ငါအိုသြားေသာအခါ
- ငါအိုသြားေသာအခါ ငါဟာ အရင္က ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ကိုနားလည္ေပးပါ၊ စိတ္ရွည္ရွည္ထား ဆက္ဆံေပးပါ။
- ခ်ည့္နဲ႔နဲ႔ လက္ေတြနဲ႔ ထမင္းဟင္းေတြ အက်ီေပၚဖိတ္စင္သြားတဲ့အခါ အက်ီ၊ လံုခ်ည္ ဖိုသီဖတ္သီျဖစ္ေနတဲ့အခါ ငါ့ကိုမရြံပါနဲ႔၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ငါသုတ္သင္ေပးခဲံတာေတြကို ေက်းဇူးျပဳျပီး သတိရေပးပါ။
-အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေျပာဖူးတဲ့စကားေတြ ျပန္ေျပာမိတဲ့အခါ စကားမျဖတ္ဘဲ ေက်းဇူးျပဳျပီး နားေထာင္ေပးပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ရာ၀င္တိုင္း တစ္ေထာင့္တစ္ညပံုျပင္ေတြ ၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္ နိပါတ္ေတာ္ေတြ၊ ဇာတ္ၾကီးဆယ္ဘြဲ႕ေတြ စတဲ့ ပံုျပင္ေတြကို မရုိးႏိုင္ေအာင္ေျပာရင္း ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာေတြကို သတိရေပးပါ။
- မလႈပ္ရွားႏိုင္လို႔ ေရခ်ိဳးဖို႔ အကူအညီလိုတဲ့အခါ ငါ့ကို မျငိဳျငင္ပါနဲ႔။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခ်ာ့တစ္လွည့္၊ ေျခာက္တစ္လွည့္ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ပုံရိပ္ေလးကို ျမင္ေယာင္ေပးပါ။
-ေခတ္သစ္ နည္းပညာသစ္ေတြကို မသိနားမလည္ခဲ့ရင္ မေလွာင္ပါနဲ႔။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာေၾကာင့္ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတိုင္းကို စိတ္ရွည္စြာ ငါျပန္ေျဖခဲ့တာကို သတိရေပးပါ။
- စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ ႏြမ္းလ်ျပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တ့ဲအခါ ခြန္အားပါတဲ့ လက္တစ္စံုနဲ႔ ငါ့ကို ကူတြဲေပးၾကပါ။ လမ္းေလွ်ာက္သင္စ အရြယ္တုန္းက တစ္လွမ္းခ်င္း လမ္းေလွ်ာက္ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တာေတြကို သတိရေပးပါ။
- တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ အိုစာသြားတ့ငါ့ကို ၾကည့္ ျပီး၀မ္းမနည္းပါႏွင့္ နားလည္ေပးပါ။အားေပးပါ။ အရင္တုန္းက လူ႔ဘ၀ တက္လမ္းအတြက္ ငါလမ္းညြန္ေပးခဲ့သလို အခုခ်ိန္မွာ ငါ့ဘ၀ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။ ခ်စ္ျခင္းေမတÅာနဲ႕ ေအးျမမႈေတြကို ငါျပံဳးျပံဳးေလး လက္ခံမွာပါ။ အဲ့ဒီ အျပဳံးေတြထဲမွာ မဆံုးတဲ့ ငါ့ေမတÅာေတြ ေတြ႔ရမွာပါ။
.....သားတို႔သမီးတို႔ေရ ....ထာ၀ရေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစကြယ္......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment