လူသားေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ စိတ္၀င္စားစရာ အေကာင္းဆံုးအရာဟာ ေသျခင္းတရားျဖစ္ပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ေသျခင္းတရားဟာ လူသားအားလံုးနဲ႕သက္ဆိုင္ေနလို႕ပါပဲ။
လူသားတစ္ဦးခ်င္းမွာ သူ႕ဘ၀နဲ႕သူ စိတ္၀င္စားစရာအေကာင္းဆံုးအရာေတြ အသီးသီးရွိၾကပါလိမ့္မယ္။ သူ႕ရဲ လက္ရွိဘ၀၊ လက္ရွိအေန အထားနဲ႕ လက္ရွိခံစားခ်က္ အေပၚမူတည္ျပီး စိတ္၀င္စားၾကမွာမို႕ လူသားတစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦးရဲ႕ စိတ္အ၀င္စားဆံုးအရာေတြဟာလည္း မတူ ထူးျခားကြဲျပားေနၾကမွာ မလြဲပါဘူး။
ကုန္သည္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အ၀င္စားဆံုး ကုန္ပစၥည္းတစ္ခုဟာ ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ပါမယ္။ ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အ၀င္စားဆံုး ေဆးကုထံုးတစ္ခုဟာလည္း ကုန္သည္တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ စိတ္၀င္ စားစရာျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ကုန္သည္တစ္ေယာက္ စိတ္အ၀င္စားဆံုးအရာဟာ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္နဲ႕ ဘာမွ မသက္ဆိုင္သလို ဆရာ၀န္တစ္ ေယာက္ စိတ္အ၀င္စားဆံုးအရာဟာလည္း ကုန္သည္တစ္ေယာက္နဲ႕ ဘာမွ မသက္ဆိုင္လို႕႔ပါပဲ။
ကိုယ္နဲ႕ မသက္ဆိုင္တဲ့အရာကို စိတ္မ၀င္စားတာ၊ တကယ္လို႕ စိတ္၀င္စားခဲ့ရင္ေတာင္မွ စိတ္အ၀င္စားဆံုး မဟုတ္တာဟာ လူ႕သဘာ၀ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။
အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ လူသားမွန္ရင္ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ တိုးတက္မႈကို လိုလားရစျမဲမို႕ ကိုယ္နဲ႕မသက္ဆိုင္တာကို စိတ္၀င္စားေနရင္ ကိုယ့္ဘ၀ ဘယ္တိုးတက္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ တိုးတက္မႈနဲ႕ မသက္ဆိုင္တာေတြကို စိတ္မ၀င္စားတာ၊ တကယ္လို႕ စိတ္၀င္စားခဲ့ ရင္ေတာင္မွ အ၀င္စားဆံုးအရာ မဟုတ္တာဟာ သဘာ၀က်ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေသျခင္းတရားက်ေတာ့ လူသားအားလံုးနဲ႕ သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး၊ ဂုဏ္ရွိ ဂုဏ္မဲ့မေရြး၊ ဥာဏ္ႏုဥာဏ္ရင့္ မေရြး၊လူသားအားလံုးနဲ႕ တေျပးညီ သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ အသက္ၾကီးသူေတြနဲ႕သာမကဘဲ အသက္ရြယ္သူေတြ၊ အသက္ငယ္သူေတြ နဲ႕ပါ သက္ဆိုင္ေနတာဟာ ဘယ္လိုမွ ျငင္းလို႕ မရပါဘူး။
အသက္အရြယ္မေရြး၊ အဆင့္အတန္းမေရြး လူသားအားလံုးနဲ႕ သက္ဆိုင္ေနတဲ့အတြက္ ေသျခင္းတရားဟာ ေလာကမွာ စိတ္၀င္စားစရာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕က ေသျခင္းတရားကို သိသိသာသာ စိတ္၀င္စားၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသျခင္းတရားကို စိတ္၀င္စားလို႕ ၀င္စားေန မွန္းမသိဘဲ (လံုး၀စိတ္မ၀င္စားဘူးလို႕ေတာင္ အထင္ေရာက္ေနရက္နဲ႕) စိတ္၀င္စားေနၾကပါတယ္။ ကိုယ္ကသာ စိတ္၀င္စားေနမွန္းမသိ တာ၊ ကိုယ့္စိတ္ကေတာ့ မသိမသာ စိတ္၀င္စားေနပါတယ္။
ေလာကီအလုပ္ေတြကို အရွိန္အဟုန္နဲ႕ အပင္ပန္းခံ လုပ္ေနတာဟာ မေသခင္ ခံစား စံစားဖို႕၊ ေလာကုတၲရာဟာ ေသျပီးေနာက္ ခံစား စံစားဖို႕၊ ဒါမွမဟုတ္ ေသျခင္းတရားက လြတ္ေျမာက္ဖို႕။ ေသျခင္းတရားကိုပဲ စံထားျပီး လူသားေတြ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာပါ။
'မေသခင္' ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလးနဲ႕ လူသားေတြ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာပါ။
တခ်ိဳ႕က ေသျခင္းတရားအေၾကာင္း ေျပာတာ မဂၤလာမရွိဘူးလို႕ ယူဆၾကပါတယ္။ တက္တက္စင္မွားတဲ့ အယူအဆပါပဲ။
ေသျခင္းတရားအေၾကာင္း ေျပာဆိုတာေလာက္ မဂၤလာရွိတာ ေလာကမွာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ေသျခင္းတရားအေၾကာင္း ေတြးေတာျခင္းဟာ လည္း ေလာကမွာ က်က္သေရ အရွိဆံုးပါပဲ။
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ေသျခင္းတရားကို အမွတ္ထင္ထင္သတိရေနမွသာ မေသခင္ အခိုက္အတန္႕ကာလေလးကို လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တဲ့ အလုပ္၊ အလုပ္သင့္ အလုပ္ထိုက္ဆံုးအလုပ္ေတြနဲ႕ တန္ဖိုးရွိရွိ အသံုးခ်သြားႏိုင္မွာ ျဖစ္လို႕ပါပဲ။
လူသားတိုင္းမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မၾကာခဏ ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ တူတဲ့ ေမးခြန္း ေတြလည္း ရွိသလို မတူတဲ့ ေမးခြန္းေတြလည္း ရွိပါလိမ့္မယ္။
'မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ' ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့ လူသားအားလံုးရဲ႕ တူညီတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ လူသားအားလံုးရဲ႕ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို မၾကာခဏ ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းေတြထဲမွာ အေရးအၾကီးဆံုး ဘ၀ေမးခြန္းကေတာ့ 'မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ' ဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါပဲ။
တိုးတက္ခ်င္တဲ့သူဆိုတာ ေမးခြန္းေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္ရပါတယ္။ ေမးခြန္းေတြကို ေၾကာက္ရင္ မတိုးတက္ႏိုင္ပါဘူး။ စာေမးပြဲဆိုတာ ေမးခြန္းေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတာပါ။
ပညာရည္တိုးတက္လိုတဲ့သူဟာ စာေမးပြဲမွာ ေမးထားတဲ့ေမးခြန္းေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေျဖဆိုရပါတယ္။ ေမးခြန္းေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ တိတိက်က် ေျဖဆိုႏိုင္တာနဲ႕အမွ် ကိုယ့္ရဲ႕ ပညာအရည္အခ်င္းဟာလည္း တိုးတက္ျမင့္မားလာရပါတယ္။ စာေမးပြဲတစ္ခု ေအာင္ျပီးတိုင္း ပညာရည္တစ္ဆင့္ ျမင့္လာတာဟာ မ်က္ျမင္ထင္ရွားတဲ့ သဘာ၀တရားၾကီးပါ။
ဘ၀အရည္အေသြး ျမင့္မားလိုသူတိုင္း ဘ၀စာေမးပြဲရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရပါမယ္။ မွန္မွန္ၾကီး ေျဖဆိုႏိုင္ရပါမယ္။
ဘ၀အရည္အေသြးကို ထိပ္တန္းအက်ဆံုး ျမႇင့္တင္ေပးမယ့္ ဘ၀ေမးခြန္းေတြထဲမွာ အခ်က္အခ်ာအက်ဆံုး ေမးခြန္းကေတာ့ မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲဆိုတဲ့ မဟာေမးခြန္းၾကီးပါပဲ။
မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းထဲမွာ အပိုင္းႏွစ္ပိုင္း ပါပါတယ္။ တစ္ပိုင္းက မေသခင္ ဆိုတဲ့ အပိုင္းပါ။ တစ္ပိုင္းက ဘာလုပ္ၾကမလဲ ဆိုတဲ့ အပိုင္းပါ။
မေသခင္ ဆိုတဲ့ အပိုင္းနဲ႕ ေသျခင္းတရားကို သတိရေအာက္ေမ့ဖို႕၊ ကိုယ့္ဆီ မလြဲမေသြ ေရာက္လာမယ့္ ေသျခင္းတရားကို ဧည့္သည္ေကာင္းပမာ ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံဖို႕၊ ကိုယ္ တကယ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဘ၀ဟာ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ ခဏတာေလးမွ်သာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႕ ရည္ညႊန္းပါတယ္။
ဘာလုပ္ၾကမလဲ ဆိုတဲ့အပိုင္းနဲ႕ ကိုယ္ တကယ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ မေသခင္ တစ္ခဏ ဘ၀တိုလ်လ်ေလးကို တေလးတစား တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႕၊ အလုပ္ပိုနဲ႕ အလုပ္လို၊ အကာအလုပ္နဲ႕ အႏွစ္အလုပ္ကို ခြဲျခားသိျမင္ျပီး အလုပ္ပိုေတြ၊ အကာအလုပ္ေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရွာင္ရွား၊ အလုပ္လိုေတြ၊ အႏွစ္အလုပ္ေတြကို အစြမ္းႏိုင္ဆံုး ေဆာင္ပြားဖို႕၊ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့အလုပ္၊ အလုပ္သင့္အလုပ္ထိုက္ဆံုးအလုပ္ေတြ ကို အရည္အေသြးျပည့္မီေအာင္၊ အျပီးအဆံုး ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ အားထုတ္ဖို႕ ရည္ညႊန္းပါတယ္။
ေသျခင္းတရားကို သတိရေအာက္ေမ့တာ၊ ေသျခင္းတရားကို ဆင္ျခင္ပြားမ်ားတာဟာ စိတ္ညစ္ဖို႕၊ စိတ္ဓာတ္က်ဖို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ခိုင္ဖို႕၊ စိတ္ဓာတ္ျမင့္ဖို႕ပါ။
ေသျခင္းတရားကို နည္းမွန္လမ္းမွန္ ပြားမ်ားတတ္ရင္ စိတ္ညစ္တာ၊ စိတ္ဓာတ္က်တာေတြ လံုး၀ ေပ်ာက္ကင္းတဲ့အျပင္ စိတ္ဓာတ္ေတြ ခိုင္မာလာမယ္၊ စိတ္အရည္အေသြးေတြ ျမင့္မားလာမယ္။ အသိဥာဏ္ ရင့္က်က္လာမယ္၊ ကိုယ္တကယ္လုပ္ရမယ့္ အဓိကအလုပ္ဟာ ဘာလဲဆိုတာ ခြဲျခားတတ္လာမယ္။ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့အလုပ္ကို အေကာင္းဆံုးနဲ႕ အျမန္ဆံုး ျပီးစီးေအာင္ လုပ္တတ္လာမယ္။ ေကာင္းက်ိဳးတရားေတြ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလွပါတယ္။
ေသျခင္းတရားကို ေတြးတဲ့စိတ္ဟာ အဖ်က္စိတ္မဟုတ္ပါဘူး၊ အျပဳစိတ္ပါ။ ေသျခင္းတရားကို သတိရတဲ့ သေဘာဟာ အဖ်က္သေဘာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အျပဳသေဘာပါ။
အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို အရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္း၊ အင္အားပါပါ၊ စြမ္းရည္ ျပည့္ျပည့္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ 'မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ' ဆိုတဲ့တရားကို ဒီေန႕ေဟာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန႕ (၂၇-၁၂-၉၇)ဟာ ၁၉၉၇ခုႏွစ္ကုန္ဖို႕ ေလးရက္ပဲလိုေတာ့တဲ့ေန႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ေလးရက္လြန္ရင္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ကို ေရာက္ပါ ေတာ့မယ္။
ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လို႕ ႏွစ္သစ္ကူးခါနီးကာလ၊ ႏွစ္ေဟာင္းကို စြန္႕ခြာျပီး ႏွစ္သစ္မွာ ေျခမခ်ခင္ လမ္းဆံုမွာ ေျခစံုရပ္ျပီး ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ရပါမယ္။
'ႏွစ္ေဟာင္းကေန ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းခြင့္ရတာဟာ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ငါမေသခဲ့လို႕ပဲ၊ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ မေသခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္သစ္ကို ေရာက္ တာနဲ႕ ငါ့အသက္ တစ္ႏွစ္ၾကီးလာျပီ၊ ေသဖို႕ တစ္ႏွစ္ပိုနီးလာျပီ။ ႏွစ္သစ္ရဲ႕ ရက္စြဲ တစ္ခုခုမွာ ငါေသခ်င္ေသသြားႏိုင္တယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ေသျခင္းတရားကို လြန္ေျမာက္ခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္သစ္မွာ လြန္ေျမာက္ခ်င္မွ လြန္ေျမာက္မယ္'
အဲဒီလို ေသျခင္းတရားနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးေတာ့လည္း ဆင္ျခင္သံုးသပ္ရပါမယ္။
'ႏွစ္ေဟာင္းမွာ အလုပ္ပိုေတြ၊ အကာအလုပ္ေတြနဲ႕ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့လား၊ အလုပ္လိုေတြ၊ အႏွစ္အလုပ္ေတြနဲ႕ အခ်ိန္သံုးခဲ့လား။ အႏွစ္အလုပ္ ေတြ လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္လည္း ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာအထိ လုပ္ခဲ့လဲ၊ ဘယ္ေလာက္ အရည္အေသြးျပည့္မီေအာင္ လုပ္ခဲ့လဲ'
'ႏွစ္သစ္မွာေရာ၊ အလုပ္ပိုေတြ၊ အကာအလုပ္ေတြနဲ႕ အခ်ိန္ျဖဳန္းမွာလား၊ အလုပ္လိုေတြ၊အႏွစ္အလုပ္ေနေတြနဲ႕ အခ်ိန္သံုးမွာလား။ အႏွစ္ အလုပ္ေတြ လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိ လုပ္မွာလဲ။ ဘယ္ေလာက္အရည္အေသြးျပည့္မီေအာင္ လုပ္မွာလဲ'
အဲဒီလို မေသခင္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးေတာ့လည္း ဆင္ျခင္သံုးသပ္ရပါမယ္။
ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္၊ ကိုယ္လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ဆိုတာ မေသခင္ကာလေလးမွာပဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ေသျပီးရင္ ဘာမွလုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိ ေတာ့ပါဘူး။
ကိုယ့္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကာလဟာ မေသခင္အခ်ိန္ပိုင္းေလးမွ်သာ ဆိုတာကို အျမဲသတိရေနမွ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္၊ ကိုယ္လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ေတြကို ျမန္ျမန္ထက္ထက္ သြက္သြက္လက္လက္နဲ႕ အခ်ိန္မီ ျပီးစီးေအာင္၊ အေကာင္းဆံုး ျပည့္စံုေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ခုလို ႏွစ္ေဟာင္းကုန္က်ဴး ႏွစ္သစ္ကူးေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ကာလမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ကန္႕သတ္ထားတဲ့ ေသျခင္းတရားကိုလည္း သတိရဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
မေသခင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ကာလေလးမွာ ဘာအလုပ္ေတြ လုပ္မယ္၊ ဘာအလုပ္ေတြ ဦးစားေပးမယ္ဆိုတာကိုလည္း ၾကိဳတင္စီမံကိန္းခ် ထားရပါမယ္။ တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြဆိုရင္ မလုပ္မျဖစ္ လုပ္မယ္လို႕ကို အဓိ႒ာန္ေဆာက္တည္ထားရပါမယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေန႕ တာေမြျမိဳ႕နယ္၊၁၃၃လမ္း၊လူငယ္မ်ားနဲ႕ လမ္းမိသားစုက ပထမအၾကိမ္ ဆင္ယင္က်င္းပတဲ့ ႏွစ္သစ္ကူး အၾကိဳတရားပြဲမွာ အခ်ိန္မေရြး ေရာက္လာႏိုင္တဲ့ ေသျခင္းတရားကို အျမဲဆင္ျခင္သတိရဖို႕နဲ႕၊ မေသခင္အခ်ိန္ပိုင္းေလးမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့အလုပ္ ေတြကို အျမန္ဆံုးနဲ႕ အေကာင္းဆံုး လုပ္သြားႏိုင္ဖို႕ 'မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ' ဆိုတဲ့တရားကို ေဟာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
အရွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ)
- တကယ္မေသခင္ အစမ္းေသၾကည့္ၾကရေအာင္ စာအုပ္ငယ္မွ
No comments:
Post a Comment