"သူတို႕ေစာင့္ေရွာက္ေသာ္ျငား
ကိုယ္ငရဲေရာက္ႏိုင္သား"
ၾကယ္ေတြကို ေမာ့ၾကည့္ကာပင္
ကိုယ္တေရးေရးသိျမင္။
ေျမေပၚမွာျဖင့္
အနည္းဆံုးေတာ့ လစ္လ်ဴရႈသင့္
လူ သို႕မဟုတ္ တိရစၦာန္ကို
ကိုယ္တို႕ ေၾကာက္ရမယ္ထင့္။
ၾကယ္ဆိုတာက ကိုယ္တို႕အတြက္ ေလာင္ကြၽမ္းေနရ။
ကိုယ္တို႕က ဘာမွ ျပန္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုပါရင္၊
ဒါမ်ိဳးဟာ ေကာင္းရဲ႕လား။
ခ်စ္ျခင္းမတူႏိုင္ေသာ္မွျဖင့္
ပိုခ်စ္တဲ့သူ ကိုယ္ျဖစ္ပါရေစ။
အျပစ္မတင္တတ္တဲ့ ၾကယ္ေတြကို
ခ်ီးက်ဴးေငးေမာသူ ကိုယ္ဟာ
ၾကယ္တစ္စင္းကို
တစ္ေန႕လံုးလြမ္းေနတယ္လို႕ မေျပာသာပါဘူး။
' ၾကယ္ေတြအားလံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရင္
ဒါမွမဟုတ္ ေသဆံုးသြားခဲ့ရင္
ကိုယ္က ဗလာေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း
ပိန္းပိတ္တဲ့အေမွာင္ရဲ႕ ခမ္းနားမႈကို
ခံစားယူရေတာ့မယ္။
အခ်ိန္ေတာ့ နည္းနည္းယူရမွာေပါ့ '
ေအာ္ဒင္
No comments:
Post a Comment