ထားလိုက္ပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ လူပ်က္ေတြ

၈၈ မွာ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ေလးႏွစ္
ကၽြန္ေတာ္လူမျဖစ္ေသးဘူး ...

၉၈ မွာကၽြန္ေတာ့္အသက္ ဆယ့္ေလးႏွစ္ ...
လူမျဖစ္တျဖစ္ ...
ေခတ္က ပ်က္ေနျပီ ...

၂၀၀၈ မွာ ကၽြန္ေတာ့္အသက့္ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္ ...
ေခတ္ကို သိတယ္ ...
အေျခအေနကို သေဘာေပါက္တယ္ ...
အရာရာကို နားလည္တယ္ ...
ဒါေပမယ့္ ဘယ္မွာလဲ ...
ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲမွာရွိတဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မ်ားမ်ားစားစား ...

မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို အသာထား ...
ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္စားဖို႔က အေရးၾကီးတယ္ ...

ႏိုင္ငံေရးကို အသာထား ...
ထမင္းမငတ္ေအာင္ ပညာတတ္ဖို႔က အေရးၾကီးတယ္ ...

ေခတ္ကို စိတ္ကုန္လို႔
တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္ခ်င္လြန္းလို႔ ...
ကၽြန္ေတာ္ေတာထဲ၀င္ရမွာလား ...
အလင္းေရာင္ကိုေက်ာခိုင္းလိုက္ရမွာလား ...
ေတာထဲမွာ ဒီမိုကေရစီရွိသလား ...
အေမွာင္ထဲေရာက္တာနဲ႔ လိုခ်င္တာေတြရေရာလား ...
ဘယ္သူမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို နားလည္ေအာင္ ေျပာျပမထားဘူး ...

တစ္ခုခုေတာ့မွားေနျပီ ...

ဘာတဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔မ်ိဳးဆက္ဟာ
ေခတ္ပ်က္မွာၾကီးျပင္းလာတဲ့ လူပ်က္ေတြဟုတ္လား ...

ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာျဖစ္ဖို႔
ေတာင္းဆိုမွဳရွိတဲ့ ေခတ္ဆိုတာလိုတယ္ ...

အတိုက္အခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔
ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္တဲ့ စနစ္ဆိုတာလိုတယ္ ...

အမ်ိဳးကို ခ်စ္ပါတယ္ ...
တိုင္းျပည္ကိုလည္းခ်စ္ပါတယ္ ...
ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ခ်စ္တယ္ ...

ေခတ္နဲ႔ စနစ္ကို မခ်စ္လို႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ႏွစ္ပစ္လိုက္ရမွာလား ...

ေနေရာင္ျခည္ေတာင္ ျပည့္ျပည့္၀၀မခံစားရဘဲ
အေၾကာက္တရားေအာက္မွာ ဖူးပြင့္လာရဲခဲ့တဲ့ပန္းေတြ
တိုင္းျပည္ကို အလွမဆင္ႏိုင္ရင္ေန ...
အဆိပ္ပန္းေတြေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေစရဘူး ...

တားဆီးပိတ္ဆို႔ထားတဲ့ တံခါးေတြၾကားက
ေတာက္ပေအာင္ၾကိဳးစားခဲ့ရတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
တိုင္းျပည္ကို လင္းခ်င္းသြားေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ရင္ေန ...
ပိုေမွာင္သြားေအာင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ခဲ့ဘူး ...

ဒါနဲ႔ေတာင္ တိုင္းျပည္ကို သိပ္ခ်စ္တဲ့ ခင္ဗ်ားက ေျပာရက္တယ္ ...
မင္းတို႔ဟာ လူပ်က္ေတြဟုတ္လား ...

ထားလိုက္ပါေတာ့ ...
ကၽြန္ေတာ္တို႔က လူပ်က္ေတြ ...
ဒါေပမယ့္ လူပ်က္ေတြဖ်က္လို႔ တိုင္းျပည္မေသဘူး ...
ထပ္ေျပာမယ္ ...
လူပ်က္ေတြဖ်က္လို႔ တိုင္းျပည္ဘယ္ေတာ့မွမေသဘူး ...
မေသခဲ့ဘူး ...
ဘယ္ေတာ့မွလည္း ေသမွာမဟုတ္ဘူး ...
အားလံုး ဒီလိုပဲ စူးစူးရဲရဲယံုၾကည္ထားတယ္ ....

----------------------

စိုးသူရ
(၈-၈-၂၀၁၃)
နံနက္ ၁၂ နာရီ ၄၈ မိနစ္

Read More => http://www.mypoemsbysoethura.blogspot.com/