ပၪၥမေျမာက္ မ်က္ႏွာဖံုး

ျမန္မာႏုိင္ငံကို စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ သည္မွာ မည္မွ် ၾကာျမင့္ ခဲ့ၿပီဟု သင္မွတ္မိပါ သလား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း အာဏာ သိမ္းခဲ့သည့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္က စေရတြက္လွ်င္ ယေန႔ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၁၄ ရက္အထိ ရက္ေပါင္း ၁၉,၁၁၄ ရက္တိတိရွိခဲ့ပါၿပီ။ ေန႔ရက္ေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းနီးနီးအတြင္းမွာ အရပ္ သားအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရသည့္အခ်ိန္ သည္ ၁၉၈၈ အေရးအခင္း ကာလ အတြင္းမွာ ေဒါက္တာေမာင္ ေမာင္အုပ္ခ်ဳပ္ ခဲ့သည့္ ရက္ေပါင္း ၂၉ ရက္သာ ရွိပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးမ်ား၏ တုိင္းျပည္ ေခါင္း ေဆာင္မႈ မည္မွ်ေအာင္ျမင္သည္၊ မေအာင္ျမင္ သည္ကို အျငင္းပြား စရာ မလိုေတာ့ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မ်ားက သူတုိ႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈသက္ တမ္းကို ဆြဲဆန္႔ဖို႔အတြက္ ‘‘စစ္ အစိုးရ’’ ဆိုသည့္ ႐ုပ္ပံုလႊာမွာ မ်က္ႏွာဖံုးမ်ား အဆင့္ဆင့္ေျပာင္း လဲတပ္ဆင္သြားပံုကို ယခုနံနက္ ေဆြးေႏြး ပါမည္။

ပထမ မ်က္ႏွာဖံုး (သို႔မဟုတ္) အိမ္ေစာင့္သူ
အရပ္သား ဖဆပလအစိုးရ ၏ ႏိုင္ငံေရးအကြဲအၿပဲမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီးက ႀကီးထြားလာ သည့္ တပ္မေတာ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္အမွားမ်ားေပးလာခဲ့သည္။ တိုင္းျပည္အာဏာကို သိမ္းယူဖို႔ ျပင္လာခဲ့သည့္ တပ္မေတာ္က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုကို ဖိအားေပးလာ သည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႐ုပ္မပ်က္ ေအာင္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုက ဗုိလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းလက္ထဲကို အာ ဏာယာယီလႊဲအပ္ခဲ့သည္။ အိမ္ ေစာင့္အစိုးရ၏ မ်က္ႏွာဖံုးက မတတ္သာ၍ တာဝန္ကိုလႊဲယူရ သူ အားတုံ႔အားနာႏုိင္ငံ့သား ေကာင္းမ်က္ႏွာဖံုးျဖစ္သည္။ ေနာင္တြင္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိ႔ခံစားၾကရေတာ့မည့္ အိပ္မက္ဆိုး၏ ပထမဆံုးေျခလွမ္းျဖစ္သည္။ ျပည္သူတုိ႔ ေလးစားခ်စ္ခင္ခဲ့ၾကသည့္ တပ္မေတာ္သားတုိ႔ကို နာမည္ဆုိးေပးမည့္ ကင္ပြန္းတပ္ပြဲလည္းျဖစ္သည္။

အိမ္ေစာင့္ဆိုသည့္တိုင္ တပ္မေတာ္ပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မ်ားကို ထူေထာင္လာသည္။ ၁၈ လၾကာျမင့္သည့္ အိမ္ေစာင့္အစိုး ရအုပ္ခ်ဳပ္မႈသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာၾကာမည့္ စစ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးအတြက္ ေလ့က်င့္ကြင္းဆင္း ျခင္းျဖစ္ခဲ့သည္။
၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ အေထြ ေထြေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးၿပီး ဦးႏုအစိုးရကို အာဏာလႊဲေျပာင္း ေပးခဲ့သည့္တုိင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အတြက္ သႏၷိ႒ာန္ရွိၿပီး ျဖစ္ပံုရပါ သည္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္တြင္ အိမ္ ေစာင့္အျဖစ္ေတာ့ ျပန္လာမည္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။

ဒုတိယ မ်က္ႏွာဖံုး (သို႔မဟုတ္) ျပည္ေထာင္စုကို ကာကြယ္သူ
သည္တစ္ႀကိမ္ တြင္ေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက အားတံု႔အား နာ အသြင္ဟန္မေဆာင္ေတာ့ပါ။ ယခုတစ္ႀကိမ္ တပ္လိုက္သည့္ မ်က္ႏွာဖံုးက ‘‘ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳ ကြဲေရး’’ကို ျပတ္သားရဲရင့္စြာ ကာကြယ္ေသာ စစ္သည္ျဖစ္ပါသည္။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းေခါင္း ေဆာင္သည့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက အာဏာသိမ္းယူလိုက္ျခင္းျဖင့္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ပါလီမန္စနစ္ကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းလိုက္သည္။ တုိင္းျပည္ေကာင္းစားရန္အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ လိုအပ္သည္ဟု တရားဝင္ ေၾကညာလိုက္သည့္ အဆင့္ျဖစ္သည္။

တုိင္းျပည္၏ ‘‘ကယ္တင္ရွင္’’ႏွင့္ ‘‘သူရဲေကာင္း’’ဘြဲ႕ကို လည္ပင္းမွာ ခ်ိတ္ဆြဲသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလုိုင္လမွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းက တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ‘ဓားဓားခ်င္း တုတ္တုတ္ခ်င္း’ျဖင့္ မိန္႔ခြန္းေျပာ စိန္ေခၚၿပီး ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ပါေတာ့သည္။ ျပည္သူကိုခ်စ္ေသာ ျပည္သူ ကခ်စ္ေသာ တပ္မေတာ္သား အမ်ားစုအတြက္ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ခရီးရွည္စတင္ၿပီျဖစ္ပါသည္။

တတိယ မ်က္ႏွာဖံုး (သို႔မဟုတ္) ဆုိရွယ္လစ္ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္ လွန္ေရးသမား
စစ္အစိုးရပံုစံျဖင့္ ထာဝရ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ မသင့္ေလ်ာ္ေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း ေကာင္း ေကာင္းသိပါသည္။ စစ္သားအုပ္ ခ်ဳပ္မႈကို ဆြဲဆန္႔ဖို႔အတြက္ မ်က္ ႏွာဖံုးအသစ္တစ္ခုကို တပ္ဆင္ဖို႔ သူဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ယခုတစ္ ႀကိမ္တပ္ဆင္သည့္ မ်က္ႏွာဖံုးက ေတာ့ ‘ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ေျပာင္း ေတာ္လွန္ေရးသမား’ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က တတိယကမၻာ့ႏုိင္ငံ မ်ားမွာ ေခတ္စားေနခဲ့သည့္ ဆုိ ရွယ္လစ္စနစ္ကို ဗမာလူမ်ိဳးႀကီး ဝါဒႏွင့္ သံုးခြက္တစ္ခြက္တင္က်ိဳ လုိက္သည္။ ‘ျမန္မာနည္းျမန္မာ့ ဟန္’ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို စြဲကိုင္ ၿပီး ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ ပါတီကို ထူေထာင္လုိက္သည္။

ေဘာင္းဘီ ခြၽတ္လုိက္သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက ပါတီေခါင္း ေဆာင္ႀကီးမ်ားျဖစ္လာသည္။ လူထုအစည္းအေဝးပြဲႀကီးမ်ား က်င္းပသည္။ ဆုိရွယ္လစ္ စကားလံုးမ်ား တြင္တြင္ေဟာေျပာ သည္။ လယ္သမားႏွင့္ အလုပ္ သမားတို႔၏ စပါးႏွံႏွင့္ စက္သြား အလံက ေလမွာလြင့္ပ်ံသည္။ လယ္သမားမ်ားကေတာ့ ‘တာဝန္ ေက်စပါး’စနစ္ေအာက္မွာ ျပား ျပားဝပ္သြားၿပီး အလုပ္သမားမ်ား ကေတာ့ အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈ မ်ားကို တုိက္ပြဲဝင္ရင္း ေထာင္ သြင္းအက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ၾကရပါေတာ့ သည္။ ဥကၠ႒ႀကီး ဦးေနဝင္း တစ္ျဖစ္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း ၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ကမၻာ့ အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံဘဝကို ျမန္မာ ႏုိင္ငံေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါသည္။

စတုတၳ မ်က္ႏွာဖံုး (သို႔မဟုတ္) ၿငိမ္ဝပ္၍ပိျပားေစသူ 
တတိယေျမာက္ ဆိုရွယ္လစ္ ေတာ္လွန္ေရး သမားမ်က္ႏွာ ဖံုးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း ကိုယ္တိုင္ ခြၽတ္ခ်ိန္မရ လုိက္ပါ။ ျပည္သူလူ ထုႀကီးက ရွစ္ေလးလံုးအေရး ေတာ္ပံုႀကီးႏွင့္ ဆြဲခြၽတ္လုိက္ပါ သည္။ ျပည္သူမ်ားက တစ္ပါတီ စနစ္ကို ရြံမုန္းစြာျဖင့္ ပါတီစံုစနစ္ ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီကို ေတာင္းဆုိ သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ကလည္း အေကာင္ အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ကတိ ေပးခဲ့သည္။

႐ုတ္တရက္ ဆုိရွယ္လစ္ မ်က္ႏွာဖံုးကို ဆြဲခြာခံလုိက္ရသည့္ ဥကၠ႒ႀကီးဦးေနဝင္းက ၁၉၆၂ ခုႏွစ္က သူတပ္ခဲ့သည့္ မ်က္ႏွာဖုံး ေဟာင္းကို ဖုန္ခါၿပီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာေမာင္ကို တပ္ေပးလုိက္ သည္။ ‘ျပည္ေထာင္စုကို ကာ ကြယ္သူ’အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား တစ္ေက်ာ့ျပန္ လာခဲ့ပါသည္။ ေသြးသစ္ေလာင္းခဲ့သည့္ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက စစ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးကို ေနာက္ထပ္ (၂၅)ႏွစ္ဆြဲ ဆန္႔ရန္အတြက္ စတင္သည့္ ေျခ လွမ္းျဖစ္ပါသည္။

တပ္မေတာ္၏ အရြယ္ အစားကို အႀကီးမားဆံုးတုိးခ်ဲ႕ လုိက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာ ေမာင္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ တို႔ ‘ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး’ဘြဲ႕ကို ခံယူ လိုက္ျခင္းျဖင့္ သူတုိ႔ေရွ႕က ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းကို ေက်ာ္တက္ သြားသည္။
ေဈးကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို စတင္သည္။ တပ္မေတာ္စီးပြား ေရးလုပ္ငန္းမ်ားက က႑အသီး သီးကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္လာ သည္။ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေပၚ ထြက္လာသည္။ ‘ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားဖလား’မွာ အေရ အတြက္အမ်ားဆံုးျဖင့္ ျမန္မာ ဆက္တုိက္ ဗိုလ္စြဲသည္။ အ ေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈက တ႐ုတ္နဂါးကို လမ္း ဖြင့္ေပးခဲ့ၿပီး ျမန္မာတုိ႔ႂကြယ္ဝခဲ့သည့္ သဘာဝသယံဇာတမ်ား လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ျပဳန္းတီးခဲ့ရ သည္။

ယခုတစ္ႀကိမ္ေတာ့ စနစ္ က်နသည့္ တပ္မေတာ္က ေနာက္ တစ္ႀကိမ္တပ္ရမည့္ ပၪၥမေျမာက္ မ်က္ႏွာဖုံးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ ဆင္ေရးဆြဲပါေတာ့သည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲ မည့္ အမ်ိဳးသားညီလာခံႏွင့္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္အာဏာရပါတီျဖစ္ လာမည့္ ျပည္ေထာင္စုႀကံ႕ခုိင္ေရး ႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအသင္းကို ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာ အႁမႊာပူးေမြးဖြားခဲ့ပါ သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕၊ ႏုိင္ငံ ေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီနာမည္ႏွစ္ခု ျဖင့္ ၂၂ ႏွစ္ၾကာ အုပ္စုိုးခဲ့သည္။

ပၪၥမ မ်က္ႏွာဖံုး (သို႔မဟုတ္) ေႏြဦးကို ေဆာင္ၾကဥ္းသူ
ပၪၥမေျမာက္မ်က္ႏွာဖံုးက ေတာ့ အလန္းဆံုးျဖစ္ပါသည္။ အၿပံဳးျဖင့္ၾကည္လင္ေသာ သံခင္း၊ တမန္ခင္းမ်က္ႏွာဖံုးျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား အၾကားမွာ တာဝန္ခြဲေဝမႈျပဳလုပ္လုိက္ၾကသည္။

အခ်ိဳ႕ဗိုလ္္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက ပုဆိုးတိုက္ပံုျဖင့္ အစုိးရအဖြဲ႕ဝင္ မ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ အခ်ိိဳ႕ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက ေခါင္းေပါင္းမ်ား ျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ႀကီးမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ က ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ တာဝန္ယူသည္။ က်န္အခ်ိဳ႕က ေတာ့ တပ္မေတာ္ကို ဆက္လက္ ေခါင္းေဆာင္ဖို႔ တာဝန္ယူၾက သည္။

အႏွစ္သာရမွာေတာ့ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကသာ ႏုိင္ငံေရးကို ကြင္းလံုးျပည့္ကစားေနၾကဆဲျဖစ္ ပါသည္။ ပၪၥမေျမာက္မ်က္ႏွာဖံုး ၏ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ အတုိက္ အခံႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံျခင္း၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ ေျမာက္ျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြး ေႏြးပြဲမ်ား ေပၚေပါက္လာျခင္းႏွင့္ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ ပိုမိုရလာ ျခင္းျဖစ္သည္။ ၿပံဳးခ်ိဳသည့္မ်က္ ႏွာဖံုးက ႏုိင္ငံတကာအသိုင္းအ ဝုိင္းကို လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ဖိတ္ ေခၚလာသည္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ကို ဆြဲေဆာင္လာသည္။ သို႔တုိင္ ျပည္သူလူထုက စစ္မွန္စြာေရြး ေကာက္တင္ေျမႇာက္မည့္ေခါင္း ေဆာင္မ်ား လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေရးကိုေတာ့ နည္း မ်ိဳးစံုျဖင့္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တားျမစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ပုိင္းအတြင္းက သတင္းစာဆရာအခ်ိိဳ႕ကို ျပင္းထန္သည့္ ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္လုိက္ျခင္းက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို အရွည္ၾကာ ဆံုးဆြဲဆန္႔ဦးမည္ဆိုသည့္ သႏၷိ႒ာန္ကို ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။

 ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ အနာဂတ္ႏွင့္ တပ္မေတာ္သားတို႔ ၏ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ‘မ်က္ႏွာ ဖံုးစြပ္သံသရာ’ကို အဆံုးသတ္ဖို႔သင့္ေလ်ာ္ပါၿပီ။ ျပည္သူလူထုကလည္း မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ပြဲကို Hallo-ween သရဲပြဲေတာ္ဟု ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ၾကပါၿပီ။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ အံဆြဲထဲ တြင္ ရွိေကာင္းရွိေနႏုိင္သည့္ ဆ႒မေျမာက္မ်က္ႏွာဖံုးကို အသံုးမျပဳျဖစ္ရန္ အားလံုးမွာတာဝန္ရွိပါသည္။  
  

By 7Day News