Tuesday, November 15, 2011

အိႏၵိယ-ျမန္မာ ကုလားတန္ျမစ္စီမံကိန္း

-->
သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ ႔ အိႏိၵယခရီးစဥ္အတြင္း ထုတ္ျပန္တဲ့ အိႏိၵယ-ျမန္မာ ပူးတ ြဲေၾကညာခ်က္မွာ ကုလားတန္ဘက္စံု သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး စီမံကိန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတာကို ႏွစ္ဘက္စလံုးက ေက်နပ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပပါတယ္။ 
ကားလမ္းေဖာက္ရမယ့္အပိုင္းကို အျမန္ဆံုး စတင္လုပ္ေဆာင္ၿပီး အေကာက္ခြန္ဂိတ္ေတြ ထပ္ၿပီးဖြင့္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ေၾကာင္းေဖာ္ျပထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဝန္ႀကီးအဆင့္ ေတြ႔ဆံုပြဲမွာလည္း နယ္စပ္ေဒသ တည္ၿငိမ္ေရးနဲ႔ တိုးတက္ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးကို ေဆြးေႏြးေၾကာင္း သိရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ကုလားတန္ စီမံကိန္းဟာ အဓိကပါဝင္ေနပါတယ္။ အိႏိၵယႏိုင္ငံ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္နဲ႔ စစ္ေတြဆိပ္ကမ္းကို ဆက္သြယ္ႏိုင္ရင္ နယ္စပ္ေဒသတုိးတက္လာမယ္ဆိုတဲ့အယူအဆျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဦးစြာ စစ္ေတြမွာ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း တည္ေဆာက္ၿပီး ကုလားတန္ျမစ္ ေရစူးနက္ေအာက္ လုပ္ဖို႔လုိပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ တန္ခ်ိန္ (၂၀၀၀) သေဘၤာသာ ဆိုက္ကပ္ႏိုင္တဲ့ စစ္ေတြဆိပ္ကမ္းကို တန္ခ်ိန္ (၆၀၀၀) အရြယ္အစားဆိုက္ကပ္ႏိုင္ေအာင္ ျပဳျပင္ၿပီး တန္ခ်ိန္ (၂၆၀) ရွိတဲ့ သေဘၤာ (၁၀) စီး အိႏိၵယက တည္ေဆာက္ေနပါတယ္။ ဆိပ္ကမ္းေတြနဲ႔ ကုလားတန္ျမစ္ ျပဳျပင္ေရးအတြက္ ေဒၚလာသန္း (၇၀) သတ္မွတ္ပါတယ္။

စစ္ေတြက စက္ပစ္ျပင္ (ေခၚ) ကလက္ဝအထိ ကီလိုမီတာ (၂၀၀) ေက်ာ္ သေဘၤာနဲ႔သြားၿပီးေတာ့မွ ကလက္ဝက အိႏိၵယနယ္စပ္အထိ ကားနဲ႔ ဆက္သြားမယ့္ စီမံကိန္းျဖစ္ပါတယ္။ ကလက္ဝက အိႏိၵယနယ္စပ္အထိ ကီလိုမီတာ (၆၀) ေက်ာ္ရွိတဲ့ ကားလမ္းေဆာက္လုပ္ဖို႔ ေဒၚလာသန္း (၅၀) ရာထားပါတယ္။ ကုလားတန္ျမစ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူရိႈင္းေတာင္တန္းမွာ ျမစ္ဖ်ားခံၿပီး အိႏိၵယႏိုင္ငံ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ ထဲကို စီးဆင္းသြားပါတယ္။ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္းမွ ခ်င္းျပည္နယ္ထဲကို စီးဆင္းသြားၿပီး ပလက္ဝမွ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ ကာ စစ္ေတြမွ ဘဂၤလားပင္လယ္ကို ထြက္ပါတယ္။ ကီလိုမီတာ (၆၀၀) ေက်ာ္ ရွည္လ်ားၿပီး ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ကီလိုမီတာ သံုးရာနီးပါး ရွိပါတယ္။ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားတဲ့ ျမစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပလက္ဝက ကလက္ဝအထိ ေရယာဥ္အေသးစားသာ တႏွစ္မွာ ရွစ္လသြားႏိုင္ ပါတယ္။ ဒီေရေၾကာင္းကို တႏွစ္လံုး သေဘၤာသြားလာႏိုင္ေအာင္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းဖို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

စစ္ေတြက ပလက္ဝအထိ (၁၆၀) ကီလိုမီတာ ေရေၾကာင္းခရီးမွာ ျပႆနာသိပ္မရွိဘဲ ပလက္ဝက ကလက္ဝ အထိျဖစ္တဲ့ ကီလိုမီတာ (၇၀) မွာသာ ေက်ာက္ေဆာင္ထူထပ္လို႔ကုန္သေဘၤာသြားဖို႔ အခက္အခဲရွိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စီမံကိန္းအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အိႏိၵယနဲ႔ ဗမာအစိုးရတုိ႔ (၂၀၀၈)ဧၿပီလမွာ လက္မွတ္ထိုးၾကေပမယ့္ ကုလားတန္ျမစ္ေၾကာင္းကို (၂၀၀၂) ခုႏွစ္ကတည္းက အိႏိၵယဘက္က တုိင္း ထြာစစ္ေဆးခဲ့တာ အက်ယ္ဆံုးနဲ႔ ေရစူးအနက္ဆံုးျဖစ္ၿပီး ေက်ာက္ေတာ္၊ ပလက္ဝအပိုင္းမွာ ျမစ္က်ဥ္းသြားေပမယ့္ ေရစူးက အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပလက္ဝ၊ ကလက္ဝအပိုင္းမွာ ေရစူးတိမ္ျမစ္က်ဥ္းၿပီး ေက်ာက္ေဆာင္ေပါမ်ားတာေၾကာင့္ ဒီအပိုင္းကို အမ်ားဆံုးျပဳျပင္ဖို႔ လိုေၾကာင္းသိရပါတယ္။

ပလက္ဝက စက္ပစ္ျပင္ (ေခၚ) ကလက္ဝအထိ တန္ခ်ိန္ (၂၆၀) ရွိတဲ့ ကုန္သေဘၤာေတြ သြားႏိုင္ဖို႔ ကုလားတန္ျမစ္ေၾကာင္းကို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရာမွာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိခိုက္ႏိုင္မႈကို ေလ့လာစရာမလိုဘူးလို႔ စီမံကိန္းရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေရးထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိခိုက္ႏိုင္တယ္လို႔ ေဒသအာဏာပိုင္က ယူဆတဲ့ကိစၥမွာ ျမန္မာဥပေဒအတိုင္း ေဆာင္ရြက္သြားမယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ထိခိုက္မႈကိုအိႏိၵယဘက္က ေလ့လာမွာမဟုတ္ဘဲ ျမန္မာဘက္ကေလ့လာၿပီး ျပဌာန္းထားတဲ့ ဥပေဒ နဲ႔အညီ အေရးယူေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္မယ့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေဒသခံ အာဏာပိုင္က ဟန္႔တားပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။

အိႏိၵယအစိုးရရဲ ႔ ကုလားတန္စီမံကိန္းေၾကာင့္ ျမစ္ေၾကာင္းကိုအမီွျပဳၿပီး အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳေနၾကတဲ့ ေဒသခံတသန္းေလာက္ရဲ ႔ စားဝတ္ေနေရး ထိခိုက္ႏိုင္တယ္လို႔ရခိုင္ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားကြန္ယက္ (ဗြၽၿ)က ဆိုပါတယ္။ ဒီလို လူေနမႈဘဝ ထိခိုက္သြားတာကိုေလွ်ာ္ေၾကး ေပးဖို႔ အစီအစဥ္ရွိပံု မရပါဘူး။ ကုလားတန္စီမံကိန္းေၾကာင့္ ေဒသခံေတြမီွခိုေနတဲ့ သဘာဝေဂဟစနစ္ပ်က္စီးၿပီး ရိကၡာရွားပါးသြားႏိုင္ တယ္လို႔ ရခိုင္ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားကြန္ယက္က ဆိုပါတယ္။ ေလျပင္းမုန္တိုင္းက်မႈေၾကာင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ ခ်င္းျပည္နယ္မွာ (၂၀၀၈) ကစၿပီး ရိကၡာမလံုေလာက္တဲ့ ျပႆနာ ႀကံဳေတြ႔ေနရပါတယ္။

စစ္ေတြ၊ ပလက္ဝ နဲ႔ ကလက္ဝ မွာ ဆိပ္ကမ္းေတြ တိုးခ်ဲ ႔ေဆာက္လုပ္တဲ့အတြက္ဖယ္ရွားခံရမယ့္ အိမ္ေထာင္စုေတြ ေလ်ာ္ေၾကးအလံု အေလာက္ ရဖို႔လိုပါတယ္။ ကုလားတန္နဲ႔ အျခားစီမံကိန္းမွာ စစ္ေတြက လံုၿခံဳေရးတာဝန္ ယူထားတာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိတဲ့ ဆိုးက်ဳိးေတြကို စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။ (၂၀၀၆) မွာ ဂိတ္ေၾကးစခန္း (၄) ခုရွိရာက (၃၀) အထိတိုးပြါးေနပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္မႈကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ကုလားတန္ျမစ္ဝွမ္းေန ေဒသခံျပည္သူလူထုရဲ ႔ သေဘာထားကို စဥ္းစားဖို႔ လိုအပ္ ေနေၾကာင္း ရခိုင္ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားကြန္ယက္က တိုက္တြန္းထားပါတယ္။
ဦးေအာင္ခင္၊ မညိဳညိဳလြင္
(VOA ျမန္မာပုိ္င္းအစီအစဥ္တြင္ ေအာက္တုိဘာလ (၂၂) ရက္၊ (၂၀၁၁) ထုတ္လႊင့္ခဲ့ေသာသတင္းေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)

No comments: