ႏုိင္ငံေတာ္၏အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရတာဝန္ယူမႈ တစ္ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္ ေျပာၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း (အစအဆံုး)
=================
(၃၀-၃-၂၀၁၇)
ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ားအေပါင္းရွင္။ ကၽြန္မတုိ႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က ၂၀၁၅ ႏိုဝင္ဘာလက က်င္းပတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ႕ ရလဒ္အရ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၃၀ ရက္ေန႔ မတ္လမွာ ႏုိင္ငံ့ရဲ႕ အစိုးရတာဝန္ေတြကို စတင္ၿပီးေတာ့ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မတုိ႔မွာ ျပည္သူလူထုကို အစီရင္ခံရမယ့္ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနအသီးသီးနဲ႔ တုိင္း/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားအသီးသီးဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ၊ မိမိတို႔ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့ စိန္ေခၚမႈ ေတြနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို တင္ျပၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ေတာ့ ကိစၥႀကီးသံုးရပ္ကို အဓိကထားၿပီးေတာ့ တင္ျပသြားခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ကိစၥႀကီးသံုးရပ္ဆိုတာ ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္က ျပည္သူလူထုကို ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ စည္းရံုးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အခုေျပာင္းလဲခ်ိိန္တန္ၿပီဆိုတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ဘယ္ေလာက္ခရီးေရာက္သလဲ ဆိုတာကို စမ္းသပ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေျပာင္းလဲတယ္ဆိုတာ အဓိကအားျဖင့္ စနစ္ကိုေျပာင္းလဲျခင္းနဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို ေျပာင္းလဲျခင္း ႏွစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ခုစလုံးမွာ ျပည္သူေရာ၊ အစိုးရေရာ ပါဝင္ရပါတယ္။ ျပည္သူခ်ည္းပဲလည္း လုပ္လုိ႔မရပါဘူး။ အစိုးရခ်ည္းပဲလည္း လုပ္လုိ႔မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စနစ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ အစိုးရကေနၿပီးေတာ့ ဦးေဆာင္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ စနစ္ကိုေျပာင္းလဲဖို႔ဆုိတာဟာ အႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ ကေနၿပီးေတာ့ အျမစ္တြယ္ခဲ့တဲ့ စနစ္တစ္ခုကို ေျပာင္းလဲရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ေျပာင္းလဲတဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္မတို႔ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အစိုးရဆုိတာဟာ ျပည္သူလူထုေတြအတြက္ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတာကို ထင္ရွားေအာင္လုိ႔ လုပ္ဖို႔ပါပဲ။ ဒီေတာ့ အစိုးရဟာ ျပည္သူ႔အတြက္လား၊ ျပည္သူဟာ အစိုးရသံုးဖို႔အတြက္ လား ဆုိတာကို ဘာကထင္ရွားေစလဲဆိုေတာ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ အစိုးရအေပၚမွာ အျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး အားျဖင့္ ကၽြန္မယံုၾကည္တာကေတာ့ အခုႏွစ္အတြင္းမွာ ျပည္သူေတြဟာ အစိုးရကို ေၾကာက္ဖို႔ မလုိဘူး ဆုိတာ အမ်ားကသိလာတယ္လုိ႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ ဒီဟာကို တုိးတက္မႈ တစ္ခုလုိ႔ပဲ ကၽြန္မကေတာ့ ယူဆပါတယ္။ ျပည္သူကေနၿပီးေတာ့ အစိုးရကုိေၾကာက္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ရည္ရြယ္တာကေတာ့ ျပည္သူက အစိုးရကို ေလးစားဖို႔၊ တန္ဖိုးထားဖု႔ိ၊ ယံုၾကည္ဖုိ႔ပါပဲ။ ဒီအဆင့္ေရာက္တဲ့ အထိေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဆက္ၿပီး ႀကိဳးစားသြားရမွာပါ။
အခုအခ်ိန္အခါမွာဆုိလု႔ိရွိရင္ ျပည္သူလူထုကို အကာအကြယ္ေပးႏုိင္မယ့္ ဥပေဒေတြျပဌာန္းတဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ျပည္သူလူထုကို ဖိႏွိပ္ရာေရာက္တဲ့ ဥပေဒေတြကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ ေျပာင္းလဲသင့္တာကို ေျပာင္းလဲတယ္၊ ဖယ္ရွားသင့္တာကို ဖယ္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ စနစ္ကိုေျပာင္းလဲျခင္းရဲ႕ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြကေတာ့ စိတ္ဓါတ္ကို ေျပာင္းလဲလား မေျပာင္းလဲလားဆုိတာဟာ ျပည္သူေတြ ကိုယ္တုိင္သိမွာပါပဲ။
ကၽြန္မတို႔ အစိုးရအဖဲြ႔ဝင္ေတြအေနနဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို ေျပာင္းလဲျခင္းဆုိတာဟာ ကၽြန္မတုိ႔ အဂတိတရား ေလးပါးမွ ကင္းဖို႔ပါပဲ။ တခ်ိဳ႕က အဂတိတရားဆုိတာဟာ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႔ ပတ္သက္တယ္ လုိ႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ မၾကာခဏ သတိေပးရပါတယ္။ အဂတိတရား ေလးပါး ဆုိတာ ဆႏၵ၊ ေဒါသ၊ ဘယာ၊ ေမာဟ။ ဒီေတာ့၊ အစိုးရတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ဆႏၵ၊ ေဒါသ ကင္းရမယ္ဆိုုတာ မိမိတို႔ခ်စ္ခင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ မိမိတို႔နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕ အက်ိဳး အတြက္ကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ မလုပ္ရဘူး။ အမွန္တရားကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ လုပ္ရမယ္။ ဒါ ဆႏၵဂတိ ကင္းျခင္းဆုိတာ ဒါပဲျဖစ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံယူမွ အဂတိတရားနဲ႔ မကင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ အက်ိဳးကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕အက်ိဳးမၾကည့္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕အသိုင္းဝုိင္း၊ ကိုယ့္ရဲ႕ မိသားစု၊ ကိုယ့္ရဲ႕ မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႕ မ်က္ႏွာ ၾကည့္ၿပီး လုပ္တယ္ဆုိတာဟာ ဒါဟာလည္း အဂတိတရားတစ္မ်ိဳးပါပဲ။
ေဒါသဂတိ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့သူေတြ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့သူေတြကို ႏွိမ္တာ၊ ဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္တာ၊ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပႆနာရွာတာ ဒီဟာေတြလည္း ကၽြန္မတို႔အစိုးရက ကင္းတယ္လို႔ ကၽြန္မ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဘယာဂတိ ဆုိတာကေတာ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မႈက ကင္းေဝးျခင္းပါ။ ဒါကေတာ့ အဓိက အေရးႀကီးတာကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူေတြ စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မႈမွ ကင္းေဝးဖုိ႔လည္း လုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရဆုိတာလည္း စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မႈကေန ကင္းရမယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကို လုပ္ရဲရမယ္။ လုပ္သင့္လုပ္ ထုိက္တာကို မလုပ္ရဲ လုိ႔ရွိရင္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာဝန္ကို မယူသင့္ပါဘူး။
ကၽြန္္မတို႔ အခုတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာဆုိရင္ စိန္ေခၚမႈအမ်ားႀကီးနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ အားလံုးကသိတဲ့ အတုိင္းပဲ ကၽြန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံဟာ စီးပြားေရးအရ ခၽြတ္ၿခံဳက်ေနတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံ ဟာ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့အခ်ိန္ကေန စၿပီးေတာ့ အခုထိ အျပည့္အ၀ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ မရရွိခဲ့ေသးပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔အတြက္ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆိုတာဟာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီဟာကေတာ့ ဒုတိယကိစၥရပ္ႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိစၥရပ္ေတြက တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ဆိုတာဟာ ဆက္ႏႊယ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးရရွိဖို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိဖို႔ဆိုလို႔ရွိရင္ အဂတိတရား ကင္းစင္ရ မယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ ကၽြန္မတို႔ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာရွိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း၊ အစုအဖြဲ႔ အသီးသီးနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ဆိုရင္ ကိုယ္ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ အမွန္တရားကို ေရွ႕ရႈၿပီးေတာ့ လုပ္ကိုင္ဖို႔ လုိပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အစိုးရအေနနဲ႔ ဒါေတာ့ ျပည္သူလူထုက သံုးသပ္ရမွာပါ။ ကၽြန္မအျမင္မွာေတာ့ ဒီ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္း၊ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ကိုမွ တိုက္ခိုက္ခဲ့တာ၊ ေစာင္းေျမာင္းခဲ့တာ၊ ေစာင္းခ်ိတ္ ၿပီးေတာ့ ေ၀ဖန္ခဲ့တာ မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ေျပာစရာရွိရင္ေတာ့ တည့္တည့္ပဲ ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု၊ ပုဂၢိဳလ္တစ္ခုကို ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရး မလိုလားခ်က္ကို အေျခခံၿပီးေတာ့ မလုပ္သင့္တဲ့ကိစၥကို လုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလို မလုပ္လို႔ရွိရင္၊ ဒီလို လမ္းစဥ္ကို မသြားလို႔ရွိရင္ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီႏိုင္ငံထဲမွာ အဖြဲ႔အစည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးစံုရွိပါတယ္။ ဘာသာ ကိုးကြယ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ မ်ိဳးစံုရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ တစ္ကယ္ပဲ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို လိုလားတယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ေတာ့ အားလံုးကို ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ မွ်မွ်တတရွိရမယ္။
ပုထုဇဥ္လူသားမ်ား ျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ဟာ မႀကိဳက္တဲ့ဟာ ရွိတာေပါ့။ ကိုယ္ ပိုၿပီးေတာ့ ေမတၱာထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိမယ္။ ေမတၱာမထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြရွိမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါ အစိုးရ တစ္ရပ္ရဲ႕ အလုပ္ထဲမွာ ဒီလို ခံစားခ်က္ေတြဟာ ပါ၀င္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
ကၽြန္မတို႔ ေရြးေကာက္ပြဲစည္းရံုးေရးကာလတုန္းက ျပည္သူလူထုကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို မဲေပးပါ။ ကၽြန္မတို႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ မဟုတ္မမွန္တာ လုပ္လို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ ကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ယူၿပီးေတာ့ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကို လုပ္ပါမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ကတိေပးခဲ့ပါ တယ္။ ဒီကတိအတိုင္းလည္း ကၽြန္မတုိ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ကၽြန္မတို႔ အဖြဲ႔၀င္ေတြထဲက ကၽြန္မတို႔ ခန္႔အပ္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထဲက တိုင္းျပည္ ရဲ႕ တာ၀န္ကို မေက်ပြန္ဘူးလို႔ ကၽြန္မတို႔ျမင္ခဲ့တာရွိပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မတို႔ပါတီရဲ႕ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြကို မလိုက္နာတာေတြလည္း ကၽြန္မတို႔ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုလည္း ကၽြန္မတုိ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ အေရးယူပါတယ္။ ေနာင္လည္း ဒီလိုပဲ ဆက္ၿပီးေတာ့ လုပ္သြားမွာပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ေခ်ာေမြ႔ဖို႔ အတြက္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ဟာ ဆႏၵကတိအရ ကိုယ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့လူေတြကို မကာကြယ္သင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကာကြယ္ေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။
ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာဟာ ဆက္ႏႊယ္ေနတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ထူးထူးေထြေထြ ေျပာဖို႔လုိမယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ဟာ လြယ္တဲ့ျဖစ္စဥ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဆိုလို႔ရွိရင္ အခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး တိုးပြားလာပါတယ္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာဟာ ကၽြန္မတို႔ လက္ထဲမွာ ဆုပ္ရထားတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အရာတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ဒီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းသြားတဲ့အခါမွာ အျခားလမ္းေတြ သြားသလိုပဲ ေရွ႕ကို တက္ရတာ ေတြလည္း ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရပ္ေနရတာေတြလည္း ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း နည္းနည္း ျပန္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုတ္ရတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပန္းတိုင္က ဘာလဲဆိုတာ ကၽြန္မတို႔က ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိပါတယ္။ ပန္းတိုင္က ဘာလဲလို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိလို႔ ကၽြန္မတို႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ဒီပန္းတိုင္ကို ခ်ီတက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းတိုင္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးပန္းတိုင္။ ကၽြန္မတို႔ ဒီလုိ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ လုပ္တဲ့အခါမွာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လုပ္တဲ့အခါမွာ ကမၻာတစ္၀ွမ္းက ကၽြန္မတို႔ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈ၊ ကူညီမႈ၊ စာနာမႈကို ကၽြန္မတုိ႔ တန္ဖိုးထားပါတယ္။ သို႔ေသာ္ျငား လည္း ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ တာ၀န္ေတြကို ကၽြန္မတုိ႔ ကိုယ္တိုင္သာ ထမ္းေဆာင္ရမယ္။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ကၽြန္မတို႔က နားအလည္ဆံုးပဲ။ ကၽြန္မတို႔ ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းတဲ့ ေနရာမွာလည္း မွန္ကန္တဲ့လမ္းကို ကၽြန္မတို႔ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိတယ္လို႔ ကၽြန္မ လံုး၀ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။
ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ ျပည္သူ ျပည္သားေတြဟာလည္း ဒီလို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ သိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူမ်ားဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ ဒီလုိသတင္းေတြကို လိုက္ၿပီးေတာ့ နားေထာင္ၾကတယ္။ ေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ေလ့လာၾကတယ္ဆိုတာ ကေတာ့ ကၽြန္မက မသိပါဘူး။
ကၽြန္မတို႔ ရခိုင္ျပည္နယ္အေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ဆိုလို႔ရွိရင္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္စီကေနၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒီဟာကို ကၽြန္မတုိ႔ လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ လက္မခံခဲ့တာဟာ ကၽြန္မတို႔ ကုလသမဂၢကို မေလးစားလို႔လဲ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို ကၽြန္မတို႔ မိတ္ေဆြအျဖစ္နဲ႔ မျမင္လို႔လဲ မဟုတ္ဘူး။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ ကၽြန္မတုိ႔ႏိုင္ငံနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးလို႔ ကၽြန္မတို႔ ယူဆလို႔ လက္မခံတာပါ။ ကၽြန္တို႔ ႏုိင္ငံနဲ႔ ကိုက္ညီတယ္လို႔ ယူဆတဲ့အႀကံဉာဏ္ေတြဆိုရင္ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ ေက်းဇူးတင္စြာနဲ႔ လက္ခံမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အႀကံဉာဏ္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔လည္း ကၽြန္မတို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အခု တစ္ႏွစ္အတြင္း လုပ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥရပ္အားလံုးဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ကို ကၽြန္မတို႔ ေရွ႕ရႈၿပီးေတာ့ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
တဒဂၤ လတ္တေလာ အမ်ားႀကိဳက္မယ့္ကိစၥေတြ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္မတုိ႔ ေရြးမလုပ္ပါဘူး။ တဒဂၤ လတ္တေလာ ၾသဘာေပးမယ့္ကိစၥေတြဆိုၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္မတုိ႔ ေရြးၿပီးေတာ့ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ကိစၥေတြကို ကၽြန္မတို႔ စြန္႔စားၿပီးေတာ့ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ စြန္႔စားတယ္လို႔ ကၽြန္မ ေျပာရျခင္းဟာ လူ႔ဘ၀မွာဆိုလို႔ရွိရင္ ဘာကိစၥပဲလုပ္လုပ္၊ ဘယ္လို အက်ိဳးဆက္ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ တိတိက်က် တြက္လို႔မရပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ ကိုင္စြဲထားတဲ့ မူ၀ါဒေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ လုပ္သင့္ လုပ္ထုိက္တယ္လို႔ ထင္တဲ့ကိစၥေတြကို လုပ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီကိစၥ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း ျပည္သူလူထုဟာ ကြ်န္မတို႔ကို စမ္းသပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ရဲ့ အေျခအေနဟာ ျပည္သူလူထု လိုခ်င္တဲ့အေျခအေန ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာကိုလည္း ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ျပည္သူ မွာ ရွိပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ႏုိင္ငံမို႔လို႔ ေတာ္ေတာ္မွ ရႈပ္ေထြးတဲ့ သိမ္ေမြ႔တဲ့ ကိစၥေလးေတြကို ကြ်န္မတို႔ ကိုင္တြယ္ရပါ တယ္။ ရင္ဆိုင္ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း မတူကြဲျပားမႈဆိုတာဟာ ကြ်န္မတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိႏိုင္တဲ့ အင္မတန္မွ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ သယံဇာတႀကီးတစ္ခုပဲလို႔ ကြ်န္မေတာ့ ဒီလိုပဲျမင္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ မတူကြဲျပား မႈေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံ ပိုၿပီးေတာ့ တိုးတက္ေအာင္လို႔၊ ပိုၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ႏုိင္ငံ ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္လို႔ ကြ်န္မတို႔ လုပ္ႏုိင္မယ္ဆိုတာလည္း အဓိကယံုၾကည္ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လုပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ဒီ အဂတိတရား (၄) ပါးကင္းဖို႔လုိပါတယ္။ ဆႏၵ၊ ေဒါသ၊ ဘယာ၊ ေမာဟ။ မႀကိဳက္လို႔ မလုပ္တာတို႔၊ ႀကိဳက္လို႔ လုပ္တာတို႔၊ ေၾကာက္လို႔လုပ္တာတို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ အသိတရားကင္းမဲ့လို႔ လုပ္တာတို႔၊ မလုပ္တာတို႔ ဒါေတြအားလံုးဟာ အဂတိတရားေတြပါပဲ။ ဒါေတြကေန ကင္းစင္ဖုိ႔ အစိုးရတစ္ရပ္ဟာ အင္မတန္မွ ႀကိဳးစားရပါလိမ့္မယ္။
အရင္ႏွစ္က ကြ်န္မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ အစိုးရတာ၀န္ကို စၿပီးထမ္းေဆာင္ၿပီး ကာလမၾကာခင္ ျမန္မာ့ႏွစ္သစ္ကူးအခ်ိန္မွာလည္း ကြ်န္မျပည္သူလူထုကို မိန္႔ခြန္းတစ္ရပ္ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကြ်န္မ ကတိတစ္ခုေပးခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားမယ္။ ႏိုင္ငံအေပၚမွာ သစၥာေစာင့္မယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္မ အဓိကေျပာခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥရပ္ႀကီး (၃) ခုထဲက ေနာက္ဆံုးေျမာက္ ကိစၥရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားမယ္ဆိုတာ ျပည္သူရဲ့ဘ၀ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ကြ်န္မတို႔ အတတ္ႏုိင္ဆံုးႀကိဳးစားသြားမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေရာက္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေမတၱာ ထားတယ္ဆိုတာ ပါးစပ္ေျပာရံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ တကယ့္ကို ေမတၱာထားတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ္ ေမတၱာထား တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ့ ဘ၀ေနေရး ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္ေအာင္လို႔၊ စိတ္ေအးခ်မ္းႏုိင္ေအာင္လို႔၊ ကိုယ္က်န္းမာ ႏုိင္ေအာင္လို႔ ဒီလိုဟာေတြကိုလုပ္ေပးမွ တကယ္ေမတၱာရွိရာ ေရာက္ပါတယ္။ ေမတၱာရွိပါတယ္၊ ေမတၱာရွိပါတယ္လို႔ ပါးစပ္ကေျပာၿပီးေတာ့ တကယ္ေတာ့ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဘာမွမလုပ္ဘူးဆိုလုိ႔ရွိရင္ ဒီေမတၱာဟာ စကားလံုးတစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ထိေရာက္တဲ့အင္အား မဟုတ္ပါဘူး။ အဲေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားမယ္လို႔ ကြ်န္မတို႔ ကတိျပဳသြားတဲ့အတိုင္းပဲ တတ္ႏုိင္သမွ် ျပည္သူ႔ရဲ့ ဘ၀တိုးတက္ေရးအတြက္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္တယ္၊ မေအာင္ျမင္တယ္ ဆိုတာ ကေတာ့ ေစာေစာက ကြ်န္မေျပာတဲ့အတုိင္းပဲ ကြ်န္မတို႔ ၀န္ႀကီးဌာန အသီးသီးက တင္ျပၿပီးပါၿပီ။
ကြ်န္မအေနနဲ႔ အေလးထားတဲ့ ကိစၥေလးတခ်ိဳ႕ကိုပဲ အခုေျပာသြားခ်င္ပါတယ္။ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာ ထားတယ္ဆိုတာ ျပည္သူ႔ရဲ့ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးကို ကြ်န္မတို႔ အထူးဂရုျပဳဖို႔လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အခု ကြ်န္မတို႔ရဲ့ ဒီႏွစ္ဘတ္ဂ်က္ထဲမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ကို အထူး ကြ်န္မတို႔ သံုးထားတာ ရွိပါတယ္။ အရင္တုန္းကနဲ႔မတူေအာင္လို႔ ပိုမိုၿပီးေတာ့ သံုးစြဲထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီသံုးစြဲတဲ့ေငြမ်ားဟာ အလဟႆ မျဖစ္ေစဘူးဆိုတာလည္း ကြ်န္မတို႔ အာမခံႏိုင္ပါတယ္။ အခု ဒီတစ္ႏွစ္ အတြင္းမွာကို ကြ်န္မတို႔ရဲ့ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈဟာ တိုးတက္တဲ့ ႏႈန္းဟာ အင္မတန္မွ ျမန္ပါတယ္။ တုိးတက္တယ္ ဆိုတာဟာ ကမာၻကေတာင္မွ အသိအမွတ္ျပဳရေလာက္ေအာင္ တိုးတက္ပါတယ္။ ထင္ထင္ရွားရွား ကိစၥ တစ္ခုကေတာ့ တီဘီ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ငွက္ဖ်ား၊ HIV AIDS နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဒီေရာဂါႀကီး (၃) ခု တိုက္ဖ်က္ေရး စီမံကိန္းေပါ့။ တစ္ကမာၻလံုးကေန ပါ၀င္ေနတဲ့ စီမံကိန္းႀကီးမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ့ တိုးတက္မႈဟာ အံ့မခန္းပါပဲဆိုၿပီးေတာ့ Global funds ဆိုတဲ့ ဒီေရာဂါႀကီး (၃)ခုကို တိုက္ဖ်က္မႈအတြက္ ထူေထာင္ထားတဲ့ ကမာၻ႔ေငြေရးေၾကးေရးအဖြဲ႔ကေနၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ကို ခ်ီးမြမ္းရပါတယ္။
အရင္တုန္းကဆိုလို႔ရွိရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ဒီေရာဂါႀကီး (၃) ခု တိုက္ဖ်က္မႈမွာ ေနာက္ဆံုးနားက ရွိေနေပမယ့္ အခုဆိုရင္ ကမာၻ႔အဆင့္နဲ႔ကို ထိပ္တန္းကို တက္လာၿပီဆိုၿပီး ခ်ီးမြမ္းရပါတယ္။ ခ်ီးမြမ္းတယ္ ဆိုတာကလည္း စကားနဲ႔တင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေနာင္ (၃) ႏွစ္မွာဆိုလို႔ရွိရင္ ကြ်န္မတို႔ကို အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ နဲ႔ ေထာက္ပံ့မယ္။ ဒီကိစၥေတြ ဆက္ၿပီးေတာ့ လုပ္သြားဖို႔ ေထာက္ပံ့မယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါ ကြ်န္မအေနနဲ႔ ေက်နပ္စရာေတြထဲမွာ တစ္ခုပါ။
ေနာက္တစ္ခု ကြ်န္မတို႔ ေက်နပ္စရာေတြထဲမွာ ဘာရွိလဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ့ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ ေရးေတြ အင္မတန္မွ ေကာင္းလာပါတယ္။ မႏွစ္တုန္းက ကြ်န္မတို႔ရဲ့ စီးပြားေရး ေပၚလစီေတြ မူ၀ါဒေတြ ခ်မွတ္တဲ့အခါမွာ အေရးႀကီးဆံုးဟာ အလုပ္အကိုင္ဖန္တီးေရးပဲလို႔ ကြ်န္မတို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ကြ်န္မတို႔ ဘာေတြ႔ခဲ့ရလဲဆိုေတာ့ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးေကာင္းသြားၿပီ။ လွ်ပ္စစ္မီး ရသြားၿပီ ဆိုလို႔ရွိရင္ အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးေရးဟာ ပိုၿပီးေတာ့တိုးတက္လာတယ္။ လ်င္ျမန္လာတယ္။ ျပည္သူေတြကလည္း မိမိတို႔ကိုယ္တုိင္ မိမိဘာသာ အလုပ္အကိုင္ေတြကို ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ခြင့္လည္း ရလာ တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္က လည္း ဒီလို လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေကာင္းတဲ့ေနရာ၊ လ်ွပ္စစ္မီးရတဲ့ေနရာမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခ်င္တဲ့စိတ္ ေတြျဖစ္လာတယ္။
ဒီေတာ့ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မတို႔ အခုကေနစၿပီးေတာ့ အလုပ္အကိုင္ဖန္တီးေရးနဲ႔ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔တန္းတူ လ်ွပ္စစ္မီးရရွိေရးကို ကၽြန္မတို႔ အဓိကထား ၿပီးေတာ့ လုပ္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္မတို႔ဟာ ႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ ျပည္သူကို အက်ိဳးျပဳမယ့္ စီမံကိန္း ေတြကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္တဲ့ေနရာမွာ ႏိုင္ငံ့ဘ႑ာေတာ္ေငြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ တိတိက်က်သံုးစြဲဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါနဲ႔လည္း ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မတို႔ အင္မတန္မွ ဂုဏ္ယူႏိုင္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္တစ္ခ်ိဳ႕မွာဆိုလို႔ရွိရင္ အရင္ႏွစ္တုန္းက ခ်ထားခဲ့တဲ့ ဘ႑ာေငြေတြ အရင္တုန္းကေနၿပီးေတာ့ စၿပီးသားစီမံကိန္းေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ ေငြပိုေတြ အမ်ားႀကီးရခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံ့အတြက္ မလိုအပ္တဲ့ေငြေတြ အလဟာသ မျဖစ္သြားပါဘူး။ မလိုအပ္ဘဲနဲ႔ ဘာေငြမွ အလဟာသ မျဖစ္သြားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္မတို႔ စီမံကိန္းေတြရဲ႕ အဆင့္ နိမ့္သြားလားဆိုေတာ့ မနိမ့္သြားပါဘူး။ ပိုလည္းျမင့္လာပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ အဆင့္မီေရးကိုလည္း အဓိကထားၿပီးေတာ့ လုပ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ေတြမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ပိုလ်ွံေငြဟာ နဲနဲေနာေနာ မဟုတ္ပါဘူး။ သန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေတာ့ကို ပိုတာေတြရွိပါတယ္။ သန္းမဟုတ္ဘဲ ဘီလီယမ္နဲ႔ခ်ီၿပီးေတာ့ ပိုတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ဒီေနရာမွာလည္း ေက်နပ္စရာ တစ္ခုပါပဲ။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဘ႑ာေငြကို ကိုယ္ပိုင္ေငြလို ကၽြန္မတို႔ မသံုးပါဘူး။ ျပည္သူ႔ေငြဟာ ျပည္သူ႔ ေငြပဲ။ ႏုိင္ငံ့ေငြဟာ ႏိုင္ငံ့ေငြပဲ ႏိုင္ငံ့ဘ႑ာပဲ။ ႏိုင္ငံရဲ႕ အရင္းအျမစ္ပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ကို တာဝန္ရွိစြာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔သံုးခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ဒါဟာလည္း ႏုိင္ငံ့အေပၚမွာ သစၥာေစာင့္တယ္ဆိုတဲ့အတုိင္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံအေပၚမွာ သစၥာေစာင့္တာ နဲ႔ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားတာဟာ တကယ္ေတာ့ ခြဲျခားလို႔မရပါဘူး။
ႏိုင္ငံအေပၚမွာ သစၥာေစာင့္တယ္ဆိုရင္ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားရမယ္။ ျပည္သူရဲ႕ တိုးတက္ ေရးအတြက္ကို စြမ္းေဆာင္ရမယ္။ ဒီေတာ့ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားတယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံအေပၚမွာလည္း သစၥာေစာင့္ရမယ္။ ဒါမွသာ အစုိးရတစ္ခုရဲ႕တာဝန္ဟာ ေက်ပြန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အစိုးရအေနနဲ႔၊ ကၽြန္မက အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အစိုးရလို႔ေျပာတဲ့ အခါမွာ အားလံုးကို သတိေပးခ်င္တာကေတာ့ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ ေရး အစိုးရလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္မအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အစိုးရလို႔ ေျပာရျခင္းအေၾကာင္းဟာ ကၽြန္မတို႔ပိုင္တဲ့ အစိုးရ လို႔ ေျပာခ်င္လုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ တာဝန္ယူပါတယ္ဆိုတာကို ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ စတက္ကတည္းက အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို ဦးတည္တဲ့အစိုးရဆုိတာ ကၽြန္မ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီဝင္ေတြနဲ႔တင္ ဖြဲ႔ထားတဲ့အစုိးရ မဟုတ္ပါဘူး။ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးက ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ စုေပါင္းၿပီးေတာ့ ဖြဲ႔ထားတဲ့အစုိးရ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ျပည္သူ႔အတြက္ ရွိတဲ့ အရည္အခ်င္း ေတြ အားလံုးကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္မတို႔ သံုးခ်င္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေရြးထားတဲ့ ဝန္ႀကီးမ်ားဟာ အားလံုး အေတာ္ဆံုးလား အေကာင္းဆံုးလား ဆိုတာဟာ ဒါေတာ့လည္း အခ်ိန္ကပဲ ျပသြားမွာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕က တိုးတက္မႈ ပိုေႏွးတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က တိုးတက္မႈ ပိုျမန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း ေရာက္ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ သင့္ေတာ္ခ်င္မွ သင့္ေတာ္မယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေျပာင္းသင့္ေျပာင္းထိုက္တာကို ေျပာင္းရမွာပဲ။ ဒါ ျပည္သူေတြကလည္း ဒီကိစၥေတြကို သိပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ အစိုးရတစ္ခုဟာ ဘာလုပ္ေနလဲ။ ဘယ္လို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိလဲ ဆိုတာဟာ ျပည္သူဟာ သိပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ျပည္သူကိုမေျပာဘူးဆိုတာ တစ္နည္း အားျဖင့္ ျပည္သူကို မယံုၾကည္ဘူး မေလးစားဘူး၊ ျပည္သူမွာ အရည္အခ်င္းမရွိဘူးလုိ႔ သတ္မွတ္သလိုပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရဲ႕ အေျခခံအားျဖင့္ ျပည္သူကို ေလးစားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာတယ္ဆိုတာဟာ ျပည္သူဟာ ေျပာသင့္ေျပာထုိက္ သိသင့္သိထိုက္တဲ့သူမို႔လို ေျပာတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အစိုးရေကာင္းမ်ားအားလံုးရဲ႕ အေျခခံဟာ ပြင့္လင္းျမင့္သာမႈနဲ႔ တာဝန္ယူမႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပြင့္လင္းျမင္သာမႈနဲ႔ တာဝန္ယူမႈကို ကၽြန္မတို႔ လက္ကိုင္ၿပီးေတာ့ ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ တတ္ႏိုင္ သေလာက္ ျပည္သူ႔အက်ိဳးနဲ႔ ႏုိင္ငံအက်ိဳးအတြက္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူေတြအားလံုး တိုးတက္သင့္သေလာက္ တိုးတက္ခ်င္သေလာက္ မတိုးတက္ေသးဘူးဆိုတာလည္း ကၽြန္မတို႔ သိပါတယ္။
ဒီတစ္ႏွစ္ဆိုတာဟာ တကယ္ေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ရွည္ၾကာတဲ့ကာလမဟုတ္ပါဘူး ဒီလိုပဲ ကၽြန္မတို႔ လို စနစ္အေျပာင္းအလႊဲကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံက ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ ကၽြန္မေဆြးေႏြးဖူးပါတယ္။ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ၂ လ ၃ လ ေလာက္က ေဆြးေႏြးျဖစ္ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ တိုးတက္ႏႈန္းက အေတာ္ျမန္ပါတယ္တဲ့။ သူတို႔ႏိုင္ငံေတြမွာဆိုရင္၊ တစ္ခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေတြမွာဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ တိုးတက္ႏႈန္းေလာက္ တိုးတက္မႈရေအာင္ ၃ ၊ ၄ ႏွစ္ေတာင္မွ ႀကိဳးစားရပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ ဒီလို ေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့လည္း ကၽြန္မတို႔ အားတက္ပါတယ္။
အားတက္တယ္ဆိုတာဟာ ေက်နပ္ၿပီးေတာ့၊ ေတာ္လွၿပီဆိုၿပီးေတာ့ အားတက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားရက်ိဳးနပ္တယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ အားတက္မႈျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ အရင္ႏွစ္တုန္းက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ႏိုင္ငံ့ရဲ႕ တာဝန္ကို စၿပီးေတာ့ ယူစဥ္အခါတုန္းကဆိုလို႔ရွိ္ရင္ ကၽြန္မတို႔ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔ ယူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အခု တစ္ႏွစ္ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ေဆာင္ပုဒ္ကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ နဲနဲေျပာင္းၿပီးေတာ့ သြားရရင္ ေကာင္းမယ္လုိ႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မစဥ္းစားပါတယ္။ ဘယ္လိုေဆာင္ပုဒ္မ်ဳိးနဲ႔ ဆက္သြားရင္ေကာင္းမလဲဆိုေတာ့ တိုတိုတုတ္တုတ္နဲ႔ အဓိပၸာယ္ေပၚလြင္ေအာင္ “ျပည္သူနဲ႔အတူ” လို႔ ကၽြန္မတို႔ဆက္ၿပီး ေတာ့ ဒီခရီးလမ္းကို ျပည္သူနဲ႔အတူ ေလွ်ာက္သြားခ်င္ပါတယ္။
ဒီလို ျပည္သူနဲ႔အတူ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တဲ့အခါမွာ အခုေခတ္ေပါ့ေနာ္ ႏုိင္ငံတကာမွာသံုးႏႈန္းေနတဲ့ ေ၀ါဟာရ ေလးတစ္ခုေပါ့။ အဲ့ဒါဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေပါ့။ ေျပာခ်င္တာက ႏုိင္ငံတိုင္း ႏုိင္ငံတိုင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ကိစၥေတြ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ျပႆနာေတြ၊ ကိုယ့္ရဲ႕တိုးတက္မႈေတြအတြက္ကို ကိုယ့္ဖာသာကို တာ၀န္ယူႏိုင္ ခြင့္ ရွိရမယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိရမယ္။ ပိုင္ဆိုင္မႈေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ပိုင္ဆိုင္မႈဆိုတာကလည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ တာ၀န္ယူမႈလို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ကိစၥေတြအတြက္ကို ျပည္သူနဲ႔ အတူတူ တာ၀န္ယူမယ္။ ျပည္သူနဲ႔ အတူတူ ကၽြန္မတို႔ ဒီတာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္မယ္။ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ဒီတာ၀န္ေတြကို ေက်ပြန္ဖို႔အတြက္ ျပည္သူရဲ႕အားကို ကၽြန္မတို႔ယူသလို ကၽြန္မတို႔ရဲ႕စြမ္းအားေတြအားလံုးကိုလည္း ျပည္သူေတြ အတြက္ ကၽြန္မတို႔သံုး ပါမယ္ဆိုတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ျပည္သူနဲ႔အတူ ကၽြန္မတို႔ ေနာက္ႏွစ္ကို ခ်ီတက္သြားခ်င္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုခ်ီတက္သြားတဲ့အခါ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားအားလံုး၊ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ား အားလံုးဟာ ၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့ ပံ့ပိုးကူညီၾက လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ျပည္သူမ်ားရဲ႕ ေလးစားမႈ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္မႈဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ အလကားရတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ ပါဘူး။ လုပ္ယူမွရတဲ့ကိစၥပါ။ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ရပိုင္ခြင့္ရွိၿပီးလို႔လည္း မသတ္မွတ္ပါဘူး။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ျပည္သူေတြရဲ႕ ေလးစားမႈ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ေထာက္ခံမႈ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈရေအာင္လို႔ ဆထက္ထမ္းပိုး တိုးၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ႀကိဳးစားသြားပါမယ္လို႔ေတာ့ ကၽြန္မရဲရဲႀကီး ကတိျပဳႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မႏုိင္ငံေရးေလာကကို ၀င္လာကတည္းကအတိုင္း ကၽြန္မ တစ္ခုတည္းေသာ ကတိတစ္ခုကို ျပဳမယ္။
ကၽြန္မအေကာင္းဆံုးလုပ္မယ္။ ကၽြန္မ အေကာင္းဆံုးထက္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္လို႔ မရဘူး။ ကၽြန္မအေကာင္းဆံုးက ႏိုင္ငံအတြက္ ျပည္သူအတြက္ မလံုေလာက္ဘူးဆိုရင္ ပိုၿပီး လံုလံုေလာက္ေလာက္ ျပည့္ျပည့္စံုစံုလုပ္ေပးမယ့္ ပုဂၢိဳလ္၊ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုက တာ၀န္ယူမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ဟာေနာက္ဆုတ္ေပးဖို႔အဆင္သင့္ပါပဲ။
ဒါဟာ အစိုးရတိုင္း ဒီမိုကေရစီတိုင္းဟာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲနားလည္ေနရမယ့္ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီအစိုးရဆိုတာ ထာ၀ရမဟုတ္ပါဘူး။ အစဥ္အၿမဲႏုိင္ငံ ကို အုပ္ခ်ဳပ္သြားဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ အစဥ္အၿမဲ ငါတို႔သာေတာ္တယ္။ ငါတို႔ေလာက္ေတာ္ တဲ့သူဘယ္သူမွမရွိဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ရပ္တည္သြားဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီအစိုးရဆိုတာဟာ အနိစၥတရားကို အၿမဲပဲ သံုးသပ္ေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ မၿမဲျခင္း ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားအရ အစုိးရရဲ႕အေျခအေနဟာ ျပည္သူလူထု ၾကည္ျဖဴသေလာက္ပဲ ခိုင္မာမယ္ဆိုတာကို လက္ခံတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ အစိုးရကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာပါ။ ေ၀ဖန္သင့္တာလည္း ေ၀ဖန္ပါ။ ကၽြန္မတို႔နဲ႔ ကူညီေဆာင္ရြက္ ေပးသင့္တာေတြလည္း ကူညီေဆာင္ရြက္ ေပးၾကပါ။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ကၽြန္မတုိ႔ ျပည္သူကို ေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ကၽြန္မသတိျပဳမိတာကေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕အဖဲြ႕အစည္းေတြ၊ အစုအဖြဲ႕ေတြ၊ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ကၽြန္မတို႔ကို ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ကၽြန္မတို႔ျပည္သူေတြက ကၽြန္မတို႔ကို နားလည္မႈ ေပးခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔ကို ၀န္းရံခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔ကို လုပ္ခ်င္တဲ့ကိစၥေတြကိုလုပ္ႏိုင္ဖို႔ တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ကူညီေပးခဲ့တယ္။
အားလံုးသိတဲ့ကိစၥတစ္ခုဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စင္တာအတြက္ ျပည္သူေတြကို အလွဴခံလိုက္တဲ့အခါ ကာလတိုတုိ ေလးအတြင္းမွာ အခုဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္တို႔ဟာ ၁၄ ဘီလီယံ က်ပ္ေတာင္မွ ရရွိေနပါၿပီ။ ဒီရန္ပံုေငြကို၀ိုင္းၿပီးထည့္ၾကတဲ့အထဲမွာ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူေတြလည္း ပါပါတယ္။ ကၽြန္မသေဘာအက်ဆံုးက ဟိုနားက ငါးေထာင္၊ ဒီနားက တစ္ေသာင္း၊ တတ္ႏိုင္ရင္ တတ္ႏုိင္သလို ျပည္သူေတြက ၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ၀န္းရံၾကတာ။ အဲ့ဒါဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရန္ပံုေငြအတြက္တြင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြအတြက္ အင္မတန္မွ အားျဖစ္ေစပါတယ္။
ဒီလိုပဲ ျပည္သူတိုင္း ျပည္သူတိုင္းဟာ တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္က တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကၽြန္မတို႔အစိုးရ အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့လုပ္ငန္းအပိုင္းေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္လို႔ ၀န္းရံေပးမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ ႏုိင္ငံဟာ တိုးတက္ဖို႔လံုး၀ေသခ်ာတယ္ လို႔ေျပာႏုိင္ ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ရဲ႕ေနာင္မ်ဳိးဆက္မ်ားဟာ ဒီအခ်ိန္ ကာလျပန္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ ႏိုင္ငံႀကီးအတြက္ အလင္းေရာင္သန္းခဲ့တဲ့ကာလဟာ ဒီကာလပါပဲလို႔ မလြဲမေသြ ေျပာႏုိင္ပါတယ္၊ ယံုၾကည္ပါတယ္လို႔ေျပာရင္းနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ။
Credit - MSCO
=================
(၃၀-၃-၂၀၁၇)
ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ားအေပါင္းရွင္။ ကၽြန္မတုိ႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က ၂၀၁၅ ႏိုဝင္ဘာလက က်င္းပတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ႕ ရလဒ္အရ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၃၀ ရက္ေန႔ မတ္လမွာ ႏုိင္ငံ့ရဲ႕ အစိုးရတာဝန္ေတြကို စတင္ၿပီးေတာ့ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မတုိ႔မွာ ျပည္သူလူထုကို အစီရင္ခံရမယ့္ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနအသီးသီးနဲ႔ တုိင္း/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားအသီးသီးဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ၊ မိမိတို႔ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့ စိန္ေခၚမႈ ေတြနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို တင္ျပၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ေတာ့ ကိစၥႀကီးသံုးရပ္ကို အဓိကထားၿပီးေတာ့ တင္ျပသြားခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ကိစၥႀကီးသံုးရပ္ဆိုတာ ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္က ျပည္သူလူထုကို ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ စည္းရံုးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အခုေျပာင္းလဲခ်ိိန္တန္ၿပီဆိုတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ဘယ္ေလာက္ခရီးေရာက္သလဲ ဆိုတာကို စမ္းသပ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေျပာင္းလဲတယ္ဆိုတာ အဓိကအားျဖင့္ စနစ္ကိုေျပာင္းလဲျခင္းနဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို ေျပာင္းလဲျခင္း ႏွစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ခုစလုံးမွာ ျပည္သူေရာ၊ အစိုးရေရာ ပါဝင္ရပါတယ္။ ျပည္သူခ်ည္းပဲလည္း လုပ္လုိ႔မရပါဘူး။ အစိုးရခ်ည္းပဲလည္း လုပ္လုိ႔မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စနစ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ အစိုးရကေနၿပီးေတာ့ ဦးေဆာင္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ စနစ္ကိုေျပာင္းလဲဖို႔ဆုိတာဟာ အႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ ကေနၿပီးေတာ့ အျမစ္တြယ္ခဲ့တဲ့ စနစ္တစ္ခုကို ေျပာင္းလဲရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ေျပာင္းလဲတဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္မတို႔ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အစိုးရဆုိတာဟာ ျပည္သူလူထုေတြအတြက္ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတာကို ထင္ရွားေအာင္လုိ႔ လုပ္ဖို႔ပါပဲ။ ဒီေတာ့ အစိုးရဟာ ျပည္သူ႔အတြက္လား၊ ျပည္သူဟာ အစိုးရသံုးဖို႔အတြက္ လား ဆုိတာကို ဘာကထင္ရွားေစလဲဆိုေတာ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ အစိုးရအေပၚမွာ အျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး အားျဖင့္ ကၽြန္မယံုၾကည္တာကေတာ့ အခုႏွစ္အတြင္းမွာ ျပည္သူေတြဟာ အစိုးရကို ေၾကာက္ဖို႔ မလုိဘူး ဆုိတာ အမ်ားကသိလာတယ္လုိ႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ ဒီဟာကို တုိးတက္မႈ တစ္ခုလုိ႔ပဲ ကၽြန္မကေတာ့ ယူဆပါတယ္။ ျပည္သူကေနၿပီးေတာ့ အစိုးရကုိေၾကာက္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ရည္ရြယ္တာကေတာ့ ျပည္သူက အစိုးရကို ေလးစားဖို႔၊ တန္ဖိုးထားဖု႔ိ၊ ယံုၾကည္ဖုိ႔ပါပဲ။ ဒီအဆင့္ေရာက္တဲ့ အထိေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဆက္ၿပီး ႀကိဳးစားသြားရမွာပါ။
အခုအခ်ိန္အခါမွာဆုိလု႔ိရွိရင္ ျပည္သူလူထုကို အကာအကြယ္ေပးႏုိင္မယ့္ ဥပေဒေတြျပဌာန္းတဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ျပည္သူလူထုကို ဖိႏွိပ္ရာေရာက္တဲ့ ဥပေဒေတြကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ ေျပာင္းလဲသင့္တာကို ေျပာင္းလဲတယ္၊ ဖယ္ရွားသင့္တာကို ဖယ္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ စနစ္ကိုေျပာင္းလဲျခင္းရဲ႕ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြကေတာ့ စိတ္ဓါတ္ကို ေျပာင္းလဲလား မေျပာင္းလဲလားဆုိတာဟာ ျပည္သူေတြ ကိုယ္တုိင္သိမွာပါပဲ။
ကၽြန္မတို႔ အစိုးရအဖဲြ႔ဝင္ေတြအေနနဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို ေျပာင္းလဲျခင္းဆုိတာဟာ ကၽြန္မတုိ႔ အဂတိတရား ေလးပါးမွ ကင္းဖို႔ပါပဲ။ တခ်ိဳ႕က အဂတိတရားဆုိတာဟာ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႔ ပတ္သက္တယ္ လုိ႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ မၾကာခဏ သတိေပးရပါတယ္။ အဂတိတရား ေလးပါး ဆုိတာ ဆႏၵ၊ ေဒါသ၊ ဘယာ၊ ေမာဟ။ ဒီေတာ့၊ အစိုးရတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ဆႏၵ၊ ေဒါသ ကင္းရမယ္ဆိုုတာ မိမိတို႔ခ်စ္ခင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ မိမိတို႔နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕ အက်ိဳး အတြက္ကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ မလုပ္ရဘူး။ အမွန္တရားကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ လုပ္ရမယ္။ ဒါ ဆႏၵဂတိ ကင္းျခင္းဆုိတာ ဒါပဲျဖစ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံယူမွ အဂတိတရားနဲ႔ မကင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ အက်ိဳးကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕အက်ိဳးမၾကည့္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕အသိုင္းဝုိင္း၊ ကိုယ့္ရဲ႕ မိသားစု၊ ကိုယ့္ရဲ႕ မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႕ မ်က္ႏွာ ၾကည့္ၿပီး လုပ္တယ္ဆုိတာဟာ ဒါဟာလည္း အဂတိတရားတစ္မ်ိဳးပါပဲ။
ေဒါသဂတိ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့သူေတြ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့သူေတြကို ႏွိမ္တာ၊ ဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္တာ၊ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပႆနာရွာတာ ဒီဟာေတြလည္း ကၽြန္မတို႔အစိုးရက ကင္းတယ္လို႔ ကၽြန္မ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဘယာဂတိ ဆုိတာကေတာ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မႈက ကင္းေဝးျခင္းပါ။ ဒါကေတာ့ အဓိက အေရးႀကီးတာကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူေတြ စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မႈမွ ကင္းေဝးဖုိ႔လည္း လုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရဆုိတာလည္း စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မႈကေန ကင္းရမယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကို လုပ္ရဲရမယ္။ လုပ္သင့္လုပ္ ထုိက္တာကို မလုပ္ရဲ လုိ႔ရွိရင္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာဝန္ကို မယူသင့္ပါဘူး။
ကၽြန္္မတို႔ အခုတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာဆုိရင္ စိန္ေခၚမႈအမ်ားႀကီးနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ အားလံုးကသိတဲ့ အတုိင္းပဲ ကၽြန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံဟာ စီးပြားေရးအရ ခၽြတ္ၿခံဳက်ေနတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံ ဟာ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့အခ်ိန္ကေန စၿပီးေတာ့ အခုထိ အျပည့္အ၀ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ မရရွိခဲ့ေသးပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔အတြက္ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆိုတာဟာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီဟာကေတာ့ ဒုတိယကိစၥရပ္ႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိစၥရပ္ေတြက တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ဆိုတာဟာ ဆက္ႏႊယ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးရရွိဖို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိဖို႔ဆိုလို႔ရွိရင္ အဂတိတရား ကင္းစင္ရ မယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ ကၽြန္မတို႔ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာရွိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း၊ အစုအဖြဲ႔ အသီးသီးနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ဆိုရင္ ကိုယ္ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ အမွန္တရားကို ေရွ႕ရႈၿပီးေတာ့ လုပ္ကိုင္ဖို႔ လုိပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အစိုးရအေနနဲ႔ ဒါေတာ့ ျပည္သူလူထုက သံုးသပ္ရမွာပါ။ ကၽြန္မအျမင္မွာေတာ့ ဒီ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္း၊ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ကိုမွ တိုက္ခိုက္ခဲ့တာ၊ ေစာင္းေျမာင္းခဲ့တာ၊ ေစာင္းခ်ိတ္ ၿပီးေတာ့ ေ၀ဖန္ခဲ့တာ မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ေျပာစရာရွိရင္ေတာ့ တည့္တည့္ပဲ ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု၊ ပုဂၢိဳလ္တစ္ခုကို ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရး မလိုလားခ်က္ကို အေျခခံၿပီးေတာ့ မလုပ္သင့္တဲ့ကိစၥကို လုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလို မလုပ္လို႔ရွိရင္၊ ဒီလို လမ္းစဥ္ကို မသြားလို႔ရွိရင္ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာ ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီႏိုင္ငံထဲမွာ အဖြဲ႔အစည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးစံုရွိပါတယ္။ ဘာသာ ကိုးကြယ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ မ်ိဳးစံုရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ တစ္ကယ္ပဲ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို လိုလားတယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ေတာ့ အားလံုးကို ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ မွ်မွ်တတရွိရမယ္။
ပုထုဇဥ္လူသားမ်ား ျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ဟာ မႀကိဳက္တဲ့ဟာ ရွိတာေပါ့။ ကိုယ္ ပိုၿပီးေတာ့ ေမတၱာထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိမယ္။ ေမတၱာမထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြရွိမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါ အစိုးရ တစ္ရပ္ရဲ႕ အလုပ္ထဲမွာ ဒီလို ခံစားခ်က္ေတြဟာ ပါ၀င္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
ကၽြန္မတို႔ ေရြးေကာက္ပြဲစည္းရံုးေရးကာလတုန္းက ျပည္သူလူထုကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို မဲေပးပါ။ ကၽြန္မတို႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ မဟုတ္မမွန္တာ လုပ္လို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ ကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ယူၿပီးေတာ့ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကို လုပ္ပါမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ကတိေပးခဲ့ပါ တယ္။ ဒီကတိအတိုင္းလည္း ကၽြန္မတုိ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ကၽြန္မတို႔ အဖြဲ႔၀င္ေတြထဲက ကၽြန္မတို႔ ခန္႔အပ္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထဲက တိုင္းျပည္ ရဲ႕ တာ၀န္ကို မေက်ပြန္ဘူးလို႔ ကၽြန္မတို႔ျမင္ခဲ့တာရွိပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မတို႔ပါတီရဲ႕ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြကို မလိုက္နာတာေတြလည္း ကၽြန္မတို႔ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုလည္း ကၽြန္မတုိ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ အေရးယူပါတယ္။ ေနာင္လည္း ဒီလိုပဲ ဆက္ၿပီးေတာ့ လုပ္သြားမွာပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ေခ်ာေမြ႔ဖို႔ အတြက္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ဟာ ဆႏၵကတိအရ ကိုယ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့လူေတြကို မကာကြယ္သင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကာကြယ္ေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။
ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာဟာ ဆက္ႏႊယ္ေနတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ထူးထူးေထြေထြ ေျပာဖို႔လုိမယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ဟာ လြယ္တဲ့ျဖစ္စဥ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဆိုလို႔ရွိရင္ အခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး တိုးပြားလာပါတယ္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာဟာ ကၽြန္မတို႔ လက္ထဲမွာ ဆုပ္ရထားတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အရာတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ဒီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းသြားတဲ့အခါမွာ အျခားလမ္းေတြ သြားသလိုပဲ ေရွ႕ကို တက္ရတာ ေတြလည္း ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရပ္ေနရတာေတြလည္း ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း နည္းနည္း ျပန္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုတ္ရတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပန္းတိုင္က ဘာလဲဆိုတာ ကၽြန္မတို႔က ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိပါတယ္။ ပန္းတိုင္က ဘာလဲလို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိလို႔ ကၽြန္မတို႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ဒီပန္းတိုင္ကို ခ်ီတက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းတိုင္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးပန္းတိုင္။ ကၽြန္မတို႔ ဒီလုိ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ လုပ္တဲ့အခါမွာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လုပ္တဲ့အခါမွာ ကမၻာတစ္၀ွမ္းက ကၽြန္မတို႔ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈ၊ ကူညီမႈ၊ စာနာမႈကို ကၽြန္မတုိ႔ တန္ဖိုးထားပါတယ္။ သို႔ေသာ္ျငား လည္း ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ တာ၀န္ေတြကို ကၽြန္မတုိ႔ ကိုယ္တိုင္သာ ထမ္းေဆာင္ရမယ္။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ကၽြန္မတို႔က နားအလည္ဆံုးပဲ။ ကၽြန္မတို႔ ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းတဲ့ ေနရာမွာလည္း မွန္ကန္တဲ့လမ္းကို ကၽြန္မတို႔ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိတယ္လို႔ ကၽြန္မ လံုး၀ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။
ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ ျပည္သူ ျပည္သားေတြဟာလည္း ဒီလို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ သိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူမ်ားဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ ဒီလုိသတင္းေတြကို လိုက္ၿပီးေတာ့ နားေထာင္ၾကတယ္။ ေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ေလ့လာၾကတယ္ဆိုတာ ကေတာ့ ကၽြန္မက မသိပါဘူး။
ကၽြန္မတို႔ ရခိုင္ျပည္နယ္အေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ဆိုလို႔ရွိရင္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္စီကေနၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒီဟာကို ကၽြန္မတုိ႔ လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ လက္မခံခဲ့တာဟာ ကၽြန္မတို႔ ကုလသမဂၢကို မေလးစားလို႔လဲ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို ကၽြန္မတို႔ မိတ္ေဆြအျဖစ္နဲ႔ မျမင္လို႔လဲ မဟုတ္ဘူး။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ ကၽြန္မတုိ႔ႏိုင္ငံနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးလို႔ ကၽြန္မတို႔ ယူဆလို႔ လက္မခံတာပါ။ ကၽြန္တို႔ ႏုိင္ငံနဲ႔ ကိုက္ညီတယ္လို႔ ယူဆတဲ့အႀကံဉာဏ္ေတြဆိုရင္ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ ေက်းဇူးတင္စြာနဲ႔ လက္ခံမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အႀကံဉာဏ္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔လည္း ကၽြန္မတို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အခု တစ္ႏွစ္အတြင္း လုပ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥရပ္အားလံုးဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ကို ကၽြန္မတို႔ ေရွ႕ရႈၿပီးေတာ့ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
တဒဂၤ လတ္တေလာ အမ်ားႀကိဳက္မယ့္ကိစၥေတြ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္မတုိ႔ ေရြးမလုပ္ပါဘူး။ တဒဂၤ လတ္တေလာ ၾသဘာေပးမယ့္ကိစၥေတြဆိုၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္မတုိ႔ ေရြးၿပီးေတာ့ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ကိစၥေတြကို ကၽြန္မတို႔ စြန္႔စားၿပီးေတာ့ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ စြန္႔စားတယ္လို႔ ကၽြန္မ ေျပာရျခင္းဟာ လူ႔ဘ၀မွာဆိုလို႔ရွိရင္ ဘာကိစၥပဲလုပ္လုပ္၊ ဘယ္လို အက်ိဳးဆက္ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ တိတိက်က် တြက္လို႔မရပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ ကိုင္စြဲထားတဲ့ မူ၀ါဒေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ လုပ္သင့္ လုပ္ထုိက္တယ္လို႔ ထင္တဲ့ကိစၥေတြကို လုပ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီကိစၥ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း ျပည္သူလူထုဟာ ကြ်န္မတို႔ကို စမ္းသပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ရဲ့ အေျခအေနဟာ ျပည္သူလူထု လိုခ်င္တဲ့အေျခအေန ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာကိုလည္း ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ျပည္သူ မွာ ရွိပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ႏုိင္ငံမို႔လို႔ ေတာ္ေတာ္မွ ရႈပ္ေထြးတဲ့ သိမ္ေမြ႔တဲ့ ကိစၥေလးေတြကို ကြ်န္မတို႔ ကိုင္တြယ္ရပါ တယ္။ ရင္ဆိုင္ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း မတူကြဲျပားမႈဆိုတာဟာ ကြ်န္မတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိႏိုင္တဲ့ အင္မတန္မွ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ သယံဇာတႀကီးတစ္ခုပဲလို႔ ကြ်န္မေတာ့ ဒီလိုပဲျမင္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ မတူကြဲျပား မႈေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံ ပိုၿပီးေတာ့ တိုးတက္ေအာင္လို႔၊ ပိုၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ႏုိင္ငံ ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္လို႔ ကြ်န္မတို႔ လုပ္ႏုိင္မယ္ဆိုတာလည္း အဓိကယံုၾကည္ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လုပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ဒီ အဂတိတရား (၄) ပါးကင္းဖို႔လုိပါတယ္။ ဆႏၵ၊ ေဒါသ၊ ဘယာ၊ ေမာဟ။ မႀကိဳက္လို႔ မလုပ္တာတို႔၊ ႀကိဳက္လို႔ လုပ္တာတို႔၊ ေၾကာက္လို႔လုပ္တာတို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ အသိတရားကင္းမဲ့လို႔ လုပ္တာတို႔၊ မလုပ္တာတို႔ ဒါေတြအားလံုးဟာ အဂတိတရားေတြပါပဲ။ ဒါေတြကေန ကင္းစင္ဖုိ႔ အစိုးရတစ္ရပ္ဟာ အင္မတန္မွ ႀကိဳးစားရပါလိမ့္မယ္။
အရင္ႏွစ္က ကြ်န္မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ အစိုးရတာ၀န္ကို စၿပီးထမ္းေဆာင္ၿပီး ကာလမၾကာခင္ ျမန္မာ့ႏွစ္သစ္ကူးအခ်ိန္မွာလည္း ကြ်န္မျပည္သူလူထုကို မိန္႔ခြန္းတစ္ရပ္ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကြ်န္မ ကတိတစ္ခုေပးခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားမယ္။ ႏိုင္ငံအေပၚမွာ သစၥာေစာင့္မယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္မ အဓိကေျပာခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥရပ္ႀကီး (၃) ခုထဲက ေနာက္ဆံုးေျမာက္ ကိစၥရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားမယ္ဆိုတာ ျပည္သူရဲ့ဘ၀ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ကြ်န္မတို႔ အတတ္ႏုိင္ဆံုးႀကိဳးစားသြားမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေရာက္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေမတၱာ ထားတယ္ဆိုတာ ပါးစပ္ေျပာရံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ တကယ့္ကို ေမတၱာထားတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ္ ေမတၱာထား တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ့ ဘ၀ေနေရး ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္ေအာင္လို႔၊ စိတ္ေအးခ်မ္းႏုိင္ေအာင္လို႔၊ ကိုယ္က်န္းမာ ႏုိင္ေအာင္လို႔ ဒီလိုဟာေတြကိုလုပ္ေပးမွ တကယ္ေမတၱာရွိရာ ေရာက္ပါတယ္။ ေမတၱာရွိပါတယ္၊ ေမတၱာရွိပါတယ္လို႔ ပါးစပ္ကေျပာၿပီးေတာ့ တကယ္ေတာ့ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဘာမွမလုပ္ဘူးဆိုလုိ႔ရွိရင္ ဒီေမတၱာဟာ စကားလံုးတစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ထိေရာက္တဲ့အင္အား မဟုတ္ပါဘူး။ အဲေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားမယ္လို႔ ကြ်န္မတို႔ ကတိျပဳသြားတဲ့အတိုင္းပဲ တတ္ႏုိင္သမွ် ျပည္သူ႔ရဲ့ ဘ၀တိုးတက္ေရးအတြက္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္တယ္၊ မေအာင္ျမင္တယ္ ဆိုတာ ကေတာ့ ေစာေစာက ကြ်န္မေျပာတဲ့အတုိင္းပဲ ကြ်န္မတို႔ ၀န္ႀကီးဌာန အသီးသီးက တင္ျပၿပီးပါၿပီ။
ကြ်န္မအေနနဲ႔ အေလးထားတဲ့ ကိစၥေလးတခ်ိဳ႕ကိုပဲ အခုေျပာသြားခ်င္ပါတယ္။ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာ ထားတယ္ဆိုတာ ျပည္သူ႔ရဲ့ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးကို ကြ်န္မတို႔ အထူးဂရုျပဳဖို႔လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အခု ကြ်န္မတို႔ရဲ့ ဒီႏွစ္ဘတ္ဂ်က္ထဲမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ကို အထူး ကြ်န္မတို႔ သံုးထားတာ ရွိပါတယ္။ အရင္တုန္းကနဲ႔မတူေအာင္လို႔ ပိုမိုၿပီးေတာ့ သံုးစြဲထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီသံုးစြဲတဲ့ေငြမ်ားဟာ အလဟႆ မျဖစ္ေစဘူးဆိုတာလည္း ကြ်န္မတို႔ အာမခံႏိုင္ပါတယ္။ အခု ဒီတစ္ႏွစ္ အတြင္းမွာကို ကြ်န္မတို႔ရဲ့ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈဟာ တိုးတက္တဲ့ ႏႈန္းဟာ အင္မတန္မွ ျမန္ပါတယ္။ တုိးတက္တယ္ ဆိုတာဟာ ကမာၻကေတာင္မွ အသိအမွတ္ျပဳရေလာက္ေအာင္ တိုးတက္ပါတယ္။ ထင္ထင္ရွားရွား ကိစၥ တစ္ခုကေတာ့ တီဘီ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ငွက္ဖ်ား၊ HIV AIDS နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဒီေရာဂါႀကီး (၃) ခု တိုက္ဖ်က္ေရး စီမံကိန္းေပါ့။ တစ္ကမာၻလံုးကေန ပါ၀င္ေနတဲ့ စီမံကိန္းႀကီးမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ့ တိုးတက္မႈဟာ အံ့မခန္းပါပဲဆိုၿပီးေတာ့ Global funds ဆိုတဲ့ ဒီေရာဂါႀကီး (၃)ခုကို တိုက္ဖ်က္မႈအတြက္ ထူေထာင္ထားတဲ့ ကမာၻ႔ေငြေရးေၾကးေရးအဖြဲ႔ကေနၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ကို ခ်ီးမြမ္းရပါတယ္။
အရင္တုန္းကဆိုလို႔ရွိရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ဒီေရာဂါႀကီး (၃) ခု တိုက္ဖ်က္မႈမွာ ေနာက္ဆံုးနားက ရွိေနေပမယ့္ အခုဆိုရင္ ကမာၻ႔အဆင့္နဲ႔ကို ထိပ္တန္းကို တက္လာၿပီဆိုၿပီး ခ်ီးမြမ္းရပါတယ္။ ခ်ီးမြမ္းတယ္ ဆိုတာကလည္း စကားနဲ႔တင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေနာင္ (၃) ႏွစ္မွာဆိုလို႔ရွိရင္ ကြ်န္မတို႔ကို အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ နဲ႔ ေထာက္ပံ့မယ္။ ဒီကိစၥေတြ ဆက္ၿပီးေတာ့ လုပ္သြားဖို႔ ေထာက္ပံ့မယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါ ကြ်န္မအေနနဲ႔ ေက်နပ္စရာေတြထဲမွာ တစ္ခုပါ။
ေနာက္တစ္ခု ကြ်န္မတို႔ ေက်နပ္စရာေတြထဲမွာ ဘာရွိလဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ့ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ ေရးေတြ အင္မတန္မွ ေကာင္းလာပါတယ္။ မႏွစ္တုန္းက ကြ်န္မတို႔ရဲ့ စီးပြားေရး ေပၚလစီေတြ မူ၀ါဒေတြ ခ်မွတ္တဲ့အခါမွာ အေရးႀကီးဆံုးဟာ အလုပ္အကိုင္ဖန္တီးေရးပဲလို႔ ကြ်န္မတို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ကြ်န္မတို႔ ဘာေတြ႔ခဲ့ရလဲဆိုေတာ့ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးေကာင္းသြားၿပီ။ လွ်ပ္စစ္မီး ရသြားၿပီ ဆိုလို႔ရွိရင္ အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးေရးဟာ ပိုၿပီးေတာ့တိုးတက္လာတယ္။ လ်င္ျမန္လာတယ္။ ျပည္သူေတြကလည္း မိမိတို႔ကိုယ္တုိင္ မိမိဘာသာ အလုပ္အကိုင္ေတြကို ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ခြင့္လည္း ရလာ တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္က လည္း ဒီလို လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေကာင္းတဲ့ေနရာ၊ လ်ွပ္စစ္မီးရတဲ့ေနရာမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခ်င္တဲ့စိတ္ ေတြျဖစ္လာတယ္။
ဒီေတာ့ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မတို႔ အခုကေနစၿပီးေတာ့ အလုပ္အကိုင္ဖန္တီးေရးနဲ႔ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔တန္းတူ လ်ွပ္စစ္မီးရရွိေရးကို ကၽြန္မတို႔ အဓိကထား ၿပီးေတာ့ လုပ္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္မတို႔ဟာ ႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ ျပည္သူကို အက်ိဳးျပဳမယ့္ စီမံကိန္း ေတြကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္တဲ့ေနရာမွာ ႏိုင္ငံ့ဘ႑ာေတာ္ေငြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ တိတိက်က်သံုးစြဲဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါနဲ႔လည္း ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မတို႔ အင္မတန္မွ ဂုဏ္ယူႏိုင္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္တစ္ခ်ိဳ႕မွာဆိုလို႔ရွိရင္ အရင္ႏွစ္တုန္းက ခ်ထားခဲ့တဲ့ ဘ႑ာေငြေတြ အရင္တုန္းကေနၿပီးေတာ့ စၿပီးသားစီမံကိန္းေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ ေငြပိုေတြ အမ်ားႀကီးရခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံ့အတြက္ မလိုအပ္တဲ့ေငြေတြ အလဟာသ မျဖစ္သြားပါဘူး။ မလိုအပ္ဘဲနဲ႔ ဘာေငြမွ အလဟာသ မျဖစ္သြားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္မတို႔ စီမံကိန္းေတြရဲ႕ အဆင့္ နိမ့္သြားလားဆိုေတာ့ မနိမ့္သြားပါဘူး။ ပိုလည္းျမင့္လာပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ အဆင့္မီေရးကိုလည္း အဓိကထားၿပီးေတာ့ လုပ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ေတြမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ပိုလ်ွံေငြဟာ နဲနဲေနာေနာ မဟုတ္ပါဘူး။ သန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေတာ့ကို ပိုတာေတြရွိပါတယ္။ သန္းမဟုတ္ဘဲ ဘီလီယမ္နဲ႔ခ်ီၿပီးေတာ့ ပိုတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ဒီေနရာမွာလည္း ေက်နပ္စရာ တစ္ခုပါပဲ။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဘ႑ာေငြကို ကိုယ္ပိုင္ေငြလို ကၽြန္မတို႔ မသံုးပါဘူး။ ျပည္သူ႔ေငြဟာ ျပည္သူ႔ ေငြပဲ။ ႏုိင္ငံ့ေငြဟာ ႏိုင္ငံ့ေငြပဲ ႏိုင္ငံ့ဘ႑ာပဲ။ ႏိုင္ငံရဲ႕ အရင္းအျမစ္ပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ကို တာဝန္ရွိစြာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔သံုးခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ဒါဟာလည္း ႏုိင္ငံ့အေပၚမွာ သစၥာေစာင့္တယ္ဆိုတဲ့အတုိင္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံအေပၚမွာ သစၥာေစာင့္တာ နဲ႔ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားတာဟာ တကယ္ေတာ့ ခြဲျခားလို႔မရပါဘူး။
ႏိုင္ငံအေပၚမွာ သစၥာေစာင့္တယ္ဆိုရင္ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားရမယ္။ ျပည္သူရဲ႕ တိုးတက္ ေရးအတြက္ကို စြမ္းေဆာင္ရမယ္။ ဒီေတာ့ ျပည္သူအေပၚမွာ ေမတၱာထားတယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံအေပၚမွာလည္း သစၥာေစာင့္ရမယ္။ ဒါမွသာ အစုိးရတစ္ခုရဲ႕တာဝန္ဟာ ေက်ပြန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အစိုးရအေနနဲ႔၊ ကၽြန္မက အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အစိုးရလို႔ေျပာတဲ့ အခါမွာ အားလံုးကို သတိေပးခ်င္တာကေတာ့ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ ေရး အစိုးရလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္မအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အစိုးရလို႔ ေျပာရျခင္းအေၾကာင္းဟာ ကၽြန္မတို႔ပိုင္တဲ့ အစိုးရ လို႔ ေျပာခ်င္လုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ တာဝန္ယူပါတယ္ဆိုတာကို ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ စတက္ကတည္းက အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို ဦးတည္တဲ့အစိုးရဆုိတာ ကၽြန္မ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီဝင္ေတြနဲ႔တင္ ဖြဲ႔ထားတဲ့အစုိးရ မဟုတ္ပါဘူး။ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးက ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ စုေပါင္းၿပီးေတာ့ ဖြဲ႔ထားတဲ့အစုိးရ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ျပည္သူ႔အတြက္ ရွိတဲ့ အရည္အခ်င္း ေတြ အားလံုးကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္မတို႔ သံုးခ်င္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေရြးထားတဲ့ ဝန္ႀကီးမ်ားဟာ အားလံုး အေတာ္ဆံုးလား အေကာင္းဆံုးလား ဆိုတာဟာ ဒါေတာ့လည္း အခ်ိန္ကပဲ ျပသြားမွာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕က တိုးတက္မႈ ပိုေႏွးတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က တိုးတက္မႈ ပိုျမန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း ေရာက္ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ သင့္ေတာ္ခ်င္မွ သင့္ေတာ္မယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေျပာင္းသင့္ေျပာင္းထိုက္တာကို ေျပာင္းရမွာပဲ။ ဒါ ျပည္သူေတြကလည္း ဒီကိစၥေတြကို သိပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ အစိုးရတစ္ခုဟာ ဘာလုပ္ေနလဲ။ ဘယ္လို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိလဲ ဆိုတာဟာ ျပည္သူဟာ သိပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ျပည္သူကိုမေျပာဘူးဆိုတာ တစ္နည္း အားျဖင့္ ျပည္သူကို မယံုၾကည္ဘူး မေလးစားဘူး၊ ျပည္သူမွာ အရည္အခ်င္းမရွိဘူးလုိ႔ သတ္မွတ္သလိုပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရဲ႕ အေျခခံအားျဖင့္ ျပည္သူကို ေလးစားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာတယ္ဆိုတာဟာ ျပည္သူဟာ ေျပာသင့္ေျပာထုိက္ သိသင့္သိထိုက္တဲ့သူမို႔လို ေျပာတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အစိုးရေကာင္းမ်ားအားလံုးရဲ႕ အေျခခံဟာ ပြင့္လင္းျမင့္သာမႈနဲ႔ တာဝန္ယူမႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပြင့္လင္းျမင္သာမႈနဲ႔ တာဝန္ယူမႈကို ကၽြန္မတို႔ လက္ကိုင္ၿပီးေတာ့ ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ တတ္ႏိုင္ သေလာက္ ျပည္သူ႔အက်ိဳးနဲ႔ ႏုိင္ငံအက်ိဳးအတြက္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူေတြအားလံုး တိုးတက္သင့္သေလာက္ တိုးတက္ခ်င္သေလာက္ မတိုးတက္ေသးဘူးဆိုတာလည္း ကၽြန္မတို႔ သိပါတယ္။
ဒီတစ္ႏွစ္ဆိုတာဟာ တကယ္ေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ရွည္ၾကာတဲ့ကာလမဟုတ္ပါဘူး ဒီလိုပဲ ကၽြန္မတို႔ လို စနစ္အေျပာင္းအလႊဲကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံက ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ ကၽြန္မေဆြးေႏြးဖူးပါတယ္။ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ၂ လ ၃ လ ေလာက္က ေဆြးေႏြးျဖစ္ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ တိုးတက္ႏႈန္းက အေတာ္ျမန္ပါတယ္တဲ့။ သူတို႔ႏိုင္ငံေတြမွာဆိုရင္၊ တစ္ခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေတြမွာဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ တိုးတက္ႏႈန္းေလာက္ တိုးတက္မႈရေအာင္ ၃ ၊ ၄ ႏွစ္ေတာင္မွ ႀကိဳးစားရပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ ဒီလို ေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့လည္း ကၽြန္မတို႔ အားတက္ပါတယ္။
အားတက္တယ္ဆိုတာဟာ ေက်နပ္ၿပီးေတာ့၊ ေတာ္လွၿပီဆိုၿပီးေတာ့ အားတက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားရက်ိဳးနပ္တယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ အားတက္မႈျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ အရင္ႏွစ္တုန္းက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ႏိုင္ငံ့ရဲ႕ တာဝန္ကို စၿပီးေတာ့ ယူစဥ္အခါတုန္းကဆိုလို႔ရွိ္ရင္ ကၽြန္မတို႔ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔ ယူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အခု တစ္ႏွစ္ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ေဆာင္ပုဒ္ကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ နဲနဲေျပာင္းၿပီးေတာ့ သြားရရင္ ေကာင္းမယ္လုိ႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မစဥ္းစားပါတယ္။ ဘယ္လိုေဆာင္ပုဒ္မ်ဳိးနဲ႔ ဆက္သြားရင္ေကာင္းမလဲဆိုေတာ့ တိုတိုတုတ္တုတ္နဲ႔ အဓိပၸာယ္ေပၚလြင္ေအာင္ “ျပည္သူနဲ႔အတူ” လို႔ ကၽြန္မတို႔ဆက္ၿပီး ေတာ့ ဒီခရီးလမ္းကို ျပည္သူနဲ႔အတူ ေလွ်ာက္သြားခ်င္ပါတယ္။
ဒီလို ျပည္သူနဲ႔အတူ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တဲ့အခါမွာ အခုေခတ္ေပါ့ေနာ္ ႏုိင္ငံတကာမွာသံုးႏႈန္းေနတဲ့ ေ၀ါဟာရ ေလးတစ္ခုေပါ့။ အဲ့ဒါဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေပါ့။ ေျပာခ်င္တာက ႏုိင္ငံတိုင္း ႏုိင္ငံတိုင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ကိစၥေတြ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ျပႆနာေတြ၊ ကိုယ့္ရဲ႕တိုးတက္မႈေတြအတြက္ကို ကိုယ့္ဖာသာကို တာ၀န္ယူႏိုင္ ခြင့္ ရွိရမယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိရမယ္။ ပိုင္ဆိုင္မႈေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ပိုင္ဆိုင္မႈဆိုတာကလည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ တာ၀န္ယူမႈလို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ကိစၥေတြအတြက္ကို ျပည္သူနဲ႔ အတူတူ တာ၀န္ယူမယ္။ ျပည္သူနဲ႔ အတူတူ ကၽြန္မတို႔ ဒီတာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္မယ္။ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ဒီတာ၀န္ေတြကို ေက်ပြန္ဖို႔အတြက္ ျပည္သူရဲ႕အားကို ကၽြန္မတို႔ယူသလို ကၽြန္မတို႔ရဲ႕စြမ္းအားေတြအားလံုးကိုလည္း ျပည္သူေတြ အတြက္ ကၽြန္မတို႔သံုး ပါမယ္ဆိုတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ျပည္သူနဲ႔အတူ ကၽြန္မတို႔ ေနာက္ႏွစ္ကို ခ်ီတက္သြားခ်င္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုခ်ီတက္သြားတဲ့အခါ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားအားလံုး၊ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ား အားလံုးဟာ ၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့ ပံ့ပိုးကူညီၾက လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ျပည္သူမ်ားရဲ႕ ေလးစားမႈ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္မႈဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ အလကားရတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ ပါဘူး။ လုပ္ယူမွရတဲ့ကိစၥပါ။ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ရပိုင္ခြင့္ရွိၿပီးလို႔လည္း မသတ္မွတ္ပါဘူး။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ျပည္သူေတြရဲ႕ ေလးစားမႈ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ေထာက္ခံမႈ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈရေအာင္လို႔ ဆထက္ထမ္းပိုး တိုးၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ႀကိဳးစားသြားပါမယ္လို႔ေတာ့ ကၽြန္မရဲရဲႀကီး ကတိျပဳႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မႏုိင္ငံေရးေလာကကို ၀င္လာကတည္းကအတိုင္း ကၽြန္မ တစ္ခုတည္းေသာ ကတိတစ္ခုကို ျပဳမယ္။
ကၽြန္မအေကာင္းဆံုးလုပ္မယ္။ ကၽြန္မ အေကာင္းဆံုးထက္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္လို႔ မရဘူး။ ကၽြန္မအေကာင္းဆံုးက ႏိုင္ငံအတြက္ ျပည္သူအတြက္ မလံုေလာက္ဘူးဆိုရင္ ပိုၿပီး လံုလံုေလာက္ေလာက္ ျပည့္ျပည့္စံုစံုလုပ္ေပးမယ့္ ပုဂၢိဳလ္၊ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုက တာ၀န္ယူမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ဟာေနာက္ဆုတ္ေပးဖို႔အဆင္သင့္ပါပဲ။
ဒါဟာ အစိုးရတိုင္း ဒီမိုကေရစီတိုင္းဟာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲနားလည္ေနရမယ့္ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီအစိုးရဆိုတာ ထာ၀ရမဟုတ္ပါဘူး။ အစဥ္အၿမဲႏုိင္ငံ ကို အုပ္ခ်ဳပ္သြားဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ အစဥ္အၿမဲ ငါတို႔သာေတာ္တယ္။ ငါတို႔ေလာက္ေတာ္ တဲ့သူဘယ္သူမွမရွိဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ရပ္တည္သြားဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီအစိုးရဆိုတာဟာ အနိစၥတရားကို အၿမဲပဲ သံုးသပ္ေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ မၿမဲျခင္း ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားအရ အစုိးရရဲ႕အေျခအေနဟာ ျပည္သူလူထု ၾကည္ျဖဴသေလာက္ပဲ ခိုင္မာမယ္ဆိုတာကို လက္ခံတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ အစိုးရကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာပါ။ ေ၀ဖန္သင့္တာလည္း ေ၀ဖန္ပါ။ ကၽြန္မတို႔နဲ႔ ကူညီေဆာင္ရြက္ ေပးသင့္တာေတြလည္း ကူညီေဆာင္ရြက္ ေပးၾကပါ။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ကၽြန္မတုိ႔ ျပည္သူကို ေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ကၽြန္မသတိျပဳမိတာကေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕အဖဲြ႕အစည္းေတြ၊ အစုအဖြဲ႕ေတြ၊ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ကၽြန္မတို႔ကို ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ကၽြန္မတို႔ျပည္သူေတြက ကၽြန္မတို႔ကို နားလည္မႈ ေပးခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔ကို ၀န္းရံခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔ကို လုပ္ခ်င္တဲ့ကိစၥေတြကိုလုပ္ႏိုင္ဖို႔ တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ကူညီေပးခဲ့တယ္။
အားလံုးသိတဲ့ကိစၥတစ္ခုဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စင္တာအတြက္ ျပည္သူေတြကို အလွဴခံလိုက္တဲ့အခါ ကာလတိုတုိ ေလးအတြင္းမွာ အခုဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္တို႔ဟာ ၁၄ ဘီလီယံ က်ပ္ေတာင္မွ ရရွိေနပါၿပီ။ ဒီရန္ပံုေငြကို၀ိုင္းၿပီးထည့္ၾကတဲ့အထဲမွာ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူေတြလည္း ပါပါတယ္။ ကၽြန္မသေဘာအက်ဆံုးက ဟိုနားက ငါးေထာင္၊ ဒီနားက တစ္ေသာင္း၊ တတ္ႏိုင္ရင္ တတ္ႏုိင္သလို ျပည္သူေတြက ၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ၀န္းရံၾကတာ။ အဲ့ဒါဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရန္ပံုေငြအတြက္တြင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ႀကိဳးပမ္းမႈေတြအတြက္ အင္မတန္မွ အားျဖစ္ေစပါတယ္။
ဒီလိုပဲ ျပည္သူတိုင္း ျပည္သူတိုင္းဟာ တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္က တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကၽြန္မတို႔အစိုးရ အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့လုပ္ငန္းအပိုင္းေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္လို႔ ၀န္းရံေပးမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ ႏုိင္ငံဟာ တိုးတက္ဖို႔လံုး၀ေသခ်ာတယ္ လို႔ေျပာႏုိင္ ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ရဲ႕ေနာင္မ်ဳိးဆက္မ်ားဟာ ဒီအခ်ိန္ ကာလျပန္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ ႏိုင္ငံႀကီးအတြက္ အလင္းေရာင္သန္းခဲ့တဲ့ကာလဟာ ဒီကာလပါပဲလို႔ မလြဲမေသြ ေျပာႏုိင္ပါတယ္၊ ယံုၾကည္ပါတယ္လို႔ေျပာရင္းနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ။
Credit - MSCO
No comments:
Post a Comment