ကြန္ေတာ့္ ဝန္းက်င္က သူတို႔ဘဝ (၂)

"လူသည္ ဘဝကုိ ေလာဘျဖင့္ စတင္ခဲ့၏" ဆိုတဲ့ ဆရာၾကီး ဦးေရႊေအာင္ စကားကို မွတ္သားဖူးပါတယ္။ ဘဝကို ျမတ္နိုးေသာ တဏွာသေဘာအရ လူဟာ မိမိ ဘဝကုိ ပ်က္သုဥ္း မသြားရေစရန္ ေလာဘနဲ႔ အရာရာတိုင္းကို ရေအာင္ ၾကိဳးပမ္း အားထုတ္ၾက ပါတယ္။ မိမိဘဝ ရပ္တည္မႈနဲ႔႕ တိုးတက္မႈ အတြက္ အျမဲ စဥ္းစားေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒါကေတာ့ လူ႕သဘာဝပါ။

လူတုိင္း အသက္ရွင္ ေနရျခင္းရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ "ခ်မ္းသာမႈ" ကို ရဖို႔တြက္ စြမ္းအား ရွိသေလာက္ ၾကိဳးစားဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ၾကိဳးစားရမွာ "ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" က အေရးၾကီး ပါတယ္။ ဒီေန႔ရ မရေသးရင္ မနက္ျဖန္မွာ ရလိမ့္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၾကပါတယ္။ ဒီေန႔ ရျပီးသြားရင္ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ပိုျပီး ရလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ျပန္ပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ "ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" ေတြ ကုန္ဆံုးသြားခဲ့ မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူ႕ဘဝရဲ႕ အသက္ရွင္ေနရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာလည္း ကုန္ဆံုးသြားရမ်ာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔ဘဝမွာ အသက္ရွင္ ေနရျခင္း ရည္ရြက္ခ်က္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖို႔ အတြက္ "ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" သာလွ်င္ ပဓာန အက်ဆံုး စြမ္းအားျဖစ္ ပါတယ္။

"ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" နဲ႔ ဒြန္တြဲ ဆက္စပ္ေနတတ္တာကေတာ့ "ေဒါသ" တရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ "ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" ကို ထိုခိုက္ေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ "ေဒါသ" ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေဒါသက ပံုစံ ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္နိုင္ ပါတယ္။ ပထမ ပံုစံကေတာ့ "ျပင္းထန္ေသာ ေဒါသ" ပါ။ စိတ္ဆိုးလြယ္၊ ရန္ျဖစ္လြယ္ျပီး ကိုယ္အမႈအရာ၊ ႏႈတ္အမႈအရာ ၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒုတိယ ပံုစံကေတာ့ "ေျပညွင္းေသာ ေဒါသ" ပါ။ စိတ္ဓာတ္က်လာျပီး ဘာကိုမွ စိတ္မဝင္စားေတာ့ပါဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ ကင္းကင္း ရွင္းရွင္း ေနရတာမ်ိဳးကို ပိုျပီး လိုလားလာတတ္ပါတယ္။

"ဘဝ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" ကို ထိခိုက္ေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ အမ်ားၾကီး ပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ က်န္းမာေရး ျပႆနာက ထပ္ဆံုးက ပါေနပါတယ္။ "က်န္းမာေရး" မေကာင္းေတာ့ဘူး ဆိုရင္ "ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" ကို အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ ထိုခိုက္ေစပါတယ္။ ဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ လူသားေတြ ထားတဲ့ "ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" တစ္ခု ရွိတတ္ပါေသးတယ္။ "ျပန္ေကာင္းလာခဲ့ရင္" ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါ။ အကယ္၍ "ျပန္ေကာင္း လာခဲ့ရင္" ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မ်ိဳးထားဖို႔ အခြင့္အလမ္း နည္းပါးခဲ့မယ္ဆိုရင္ လူသားေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ျပင္းထနတဲ့ ဖိစီးမႈကေန "ေဒါသ" ျဖစ္လာရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

HIV ေရာဂါပိုး ရွိတယ္ဆိုတဲ့ စစ္ေဆး ေတြ႕ရွိခ်က္ဟာ "ဘဝေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" ကို ေသခ်ာေပါက္ ထိခိုက္ေစပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ "ေဒါသ"  ျဖစ္လိမ့္မယ္ ဆိုတာကိုလည္း ျငင္းလို႔ မရပါဘူး။ အျခား လူတစ္စံု တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၾကံစည္ ၾကိဳးစားမႈေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ မိမိျပဳခဲ့တဲ့ ကံနဲ႔ အလုပ္ေၾကာင့္သာ ဒီလိုျဖစ္ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ "ေျပညွင္းေသာ ေဒါသ" ကိုလည္း ေပါက္ကြဲ ခံစားရႏိုင္ပါတယ္။

"ဘဝေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" ထိခိုက္လာမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့ ဒိေဒါသ တရားဟာ HIV ေရာဂါပိုး ရွိသူေတြကို အရမ္း ဒုကၡေပးေလ့ ရွိပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္က်တဲ့ ေဝဒနာေၾကာင့္ မစားႏိုင္ မအိပ္ႏိုင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ ကင္းကြာ လာတတ္ၾက ပါတယ္။ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ရတဲ့ အခ်ိန္ကလည္း အဓိပၸါယ္ မရွိေတာ့သလို ခံစားလာ ရနုိင္ပါတယ္။

အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ ဒီေဝဒနာကို ဘယ္လိုမွ ဆက္ျပီး မခံစားႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အားေပး ကူညီမႈ ရယူဖို႔ ၾကိဳးစားေလ့ ရွိပါတယ္။ ေဆးဝါးကုသေပးမယ့္သူကို ၾကိဳးစားရွာေဖြသလို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားေပး နွစ္သိမ့္မႈ ျပဳေပးမယ့္ သူကိုလည္း ရွာေဖြၾကပါတယ္။ ဒါေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေန႔စဥ္ၾကံဳေတြ႕ ေနရတဲ့ တကယ့္ ဘဝထဲက ျဖစ္ရပ္ေတြပါ။

လက္ေတြ႔ ဘဝထဲမွာ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုကို ထုတ္ႏုတ္တင္ျပလုိပါတယ္။ HIV ေရာဂါပိုး ရွိသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႔ ျဖစ္စဥ္တခုကို ေလ့လာသံုးသပ္ရင္း ေရာဂါပိုး ရွိသူတို႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္မ်ားကို နားလည္ သေဘာက္ေပါက္ လာၾကလိမ့္မယ္လို႔လည္း ယံုၾကည္ မိပါတယ္။

------------------------------------

အမည္        - ကို ..........
ေမြးသကၠရာဇ္    - ၁၉၇၆
အလုပ္အကုိင္    - ကုန္သည္
ပညာအရည္အခ်င္း - B.A (Myanmar)

"ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက က်န္းမာေရးကို အရမ္း ဂရုစိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ေလာက္က ကာလသား ေရာဂါဆိုတာ အရမ္း ေခတ္စား ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အကာအကြယ္ ပစၥည္း (condom) မပါရင္ လိင္ဆက္ဆံမႈ မျပဳပါဘူး။ အဲ အသက္ၾကီးလာေတာ့ HIV ဆိုတဲ့ ေရာဂါပိုးက ေခတ္စား လာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ပိုျပီး ဂရုစိုက္ သထိထားပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ကြ်န္ေတာ္ ဘဝတစ္ေလ်ာက္လံုးမွာ အကာအကြယ္ ပစၥည္း (Condom) မပါပဲ (၂) ၾကိမ္ေလာက္ ဆက္ဆံခဲ့ဘူး ပါတယ္။ ဒါဟာ အရက္ေၾကာင့္၊ အရက္္မႈးေနလို႔ သတိလက္လြတ္ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။"

"၂၀၀၃ ခုနွစ္ ဇြန္လထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ ေခ်ာင္းအဆက္မျပတ္ ဆိုးလာခဲ့ပါတယ္။ HIV ေရာဂါပိုး ရွိေနျပီလားလုိ႔လည္း သံသဝ ဝင္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့မွာ အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစေလာက္တဲ့ အျပဳအမႈ၊ အရမ္းနည္းပါးခဲ့တာကို အၾကိမ္ၾကိမ္ ျပန္ျပီး သံုးသပ္ခဲ့ပါတယ္။"

"ေနာက္ဆံုး မေနႏိုင္တာနဲ႔ အားတင္းျပီး စစ္ေဆးၾကည့္ပါတယ္။ အေျဖကို ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ သြားမယူရဲပါဘူး။ ဖုန္းဆက္ ေမးၾကည့္ပါတယ္။ မ်က္လံုးေတြ ျပာလာတယ္ ဆိုတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး ပထမဆံုး အၾကိမ္ ခံစားခဲ့ဘူးပါတယ္။"

"၂-၆-၂၀၀၃၊ တစ္ညလံုး အိပ္လို႔မရခဲ့ပါဘူး"

"ကြ်န္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ အေတြးေပါင္းစံုနဲ႔ တစ္ပတ္ေလာက္ အခ်ိန္ကုန္သြားခဲ့ပါတယ္။"

"ရုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ ေသရမွာကိုလည္း မ်က္လံုးထဲမွာ ျမင္ေယာင္လာခဲ့ ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေဆးကုသဖို႔ လက္လွမ္းမီသေလာက္ စံုစမ္း ရွာေဖြၾကည့္ခဲ့တယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး ကြ်န္ေတာ္ အားကိုးရမယ့္ သိဒၶိဆရာ တစ္ေယာက္ကုိ ျမိဳ႕ထဲမွာပဲ ရွာေတြ႔ခဲ့တယ္။ သူက HIV ကို အျမစ္ျပတ္ေအာင္ ကုသေပးမယ္ ဆိုပါတယ္။ ေရႊႏွင့္ ျပဳလုပ္ျပီး သိဒၶိတင္ထားတယ္ ဆိုတဲ့ သူ႕ရဲ႕ ေဆးအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ထုတ္ျပပါတယ္။ ေစ်းအရမ္းၾကီးတယ္။ (၆) လ ေသာက္ျပီးရင္ လံုးဝေပ်ာက္သြားရမယ္္လို႔လည္း အာမခံ ခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အေျခတက် လုပ္ငန္းၾကီး လုပ္ေနတဲ့ ဆရာၾကီးပဲ ဆိုျပီး ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ဝယ္ေသာက္မိပါတယ္။"

"တိုးတက္မႈ မရွိပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ဆရာဝန္ေတြနဲ႔လည္း ထပ္ျပီး တုိင္ပင္ၾကည့္ပါတယ္။ HIV ေဆးဝါး ကုသတဲ့ အယူအဆ၊ HIV နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဗဟုသုတ ျပည့္ဝလာေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္ လူလိမ္ခံလိုက္ရျပီ ဆိုတာကုိ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္။"

"အခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ က်န္းမာေရးက ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ပါပဲ။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မၾကာခဏ ဆိုသလို ဒုကၡေပးေနတာ တခုရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ေသျခင္းတရားပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ေသရမွာကို ေၾကာက္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အရွက္တကြဲနဲ႔ ေသရမွာကို ပိုျပီး ေၾကာက္ေနပါတယ္။"

"ေသျခင္း တရားကို ဆိုတာက ေျပာရတာ လြယ္ေပမဲ့ လက္ေတြ႔ရင္ဆိုင္ရဖို႔ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။ စိတ္ထဲကို ခဏ ခဏ ဝင္လာတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါက ကြ်န္ေတာ့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တပည့္မေလး တစ္ဦးကို အစားအဆက္အစပ္ မရွိပဲနဲ႔ ေသရမွာ အေၾကာက္ဘူးလားလုိ႔ ေမးၾကည့္ဖူးပါတယ္။ ေသျပီးသြားရင္ ဘာမွ သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေၾကာက္စရာလဲ မလိုဘူး၊ အခုေသသြားမလား ရတယ္။ လြယ္လြယ္ေလးပဲလို႔ ေကာင္းမေလးက ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။"

"သူတို႔ကေတာ့ က်န္းမာေရး ေကာင္းေနေတာ့ ေျပာအားရွိတာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့ အတြက္ကေတာ့ ေသရမွာ အ၇မ္း ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေနပါတယ္။ ဘယ္ေန႔လဲ၊ ဘယ္ေနရာမွာလဲ၊ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔လဲ၊ ကြ်န္ေတာ္ဆက္ျပီး မစဥ္းစားႏုိင္ေတာ့ ပါဘူး။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ေန႔စဥ္ လုပ္ငန္းေတြကို အေကာင္းဆံုး ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မနက္ျဖန္ အေၾကာင္းကို လံုးဝ မစဥ္းစားရဲပါဘူး၊ ကြ်န္ေတာ့ ခ်စ္သူ၊ ကြ်န္ေတာ့္ မိသားစု အားလံုးကို သံေယာဇဥ္ ျပတ္ေအာင္ ၾကဳိးစားေနရပါတယ္။"

"သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အလုပ္ထဲမွာ စကားေျပာၾကရင္း၊ ဆိုင္္မွာ စကားေျပာၾကရင္ ကြ်န္ေတာ္ တက္တက္ၾကြၾကြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကို ေလာဘ သိပ္္မၾကီးတတ္ေတာ့ဘူးလို႔ သံုးသပ္ေနၾကပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဘာကိုမွ စိတ္မဝင္စားေတာ့တာပါ။" (11.10.2003)

-------------------------------

ဒီလုိ လူနာေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အၾကီးမားဆံုး ဒုကၡကေတာ့ စိတ္ပူပန္ေသာက ေရာက္ရတဲ့ ဒုကၡပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ဒုကၡကိုလည္း ဘယ္သူကမွ ဖန္တီးေပးလုိက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူနာေတြ ကိုယ္တုိင္ပဲ ရွာေဖြေတြးေတာ ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ "ဒုကၡသစၥားတရား" လႊမ္းမိုးတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ဒီလို ကုိယ့္ကိုယ္ကို ဒုကၡရွာေတြးေတာ ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဆံုးမရွိတဲ့ ဒုကၡေတြကိုပဲ ဆက္ျပီး ရင္ဆုိင္ၾကရ မွာပါ။ အဆက္မျပတ္ေသာ ရႈံုးနိမ့္မႈေတြကိုသာ ဆက္ေတြ႕ရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

"ေသျခင္းတရား" ဆိုတာဟာ လူသားတိုင္း ရင္ဆိုင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘဝျဖစ္စဥ္ တစ္ခုပါပဲ။ ဒီေန႔ မဟုတ္ရင္ ေနာက္တစ္ရက္ရက္မွာ ရင္ဆိုင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ေရွာင္လႊဲမရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုအေပၚ အာရံုစူး စိတ္အေတြး လြန္ေနတာဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္း ေနမႈသာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ HIV ေရာဂါပိုး မရွိေပမဲ့လည္း အခ်ိန္မေရြး ေသဆံုးသြားႏုိင္ပါတယ္။

HIV ေရာဂါပိုး ရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ အေျဖဟာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္း ေသသြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဒုကၡမေပးပါဘူး။ ေရာဂါပိုး ကူးစက္မႈ ခံရျပီး (၁၅) နွစ္မက အသက္ရွင္ က်န္းမာေနၾကတဲ့ လူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေရာဂါပိုုး ရွိေနတယ္ ဆိုတဲ့ ေသြးစစ္ေဆးမႈ အေျဖဟာ က်န္းမာစြာ ဆက္လက္ အသက္ရွင္သန္မႈ အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ အတင္းေပးမႈ တစ္ရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေနအထိုင္ အစားအေသာက္ ဆင္ျခင္ဖို႔၊ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ဖို႔ သတိေပးမႈ တစ္ရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီသတိေပးမႈကို အခ်ိန္မီ ရလုိက္တဲ့အတြက္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈကို ေစာစီးစြာ ခံယူနုိင္ခြင့္လည္း ရလိုက္ပါတယ္။ အကယ္၍သာ အခ်ိန္မီ မစစ္ေဆးနုိင္ခဲ့ဘူး ဆိုရင္ ခုခံအား အဖြဲ႔အစည္းၾကီး တစ္ခုလံုး ပ်က္စီးသြားႏိုင္ပါတယ္။ ေျဖရွင္းရခက္တဲ့ က်န္းမာေရး ျပႆနာေတြကိုလည္း ရင္ဆိုင္လာရ ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေတြ မျဖစ္ေသးခင္္မွာ ၾကိဳျပီး သိလုိက္တာ အခြင့္အေရး တစ္ရပ္ ရလိုက္သလုိပါပဲ။

HIV ေရာဂါပိုး ရွိေနေပမယ့္ က်န္းမာေရး ေကာင္းမြန္စြာနဲ႔ ေနထိုင္လႈပ္ရွားေနၾကတဲ့ သူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနပါတယ္။ လက္ရွိ အေျခအေနမွာ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ခံယူနုိင္ပါတယ္။ ေနာက္္ဆိုရင္လည္း ကုသနုိင္တဲ့ ေဆးဝါး အသစ္ေတြ ေပၚထြက္လာစရာ အေၾကာင္းေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ HIV ေရာဂါပိုးမ်ိဳး ရွိေနတယ္ဆိုေပမယ့္ "ဘဝ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" အျပည့္ ရွိေနေသးတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ သတိျပဳၾက ေစလိုပါတယ္။

HIV မွတ္စုမ်ား 2004 မွ ျပန္လည္း ကူးယူ ေရးသား တင္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။