ဘယ္သူအာဏာပိုင္လဲ

Written by လူထုစိန္ဝင္း   

အာဏာပိုင္မ်ား၊ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဆိုတဲ့ စကားဟာ ျမန္မာစကားမွာ အေတာ္တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးစြဲေနၾကတဲ့ စကားမ်ားျဖစ္တယ္။ အစိုးရဌာနဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြကို ရည္ၫႊန္းေျပာဆုိၾကတာပါ။

တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔
တစ္ပါတီတစ္ဖြဲ႔တစ္စည္းက အာဏာသံုးရပ္စလံုးကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ျပန္တမ္းမ်ားနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အာဏာရွင္စနစ္ ေအာက္မွာေတာ့ ဒီအသံုးအႏႈန္းမ်ားဟာ ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ေတြလို ဒီမိုကေရစီျပယုဂ္ေတြ အစံုအလင္နဲ႔ အစိုးရမ်ဳိးလက္ထက္မွာေတာ့ ဒီအသံုးအႏႈန္းေတြဟာ ဆီေလ်ာ္အပ္စပ္ျခင္းမရွိေတာ့လို႔ မသံုးသင့္ေတာ့ဘူး။ သက္ဆုိင္ရာဌာနမ်ား၊ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ားဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ အစားထိုးသံုးစြဲသင့္ၾကတယ္။

ေဖ်ာက္ဖို႔ခက္ေပမယ့္
ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေလာက္ ပါးစပ္ထဲမွာစြဲေနတာေတြမို႔ ႐ုတ္တရက္ ေဖ်ာက္ဖို႔ခက္တာမွန္ေပမယ့္ ေန႔စဥ္တဖြဖြေျပာေနၾကတဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ အသံနဲ႔နည္းနည္းမွ မအပ္စပ္ပါဘူး။ ေပ်ာက္ေအာင္ ေဖ်ာက္ရပါလိမ့္မယ္။ အာဏာပိုင္ဆိုတဲ့စကားဟာ ကိုလိုနီေခတ္မွာ အေတာ္ေလးသံုးစြဲၾကတယ္။ အထူးအာဏာရ ရာဇ၀တ္တရားသူႀကီးတုိ႔ အထူးအာဏာရ ေငြဓားလြယ္ဆုရ သူႀကီးမင္းတုိ႔ စသျဖင့္သံုးၾကတယ္။ ၿမိဳ႕အုပ္မင္း႐ံုးထိုင္လို႔ သူႀကီးမရွိတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ေလးေတြမွာေတာ့ အရပ္ထဲက လူ႐ိုေသရွင္႐ိုေသပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေရြးၿပီး သမာဓိၿမိဳ႕၀န္မင္းတို႔၊ အထူးအာဏာရသမာဓိၿမိဳ႕၀န္မင္း တို႔ဆိုၿပီး ခန္႔ထားခဲ့ၾကတယ္။

မေတာ္လွန္ရဲေအာင္
ကိုလုိနီလက္ေအာက္ခံႏုိင္ငံတုိင္းမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်က္ႏွာျဖဴ အရွင္သခင္ႀကီးေတြက အာဏာပိုင္သခင္ႀကီးေတြျဖစ္ၿပီး ဌာနတိုင္းရင္းသားအုပ္စိုးခံေတြက ကြၽန္ေတြအေစအပါးေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ အုပ္စိုးခံေတြ ေၾကာက္လန္႔ၿပီးမေတာ္လွန္ရဲေအာင္ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ သူႀကီးေလာက္ကို အထူးအာဏာရသူႀကီးမင္းတို႔၊ ေငြဓားလြယ္ဆုရ သူႀကီးမင္းတို႔ လုပ္ထားၾကတယ္။ မ်က္ႏွာျဖဴဘုရင္ခံနဲ႔ အေပါင္းပါေတြေတာပစ္ထြက္ရာမွာ လူေတြေမာင္းထုေခၚၿပီး ေတာေျခာက္ေပးတဲ့ သူႀကီးကလည္း 'ဘုရင္ခံမင္းတရားႀကီး၏ ေျခာက္လံုးျပဴးဆုေတာ္ျမတ္ ေပးသနားျခင္းခံရေသာ အထူးအာဏာရ တိုက္သူႀကီးမင္း' ဆိုတာမ်ဳိးျဖစ္ေနတယ္။ အဓိကကေတာ့ သာမန္တိုင္းသူျပည္သားေတြ ေခါင္းမေဖာ္ရဲေအာင္ ခ်ဳိးႏွိမ္ဖိႏွိပ္ထားဖို႔ျဖစ္တယ္။

ေၾကာက္စိတ္မေပ်ာက္
ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕သမားေတြရဲ႕ အေၾကာက္တရားနဲ႔ အုပ္စုိးျခင္းနည္းဗ်ဴဟာက ေတာ္ေတာ္ထိေရာက္တယ္။ ကိုလိုနီလက္ေအာက္ခံဘ၀ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေနၿပီ ျဖစ္တာေတာင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားဟာ ႐ံုးျပင္ကနားသြားရမွာ အင္မတန္ေၾကာက္ၾကတယ္။ သခင္မ်ဳိးေဟ့ တို႔ဗမာလို႔ပါးစပ္က ဘယ္ေလာက္ေအာ္ေနေအာ္ေန ေၾကာက္ စိတ္ကဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္လို႔မေပ်ာက္ေသးဘူး။ ႐ံုးနားဂါတ္နားေရာက္ရင္ အလိုလိုေနရင္း ေက်ာထဲကစိမ့္စိမ့္ လာတတ္ၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲေျပာေျပာ ယူနီေဖာင္း၀တ္နဲ႔ ရဲစာသင္(ဆာဂ်င္)ေလာက္ လာရင္ကို အာဏာပိုင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးလာတယ္၊ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ လာတယ္ဆိုၿပီး ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ ပ်ာပ်ာသလဲျဖစ္ေနၾကရတယ္။

အရက္ယူခဲ့၊ ၾကက္ယူခဲ့
'ပညတ္သြားရာဓာတ္သက္ပါ' ဆိုတဲ့စကားရွိထားတဲ့အတိုင္း ရဲစာသင္ေလာက္၊ ၿမိဳ႕အုပ္မင္းရဲ႕ေတာလိုက္စာေရးေလာက္၊ ပ်ာတာေတာ္မင္းေလာက္ကလည္း သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ တကယ္ကိုအာဏာပိုင္စိုးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားအျဖစ္ မွတ္ယူေနၾကၿပီး အရပ္သူအရပ္သားမ်ားကို ေတြ႕တာနဲ႔ ဟိန္းေဟာက္ၿခိမ္းေျခာက္ လုပ္ၾကတယ္။ အရက္ယူခဲ့၊ ၾကက္ယူခဲ့နဲ႔ အာဏာပါ၀ါျပၾကတယ္။ ေတာသူေတာင္သားေတြသာမဟုတ္ဘူး ၿမိဳ႕ေပၚကပညာတတ္ လူတန္းစားေတြေတာင္ ဟိန္းေဟာက္ၿခိမ္းေျခာက္ရင္ ေၾကာက္ဒူးတုန္ၾကတယ္။ အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ျပန္လွန္မေျပာရဲၾကဘူး။ ႏႈတ္ဆြံ႕ၿပီး အ,အႀကီးေတြလို ျဖစ္ေနၾကေတာ့တယ္။

ေခတ္ႀကီးေျပာင္းေနၿပီ
အဲဒါေၾကာင့္ 'ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါ' မျဖစ္ရေလေအာင္ အာဏာပိုင္ပုဂၢိဳလ္မ်ားတို႔၊ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတို႔ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ပေပ်ာက္ေစခ်င္တာပါ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ေခတ္ႀကီးကေျပာင္းေနပါၿပီ။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက ဘုရင္ႀကီးေတြ၊ ဆူလတန္ႀကီးေတြနဲ႔ အာဏာရွင္ႀကီးေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ရာဇပလႅင္ေပၚက ဆင္းသြားၾကရပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔၊ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ျဖစ္ေနၿပီ။ တစ္ေခတ္ေျပာင္းဖို႔ တာစူခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ။

အေမးနဲ႔ အေျဖ
ဒီေနရာမွာ ၁၁-၉-၂၀၁၁ ေန႔ထုတ္ ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္မွာပါတဲ့ အေမးအေျဖေလးတစ္ခုကို ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။ ေမးသူကို 'ဦးျမတ္ခိုင္ (လွ်ပ္တျပက္သတင္းဂ်ာနယ္၊ ေမာ္နီတာသတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္)'လို႔ ေဖာ္ျပထားၿပီး အေမးခံပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - "ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔သတင္းသမားေတြ ေတြ႕ဆံုရတာ ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပင္မွာ ၾကားသိေနရတာ အဘဦးစိုးသိန္းတို႔ အဖြဲ႕ကေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့အဖြဲ႕လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔သိရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတက်သြားေနတဲ့ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးလို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒါ ဟုတ္ပါသလားလို႔ သိလိုပါတယ္။ အဲဒါနံပါတ္ ၁ အခ်က္ပါ။ နံပါတ္ ၂ အခ်က္ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေငြနဲ႔ ကား၀ယ္ခြင့္ရတယ္ဆိုတဲ့အခါမွာ ပိုက္ဆံရတဲ့နည္းလမ္း၊ ဥပမာေငြျဖဴကိစၥ၊ ေငြမည္းကိစၥေတြ ျပႆနာရွိလား၊ အဲဒါကိုသိလိုပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။'

ျပည္သူလူထုကေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထား

ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးဦးစိုးသိန္းအေျဖ
ကြၽန္ေတာ္က ဒီမွာလာတာ ဧည့္သည္ဗ်။ သို႔ေသာ္လည္း လာကူညီတာေပါ့ေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတယ္၊ မာတယ္ရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္းစုၿမိဳ႕နယ္က ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူအေနနဲ႔ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံရၿပီး ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးတာ၀န္ကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက တာ၀န္ေပးထားတာပါ။ ျပည္သူ႔အက်ဳိးအတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လုပ္ၾကဖို႔ ဝန္မေလးတာပါ။ တကယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔သံမဏိကဲ့သို႔ တကယ္မာပါတယ္"
ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးဦးစိုးသိန္းက ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္လို႔ ျပည္သူ႔အက်ဳိးအတြက္ လုပ္ၾကဖို႔ ၀န္မေလးတာပါလို႔ ေျပာသြားတာေက်နပ္စရာပါ။ ေခတ္ေျပာင္းသြားၿပီလို႔ ၀န္ႀကီးကအသိအမွတ္ျပဳတဲ့ သေဘာလို႔ ယူဆပါတယ္။ ၀န္ႀကီးဟာ အရင္အစိုးရလက္ထက္က ဒုတိယကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ေရ) တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ပုဂၢိဳလ္ပါ။

အက်င့္ဆိုးမေဖ်ာက္ႏိုင္
ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးဦးစိုးသိန္းလို ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ထိ တာ၀န္ယူခဲ့ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦးက ေခတ္ေျပာင္းသြားတာကို လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳၿပီး ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးအေနနဲ႔ ျပည္သူ႔အက်ဳိးကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ၀န္မေလးပါလို႔ ေျပာေပမယ့္ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၲရားႀကီးအတြင္းက ႐ံုးတစ္လံုး ဓားတစ္စင္း အာဏာရွင္စိတ္ဓာတ္ မေပ်ာက္ေသးတဲ့ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ႀကီးေတြနဲ႔ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ကေလးေတြကေတာ့ ထမင္းေကြၽးတဲ့လက္ကို ျပန္ကိုက္တဲ့အက်င့္ဆိုးေတြကို မေဖ်ာက္ႏိုင္ၾကေသးတာ ေတြ႕ရတယ္။ ကိုယ္႐ံုးဌာနေရွ႕ေရာက္လာသူ မွန္သမွ်ကို ဟိန္းေဟာက္ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး အာဏာပါ၀ါျပတာမ်ဳိးေတြ ဆက္ၿပီးလုပ္ေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။

ျပည္သူ႔အေစခံ
၀န္ထမ္းဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး ဘယ္ေလာက္ငယ္ငယ္ ျပည္သူလူထုရဲ႕လစာရိကၡာကို စားေသာက္ေနၾကရသူမ်ားျဖစ္တယ္။ 'Public Servant' လို႔ေခၚတဲ့ အဂၤလိပ္စကားရဲ႕အဓိပၸာယ္က 'ျပည္သူ႔အေစခံ' ျဖစ္တယ္။ သေဘာကေတာ့ ျပည္သူလူထုကို အလုပ္အေကြၽးျပဳဖို႔ လစာေပးခန္႔ထားျခင္းျဖစ္တယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျပည္သူလူထုက အရွင္သခင္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုလိုျခင္းျဖစ္တယ္။ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၲရားႀကီးအတြင္းက အသိဥာဏ္အဆင့္ နိမ့္က်သူ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ႀကီးငယ္မ်ားဟာဒီအခ်က္ကို သေဘာမေပါက္ၾကေသးဘဲ ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ အာဏာရွင္မ်ားသဖြယ္ ျပဳမူဆက္ဆံေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။

တားမရေတာ့ဘူး
အာဏာရွင္စနစ္မွာက တိုင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ႕ ဆႏၵကို လံုးလံုးဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ဘုရင္တစ္ပါး၊ ဆူလတန္တစ္ေယာက္၊ အာဏာရွင္တစ္ဦးရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထား တစ္ခုတည္းနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တာျဖစ္တယ္။ လူေတြအမ်ားႀကီးက ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ အာဏာရွင္ရဲ႕ပါးစပ္က ထြက္တဲ့စကားဟာ ဥပေဒျဖစ္တယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာေတာ့ တိုင္းသူျပည္သား လူမ်ားစုရဲ႕ဆႏၵကို ဘယ္သူမွလြန္ဆန္လို႔မရဘူး။ အားလံုးျပည္သူ႔ဆႏၵအတိုင္း လုပ္ရတယ္။ ျပည္သူလူထုဟာ အၾကြင္းမဲ့အာဏာပိုင္မ်ားျဖစ္တယ္။ ျပည္သူသာအမိ၊ ျပည္သူသာအဖျဖစ္တယ္။ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ႀကီး ဗ်ဴ႐ိုကရက္ေလးေတြက ျပည္သူလူထုရဲ႕ 'အဘ' မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိထားသင့္ၾကတယ္။ ေခတ္ႀကီးက ေျပာင္းေနပါၿပီ။ ဘယ္သူတားတား တားလို႔ မရေတာ့ပါဘူူး။