အခ်စ္ဆိုတာကို အတိအက် မသိပဲနဲ႔ `ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္´ လို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ လူေတြ အားလံုးအတြက္ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္လို႔ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္ေနတာလား။ ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနတာလား။ ေျပာဖုိ႔ စကားေတြက ရင္ေခါင္းထဲကေနကို မထြက္ဘူး ျဖစ္ေနတာလား။ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ သေဘာက်တာပါ။
မင္းရဲ႕ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္ကို မခံႏိုင္ဘူး။ တစ္ခဏေလး လက္တြဲျဖဳတ္ရမွာကို သိပ္စိုးရိမ္ေနတယ္။ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ရမၼက္ပါ။
ဂုဏ္ယူၿပီး သူ႕ကို ထုတ္ႂကြားမယ္။ အဲဒီလို ထုတ္ႂကြားရတာကိုပဲ သေဘာက်ေနတယ္။ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ကံေကာင္းလို႔ပါ။
မင္းရဲ႕ အနားက တစ္ဖ၀ါးမွ မကြာ သူ႕ကုိ ေနေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အထီးက်န္လို႔ေလ။
လူတိုင္း လိုလားအပ္တဲ့ အရာတစ္ခုမို႔ သူ႕ကို မင္းအနားမွာ ရွိေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ပုိင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ပါ။
သူက မင္းကုိ အနမ္းေလး ေပးတယ္။ မင္းရဲ႕ လက္ကေလးကို ျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ မင္း သူ႔အနားမွာ ရွိေနတာလား။ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ နည္းေနလို႔ပါ။
အခ်စ္ပါလို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၿပီး သူ႔အနားမွာ မင္းေနေပးတာ သူ႔ကို လံုး၀ မထိခုိက္ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္လား။ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သနားတာေလ။
သူ႔ရဲ႕ အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ ရင္ခုန္သံ ရပ္တန္႔မတတ္ ျဖစ္သြားလို႔ သူ႔ကုိ ပံုအပ္လိုက္ခ်င္တာလား။ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းတာ ေလာက္ပါ။
သူ႔ကို သိပ္ ဂ႐ုစိုက္လို႔ သူ႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လြတ္ေပးႏိုင္တာလား။ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈပါ။
အေတြးထဲမွာ ေန႔တုိင္းလိုလို သူ႔တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိေနတယ္လို႔ မင္း သူ႔ကုိေျပာသလား။ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ လိမ္ေနတာ။
သူ႔အတြက္ ကိုယ့္ႀကိဳက္တဲ့ အရာအားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူး မဟုတ္လား။ ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ေပးကမ္း စြန္႔ၾကဲ ရဲတဲ့ စိတ္ဓါတ္ပါ။
သူ ၀မ္းနည္းတဲ့အခါ မင္း အသည္းေႂကြမတတ္ ခံစားရသလား။ ဒါမွ အခ်စ္ေလ။
သူရဲ႕ နာက်င္မႈေတြ အတြက္ အျပင္ပန္း မဟုတ္ေတာင္ စိတ္ထဲက က်ိတ္ ငိုေကၽြးခဲ့ရသလား။ အဲဒါ အခ်စ္ေလ။
မင္းရဲ႕ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ေတြကို သူ ျမင္ႏိုင္ရဲ႕လား။ ဒါမွ အခ်စ္ေလ။
ဒုကၡေတြ သုခေတြနဲ႔ စည္းေႏွာင္ထားၿပီး အဲဒီ ႀကီးမားတဲ့ အားေတြက မင္းတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိ လက္တြဲညီညီ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာလား။ ဒါဆို အခ်စ္ေလ။
သူ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သူ႔ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအေနနဲ႔ လက္ခံထားတာလား။ အဲဒါ အခ်စ္ပါ။
တျခားသူေတြကုိ စြဲေဆာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူ႔ကိုပဲ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ သစၥာရွိရွိနဲ႔ အတူ လက္တြဲေနသလား။ ဒါဆို အခ်စ္ေလ။
မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ မင္းရဲ႕ အသက္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ဘ၀ကို သူ႔ကို ေပးဖုိ႔ ၀န္မေလးဘူးေလ။ ဒါဟာ အခ်စ္ပဲေပါ႔။
အခု အခ်စ္ဟာ သိပ္ ခါးသီး နာက်င္ေနေစမယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္ၾကဦးမလဲ။ ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ဒါႀကီးကို တစ္ဘ၀လံုး ရွာေနဦးမလဲ။ က်ေနာ္တို႔ ဒါကို ဘာလုပ္ဖုိ႔ ေတာင့္တေနဦးမလဲ။ ဒီအနာတရ၊ ဒီမခ်ိမဆံ့ ေ၀ဒနာ၊ ဒီဒုကၡေတြက ဘာေၾကာင့္လဲ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အတၱကိုေတာင္ ဆန္႔က်င္ရဲတဲ့ သတၱိနဲ႔ေလ။ အဲဒါ ဘာအတြက္လဲ။ အေျဖက သိပ္႐ိုးရွင္းပါတယ္။ အဲဒါ အခ်စ္ေၾကာင့္ေလ။ ဘယ္ေလာက္ထိ စြဲေဆာင္အား ေကာင္းသလဲဆိုရင္ အခ်စ္ မရွိဘူး ဆိုတဲ့လူေတြေတာင္ ခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။
ရွိၿပီးသား လူေတြက သူမ်ားကိုလည္း ခံစားေစခ်င္တယ္ေလ။
You will find ur true love
Thursday, December 25, 2008
Wednesday, December 24, 2008
Clouds
မိုးတိမ္မ်ား
(ညီမင္းညိဳ)
တိမ္ေတြမွာ
အိမ္ရွိသလား
ေမေမ။
ေမ်ာခ်င္ရာေမ်ာျပီး
လြင့္ခ်င္ရာလြင့္ေနတာ
သူတို႔ကမၻာလား။
အခုပဲေတြ႔လိုက္တယ္
နဂါးလိုလို က်ားလိုလို
အခုပဲေတြ႔လိုက္တယ္
သမင္လိုလို ဆင္လိုလုိ
အဲသလို
ေကာင္းကင္ျပာျပာမွာတိမ္ေတြ
ခပ္သာသာေရြ႕ေနတာ
ၾကည့္ေကာင္းရဲ႕မဟုတ္လား ေမေမ။
ခုေတာ့
ကြၽန္ေတာ္သိလာခဲ့ျပီ။
ေမေမ
တိမ္ေတြမွာ
အိမ္မရွိဘူး။
(ညီမင္းညိဳ)
တိမ္ေတြမွာ
အိမ္ရွိသလား
ေမေမ။
ေမ်ာခ်င္ရာေမ်ာျပီး
လြင့္ခ်င္ရာလြင့္ေနတာ
သူတို႔ကမၻာလား။
အခုပဲေတြ႔လိုက္တယ္
နဂါးလိုလို က်ားလိုလို
အခုပဲေတြ႔လိုက္တယ္
သမင္လိုလို ဆင္လိုလုိ
အဲသလို
ေကာင္းကင္ျပာျပာမွာတိမ္ေတြ
ခပ္သာသာေရြ႕ေနတာ
ၾကည့္ေကာင္းရဲ႕မဟုတ္လား ေမေမ။
ခုေတာ့
ကြၽန္ေတာ္သိလာခဲ့ျပီ။
ေမေမ
တိမ္ေတြမွာ
အိမ္မရွိဘူး။
Nyin Lay Pyay
ညႇင္းေလျပည္
(ဇာနည္)
စိတ္မကစားပါႏွင့္
အတိတ္ခါးခါး ေမ့လိုက္ပါ။
ေၾကာက္အားေတြႏွင့္
ေထာက္ထားမညႇာ ႏွိပ္စက္အျငိဳး
ေခ်ာက္ခ်ားစရာ အိပ္မက္ဆိုးမွ
ႏိုးထစမ္းပါ။
အေျဖလြယ္သေပါ့
ေနကြယ္ေတာ့ လမင္းသာ
မုန္တိုင္းေနာက္မွာ ေလျပည္ျဖဴး။
သဘာ၀ေဘးအရိုင္းကိုလည္း
လူတိုင္းမွာ အားအစြမ္းေတြႏွင့္
မနားတမ္းသာ တည္ကာေဆာက္ပါလို႔
မမွားစခန္းသာ ညီစြာေလွ်ာက္
မႈေလာက္ပါဘူး။
(ဇာနည္)
စိတ္မကစားပါႏွင့္
အတိတ္ခါးခါး ေမ့လိုက္ပါ။
ေၾကာက္အားေတြႏွင့္
ေထာက္ထားမညႇာ ႏွိပ္စက္အျငိဳး
ေခ်ာက္ခ်ားစရာ အိပ္မက္ဆိုးမွ
ႏိုးထစမ္းပါ။
အေျဖလြယ္သေပါ့
ေနကြယ္ေတာ့ လမင္းသာ
မုန္တိုင္းေနာက္မွာ ေလျပည္ျဖဴး။
သဘာ၀ေဘးအရိုင္းကိုလည္း
လူတိုင္းမွာ အားအစြမ္းေတြႏွင့္
မနားတမ္းသာ တည္ကာေဆာက္ပါလို႔
မမွားစခန္းသာ ညီစြာေလွ်ာက္
မႈေလာက္ပါဘူး။
Subscribe to:
Posts (Atom)