လူေတြဟာခ်မ္းသာခ်င္ၾကတယ္။ အခုမွမဟုတ္ပါဘူး။
ေ႐ွးတုန္းကတည္းကပါ။
အဂၤဳတၱရနိကယ္မွာ ဒီလိုေဟာထားပါတယ္။
ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္၊ ေကာလိယတိုင္း၊ ကကၠရပတၱၿမိဳ႕မွာ
ဒီဃဇာဏုဆိုတဲ့အမ်ိဳးသားဟာ ဒီဘဝမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနခ်င္ပါတယ္ အဲဒီလို ျဖစ္ႏိုင္တဲ့
အေျခအေနေကာင္းမ်ား ႐ွိပါသလားလို႔ ေမးေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။
ဗုဒၶက ႐ွိတယ္ ဒီဘဝအတြက္ ဟိတသုခ အေျခအေနေကာင္းေတြနဲ႔
ခ်မ္းသာသုခကိုရေစႏိုင္တဲ့ အခ်က္ေလးမ်ိဳး႐ွိတယ္။
(၁)ဥ႒ာနသမၺဒါ-ကိုယ္လုပ္တဲ့လုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့
ႀကိဳးႀကိဳးစားစား တက္တက္ႂကြႂကြ လုပ္ကိုင္ရမယ္။ ႀကိဳးစားတိုင္းရသလားဆိုေတာ့ မရႏိုင္ဘူး။
ဒကၡ-လုပ္ငန္းကြၽမ္းက်င္မႈ႐ွိရမယ္၊ အနလသ-ဇြဲေကာင္းမႈ႐ွိရမယ္၊ ဥပါယဝီမံသ-နည္းပညာ႐ွိရမယ္။
ႀကိဳးစားမႈ႐ွိ႐ံုတစ္ခုတည္းႏွင့္ေတာ့ မရဘူး။ ႀကိဳးစားမႈဆိုတဲ့ထဲမွာ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္၃ခ်က္
ပါတယ္။ ႀကိဳးေတာ့ႀကိဳးစားတယ္၊ လုပ္ငန္းက မကြၽမ္းက်င္ဘူး မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။ ႀကိဳးစား
ေတာ့ႀကိဳးစားတယ္ ဇြဲမေကာင္းဘူး မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။ ႀကိဳးစားတယ္၊ နည္းပညာက နိမ့္က်ေနတယ္၊စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္တဲ့
စြမ္းအားေတြမ႐ွိဘူး။ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါဘူးတဲ့။ ဒါလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ေက်ာ္က
ဗုဒၶကစီးပြားေရးမွာ ေအာင္ျမင္ဖို႔ နည္းလမ္းၫႊန္ျပေပးထားတာပါ။ ပိဋကတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ပါတဲ့
တရားပါ။ လုပ္ငန္းကြၽမ္းက်င္မႈ၊ ဇြဲေကာင္းမႈ၊ နည္းပညာ အဲဒိ၃ရပ္ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ
႐ွိ၇မယ္တဲ့။
(၂) အာရကၡသမၺဒါ - ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္မႈ
႐ွိရမယ္။ ေလာကမွာ စီးပြားဥစၥာေတြနဲ႔ ေငြေၾကးဓနေျမာက္ျမားစြာ ထုတ္လုပ္ႏိုင္တယ္။ သို႔ေသာ္
မထိန္းသိမ္းဘူးဆို႐င္ အေလအလြင့္ေတြမ်ားၿပီးေတာ့ စီးပြားဥစၥာ တိုးသင့္သေလာက္ မတိုးဘူး။
အလုပ္လုပ္ၿပီး ရလာတဲ့ ပစၥည္းကို ေရေၾကာင့္ မီးေၾကာင့္ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေၾကာင့္ မပ်က္စီးေအာင္
အေလအလြင့္ မ႐ွိေအာင္ ေသခ်ာေစာင္ေ႐ွာက္မႈဆိုတဲ့ အာရကၡသမၺဒါ တရား႐ွိဖို႔လိုေသးတယ္။ ဒါလည္း
ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ အခုလက္႐ွိဘဝမွာ စီးပြားတက္ဖို႔ ဗုဒၶကေဟာထားတာ။ ဒါလည္း အင္မတန္လိုအပ္တဲ့
အေၾကာင္းတရားပါ။
(၃) ကလ်ာဏမိတၱာ - မိတ္ေဆြေကာင္း ႐ွိရမယ္။
စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အၾကံေပးမည့္သူ၊ အက်င့္စာရိတၱေကယင္းတဲ့သူ၊ အသိပညာ႐ွိတဲ့သူ၊
စြန္လႊတ္ႏိုင္တဲ့သူ၊ ယံုၾကည္ရတဲ့လူ၊ ဒီလိုမိတ္ေဆြေကာင္းေ တြ အင္မတန္မွလိုအပ္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ေခတ္ၾကည့္ စီးပြားဥစၥာ တိုးတက္ေနတဲ့ ပဂၢိဳလ္ေတြတိုင္းဟာ ဒီအေျခေနေကာင္းေတြ ႐ွိေနပါတယ္။
ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈေၾကာင့္ ပစၥည္း ဥစၥာေတြ ရ႐ွိလာမယ္။ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမး ႐ွိတတ္လို႔
စုမိေဆာင္းမိလည္း ႐ွိလာမယ္။သိုေသာ္ မိတ္ေဆြေကာင္းမ႐ွိဘူးဆိုရင္ အဲဒီ ပစၥည္းဥစၥာေတြဟာ
သဲထဲေရသြန္သလိုအသံုးအျဖဳန္းနဲ႔ တစ္ခါတည္း ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးသြားႏိုင္တယ္။
(၄)သမၼဇီဝိတာ- ေနာက္ဆံုးစီးပြားေရးနဲ႔
ပတ္သတ္ၿပီး တကယ္လ အေရးႀကီးဆံုး တစ္ခ်က္ကေတာ့ သမၼဇီဝိတာ ၊ရလာတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာ ၚ ကုယ္ထုတ္လုပ္တဲ့
ပစၥည္း ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ဝင္ေငြ ထြက္ေငြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ စာရင္းစာယားခိုင္ခိုင္ မာမ ာထားၿပီးေတာ
ဝင္ေငြႏ်င့္ ထြက္ေငြ အျမဲတမ္း မွ်မွ်တတ ျဖစ္ေနဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ သမဇီဝိတဆိုတဲ့သေဘာက
ဝင္ေငြႏွင့္ ထြက္ေငြ အျမဲတမ္း ညႇိၿပီးေတာ့ သံုးစြဲတဲ့ အခုေခတ္ စီပြားေရပညာလိုပဲ။ ဝင္ေငြကမ်ားၿပီးေတာ့
သံုးေငြနည္းေနလို႔ မျဖစ္ဘူး။ သံုးေငြက မ်ားၿပီးေတာ့ ဝင္ေငြေတြက နည္းေနလို႔လည္း မျဖစ္ဘူး။
ထို၂ခုဟာ မ်ွမ်ွတတ ျဖစ္ေနဖို႔လိုတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း၂၅၀၀ေက်ာ္ကတည္းက
ႀကိဳ းပမ္းမႈ အားထုတ္မႈ အေလအလြင့္မ႐ွိေအာင္ ထိန္းသိမ္းမႈ မိတ္ေဆြေကာင္း႐ွိမႈ ဝင္ေငြထြက္ေငြမ်ွမ်ွတတ
သံုးစြဲမႈ ဆိုတဲ့အခ်က္ႀကီး၄ခ်က္ကို ေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီစည္းကမ္းအတိုင္းေဆာင္႐ြက္မယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရးက တိုတက္လာမွာပဲ။ အမ်ားႀကီးမတိုးတက္ေတာင္
ပ်က္စီးမသြားေတာ့ဘူး။ ဒါ ဒီဘဝမွာ ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႔ ခ်မ္းသာသုခကို ေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့
အခ်က္၄ခ်က္ပါပဲ။
Credit to အဂၢမဟာပ႑ိတ အ႐ွင္ နႏၵမာလာဘိဝံသ(Ph.D)
No comments:
Post a Comment