သူတစ္ပါး အဖိတ္အစင္...လို႕
ခံစားလိုက္မွာ...စိုးတယ္။
မပြင့္...မလန္း
မေမႊးပ်ံ႕ဘူး...လို႕၊ ထင္ခ်င္ရင္ေတာင္၊
ျဖစ္သမွ် အေဟာင္း
မေကာင္းခဲ့သူ အေပၚ
ကမ္း၀ံ့တဲ့ အရွင့္လက္ေတာ္ကိုပင္
အားတံု႕ အားနာျဖစ္ရင္း..၊
ရိုးေျမက် မနက္ျဖန္...
မ်ားစြာအတြက္
အသက္နဲ႕ထပ္တူ ေပးဆက္လိုက္တဲ့
(ေဟာဒီ့ ရင္ခ်ိဳင့္ထဲက၊ အခ်စ္ဟာ) ...
ဘ၀ရဲ႕...
ေနာက္ဆံုး သစ္ရြက္ပါ...။ ။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)
2011 Apr. 11
7:30 (a.m)
No comments:
Post a Comment