ရဟန္းႏွင့္အမ်ိဳးသမီး (အပိုင္း ၁)

ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲျဖစ္တတ္ေသာရဟန္းပ်ိဳ၊ သာမေဏမ်ားအပါအ၀င္ အမ်ိဳးသမီးတို႔ သတိျပဳေရွာင္ရွားနိင္ရန္၏ ဘေလာ့ကိုတင္ျပရပါသည္။

***************************************************************************

ဒီေမးခြန္းေလးကေတာ့ အားလုံးသိထားသင့္တဲ့ အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ၾကီး အမ်ားဆုံးရွိေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္သည္၊ ၄ သိန္းေက်ာ္ေသာ ရဟန္းသံဃာမ်ား ရွိရာကား အလြန္ၾကီးက်ယ္ေသာ အဖြဲ႔စည္းၾကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထုိအဖြဲ႔အစည္းၾကီးသည္ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားကို အမွီျပဳျပီး အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳကာ ရဟန္းအလုပ္ကို လုပ္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားႏွင့္ အေနနီးစပ္စြာ ေနၾကရသည္။ အမ်ားစုေသာ သူမ်ားသည္ သာမန္ ပုထုဇဥ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ပုထုဇဥ္မ်ားပီပီ ျဖစ္တတ္ေသာ ေမတၱာေတြ သံေယာဇဥ္ေတြ အခ်စ္ေတြ စတဲ့ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အေႏွာင္အဖြဲ႕မ်ား ျဖစ္တတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ရဟန္း (ဘိကၡဳ)ဆုိတာကုိက ထုိအေႏွာင္ဖြဲ႕ေတြကို ေၾကာက္လုိ႔ ရဟန္းျပဳလာသည္ဟု ဆုိလုိသည့္အတြက္ အေႏွာင္ဖြဲ႕ေတြ ရွင္းေအာင္ အားထုတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကရပါမည္။ ကိေလသာပြားေအာင္ အားထုတ္သူမ်ား မျဖစ္သင့္ပါ။

လူေတြကေတာ့ ရဟန္းေတြဆုိတာ ရဟႏၱာၾကီးမ်ားကဲ့သုိ႔ ကိေလသာ တဏွာ ရာဂ ကင္းသူမ်ားဟု မွတ္ယူထားၾကသည္။ သာမန္ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြလုိ ခ်စ္တာ ၾကိဳက္တာ စတဲ့ သံေယာဇဥ္မ်ား မရွိဟု ခံယူထားၾကသည္။ စာေရးသူ ရဟန္းျဖစ္ခါစက ရွမ္းျပည္ေတာင္ပုိင္း ေအာင္ပန္းျမိဳ႕ရွိ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္မွာ ေႏြရာသီ စာသြားခ်ေပးဖူးသည္။ တခါေတာ့ ထုိေက်ာင္းရွိ စာခ်ဘုန္းၾကီးမ်ားႏွင့္ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ရွိေသာ အိမ္သုိ႔ အလည္ပင့္သျဖင့္ သြားခဲ့သည္။ သမီးျဖစ္သူမွာ ေက်ာင္းဆရာမ စာေရးသူထက္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ပဲ ၾကီးမည္ထင္သည္။ ထိုသားအမိႏွစ္ေယာက္သည္ ဘုန္းၾကီးရဟန္းေတြကို အလြန္ၾကည္ညိဳတတ္သည္၊ အလွဴအတန္းလဲ ၀ါသနာပါသူျဖစ္သည္။ တေန႔ေတာ့ အေမျဖစ္သူ ဒကာမၾကီးက အားပါးတရေျပာတယ္ ‘‘ဘုန္းၾကီးေတြက ငါးပါးသီလ လုံျခံဳတယ္၊ ရဟႏၱာၾကီးေတြပဲ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ သမီးကိုလဲ အဲလုိ ရဟႏၱာၾကီးေတြနဲ႕ဆုိ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရပါတယ္ဘုရား’’ အဲဒီေလာက္ထိ ဘုန္းၾကီးရဟန္းေတြကို အထင္ၾကီး ေလးစားထားၾကသည္။ မႏၱေလးက ေက်ာင္းအမ သားအမိက စစ္ကိုင္းေရာက္လာေတာ့ သူတုိ႔ ေျပာေနတဲ့စကား ၾကားလုိက္မိတယ္။ သူ႔မွာ ဘဲြ႕ရသမီးက တစ္ေယာက္ရွိသည္။ ဘြဲ႕တစ္ခုသာရထားသည္၊ ဒီက ဘုန္းၾကီးေတြ ဘြဲ႕ေတြ ၂ ခု ၃ ခုေတာင္ရထားတာဆုိေတာ့ သမီးကိုေတာ့ စဥ္းစားမွာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ သူအထင္ၾကီးတာက တမ်ိဳး။

အဲဒီေလာက္ အထင္ၾကီး ၾကည္ညိဳတတ္ၾကေသာ ဒကာဒကာမေတြ ေတြ႕ရျပန္ေတာ့ ေတြးျပီး ရွက္မိသည္၊ ငါ့မွာက ကိေလသာေတြနဲ႕ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြလုိ ကိေလသာေတြ ရွိေနတာပဲ၊ လူေတြနဲ႕ မတူတဲ့ အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ ေနျပီး လူေတြ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ အလုပ္ လုပ္ေနတာပဲ ထူးတာ။ က်န္တဲ့ စိတ္အစဥ္ကေတာ့ သိပ္မထူးပါလားဟု ေတြးကာ ရွက္မိသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ဘုရားက ဣျႏၵိယသံ၀ရသီလ ေခၚတဲ့ သတိ အျမဲရွိေစဖုိ႔ ေဟာထားသည္။ မ်က္စိ, နား,ႏွာ စတဲ့ ဒြါရ (ေပါက္) ၆ ခုမွ ၀င္လာတဲ့ အာရုံေတြေနာက္ လုိက္ျပီး တဏွာ ရာဂစတဲ့ ကိေလသာေတြ ၀င္မလာႏုိင္ေအာင္ သတိျဖင့္ ပိတ္ဆုိ႔ထားဖုိ႔ သီလ အက်င့္တစ္ခု အေနနဲ႕ ေဟာထားခဲ့သည္။

အေမး+အေျဖ
ထုိၾကည္ညိဳတတ္ေသာ သူမ်ားထဲက ေက်ာင္းအမတစ္ေယာက္က စာေရးသူအား ေမးခြန္းတစ္ခုေမးတယ္၊ ၂၅-၆-၂၀၁၁ ေန႔က ျဖစ္တယ္။ သူက စာေရးသူနဲ႔ အရမ္းရင္းႏွီးသူျဖစ္သျဖင္ စတားဟုေခၚေလ့ရွိသည္။ စတား အားလား၊ ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးခ်င္လုိ႔ ဟု အစခ်ီကာ ေမးပါေတာ့သည္။ သူ႔ေမးခြန္းက--
အေမး
အခုေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရဟန္းေတာ္ေတြနဲ႔ ဒကာမ ဇာတ္လမ္းေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားၾကားေနရတယ္ေလ။ အဲဒါ ၂ေယာက္လံုးငရဲေတြၾကီးၾကလား။ ဒါက သူေမးလုိက္တဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။

မွန္ပါသည္။ ေမးသင့္ပါသည္။ အထက္မွာ ျပထားသလုိပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ သာမန္ ပုထုဇဥ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္ လူ၀တ္ေၾကာင္ အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ သြားလာ ေနၾကရသည္၊ အေနနီးစပ္သည့္အတြက္ ရဟန္းႏွင့္မိန္းမ ဆုိတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ ျဖစ္ၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးမွာ အျပစ္ရွိလားဆုိတာက အလြန္က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။ သူေမးတဲ့ ေမးခြန္းက ရဟန္းေတာ္မ်ား ပါရာဇိက က်ပါသလားဆုိတာပဲ ျဖစ္ပါသည္။

အေျဖ
ပါရာဇိကအဓိပၸါယ္က သာသနာေတာ္မွ ဆုံးရႈံးျခင္းဟု ဆုိလုိသည္၊ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ၄ မ်ိဳးရွိသည္။ (၁) မ-သတၱ၀ါမ်ားႏွင့္ သားက်င့္ မယားက်င့္ျခင္း (၂) လူသတၱ၀ါသတ္ျခင္း (ကိုယ္၀န္က်ေဆးေပးျခင္းအပါ၀င္) (၃) သူမ်ားပစၥည္းခုိးျခင္း (၄) စ်ာန္မဂ္ဖုိလ္ မရဘဲ ရေယာင္ေဆာင္ျပီး လိမ္လည္ လွည့္ျဖားျခင္း။

ရဟန္းေတာ္မ်ား လူမိန္းမ တိရစၦာန္မ စတဲ့သူေတြနဲ႕ သံ၀ါသေခၚ သားက်င့္မယားက်င့္ က်င့္ခဲ့ရင္ေတာ့ ပါရာဇိက က်သည္ဟုဆုိသည္၊ ရဟန္းဘ၀မွာ ဘုရားေပါင္း ေထာင္ေသာင္းခ်ီျပီး သိမ္ျပန္လည္၀င္လည္း ဒီဘ၀ ရဟန္း ျပန္မျဖစ္ႏုိင္၊ သုိ႔အတြက္ လူ သုိ႔မဟုတ္ ကုိရင္ၾကီးဘ၀ျဖင့္ ေနရသည္။ ရဟန္းဘ၀နဲ႕ ဆက္ေနေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ? သူသည္ မစင္က်ယ္ေသာ သူျဖစ္ရကား ၀တ္ထားတဲ့ သကၤန္းသည္ မီးရဲရဲေတာက္ေနတဲ့ သံျပားကို ပတ္ထားရသလုိ၊ ဒကာ ဒကာမေတြ လွဴတဲ့ အစားအစာေတြကလည္း မီးရဲရဲေတာက္ေနတဲ့ သံလုံး သံခဲေတြကို စားမ်ိဳေနရသလုိ၊ ေနရတဲ့ ေက်ာင္းသည္လည္း သူ႕အတြက္ မီးရဲရဲေတာက္ေနေသာ သံေလွာင္အိမ္ၾကီးသဖြယ္ျဖစ္သည္၊ ဒကာ ဒကာမေတြရဲ့ လက္အုပ္ခ်ီျခင္းဟာလဲ သူ႕အတြက္ လွံနဲ႔ ၀ုိင္းထုိးေနသည့္အလားပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ စ်ာန္တရား မဂ္တရား မ်ား မရႏုိင္။ ဤျပစ္မႈကား ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္မွ အျပစ္သင့္သည္။ စကားျဖင့္ သားမယား ေျပာျခင္းကား ပါရာဇိက မက်ႏုိင္ပါ။ ရဟန္းသည္ မိန္းမႏွင့္ အတူအိပ္ေစကာမူ လြန္က်ဴးမႈ မျဖစ္ဘူးဆုိရင္ ပါရာဇိက မက်။ သံဃာေဒသ္ အာပါတ္ေခၚတဲ့ ကုစားလုိ႔ရတဲ့ အျပစ္ၾကီးစားေတာ့ သင့္သည္။

(မွတ္ခ်က္။ ။ ေမထုနသံ၀ါသေခၚ သားက်င့္မယားက်င့္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ပါရာဇိက က်ႏုိင္တဲ့ အဆင့္ႏွင့္ မက်ႏုိင္တဲ့ အဆင့္ေတြကိုေတာ့ ပါရာဇိကဏ္အ႒ကထာႏွင့္ ကခၤါ၀ိတရဏီအ႒ကထာတုိ႔၌ ပါသည္၊ အေသးစိပ္ကိုေတာ့ ေဖာ္မျပလုိေတာ့) ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတြဆုိတာ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြလဲ သိသင့္ သိထုိက္ပါတယ္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြအတြက္ နားလြယ္ႏုိင္တဲ့ ၀ိနည္းအေၾကာင္းကို ဘုရားဥပေဒေတာ္ၾကီး ဟုေသာ အမည္ျဖင့္ ေတာင္ျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာဆရာေတာ္ၾကီး ေရးသားခဲ့သည္။)

အဲဒါ ၂ေယာက္လံုးငရဲေတြၾကီးၾကလား ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့ ရဟန္းအတြက္ အေျဖကေတာ့ ျပဆိုခဲ့အတုိင္းပါပဲ။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ေကာ ဘာျဖစ္ႏုိင္လဲ? ငရဲၾကီးလား? ဆုိလုိတာ ရဟန္းအျပစ္ခံရသလုိ အမ်ိဳးသမီးေကာ ခံရသလား? ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲ။

အျပစ္ဆုိတာ ၂ မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ေလာက၀ဇၨ ႏွင့္ ပဏၰတၱိ၀ဇၨေပါ့။ ထုိအမ်ိဳးသမီးကို ရဟန္းႏွင့္ ျဖစ္ေတာ့ လူေတြက သာသနာဖ်က္မဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ တပ္ျပီး ကဲ့ရဲ့ၾကလိမ့္မယ္၊ အျပစ္တင္ၾကလိမ့္မယ္။ ဒါက ေလာက လူသားေတြက ေပးတဲ့ အျပစ္မုိ႔ ေလာက၀ဇၨမည္တယ္။ ပဏၰတၱိ၀ဇၨဆုိတာက ပညတ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္း။ ဥပမာ-ငါးပါးသီလေပါ့၊ သူမ်ားအသက္ သတ္ျခင္း၊ ခုိးျခင္း၊ လိမ္လည္ျခင္၊ စတဲ့ ငါးပါးသီလကို က်ဴးလြန္က ပဏၰတၱိ၀ဇၨ အျပစ္ ျဖစ္တာေပါ့။ ဤအျပစ္ ၂ မ်ိဳးတြင္ ရဟန္းႏွင့္ဇာတ္လမ္းျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးကား ေလာကအျပစ္ (ေလာက၀ဇၨ)ကိုေတာ့ ခံရမည္။ ငရဲ က် မက်ကိုေတာ့ ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ခု ေျပာျပမယ္။

ဘုရားလက္ထက္က အရွင္သုဒိႏၷအမည္ရွိ အလြန္ သဒၶါတရားေကာင္းေသာ သူေ႒းသား ရဟန္းတပါးရွိခဲ့ဖူးတယ္၊ သူ႔မွာက ရဟန္းမ၀တ္ခင္က အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ဖူးလုိ႔ ဇနီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ရဟန္းဘ၀ေရာက္သြားေတာ့ အေမျဖစ္သူက အေမြစားအေမြခံ သားသမီးမ်ိဳးရုိး ျပတ္စဲသြားမည္ကို စုိးရိမ္ရကား သားျဖစ္သူ ျပန္လာေသာအခါ သမီးျဖစ္သူနဲ႔ သားသမီးတစ္ေယာက္စာ အတြက္ သားမယားတုိ႔ထုံး က်င့္ခုိင္းေတာ့သည္၊ ရဟန္းျဖစ္သူကလဲ မျပဳခ်င္ေပမဲ့ ခဏခဏ ဒီလုိ ေတာင္းဆုိေနေတာ့မွာပဲ၊ ဒီတစ္ၾကိမ္တစ္ခါေတာ့ သူတုိ႔စိတ္ၾကိဳက္ အတုိင္း လုိက္နာလိုက္သည္၊ သားေလး တစ္ေယာက္ထြန္းကားသည္။ သုိ႔ေသာ္ကား ရဟန္းျဖစ္သူမွာ ဒီဘ၀မွာ စ်ာန္မဂ္ဖုိလ္ မရႏုိင္ေတာ့။ သိကၡာပုဒ္မ်ား မညတ္ခင္ ပထမဆုံး ဒီလုိက်ဴးလြန္မႈအတြက္ ပါရာဇိကေခၚ သာသနာေတာ္မွ ႏွင္မထုတ္ခံရေပမဲ့ စ်ာန္တရား မဂ္တရားမ်ားကိုေတာ့ မရ။ ဇနီးျဖစ္သူႏွင့္ သားကေလး ႏွစ္ေယာက္လုံးကေတာ့ ေသာတာပန္ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္သြားၾကသည္။ အဲဒီေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ငရဲၾကီးလားဆုိတာကိုေတာ့ စာဖတ္သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္ပဲ ဆုံးျဖတ္ပါေလ။

အေမး
ကုိယ္အားၿဖင့္က်ဴးလြန္တာ မဟုတ္ဘဲ ၀စီကံေတြ မေနာကံေတြနဲ႔ ေၿပာဆုိေနၾကတယ္ဆုိရင္ေကာ ဘာအျပစ္သင့္လဲ?
အေျဖ
ဟုတ္ပါတယ္၊ ဒါလဲ အလြန္ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ။ သူက ေျပာတယ္ အြန္လုိင္းမွာ ရီးစားစကားေျပာေနတာ ဘာအျပစ္သင့္လဲ? ကုစားလုိ႔ မရတဲ့ ပါရာဇိက အျပစ္လဲ မသင့္ပါဘူး၊ သံဃာေဒေသသ္ေခၚ ကုစားလုိ႔ ရတဲ့ အျပစ္လဲ မသင့္ပါဘူး။

မေနာကံျဖင့္ က်ဴးလြန္ပါက ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ိနည္း အျပစ္ လုံး၀မရွိပါ၊ (မေနာဒြါေရ အာပတၱိ နာမ နတၳိ)။ သို႔ေသာ္ ရီးစားစကားေျပာျခင္း ၀စီကံအျပစ္ကေတာ့ ေလာကအျပစ္ (ေလာက၀ဇၨ) လူသူမ်ား ကဲ့ရဲ့ခံရမည္။ ၀စီကံေရာ မေနာကံ ၂ မ်ိဳးလုံးကေတာ့ ၀ိနည္းအျပစ္ မရွိေသာ္လည္း အဘိဓမၼာ အျပစ္ေတာ့ ရွိသည္။ ဆုိလုိတာက တဏွာ ရာဂ ကိေလသာတုိ႔ကို ျဖစ္ေစ တုိးပြားေစတက္ေသာ စကားမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎၊ ၾကံစီေနေသာေၾကာင့္၎ အကုသုိလ္ အျပစ္မ်ားကား ရွိသည္။
ရဟန္းမ်ား ရီးစားစကားေျပာလွ်င္ေကာ ဘာအျပစ္ျဖစ္လဲ ဆုိတာနဲ႔ စပ္လွ်ဥ္းျပီး ဒု႒ဳလႅ၀ါစာ ႏွင့္ အတၱကာမပါရိစရိယာယ သိကၡာပုဒ္မ်ားမွာေတာ့ ယုတ္ရင္းၾကမ္းထမ္းတဲ့ ၀စၥမဂ္ ပႆာ၀မဂ္တုိ႔ႏွင့္ စပ္လွ်င္၍ ေျပာလွ်င္ေတာ့ သံဃာေဒေသသ္ အာပတ္ အျပစ္ရွိသည္။ ထုိစကားမ်ား မဟုတ္ပါက- မုသာ၀ါဒ ေလးမ်ိဳးထဲက သမၹပၸလာပါ၀ါစာ- အက်ိဳးမရွိတဲ့ စကားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဒုစရိတ္ ၁၀ ပါးထဲက တပါးအပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ အကုသုိလ္အျပစ္ျဖစ္သည္။ တဏွာ ရာဂစတဲ့ ကိေလသာစကားမ်ားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အဘိဓမၼာသေဘာအရ အကုသိုလ္အျပစ္ျဖစ္သည္။

အေမး
ေနာက္တစ္ခု ေမးခြန္းကလဲ သိသင့္တဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ။
ဘုန္းၾကီးနဲ႔ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္ၾကရင္ ဘုန္းၾကီး အေနနဲ႔ အာပတ္ေၿဖလုိက္ရင္ၿပီးေရာ ဒကာမေတြ ဘက္က သာသနာဖ်က္မဆုိတဲ႔ ငရဲ ကုိခံၾကရမယ္ဆုိတာကုိ တပည့္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းအမ တစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ဘုရား။ စတား အဲဒါေကာ ဟုတ္လား။ သူက သူ႔ဘုန္းၾကီး လူထြက္သြားတာနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးေျပာျပတာ စတားရဲ့။

အေျဖ
အာပတ္ေျဖတယ္ဆုိတာ ရဟန္းေတာ္မ်ား အျပစ္က်ဴးလြန္ထားရင္ ကုစားတဲ့နည္းပဲ။ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ အျပစ္ (အာပတ္)အမ်ိဳးစား ၇ ခုရွိတယ္။ ေရွးက ပါရာဇိကႏွင့္ သံဃာေဒေသသ္ ၂ မ်ိဳးကို အျပစ္ၾကီးလုိ႔ ယူဆထားၾကတယ္၊ ေနာက္ ၅ မ်ိဳးကေတာ့ အျပစ္ေသးေသးေပါ့။

၁။ ပါရာဇိက အာပတ္ကေတာ့ ကုစားမရေတာ့ဘူး

၂။ သံဃာဒိေသသ္အာပတ္ကေတာ့ ၾကီးေလးတဲ့ အျပစ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ကံေဆာင္ျပီးေတာ့ ကုစားရပါတယ္။ ဒါကို မာနတ္ေဆာက္တည္တယ္ ပရိ၀ါသ္ေဆာက္တည္ တယ္ဟုေခၚသည္။ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြကို ေျပာျပဖုိ႔ နဲနဲ ခက္ပါတယ္။

၃။ က်န္ ၅ မ်ိဳးကေတာ့ ေဒသနာၾကားျခင္းေခၚတဲ့ အာပတ္ေျဖ ကုစားရင္ ရသည္ဟု စာေပမွာ ဆုိသည္။ ဒါေပမဲ့ ေနာင္မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ဆင္ျခင္ပါ့မယ္လုိ႔ ေျပာျပီး ခဏခဏ က်ဴးလြန္လုိ႕ေတာ့ မရပါဘူး။ အာပါတ္ေျဖလုိက္ရင္ လုံး၀ေပ်ာက္ေရာလားဆုိေတာ့၊ အနာေပါက္ေနသူကို ေဆးျဖင့္ကုသပါက အနာေပ်ာက္ေပမဲ့ အမာရြတ္ေလး က်န္တတ္သည္။ အျပစ္ေတြ ေဆးေၾကာ ကုစားေပမဲ့ အမာရြတ္ေလးေတာ့ က်န္တက္သည္တဲ့ (ဘာသာဋီကာဆရာေတာ္)
ေက်ာင္အမက ေျပာေသးတယ္၊ ဒီေမးခြန္းကို ေမးခ်င္ေနတာ ၾကာျပီ၊ ေမးရမွာ ရွက္တာရယ္၊ အားနာေနတာရယ္ေၾကာင့္ မေမးျဖစ္တာ။ စတားတုိ႔ ဘုန္းၾကီးေတြက တရားနဲ႕ပတ္သက္လာလွ်င္ ျပည့္စုံၾကတယ္ေလ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အထင္ၾကီးျပီးေမးတာပါတဲ့ဗ်ာ။

အမွာစာ
စာေရးသူအေနနဲ႕ ဒီေမးခြန္းနဲ႕ ပတ္သက္၍၎ အင္တာက္စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ဒကာတစ္ေယာက္၏ Forward Mail စာမ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္းျပီး အနဲငယ္ေျပာခ်င္ပါသည္။ စာေရးသူတုိ႔ႏုိင္ငံသည္ မတူညီတဲ့ ရဟန္းရယ္ လူ၀တ္ေၾကာင္ရယ္ အလြန္းၾကီးမားတဲ့ အဖြဲအစည္းၾကီး ၂ ခုက ယွဥ္တြဲ ေနၾကသည္ျဖစ္၍ ဒီအျဖစ္မ်ိဳးေတြက ၾကံဳလာႏုိင္ပါသည္၊ သီလ သမာဓိ အားေကာင္းတဲ့ေခတ္ ဘုရားလက္ထက္ကေတာင္ ဤကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ရပ္ေတြ ရွိေနပါသည္။ ဒါေတြကို နားလည္ျပီး လူ၀တ္ေၾကာင္ဘက္က ဤကဲ့သုိ႔ ရဟန္းငယ္မ်ားႏွင့္ေတြ႕က သုိ႔မဟုတ္ သိသိခ်င္း လိမၼာပါးနပ္စြာ ေနာက္ဆုတ္လုိက္ပါ၊ သုိ႔ဟုတ္ ထုိရဟန္းကို နားလည္ေအာင္ ဆုံးမလုိက္ပါ။ ရဟန္းေတာ္အားလုံး ဒီလုိခ်ည္းပဲဆုိတာမ်ိဳး ယူဆသြားမည္၊ မွတ္သြားမည္ကိုေတာ့ စိုးရိမ္မိပါသည္။ စာေရးသူတုိ႔ သာသနာအတြင္းေနသူမ်ားကလဲ ထုိဒကာဒကာမအသုိင္း၀ုိင္းမ်ားကို အမွီျပဳ၍ ေနၾကရပါသည္၊ သာသနာအတြက္ ေက်းဇူးမ်ားသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သူတုိ႔၏ သဒၶါေဒယ် ၀ိနိပါတ ေခၚ သဒၶါတရားကို ပ်က္ျပားေစတဲ့ အမႈမ်ိဳး မက်ဴးလြန္မိေအာင္ သတိၾကီးစြား ေစာင့္ထိမ္းႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလုိက္ပါေတာ့သတည္း။

စာေရးသူ မီသေလာက္ပဲ ေျဖၾကားလုိက္ပါသည္။ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ

သီတဂူစတား

Credit: သီတဂူစတား