သၾကၤန္အေၾကာင္း

သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ဟူသည္ ျမန္မာျပည္အပါအ၀င္ အေရွ့ေတာင္ အာရွေဒသ၏ နွစ္သစ္ကုိ ၾကဳိဆုိသည့္အေနအားျဖင့္ က်င္းပသည့္ ပြဲေတာ္တခု ျဖစ္သည္။"ကူးေျပာင္းျခင္း၊ ေျပာင္းေရႊ့ျခင္း"ဟု အဓိပၸါယ္ရေသာ ပါဠိဘာသာ"သကၤႏၱ"၊ သကၠ တဘာသာ"သၾကၤႏ ၱ"တုိ့ကုိ တုိက္ရုိက္ ျမန္မာမွဳ႕ျပဳ၍ "သၾကၤန္"ဟု ေခၚဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါ၏ ။


          သကၠတ ဘာသာစကားကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ သကၤႏၲ စကားလံုးဟာ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသေန ျပည္သူေတြရဲ့ ၀န္းက်င္ အေျခအေနေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ကြဲျပားျခားနားမႈ ရွိခဲ့တာကုိလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာတုိ႔ရဲ့ သႀကၤန္၊ ထုိင္းတုိ႔ရဲ့ ဆြန္ကရန္ (Song Kran)၊ ကေမၻာဒီးယား ခ်ဳိခ်နန္သေမး (Chol Chnam Thmey)၊ လာအုိတုိ႔ရဲ့ ဘီးမုိင္ (Bpee Mai) နဲ႔ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ ဒုိင္လူမ်ဳိးတုိ႔ရဲ့ ေရသဘင္ပြဲဆုိတဲ့ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္တုိ႔ဟာ တစ္ခုတည္းေသာ ရင္းျမစ္က ဆင္းသက္လာခဲ့တဲ့ ပြဲေတာ္မ်ား ျဖစ္ပါေတာ့တယ္

သၾကၤန္အက်ဥ္း ဆုိလုိရင္း

-------------------------------------------
        အက်ဥ္းအားျဖင့္ေတာ့ အခ်င္း ယူဇနာ ၅၀၊ လံုးဝန္း ယူဇနာ ၁၅၀ ရွိၿပီး အတြင္းဘက္ကား ေ႐ႊ၊ အျပင္ဘက္ကား ဖလ္သားအတိနဲ႔ ၿပီးေသာ ‘ဘာဏုရာဇာ’မည္တဲ့ တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္မင္းဟာ နဝင္းတစ္လံုးမွ ေနၿပီး နဝင္းတစ္လံုးဆီ၊ နကၡတ္တစ္လံုးမွ နကၡတ္တစ္လံုးဆီ၊ တစ္ရာသီမွ တစ္ရာသီသို႔ အစဥ္လိုက္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ျခင္းကို အစြဲျပဳလို႔ သႀကၤန္ေခၚဆိုေၾကာင္း ေလာကီက်မ္းမ်ားအရ သိခဲ့ရပါတယ္။   ဒီိေတာ့ သၾကၤန္ဆုိတာ ေျပာင္းလဲျခင္း ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း လုိ႕ အက်ဥ္းအားျဖင့္ မွတ္ယူနုိင္ပါတယ္ ။

သၾကၤန္ အက်ယ္ သိမွတ္ဖြယ္

-----------------------------

          သၾကၤန္ရဲ႕  အဓိပၸါယ္ကုိ အက်ဥ္းမွ်ျဖင့္ သေဘာေပါက္ နားလယ္ဖုိ႕ မလြယ္ကူဘူး ထင္မိပါတယ္  ။ ဒါေၾကာင့္ အက်ယ္ခ်ဲ ့ ေလ့လာၾကည့္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ဤသုိ႕ အက်ယ္အားျဖင့္ ေလ့လာ သိရွိ မွတ္သားခဲ့ရပါတယ္   ။
         
ဤကမၻာေျမၾကီးသည္ ေနကုိ ဗဟုိျပဳ၍ မိႆရာသီမွ စ၍ ျပိႆ၊ ေမထုန္၊ ကရက႗္၊ သိဟ္၊ ကန္၊ ျဗိစ ၦာ၊ ဓႏု၊ မကာရ၊မိန္ဟူေသာ ၁၂ ရာသီခြင္တုိ့သုိ့ အစဥ္လုိက္ကူးေျပာင္းလွည့္ ျပီးေနာက္ ရက္ေပါင္း ၃၆၅ ရက္၊ ၆ နာရီ၊ ၁၂ မိနစ္၊ ၃၇ စကၠန့္ျပည့္ေသာအခါ မိႆရာသီ အစျဖစ္တဲ့
အႆ၀နီ နကၡတ္ ပထမပတ္သုိ့ စတင္ ၀င္ေရာက္ ပါတယ္.. ယင္းသုိ့ ရာသီခြင္တပတ္လည္ ၀င္ေရာက္စအခ်ိန္ကုိရာသီတခုမွ ရာသီတခုသုိ့ ကူးေျပာင္း ေသာေၾကာင့္"သၾကၤန္" က်သည္ဟုေခၚဆုိပါတယ္ ။


စူဠ မဟာ  သၾကၤန္အခါ

-------------------------

          တႏွစ္မွာ န၀င္းအေရအတြက္ ၁၀၈ န၀င္းျဖစ္၍ သၾကၤန္ ၁၀၈ ၾကိမ္၊ နကၡတ္ ၂၇ လုံး ျဖစ္၍ သၾကၤန္ ၂၇ ၾကိမ္၊ ရာသီ ၁၂ ခုျဖစ္၍ သၾကၤန္ ၁၂ ၾကိမ္ က်သည္၊ ၁၂ၾကိမ္ ကူးေျပာင္း သည္ဟု ဆုိႏုိင္ပါတယ္
       
 ဒါေပမဲ့ ယင္းကူးေျပာင္းျခင္း သုိ့မဟုတ္ သၾကၤန္က်ျခင္း တုိ့မွာ"သာမည ကူးေျပာင္းျခင္း" ျဖစ္၍ "အငယ္စား- စူဠသၾကၤန္" တုိ့သာ ျဖစ္ေနသည့္ အတြက္ လူတုိ ့က အေလးအနက္ မထားမၾကပါဘူး ။
       
  ျဂဳိဟ္အေပါင္းတုိ့၏မိခင္ျဖစ္ေသာ တနဂၤေႏြျဂဳိဟ္ ကုိသာ အေလးဂရုျပဳ ကာျဖင့္  ႏွစ္၊ လ၊ ရက္တုိ့ကုိ မွတ္သားၾက ေသာေၾကာင့္ တနဂၤေႏြျဂဳိဟ္ ေျပာင္းေရႊ့ ကူးေျပာင္း ျခင္းကုိ သာလွ်င္ "သၾကၤန္"ဟုလည္းေကာင္း၊ "သၾကၤန္ၾကီး- မဟာ သၾကၤန္"ဟုလည္းေကာင္း အေလး အျမတ္ျပဳ မွတ္သားလ်က္ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ဆင္ႏႊဲ က်င္းပ ၾကပါတယ္ ။
         
ထုိ့ေၾကာင့္ ဧျပီလအစပုိင္း သုိ့မဟုတ္အဆုံးပုိင္းရက္မ်ား တြင္ျဖစ္ေစ၊ ေမလ၊ ဇြန္လ၊ ဇူလုိင္လ မ်ားတြင္ျဖစ္ေစ က်င္းပေလ့ ရွိၾကေသာ အေနာက္ႏုိင္ငံ မ်ားေန ျမန္မာတုိ့၏ သၾကၤန္ပြဲမ်ား သည္ "မဟာသၾကၤန္ပြဲ " မဟုတ္ဘဲ "စူဠသၾကၤန္ပြဲ" မ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု သတိျပဳနားလည္ရမည္ျဖစ္ပါတယ္

 သၾကၤန္ ၾကဳိ..အက် ...အယူ အဆ
       တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္မွ သိၾကားမင္းသည္ သၾကၤန္က်ခ်ိန္မွာ လူ့ျပည္သုိ့ ေခတၱခဏ ဆင္းလာေလ့ရွိတယ္။ သိၾကားမင္း လူ ့ျပည္ဆင္းခ်ိန္ သည္ "သၾကၤန္က်ခ်ိန္"ျဖစ္၍...မဆင္းမီ တရက္ အလုိ သိၾကားမင္းကုိ ၾကဳိဆုိေသာ ေန႕ကုိေတာ့  "သၾကၤန္အၾကဳိေန့" ဟု ေခၚဆုိၾကတယ္ ဟု ယူဆ ေဖၚျပေလ့ ရွိပါတယ္ ။



သၾကၤန္က်ရက္  ဤသုိ႕တြက္

-----------------------------

        အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ သၾကၤန္က်မည့္ရက္ကုိ အလြယ္တကူ သိႏုိင္ေသာ နည္းမွာ လြန္ခ့ဲ ေသာႏွစ္ သၾကၤန္အတက္ရက္မွ စ၍ ေရတြက္လွ်င္ ၃၆၄ ရက္ေျမာက္ေန့သည္ ယခုေရာက္ဆဲ ႏွစ္၏ သၾကၤန္အက် ေန့ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။    အတိအက်အားျဖင့္ လြန္ခ့ဲေသာႏွစ္ သၾကၤန္က်ေသာေန့ ရက္အခ်ိန္မွ ၃၆၅ ရက္၊ ၆ နာရီ၊ ၁၂ မိနစ္ ၃၇ စကၠန့္ျပည့္ေသာအခ်ိန္ေန့ရက္သည္ ယခု ေရာက္ဆဲႏွစ္၏ သၾကၤန္အက်ေန့ ျဖစ္ပါတယ္ ။
         
သၾကၤန္ပုံျပင္္ ဖတ္လုိလ်ွင္

          --------------------------

           တခါက သိၾကားမင္းႏွင့္ ျဗဟၼာမင္းတုိ႔ ၂ ေယာက္ စကားလက္ဆုံ ေျပာၾကရာ ကႆပ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ မတုိင္ခင္က လူ႔ျပည္၌ တစ္ပါတ္လွ်င္ ၈ ရက္ရွိ ခဲ့ျပီး ယခုအခါ ၇ ရက္သုိ႕ ေျပာင္းသြားျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိၾကားမင္းက ေျပာေလရာ ျဗဟၼာမင္းက မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိကာ ျငင္းခုံ ၾကပါသတဲ့ ။
         
ထုိ႔ေနာက္ ရွဳံးတဲ့သူ က ေခါင္းျဖတ္ေၾကး ဟု သတ္မွတ္ကာ လူျပည္သုိ႔ ဆင္းျပီ ထုိအခ်ိန္က သီလ၊ သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စုံသည့္ ရေသ့ထံတြင္ အဆုံးအျဖတ္ ခံယူပါသတဲ့ ။ အဘိဥာဏ္ရ ရေသ့က ယခုအခါတြင္ လူျပည္တြင္ တနဂၤေႏြအစ စေနအဆုံး ၇ ရက္သာ ရွိေတာ့သည္ဟု အဆုံးအျဖတ္ေပးခဲ့ေလသတဲ့။
         
 ျဗဟၼာမင္းလည္း သူ႔ကတိအတုိင္း သူ၏ဦးေခါင္းကုိ အဓိဌာန္ျဖင့္ ျဖတ္ျပီး သိၾကားမင္းလက္သုိ႕ ေပးအပ္လုိက္ပါတယ္ ။
         
ထုိ ျဗဟၼာ ဦးေခါင္းျပတ္ၾကီး သိၾကားမင္း လက္ထက္ထဲသုိ႕ ေရာက္သည့္အခါမွ သိၾကားမင္းမွာ စဥ္းစားမိသည္မွာ......။  ေျမေပၚခ်ထားလွ်င္ ၇ ႏွစ္ ကမၻာမီးေလာင္ ျပီး မုိးေခါင္လိမ့္မည္ ေရ တြင္ ထားပါက လည္း သမုဒၵရာ ၇ စင္းမွ ေရမ်ား ခန္းေျခာက္သြားလိမ့္မည္ လုိ႕ပါပဲ ..ဒီေတာ့ ေျမမွာလဲ မထား..ေရ သုိ႕လုိ႕ မပုိ႕ေတာ့ပဲ ့ နတ္သမီး ၇ ေယာက္မွ တစ္ႏွစ္လွ်င္ တစ္ေယာက္ၾက ျဗဟၼာဦးေခါင္းကုိ ကုိငထား္ထားရန္ တာ၀န္အပ္နွံေပးထားလုိက္ပါေတာ့သတဲ့ ။
         
ထုိ နတ္သမီးေတြရဲ႕ တစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦး ဦးေခါင္းကုိင္ရန္ အလႊဲအေျပာင္း ကုိလည္း သကၤႏၱ ဟုိ ေခၚျပီး ထုိမွ ေရြ႕ေလ်ွာ ဆင္းသက္ရာမွ သၾကၤန္ဆုိတာ ျဖစ္လာပါသတဲ့
       
  ျမန္မာျပည္တြင္ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ထုတ္ေဝတဲ့ သႀကၤန္စာမ်ားမွာလည္း ျဗဟၼာမင္းႀကီးရဲ႕ ဦးေခါင္းကို လႊဲေျပာင္းေပးေနပံုကို ေဖာ္ျပေလ့ရွိတာ သတိျပဳမိပါတယ္။
   ဘာပဲေျပာေျပာ သႀကၤန္ဆိုတာ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ျခင္း အဓိပၸာယ္လို႔သာ လြယ္လြယ္ မွတ္လိုက္ၾကပါစို႔ေနာ္။

ျမန္မာသၾကၤန္ပြဲေတာ္မ်ား အစ ...ပုဂံေခတ္က

---------------------------------------------

          ေရွးမွတ္တမ္းမ်ားအရ ေရကစားပြဲေတာ္ကုိ ပထမဆုံး စတင္ခဲ့သည့္ ဘုရင္မွာ ပုဂံေခတ္ နရသီဟပေတ့မင္း လက္ထက္တြင္ ဟု သိရပါတယ္။ ထုိမင္းသည္ ေရကစားပြဲေတာ္တြင္ သူ၏မိဖုရား ေစာလုံ ကုိ အရွက္ကြဲေအာင္ စေနာက္မိခဲ့သျဖင့္ ေစာလုံမွ ထမင္းပြဲတြင္ အဆိပ္ထည့္ကာ လုပ္ၾကံ သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။
         
အခ်ိန္မွီ သိရွိသျဖင့္ ဘုရင့္အသက္ မေသခဲ့ေသာ္လည္း မိဖုရားေစာလုံကုိေတာ့ မီးက်ီးခဲ ရဲရဲတြင္ မီးကင္ သတ္ေစခဲ့ပါတယ္ ။သၾကၤန္ အစ၏ ေၾကကြဲစရာ မွတ္တမ္းေလးတစ္ခုဟုသာ ဆုိပါရေစ

ေရွာင္ၾကဥ္ဖြယ္ရာ အျဖာျဖာ

-----------------------------------------------
          ဟုိးတစ္ခ်ိန္က ေရွးပညာရွိႀကီးေတြ ဟာ အတာႏွစ္ဦးမွာ ေရွာင္ၾကဥ္ရ မယ့္ ဓေလ့တခ်ိဳ႕မွတ္သားဖြယ္ ေဖာ္ ထုတ္သြားခဲ့တာကုိ သတိရဆင္ျခင္ ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။   အဲဒါေတြကေတာ့ အတာသႀကၤန္အခါတြင္
         
႐ုဒံ- ငုိေၾကြးျခင္းကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေမထုနၪၥ-ေမထုံမွီဝဲျခင္းကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မံသံ -ဟင္းမ်ဳိးစိမ္းကုိ ဝယ္စားျခင္းမွေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူရ-ေသရည္ေသရက္ေသာက္ျခင္း ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ေကာေဓာစ -အမ်က္ထြက္ျခင္းကုိေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ႐ုဓံ- ေသြးထုတ္ျခင္းကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေတလိကံ- ေဆးဆီလိမ္းျခင္းကုိေသာ္လည္း ေကာင္း၊ နေကရ-မျပဳရာ၊ မေရာင္း အပ္။ဣမာနိဒသ ကမၼာနိ- ဤသုိ႔ ဆယ္ပါးေသာအမႈတုိ႔ကုိ၊ သေကၠာပိ -သိၾကားမင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပရိဇၨေယ-ဖဲၾကဥ္ရာ၏။ ျမန္မာသက္သက္အေနျဖင့္ ေဖၚျပရမူ
          (၁) ငုိေၾကြးျခင္း၊ ပူေဆြးျခင္း။
(၂) လိင္ဆက္ဆံျခင္း။
(၃) သူတပါးအသက္သတ္ျဖတ္ျခင္း။
(၄) အရက္၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး သုံးစြဲျခင္း။
(၅) စိတ္ဆုိးျခင္း၊ ခုိက္ရန္ျဖစ္ျခင္း။
(၆) ေသြးေဖာက္၊ ေသြးထုတ္ျခင္း။
(၇) ဆီလိမ္း၊ ေဆးလိမ္းျခင္း။
(၈) သစ္ပင္ခုတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ထင္းခုတ္ျခင္း။
(၉) ကုန္ပစၥည္း၀ယ္ယူသုိေလွာင္ျခင္း။
(၁၀) ကုန္ပစၥည္းေရာင္းခ်ျခင္း၊ ဆုိင္ထြက္ျခင္း တုိ႕ ျဖစ္ပါတယ္
       
 ထုိ(၁၀)ပါးေသားအမွဳ႕တုိ႕ကုိ မၾကဥ္ေရွာင္ေသာသူတုိ႔ အား နတ္သိၾကား မင္းတုိ႔သည္ ေခြးသေရေပၚတြင္ မွတ္တမ္းသြင္းကာ မေကာင္းေသာၾကည့္ျခင္းျဖင့္  လူဆုိးစာရင္းသြင္း  မွတ္တမ္းတင္ျခင္း ခံရတယ္လုိ႕ မွတ္သားရပါတယ္
       
 ဒါေၾကာင့္ ပ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြမွာ ”မဂၤလာစကား၊လကၤာၾကားအံ့၊ ေၾကာ္ၾကားစုံေစ၊ သႀကၤန္ေန႔၌ မေတြ႕ေဝးစြာ၊ ေရွာင္ကုန္ရာသား၊ မသာႏွလုံး၊ ညႇိဳးခ်ဳံးစုိးရိမ္၊မၿငိမ္ပူေဆြး၊ ငုိေၾကြးကုန္ထ၊ ကာမအရွာ၊ ေမထု နာႏွင့္ ပါဏာသတ္ပုတ္၊ ေသာက္ ထုတ္ရက္မ၊ မ်က္ထြက္မာန၊ ပဋိယ ႏွင့္ေဒါသမလြတ္၊ ဆီပြတ္လိမ္းဆင္၊ သစ္ပင္ခုတ္ျဖတ္၊ သတ္ခတ္တုန္ ေရွာင္၊ အေရာင္းအဝယ္၊ ဤတစ္ ဆယ္ကုိ၊ လူ႔ဝယ္ နတ္ခြင္၊လူလုိစင္ ထား၊ျမင္းမုိရ္ဖ်ားဝယ္၊ သိၾကားေသာ္ မွ၊ မျပဳရရာ၊ က်မ္းလာေသာအား၊ လကၤာၾကားသည္။ ဤကားသႀကၤန္ အလုိတည္း” အဲသလုိစပ္ဆုိ ထားခဲ့ ပါတယ္။
         
သၾကၤန္အတြင္းမွာ မေကာင္းေသာ အျပဳ အမူ အေျပာအဆုိ အၾကံစည္ေတြကုိ ေရွင္ၾကဥ္ရပါတယ္ ။

သၾကၤန္ခ်ိန္ခါ ျပဳဖြယ္ရာမ်ား
        "မဟာသၾကၤန္" ႏွင့္ တြဲဖက္၍ "အတာ" ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ၊ "အတာစား "ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ တုိ့ကုိ ေျပာဆုိ သုံးစြဲ ေနတာကုိ ေတြ့ရပါမယ္ ။
        "အတာ"ဟူသည္ ေလာကီ အလုိ ဒဏ္သင့္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ "အႏ ၱ-အဆုံး End"ဟူေသာ ပါဠိပုဒ္မွ "အတာ" ျဖစ္လာသည္ဟုလည္း ၾကံဆ ၾကပါတယ္ ။
  ယင္းအလုိ အားျဖင့္ "အတာ"ဟူသည္ " ေနာက္ဆုံး ကာလ၊ အက်ပုိင္း ကာလ" ကုိ ဆုိလုိပါတယ္

အတာရက္ကုိ ဤသုိ႕ဆုိ

-------------------------

"အတာရက္"မွာ သၾကၤန္ အတက္ရက္ ျဖစ္၏။ႏွစ္တႏွစ္၏ေနာက္ဆုံးရက္ပင္ ျဖစ္တယ္ ။ သၾကၤန္အတက္ရက္ႏွင့္ ေမြးေန့ တုိက္ဆုိင္သူမ်ားသည္ "အတာသင့္"သူမ်ား ျဖစ္ လာပါတယ္္။
ဒါကုိပင္ အတာစားသည္ ဟု ေျပာဆုိ သုံးစြဲေနၾကပါေသးတယ္ ။
         
အတာစားသည့္  ေန႕နံသားသမီးတုိ့သည္ အတာတက္ မည့္ အခ်ိန္အတိအက်တြင္ "အတာစား" ရပါတယ္္။ "အတာစား" ဟူသည္ အတာတက္ခ်ိန္မွာ ေကာင္းမြန္သန့္ရွင္းစြာ၀တ္စားဆင္ယင္လွ်က္ အေရွ့ေတာင္အရပ္သုိ့ မ်က္ႏွာမူကာ ပူေဇာ္ရုိေသ ထုိက္သူမ်ားကုိ လွဴဖြယ္ ပစၥည္းတုိ့ျဖင္ ဆက္ကပ္ ျခင္း စသည္ျဖင့္ ေဖၚျပထားတာေတြ ေလ့လာ ဖတ္ရွဳ႕ရပါတယ္

အတာစားျခင္းအက်ဳိး   အမ်ဳိးမ်ဳိး

------------------------------

အတာစားျခင္း၏အက်ဳိးကား----- အတာပုည၊ ကုသလကုိ၊ ျပဳၾက ကုန္ေသာ၊ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးတုိ့သည္ "အတာကမၼံ ကေရာႏ ၱႆ မဟာေဘာဂံ မဟာသုခံ မဟပၹလံ စတုဒၵိသံ ေ၀ရီေဇယ်သုမဂၤလံ" ဟု ေရွးပညာရွိတုိ႕ ေရးဖြဲ ့ခဲ့သည္နွင့္ အညီထုိက့ဲသုိ့ ရတနာ သုံးပါး စသည္တုိ့အား လွဴဒါန္း ပူေဇာ္ၾကေသာ သူတုိ့ သည္ ေကာင္းက်ဳိး ခ်မ္းသာ မဂၤလာ တရား ျပန့္ပြား တုိးတက္ ျပည့္စုံ ကုန္ ရာသည္။" ဟု မွတ္သားရဖူးပါတယ္..

အတာအုိး အတာပန္း .....

-------------------------

          အတာအုိးကို သၾကၤန္ကုိ ေစာင့္ၾကဳိ သည့္အေနျဖင့္ သၾကၤန္ မက်ခင္ ၾကဳိတင္ ျပင္ဆင္ ရသည္။
(၇) ရက္သားသမီးတုိ႕ အတြက္ ရည္ရြယ္၍ ပန္း ၇ မ်ဳိးျဖစ္ေစ၊ အညြန့္ ၇ မ်ဳိးျဖစ္ ေစ ေရျပည့္အုိးမွာ ထည့္ၾကေလ့ ရွိပါတယ္ ။
       
စာေရးသူတုိ႕ အညာနယ္မွာေတာ့ သၾကၤန္က်သည္ႏွင့္ တျပဳိင္နက္ အတာအုိးမွ ေရကုိ သြန္၍ သၾကၤန္ပန္း၊ သၾကၤန္ အညြန့္တုိ့ကုိ အိမ္ဦး ၀င္းထရံ စသည္တုိ့၌ ထုိးစုိက္ကာ နွစ္သစ္မွာ ေဘးရန္္ကင္းကြာ  ကုိယ္စိတ္နွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာဖုိ႕ ဆုေတာင္းဆုယူျပဳေလ့ရွိပါတယ္  .။


 ဦးေခါင္းေဆးမဂၤလာ ျပဳလုပ္ၾကျခင္း

-------------------------------------

         သၾကၤန္ ေရာက္ျပီဆုိပါလ်ွင္ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ဦးေခါင္းေဆး မဂၤလာကုိလည္း ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိၾကပါတယ္  ။ သၾကၤန္ ဟူသည္ ဗသွ်ဴသၾကၤန္၊ အာရာမသၾကၤန္၊ သမႏ ၱသၾကၤန္ ဟု ၃ မ်ဳိးရွိပါတယ္ ။

ဗသွ်ဴ သၾကၤန္ျဖစ္က သၾကၤန္ မ၀င္မီ ဦးေခါင္းေဆး ၾကရသည္။
အာရာမသၾကၤန္ျဖစ္က သၾကၤန္၀င္ဆဲမွာ ဦးေခါင္း ေဆးၾက ရသည္။

သမႏ ၱသၾကၤန္ျဖစ္က သၾကၤန္က်ျပီး ၂၄ မိနစ္မွာ ဦးေခါင္းေဆးၾကရ သည္။
(သမႏ ၱသၾကၤန္ျဖစ္က တနာရီလြန္မွ ဦးေခါင္း ေဆးၾက ရသည္ဟုလည္း ပညာရွင္တုိ့ ဆုိၾကပါ၏။)

သၾကၤန္ အမ်ဳိး အစား ၁၂ မ်ဳိးဟုလည္း သုေတသန သရုပ္ျပ အဘိဓာန္မွာ ေတြ့ရ၏။           ေရွးျမန္မာတုိ့သည္ မိမိတုိ့၏ ကုိယ္အဂၤါတြင္ အျမင့္ျမတ္ဆုံး ျဖစ္ေသာ ဦးေခါင္းတြင္ ႏွစ္ေဟာင္းက ကပ္ျငိစြဲ က်န္ေနေသာ အညစ္အေၾကး မ်ား ႏွစ္သစ္သုိ့ ဆက္လက္ မပါရွိေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဦးေခါင္းေဆး မဂၤလာ ျပဳခ့ဲၾကျပီး အတိတ္ေကာင္း ယူကာ  ကုိယ္စိတ္ သန့္ရွင္းမႈကုိ အက်ဳိးျပဳရာ ေရာက္သည္ဟု ယူဆခ့ဲၾကပါတယ္ ။

        ဦးေခါင္းေဆးမဂၤလာျပဳလုပ္ေသာေၾကာင့္ အက်ဳိးရပုံကုိ သၾကၤန္စာမ်ားတြင္ ေအာက္ပါ အတုိင္း ေဖာ္ျပ ထားပါတာကုိ ဖတ္ရွဳ႕ မွတ္သားရဘူးပါတယ္
        "ဦးေခါင္းေဆးရေသာအက်ဳိးကား---သကၤေႏ ၱ၊ သၾကၤန္ဟု ေခၚဆုိအပ္ေသာ တနဂၤေႏ ြျဂဳိဟ္မင္း သည္။ ပုဏၰေမ၊ အံသာ(၃၆၀) ရသျဖင့္ တဘဂဂဏျပည့္၍ မိန္ရာသီ အ၀သာန္ န၀င္းမွ မိႆ ရာသီ အာဒိန၀င္းသုိ့ ေျပာင္းခ့ဲသည္ ရွိေသာ္။ ကၠူဓ၊ ဤ လူ့ျပည္၌။ မာဏ၀ါ၊ သတၱ၀ါဟုေခၚေ၀ၚ အပ္ကုန္ေသာ။ မႏုဇာ၊ လူအေပါင္း တုိ့သည္။ သိရာ၊ ဦးေခါင္းေဆးကုန္ရာ၏။
        ေတသံ၊ ထုိဦး ေခါင္းေဆး ကုန္ေသာ သူတုိ့အား။ သတၱဘာဂီ၊ ခုႏွစ္ႏွစ္ကျဖစ္ကုန္ေသာ။ ေရာဂီ၊ အနာမ်ဳိးတုိ ့သည္။ ၀ိနာေသယ်ဴံ၊ ကင္းေပ်ာက္ကုန္ရာ၏။ သုခဘာဂီ-ခ်မ္းသာျခင္း၏ အဘုိ ့ ျဖစ္ကုန္ေသာ။   သတသဟႆာနိ၊ တသိန္းေသာ အက်ဳိးတုိ့သည္။ ဘေ၀ယ်ဴံ၊ ျဖစ္ကုန္ရာ၏။"
       
ဤအထက္ေဖၚျပပါအတုိင္း နွစ္သစ္မွာ ေကာင္းက်ဳိး က်က္သေရ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႕ ျပည့္စုုံရေအာင္ သၾကၤန္ကာလမ်ားမွာ ဦးေခါင္းေဆး မဂၤလာမ်ား ျပဳလုပ္ရျခင္းျဖစ္တယ္လုိ႕ နားလည္ရပါေတာ့တယ္
       
        နိဂုံးခ်ဳပ္အားျဖင့္ မူ သၾကၤန္ဆုိတာ ေျပာင္း လဲ ျခင္းလုိ႕ နားလည္ခဲ့ရပါပီ .. ဒီ ေျပာင္းလဲ ျခင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွမ်ား အဆုံးသတ္ပါလိမ့္ဟုလဲ ေတြးၾကည့္မိပါတယ္...ပုထုဇဥ္ဘ၀ နဲ႕ သံသရာတစ္ခြင္ က်င္လည္ခဲ့ရအုံးမယ္ဆုိရင္ျဖင့္ နိမ့္တုံတခါ  ျမင္ဘုံတစ္လွည့္ျဖင့္ ေျပာင္းလွည့္ေနအုံးမွာျဖစ္ေတာ့ ေတာ္ရုံနဲ႕ အဆုံးမသတ္နုိင္ေတာ့ဘူးလုိ႕ ေတြးမိပါတယ္....
     
 ေလာကၾကီး ထဲမွာ လူျဖစ္လာျပီး ေရၾကည္ရာ ျမက္နဳရာ လွည့္လည္ေနၾကသူေတြဟာ တစ္ေနရာကေန တစ္ေနရာဆီ ေျပာင္းေရႊ႕ျပီဆုိပါရင္ ကုိယ္နဲ႕ဆုိင္သည္ ပစၥည္းမ်ားကုိ သိမ္းဆည္း သယ္ေဆာင္သြားတတ္ၾကပါတယ္ ၊ အဲဒီလုိအခါမ်ဳိးမွာလဲ ေကာင္းနုိးနုိးရာရာ တန္ဖုိးရွိ သည့္ မိမိနဲ႕ အသုံးတည့္ေသာ အရာမ်ားကုိသိမ္းဆည္း ေလ့ရွိၾကပါတယ္ ။ တန္ဖုိးမဲ့ တဲ့ အရာေတြကုိ စြန္ ့ကာ ထားခဲ့ျပီး တန္ဖုိးၾကီးပစၥညး္ကုိ သာ မိမိနဲ႕ တပါးတည္း သယ္ေဆာင္သြားတတ္ၾကတာကုိ သတိျပဳမိပါတယ္
     
 ဒီပုံသဖြယ္ပါပဲ...မိမိတုိ႕ဟာ အျမဲမရွိေလေသာ သခၤါရ ေလာကနယ္မွာ လူျဖစ္လာၾကသူေတြမုိ႕ တစ္ေနရာတည္းမွာ ထာ၀ရ ဆုိတာေတာ့ မျဖစ္နုိင္ဘူးေပါ့  ... နိမ့္ရာကေန ျမင့္ရာဆီ ၊ ဆုိးရာကေန ေကာင္းရာဆီ ..က်ရွဳံးမွဳ႕ မွသည္ ေအာင္ျမင္မွဳ႕ဆီ ... ေဒသ တစ္ခုကေန ေဒသ တစ္ခုဆီ စသည္ စသည္ ျဖင့္  ေျပာင္းေရႊ႕ရမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္.. ေနာက္ဆုံး ေတာ့ ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာကုိ စြန္႕ခြာလုိ႕ တမလြန္ဆုိတဲ့ ေနာင္ဘ၀ ဆီ အထိ ေျပာင္းေရႊ႕ရအုံးမယ္..

        သတၱ၀ါေတြမွာ ကံသာလ်ွင္ကုိယ္ပုိင္ ဥစၥာ ရွိေပရာ ဒီလုိ ေျပာင္းေရႊ႕တဲ့အခါမွာ တန္ဘုိးနဲ ျပီး အပါယ္ကုိ ဆြဲခ်နုိင္တဲ့ အကုသုိလ္္ကံ ဥစၥာေတြကုိပဲ သိမ္းဆည္း သယ္ေဆာင္သြားၾကမည့္အစား ...တန္ဖုိးၾကီးျပီး ျမင့္ျမတ္ေသာ အထက္တန္းက် မ်က္နွာပန္းလွတဲ့ ဘုံဘ၀ေတြ ကုိ ေရာက္ေစနုိင္သည့္ ကုသုိလ္ကံ တည္းဟူေသာ ဥစၥာေတြကုိ သယ္ေဆာင္သြားနုိင္ရင္ အေကာင္းဆုံးမဟုတ္ပါလား

        ဒါေၾကာင့္ တစ္နွစ္မွသည္ တစ္နွစ္ဆီသုိ႕ ေရႊ႕ေျပာင္းေသာ ဒီသၾကၤန္ အခါ အေၾကာင္း ေလ့လာဆည္းပူးရင္း  နွစ္သစ္ၾကိမ္ရာ မဂၤလာရွိေသာ သၾကၤန္အခါကာလမွာ ေကာင္းျမတ္လွေသာ ဒါန ၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ ျမတ္ေကာင္းမွဳ႕ေတြကုိ ၾကဳိးစားျပဳလုိ႕  နွစ္ေဟာင္းက အကုသုိလ္အညစ္ေၾကး အျပစ္ေဘးထုိက္သည့္္ ဒုစရုိက္ေတြကုိ နွစ္ခဲ့ ၾကပါစုိ႕လား ...နွစ္သစ္မွာ ကုသုိလ္ သုစရုိက္တရားေတြနဲ႕ ဘ၀ကုိ သစ္လြင္ေတာက္ေျပာင္လာေအာင္ ရြက္ေဆာင္ၾကပါစုိ႕လားလုိ႕ တုိက္တြန္းရင္း စာေရးသူရဲ႕ အေတြးေလးေတြကုိ နိဂုံးခ်ဳပ္ပါရေစ

ေမတၱာသီေသန စိေတၱန ..........အရွင္နႏၵ၀ံသ  ။
ေဇယ်သုခ ဓမၼရိပ္သာ ၊(Amarillo,Texas,U.S.A