဲဒါကိုပဲ သမိုင္းအေျခခံ တစ္စက္မႇမပါတဲ့ စီးပြားေရးသမားမ်ားက ၀ါးျဖန္႔လိုက္တဲ့အခါ ဇာတ္က နည္းနည္းပိုနာသြားတယ္။ အဲဒီ့ ဘုန္းႀကီး ဗႇယ္လင္ထိုင္းကို မကြပ္မ်က္ခင္ ညဦးပိုင္းမႇာသူက သူခ်စ္တဲ့ မိန္းကေလးလို႔ လည္းဆိုရဲ႕၊ တခ်ဳိ႕ကလည္း သူနဲ႔ခင္သြားၿပီး သူကပဲ မ်က္စိျမင္ေအာင္ကုေပးခဲ့တဲ့ ေထာင္မႇဴးရဲ႕သမီးေလးလို႔လည္း ဆိုရဲ႕၊ တခ်ဳိ႕ကလည္း အဲဒီ့ႏႇစ္ေယာက္စလံုးပါလို႔ ေျပာၾကရဲ႕၊ အဲ... အဲဒီ့မိန္းကေလးေတြဆီကို ကမၻာ့ပထမဆံုး ဗႇယ္လင္ထိုင္းကတ္ျပားေလးကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးက စေရးခဲ့တာျဖစ္သြားတယ္။ ေသခါနီးမႇာ တမ္းစာေလးေပါ့ခင္ဗ်ာ။ စာရဲ႕အဆံုးမႇာေတာ့ မင့္ရဲ႕ဗႇယ္လင္ထိုင္းထံမႇ၊ အဂၤလိပ္လိုေတာ့ From your Valentine ေပါ့၊ အဲလိုေလး ေရးထားပါသတဲ့။ ဘာသမိုင္းအေထာက္အထားမႇ မရိႇဘဲ လိုရာေတြးကာ ခ်ဲ႕လိုက္ၾကတာပါ။

၁၈ ရာစု ကုန္လုနီး သံုးႏႇစ္အလို ၁၇၉၇ ခုႏႇစ္မႇာေတာ့ ၿဗိတိသွ် ထုတ္ေ၀သူတစ္ေယာက္က ကိုယ္တိုင္အခ်စ္ကဗ်ာမေရးတတ္ၾကသူ လူငယ္အမ်ဳိးသားမ်ားအတြက္ ခံစားခ်က္ကဗ်ာေတြ အျပည့္ပါတဲ့စာအုပ္ တစ္အုပ္ကို ကိုလူပ်ိဳရဲ႕ Valentine စာေရးဆရာ (The Young Man’s Valentine Writer)ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ သည္မႇာတင္ တျခားထုတ္ေ၀သူေတြကလည္း အခ်စ္ကဗ်ာေတြ၊ သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေတြနဲ႔ ကတ္ျပားေတြ ႐ိုက္ႏႇိပ္ထုတ္ေ၀ၾကပါေတာ့တယ္။

ႏႇစ္ဆယ္ရာစုရဲ႕ ဒုတိယတစ္၀က္ကာလမႇာေတာ့ ကတ္ျပားေတြ အျပန္အလႇန္ ေပးပို႔ၾကရာကေန တျခားလက္ေဆာင္ေတြပါ ေပးပို႔ၾကတဲ့ အေလ့အထက အေမရိကန္ႏိုင္ငံမႇာ တြင္က်ယ္လာပါေတာ့တယ္။ အဓိကကေတာ့ ႏႇင္းဆီပန္းေတြ၊ အသည္းပံုအနီေရာင္ဖဲသားဘူးနဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ ေခ်ာကလက္ေတြ ပို႔ၾက၊ ေပးၾကတာပါ။ ဘယ္သူက ဘယ္လိုထြင္လိုက္တယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာေတာင္ လိုမယ္မထင္ပါဘူး။ ၁၉၈၀ ျပည့္ လြန္ႏႇစ္ေတြမႇာေတာ့ စိန္အေရာင္း အ၀ယ္လုပ္ငန္းရႇင္ေတြကလည္း လာဘ္ျမင္လာၿပီး ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔မႇာ ခ်စ္သူေတြအခ်င္းခ်င္း စိန္ေရႊ ရတနာေတြေပးတဲ့ အေလ့အထေလးပါတြင္ က်ယ္လာေအာင္ လုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ ေစ်းသည္ဆိုတာကေတာ့ သူပစၥည္းေတြမ်ားမ်ား အစြံထုတ္ႏိုင္ဖို႔ နည္းလမ္းရႇာရတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ သည္ေလာက္ဆိုရင္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔လို႔ အေတာ္ေလး တြင္က်ယ္ေနတဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ရက္ Valentine’s Day ရဲ႕ ရာဇ၀င္အက်ဥ္းကို မႇန္းဆႏိုင္ၾကၿပီ ထင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အဲဒီ့ေန႔ဟာ ခရစ္ယာန္တို႔ရဲ႕ ဘာသာေရး အထြတ္အျမတ္ ပြဲေတာ္ေန႔တစ္ခုမဟုတ္တာမို႔ ႐ံုးပိတ္ရက္၊ အားရက္၊ နားရက္အျဖစ္ ဘယ္ခရစ္ယာန္ ႏိုင္ငံကမႇ သတ္မႇတ္ေပးမထားပါဘူး။ ခရစ္ေတာ္ဖြားတဲ့ ခရစၥမတ္လို၊ ခရစ္ေတာ္ ရႇင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္း အထိမ္းအမႇတ္ အီစတာပြဲေတာ္လို မ်ဳိးက်င္းပၾကတာ မဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရးသမားမ်ားရဲ႕ ေစ်းကြက္ခ်ဲ႕ထြင္လိုမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။

စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အဂၤလန္နဲ့ အေမရိကန္မႇာ စတင္ခဲ့တဲ့ အဲဒီ့အေလ့အထဟာ စင္ကာပူႏိုင္ငံသားေတြ၊ ဂ်ပန္ေတြ၊ တ႐ုတ္ေတြ၊ ေတာင္ကိုးရီးယားလူမ်ဳိးေတြၾကားမႇာလည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ထက္ေတာင္ ေစာၿပီး တြင္က်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့က လူငယ္လူရြယ္ေတြဟာလည္း ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄ ရက္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ လက္ေဆာင္အတြက္ ပိုက္ဆံေတြနင္းကန္ အကုန္ခံၾကေပတာပဲေပါ့။

ဆင္ျခင္တံုတရားေလးေရႇ႕ထားၿပီးတျခားမြန္ျမတ္တဲ့ နည္း တစ္နည္းနည္း၊ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ခင္တဲ့သူနဲ႔ တစ္ဘ၀တာလက္တြဲၾကေရးမႇာ ပိုမိုတင့္တယ္သာယာေစမယ့္ နည္းတစ္နည္းနည္းကို ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ကေလးမ်ားနဲ႔ ၾကံဆဆင္ႏႊဲသြားမယ္ဆိုရင္ ...

ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမႇာတြင္ က်ယ္လာတာကေတာ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စတင္ခါစကာလက ၿမိဳ႕ျပေတြမႇာ အၿပိဳင္းအ႐ိုင္း ေပၚထြန္းလာတဲ့ ဟိုတယ္ေတြနဲ့ ညဘက္ကပြဲ ခန္းမေတြက စလိုက္တာပဲလို႔ ယူဆရပါတယ္။ ဟိုတယ္ေတြကလည္း သူတို့ရဲ႕ ေခ်ာကလက္ေတြ ေရာင္းေကာင္းေရး၊ ညဘက္ကပြဲခန္းမေတြကလည္း သူတို႔ခန္းမေတြမႇာ လူစည္ေရးအတြက္ သည္ေန႔ကို ျမန္မာေတြၾကားမႇာ မိတ္ဆက္လိုက္တဲ့အခါ ဇစ္ျမစ္ကို ဂဃနဏ မသိေသာ္ျငား အမ်ားညီရင္ ဤကို ကြၽဲဖတ္ဖို႔ ၀န္မေလးတဲ့ အထံု၀ါသနာနဲ႔ လူအမ်ားက အလြယ္တကူ နားေယာင္သြားၿပီးသည္ေန႔ကို တခမ္းတနား လုပ္လာၾကေတာ့တာပဲလို႔ ျမင္မိရပါတယ္။ ျမန္မာရာဇ၀င္မႇာလည္း နတ္ရႇင္ေနာင္နဲ႔ ရာဇဓာတုကလ်ာ၊ ရႇင္ေမြ႔ႏြန္းနဲ႔ မင္းနႏၵာ၊ သုဓႏုနဲ႔ ေဒြးမယ္ေနာ္ အစရိႇသျဖင့္ အခ်စ္သူရဲ ေကာင္းေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္ရိႇခဲ့ေပမယ့္ အမႇတ္အသားေကာင္းတဲ့ အေနာက္တိုင္း ရာဇ၀င္လိုေန႔စြဲ၊ ရက္စြဲနဲ႔ အတိအက် မဟုတ္ေလေတာ့ကာ ျမန္မာလူငယ္တို႔အတြက္ ရက္သတ္ဆင္ႏႊဲစရာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔က မယ္မယ္ရရ မရိႇဘူး။ ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူတတ္တဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြက ေရာမဒ႑ာရီထဲက ယံုတမ္းစကား ပလီပလာကို တင္သြင္းလာလိုက္တဲ့အခါမႇာေတာ့ နားေယာင္လြယ္သူမ်ားၾကားမႇာ ေရပန္းေတြ တအားစားကုန္ေတာ့တာပါပဲ။

အဓိကကေတာ့ ဆင္ျခင္တံုတရားလို႔ပဲ ျမင္မိပါတယ္။ ဆင္ျခင္တံုတရားရိႇမယ္ဆိုရင္ သည္ေန႔ဟာ ဘာေန႔လဲ၊ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ေပၚလာရတာလဲဆိုတာ စူးစမ္းၾကဖို႔ သိပ္ေကာင္းလႇပါတယ္။ အေနာက္တိုင္းကဟာမို႔ ပစ္ပယ္ရမယ္၊ အေရႇ႕တိုင္း ကသာ ပိုျမတ္တယ္ဆိုတဲ့ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ အေတြးအေခၚမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ကမၻာႀကီးဟာ ရြာတစ္ရြာလို အေရႇ႕နဲ႔ အေနာက္၊ ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ လြယ္လင့္တကူ ကူးလူးဆက္ဆံလာႏိုင္တဲ့ ကေန႔လို ကာလမ်ဳိးမႇာ ယဥ္ေက်းမႈေတြ အျပန္ အလႇန္ ကူးလူးယႇက္ႏြယ္ေနတဲ့ ေရစီးကိုလည္း ဘယ္သူမႇ တားဆီးလို႔ မရစေကာင္းပါဘူး။

ကတာ၊ ခုန္တာ၊ ဆိုတာ၊ တီးတာ၊ ၀တ္စားဆင္ယင္တာလို၊ စာေပ၊ အႏုသုခုမသဘင္လိုယဥ္ေက်းမႈေတြ ကူးလူးယႇက္ႏြယ္ေနတာ အင္မတန္မႇ ခ်စ္စရာ၊ ႏႇစ္လိုစရာေကာင္းပါတယ္။ လူသားတိုင္းရဲ႕ မူလအေျခခံ အခြင့္အေရးျဖစ္တဲ့ လြတ္ လပ္စြာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မႇီတင္းေနထိုင္ၾကသူ တျခားဘာသာ၀င္ အသီးသီးရဲ႕ ဘာသာေရးပြဲေတာ္ေတြဟာလည္း ေပ်ာ္စရာ၊ ၾကည္ႏူးစရာပြဲေတာ္ မ်ားသာျဖစ္တာမို႔ တ႐ုတ္ႏႇစ္သစ္ကူးဆိုလည္း တ႐ုတ္ႏႇစ္သစ္ကူး အေလ်ာက္၊ ခရစၥမတ္ဆိုလည္း ခရစၥမတ္အေလ်ာက္၊ အစၥလာမ္တို႔ရဲ႕ အစ္ပြဲေတာ္ဆိုလည္း အစ္ပြဲေတာ္အေလ်ာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြလည္း တစ္နည္းတစ္ဖံု ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲ ေပ်ာ္ပြဲဆင္ေနၾကတာကို သေဘာမတူစရာ အေၾကာင္းမရိႇပါဘူး။

သည္ခ်စ္သူမ်ားေန႔ကေတာ့ဗ်ာ၊ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲတယ္လည္း ဘ၀င္မက်မိဘူး။ မၾကာေသးခင္ကမႇ အလားတူတြင္က်ယ္လာတဲ့ အေမေန႔၊ အေဖေန႔ဆိုတာမ်ားလိုပဲ ခံစားရပါတယ္။ အေမ၊ အေဖကို တစ္ႏႇစ္မႇာ ၃၆၄ ရက္လံုးလံုး ဂ႐ုမစိုက္၊ ပစ္ပယ္ထားၿပီး အေမေန႔၊ အေဖေန႔က်ေတာ့မႇ သတိတရနဲ႔ သြားကန္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္အေမ၊ ဘယ္အေဖက ၾကည္ႏူးႏိုင္ပါလိမ့္ မလဲေနာ္လို႔ ေျပာရင္ ကြၽန္ေတာ္က ခြက်တယ္ျဖစ္ဦးမယ္။
ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာစဥ္းစား ၾကည့္ေတာ္မူပါခင္ဗ်ာ။ အေမေန႔က်မႇ အေမ့ကိုကန္ေတာ့၊ အေဖေန႔က်မႇ အေဖ့ကို ကန္ေတာ့မယ့္အစား မိခင္၊ ဖခင္မ်ား အသက္ရႇင္ေနခိုက္၊ သူတို႔အတြက္ လူ႔ေလာကႀကီးမႇာ ေနရမယ့္ရက္ နည္းသထက္နည္းလာခိုက္မႇာ ေန႔တိုင္းမတတ္ႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာင္ တစ္လတစ္ႀကိမ္၊ ႏႇစ္ႀကိမ္၊သံုး၊ေလးႀကိမ္သတိေလးထားၿပီး သူတို႔ႀကိဳက္တတ္တဲ့ စားစရာေလးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ စားစရာမတတ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ သူတို႔နားမႇာေနၿပီး သူတို႔ေျပာတဲ့ စကားေလးေတြကို အဖန္ဖန္ၾကားၿပီးျဖစ္သည့္တိုင္ စိတ္ရႇည္လက္ရႇည္ နားေထာင္ေပးတဲ့ နည္းေလးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္အေကြၽးျပဳျဖစ္ၾကတာက ပိုမေကာင္းေပဘူးလားခင္ဗ်ာ။ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဆိုတာလည္း အလားတူပါပဲ။ ခ်ိန္တန္ရြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္လာတဲ့အခါမႇာ တျခားတစ္မိသားအေပၚ ခ်စ္ခင္စံုမက္ ႏႇစ္သက္ျမတ္ႏိုးတဲ့ စိတ္ဆိုတာ ေပၚေပါက္လာစျမဲပါပဲ။ အဲဒီ့ကမႇ အိမ္ရာထူေထာင္ၾကရမယ္၊ ဘ၀ကို အတူယႇဥ္တြဲ ႐ုန္းကန္ျဖတ္ေက်ာ္ၾကရပါမယ္။

ဆင္ျခင္တံုတရားေလး ေရႇ႕ထားၿပီး ေမာင္တို႔မယ္တို႔သာ ဥာဏ္ကေလးနဲ႔ ခ်စ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔က အထူးလိုအပ္စရာ ဘာအေၾကာင္းမႇမရိႇပါဘူး။ သည္ေန႔က်ေတာ့မႇ ခ်စ္ေနၿပီး က်န္တဲ့ေန့ ေတြက်ရင္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မၾကည့္ခ်င္။ မျမင္ခ်င္ ေအာင္ျဖစ္ေနၾကမႇာမႇ မဟုတ္တာပဲေလ။ အဲေတာ့သည္ေန႔ကို ဆင္ႏႊဲမယ္ဆိုလည္း လူငယ္လူရြယ္တို႔ ဘာသာ ဘာ၀အမ်ားနဲ႔ညီမႇ ေခတ္မီမယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ဆင္ႏႊဲတာကို မတားခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆင္ ျခင္တံုတရားေလး ေရႇ႕ထားၿပီး တျခားမြန္ျမတ္တဲ့ နည္းတစ္နည္းနည္း၊ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ခင္တဲ့သူနဲ႔ တစ္ဘ၀တာ လက္တြဲၾကေရးမႇာ ပိုမိုတင့္တယ္သာယာေစမယ့္ နည္းတစ္နည္းနည္းကို ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ကေလးမ်ားနဲ႔ ၾကံဆဆင္ႏႊဲသြားမယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ သားေကာင္ ဘ၀က လြတ္ေျမာက္သြားႏိုင္မႇာလည္း မလြဲပါဘူးခင္ဗ်ား။

အဲ... သည္ၾကားထဲမႇာ သည္ေန႔အတြက္ အင္မတန္ထူးျခားတဲ့ အခ်က္အလက္သစ္တစ္ခုကိုလည္း သည္ႏႇစ္မႇာမႇ ၾကားရျမင္လိုက္ရ ျပန္ပါေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးသြားတဲ့ ႏိုင္ငံျခား အသံလႊင့္ဌာနက ေမးခြန္းထဲမႇာပါလာလို႔ စတင္သတိထားမိခဲ့သလို အင္တာနက္ေပၚက ျမန္မာတို႔ရဲ႕ လူမႈေရးကြန္ရက္ေပၚမႇာလည္းပဲ သည္အခ်က္ကို ဖ်တ္ခနဲေတြ႔လိုက္မိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄ ရက္ေန႔မႇာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားေပၚက တည္းခိုခန္းေတြ၊ ဟိုတယ္အိပ္ခန္းေတြမႇာ ေနရာမရေလာက္ေအာင္ေတာင္ ျပည့္ႏႇက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းမဟာပါပဲ။ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါး ကြပ္မ်က္ခံရတဲ့ေန႔ကေန ခ်စ္သူမ်ားေန႔ရယ္လို႔ ျဖစ္လာ၊ ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္လာေတာ့ တခ်ဳိ႕ေသာ ေယာက္်ားပ်ဳိေလးမ်ားရဲ႕ အသြင္ေျပာင္းမႈေၾကာင့္ ခ်စ္သူမ်ားေန့ကေန ေသြးသားကိစၥေန႔ အျဖစ္ ေျပာင္းသြားပါေပါ့လားလို႔ ရင္ေမာစြာေတြးလိုက္မိရပါတယ္။ အဲဒီ့ေန႔မႇာ အကာအကြယ္မဲ့ ခ်စ္တင္းေႏႇာၾကမယ့္သူက အမ်ားသားဆိုတာလည္း ေတြးမိသြားရ ျပန္တာမို႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဟာ ေသြးသားကိစၥေန႔မႇသည္ HIV ပိုး အပါအ၀င္ လိင္မႇတစ္ဆင့္ ကူးစက္တဲ့ေရာဂါမ်ား ျပန္႔ပြားေရး ေန႔တစ္ေန႔အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တာကို ျမင္လာရင္း စိတ္ေမာသြားမိပါတယ္။

အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္လိုၾကတဲ့၊ ႏႇာေခါင္းမပါရင္ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္လို႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ အေျပာခံခဲ့ၾကရတဲ့ သမီးငယ္ေလးမ်ား သတိထားသင့္တဲ့ေန႔လို႔ေတာင္မႇ သည္ေန႔ကို ေျပာင္းလဲ ေခၚေ၀ၚသင့္ၾကၿပီ ထင္ပါတယ္။ သည္ေလာက္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာနဲ့ လည္း ဘယ္လိုမႇမသက္ဆိုင္၊ ႐ိုးရာဓေလ့ထုံးတမ္းလည္း မဟုတ္သလို သက္ဆိုင္တဲ့ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ တကယ့္ေန႔ထူး ေန႔ျမတ္အစစ္လည္း မဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရးသမားမ်ားရဲ႕ ထြင္လံုးေၾကာင့္ ကမၻာမႇာ တြင္က်ယ္လာေနတဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ရက္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ဆိုတာရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ အစစ္အမႇန္ကို မႇန္းဆႏိုင္ၾကၿပီလို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိရပါတယ္ခင္ဗ်ား။ အားလံုးေတြးဆ ဆင္ျခင္ၾကည့္ႏိုင္ၾကပါေစ။

(၀၂၀၂၁၂)စာညႊန္း

Encyclopedia Britannica, 2007http://en.wikipedia.org/wiki/Valentine's_Day

Written by အတၲေက်ာ္