Monday, January 12, 2015

ျမန္မာႏိုင္ငံက သင္ခန္းစာယူရမည့္ ေတာင္အာရွ ဒီမိုကေရစီအာဏာရွင္တစ္ဦး၏ က်ဆံုးခန္း



သီရိလကၤာသမၼတသစ္ မိတၲရိပလသိရိေသန၏ ပိုစတာကို ကိုင္ေဆာင္ကာ ေအာင္ပြဲခံေနၾကသည့္ ေထာက္ခံသူမ်ားကို ဇန္န၀ါရီ ၉ ရက္က ကိုလံဘိုရိွ လြတ္လပ္ေရးရင္ျပင္တြင္ ေတြ႔ရစဥ္

ေတာင္အာရွႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံျဖစ္သည့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၌ ေရြးေကာက္ပြဲတစ္ရပ္ ၿပီးဆံုးခဲ့သည္။   လက္ရွိသမၼတ မဟိႏၵရာဇပသက (Mahinda Rajapaksa)  ႐ံႈးနိမ့္သြားသည္။ ထို႐ံႈးနိမ့္မႈက မဟိႏၵအတြက္ အံ့အားသင့္ဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ မဟိႏၵက သူ၏ ႐ံႈးနိမ့္မႈကို လက္ခံၿပီး သမၼတအိမ္ေတာ္မွ ထြက္ခြာသြားသည္။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံကို ဆယ္စုႏွစ္ၾကာ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ မဟိႏၵ၏ က်ဆံုးခန္းအား သူ႔ကိုေထာက္ခံသူမ်ားက မယံုၾကည္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ မဟိႏၵကိုယ္တိုင္က အ႐ံႈးကို လက္ခံခဲ့သျဖင့္ ေသြးေျမက်ေသာျဖစ္ရပ္မ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္း မရွိေပ။

မဟိႏၵအလြန္ သီရိလကၤာကို ဦးေဆာင္မည့္သူက မိတၱရိပလသိရိေသန (Maithripala Sirisena) ျဖစ္သည္။ မဟိႏၵ၏ လက္ေအာက္၌ က်န္းမာေရး၀န္ၾကီးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲအႀကိဳကာလ၌ ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ကာ ဘက္ေျပာင္းျပီး မဟိႏၵကို ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။ ထို႔ ေနာက္ အႏိုင္ရသြားသည္။

မဟိႏၵ ဘယ္သူလဲ  

သမၼတေဟာင္း မဟိႏၵသည္ ေတာင္အာရွေဒသ၏ အရွည္ၾကာဆံုး ဒီမိုကေရစီအာဏာရွင္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အေစာပိုင္းအခ်ိန္အထိ သမၼတတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဆက္၍ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္ဟုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ မဟိႏၵ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာ ဇန္န၀ါရီ ၈ ရက္က ျပဳလုပ္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး၌ လြင့္စဥ္သြားသည္။

ႏိုင္ငံေရးမ်ိဳး႐ိုးမွ ဆင္းသက္လာေသာ မဟိႏၵသည္ ဥပေဒပညာတတ္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။

၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ သီရိလကၤာပါလီမန္၌ အမတ္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္။ အသက္အငယ္ဆံုး ပါလီမန္အမတ္ဘြဲ႕ကို အသက္ ၂၄ ႏွစ္ ျဖင့္ရရွိခဲ့သည္။ မဟိႏၵကိုယ္စားျပဳခဲ့သည့္ပါတီက  Sri Lanka Freedom Party (SLFP) ျဖစ္သည္။ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ သို႔မဟုတ္
စီးပြားေရးဆိုင္ရာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းေရးကို ဦးစားေပးသည့္ မူ၀ါဒရွိေသာပါတီအျဖစ္ လူသိမ်ားသည္။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံေရးကို ကာလရွည္ၾကာ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ ပါတီျဖစ္သည္။ 

၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီမတိုင္ခင္အခ်ိန္အထိ သီရိလကၤာ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ မဟိႏၵတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ျပိဳင္ခဲ့သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရရွိၿပီး သီရိလကၤာ၏ ေျခာက္ဦးေျမာက္သမၼတ ျဖစ္လာသည္။ ထိုအခ်ိန္အထိ မဟိႏၵအေပၚ လူထု၏ ေထာက္ခံမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္၌ တမီလ္က်ားသူပုန္မ်ားကို မဟိႏၵအစိုးရက ႏွိမ္နင္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုအရာပင္ မဟိႏၵအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈျဖစ္ခဲ့ၿပီး ထိုအရာကပင္ မဟိႏၵကို က်ဆံုးေစခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခု ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲ၌ မဟိႏၵ ထပ္မံအႏိုင္ရရွိခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ေနာက္ပိုင္း မဟိႏၵ၏ ေျခလွမ္းမ်ား ပ်က္လာခဲ့သည္။

ညႊန္ေပါင္းအစိုးရ၊ အခ်ိဳးက်ကိုယ္စားျပဳေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ (PR) ျဖင့္ ကိုယ္စားလွယ္ေရြးခ်ယ္ေလ့ရွိသည့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၌ ႏိုင္ငံေရးပါတီငယ္ မ်ားစြာရွိသည္။ မဟိႏၵ၏ ပါတီမွာ SLFP ျဖစ္သည့္တိုင္ မဟိႏၵကိုေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးခဲ့သည့္ မဟာမိတ္ပါတီႀကီးက  United People's Freedom Alliance ျဖစ္သည္။ ထိုမဟာမိတ္အဖြဲ႕၏ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္မႈျဖင့္ မဟိႏၵက သမၼတျဖစ္ခဲ့သည္။

UPFA မဟာမိတ္၌ ပါတီအစုအဖြဲ႕ေပါင္း ၂၈ ဖြဲ႕ပါ၀င္သည္။ ထိုအထဲ၌ သီဟိုဠ္မြတ္ဆလင္ကြန္ဂရက္ပါတီ(All Ceylon Muslim Congress) ၊ သီဟိုဠ္အလုပ္သမားကြန္ဂရက္ပါတီ (Ceylon Workers' Congress) ၊ သီရိလကၤာကြန္ျမဴ နစ္ပါတီ (Communist Party of Sri Lanka) တို႔လည္းပါ၀င္ခဲ့ၿပီး မဟိႏၵကို ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။

မဟိႏၵကို ေထာက္ခံခဲ့သူမ်ားထဲတြင္ သီရိလကၤာ၏ အစြန္းေရာက္ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံခဲ့ရေသာ Bodu Bala Sena (BBS) အဖြဲ႕လည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ အခင္းအက်င္း   

၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ ဆယ္စုႏွစ္ၾကာကာလအတြင္း မဟိႏၵႏွင့္ သူ၏မဟာမိတ္ပါတီမ်ားက သီရိလကၤာႏိုင္ငံေရးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္။

ပံုမွန္အားျဖင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၏ သမၼတတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခြင့္သက္တမ္းမွာ ေျခာက္ႏွစ္ျဖစ္သည္။ ျခြင္းခ်က္အေနျဖင့္ သမၼတတစ္ဦးက ေလးႏွစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီးခ်ိန္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲျပဳလုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။

သမၼတတစ္ဦးအေနျဖင့္ တာ၀န္ကို ႏွစ္ႀကိမ္ထက္ပို၍ တာ၀န္ယူခြင့္ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်က္ကို မဟိႏၵက ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရၿပီးခ်ိန္၌ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္း မဟိႏၵ၏  UPFA မဟာမိတ္မ်ားက ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသည္။ အခ်က္ ၁၈ ခ်က္ ျပင္ဆင္မႈ၌ သမၼတသက္တမ္းကန္႔သတ္ခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္သည့္အခ်က္ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ မဟိႏၵက သမၼတတာ၀န္ကို တတိယအႀကိမ္ဆက္ယူမည့္ ေျခလွမ္းကိုေပၚလြင္ေစခဲ့သည္။

၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ၌ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲကို ၂၀၁၅ခု ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီတြင္ ျပဳလုပ္မည္ဟု မဟိႏၵအစိုးရက တရား၀င္ေၾကညာခဲ့သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ျပဳလုပ္ရမည့္ သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ အခ်ိန္ႏွစ္ႏွစ္ေစာၿပီး ျပဳလုပ္ရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲျပဳလုပ္မည့္ အခ်ိန္ေၾကညာအၿပီးႏ ႏို၀င္ဘာ ၅ရက္ တြင္ မဟိႏၵက တတိယအၾကိမ္အတြက္ ထပ္မံအေရြးခံပိုင္ခြင့္ ရွိ၊ မရွိ  တရား႐ံုးခ်ဳပ္၏ သေဘာထားကို ေတာင္းခံခဲ့သည္။ မဟိႏၵ ထပ္မံ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မည္ကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပပြဲမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။
ဒီဇင္ဘာ ၈ ရက္၌ ထုတ္ျပန္သည့္ သမၼတေလာင္းစာရင္း၌ မဟိႏၵ၏အမည္ ပါလာခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္ကပင္ သီရိလကၤာေရြးေကာက္ပြဲသည္ သန္႔ရွင္းမွ်တမႈ ရွိႏိုင္မည္လားဆိုေသာ သံသယမ်ား ထြက္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတကာေလ့လာသူမ်ားႏွင့္ မီဒီယာမ်ားက သတိၾကီးစြာထားခဲ့သည္။

ဇန္န၀ါရီ ၈ ရက္တြင္ သီရိလကၤာေရြးေကာက္ပြဲကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲကာလအတြင္း အမ်ားစိုးရိမ္သလိုပင္ ျဖစ္ခ့ဲသည္။  လြတ္လပ္ေသာေရြးေကာက္ပြဲ ေလ့လာေစာင့္ၾကည္သူမ်ားကို ေနရာအႏွံ႔ ၀င္ေရာက္ခြင့္ မေပးခဲ့ေပ။ မဲ႐ံု ၁၁၁၅ ႐ံုရွိသည့္အနက္ ၃၀၀ ခန္႔ကိုသာ ေလ့လာခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံ၏ အေရွ႕ဘက္ႏွင့္ ေျမာက္ဘက္တြင္ရွိေနေသာ လူနည္းစု တမီလ္မ်ားႏွင့္ မြတ္စလင္မ်ား ေနထိုင္ရာေဒသသို႔ အစိုးရတပ္ဖြဲ႕မ်ား ေစလႊတ္ျဖန္႔ၾကက္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔ ျဖန္႔ၾကက္ခဲ့ျခင္းအားျဖင့္ မဲဆႏၵရွင္မ်ားအား ၿခိမ္းေျခာက္ ဖိအားေပးခဲ့သည္။

မဟိႏၵ၏ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ႀကိဳးပမ္းမႈ   

ေရြးေကာက္ပြဲအား အခ်ိန္ေစာက်င္းပျခင္းျဖင့္ အႏိုင္ရလိမ့္မည္ဟု မဟိႏၵက ယံုၾကည္ခဲ့သည္။ သူ႔အေပၚ လူထုေထာက္ခံမႈ က်ဆင္းေနသည္ကို မဟိႏၵ သိေနသည္။ ထိုအေျခအေနက လာမည့္ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ပိုမိုဆိုးရြားလာႏိုင္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရျခင္းျဖင့္  အာဏာကို ဆက္ယူထားႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။

လက္ေတြ႕အေျခအေနမွာ ထိုသို႔ မဟုတ္ခဲ့ေပ။ ေရြးေကာက္ပြဲအျပီး ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ရလာဒ္အရ မဟိႏၵက ေထာက္ခံမဲ ၄၇ ဒသမ ၅၈ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရခဲ့သည္။ သူ၏ ျပိဳင္ဘက္ မိတၱရိပလသိရိေသနက ၅၁ ဒသမ ၂၈ ရာခိုင္ႏႈန္းရျပီး အႏိုင္ရသည္။

သီရိလကၤာမီဒီယာမ်ားက မဟိႏၵသည္ အ႐ံႈးကိုလက္ခံၿပီး သမၼတအိမ္ေတာ္က ထြက္ခြာသြားသည္ဟု ဆိုသည္။ အမွန္စင္စစ္ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာ ထြက္ခြာသြားျခင္း ဟုတ္၊ မဟုတ္ မသိရေပ။ ေသခ်ာခဲ့သည့္ အခ်က္တစ္ခုမွာ စစ္အာဏာသိမ္းရန္ မဟိႏၵက အမိန္႔ေပးခဲ့ျခင္းမ်ိဳးရွိခဲ့သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ဆံုးရလာဒ္ထုတ္ျပန္ရန္ မိနစ္ပိုင္းအလို၌ စစ္အာဏာသိမ္းမႈျပဳလုပ္ရန္ သီရိလကၤာစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ Jagath Jayasuriya ကို မဟိႏၵက အမိန္႔ ေပးခဲ့သည္ဟု ပါလီမန္အမတ္တစ္ဦးက ဖြင့္ခ်ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က မဟိႏၵ၏ အမိန္႔အား နာခံျခင္းမျပဳခဲ့ေပ။ လူထုေရြးခ်ယ္မႈအတိုင္းသာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဟိႏၵကို ႐ံႈးနိမ့္ေစသည့္အခ်က္သံုးခ်က္ ရွိခဲ့သည္။ အာဏာရွင္ဆန္လာျခင္းႏွင့္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ညီညြတ္ေရးကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈမရွိျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးေကာင္းစားေရး၀ါဒ က်င့္သံုးျခင္း၊ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ားျဖင့္ ညံ့ဖ်င္းေသာ အစိုးရျဖစ္လာျခင္း စသည့္သံုးခ်က္ျဖစ္သည္။

ျခစားမႈ၊ မသမာမႈမ်ားႏွင့္ ဟန္ျပလုပ္ရပ္မ်ားကို သီရိလကၤာျပည္သူမ်ား လက္မခံေတာ့ေၾကာင္း ျပသလိုက္ျခင္းျဖင့္ မဟိႏၵ႐ံႈးနိမ့္ခဲ့သည္။

မဟိႏၵ ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲ    

ေရြးေကာက္ပြဲ၌ က်ဆံုးေစခဲ့သည့္ အခ်က္သံုးခ်က္အျပင္ အျခားေသာဆိုးရြားသည့္အရာမ်ားကိုလည္း မဟိႏၵက လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။

မီဒီယာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကို ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့သည္။ အင္တာနက္သတင္းစီးဆင္းမႈကို အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ခ်ဳပ္ကိုင္ခဲ့သည္။

စီးပြားေရး၌ အျခားသူမ်ားကို လုပ္ကိုင္ခြင့္မေပးပဲ သူ၏လူရင္းမ်ားကိုသာ လုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ အေ၀းေျပးလမ္းမေဖာက္လုပ္ေရးစီမံကိန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးရာ၌ သူ႔လူမ်ားကိုသာ ေပးခဲ့ၿပီး အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို မဟိႏၵ၏ အသိုင္းအ၀ိုင္းကသာ ရယူခဲ့သည္။ ေဆးရြက္ႀကီးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ အိမ္သံုေဆးေရာင္း၀ယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း မဟိႏၵ၏လူမ်ားကသာ ခ်ဳပ္ကိုင္ခဲ့သည္။

သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာမ်ားတြင္ မဟိႏၵ၏ လူမ်ားသာ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့သည္။ သူ၏ညီက စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ၀န္ႀကီး ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ဦးမွာ ပါလီမန္၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ျဖစ္ခဲ့သည္။ တူတစ္ဦးျဖစ္သူက ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ျပီး သားျဖစ္သူက ပါလီမန္အမတ္ ျဖစ္သည္။

၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရၿပီးခ်ိန္တြင္ ၿပိဳင္ဘက္ျဖစ္သူကို ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ စြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္ ဖမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္ကပင္  သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၏ တရားသူႀကီးမ်ား၊ အစိုးရထိပ္တန္းအရာရွိမ်ား ခန္႔အပ္ပိုင္ခြင့္၊ ရဲဘက္ႏွင့္စစ္ဘက္ ထိပ္တန္းအရာရွိမ်ားကို သူ႔စိတ္ၾကိဳက္ ခန္႔အပ္ပိုင္ခြင့္ကို ရယူခဲ့သည္။

ပါလီမန္ အမတ္အမ်ားစုကို စည္း႐ံုးခဲ့သည္။ ဆႏၵျပမႈမ်ားကို ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကပင္ ဖိႏွိပ္ခဲ့သည္။ ဥပေဒေဘာင္းအတြင္းကဟုဆိုကာ စစ္တပ္အသံုးျပဳ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားပင္ ရွိခဲ့သည္။ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္ ေမွာင္ခိုလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးခဲ့သည္။ သူ၏ပါတီ၀င္မ်ား က်ဴးလြန္ေသာ မတရားမႈမ်ားကိုလည္း အေရးမယူဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့သည္ဟု စြပ္စြဲမႈမ်ားရွိခဲ့သည္။

ပိုမိုဆိုးရြားသည့္ အခ်က္တစ္ခုမွာ ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးတြင္ အသံုးျပဳခဲ့သည့္အခ်က္ျဖစ္သည္။  မဟိႏၵ သမၼတျဖစ္ေနခ်ိန္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ BBS (Bodu Bala Sena) အဖြဲ႔ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၏ပံုစံအရ ႏိုင္ငံေရးတြင္ သံဃာမ်ား ပါ၀င္ပတ္သက္ေလ့ရွိသည္။

သို႔ေသာ္ မဟိႏၵလက္ထက္ BBS ေပၚလာခ်ိန္တြင္ သီရိလကၤာ ႏွင့္ အစြန္းေရာက္ဗုဒၶဘာသာကို ယွဥ္တြဲသံုးသပ္မႈမ်ား ရွိလာသည္။ BBS သည္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၏ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈအရွိဆံုး ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္လာၿပီး မဟိႏၵကို ေထာက္ခံခဲ့သည္။

၂၀၁၄ခုႏွစ္အတြင္း BBS ၏လႈပ္ရွားမႈမ်ား ပိုမိုျပင္းထန္လာခဲ့ျပီး ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မြတ္စလင္ဘာသာ၀င္မ်ားအၾကား ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ ကြဲျပားေသာ ဘာသာ၀င္မ်ားအၾကား အစြန္းေရာက္ အမုန္းတရားမ်ားကို BBS ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုယ္တိုင္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားျခင္းမ်ား ရွိခဲ့သည္။

မဟိႏၵကိုယ္တိုင္ကလည္း BBS အပါအ၀င္ အစြန္းေရာက္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကို အကာအကြယ္ေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာဆိုသည္ထက္ ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္ေသာ ဆင္ဟာလီ(Sinhala) လူမ်ဳိးမ်ားအား မ်က္ႏွာသာေပး စည္း႐ံုးခဲ့သည္။ ထိုနည္းျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ခဲ့သည္။ လူနည္းစုျဖစ္ေသာ တမီလ္ဘာသာေရးကို ႏွိပ္ကြပ္ၿပီး အစြန္းေရာက္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏွင့္ သံဃာအခ်ဳိ႕၏ အၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္ ဥပေဒျပင္ပလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳ အကာအကြယ္ေပးခဲ့သည္။

ဟိႏၵဴဘာသာကိုးကြယ္သည့္ တမီလ္မ်ားႏွင့္ မြတ္စလင္ဘာသာ၀င္မ်ား ဖိႏွိပ္ခံခဲ့ရသည္။ မဟိႏၵလက္ထက္ ထူးျခားမႈတစ္ခုအေနျဖင့္ သူ၏ အမာခံ မဟာမိတ္အဖြဲ႔ျဖစ္ေသာ UPFA ၏ အဖြဲ႕၀င္ All Ceylon Muslim Congress ႏွင့္  Sri Lanka Muslim Congress   တို႔ကို ထုတ္ပယ္ရန္ စဥ္းစားမႈမ်ားရွိခဲ့သည္။ အဆိုပါ အဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕က သီရိ လကၤာႏိုင္ငံအတြင္း မြတ္စလင္ဘာသာမ်ားကို အစြန္းေရာက္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက တိုက္ခိုက္ခဲ့ျခင္းအား အစိုးရက အကာအကြယ္ေပးရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ျခင္းအေပၚ ျပစ္တင္မႈျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ထိုသို႔စဥ္းစားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

မဟိႏၵ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မ်ားအနက္ အစဥ္တစိုက္ေထာက္ျပခဲ့သည့္ အခ်က္တစ္ခုရွိသည္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၌ တမီလ္က်ားသူပုန္မ်ားအား အၿပီးတိုင္ေခ်မႈန္းခ်ိန္၌ စစ္ရာဇ၀တ္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တမီလ္က်ားသူပုန္မ်ားကို အၿပီးသတ္ေခ်မႈန္းခဲ့သည့္ ေနာက္ဆံုးရက္သတၱပတ္အတြင္း တမီလ္လူမ်ဳိး အရပ္သား ၄၀၀၀၀ ေက်ာ္ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရသည္ဟု ကုလသမဂၢကေျပာသည္။ ထိုကိစၥရပ္အတြက္ မဟိႏၵတြင္ တာ၀န္ရွိသည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာအတြက္ သင္ခန္းစာယူစရာ     

ေရြးေကာက္ပြဲ ႐ံႈးနိမ့္သြားခဲ့ေသာ သီရိလကၤာသမၼတေဟာင္း မဟိႏၵ၏ ျဖစ္ရပ္က ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ သင္ခန္းစာယူစရာျဖစ္သည္။

တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခ်ိန္ အေစာပိုင္းကာလမ်ား၌ သီရိလကၤာျပည္သူမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈရရွိခဲ့သည္။ ျပည္တြင္းစစ္ကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် အာဏာရွင္တစ္ဦး ျဖစ္လာသည္။ ဒီမိုကေရစီအာဏာရွင္ ျဖစ္လာသည္။

ေပးထားေသာကတိမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးႏိုင္စြမ္း မရွိသည့္အျပင္ ႏိုင္ငံအတြက္ အေရးပါေသာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ညီညြတ္ေရးကို မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ဘဲ လူနည္းစုမ်ားကို ဖိႏွိပ္ခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးနယ္ပယ္မ်ားတြင္ ကိုယ္ႏွင့္နီးစပ္သူမ်ားကိုေနရာေပးၿပီး ေဆြမ်ဳိးေကာင္းစားေရး၀ါဒကို က်င့္သံုးခဲ့သည္။ ထိုမွတစ္ဆင့္ ေပၚေပါက္လာေသာ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ားကို ထိေရာက္စြာအေရးယူႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ပိုဆိုးသည္က အာဏာကို ဆက္လက္ခ်ဳပ္ကိုင္ရန္ ေျခလွမ္းျပင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ၿပီး သမၼတအေရြးခံ သက္တမ္းတိုးခဲ့သည့္နည္းတူ မိမိပါတီတြင္း သေဘာထားကြဲသူမ်ားကို ဖယ္ရွားရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ဘာသာေရးအရ ထိလြယ္ရွလြယ္ျဖစ္ေသာ အေျခအေန၌ ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ္အျမတ္ထုတ္ၿပီး အာဏာဆက္လက္တည္ျမဲေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ BBS  ၏ ေထာက္ခံမႈေလ်ာ့ကာ အတိုက္အခံမ်ား အင္အားေကာင္းခဲ့သျဖင့္ မဟိႏၵ႐ံႈးနိမ့္ခဲ့ရသည္ဆိုေသာ သံုးသပ္မႈမ်ားရွိသည္။ သို႔ေသာ္ သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားကိုယ္တိုင္က မဟိႏၵကို လက္မခံႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ရဲ၀ံ့စြာျပသခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတို႔အၾကား ထပ္တူက်ပံုစံ မျဖစ္ေသာ္လည္း အသြင္တူညီမႈမ်ား ရွိေနသည္။

ေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး သီးျခားျဖစ္ေရး      

သီရိလကၤာသမၼတေဟာင္း  မဟိႏၵေပးခဲ့သည့္ သင္ခန္းစာထဲတြင္ ေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ကြဲျပားမႈရွိေစေရးကိုလည္း ထင္ဟပ္မႈျဖစ္ေစသည္။ အထူးသျဖင့္ ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ခုတံုးလုပ္ျခင္းက မည္သူအတြက္မွ် မေကာင္းသည္ကို ျပဆိုခဲ့သည္။

ေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ကြဲျပားမႈမရွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံအတြင္း ဘာသာေရးပဋိပကၡမ်ား၊ အဓိက႐ုဏ္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ အင္အားႀကီးလူမ်ဳိးစုႏွင့္ လူနည္းစုလူမ်ဳိးစုမ်ားၾကား၌လည္း  မုန္းတီးမႈမ်ားျဖင့္ မညီညြတ္မႈမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

ထူးျခားခ်က္အေနျဖင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ အစြန္းေရာက္ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္း (BBS) အဖြဲ႔ ရွိေနသည္။  ျမန္မာႏိုင္ငံ၌လည္း မဘသ ဟုေခၚဆိုေသာ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ ရွိေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မဘသအဖြဲ႕မွာ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ေမလ၌ ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မဘသအဖြဲ႕မျဖစ္ေပၚမီအခ်ိန္တြင္ ဘာသာေရးလႈပ္ရွားမႈျဖစ္ေသာ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈမ်ားက ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ၾကား ျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။

ေသခ်ာသည့္အခ်က္အျဖစ္ BBS အဖြဲ႕က သီရိလကၤာသမၼတေဟာင္း မဟိႏၵကို ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။ မဟိႏၵကလည္း BBS ၏ ေထာက္ခံမႈကို အသံုးခ်ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ မဘသအဖြဲ႕ကလည္း သမၼတဦးသိန္းစိန္ကို ေထာက္ခံမည္ဆိုေသာသတင္းမ်ား ရွိေနသည္။  


သီရိလကၤာသမၼတ႐ုံးကို ေက်ာခိုင္းထြက္ခြာလာေသာ မဟိႏၵအား ဇန္န၀ါရီ ၉ ရက္က ေတြ႔ရစဥ္ (Photo:AFP)

ထိုသို႔ေထာက္ခံမည့္အေၾကာင္းကို မဘသအဖြဲ႕၀င္ဆရာေတာ္အခ်ဳိ႕ ေျပာဆိုမႈမ်ားရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာေနာက္ဆံုးပတ္အတြင္း ထြက္ေပၚခဲ့ေသာ သတင္းစကားမ်ားအရလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ မဘသအဖြဲ႕အစည္းအေပၚ ေ၀ဖန္သံုးသပ္မႈမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့သည္။ မဘသအဖြဲ႕၀င္ ဒုတိယဥကၠ႒ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္ဉာဏိႆရက အီရန္ႏိုင္ငံသို႔ မသြားမီ ေလဆိပ္၌မိန္႔ၾကားခဲ့ေသာ စကားရပ္တစ္ခုေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လက္ရွိအေနအထားအရ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကို အႀကိဳက္ဆံုးျဖစ္ၿပီး လက္ရွိအစိုးရကို ေနာက္ထပ္သက္တမ္းတစ္ခု ဆက္ထမ္းေဆာင္သင့္သည္ဟု သီတဂူဆရာေတာ္ အရွင္ဉာဏိႆရ မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။ ဦးသိန္းစိန္မဟုတ္ဘဲ အျခားမည္သူျဖစ္ေစကာမူ သမၼတသက္တမ္းႏွစ္ဆက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္သင့္ဟူ၍လည္း သီတဂူဆရာေတာ္က မိန္႔ၾကားသည္။

သို႔ေသာ္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ မဘသအဖြဲ႕က အတည္ျပဳေစလိုေသာ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒမ်ားႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအေျခအေနမ်ားမွာ ႏိုင္ငံေရးအကဲခတ္မ်ားအတြက္ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္စရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ဆိုသည္မွာ     

ေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးေကြဲျပားမႈရွိေစေရးမွာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာကို အဓိက ကိုးကြယ္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားအတြက္ အသက္တမွ် အေရးႀကီးသည္။

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာအား အဓိကထား ကိုးကြယ္သည့္ႏိုင္ငံ ငါးႏိုင္ငံသာရွိသည္။ ကေမၻာဒီးယား၊ လာအို၊ သီရိလကၤာ၊ ထိုင္း ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတို႔ ျဖစ္သည္။

ထိုငါးႏိုင္ငံအနက္ ေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ေရာယွက္မႈအမ်ားဆံုးမွာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။

ေထရ၀ါဒဆိုသည္မွာ ယေန႔ အခ်ိန္အထိ တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ် ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ျခင္းမရွိဘဲ တပည့္သား သာ၀က အဆင့္ဆင့္ အစဥ္အဆက္လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ ၀ါဒကို ဆုိလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာဆိုသည္မွာ တပည့္သား သာ၀က မေထရ္အစဥ္အဆက္ သယ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ ၀ါဒဟူ၍ ဖြင့္ဆိုႏိုင္ပါသည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း အတိအက်လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္သူမ်ားကို ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာအား သက္၀င္ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္သူမ်ားအျဖစ္ ဆိုႏိုင္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အေျခအေနအရ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာကို ညစ္ႏြမ္းေစလ်က္ ဗုဒၶဘာသာကို ပ်က္စီးေစလိုသူမ်ား ရွိေနသည္။ ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ေနသူမ်ားကို ကိုင္တြယ္အေရးယူမႈ ျပဳလုပ္ရမည့္နည္းတူ ညစ္ႏြမ္းေနေသာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကို ျပန္လည္သန္႔စင္ႏိုင္ေရးမွာ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ႀကီးမ်ားတြင္သာမက သမၼတဦးသိန္းစိန္တြင္ပါ တာ၀န္ရွိေနပါသည္။

အမရပူရ ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ဘာသာျပန္ဆိုေရးသားခဲ့ေသာ ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီးတြင္ ေဖာ္ျပထားခဲ့သည့္ ပညတ္၊ ၀ိနည္း ဥပေဒေတာ္မ်ားအရလည္း လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မည္သည့္အရာက အေရးႀကီးဆံုးဆိုသည္ကို ေဖာ္ညႊန္းေနပါသည္။

ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသက ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္ အရွည္တည္တံ့ေစရန္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ သိကၡာသံုးပါး၊ သီလႏွင့္ ၀ိနည္းခိုင္မာေစရန္ အေရးပါေၾကာင္း ဖြင့္ဆိုခဲ့ပါသည္။

ထို႔အျပင္ သီလႏွင့္ သိကၡာ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈသည္ သာသာနာ၏ အသက္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္က ဆင္ျခင္ျပခဲ့သည္။ ၀ိနည္းေတာ္လာ သီလႏွင့္သိကၡာကို ေစာင့္ထိန္းႏိုင္စြမ္းမရွိပါက သာသနာေတာ္ အသက္မရွိ၊ သာသနာကြယ္သည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာေတာ္က ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီးစာအုပ္၌ မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။

သာသနာေတာ္၏ အသက္ျဖစ္ေသာ ၀ိနည္းပိုင္းတြင္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ သိကၡာပုဒ္ေပါင္း ၂၂၇ သြယ္ရွိၿပီး ထိုသိကၡာပုဒ္တိုင္းသည္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ေဟာၾကားခဲ့သည့္ “မလုပ္ရ”ဟူေသာ ဥပေဒသ၊ နည္းလမ္းညႊန္ျပခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။

ရဟန္းသံဃာမ်ား သာမက လူအမ်ား၏ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးဆိုင္ရာမ်ားတြင္ပါ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ မိန္႔မွာခ်က္အျဖစ္ လိုက္နာမႈျပဳအပ္ေသာ ၀ိနည္း၊ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို လိုက္နာျခင္းျဖင့္သာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶ၀ါဒကို အစဥ္တည္တံ့ေစမည္ ျဖစ္သည္။

အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ပိုင္ခြင့္အရ ဘာသာတရားတစ္ခုကို လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ပိုင္ခြင့္ ရွိေနသည္။ ထိုသို႔ ကိုးကြယ္ရာ၌ အျခားဘာ သာတစ္ခုကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိပါက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ရွိမည္ျဖစ္ ေသာ္လည္း မုန္းတီးမႈကို ျဖစ္ေစသည့္ အစြန္းေရာက္ ေျပာဆိုမႈမ်ားမွာမူ ေထရ၀ါဒဗုဒၶ၀ါဒ၏ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ေသြဖည္လ်က္ရွိေနသည္။

မဟိႏၵ၏ သီရိလကၤာပံုစံ ျမန္မာ မျဖစ္ေစဖို့

သီရိလကၤာႏိုင္မွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အလားသဏၭာန္တူညီမႈရွိသည့္ ပံုစံမ်ားစြာ ရွိေနခဲ့သည္။  သီရိလကၤာသမၼတေဟာင္း မဟိႏၵလက္ထက္တြင္ အာဏာရွင္ဆန္မႈ၊  ေဆြမ်ဳိးေကာင္းစားေရး၀ါဒႏွင့္ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး ထိုအခ်က္ကို မဟိႏၵက ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္း မရွိခဲ့ေပ။ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းမရွိခ်ိန္မွာပင္ ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး အာဏာတည္ျမဲေရး ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားကိုလည္း မဟိႏၵက ႀကိဳးစားခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ သီရိလကၤာျပည္သူမ်ား က မဟိႏၵ၏ ေျခလွမ္းမ်ားကို ႀကိဳသိခဲ့ၿပီး လက္မခံႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ျပသခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခအေနမွာ သီရိလကၤာႏိုင္ငံထက္ ပို၍႐ႈပ္ေထြးသည္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားအၾကား ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ႏွင့္ တန္းတူေနထိုင္ႏိုင္ေရး ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားရွိေနသည္။ ကာလရွည္ၾကာျဖစ္ေပၚေနေသာ ျပည္တြင္းစစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေပ။ 

သီရိလကၤာသမၼတေဟာင္း  မဟိႏၵရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ ျပႆနာ သံုးရပ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ လတ္တေလာ ရင္ဆိုင္ေနရသည္။

အမ်ဳိးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး လမ္းခုလပ္တြင္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ေဆြမ်ဳိးေကာင္းစားေရး၀ါဒက်င့္သံုးသူမ်ား ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ား ရွိေနသည္။ အစိုးရအဖြဲ႕၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈပိုင္းအေပၚ ေမးခြန္းထုတ္သူမ်ား ရွိေနသည္။

ထိုၾကားထဲတြင္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က သမၼတသက္တမ္းအတြက္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံအေရြးခံမည္ဆိုေသာ သတင္းထြက္လာသည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံေရြးခ်ယ္ခံပိုင္ခြင့္ရွိသည့္အတြက္ ျငင္းဆိုရန္အေၾကာင္းမရွိပါ။ သို႔ေသာ္  သမၼတသက္တမ္း ထပ္မံအေရြးခံလိုသည္ဆိုပါက သမၼတဦးသိန္းစိန္ မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ရမည့္ အခ်က္မ်ား ရွိေနသည္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္  မျဖစ္မေနလုပ္ရမည့္ အခ်က္ႏွစ္ခု

သမၼတအျဖစ္ ထပ္မံအေရြးခံလိုသည္ဆိုပါက သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ မျဖစ္မေနလုပ္ေဆာင္ရမည့္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ရွိသည္။

အဆိုပါ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္မွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ ယိမ္းယိုင္ယိုယြင္း ပ်က္ျပားေနျခင္း၊ အဂတိလိုက္စားမႈႏွင့္ ျခစားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးကိစၥမ်ား ျဖစ္သည္။

တရားစီရင္ေရးစနစ္၏ ယို႔ယြင္းမႈမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ စိန္ေခၚမႈမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ The World Justice Project ၏ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အစီရင္ခံစာအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခအေနမွာ စိုးရိမ္စရာျဖစ္သည္။

အဆိုပါ အစီရင္ခံစာ၌ ေဖာ္ညႊန္းခ်က္အရ တရားမေၾကာင္းဆိုင္ရာ တရားမွ်တမႈက႑၌ ျမန္မာႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံ ၉၉ ႏိုင္ငံအနက္ အဆင့္ ၈၆ တြင္ရွိေနသည္။ ျပစ္မႈေၾကာင္းဆိုင္ရာ တရားမွ်တမႈအပိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံ ၉၉ ႏိုင္ငံအနက္ အဆင့္ ၈၉ တြင္ ရွိေနခဲ့ပါသည္။

ထိုအဆင့္မ်ားကို ေဖာ္ညႊန္းခဲ့သည့္ သာဓကမ်ားကိုဆက္တိုက္ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။

ဥပမာအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္မႈႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ ကိစၥရပ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ တရားစီရင္မႈမ်ား၌ မမွ်တမႈမ်ားရွိခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မူးယစ္တရားခံတစ္ဦးျဖစ္သည့္ စိုင္းေနာ္ခမ္ကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက ေသဒဏ္ေပးခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္က ကန္႔ကြက္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ပ်က္ကြက္ခဲ့သည့္အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ၀င္ေရာက္သစ္ခိုးထုတ္ခဲ့ေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ားကိုမူ ထိေရာက္ေသာအေရးယူမႈမ်ား မလုပ္ခဲ့ေပ။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ၀င္ေရာက္သစ္ခိုးထုတ္ခဲ့ေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ားအား လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဥပေဒ၊ အမ်ားႏွင့္ဆိုင္ေသာပစၥည္း ကာကြယ္သည့္ ဥပေဒ အပက-၃ ျဖင့္ အေရးယူမည္ဆိုပါက ေထာင္ ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္မွ တစ္သက္တစ္ကြၽန္းအထိ အေရးယူႏိုင္ေသာ္လည္း ထိုသို႔ အေရးယူမႈမရွိဘဲ သက္ညႇာစြာျဖင့္ အေရးယူမႈျပဳလုပ္ျခင္း၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ပို႔ျခင္းမ်ားကိုသာ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ထို႔အတူ ျပည္တြင္း၌ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း အဓမၼမႈက်ဴးလြန္သူမ်ားကို ေထာင္ဒဏ္တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ ႏွစ္သာခ်မွတ္ျခင္း၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ကေလးသူငယ္မုဒိမ္းမႈမ်ား၌ ေထာင္ဒဏ္သံုးႏွစ္သာ ခ်မွတ္ေလ့ရွိေသာ အဓမၼျပဳက်င့္မႈျဖစ္စဥ္မ်ားတြင္လည္း တိုင္ၾကားသူမွာ ႏိုင္ငံျခားသူျဖစ္ပါက ျပစ္ဒဏ္ကို ပိုမိုစီရင္ေလ့ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုအခ်က္ကို ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ စီရင္မႈမ်ား၌ ေတြ႕ရၿပီး က်ဳိက္ထီး႐ိုးတြင္ ႏိုင္ငံျခားသူတစ္ဦးအား အဓမၼျပဳက်င့္ခဲ့သူကို ေထာင္ဒဏ္ ၄၃ ႏွစ္၊ မႏၲေလးတြင္ ႏိုင္ငံျခားသူတစ္ဦးကို အဓမၼျပဳက်င့္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သူတစ္ဦးအား ေထာင္ဒဏ္ တစ္သက္တစ္ကြၽန္း ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

ထိုသို႔ စီရင္မႈမ်ားက ႏိုင္ငံျခားသားႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအၾကား တရားစီရင္ခ်က္ မွ်တမႈမရွိျခင္းမ်ားကို ထင္ရွားေစခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္သည္ ၎တို႔ကို အပ္ႏွင္းထားေသာ အာဏာအား အစြမ္းကုန္အသံုးျပဳၿပီး ဖိႏွိပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနျခင္းမွာ စစ္အစိုးရလက္ထက္ အၿငိဳးအေတးျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအား ခ်ဳိးႏွိမ္ေလ့ရွိေသာ ေထာက္လွမ္းေရး၏  ဖိႏွိပ္မႈပုံစံမ်ားအတိုင္းျဖစ္သည္ဟု ေ၀ဖန္သူမ်ားရွိခဲ့သည္။

ေထာက္လွမ္းေရးကဲ့သို႔ ျဖစ္လာေသာ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္၏ ဖိႏွိပ္မႈမ်ား၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားကို ထင္ရွားေစသည့္ စီရင္မႈမ်ားမွာ တရားစီရင္ေရးနယ္ပယ္အတြင္း မ်ားစြာေပၚေပါက္ေနၿပီး တက္ႀကြလႈပ္ရွားသူ ကိုထင္ေက်ာ္အား အေရးယူခဲ့မႈမ်ားကလည္း သာဓကတစ္ခု ျဖစ္ေနသည္။

ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကို အယံုအၾကည္မရွိေၾကာင္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့သည့္ ကိုထင္ေက်ာ္ကို ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၁၁ ၿမိဳ႕နယ္မွ တရားစြဲဆိုခဲ့သည္။ ထိုသို႔ တရားစြဲဆိုၿပီး ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုခ်င္းစီအလိုက္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ရာ ကိုထင္ေက်ာ္မွာ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ စုစုေပါင္း ေထာင္ဒဏ္ ၁၃ ႏွစ္ ေက်ာ္က်ခံေနရၿပီး ျဖစ္သည္။ အမႈတြဲတစ္ခုအေနျဖင့္ အမိန္႔တစ္ခုတည္း ခ်မွတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုခ်င္းစီျဖင့္ အမိန္႔ခ်ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္မ်ားစြာ ခ်ခဲ့ျခင္းမွာ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္အေပၚ ေမးခြန္းထုတ္မႈႀကီးစြာ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

မရွိဆင္းရဲသား စာရင္း၀င္ ဒုကၡႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ လယ္သမားမ်ားကိုအေရးယူရာ၌လည္း မွ်တျခင္းမရွိေသာတရားစီရင္မႈမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ကာလအတြင္း လယ္ယာေျမကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တရားစြဲခံရသည့္ အမႈေပါင္း ၇၀၀ ခန္႔ရွိကာ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရသည့္ လယ္သမား ၃၀၀ ခန္႔ရွိခဲ့သည္။

ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး စီရင္ခဲ့ေသာ အမႈမ်ားကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္ပါက ျပစ္မႈႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္ မမွ်တျခင္းမ်ားရွိေနၿပီး ယူနတီဂ်ာနယ္လစ္မ်ားအား ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားက သာဓက တစ္ခုျဖစ္ေနသည္။

ယူနတီဂ်ာနယ္လစ္မ်ားသည္္ အမွန္တကယ္အားျဖင့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ားမဟုတ္ဘဲ သတင္းပညာရပ္ဆိုင္ရာ အားနည္းၿပီး က်င့္၀တ္ ဗဟုသုတနည္းသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔ကို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္းျဖင့္ အေရးယူခဲ့သည္။ ထိုနည္းျဖင့္ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားကို သတိေပးမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားအား တရားစီရင္ရာ၌လည္း ဖိအားေပးမႈမ်ားႏွင့္ ႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။

ထိုအခ်က္မ်ားက လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္သည္ အာဏာရွင္စနစ္ထက္ ဆိုး၀ါးေသာ ျပဳမႈမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဆိုေသာ သံုးသပ္မႈမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။

အျခားတစ္ဖက္တြင္ တရားသူႀကီးအားလံုး၏ ၈၅ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔မွာ ျခစားမႈရွိေနေၾကာင္း ခန္႔ မွန္းမႈမ်ားရွိသည္။ ထိုျခစားမႈမ်ားအနက္ အမႈတစ္မႈကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမွလြဲ၍ တရားသူႀကီးမ်ားအေပၚ အေရးယူမႈမွာ မရွိသေလာက္ နည္းပါးေနခဲ့သည္။

သမၼတ၏ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ အက်ဥ္းသား ၂၀၀၀၀ နီးပါး လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။ အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္ လူသတ္မႈမ်ား၊ ခိုးဆိုးလုယက္မႈမ်ား ျမင့္တက္ခဲ့သည္။ ထိုျဖစ္စဥ္မ်ားမွ တရားခံျပးမ်ားအပါအ၀င္ တရားခံေျပး ေသာင္းေက်ာ္ရွိခဲ့သည္။ ထိုအထဲမွ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ကိုသာ ျပန္လည္ဖမ္းဆီးႏိုင္ခဲ့သည္။ အမ်ားစုမွာ လြတ္ေျမာက္ေနဆဲျဖစ္ျခင္းကလည္း တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ နည္းပါးျခင္းကို ေဖာ္ျပလ်က္ရွိေနသည္။

ထိုအခ်က္မ်ားမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္တြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ကိစၥရပ္မ်ားျဖစ္ေနသည္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္မွာပင္ အစိုးရအဖြဲ႕အတြင္း အဂတိလိုက္စားမႈ၊ ျခစားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးမ်ားကို ထိေရာက္ေသာ အေရးယူမႈမ်ား မရွိခဲ့ေပ။

အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးေကာ္မရွင္မတိုင္မီက ဒုတိယသမၼတ ေဒါက္တာစိုင္းေမာက္ခမ္း ဦးေဆာင္သည့္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ အေရးယူေဆာင္ရြက္ေရးေကာ္မတီ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ထိုေကာ္မတီ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွာလည္း ထိေရာက္မႈမရွိခဲ့ေပ။ ေဒါက္တာ စိုင္းေမာက္ခမ္း၏ ေကာ္မတီအၿပီး၌ အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးေကာ္မရွင္ ေပၚလာျပန္သည္။ ထူးမျခားနားပင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ေကာ္မရွင္သက္တမ္း ေျခာက္လအတြင္း အမႈသံုးမႈကိုသာ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မႈရွိခဲ့ျခင္းက ဆိုးရြားေသာအေျခအေနတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ညႊန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုး ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၌ ယခုႏွစ္ပိုင္းအတြင္း ျခစားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး စံုစမ္းစစ္ေဆး ေမးျမန္းခံခဲ့ရေသာ အရာရွိေပါင္း ၁၈၂,၀၀၀ ေက်ာ္ရွိခဲ့သည္။ ထိုအထဲမွ အစိုးရအဆင့္ျမင့္အရာရွိမ်ား အပါအ၀င္ အေရအတြက္ ေထာင္ဂဏန္းခန္႔ကို ဖမ္းဆီးၿပီး ျပင္းထန္ေသာ အေရးယူအျပစ္ေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္း မွာပင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၌ ျခစားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ထင္ရွားေသာ ျဖစ္ရပ္ ၂၉ ခုေပၚေပါက္ခဲ့ကာ ထိုျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္သူမ်ားကို စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ အေရးယူခဲ့သည္။

မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ကာလအတြင္း လူေပါင္း ၁၃၀၀ ေက်ာ္ကို ျခစားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အေရးယူခဲ့သည္။ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ၌လည္း ပါလီမန္အမတ္ သံုးဦးအပါအ၀င္ လူဦးေရ ၃၀ ေက်ာ္ကို ျခစားမႈျဖင့္ အေရးယူခဲ့ျခင္းရွိခဲ့သည္။
စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္လည္း ျခစားမႈအတြက္ အေရးယူခဲ့ျခင္းမ်ားရွိခဲ့ကာ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ထင္ရွားေသာ ျခစားမႈငါးမႈအျပင္ အျခားအမႈမ်ား ေဖာ္ထုတ္အေရးယူခဲ့သည္။

ေဒသတြင္းႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အေရးယူခဲ့ေသာျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ အမႈသံုးမႈဆိုသည္မွာ အဆမတန္ နည္းပါးေနသည္။ ထို႔အျပင္ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည္ဆိုေသာအမႈသံုးမႈ၏ အမ်ဳိးအစား၊ ျပစ္ဒဏ္စီရင္မႈမ်ားကို အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးေကာ္မရွင္က ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေပ။

Transparency International အဖြဲ႕၏ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ညႊန္းကိန္းအရ ျခစားမႈအမ်ားဆံုးႏိုင္ငံမ်ားစာရင္းတြင္ အဆင့္ ၁၅၆ ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံက ရပ္တည္ခဲ့ၿပီး အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ အဆိုးဆံုးေရာက္ေနေသာ အဆင့္ျဖစ္သည္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အေနျဖင့္ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားကို ပီျပင္စြာတိုက္ဖ်က္ရန္ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနသည့္နည္းတူ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ ယိမ္းယိုင္မႈမ်ားကို အျမန္ဆံုးျပင္ဆင္ရန္ လိုအပ္ေနပါသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေတာင္အာရွ၏ သက္တမ္းရွည္ဒီမိုကေရစီအာဏာရွင္ျဖစ္ေသာ မဟိႏၵ၏ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ တစ္ခန္းရပ္သြားျပီ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို သီရိလကၤာျပည္သူမ်ားက လက္မခံႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ျပသလုိက္ၾကသည္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲက မဟိႏၵ၏ က်ဆံုးခန္းကို ပီျပင္စြာျပဆိုလိုက္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၌လည္း ၂၀၁၅ ခု ႏွစ္တြင္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။ မဟိႏၵ ျဖစ္စဥ္သည္ ျမန္မာအစိုးရအဖြဲ႕အတြက္ သင္ခန္းစာယူမည္ဆိုပါက ယူႏိုင္သည့္အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
 
Writer: 

No comments: